10 μέρες στην Ανάφη

10 μέρες στην Ανάφη Facebook Twitter
Εικονογράφηση: Stupid Greg/ LIFO
5

 

Στην Ανάφη, 6/8

Έλεγα πάντα ότι δεν θα πάω ποτέ στην Ανάφη, γιατί εκεί πάνε όλοι οι γνωστοί μου και στις διακοπές μου θέλω να μη με ξέρει κανείς. Ε, και φυσικά, φέτος πήγα, μαζί με όλους όσους ξέρω, για δέκα ολόκληρες μέρες. (Φαντάζομαι ότι αν κάποια στιγμή αποφασίζαμε να συναντηθούμε όλοι μαζί σε πλήρη παράταξη, πιθανόν θα φτιάχναμε μια διμοιρία). Τα πρωινά πηγαίναμε για μπάνιο με το ΚΤΕΛ (δεν έχει ταξί, έτσι κι αλλιώς) στον Ρούκουνα και στο Κλεισίδι - προσπαθούσαμε μάταια να βρούμε μια σκιά κάτω απ’ τα αρμυρίκια (η Ρινέττα έλεγε ότι «τα μάτια μελώνουν κάτω απ’ τα αρμυρίκια». Στη φαντασία μου οι βλεφαρίδες μας θυμίζανε μπάρες δημητριακών). Ανάμεσα σε διάφορους ημίγυμνους και κατασκηνωτές, συχνά συναντούσαμε έναν τύπο που έπαιζε κιθάρα στους αμμόλοφους. Τα βράδια ξεκινούσαμε απ’ το Αρμενάκι, που έπαιζε τον ρόλο του εστιατορίου/ μπαρ, καφέ και live-άδικου μαζί. Συνήθως δεν φεύγαμε ποτέ από κει. Περνάγαμε τα βράδια μας παραγγέλνοντας άλλη μια ρακή στον καναπέ μας (στο μυαλό μας ήταν δικός μας ο καναπές, κανενός άλλου). Καμιά φορά, τα βράδια, εκτός απ’ το συνηθισμένο τρίο που τραγούδαγε κι έπαιζε μουσική, ερχότανε κι ένας παππούς με μια τσαμπούνα - το εγγονάκι του από δίπλα βαρούσε ένα μικρό ταμπούρλο. Ένα βράδυ διονυσιαστήκαμε όλοι μαζί - ο Στάθης με τράβαγε να χορέψουμε κάτω απ’ τις καλαμιές του Μύλου, που είναι κάτι σαν το κλαμπ της Χώρας. Χόρεψα τόσο πολύ, που μου κόπηκε η αναπνοή, αλλά δεν ήθελα να σταματήσω. Έπεσα για ύπνο στις πέντε -ακόμα μεθυσμένη- και στριφογύριζα. Τα σεντόνια μου ήταν γεμάτα άμμο. Δεν με έπιανε ύπνος. Έξω σιγά-σιγά ξημέρωνε κι ακουγόντουσαν τα ουρλιαχτά του πάρτι και τα κικιρίκου απ’ τα κοκόρια του νησιού.

Στο πλοίο της επιστροφής

Μπήκαμε στο πλοίο στις 4:00 το απόγευμα. Όσο σέρναμε τα πόδια μας στις λερές μοκέτες σκεφτόμουν ότι μου θυμίζει τα πλοία της γραμμής που έκαναν τη διαδρομή Ηγουμενίτσα-Κέρκυρα στο τέλος της δεκαετίας του ’80 - παράξενη διαρρύθμιση, φωτισμός κρεοπωλείου, ροζ νιπτήρες σε σχήμα αχηβάδας στην τουαλέτα, το μόνο που του λείπει είναι τα ουφάδικα, για να παίζουμε πάκμαν. Στην αρχή μετράγαμε τα λιμάνια: Σαντορίνη, Ίος, Σίκινος. Από ένα σημείο και μετά έπαψε να έχει σημασία το πού ήμαστε. Αυτό ήταν το πλοίο εκείνων που δεν νοιάζονται κι εκείνων που δεν έχουν άλλη επιλογή. Σε κάθε στάση γέμιζε ασφυκτικά με χίπηδες και δεκαοχτάχρονα που πήγαιναν για πρώτη φορά διακοπές με τους σάκους τους. Καθόμασταν κάτω από τον αρκτικό κλιματισμό και μετράγαμε τα ψιλά μας (το κουτάκι της πορτοκαλάδας είχε 2,5 ευρώ), ενώ κάναμε μια πολιτισμένη συζήτηση για τις πτυχιακές μας εργασίες στο πανεπιστήμιο, μέχρι που μας πήρε ο ύπνος. Κάποια στιγμή που ξύπνησα απότομα από ένα τραγούδι σκέφτηκα ότι το σαλόνι του πλοίου θυμίζει νεκροτομείο - το γαλακτερό φως έπεφτε στους ξεθωριασμένους τοίχους, ενώ εκατοντάδες σώματα τυλιγμένα με πετσέτες και παρεό κοιμόντουσαν στοιβαγμένα στα πατώματα και στους καναπέδες. Ανατρίχιασα λίγο, αλλά με ξαναπήρε ο ύπνος – κάπου στο βάθος μια κυρία πέταξε ψηλά το μωρό της στον αέρα και μετά το έπιασε, ενώ του ψιθύριζε στο αυτί: «Ποιο είναι το γαλακτομπουρεκάκι μου;». Ξύπνησα ξανά στις πέντε και τέταρτο τα ξημερώματα.Τα φώτα του λιμανιού έλαμπαν στο βάθος, αλλά το πλοίο έμοιαζε να μην κινείται. Φτάσαμε στον Πειραιά στις 6:00 το πρωί - δεκατέσσερις ολόκληρες ώρες από τη στιγμή που φύγαμε.

____

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη LIFO τον Αύγουστο του 2011

Αρχείο
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

3 σχόλια
Θα μου επιτρέψετε να πω ότι, κατά την άποψή μου, ένας από τους λόγους που χάλασε η Ανάφη είναι γιατί την ανακάλυψαν πολλοι οι οποίοι συμφωνούν με τον τρόπο διακοπών σας.
Μια άλλη πλευρά της Ανάφης, που δεν την έζησα. Ήμουν πριν λίγα χρόνια εκεί, 30-κάτι μέρες, ελεύθερο, φωτιές, μουσικές, γυμνισμό κλπ. Χώρα πηγαίναμε μόνο μέρα για να πάρουμε λαχανικά, ρύζι κλπ για μαγείρεμα στην παραλία. Σε μαγαζί δεν πήγαμε καθόλου. Έχει ενδιαφέρον πόσο διαφορετικά μπορεί να ζήσουν 2 άνθρωποι το ίδιο μέρος.Για την εμπειρία με το πλοίο, θα συμφωνήσω πάντως.
Συμφωνώ κι επαυξάνω. Τα άρθρα της ήταν από τα πρώτα που διάβαζα μόλις έπαιρνα στα χέρια μου την έντυπη έκδοση, πολύ πριν από την ηλεκτρονική LIFO.