Ο Γιώργος Σαζεΐδης είναι ένας από τους πιο πετυχημένους κομμωτές στην Αθήνα. Δουλεύει ασταμάτητα τα τελευταία είκοσι χρόνια, 12-15 ώρες την ημέρα, έξι μέρες την εβδομάδα. Στην καρδιά της κρίσης κατάφερε να ανοίξει ένα από τα καλύτερα κομμωτήρια στο Κολωνάκι και μέσα σε τρία χρόνια να κάνει τους τρεις υπαλλήλους του είκοσι τρεις. Όταν τον συναντάς έχει ύφος φιλικό, αλλά και κάπως αποστασιοποιημένο και λίγο αυστηρό. Απαντάει με σιγουριά και άνεση σε όλες τις ερωτήσεις με τον αέρα του ανθρώπου που έχει ζήσει πολλές εμπειρίες κι έχει μάθει πολλά από αυτές.
Ο δρόμος προς την κορυφή για τον Γιώργο Σαζεΐδη ήταν γεμάτος όνειρα, ταξίδια, πολλή ελευθερία, αλλά και απογοητεύσεις, πειθαρχία, ορθοστασία και συνεχή εκπαίδευση. «Γεννήθηκα το 1973 στην Κύπρο, και συγκεκριμένα στη Λεμεσό. Όταν τελείωσα τον στρατό, έφυγα κατευθείαν για Νέα Υόρκη. Ήμουν τυχερός γιατί οι γονείς μου πάντα με άφηναν ελεύθερο να κάνω αυτό που ήθελα. Με βοήθησαν να το πάω παραπέρα. Στη Νέα Υόρκη έμεινα έναν χρόνο. Ήμουν 19 και εντελώς μόνος μου. Ήθελα να πάω από πάντα, μου είχε κολλήσει στο μυαλό. Ήθελα να τη ζήσω και να δω από κοντά όλα αυτά που άκουγα. Είναι η πρωτεύουσα του κόσμου, όλα εκεί καθιερώνονται. Για να πεις ότι έχεις φτάσει στην κορυφή σε οτιδήποτε, πρέπει να γίνεις αποδεκτός εκεί».
Θυμάμαι το πρώτο κούρεμα που έκανα στην πρώην σύζυγό μου. Ήμασταν στη σχολή και ήμασταν ζευγάρι. Της έκανα το αγαπημένο μου, καρέ με αφέλειες, και τότε ήταν που ένιωσα ότι "το έχω". Η κομμωτική είναι μια δουλειά που δεν σταματάει, όπως και η μόδα. Πρέπει συνέχεια να βρίσκεις κάτι καινούργιο που θα αρέσει και θα είναι διαφορετικό.
«Ήρθα στην Αθήνα αμέσως μετά. Σκεφτόμουν 2-3 επαγγέλματα που θα μπορούσα να διαλέξω. Ήμουν ανάμεσα στην κομμωτική, στη φωτογραφία και το μακιγιάζ. Ήθελα κάτι καλλιτεχνικό. Να μην είναι στερεότυπο, να μπορώ να δουλεύω μόνος μου, να έχει φαντασία και να μπορώ να κινούμαι ελεύθερα, να ταξιδεύω. Δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να σπουδάσω κάτι και να κάθομαι σε ένα γραφείο. Ξεκίνησα τη σχολή κομμωτικής και παράλληλα δούλευα σε ένα συνοικιακό κομμωτήριο. Τότε ξεκίνησα και τα ταξίδια για τη δουλειά μου. Το Παρίσι ήταν ο πρώτος μου προορισμός. Πήγα σε Λονδίνο, Βερολίνο, Άμστερνταμ, Αμβούργο, Νέα Υόρκη ξανά. Δουλεύαμε και ταυτόχρονα κάναμε συνέχεια σεμινάρια. Θυμάμαι το πρώτο κούρεμα που έκανα στην πρώην σύζυγό μου. Ήμασταν στη σχολή και ήμασταν ζευγάρι. Της έκανα το αγαπημένο μου, καρέ με αφέλειες, και τότε ήταν που ένιωσα ότι "το έχω". Η κομμωτική είναι μια δουλειά που δεν σταματάει, όπως και η μόδα. Πρέπει συνέχεια να βρίσκεις κάτι καινούργιο που θα αρέσει και θα είναι διαφορετικό. Τα ταξίδια βοηθάνε».
«Όσο ταξιδεύεις, βλέπεις εικόνες. Δεν μαθαίνεις απλώς να κουρεύεις, μαθαίνεις να εμπνέεσαι. Δυστυχώς, πολλοί κομμωτές μόνο αντιγράφουν. Είναι λάθος αυτό. Ταξιδεύεις για να πάρεις ιδέες και για να τις προσαρμόσεις στους πελάτες σου και το προσωπικό σου γούστο. Αν το μόνο που κάνεις είναι να παρακολουθείς περιοδικά με κουρέματα, θα γίνεις σαν όλους τους άλλους. Αυτό κάνουν οι περισσότεροι».
«Εξελίχθηκαν πολύ γρήγορα τα πράγματα. Έπιασα δουλειά σε ένα από τα μεγαλύτερα κομμωτήρια στο Κολωνάκι. Μέσα σε τρία χρόνια έγινα υπεύθυνος και ανέλαβα τη σχολή εσωτερικής εκπαίδευσης. Είχα την εποπτεία πέντε κομμωτηρίων – μιλάμε για κομμωτήρια με 40 άτομα προσωπικό. Ζήσαμε μεγάλες εποχές, εποχές δόξας, για πολλούς λόγους. Ήταν πολύ ακριβά κομμωτήρια σε μια εποχή που μπορούσαμε να είμαστε ακριβοί. Το λούσιμο - κούρεμα - χτένισμα είχε τότε 100 ευρώ. Τώρα χρεώνω 58 ευρώ. Τότε για το χτένισμα παίρναμε 30 ευρώ και τώρα 15. Πιάσαμε τον παλμό της εποχής. Φτιάξαμε κομμωτήρια που ήταν πετυχημένα από άποψη προσωπικού και service. Σκέψου ότι τότε, με σαράντα άτομα προσωπικό, διώχναμε πελάτες. Δεν χωρούσαν να μπούνε».
«Τσακώθηκα κι έφυγα. Ρίσκαρα γιατί έπρεπε να ρισκάρω. Δεν έπαιρνα πια κάτι καινούργιο και ήθελα να το κυνηγήσω. Αποφάσισα να ανοίξω το δικό μου κομμωτήριο. Φοβόμουν γιατί ήταν μια εποχή μέσα στην κρίση και το σενάριο ότι θα μπορούσαμε να χρεοκοπήσουμε ήταν συνέχεια μέσα στο μυαλό μου. Τότε είπα ότι αν είναι να γίνει, πρέπει να γίνει σωστά. Με ενδιαφέρει στην ομάδα μου να κουρεύουν και οι επτά καλά. Θέλω να λένε "πήγα στο Γιώργο και κουρεύτηκα καλά". Υπάρχουν πολλοί κομμωτές που είναι φίρμες και δεν τους ενδιαφέρει, ή δεν θέλουν, να εκπαιδεύσουν το προσωπικό τους γιατί φοβούνται τον ανταγωνισμό. Ότι θα τους πάρουν την πελατεία και θα φύγουν. Σε ένα καλό κομμωτήριο πρέπει να έχεις και καλό βαφείο και καλό μακιγιάζ και καλά νύχια και καλό χτένισμα. Αν δεν τα έχεις όλα καλά, θα χάνεις πελάτες. Ξεκίνησα να δουλεύω στα 22 και τώρα είμαι 42. Είκοσι χρόνια καριέρας. Στο Κολωνάκι δουλεύω 17 χρόνια και το δικό μου κομμωτήριο το έχω τρία χρόνια. Ξεκινήσαμε τέσσερα άτομα και τώρα είμαστε 23».
«Είναι μια σκληρή δουλειά. Δουλεύουμε 12-15 ώρες. Έχει ορθοστασία, προβλήματα στα χέρια και στη μέση. Το θέμα είναι πόσο το αγαπάς, για να κάνεις τις απαραίτητες θυσίες. Κάθε μέρα ξυπνάω στις 5 το πρωί, πηγαίνω γυμναστήριο στις 6:30 και στις 8:00 είμαι εδώ. Φεύγω 9-9:30 το βράδυ. Κάθε μέρα, για έξι μέρες. Είναι τρόπος ζωής. Πάνω στη δουλειά μας φτιάχνουμε την υπόλοιπη ζωή μας. Ασχολούμαστε με τον εαυτό μας, γυμναζόμαστε, φτιάχνουμε χυμούς κατά τη διάρκεια της ημέρας. Όταν τελειώνει η δουλειά είναι η φάση που λέω ότι δεν θέλω να μιλήσω σε άνθρωπο για μία ώρα. Θέλω να αδειάσω. Τις υπόλοιπες ώρες βγάζω βόλτα τον σκύλο, πηγαίνω για φαγητό, κάνω ένα μπάνιο, ετοιμάζω τα ρούχα μου για την επόμενη μέρα, μελετάω μερικά περιοδικά, κοιμάμαι και πάλι από την αρχή. Τα Σαββατοκύριακα βλέπω τα παιδιά μου. Έκανα όλα αυτά τα χρόνια μια δουλειά που μου άρεσε. Μέχρι και σήμερα ξυπνάω κάθε μέρα ενθουσιασμένος. Ποτέ δεν έχω πει "βαριέμαι να κουρέψω σήμερα". Δεν μου αρέσει η μοιρολατρία και η απαισιοδοξία. Μου αρέσει να βλέπω ωραία μαλλιά στον δρόμο, με ταυτότητα, και μου αρέσει να έχω ικανοποιημένους πελάτες. Νιώθω περήφανος που καταφέραμε μέσα στην κρίση να πάμε τόσο καλά και να φτιάξουμε ένα όνομα που άλλοι δεν το κάνουν ούτε σε μια ολόκληρη καριέρα. Αν θέλεις να είσαι τόσο καλός, θα πρέπει να προσέχεις κάθε λεπτομέρεια. Οι πελάτες κερδίζονται καθημερινά. Η δουλειά μου είναι το 80% της ζωής μου και αυτό γίνεται γιατί είναι κάτι που αγαπώ. Αλλά για να διατηρήσεις κάτι που αγαπάς, θέλει πειθαρχία. Στο κομμωτήριό μου είναι όλα έτοιμα μισή ώρα πριν ανοίξουμε. Ο πρώτος πελάτης θα μας βρει πάντα όλους έτοιμους».
«Δεν μπορεί να υπάρχει φιλία μεταξύ πελάτη και κομμωτή. Αυτό είναι λάθος. Μπορεί με τα χρόνια να αναπτυχθεί μια σχέση και να δημιουργηθεί μια οικειότητα, αλλά πάντα θα πρέπει να υπάρχει μια διαχωριστική γραμμή. Εκεί την πατάνε πολλοί. Είναι φυσιολογικό να μην αρέσουμε σε όλους. Αν κάτι που μου ζητάνε δεν μου αρέσει, προτιμώ να μην το κάνω. Και έχω πει "όχι" σε πελάτη. Μου έχει τύχει να βάλει και τα κλάματα. Να πει ότι της κόψαμε πολύ τα μαλλιά. Απλώς κάνουμε τη δουλειά μας – μπορεί να ακούγεται πολύ ψυχρό αυτό. Συνήθως, αυτοί που κλαίνε τη μια μέρα, την επόμενη σε αποθεώνουν. Πλέον ο πελάτης εκτιμάει και σκέφτεται, δεν πετάει από δω κι από κει τα λεφτά του. Θέλω να δείξω ότι αυτό που κάνω είναι το σωστό και από κει και πέρα θα κρίνει ο ίδιος, εκ του αποτελέσματος. Για μένα, είναι πολύ σημαντικό να καταλάβω τις ανάγκες του, το στυλ, τον τρόπο που ζει και κινείται. Τι του αρέσει και τι όχι, πώς θα ήθελε να γίνει, πώς τον φαντάζομαι εγώ; Ποιες τεχνικές θα ακολουθήσω; Αυτές είναι σκέψεις που περνάνε αστραπιαία από το μυαλό μου, όταν τον αντικρίζω. Θα δω τα μαλλιά, αλλά όχι μόνο. Θα δω τα παπούτσια του, τα αξεσουάρ. Τα πάντα».
«Παρατηρώ τα μαλλιά των πολιτικών και μου φαίνονται παντελώς αδιάφορα και στο χρώμα και στο κούρεμα. Στην τηλεόραση λείπει η ταυτότητα. Έχουν γίνει όλες ξανθές με μακριά μαλλιά. Έχουν ανασφάλεια να κόψουν τα μαλλιά τους και συνέχεια προσθέτουν. Έχουν κολλήσει στα εξτένσιον και στην τρέσα. Για να δείξουν τι; Δεν ξέρω ούτε κι εγώ. Ενώ δίνουν τόσα λεφτά για την εμφάνισή τους, είναι κακόγουστες και δεν φταίνε οι συνάδελφοί μου, φταίνε οι ίδιες που έχουν άποψη. Οι τάσεις στα κουρέματα και στα χτενίσματα έχουν αλλάξει πολύ. Παλιά κάναμε χαίτη, ξέφτια, πολλά αραιώματα και πολύ κοντές κορυφές. Τώρα τα μαλλιά είναι πλούσια, γεμάτα και, φυσικά, κανείς δεν βάζει εξτένσιον. Μαλλιά που ακουμπάνε ελαφρώς στους ώμους, οι φράντζες και οι αφέλειες παίζουν πάρα πολύ. Οι γήινες αποχρώσεις, τα χάλκινα, τα σοκολά και το όμπρε».
TIPS:
— Τι διαφορές υπάρχουν ανάμεσα στα σαμπουάν φαρμακείου, εμπορίου και κομμωτηρίου;
Η διαφορά είναι ως προς τα υλικά παρασκευής. Τα σαμπουάν φαρμακείου απευθύνονται σε ανθρώπους που για ιατρικούς λόγους πρέπει να λούζονται με σαμπουάν χωρίς χημικά. Τα σαμπουάν του κομμωτηρίου είναι πιο κατάλληλα για ξηροδερμία, λιπαρότητα ή για να δημιουργήσουν όγκο. Τα σαμπουάν του εμπορίου είναι κατώτερης ποιότητας προϊόντα.
— Πιστολάκι ή σίδερο;
Δεν είναι κανένα καλύτερο από το άλλο, αφορά το τι χτένισμα θέλεις να κάνεις στα μαλλιά σου. Έχει άλλο αποτέλεσμα το καθένα. Και τα δύο, αν ξέρεις να τα χρησιμοποιήσεις σωστά, δεν ταλαιπωρούν καθόλου το μαλλί. Όλα αυτά εξαρτώνται από τη χρήση που τους κάνουμε. Γι' αυτό υπάρχουν και οι επαγγελματίες, για σωστή χρήση των παραπάνω.
— Τι πιστολάκι πρέπει να αγοράσουμε;
Οποιοδήποτε πιστολάκι του εμπορίου. Πρέπει να έχει καλό στόμιο και από κει και πέρα τα watts που βολεύουν τον καθένα. Εμείς, που δουλεύουμε γρήγορα, μπορεί να χρησιμοποιούμε και πιστολάκι με 3.000 watts. Δεν σημαίνει ότι αυτό πρέπει να χρησιμοποιούν όλοι.
— Τα προϊόντα θερμοπροστασίας κάνουν δουλειά;
Αν δεν ξέρεις να χρησιμοποιήσεις σωστά το πιστολάκι και το σίδερο, μπορεί να κάψεις τα μαλλιά σου. Τα προϊόντα αυτά θα προστατέψουν την τρίχα. Ακόμη κι εμείς τα χρησιμοποιούμε προληπτικά. Μειώνεις πολύ το ποσοστό ταλαιπωρίας.
— Η ισιωτική καταστρέφει τα μαλλιά;
Όχι. Υπάρχουν ειδικά προϊόντα για όλα τα είδη μαλλιών και αν ο επαγγελματίας που θα την εφαρμόσει κάνει καλά τη δουλειά του, δεν υπάρχει ενδεχόμενο φθοράς. Βέβαια, οι δύο πιο επιβλαβείς ως προς τα υλικά διαδικασίες στο βαφείο είναι η ισιωτική και η περμανάντ. Ισιωτική κάνουν πολύ οι άντρες.
— Πότε έχουμε τριχόπτωση και γιατί;
Συνήθως το φθινόπωρο και την άνοιξη, αφού φύγει το καλοκαίρι και ο χειμώνας, που ταλαιπωρείται το μαλλί. Είμαστε όπως τα ζώα. Είναι φυσιολογική η εποχική τριχόπτωση, αλλά, αν δούμε ότι το πρόβλημα επιμένει, πρέπει να απευθυνθούμε σε γιατρό.
— Τα μαλλιά που πέφτουν φυτρώνουν ξανά;
Ναι, το ότι πέφτει από τον θύλακα η τρίχα δεν σημαίνει ότι δεν ξαναφυτρώνει. Ανανεώνεται.
— Ποια είναι η διαφορά μεταξύ φυτικών και κανονικών βαφών;
Όπως και με τα σαμπουάν. Οι φυτικές βαφές δεν έχουν αμμωνία, δεν έχουν parabens και έχουν πολύ χαμηλότερο βαθμό οξυζενέ. Οι κανονικές βαφές δεν είναι βλαβερές, αλλά περιέχουν χημικά. Εξαρτάται από την ευαισθησία που έχει το κάθε τριχωτό.
— Είναι αλήθεια ότι μια έγκυος δεν κάνει να βάφει τα μαλλιά της;
Έχει μεγάλη βάση αυτό, γιατί οι βαφές έχουν χημικά. Το πρώτο τρίμηνο καμία έγκυος δεν βάφει τα μαλλιά της. Και μετά το πρώτο τρίμηνο το 90% των γιατρών προτείνει φυτικές βαφές. Υπάρχουν και στο εμπόριο τέτοιες βαφές. Υπάρχουν, βέβαια, και γιατροί που δεν εγκρίνουν ούτε τις φυτικές βαφές, αυτό είναι κάτι που αποφασίζει η έγκυος σε συνεννόηση πάντα με τον γιατρό της.
— Υπάρχει τρόπος να αποφύγεις το ντεκαπάζ;
Ναι, υπάρχει. Υπομονή να έχεις. Αλλά σημειώνω ότι το ντεκαπάζ θα σου κάψει τα μαλλιά μόνο αν δεν ξέρεις να το χρησιμοποιήσεις σωστά. Οι επαγγελματίες συνήθως ξέρουν και δεν καίγονται τα μαλλιά σου. Εξαρτάται και από το ιστορικό των μαλλιών του καθενός/καθεμιάς.
— Είναι οι ανταύγειες ακόμη στη μόδα;
Οι ανταύγειες ήταν και θα είναι στη μόδα. Έχει σταματήσει το μες (λεπτές ανταύγειες με ντεκαπάζ στο φυσικό μαλλί). Είναι πολύ της μόδας το μπαλεγιάζ (ντεγκραντάρισμα στις άκρες, κάτι πολύ φυσικό, λες και το έχει ανοίξει ο ήλιος) ή το όμπρε (που είναι πάλι ντεγκραντάρισμα, απλώς σε πιο extreme αποχρώσεις).
— Ποια χρώματα είναι στη μόδα φέτος;
Έχουν σταματήσει τα τελευταία χρόνια να βγαίνουν στη μόδα συγκεκριμένα χρώματα. Πλέον παίζουν τα πάντα, ό,τι κάνει τον καθένα/καθεμία να νιώθει όμορφα. Πιο συχνά κάνουμε τις πιο ζεστές και γήινες αποχρώσεις. Τα έντονα χρώματα είναι δύσκολα χρώματα γιατί θέλουν πολύ συχνά συντήρηση.
— Είναι αλήθεια ότι αν βάψεις τα μαλλιά σου θα στρώνουν πιο ωραία ή δεν θα λαδώνουν;
Ναι, ισχύει. Υπάρχουν πελάτισσες που τα βάφουν στο φυσικό τους χρώμα, αν το προτιμούν, μόνο και μόνο για να έχουν τα «οφέλη» του βαψίματος. Η βαφή, όντως, σκληραίνει λίγο την τρίχα και αλλάζει την ποιότητά της.
— Κάθε πότε πρέπει να κόβουμε τα μαλλιά μας;
Παίζει ρόλο το κούρεμα και το πόσο γρήγορα μακραίνουν. Ένα μακρύ μαλλί θέλει κάθε δύο μήνες κούρεμα για να διατηρείται το μάκρος και να φεύγει η ψαλίδα. Τις αφέλειες συνήθως τις κόβουν στα κομμωτήρια χωρίς κόστος.
— Εξτένσιον και τρέσες.
Τα εξτένσιον και οι τρέσες είναι μια παλιά μόδα που έφυγε. Χρησιμοποιούνται πλέον μόνο όταν υπάρχει πραγματική ανάγκη. Γενικά, δεν είναι η φιλοσοφία μας τα ψεύτικα μαλλιά.
— Αντρικό βάψιμο.
Πολλοί άντρες έχουν αρχίσει και το προτιμάνε. Υπάρχει διαφορετική τεχνική στο αντρικό βάψιμο σε σχέση με το γυναικείο. Γίνεται διακριτικά και συνήθως για να «σβήνει» τις λευκές τρίχες.
Giorgos Sazeidis Hair Studio, Αναγνωστοπούλου 48, Κολωνάκι, 210 3624095
