Κωστής Ζαφειράκης: Η Θεσσαλονίκη έχει κάτι αλλοπαρμένο, είναι μάγισσα

Κωστής Ζαφειράκης: Η Θεσσαλονίκη έχει κάτι αλλοπαρμένο, είναι μάγισσα Facebook Twitter
Έχει τόσα σχέδια σε εξέλιξη αυτή η πόλη, που κινδυνεύει να γίνει σενάριο επιστημονικής φαντασίας και τρόμου. Θα μπορούσε να ήταν μια ποδηλατούπολη η Θεσσαλονίκη και όλο της το ιστορικό κέντρο ένας απίθανος πεζόδρομος ‒ δεν είναι! Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
1

Από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές της Θεσσαλονίκης, δημοσιογράφος και ξεναγός, ο Κωστής Ζαφειράκης φτιάχνει αυτήν τη στιγμή μία από τις πιο αισιόδοξες και κεφάτες εκπομπές στην ελληνική τηλεόραση, στην ΕΡΤ3 συγκεκριμένα. «Ένα ανατρεπτικό, ψυχαγωγικό talk show μετά μουσικής», έτσι το 'χει βαφτίσει.

«Στην ουσία του είναι ένα παιχνίδι» λέει. «Ένα διανοητικό-ψυχολογικό παιχνίδι όλο καρδιά, χιούμορ και τραγούδια. Πώς ρέει όμορφα ένα βράδυ με φίλους στο σπίτι;

Αγκαλιαζόμαστε, συζητάμε, γελάμε, σαχλαμαρίζουμε, σοβαρεύουμε, τραγουδάμε κι άμα θέλουμε παίζουμε. π.χ. "Σκέψου Γρήγορα" ή "Μπες στον ρόλο" ή "Βρες το πρόσωπο" ή "Μαζί του θα ήθελα" κ.λπ.

Παίζοντας, όλα μπερδεύονται γλυκά, ησυχάζεις, ασφαλίζεσαι και αφήνεσαι στη ροή και στις εκπλήξεις... Αυτή είναι η ιδέα του "Μπαμ".

Κάθε Κυριακή κουβεντιάζω με ωραίους ανθρώπους, όλο ενέργεια, χωρίς πόζες. Και όλα αυτά τυλιγμένα με ωραία ελληνικά, κυρίως, τραγούδια.

Γιατί να τη δει κάποιος; Το πρώτο πράγμα που μου 'ρχεται στο μυαλό είναι το σχόλιο μιας φίλης, που είναι πολύ spiritual τύπος, αερικό και πολύ αυστηρή μαζί μου.

Σκέψου πως μετά την προβολή της πρώτης εκπομπής, με τσεκούρωσε κανονικά... Τις προάλλες, όμως, μου τηλεφώνησε και μου είπε: "Σε είδα χθες βράδυ, γέλασα, ηρέμησα, τραγούδησα... Σαν να έκανα ψυχοθεραπεία, ένα πράγμα. Έχει κάτι το θεραπευτικό αυτό που κάνεις με τους καλεσμένους σου.

Σου ανοίγονται, παίζουν μαζί σου. Tέτοια παιχνίδια πρέπει να παίζουμε όλοι με τις παρέες μας, για να νιώθουμε καλύτερα ο ένας τον άλλον".

Έχει κάτι αλλοπαρμένο αυτή η πόλη, είναι μάγισσα, φως και σκοτάδι, ισοδύναμα. Οι νύχτες της είναι λογοτεχνία. Τα απρογραμμάτιστα ραντεβού με φίλους και γνωστούς είναι κάτι σαν δροσιά.


Δεν είμαι παρουσιαστής πρώτης τηλεοπτικής γραμμής, με τον τρόπο που λειτουργεί το ελληνικό σύστημα τουλάχιστον. Δεν αντέχω τη φασαρία στο βλέμμα και τριγύρω.

Ανήκω στην τηλεοπτική παραμεθόριο, έχει καλύτερο κλίμα εδώ, λιγότερες πόζες. Γκρίνιες ίσως, επαρχιωτισμούς ναι, αλλά βγαίνεις μια βόλτα στη θάλασσα ή στην Άνω Πόλη και γίνεσαι αλφάδι.

Η Αθήνα σού εξασφαλίζει μια άνεση στην επιλογή των προσκεκλημένων, κακά τα ψέματα.

Υπάρχει, όμως, και στη Θεσσαλονίκη μια αστείρευτη δεξαμενή ταλαντούχων δημιουργών, τους οποίους σπανίως βλέπουμε στα κανάλια τα λεγόμενα "αθηναϊκά".

Κι αυτό για μένα είναι το στοίχημα: να προτείνεις νέα πρόσωπα, προβάλλοντας παράλληλα και τους καταξιωμένους, μέσα από ένα αλλιώτικο πρίσμα.

Η σχεδόν παιδική αθωότητα που έχει το "Μπαμ" είναι, νομίζω, παράσημο της Θεσσαλονίκης. Στην Αθήνα μπορεί και να είχα χάσει τη φυσικότητά μου, δεν ξέρω.

Μην ξεχνάς πως είμαι και παιδί της ΕΡΤ3, ενός "βιότοπου" ταιριαστού με τα κυβικά μου. Στην ΕΡΤ3 ξεκίνησα κι εδώ έχω κάνει τις πιο σημαντικές μου εκπομπές αφού...

Κωστής Ζαφειράκης: Η Θεσσαλονίκη έχει κάτι αλλοπαρμένο, είναι μάγισσα Facebook Twitter
Ξέρεις όμως τι παρηγορητικό είναι που κάποιοι κλείνουν ακόμα τα μαγαζιά τους το μεσημέρι για ένα διάλειμμα, για φαγητό και λίγο ύπνο; Θρίαμβος. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Τι είναι αυτό που κάνει τη Θεσσαλονίκη αυτό που είναι; Η οδός Ολύμπου, όπου πρωτοπερπάτησα και ο Όλυμπος απέναντι; Οι αστικοί της μύθοι, που 'ναι άπειροι;

Οι πόλεις κάτω από πεζοδρόμια που πατάμε; Η βρόμικη αλμύρα του Θερμαϊκού; Το τραγούδι του Παπάζογλου "Φύσηξε ο Βαρδάρης και καθάρισε";

Η αγωνία της να διώξει από πάνω της τον συντηρητισμό περασμένων δεκαετιών και να βγει μπροστά; Τα φιλαράκια μας, το αιώνιο άλλοθί μας; Το ενεργειακό πεδίο στην πλατεία Ναυαρίνου; Τα σούπερ κοσμικά της κορίτσια;

Έχει κάτι αλλοπαρμένο αυτή η πόλη, είναι μάγισσα, φως και σκοτάδι, ισοδύναμα. Οι νύχτες της είναι λογοτεχνία. Τα απρογραμμάτιστα ραντεβού με φίλους και γνωστούς είναι κάτι σαν δροσιά.

Εκεί που τρέχεις να προλάβεις τις δουλειές σου, πέφτεις πάνω στον πολυαγαπημένο μου Θωμά Κοροβίνη κι αλλάζει τελείως η συνταγή της μέρας.

Η Θεσσαλονίκη κουβαλάει μέσα της και τον σπόρο του Ρασούλη, είναι "Πότε Βούδας, πότε Κούδας". Είναι και πόλη και χωριό. Μπορεί να λειτουργεί 24 ώρες το 24ώρο ως μια σούπερ ντούπερ μεγαλούπολη.

Ξέρεις όμως τι παρηγορητικό είναι που κάποιοι κλείνουν ακόμα τα μαγαζιά τους το μεσημέρι για ένα διάλειμμα, για φαγητό και λίγο ύπνο; Θρίαμβος.


Αν έπρεπε να ξεναγήσω κάποιον στην πόλη, θα του έδινα ραντεβού στην εκκλησία των Δώδεκα Αποστόλων και μετά τραβάμε ίσια για τη Ροτόντα, διασχίζοντας την οδό Ολύμπου.

Είναι αρχαίος δρόμος, μυθιστορηματικός, που έχει τα πάντα: πάρκα, πλατείες, αρχαιολογικούς χώρους, εργατικές μνήμες, φοιτητές, ρεμπέτες και γιάπηδες, ουζερί κι εστιατόρια, κλασικά μπαρ και καφέ, μοντερνισμούς και ρετρό ανησυχίες, φινετσάτα κτίρια και φρικτές πολυκατοικίες, ξενοδοχεία, ταξιδιώτες και ντόπιους σ' ένα γόνιμο, καθημερινό σουλάτσο.

Μια ακόμα απίθανη γειτονιά είναι και ο Φραγκομαχαλάς: ραντεβού στη στοά Μαλακοπή, κάτω απ' το ρολόι που δείχνει πάντα 11.07, 20 Ιουνίου 1978, τη νύχτα που ο σεισμός τρόμαξε την πόλη.

Θα τον έβαζα μέσα στην καθημερινότητά μου, χωρίς να ωραιοποιώ τίποτα. Έχει τόσα σχέδια σε εξέλιξη αυτή η πόλη, που κινδυνεύει να γίνει σενάριο επιστημονικής φαντασίας και τρόμου.

Θα μπορούσε να ήταν μια ποδηλατούπολη η Θεσσαλονίκη και όλο της το ιστορικό κέντρο ένας απίθανος πεζόδρομος ‒ δεν είναι!


Είμαστε, νομίζω, στο σημείο όπου χρειαζόμαστε ένα γενναίο σχέδιο για τη Θεσσαλονίκη της επόμενης μέρας. Μεγαλόπνοο, φιλικό προς τον άνθρωπο, ρηξικέλευθο, τσαχπίνικο, μακριά από μικροσυμφέροντα και επαρχιωτισμούς, κουτσές πολιτικές, συντηρητισμούς και φλυαρίες. Μακάρι!


Από δημιουργικής άποψης, αυτήν τη στιγμή οι μηχανές δουλεύουν στο φουλ, θαρρώ, κι ας υπερβάλλω ο αισιόδοξος, δεν με απασχολεί.

Νέα παιδιά και παλιές καραβάνες δίνουν και ξαναδίνουν την ψυχή τους και χαίρομαι που συνυπάρχουμε στην ίδια πόλη.
Τηλεόραση δεν έχω, μου λείπει ο αποκωδικοποιητής.

Βλέπω όμως σίριαλ, ξένα εννοείται, με τη σέσουλα, "Black Mirror", "This is us", "Stranger Things", "Handmaid's Tale", "Unbreakable Kimmy Schmidt" κ.λπ. κ.λπ., αλλά και κάργα ρετρό πράγματα όπως οι "Άγγελοι Του Τσάρλι". Βλέπω και ταινίες αβέρτα, μακάρι να τις προλάβαινα όλες.

Σε μια ιδανική εκπομπή ποιους θα 'θελα; Να σου πω ονόματα; Αλέξης Τσίπρας, Τζέιμς Κορντέν, Γούντι Άλεν, Έλεν ΝτιΤζένερις, Κική Δημουλά, Ραλφ Μάτσιο, Τζορτζ Λούκας, Χάρισον Φορντ, Ράιαν Γκόσλινγκ, Σκάρλετ Τζοχάνσον, Τζιμ Τζάρμους, Τιμοτέ Σαλαμέ, Έμα Στόουν, Ρίκι Τζερβές κ.ά.

Σου λέω ονόματα, ξένους κυρίως, γιατί τους Έλληνες που αγαπώ είμαι σίγουρος πως κάποια στιγμή θα τους έχω στην εκπομπή.

Το ιδανικό "Απόψε κάνεις μπαμ" είναι ένα χαρμάνι από βετεράνους και ολοκαίνουριους, ανήσυχους και δημιουργικούς ανθρώπους, είτε κατοικούν στη Θεσσαλονίκη, είτε στο Λονδίνο, είτε στη Νέα Υόρκη, είτε στο Τυχερό Έβρου».

Η εκπομπή του Κώστα Ζαφειράκη «Απόψε κάνεις μπαμ» μεταδίδεται κάθε Κυριακή στις 23:00 από την ΕΡΤ3.

TV & Media
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ