Τα πιο κομψοτύλιχτα πιτοσουβλάκια Αθήνας και Χανίων

Τα πιο κομψοτύλιχτα πιτοσουβλάκια Αθήνας και Χανίων Facebook Twitter
Χοιρινό, ψιλοκομμένο σουβλάκι κρεατένιο και όχι «δύο κρέας-τρία ξίγκι», γιαούρτι –όχι τζατζίκι που μασκαρεύει τη γεύση–, μαϊντανός, ψιλοκομμένη ντομάτα και κρεμμύδι, άντε και λίγη καυτερή πάπρικα κατά βούληση σε ένα γκουρμέ αποτέλεσμα που τρώγεται σε 4 μπουκιές. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
1

Κάπου μακριά από την Αθήνα και παρέα μ' εκείνη την άγρια πείνα που παραγγέλνει από μόνη της οκτώ καλαμάκια χωρίς να σε ρωτήσει, περιμένω αδημονώντας, χαζεύοντας αρπακτικά το πιτόγυρο του πριν-από μένα, που έχει περάσει κιόλας στο ψητό. Μια πίτα σαν κοιλαράς με τσιτωμένα κουμπιά που ετοιμάζονται να εκραγούν προσπαθεί να συγκρατήσει μέσα της μια φριτέζα πατάτες, τον γύρο, την ουγγαρέζα, την τυρολέζα και δεν ξέρω ποια άλλη αλλοδαπή σάλτσα που στάζει στο πουκάμισο του παραλήπτη. Ο οποίος, με το ύφος της απελπισίας εκείνου που του χάρισαν τον παράδεισο, αλλά ξέχασαν να του δώσουν τα κλειδιά, τσεκάρει από δω, τσεκάρει από κει, όμως δεν βρίσκει πρόσβαση να παρκάρει την πεινασμένη του μασέλα.

Ένα πλαστικό πιρουνάκι που τσιμπά λίγες-λίγες τις πατάτες, προσπαθώντας να φέρει στα ανθρώπινα μέτρα το τυλωμένο τυλιχτό, μου φέρνει ένα μπούχτισμα, ένα «άσε, καλύτερα, πάω σπίτι για ψωμοτύρι». Το τιγκαρισμένο τυλιχτό είναι ο θάνατος του τυλιχτού, είναι το new-τυλιχτό, είναι κατηγορία από μόνο του που πολλοί αναζητούν διακαώς, όπως στο σεξ υπάρχει το κεφάλαιο «προτιμώ το oversized, το εντελώς xxxl».

Αν η θεωρία περί Γλώσσας του Μπαμπινιώτη ισχύει και για το σουβλάκι, τότε να αποδεχτώ ότι η παράδοση, για να επιβιώσει, οφείλει να αποδεχτεί τους νεωτερισμούς και να μην «τρώγεται», όπως εγώ καλή ώρα, με προβληματισμούς και νοσταλγίες για το πώς τυλιγόταν παλιά ένα καλαμάκι για να μεταμορφωθεί σε τυλιχτό. Το οποίο, στην παραδοσιακή του εκδοχή, είχε μέσα χοιρινό σουβλάκι, ψιλοκομμένο κρεμμύδι, ντομάτα και, ναι, μπόλικο μαϊντανό, θα απαντήσω στον νέο που εντυπωσιάστηκε θεωρώντας εξωτική παραξενιά του «Κώστα» τον μαϊντανό στο ομώνυμο σουβλάκι του Συντάγματος.

Μια μπουκιά που δεν θα σου στραμπουλήξει τα σαγόνια, δεν θα σε λερώσει και δεν θα σε ψυχοβγάλει, όλη, ακέραιη η σύνθεση των υλικών, δεμένη σαν κολλητή παρέα.


Το new-τυλιχτό πονοκεφαλιάζει, έως και καταργεί τον τυλιχτή. Ο οποίος τυλιχτής είναι ειδικότητα, είναι τέχνη, είναι όλη η μαεστρία της νοστιμιάς. Είναι ένα σκληρό επάγγελμα που τσουρουφλίζεται στις φωτιές χειμώνα-καλοκαίρι, είναι η πείρα τού να εγκλωβίσεις ταχυδακτυλουργικά και ομοιόμορφα τη γεύση των υλικών σε ένα ρολάκι, στραγγαλίζοντας την πίτα με μια αέρινη, στιγμιαία κίνηση. Το αποτέλεσμα, βαρυσήμαντο και καταλυτικό: μέσα σε μια μπουκιά που δεν θα σου στραμπουλήξει τα σαγόνια, δεν θα σε λερώσει και δεν θα σε ψυχοβγάλει, όλη, ακέραιη η σύνθεση των υλικών, δεμένη σαν κολλητή παρέα.

Να σου πω, λοιπόν, πού τυλίγεται εμβληματικά ένα σουβλάκι στο top 4 του δικού μου ρεπερτορίου.

Ο Κώστας

Τα πιο κομψοτύλιχτα πιτοσουβλάκια Αθήνας και Χανίων Facebook Twitter
Ο παππούς Κώστας από τον Βύρωνα άνοιξε το ιστορικό σουβλατζίδικό του το 1950. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Στην κατηγορία «τυλιχτό» βγαίνει αρχηγόπουλο, μια που καταφέρνει να συνδυάζει παράδοση-νοσταλγία και νοστιμιά στο πιο κομψοφάγωτο τυλιχτό: χοιρινό, ψιλοκομμένο σουβλάκι κρεατένιο και όχι «δύο κρέας-τρία ξίγκι», που ο Κώστας ξυπνά από τις 6 για να το φορμάρει μόνος του, μια μικρή ψησταριά, γιαούρτι –όχι τζατζίκι που μασκαρεύει τη γεύση–, μαϊντανός, ψιλοκομμένη ντομάτα και κρεμμύδι, άντε και λίγη καυτερή πάπρικα κατά βούληση σε ένα γκουρμέ αποτέλεσμα που τρώγεται σε 4 μπουκιές. Εκτός κι αν το πάρεις με μοσχαρίσιο μπιφτέκι, νόστιμο, χωρίς μπαχαρικά, ελαφρύ και αφράτο. Και μια ουρά ως έξω – καθείς εδώ έρχεται με αποστολή για τον πλησίον του, ενίοτε με 30 τυλιχτά στη λίστα. Μη σκιαχτείς: η χαμογελαστή σύζυγος Πόπη στην ενορχήστρωση θα τα φέρει βόλτα ώστε να μην ξεροσταλιάσεις στο παγκάκι πάνω από δύο λεπτά. Οι απανταχού πινακίδες θα σου υπενθυμίσουν εξάλλου να «χαλαρώσεις», άσε που θα σου πρότεινα να παίξεις τζόκερ που το βρήκες ανοιχτό.


Ο παππούς Κώστας από τον Βύρωνα άνοιξε το ιστορικό, ξύλινο σουβλατζίδικό του στην Αδριανού της Πλάκας το 1950. Ο μικρός Κώστας βοηθούσε τον παππού του στο μαγαζί και ιερή υπόσχεση του είχε δώσει πως σαν τελείωνε τον στρατό θα αναλάμβανε μόνος του την επιχείρηση. Η νομοθεσία έκλεισε την Αδριανού, το μαγαζάκι μεταφέρθηκε λίγο πιο κάτω, ο Κώστας κράτησε την υπόσχεσή του. Ανέλαβε τον Σεπτέμβρη του 2003. Ο παππούς «έφυγε» τον επόμενο Δεκέμβρη, σαν σιγουρεύτηκε πως η συνταγή στέριωσε στα επόμενα χέρια. Υπόδειγμα επιχείρησης όπου τίποτα δεν έχει αλλάξει από την πρώτη μέρα της. Ούτε νεωτερισμοί, ούτε μοντερνιές, ούτε ντεκόρ. Να 'ναι καλά η συνωνυμία, ούτε καν η ταμπέλα δεν χρειάστηκε να αλλάξει. Τελευταία το έφαγα μπουκίτσα-μπουκίτσα, καθισμένη σε μια πέτρα της Πλάκας, κάτω από μια παλιά ελιά, με θέα την Αρχαία Αγορά, ακούγοντας τα τζιτζίκια της Αττικής. Ίσως τίποτε απ' ό,τι έχω φάει δεν ταίριαξε τόσο με την κομψή ισορροπία του αρχαίου κλέους. Είναι και το τυλιχτό, βλέπεις, μια αρχιτεκτονική.

Πεντέλης 5, Σύνταγμα, 210 3228502

Οι Ρωσίδες

Τα πιο κομψοτύλιχτα πιτοσουβλάκια Αθήνας και Χανίων Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Το 1x1 γωνιακό μαγαζάκι μπορεί να μη σου γεμίσει το μάτι με το ντεκόρ του, αλλά ξέρω πολλούς που ορκίζονται πως οι «Ρωσίδες» φτιάχνουν το καλύτερο σουβλάκι της πόλης. Χειροποίητο, μαριναρισμένο με την κλασική συνταγή με ξίδι του ρώσικου σουβλακίου που περνιέται σε μεταλλική βέργα, με καλό κρέας, το χοιρινό σουβλάκι ψήνεται στα κάρβουνα, τυλίγεται σε μια αλάδωτη πίτα σαν λουκουμάς και συνοδεύεται από μια υπέροχη, διαυγή σάλτσα ντομάτας που αφήνει μια ευχάριστα καυτερή επίγευση. Μέχρι να ετοιμαστεί, θα δοκιμάσεις και τα θεϊκά πιροσκί με τη λεπτή ζύμη που φτιάχνουν επιτόπου οι κυρίες από το Καζακστάν: με κιμά, με πατάτα ή με τυρί και λίγη ζάχαρη. Ο παράδεισος του γρήγορου φαγητού!

Εδώ τραπεζάκια δεν έχει, ούτε μπάρα. Στο χέρι και στο πεζοδρόμιο!

Γρυπάρη & Αναγνωσταρά, Καλλιθέα

Ο Λευτέρης της Ομόνοιας

Τα πιο κομψοτύλιχτα πιτοσουβλάκια Αθήνας και Χανίων Facebook Twitter
Ο τυλιχτής είναι ειδικότητα, είναι τέχνη, είναι όλη η μαεστρία της νοστιμιάς. Φωτο: Αλέξανδρος Ακρίβος/LIFO

Κομψοτέχνημα λιτό, δωρικό, μεστό νοήματος! Κεμπάπ χωρίς φτιασίδια και μπαχάρια, που ψήνεται στην πλάκα περασμένο σε μεταλλικές βέργες και μόλις πάρει να ροδίσει, σκεπάζεται με την πίτα, που έτσι παίρνει την υγρασία και το άρωμα. Κι εδώ, μόνο κρεμμύδι, μαϊντανός, ντοματούλα. Έχει και σουτζούκι-δυναμίτη, με όλα του τα μπαχαρικά, αλλά δεν σ' το συνιστώ αν δεν είσαι εξασκημένος. Συνταγή πολίτικη που αντέχει από το 1951, ο Λευτέρης Σάβογλου την πέρασε πια στον Σταύρο, τον γιο του. Χαρτοπετσέτα λαδόκολλα, γυρολόγοι, δικηγόροι, παλιοί γκέι, νόμιμοι και παράνομοι, ουρές ως το μεσημέρι και μια αύρα από Ταχτσή, το σουβλατζίδικο που μυρίζει Ομόνοια ασπρόμαυρης ταινίας, κάθε μπουκιά σε γυρίζει πίσω σ' αυτό το λίγο, το θεϊκό σαν δώρο που ήταν κάποτε το σουβλάκι: όταν δεν ήταν για τη χόρταση αλλά κάτι ανάμεσα στα δύο γεύματα του οικογενειακού τραπεζιού που σου αγόραζε η μαμά όταν κατέβαινε να ψωνίσει κουμπιά, υφάσματα και να μαντάρει τα καλσόν της στο κέντρο.

Σατωβριάνδου 20, 210 5225676

 

Και στα Χανιά, μια Όαση

Όσοι δεν ξέρουν, φτάνοντας στα Χανιά σπεύδουν πάραυτα για μια μπουγάτσα του Ιορδάνη. Οι «από μέσα», πάλι, θα τρέξουν, για την ακρίβεια θα πάνε ακόμα και γονατιστοί, για σουβλάκι στην Όαση. Και λέω γενικώς για σουβλάκι, διότι εδώ ο αριθμός που θα καταναλώσεις εξαρτάται από τις αντοχές σου – ποτέ, όμως, μόνο ένα. Το χανιώτικο σουβλάκι δεν βάζει άλλες σάλτσες παρά μόνο γιαούρτι. Κι αυτό είναι που το κάνει διάσημο, καθώς θα το δεις να το διαφημίζουν οι σουβλακερί στα πέρατα της Κρήτης. Στην Όαση θα έρθεις πρωί και μέχρι νωρίς το μεσημέρι, βάλε ως τις 12, βαριά 1. Με την τελευταία μερίδα γύρο, το αφεντικό αποχαιρετά για την επομένη. Ένας μόνο, φρέσκος, χειροποίητος, καθόλου λιπαρός γύρος την ημέρα, ζουμερή, ολοκόκκινη, γλυκιά ψιλοκομμένη ντομάτα, αλάδωτη πίτα –κάποτε, λέει, την έφτιαχναν μόνοι τους–, πλούσιο, στραγγιστό γιαούρτι. Ούτε σος, ούτε πατάτες, ούτε μουστάρδες. Ο έξω καρδιά κρητίκαρος Μανώλης, στο πιο cult απείραχτο ντεκόρ, εγγυάται την ίδια νοστιμιά από το 1966. Στα βοηθητικά, ο Γιώργος με το πιο φλούο, γαλάζιο μάτι της Κρήτης γεμίζει την πίτα όχι μόνο με τα συμπαρομαρτούντα αλλά και με μπόλικα καλαμπούρια, που κάνουν την καρδιά σου «όαση!». Μόνο μην απομακρυνθείς, καθότι δεν θα μείνεις μόνο στο ένα.

Οδός Βολουδάκηδων 4, κέντρο 

Γεύση
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Mύθοι και αλήθειες για την άσκηση και τη διατροφή

Υγεία & Σώμα / Mύθοι και αλήθειες για την άσκηση και τη διατροφή

Επώνυμες δίαιτες, εξειδικευμένες μορφές εκγύμνασης και νέες διατροφικές συνήθειες δείχνουν πως ασχολούμαστε όλο και περισσότερο με το fitness. Ποια είναι όμως τα συχνότερα λάθη που κάνουμε στην άσκηση και τη διατροφή μας; Ο Αθλητικός Διατροφολόγος - Εργοφυσιολόγος Γιάννης Κωτσής, πρώην Επιστημονικός Σύμβουλος σε θέματα Διατροφής και Φυσιολογίας της Άσκησης της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου, μας δίνει τις δικές του απαντήσεις.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΨΑΣΚΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ergon Bakehouse:

Γεύση / Η πιο ελαφριά και αφράτη πίτσα της πόλης σερβίρεται στο Ergon Bakehouse

Στο νέο πολυεπίπεδο πρότζεκτ Ergon Bakehouse Athens όλα μυρίζουν ζυμάρι. Εδώ θα βρείτε έναν φούρνο με πολύχρωμα ψωμιά, όσα χρειάζεστε για τα δικά σας ξεφουρνίσματα στο σπίτι, αλλά και ένα χαλαρό μέρος για να φάτε κάτι εύκολο και νόστιμο στο κέντρο, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Και έρχονται και άλλα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Δέκα διευθύνσεις για λαχταριστό μπακαλιάρο με σκορδαλιά

Γεύση / Εννέα μέρη για λαχταριστό μπακαλιάρο με σκορδαλιά

Η 25η Μαρτίου είναι μία από τις τρεις μέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής που επιτρέπεται το ψάρι, το λάδι και το κρασί. Δεν ξέρω πόσο μεγάλη είναι η πίστη σας, ξέρω μόνο πόσο ευλαβικά αγαπάμε όλοι τον μπακαλιάρο σκορδαλιά και πόσο καλά ξέρουμε να τιμούμε τις γαστρονομικές παραδόσεις.
ΔΩΡΑ ΜΑΣΤΟΡΑ
Δεν τους προλαβαίνουμε με τα νέα bakeries της Αθήνας

Γεύση / Δεν τους προλαβαίνουμε με τα νέα bakeries της Αθήνας

Αυτήν τη στιγμή ξεφουρνίζονται στην πόλη cinnamon rolls σε πολλές διαφορετικές εκδοχές, ψωμιά με μάραθο και κουρκουμά και πολύσπορα με μέλι, vanilla buns, ηπειρώτικες χορτόπιτες και empanadas σαν σπανακόπιτα. Κάποιοι κάνουν υπομονή μέχρι να ωριμάσουν τα ζυμάρια τους για να βάλουν στη βιτρίνα τους πράγματα που μας φτιάχνουν τη μέρα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Νίκος Μάνεσης: «Καλό κρασί φτιάχνουν οι οινοποιοί που όταν τους παίρνεις τηλέφωνο τούς βρίσκεις στο αμπέλι»

Το κρασί με απλά λόγια / «Καλό κρασί φτιάχνουν οι οινοποιοί που όταν τους παίρνεις τηλέφωνο, βρίσκονται στο αμπέλι»

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης συνομιλούν με τον Νίκο Μάνεση, έναν από τους πρωτοπόρους οινογράφους της χώρας μας, για το παρόν και το μέλλον του ελληνικού αμπελώνα.
THE LIFO TEAM
Μανώλης Παπουτσάκης

Οι Αθηναίοι / Μανώλης Παπουτσάκης: «Νομίζεις ότι το χαίρεται ο εστιάτορας που αγοράζει και πουλάει ακριβά;»

Χαρούπι και Δέκα Τραπέζια στη Θεσσαλονίκη, Pharaoh στην Αθήνα. Ένας σεφ με μεγάλες επιτυχίες στο παλμαρέ του μιλά για το τώρα της γαστρονομίας, εξηγεί γιατί η ελληνική κουζίνα σήμερα δεν έχει σχέση με αυτό που ήταν κάποτε και ανοίγει το θέμα που συζητάνε οι foodies: Το sitting στα εστιατόρια.
M. HULOT
Τα νέα εστιατόρια της Αθήνας κάνουν τα όσπρια πεντανόστιμα

Γεύση / Τα νέα εστιατόρια της Αθήνας κάνουν τα όσπρια πεντανόστιμα

Οι φασολάδες και οι φακές, οι γίγαντες και οι ρεβιθάδες, όλα αυτά που αρνούμασταν να φάμε ως παιδιά, είναι πια πιάτα που παραγγέλνουμε και ψάχνουμε στα δημοφιλή εστιατόρια της Αθήνας. Μάλιστα, κάποια από αυτά είναι και μεγάλα σουξέ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Μαγειρέψτε κρέας με κόκαλο και η νοστιμιά θα χτυπήσει κόκκινο

Γεύση / Συνταγές για κρέας με κόκαλο, εκεί που η νοστιμιά χτυπάει κόκκινο

Οι Σπύρος και Βαγγέλης Λιάκος μας υποδέχονται στο ολοκαίνουργιο παράρτημα του Basegrill στη Γλυφάδα και μαζί με τον σεφ Σπύρο Παυλίδη προτείνουν συνταγές με μέρη του κρέατος που δεν χρησιμοποιούμε συχνά.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος: Ο ποιητής του Ελληνικού Αμπελώνα συνεχίζει να ζει μέσα από τις ετικέτες που δημιούργησε

Γεύση / Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος: Ο ποιητής του Ελληνικού Αμπελώνα συνεχίζει να ζει μέσα από τις ετικέτες που δημιούργησε

Τα μεγαλειώδη κρασιά των Αμπελώνων Κ. Αντωνόπουλου κρατούν ζωντανό το πνεύμα του ιδρυτή τους, χαράσσοντας το μέλλον τους στον σύγχρονο οινικό κόσμο
ΛΙΝΑ ΙΝΤΖΕΓΙΑΝΝΗ
Χαρτοδιπλωμένος Winery: Το «ακάτιο» που ταξιδεύει τις αισθήσεις μας στο απόλυτο «ἦδος»

Γεύση / Χαρτοδιπλωμένος Winery: Το «ακάτιο» που ταξιδεύει τις αισθήσεις μας στο απόλυτο «ἦδος»

Δυο πολυβραβευμένες σειρές κρασιών περικλείουν όλο το πάθος, το μεράκι και την τεχνογνωσία που «κατέκτησε» κάποτε ο Σωτήρης Χαρτοδιπλωμένος και κληροδότησε στους γιους του, Ηρακλή και Στέλιο.
ΦΙΛΙΩ ΡΑΓΚΟΥ
Ana Roš: «Τα εστιατόρια δίνουν το παράδειγμα ώστε να μαγειρεύουν όλοι πιο βιώσιμα»

Γεύση / Ana Roš: «Δεν μαγειρεύουμε για να πάρουμε βραβεία»

Η αυτοδίδακτη σεφ που έβαλε τη Σλοβενία στον παγκόσμιο γαστρονομικό χάρτη και σαρώνει τις διακρίσεις είναι αυτήν τη στιγμή μία από τις οκτώ γυναίκες σεφ στον κόσμο των οποίων το εστιατόριο έχει την ανώτερη διάκριση από τον οδηγό Michelin. Λίγο πριν μαγειρέψει για τους Αθηναίους σε ξύλα στο Pharaoh μιλά στη LiFO.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

σχόλια

1 σχόλια
Δεν διαφωνώ με τα 3 της Αττικής.Σαν πρώην Κουκακιώτης όμως, γνωρίζω και μνημονεύω επίσης "Τα κορίτσια" στην Δράκου (ψηλά στον πεζόδρομο). Η ονομασία είναι ανεπίσημη, βγαλμένη από τις τρεις κυρίες που "τρέχουν" το μαγαζί.Δοκιμασμένη αξία.