Λουσάμενοι͵ Προδίκη͵ πυκασώμεθα και τον άκρατον
έλκωμεν κύλικας μείζονας αιρόμενοι.
βαιός ο χαιρόντων εστίν βίος· είτα τα λοιπά
γήρας κωλύσει͵ και το τέλος θάνατος.
― Ρουφίνου, Εις Προδίκην Εταίραν
Ας λουστούμε Προδίκη και στεφάνια ας βάλουμε στο κεφάλι,
και τ' ανέρωτο ας πιούμε κρασί με κύπελλα πιο μεγάλα.
Ο καιρός της χαράς είναι λίγος· ύστερα τα γεράματα
μπαίνουν εμπόδιο, και τέλος ο θάνατος.
―Μετάφραση Α. Λεντάκη
Αντε Προδίκη μου, άντε, ας μπανιαριστούμε, ας στολιστούμε με λουλούδια, και σκέτο κρασί
με κύπελλα μεγάλα ας αρχίσουμε να κατεβάζουμε.
Τα χρόνια της χαράς περνάνε σαν αγέρας· έρχονται
τα γεράματα, ψυχρά κι ανάποδα, και τέλος ο θάνατος,
ναι, ο θάνατος.
― Μετάφραση: Γούφας/ Ηκουτσημαρία λοιπόν
