Από τις αρχές του 1900 μέχρι το 1950 περίπου ο Harry Whittier Frees απολάμβανε μία μικρή δόξα για τις απολαυστικές φωτογραφίες του με μικρά ζώα που πόζαραν ντυμένα με κουστούμια. Παρόλο που ξεκίνησε να φωτογραφίζει χαριτωμένα ζώα το 1902, ήταν το 1905 που άρχισε να τα ντύνει με μικροσκοπικά ανθρώπινα κουστούμια. Σύμφωνα με την ιστορία όλα ξεκίνησαν όταν σε ένα πάρτι γενεθλίων της οικογένειάς του ένα χάρτινο καπέλο κατέληξε στο κεφάλι μίας μικρής γάτας. Ο Frees φωτογράφησε τη στιγμή και όταν έδειξε τη φωτογραφία στον κατασκευαστή καρτ-ποστάλ εκείνος του ζήτησε περισσότερες.
Ο Frees δανειζόταν τους μικρούς του φίλους από τους γείτονες, τους φίλους και τα τοπικά καταστήματα κατοικίδιων ζώων και αφού τα έντυνε με κουστούμια που έραβε η μητέρα του και η οικονόμος του τα τοποθετούσε απαλά σε μικρά ταμπλό. Το να φωτογραφίσεις κουτάβια και γατάκια με λήψεις διάρκειας 1/5 δευτερόλεπτα απαιτούσε γερά νεύρα και πολλές επαναλήψεις, γι' αυτό και ο Frees φωτογράφιζε μόνο τρεις μήνες το χρόνο και εκμεταλλευόταν τον υπόλοιπο για να ξεκουραστεί και να σκεφτεί καινούργιες ιδέες. Οι φωτογραφίες του γνώρισαν μεγάλη επιτυχία και χρησιμοποιήθηκαν ευρέως σε καρτ-ποστάλ, διαφημίσεις, περιοδικά και παιδικά βιβλία όπου συχνά συνοδευόταν από ευχάριστες μικρές ιστορίες που έγραφε ο ίδιος με τίτλους όπως το The Puppy and Pussy Book, Snuggles, Yip and Yap και Whiskers.
Παρά την επιτυχημένη καριέρα του ο Frees ποτέ δεν απέκτησε οικονομική σταθερότητα. Μετά το θάνατο των γονιών του έζησε μία απομονωμένη ζωή και όταν το Μάρτιο του 1953 διαγνώστηκε με καρκίνο αυτοκτόνησε. Οι φωτογραφίες του σώζονται ως πολύτιμος εθνικός θησαυρός στα αρχεία της βιβλιοθήκης του Κογκρέσου.
σχόλια