Ο «πιο όμορφος ποιητής της Αγγλίας» που πέθανε στη Σκύρο από το τσίμπημα ενός κουνουπιού Facebook Twitter
Οι συνάδελφοί του τον έθαψαν λίγο πριν από τα μεσάνυχτα κάτω από μια ελιά, κοντά στον όρμο Τρεις Μπούκες.

Ο «πιο όμορφος ποιητής της Αγγλίας» που πέθανε στη Σκύρο από το τσίμπημα ενός κουνουπιού

0

Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε στις 27 Φεβρουαρίου του 1915. Το πλοίο του Βασιλικού Βρετανικού Ναυτικού, ενώ κατευθυνόταν προς τα Δαρδανέλια και θέλοντας να αποφύγει το Αιγαίο, το οποίο ήταν διάσπαρτο από νάρκες, αναγκάστηκε να αλλάξει πορεία και να αγκυροβολήσει στις 21 Μαρτίου στην Αίγυπτο. Εκεί, ο Άγγλος ρομαντικός ποιητής Ρούπερτ Μπρουκ, ήδη αναγνωρισμένος στην πατρίδα του ως ένας από τους πιο επιφανείς της εποχής του, επισκέφτηκε τις Πυραμίδες, ενώ παράλληλα η αδύναμη υγεία του επιβαρύνθηκε από δυσεντερίες και εγκαύματα. Στις 10 Απριλίου επιβιβάστηκε πάλι στο πλοίο με πιθανό προορισμό την Καλλίπολη και επτά μέρες αργότερα ένας πυρετός που προκλήθηκε από τσίμπημα μολυσμένου κουνουπιού και δεν έλεγε να πέσει ανάγκασε τον ενθουσιώδη εικοσιεπτάχρονο άνδρα να νοσηλευτεί σε ένα γαλλικό πλωτό νοσοκομείο στη Σκύρο. Αν και όλοι οι Γάλλοι γιατροί και νοσοκόμοι ήταν πάνω από το κεφάλι του, τελικά στάθηκε αδύνατον να αντιμετωπιστεί η σηψαιμία και το απόγευμα της 27ης Απριλίου άφησε την τελευταία του πνοή. Οι συνάδελφοί του τον έθαψαν λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της ίδιας μέρας κάτω από μια ελιά, κοντά στον όρμο Τρεις Μπούκες.

Παρόλο που ο Μπρουκ παρουσίαζε τον πόλεμο με ρομαντική διάθεση, σύμφωνα άλλωστε και με το κλίμα της εποχής, κατανοούσε απολύτως ότι ο πόλεμος οδηγεί κυρίως στον θάνατο

Η φήμη του στην πατρίδα του, τόσο ως λογοτέχνη όσο και ως ταξιδευτή, ήταν τόσο μεγάλη, που η είδηση του θανάτου του προκάλεσε μεγάλο σοκ. Ανάμεσα στις νεκρολογίες που γράφτηκαν αμέσως μόλις μαθεύτηκε το θλιβερό νέο, ξεχώρισαν αυτές του Ουίνστον Τσόρτσιλ, της αδελφικής του φίλης Βιρτζίνια Γουλφ, του Ε.Μ. Φόρστερ, κι αργότερα του Χένρι Τζέιμς, του Μπέρναρντ Σο και του Γ.Μπ. Γέιτς, ο οποίος ήταν και ο άνθρωπος που τον είχε χαρακτηρίσει τον «ωραιότερο άνδρα της Βρετανίας». Και η αλήθεια είναι ότι ο Ρούπερτ Μπρουκ άφησε εποχή όχι απλώς ως ένας εκπρόσωπος των σημαντικότερων γεωργιανών ποιητών (δηλαδή της περιόδου της βασιλείας του Γεωργίου) αλλά και ως μεγάλος εραστής γυναικών, ενδεχομένως και ανδρών, ενώ τα ταξίδια του ανά την Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στις Νότιες Θάλασσες (μεγάλο διάστημα του 1914 έζησε στην Ταϊτή, όπου έγραψε μερικές από τις πλέον ενδιαφέρουσες επιστολές αλλά και τα ωραιότερα ποιήματά του, εμπνευσμένα από μια ντόπια καλλονή από την οποία λέγεται ότι απέκτησε μια κόρη) τον ανήγαγαν σε θρύλο όσο ήταν ακόμα εν ζωή. Πόσο μάλλον όταν το μοιραίο συνέβη τόσο αναπάντεχα, και μάλιστα με σκηνικό τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, εξασφαλίζοντάς του την υστεροφημία. Είχε προλάβει, ελάχιστο καιρό πριν από το τέλος, να γράψει τα περίφημα Σονέτα Πολέμου, ποιήματα πατριωτικού χαρακτήρα, όπως το διασημότερό του με τίτλο «Ο στρατιώτης», το οποίο αναγράφεται στην πλάκα που ανεγέρθηκε στον τάφο του στη Σκύρο, ενώ διδάσκεται ακόμα και σήμερα στα βρετανικά σχολεία. Στο νησί, στην πλατεία που φέρει το όνομά του, στέκει και η προτομή του, που χρηματοδοτήθηκε από διεθνή επιτροπή, μέλος της οποίας ήταν και ο Κ.Π. Καβάφης. Φιλοτεχνήθηκε από τον γλύπτη Μιχάλη Τόμπρο με μοντέλο τον Αλέξανδρο Ιόλα, ενώ τα αποκαλυπτήριά της έγιναν στις 5 Απριλίου του 1931 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον επικήδειο διάβασε ο Άγγελος Σικελιανός.

Ο «πιο όμορφος ποιητής της Αγγλίας» που πέθανε στη Σκύρο από το τσίμπημα ενός κουνουπιού Facebook Twitter
Μέλη της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών της Αθήνας, επισκέπτονται τον τάφο του Μπρουκ στην Σκύρο, το 1938

Επικοινωνήσαμε με τον κ. Νιλ Μέιμπιν της Rupert Brooke Society για να μας μιλήσει για τη σπουδαία αυτή προσωπικότητα. Στην ερώτηση κατά πόσο έχει αναγνωριστεί το έργο του, απάντησε: «Συχνά παρουσιάζεται σε αντιδιαστολή με την ποίηση άλλων ποιητών του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όπως ο Γουίλφρεντ  Όουεν, ο οποίος θεωρείται ότι έγραψε πιο αντικειμενικά από τον Μπρουκ, που πιστεύεται ότι απέδωσε τον πόλεμο θριαμβευτικά και λυρικά. Δεν είναι σωστό ούτε το ένα ούτε το άλλο. Παρόλο που όντως ο Μπρουκ παρουσιάζει τον πόλεμο με ρομαντική διάθεση, σύμφωνα άλλωστε και με το κλίμα της εποχής, κατανοούσε απολύτως ότι ο πόλεμος οδηγεί κυρίως στον θάνατο. Είχε συμμετάσχει στη μάχη της Αμβέρσας, την οποία χαρακτήρισε “πραγματική Κόλαση”, όπου “η μισή νεολαία της Ευρώπης πετάχτηκε μέσα από τον πόνο στο τίποτα, στο αδιάκοπο σφαγείο των σύγχρονων πολέμων”, όπως έγραψε. Επίσης, το τελευταίο του ποίημα, γραμμένο τον Απρίλιο του 1915, λίγο πριν από τον θάνατό του, τμε τίτλο “Fragment” (“Θραύσμα”), θα μπορούσε να έχει γραφτεί από οποιονδήποτε ποιητή τα δύο ή τρία χρόνια που ακολούθησαν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οπωσδήποτε, πάντως, τα ποιήματά του της Ταϊτής είναι σημαντικότερα από τα Σονέτα Πολέμου». Τα οποία να σημειώσουμε ότι εκδόθηκαν έναν χρόνο μετά τον θάνατό του, υπό τον τίτλο «Δεκατέσσερα».

Τα χρόνια μετά τον Μεγάλο Πόλεμο η φήμη του Μπρουκ πήρε μεγάλες διαστάσεις. Στίχοι του έχουν ενταχθεί σε έργα σημαντικών λογοτεχνών, όπως ο Σκοτ Φιτζέραλντ, που ξεκινάει το μυθιστόρημά του «Αυτή η πλευρά του παραδείσου» με δικό του στίχο, ή έχουν ακουστεί από ήρωες διάσημων ταινιών, όπως το M*A*S*H, ενώ έχουν γραφτεί δέκα βιογραφίες του, εκ των οποίων η μία σε μορφή μυθιστορήματος με τίτλο εμπνευσμένο από ποίημά του «The great lover» («Ο μεγάλος εραστής») από τη συγγραφέα Τζιλ Ντόσον.

Ο «πιο όμορφος ποιητής της Αγγλίας» που πέθανε στη Σκύρο από το τσίμπημα ενός κουνουπιού Facebook Twitter
Ιδιόχειρη αφιέρωση του Ρούπερτ Μπρουκ, σε κάρτα σταλμένη στον Harold Munro του βιβλιοπωλείου Poetry
Ο «πιο όμορφος ποιητής της Αγγλίας» που πέθανε στη Σκύρο από το τσίμπημα ενός κουνουπιού Facebook Twitter

Η προσωπικότητά του υπήρξε έμπνευση για πολλούς νέους της εποχής του. Υπήρξε χαρισματικός και οι περισσότεροι που τον γνώρισαν έπεσαν θύματα της γοητείας του, η οποία απέρρεε από το ότι είχε ζήσει έντονα τόσο τη λάμψη όσο και το σκοτάδι της ομορφιάς

Ο κ. Μέιμπιν θεωρεί ότι «Η προσωπικότητά του υπήρξε έμπνευση για πολλούς νέους της εποχής του. Υπήρξε χαρισματικός και οι περισσότεροι που τον γνώρισαν έπεσαν θύματα της γοητείας του, η οποία απέρρεε από το ότι είχε ζήσει έντονα τόσο τη λάμψη όσο και το σκοτάδι της ομορφιάς, είχε κάνει πολλαπλά ταξίδια μέχρι την άλλη άκρη του κόσμου −καθόλου εύκολη υπόθεση την περίοδο γύρω από το 1915−, ενώ συγχρόνως συνδιαλεγόταν με τον κόσμο της διανόησης και της λογοτεχνίας. Υπήρξε ίσως ο τελευταίος μεγάλος ποιητής, πριν ο μοντερνισμός απαξιώσει την παραδοσιακή φόρμα. Έχουν γραφτεί πολλές βιογραφίες, αλλά δεν μας έχουν ικανοποιημένοι όλες. Θα ξεχώριζα την επίσημη του Κρίστοφερ Χάσελ και αυτή του Πολ Ντελανί, «Οι νεοπαγανιστές».

Ο «πιο όμορφος ποιητής της Αγγλίας» που πέθανε στη Σκύρο από το τσίμπημα ενός κουνουπιού Facebook Twitter
Από αριστερά προς δεξιά: Noel Olivier, Maitland Radford, Virginia Woolf, Rupert Brooke

Ο πατριωτισμός που έκανε τον Ρούπερτ Μπρουκ να στρατευτεί ως εθελοντής στην εκστρατεία της Μεσογείου ήταν ακόμα ένας λόγος ηρωοποίησής του από τη γενιά του. Ο κ. Μέιμπιν εξηγεί: «Η ενέργειά του τον οδήγησε να αναζητήσει έναν σημαντικό στόχο και οι αντιφάσεις της προσωπικότητάς του τον έκαναν να πιστέψει ότι το ρίσκο του θανάτου ήταν ένα μέσο να πλησιάσει αυτόν τον στόχο. Ο πόλεμος του πρόσφερε τον στόχο στο πιάτο! Αν και δεν υπήρχε καμία εγγύηση ότι η μονάδα του θα εκστράτευε στο Αιγαίο και ότι θα συμμετείχε στην Καλλίπολη, αφού επρόκειτο για μια μικρή μοίρα Ναυτικού κι επίσης δεν ήταν βέβαιο ότι ήταν στα σχέδια της Αγγλίας να επιτεθεί στην Τουρκία με τον τρόπο που της επιτέθηκε τελικά. Πάντως, η κλασική παιδεία του Μπρουκ τον έκανε να βλέπει με φιλελληνικό πνεύμα την εκστρατεία. Η πρώτη του αντίδραση όταν έμαθε πού οδηγούνταν το πλοίο του ήταν: “Με φαντάζομαι να είμαι μάρτυρας στην πρώτη από το 1453 λειτουργία στην Αγία Σοφία”. Επίσης έγραψε: “Θα είμαστε η κρίσιμη στιγμή της ιστορίας; Ποτέ μου δεν υπήρξα πιο ευτυχισμένος στη ζωή μου, σαν ένα ρεύμα που τρέχει κατευθείαν στο τέρμα”. Στα τελευταία του ποιήματα είναι σαν να προφητεύει το τέλος. Ήξερε ότι το πιο πιθανό για έναν στρατιώτη είναι να σκοτωθεί στον πόλεμο. Ακολούθησε συνειδητά τον δρόμο της δόξας μέσω του θανάτου. Τα Σονέτα Πολέμου το αποδεικνύουν περίτρανα...

Ο «πιο όμορφος ποιητής της Αγγλίας» που πέθανε στη Σκύρο από το τσίμπημα ενός κουνουπιού Facebook Twitter
O Μπρουκ χτυπημένος από την αρρώστια λίγο πριν το τελικό ταξίδι της ζωής του.
Ο «πιο όμορφος ποιητής της Αγγλίας» που πέθανε στη Σκύρο από το τσίμπημα ενός κουνουπιού Facebook Twitter
Διαβάζοντας ποίηση στο Old Vicarage
Ο «πιο όμορφος ποιητής της Αγγλίας» που πέθανε στη Σκύρο από το τσίμπημα ενός κουνουπιού Facebook Twitter



Ένα ποίημα του Ρούπερτ Μπρουκ: 

 

Beauty And Beauty

When Beauty and Beauty meet
All naked, fair to fair,
The earth is crying-sweet,
And scattering-bright the air,
Eddying, dizzying, closing round,
With soft and drunken laughter;
Veiling all that may befall
After -- after --

Where Beauty and Beauty met,
Earth's still a-tremble there,
And winds are scented yet,
And memory-soft the air,
Bosoming, folding glints of light,
And shreds of shadowy laughter;
Not the tears that fill the years
After -- after -- 

 

Ο «πιο όμορφος ποιητής της Αγγλίας» που πέθανε στη Σκύρο από το τσίμπημα ενός κουνουπιού Facebook Twitter

 

 

 

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 10.8.2017

Βιβλίο
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Γιάννης Στίγκας: «Στην εποχή μας όλες οι αλήθειες πάσχουν από κακή χρήση»

Βιβλίο / Γιάννης Στίγκας: «Στην εποχή μας όλες οι αλήθειες πάσχουν από κακή χρήση»

Κάνει τρομερά «αεροπλανικά» και γράφει δριμείς και ανυπότακτους στίχους: ο σημαντικότερος, ίσως, ποιητής της γενιάς του, ο Γιάννης Στίγκας, μιλάει στη LiFO για το «Εξυπερύ σημαίνει χάνομαι», την τελευταία και καλύτερη συλλογή του
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ντον Ντελίλο: «Άνθρωπος σε πτώση»

Το πίσω ράφι / «Άνθρωπος σε πτώση»: Το ρεαλιστικό έργο ενός από τους σπουδαιότερους εξερευνητές της μοντέρνας εποχής

Ο πολυβραβευμένος Ντον Ντελίλο γράφει για την ανάγκη των ανθρώπων να ανήκουν κάπου και να επικοινωνήσουν, όταν εισπράττουν από την Ιστορία οδύνη, απώλειες και χιλιάδες ερωτηματικά.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Αντώνης Καραμπατζός: Με έλκει ο μυθιστορηματικός κόσμος του Καραγάτση

The Book Lovers / Αντώνης Καραμπατζός: «Με έλκει ο μυθιστορηματικός κόσμος του Καραγάτση»

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με τον καθηγητή Αστικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Αντώνη Καραμπατζό για το πώς το έργο του Τζότζεφ Κόνραντ, του Φίλιπ Ρόθ ή η ποίηση του Κ.Π. Καβάφη ανοίγουν δρόμους στο συναίσθημα, στις ανθρώπινες σχέσεις και στην ιστορία.
THE LIFO TEAM
Ο θάνατος τής πήγαινε πολύ

Βιβλίο / Κάντι Ντάρλινγκ: Η συγκινητική ιστορία του τρανς ειδώλου και μούσας του Άντι Γουόρχολ

Η Κάντι Ντάρλινγκ προκαλούσε ανέκαθεν συμπάθεια και θαυμασμό, όχι τόσο για τα επιτεύγματά της στη σκηνή και τη μεγάλη οθόνη, όσο για την ομορφιά και την εύθραυστη αύρα της.
THE LIFO TEAM
Η Gen Z αγαπάει τη γιαγιά που πλέκει στο πανηγύρι του χωριού

The Happy Reader / Η Gen Z αγαπάει τη γιαγιά που πλέκει στο πανηγύρι του χωριού

Η Γενιά Ζ γράφει και διαβάζει, καταρρίπτοντας τα στερεότυπα. Βιογραφίες, ταξιδιωτικοί οδηγοί και υγεία οδηγούν τους Ευρωπαίους στα βιβλιοπωλεία. Οι γιοι του Μάρκες, Ροδρίγκο και Γκονζάλες, απολογούνται για το δικαίωμά τους στο έργο του πατέρα τους. Εκδοτικό γεγονός, η μετάφραση του πρώτου μυθιστορήματος του Τζέιμς Μπόλντουιν.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
«Teatro Grottesco»: Η γοτθική σκηνή της ζοφερής απελπισίας

Βιβλίο / «Teatro Grottesco»: Mια συλλογή σκοτεινών διηγημάτων από έναν μετρ του τρόμου

Κάποιοι ίσως τον γνωρίζουν από την πρώτη (και καλύτερη) σεζόν του «True Detective». Η βουτιά στις πλέον σκοτεινές πτυχές της υπαρξιακής φιλοσοφίας, η άκρως ζοφερή ατμόσφαιρα, η εικονοποιία που φλερτάρει με τη γοτθική αισθητική είναι χαρακτηριστικά του έργου του Τόμας Λιγκότι, η απουσία του οποίου από την ελληνική αγορά είναι τρανταχτή.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΤΣΑΠΡΑΪ́ΛΗΣ
Ακύλλας Καραζήσης: «Μου αρέσει η λογοτεχνία του Θανάση Βαλτινού γιατί δεν ξέρεις ποτέ τι είναι αλήθεια και τι ψέμα»

The Book Lovers / Ακύλλας Καραζήσης: «Μου αρέσει η λογοτεχνία του Θανάση Βαλτινού γιατί δεν ξέρεις τι είναι αλήθεια και τι ψέμα»

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Ακύλλα Καραζήση για την αναγνωστική διαδρομή του, που ξεκινάει από τον «Τομ Σόγερ» και τη Θεσσαλονίκη, περνάει από τον ρομαντικό κόσμο της Χαϊδελβέργης και φτάνει στην Αθήνα του θεάτρου και των κειμένων.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Ιωάννα Τσιβάκου: «Δεν έχει χρόνο ο σημερινός άνθρωπος να γνωρίσει τον άλλον κι εδώ βρίσκεται η δυστυχία του»

Βιβλίο / Ιωάννα Τσιβάκου: «Δεν έχει χρόνο ο σημερινός άνθρωπος να γνωρίσει τον άλλον κι εδώ βρίσκεται η δυστυχία του»

Η συγγραφέας και ομότιμη καθηγήτρια Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου μιλά για την εποχή μας, τον χώρο της εκπαίδευσης και την ταυτότητα του νεοέλληνα.   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η άνοδος της δεξιάς συνδέεται με τις αποτυχίες της αριστεράς»

Βιβλίο / «Η άνοδος της δεξιάς συνδέεται με τις αποτυχίες της αριστεράς»

Ο Ντόναλντ Σασούν, ομότιμος καθηγητής Συγκριτικής Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου και άλλοτε στενός φίλος, συνεργάτης και επιμελητής των βιβλίων του Έρικ Χoμπσμπάουμ, μιλά στη LiFO.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η Κάλλας δεν ήταν τραγική φιγούρα και δεν εγκατέλειψε την καριέρα της για τον Ωνάση

Βιβλίο / Η Κάλλας δεν ήταν τραγική φιγούρα και δεν εγκατέλειψε την καριέρα της για τον Ωνάση

Η συγγραφέας του βιβλίου “Diva”, Ντέζι Γκούντγουιν, τονίζει με άρθρο της στον Guardian ότι το να χαρακτηρίζει κανείς τη ζωή της κορυφαίας τραγουδίστριας τραγική, σημαίνει ότι την αδικεί κατάφωρα.
THE LIFO TEAM
Η Θήβα που δεν ξέρουμε

Βιβλίο / Η Θήβα που δεν ξέρουμε

Ο Βρετανός ιστορικός Πολ Κάρτλετζ αποκαθιστά την ιστορική πόλη της αρχαιότητας που αντιμετώπιζαν υπεροπτικά οι Αθηναίοι. Δείχνει πώς τα θηβαϊκά θέματα επιβιώνουν στη σύγχρονη τέχνη, γράφει για τον Επαμεινώνδα που είχε έναν μόνο τραχύ μανδύα, παρουσιάζει την κοινωνία που δημιουργεί τον Ιερό Λόχο, ένα στρατιωτικό σώμα που αποτελείται αποκλειστικά από εραστές και ερώμενους.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ