Στο Νοσοκομείο Παπανικολάου: Να εύχεσαι να μη σου τύχει και πέσεις στα χέρια τους.

Facebook Twitter
14

Της Βάνας Χαραλαμπίδου, από το σάιτ της ΠΑΡΑΛΛΑΞΗΣ. 

 

Να μην πέσεις στα χέρια απολύτως αδιάφορων μεγαλόσχημων καθηγητάδων πανεπιστημιακών κλινικών, μεγαλογιατρών που πήραν ένα πτυχίο πριν από σαράντα χρόνια, και τώρα έχουν καταλάβει μια πτέρυγα του νοσοκομείου, σαν να ήταν τσιφλίκι τους, και τη διατηρούν έτσι που, αν δεν θυμίζει Νταχάου, παραπέμπει ευθέως σε Κωσταλέξι, όπου ο άρρωστος καθίσταται όμηρος της μεγαλοπρεπούς ανεπάρκειας τους, του καταφανούς συμπλέγματος να μη διαψευσθεί η οποιαδήποτε ακριβής ή μη διάγνωσή τους, της άρνησης τους να δεχτούν τη γνώμη και συνδρομή κάποιου τρίτου, ίσως ειδικότερου και πλέον ενημερωμένου για τα επιτεύγματα της ιατρικής επιστήμης που καλπάζουν, του ωμού τρόπου με τον οποίο εκστομίζουν εν πολλοίς αυθαίρετες για τη ζωή καταδίκες, του χρόνου που χάνεται μοιραία επειδή είναι Παρασκευή και δεν πρέπει επ’ ουδενί να ενοχληθούν το Σαββατοκύριακο, των παρατρεχάμενων ειδικευόμενων και λοιπών, που αρκούνται να υπηρετούν τη δήθεν αυθεντία.

Βρίσκεσαι αντιμέτωπος με  την εγκατάλειψη ανθρώπων που στερούνται τα στοιχειώδη μιας αξιοπρεπούς νοσηλείας έστω και λίγο πριν αποδράσουν από το μάταιο τούτο κόσμο, σου έρχεται σκοτοδίνη αντικρίζοντας τεράστια αιματώματα στα μπράτσα προκειμένου να πάρουν λίγο αίμα για τις αναγκαίες εξετάσεις, τα αποτελέσματα των οποίων θα βγουν με καθυστέρηση λόγω μιας υποτιθέμενης πληθώρας, μιας ακόμη απεργίας ή μονίμως χαλασμένων μηχανημάτων, απελπίζεσαι μπροστά σ’ ένα δίσκο με φαγητό που όποιος το φάει σίγουρα θα αποκτήσει κι άλλα νοσήματα εκτός αυτού που τον οδήγησε στο νοσοκομείο, αφού θεωρούν περιττό να το προσαρμόσουν σ’ ένα ειδικό διαιτολόγιο, το θέμα δεν αφορά την ειδικότητά τους. Σε κυκλώνει η  αίσθηση ότι έπεσες στα χέρια μιας συμμορίας αδίστακτων, συνένοχων, έτοιμων να δικαιολογήσει ο ένας τις εγκληματικές αμέλειες, τα λάθη και τις παραλείψεις του άλλου, που μόνο να σε βοηθήσουν, αν όχι να σε σώσουν, δεν ενδιαφέρονται.

Ένα φέρετρο σε υποδέχεται στην είσοδο κι ένα δεύτερο σε χαστουκίζει μόλις ανοίγουν οι πόρτες του ασανσέρ, που κάλεσες, όσες φορές κι αν πας δεν λείπουν τα φέρετρα από την υποδοχή, φαίνεται πως κάνει χρυσές δουλειές το ειδικό γραφείο που καθόλου τυχαία έχει αναλάβει εκεί το σχετικό έργο. Βλέπεις τις πόρτες της κατ’ όνομα εντατικής μονάδας ορθάνοιχτες στα πάσης φύσεως μικρόβια και τις αντίστοιχες ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, νοσοκόμες να μπαινοβγαίνουν φωνάζοντας και γελώντας, υγειονομικό υλικό στα ντουλάπια των δωματίων - μήπως για να υπεξαιρείται εύκολα; -, τρομάζεις από τα αλλεπάλληλα στρώματα της ξεφτισμένης λαδομπογιάς στους τοίχους, ψάχνεις σε θαλάμους να βρεις μια λάμπα να καίει για να αντικαταστήσεις την καμένη πάνω από το κρεβάτι, μάταια προσπαθείς να θέσεις σε λειτουργία μια τηλεόραση, χαλασμένη ποιος ξέρει από πότε, που μάλλον περιμένει να αυτοιαθεί, παρανοείς και αναρωτιέσαι μήπως και τα φάρμακα που χορηγούν είναι κι αυτά ληγμένα και σε αποσύνθεση, όπως η συνολική εικόνα του νοσοκομείου, βγαίνεις έξω να ανασάνεις και αντικρίζεις τα ξεχαρβαλωμένα παγκάκια του κήπου, οικτίρεις αυτούς που προσλήφθηκαν εκεί με όνειρα να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο, λυπάσαι και τον Παπανικολάου που διέθεσε μια περιουσία για να ευεργετήσει τον τόπο του μ’ ένα νοσηλευτήριο, που έπρεπε να είναι κόσμημα.

Δεν ξέρω αν τα συγκεκριμένα πανεπιστημιακά τσιφλίκια περιλαμβάνονται στα κυβερνητικά σχέδια των συγχωνεύσεων δημοσίων οργανισμών. Αλλά μια συγχώνευση δεν είναι αρκετή. Έτσι κι αλλιώς το μόνο που παρέχουν είναι η σταθερή μισθοδοσία από τον ελλειμματικό δημόσιο κορβανά όσων εργάζονται εκεί και τίποτε περισσότερο. Λοιπόν, να μην τους συγχωνεύσουν. Να τους καταργήσουν! Να τους κλείσουν! Να τους απολύσουν, ναι να τους απολύσουν. Να τους στείλουν από εκεί που ήρθαν. Στα σπίτια τους. Κι ας καούν και μερικά χλωρά μαζί με τα ξερά.

Γιατί με τη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία που έχουν αποκτήσει, όχι μόνο χάνουν  κάθε μέρα ανθρώπους, τους ανθρώπους μας, το χειρότερο είναι ότι εκπαιδεύουν και μια νεώτερη γενιά γιατρών και νοσηλευτών, που - δεν μπορεί - κάποια καλά στοιχεία θα διαθέτουν, στην απάθεια μπροστά στην αξία της ανθρώπινης ζωής και στην ανοσία μπροστά στον ανθρώπινο πόνο, τους εθίζουν στην άρρωστη συντεχνιακή νοοτροπία και στην αδιαφορία για το λειτούργημα του θεράποντος ιατρού, που αν μη τι άλλο οφείλει να ανακουφίζει τον ασθενή του. 

Φεύγεις από εκεί και θέλεις να μπεις ολόκληρος στον κλίβανο που θα σε αποστειρώσει από την ολιγόωρη παραμονή σου σ’ αυτό το κάτεργο της «δημόσιας υγειονομικής περίθαλψης», όπως  καταχρηστικά ονομάζεται, σκέφτεσαι ότι η μόνη εναλλακτική είναι η αντίστοιχη ιδιωτική περίθαλψη των δραχμο- ευρωφονιάδων και καταλήγεις σταθερά αποφασισμένος, προκειμένου να μην πέσεις στα νύχια τους, να καταφύγεις στην ευθανασία, αν ο μη γένοιτο, τραβήξεις τον ανάλογο λαχνό και πρέπει να νοσηλευθείς. 

 

 

 

Αρχείο
14

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

10 σχόλια
ειμαι γιατρός στο Παπανικολάου. Δεν είμαι νέος γιατρός, αλλα είμαι απ αυτούς που έχουν και ελπίδες και όνειρα , αλλα κυρίως ΜΑΧΟΝΤΑΙ ΓΙ ΑΥΤΑ.Καθε μέρα συναντάω δυσαρεστημένους ανθρώπους απ αυτές τις υπηρεσίες που εγώ και άλλοι συνάδελφοί μου αγωνιζόμαστε πραγματικά ανάμεσα στα θηρία του καθηγητικού και διευθυντικού κατεστημένου να τους προσφέρουμε, οχι για κανενα αλλο λόγο , αλλα γιατι ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΑΞΙΖΟΥΝ.Ομως η πλειοψηφία μας υβρίζει, εκτονώνει την αγανάκτηση της επάνω σε μας ειδικά που δεν κρυβόμαστε για να ξεφύγουμε και δεν αδιαφορούμε για ότι γίνεται.Κανείς όμως -και το εννοώ κανεις- όλα αυτα τα χρόνια δεν κατείγγειλε κανέναν προσωπικά. Ουτε φακελάκια, ουτε εκβιασμούς, ουτε καν την παραμικρή παρατυπία. Λες και υπάρχει ενα τέρας που θα τους καταβροχθίσει την ψυχούλα. Οχι κυρία συντάκτη του άρθρου! Οχι! Με την προτροπή σας "γαία πυρί μιχθήτω" είστε μηδενίστρια και συμβάλετε στην απραξία και την αβουλία. Συντηρείτε την ανέξοδη γκρίνια και την οργίλη παραίτηση.Ελάτε, καταγγείλτε, να ενοχληθούν αυτοί που σχεδιάζουν τη μιζέρια μας ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ. Να κουνηθούν καρέκλες και να γκρεμιστούν θρόνοι. Οχι μόνο φωνές , τσιρίδες και βρισίδια.Δράση ΔΡΑΣΗ, ΔΡΑΣΗ !!! απο ενεργούς πολίτες!!!Λουκάς Δαγδηλέλης Ακτινολόγος Νοσοκομείο Παπανικολάου
Thanos δεν θα αμφισβητησω το γεγονος οτι στους δικους σου ζητησαν φακελακι. Εδω εχουν ζητησει και σε δικους μου που ειμαι και συναδελφος τους! (Εχω μια επιφυλαξη παντως οτι το γεγονος οτι βγηκαν αδιαγνωστοι απ το νοσοκομειο οφειλεται στην ασχετιλα-μπορει ναι, μπορει οχι-αλλα πρεπει να ξερεις οτι παγκοσμιως και στις πιο αναπτυγμενες χωρες το 30% των ασθενων βγαινουν αδιαγνωστοι, καθως η ιατρικη δεν τα εχει ανακαλυψει ολα δυστυχως. Τελος παντων αυτο ειναι αλλο θεμα οποτε παμε παρακατω). Εχω οπως λες κι εγω την ψυχολογια του ασθενους, με την διαφορα οτι οταν μου το ζητησαν δεν το εδωσα! Δεν ειναι περιεργο να ακουγονται τοσες περιπτωσεις για φακελακι αλλα ποτε κανεις να μην προσφευγει στα δικαστηρια? Αυτο γινεται γιατι και αυτος που το δινει εχει ευθυνη και τις περισσοτερες φορες δεν το δινει επειδη απλα του το ζητησαν αλλα επειδη θελει να εχει ειδικη μεταχειριση εναντι των αλλων ασθενων. Περα απ αυτο ομως να σου πω και το εξης. Αναφερθηκες σε χειρουργεια. Εχεις ακουσει ποτε να παιρνει φακελο ενας εργαστηριακος γιατρος ή ενας παθολογος? Πολυ σπανιο. Ενα νοσοκομειο εχει ας πουμε 200 γιατρους εκ των οποιων 20 εργαστηριακοι και 90 παθολογοι. Βγαλ τους αυτους. Απ τους 90 που εμειναν η μισοι ειναι ειδικευομενοι. Βγαλ τους κι αυτους. Απ τους 45 που εμειναν τα 2/3 ειναι ειναι χαμηλοβαθμοι οποτε κι αυτοι λογικα δεν παιρνουν τπτ. Απ τους 15 που εμειναν θα παραδεχτεις κι εσυ οτι δεν ειναι δυνατον ολοι να ειναι ανηθικοι. Επομενως 5-10 ατομα αμαυρωνουν ολον τον κλαδο (λιγοτεροι απο αλλες υπηρεσιες οπως η πολεοδομια ή η εφορια). Ετσι συμβαινει παντου στην Ελλαδα σε ολες τις υπηρεσιες. Πρεπει ομως να αντιληφθουμε πως λειτουργει η διαφθορα στην Ελλαδα. Παντου με τον ιδιο τροπο. Επιβαλλεται. Κυριαρχει. Φοβιζει. Ειναι δικτυωμενη, πολιτικα, συνδικαλιστικα και δεν ειναι ευκολο να την ξεριζωσεις. Και παροτι προκειται για λιγα ατομα, επηρεαζουν ολοκληρη την λειτουργια της υπηρεσιας τους. Εννοεω οτι εσενα θα σε βρει να σου κανει ελεγχο ο διαφθαρμενος εφοριακος ή ο διαφθαρμενος υπαλληλος της πολεοδομιας, κανοντας περα τους τιμιους. Ετσι και στο νοσοκομειο, μπορει να ειναι λιγοι αυτοι που τα παιρνουν, αλλα εσυ θα αναγκαστεις να πληρωσεις σε πολυ περισσοτερες περιπτωσεις. Γιατι μπορει για την νοσηλεια σου για μια εγχειρηση εκτος του χειρουργου να χρειαστεις και μικροβιολογο και παθολογο και πνευμονολογο και ειδικευομενο πουο θα τρεχει για τα παντα και και και και θα βρεθει στο τελος ενας να στα παρει. Αλλα κατηγορωντας ολους αυτους αδιακριτα, πες μου νομιζεις οτι θα καταφερουμε τιποτε για την εκριζωση αυτου του φαινομενου? Το μονο που κερδιζουμε ειναι να απογητευονται αυτοι που δουλευουνβ τιμια και ειτε να γινονται σαν τους αλλους ειτε να παραιτουνται για τον ιδιωτικο τομεα. Αλλα κανεις δεν εχει αντιληφθει οτι ολα αυτα ειναι οργανωμενη προσπαθεια για να καταληξουμε εκει, απλα σαν τα προβατα ολοι ακολουθουμε την μοιρα μας. Πιστεψτε με, δεν υπερασπιζομαι τον κλαδο μου. Υπερασπιζομαι αφενος μεν τους γιατρους της κλινικης που με περιθαλπτει γιατι ειλικρινα το εργο τους ειναι αξιοθαυμαστο και η δικη μου γιατρος καθε μερα φευγει ενα 5ωρο αφου σχολασει για να τα βγαλει περα, αφτερου δε υπερασπιζομαι τον ιδιο τον εαυτο μου. Ποτε δεν ειχα στοχο το δημοσιο. Απλα ως τωρα εχω υπαρξει μονο ειδικευομενος και αληθεια ρε παιδια ειναι τραγικο να σε εχουν απληρωτο, να δουλευεις ατελειωτες ωρες, νυχτα και μερα, χωρις να προλαβαινεις να κατουρησεις, να βρωμαν οι μασχαλες σου απ την ιδρωτιλα, να ξερναν πανω σου και συ να τους χαιδευεις για να τους δωσεις θαρρος, να ξενυχτας στο προσκεφαλι τους δινοντας το ενα φαρμακο ή το αλλο μπας και ζησουν λιγο παραπανω, να τους κλεινεις τα ματια και μετα να σου λενε οτι παιρνεις φακελο ή οτι εισαι ανεντιμος ή αρχηστος ή τεμπελης, ομοια με τους ανεντιμους συναδελφους σου. Και τοτε περναει αυτη η σατανικη σκεψη στο μυαλο σου: "Αφου ειτε ειμαι εντιμος και εργατικος ειτε ειμαι ανεντιμος και τεμπελης εχω την ιδια αντιμετωπιση και απο το κρατος και απ τους ασθενεις μου, μηπως να διαλεγα το δευτερο;" Κι αν δε διαλεξω το δευτερο τελικα μηπως να διαλεξω τον ιδιωτικο τομεα οπου σιγουρα θα βρω δουλεια, ολοι θα μου κανουν τεμεναδες και θα μου εχουν εμπιστοσυνη και θα ζητω 100 ευρω για 10 λεπτα? Χωρις φωνες και φασαριες. Κι ολα νομιμα.
Παραπάνω περιέγραψα τις συνθήκες όπως τις ζω καθημερινά σε ένα 24ωρο εργαστήριο που στηρίζει όλο το νοσοκομείο. Δεν είναι υπερβολή, αλλά μας έχουν καταντήσει τρελούς. Τυχαίνει όμως στο τμήμα μου να είμαστε και άνθρωποι τρελοί για τη δουλειά μας, την επιλέξαμε, τη γουστάρουμε και μας κρατάει ζωντανούς. Η αδρεναλίνη χτυπάει κόκκινο, τσακωνόμαστε, ουρλιάζουμε και μετά αγαπιώμαστε. Είναι πάθος. Δεν είναι απλά επαγγελματισμός, ούτε καριερίστικο, ούτε κοιτάμε το ρολόι για να φύγουμε. Πάμε σπίτια μας κουρέλια, αλλά έχουμε μια εσωτερική ικανοποίηση, γιατί δώσαμε το 1000 των δυνατοτήτων μας. Και είμαι περήφανη γι αυτό.Τώρα το να βγάλω το τυρί απ το κεφάλι κάπιοων, το θεωρώ τρελή ματαιότητα.
Και για απαντηση στον χρηστη CoolUser επειδη τωρα αντιληφθηκα οτι το ερωτημα του ηταν για μενα, να πω οχι δε θα ντραπω να παραδεχτω οτι ενας συναδελφος μου ειναι αχρηστος. Αλλα ρε παιδια θα τρελαθουμε? Σωνει και καλα πρεπει η αποψη μου οτι η αιματολογικη κλινικη του παπανικολαου στην οποια νοσηλευομαι λειτουργει αριστα να οφειλεται ειτε στο οτι ειμαι γιατρος και μου φερονται καλυτερα ειτε στο οτι ειμαι γιατρος και τους καλυπτω? Στο θεο σας ρε παιδια! Αληθεια λεω...δεν ακουσα ποτε κανεναν να εχει παραπονο εκει μεσα. Ειναι μεγαλη αμαρτια να μην αναγνωριζουμε και το καλο διπλα στο κακο
Χαιρομαι Κωνσταντινα που καταλαβες το νοημα αυτων που ειπα. Οσο για τον Θανο, γιατι για να χρησιμοποιει β προσωπο προφανως σε μενα απευθυνεται να πω γι αυτα που απαριθμει :α) νομιζω οτι τοση ωρα με το κρατος καταφερομουν και το ιδιο συμβουλευα σε ολους. το ιδιο πρεπει να κανουν και οι ασθενεις, β)δε νομιζω επειδη ετυχε αυτος να πληρωσει φακελακι πρεπει να κατηγορηθω εγω-ουτε πηρε ουτε προκειται να παρω ποτε οπως και το 95% των συναδελφων μου. γ) δεν εχω κανενα ψωνιο για το επαγγελμα μου ουτε ζητω να ξεχωριζω απο τους αλλους. Η λογικη αλλαξτε επαγγελμα ειναι ιδια με το να τον συμβουλευσω εγω "αν δε σ αρεσουν οι γιατροι σου αλλαξε χωρα" ή "αμα οι γιατροι ειναι τοσο βολεμενοι, ας γινεις κι εσυ γιατρος". Οπως και να χει ενας γιατρος οφειλει να αντιλαμβανεται οτι πρεπει να συμπεριφερεται εντιμα και ηθικα. Αυτο δε σημαινει οτι πρεπει να ψωμολυσαει ουτε οτι εχει υποχρεωση να δουλευει 90 ωρες! Τους πρωτους πεντε μηνες εργασιας μου με υποχρεωναν να δουλευω 90 ωρες τη βδομαδα και επι πεντε μηνες να εργαζομαι ολα (μα ολα!) τα σαββατοκυριακα! Δλδ οσες αντοχες κι αν εχει ενας ανθρωπος ειναι αδυνατον να μην εχει μια μερα μεσα σ ενα πενταμηνο να ξεκουραστει οπως ολοι οι εργαζομενοι της χωρας. Κι ολα αυτα απληρωτος εντελως. Και τι καταλαβα; Ουδεμια αναγνωριση. Υπενθυμιζω Θανο οτι πλεον ειμαι ασθενης και οχι εργαζομενος. Και δεν εχω ουτε να πληρωσω ενα ντεπον, οχι τις πανακριβες εξετασεις που πρεπει να κανω. Τελοσπαντων θα χαιρομουν αν δουλευα ξανα να μπορουσα να φιλοξενησω καποιον στο χωρο εργασιας μου για να διαπιστωσει την πραγματικοτητα. Επισης πολυ θα θελα ολοι αυτοι που κατηγορουν για φακελακια μια μερα να εχουν το θαρρος και να καταγγειλουν εναν τετοιο γιατρο, γιατι δεν αρνηθηκα οτι υπαρχουν. Τους ξερω κι εγω. Αλλα οταν δεν κατηγορει ο ιδιος ο ενδιαφερομενος πως θα λυθει το προβλημα;
Αγαπητη Κωνσταντίνα οχι δεν με προσέβαλες. Ειναι ομως λαθος αυτο που υποθετεις, οτι ειχα ειδικη μεταχειριση επειδη ημουν συναδελφος. Πρωτα πρωτα αυτα που εγραψα ειναι εμπειριες μου απ το νοσοκομειο οπου δουλευα και οχι απ το νοσοκομειο οπου νοσηλευομαι. Η κλινικη του νοσοκομειο που νοσηλευομαι οντως δουλευει ρολοι και ολοι οι ασθενεις εχουμε αριστη αντιμετωπιση και ειμαστε βαρεως πασχοντες, κυριως καρκινοπαθεις. Ελαχιστες φορες ειδα φασαρια ή παραπονα μεσα στο νοσοκομειο (μια φορα ενας θιχτηκε επειδη μια νοσοκομα του ζητησε να παει για σγραγιδα ένα έγγραφο ! και μια αλλη φορα μια ανοσοκατεσταλμενη ζητησε να βγουν οι συγγενεις εξω επειδη φοβοταν μην κολλησει κατι-δικαιολογημενα, αλλα εφταιγαν οι συγγενεις). Δεν εχω εκμεταλλευτει ποτε την ιδιοτητα μου, παντα στεκομαι στην ουρα οπως ολοι γιατι ολοι εχουμε το ιδιο προβλημα και ο θεος δε θα κοιταξει ποιος ειναι γιατρος ή μη. Επισης αν προσεχατε καλυτερα οσα ειχα γραψει θα βλεπατε οτι αυτα που λεει η αρθογραφος τα συναντησα κι ο ιδιος. Σε αλλο νοσοκομειο οπου χειρουργηθηκα η βρωμα ηταν τετοια που δεν ειχες που να ακουμπησεις την πετσετα σου για να κανεις μπανιο. Σε αλλο νοσοκομειο επισης αν και συναδελφος τους, ο γιατρος οντως μου φερθηκε πολυ ασχημα (συγκεκριμενα εφυγε για διακοπες μη αφηνοντας στον αντικαταστατη του οδηγιες για τη της θεραπειας μου!). Αλλα ξερω να κατηγορησω τον συγκεκριμενο γιατρο, οχι τον αντικαταστατη του, ουτε ολους τους γιατρους της χωρας! Και για να σας αποδειξω οτι οσα ειπα παραπανω ηταν απορροια της εμπειριας μου και οχι της εργασιας μου θα σας πω μερικα παραδειγματα πιο συγκεκριμενα: Ασθενεις να βριζουν θεους και δαιμονες επειδη ειχαν 38 πυρετο και περιμεναν στη σειρα τους και ηθελαν να σηκωσω καποιον που επαθε εμφραγμα για να εξετασω εκεινους, να βριζουν επειδη κατα τη γνωμη τους επρεπε να δωσω το ταδε φαρμακο (πχ αντιυπερτασικο σε εγκεφαλικο) χωρις καν να εξετασω τον ασθενη "για να μην σκασει", παροτι αντενδυκνυται κατι τετοιο, να καλουν αστυνομια επειδη καποιος διπλα τους πεθανε (χωρις να εχει πεθανει ακομα! απλα δεν ηθελαν να πεθανει καποιος διπλα τους!), να καλουν δημαρχους νομαρχες και υπουργους για να με επιπληξουν επειδη τους εχω στην αναμονη, μαθητες να προσποιουνται τους αρρωστους για να γλιτωσουν τις πανελληνιες (με τις οδηγιες των γονιων τους), να βριζουν επειδη περιμενουν γιατι επιασαν το δαχτυλακι τους στην πορτα ενω ασχολεισαι με καποιον που αιμορραγει σωρηδον μετα απο τροχαιο, να βριζουν επειδη ηρθαν στα επειγοντα για ενα σπυρακι που εβγαλαν πριν ενα μηνα κι εσυ τους παρεπεμψες στο τακτικο ιατρειο, να ερχονται για συνταγογραφηση 2 η ωρα τη νυχτα, να με βριζουν επειδη με ειδαν να καθομαι ή να τρωω ή να καπνιζω και δεν κανω τπτ γι αυτους οταν το προβλημα τους ειναι πχ γυναικολογικο ή παιδιατρικο οποτε και τους παρεπεμπα στον αναλογο γιατρο, δημοσιογραφους να σε απειλουν οτι θα σε βγαλουν στην τηλεοραση επειδη δεν τους εξυπηρετησες παρατυπως οπως θα θελαν, πεθερες να κανουν φασαρια για να δειξουν οτι ταχα ενδιαφερονται για τη νυφη και η λιστα δεν τελειωνει ποτε. Εγω δινω σημασια σε ολους γιατι γνωριζω οτι δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι ετσι και καποιοι δεν εχουν τπτ αλλο για να τους φροντισει παρα τον γιατρο σε ενα δημοσιο νοσοκομειο. Δε θα τους κατηγορησω οτι συμπεριφερονται ολοι το ιδιο, οπως κατηγορει η αρθρογραφος τους γιατρους. Γνωριζω οτι οοποιος εχει πραγματικο προβλημα υγειας συνηθως καθεται σε μια γωνια φοβισμενος και ανυπερασπιστος, οχι γαβγιζοντας σαν μανιασμενο σκυλι. Επισης εχοντας δουλεψει σε τουριστικο μερος, εχω διαπιστωσει οτι η ποιοτητα της περιθαλψης στο εξωτερικο, παρα το πολυτελες περιβαλλον και τον καθωσπρεπισμο του προσωπικου ειναι πολυ χειροτερη απο εδω. Γιατι η ουσια της ιατρικης βρισκεται αλλου, οχι στα κομοδινα και στις ουρες. Αλλα τετοιοι ειμαστε σαν λαος. Οι ιδιοι που συμπεριφερονται οπως παραπανω ειναι αυτοι που διπλοπαρκαρουν στο δρομο ή κολλαν απο πισω σου για να σε προσπερασουν ή σε τρακαρουν οταν ξεπαρκαρουν ή τρεχουν σαν μανιακοι. Ειναι οι ιδιοι που πεταν τα σκουπιδια τους στο δρομο, που φτυνουν, που πεταν τις τσιχλες τους και τα τσιγαρα τους. Ειναι οι ιδιοι που βαζουν τη μουσικη τερμα, που χτιζουν αυθαιρετα, που κοβουν τα ξυλα στο δασος. Οι ιδιοι που μαθαινουν στο παιδι τους να δερνει ή να λεει μαλακα. Οι ιδιοι που δεν κοβουν ποτε αποδειξη αλλα κατηγορουν τους αλλους ως κλεφτες. Οι ιδιοι που εγλειφαν ενα βουλευτη πατοκορφα και διορισαν το μισο τους σοι και τωρα που κοπηκαν αυτα βριζουν τους βουλευτες. Ε μη με ρωτησετε τι θα κανουν κι αυτοι οταν εκλεγουν κι αυτοι βουλευτες. Φαντασια να εχετε! Κι οπως λεει ενας φιλος μου ας μην ψαξουμε υπαιτιους μακρια. Ας παμε στον καθρεπτη της τουαλεττας μας, να κοιταχτουμε και μετα μεταβολη για να ξερασουμε στη λεκανη. Τελος θα ηθελα να πω αγαπητη Κωνσταντινα, περιμενα να μου πεις, οταν ειπες οτι ειμαι νεος γιατρος, οχι οτι θα εχω ειδικη μεταχειριση, αλλα οτι απλα ειμαι λιγο ιδεαλιστης λογω ηλικιας κι οτι "θα με χαλασουν" στο μελλον. Κατι τετοιο μπορει να ισχυει γενικα για ολους τους νεους ανθρωπους, ομως πιστεψε με ειναι πολυ περισσοτερο απογοητευτικη η αχαριστια του κοσμου και η αποδοση ευθυνων στα λαθος ατομα παρα οι αθλιες συνθηκες εργασιας, παρα οι πενιχροι μισθοι, παρα τις προσπαθειες των ¨διεφθαρμενων υψηλοβαθμων στελεχων" να μας κανουν ιδιους. Μήπως οι Ελληνες εχουν το πολιτικο/δικαστικο/υγειονομικο/εκπαιδευτικο συστημα που τους αξιζει? Ας κανουμε ολοι μια προσπαθεια ενωμενοι μια φορα
δε θα σου πω ψέμματα, αλλά τελικά στο τέλος συμφωνώ μαζί σου σε πολλά. Πάντα φταίνε και οι δύο πλευρές τελικά... κ ποιος έμαθε άραγε όμως στον κόσμο να μην εμπιστεύονται ποτέ τους γιατρούς; να αγανακτούν; (καταντά αστείο αν το καλοσκεφτείς. Ώρες ώρες θεωρώ ότι αυτό κρατάει απο χρόνια πριν, απο παλιές δεισιδαιμονίες, απο προκαταλήψεις...)κ ξέρεις και κάτι άλλο; Δε μ' αρέσει να ρίχνω στους νέους κατηγόρια, ιδεαλιστές κ.λ.π. και ότι στο μέλλον θα γίνουν αχάριστοι ή εγωιστές... Κ εγώ είμαι νέα κ εσύ και πολλοί άλλοι και θέλω και εύχομαι να είμαστε ιδεαλιστές και να μην χαλάσουμε ποτέ :)
Είμαι κι εγώ εργαζόμενη σε δημόσιο νοσοκομείο. Διαβάζοντας το παραπάνω κείμενο, αναγνωρίζω κάποιες αλήθειες που είναι γνωστές σε όλους μας, αλλά η ισοπέδωτικη κριτική στους εργαζόμενους πραγματικά με εξοργίζει και με προσβάλλει...Δίνουμε τη ζωή μας εκει σε αυτά τα σάπια κτίρια, ναι της άθλιας διακόσμησης και αρχιτεκτονικής, με τα ελάχιστα υλικά που μας δίνονται, μες τα αίματα και τα σκατά, τις κατσαρίδες , την ασυνεννοησία και το ρουφιανιλίκι, να σώσουμε ανθρώπους και τη δική μας αξιοπρέπεια για 700 ευρώ, πολλές φορές και λιγότερα. Δουλεύουμε νύχτες και σαββατοκυριακα εσώκλειστοι σαν τρόφιμοι, διεκδικώντας άπειρες εργατοώρες, δεδουλευμένα πολλών μηνών, που πολλές φορές δεν τα πληρώνουν γιατί έχουν καλύψει άλλες <<τρύπες>>, ενώ τα έξοδα και οι λογαριασμοί τρέχουν. Τη δημοσιουπαλληλική συμπεριφορά πολύ απλά δεν προλαβαίνεις να την έχεις, γιατί το τηλέφωνο χτυπάει και σου λέει ότι ο άλλος πεθαίνει, οπότε τρέχεις σαν το άλογο...Για διαλείμματα και λοιπά σοσιαλιστικά δε θα μιλήσω, γιατί και το να πας στην τουαλέτα είναι πολλές φορές πολυτέλεια.Τη νοοτροπία του τσιφλικιού, τον ελιτισμό των κομματόσκυλων και τους τσαμπουκάδες κάποιων παλαιότερων προσπαθούμε να σπάσουμε κάποιοι νεότεροι εργαζόμενοι με προσωπικό κόστος και απειλές. Αυτό προσωπικά το βρίσκω ελπιδοφόρο. Αυτό που αδυνατούν να καταλάβουν και να πράξουν κάποιοι, τέτοιες δύσκολες στιγμες που ζούμε όλοι, είναι η αλληλοκατανόηση και η αλλυλεγγύη μεταξύ μας. Έχουμε μπερδευτεί λίγο. Ο εχθρός μας είναι απέναντι όχι δίπλα μας... Είναι τουλάχιστον ανήθικο να μιλάει κανείς για καταργήσεις, κλείσιμο και απολύσεις, να καούν τα χλωρά μαζί με τα ξερά και άλλες τέτοιες μπούρδες που στην τελική μόνο σκόπιμες είναι. Η υγεία ως δημόσιο αγαθό άλλωστε έχει προ πολλού υποβιβαστεί, ε ας της δώσουμε μια να πάει πιο κάτω. Να γίνουν όλα ιδιωτικά να τελειώνουμε έτσι? Καλομελέτα...
Άθλιο, ανυπόγραφο φυσικά άρθρο, που μπορεί να έχει μία αλήθεια και εκατό φρικτά ψέμματα!! Προ δεκαετίας πέρασα 1 έτος στο νοσοκομείο αυτό μόλις είχα έρθει από την Αγγλία στο νευροχειρουργικό τμήμα όπου τόσο οι ειδικοί ιατροί όσο και το λοιπό προσωπικό ΜΕ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ βοηθούσαν όσο μπορούσαν κάθε άτυχο συνάνθρωπό μας που χρειάζονταν την βοήθειά τους. Αμέσως μετά το πέρας του έτους αυτού ξαναέφυγα για εργασία σε νοσοκομεία της Αγγλίας χωρίς να νοιώθω ότι -τουλάχιστον στην συγκεκριμένη κλινική - υστερούμε σε ποιότητα ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Ντροπή στον συγγραφέα του επαίσχυντου αυτού άρθρου που είναι μάλλον κάποιος πουλημένος σε εντεταλμένη υπηρεσία...
Το αρθρο αυτο μου φανηκε τοσο αδικο και αχαριστο που, παροτι δεν ημουν μελος, αναγκαστηκα να γινω για να γραψω και το δικο μου σχολιο. Κι αυτο λογω προσωπικης ευαισθησιας σε αυτο το θεμα, καθως τυγχανω οχι μονο νεος ιατρος (αλλου νοσοκομειου) αλλα και χρονιος βαρια ασθενης του παπανικολαου και συγκεκριμενα της αιματολογικης κλινικης του, η οποια δηλωνω οτι λειτουργει ρολοι και κανενα παραπονο ποτε δεν ειχα απο αυτην. Δεν ισχυριζομαι οτι ολα αυτα που γραφει η αρθρογραφος μπορει και να ισχυουν. Για την μεν νοοτροπια τσιφλικιου που εχουν ορισμενοι, δεν μπορουν να κατηγορηθουν ομως ολοι (και σιγουρα οι συναδελφοι τους υποφερουν περισσοτερο απ αυτην την νοοτροπια). Για τα δε αλλα προβληματα, οπως του χωρου και του υλικου, καλο ειναι να κατηγορηθουν αυτοι που φταινε κι οχι οι γιατροι, γιατι μια τετοια νοοτροπια του στυλ "διαμαρτυρομαστε σε οποιον βρουμε μπροστα μας κι οχι σε αυτον που πρεπει" δεν ειναι νοοτροπια υπευθυνου πολιτη, αλλα βλακα πολιτη (και στη συγκεκριμενη περιπτωση οταν προκειται να κατηγορησει για την παλαιοτητα των υποδομων του νοσοκομειου τον ιατρο που τον περιθαλπτει, εκτος απο βλακας ειναι και αχαριστος). Απο την εμπειρια μου ως γιατρος, κατα κανονα στο 99% των περιπτωσεων οσοι κραυγαζουν με με αυτον των τροπο, ποτε δεν εχουν δικιο. Σημειωνω τα εξης: 1) Φερετρα υπηρχαν, υπαρχουν και θα υπαρχουν σε ολα τα νοσοκομεια γιατι εκει θα καταληξουμε ολοι, ειτε το θελει η αρθρογραφος ειτε οχι. Στον γιατρο δεν πηγαινουμε για να μας κανει καλα, αλλα για να μας κανει καλα αν το θελει ο θεος. Καποιος συναδελφος μου ελεγε την ατακα: αν ζησει ο ασθενης, οι συγγενεις λενε δοξα τω θεω, αν πεθανει, λενε φταιει ο γιατρος. Δυστυχως ο περισσοτερος κοσμος δε θελει να παραδεχτει μεσα στον πονο του τον χαμο του ανθρωπου του και ψαχνει υπαιτιους. Ας συμφιλιωθουμε λοιπον με την ιδεα, γιατι οι μακαριτες που βρισκοταν στα φερετρα που που ειδε η αρθρογραφος, θα μπορουσαν να ειναι δικοι μας ανθρωποι και αξιζουν το σεβασμο μας, οχι την αποστροφη μας. Αυτα σας τα λεει ενας ανθρωπος που στα 33 του αντιμετωπιζει καθημερινα τον κινδυνο του θανατου, εχει ομως την στοιχειωδη λογικη να μην αποδιδει ευθυνες σ αυτους που τον φροντιζουν. 2) Οι γιατροι σπουδασαν ιατρική και όχι αρχιτεκτονική ή επιπλοποιία! Δηλαδη ημαρτον, θα κατηγορουμε τους γιατρους που το παπανικολαου ειναι αρχαιο ή τα επιπλα φθαρμενα; Και μαλιστα στη σημερινη εποχη που το κρατος δεν εχει να μας δωσει μαντιλια να κλαψουμε και εμεις θα ζηταμε πολυτελειες? Θα πρεπει να ξερετε επισης οτι εσεις και οι αρρωστοι βρισκεστε εκει για λιγες μερες, οι γιατροι σε ολη τους τη ζωη. Προσωπικα εχω δουλεψει σε ακομη χειροτερο κτηριο με καθε λογης εντομα, σοβαδες να πεφτουν και ο,τι μπορειτε να φανταστειτε. Δλδ αντι να διαμαρτυρομαι εγω, θα κατηγορησουν κι απο πανω? 3) Οι νοσοκομες εννοειται οτι δεν απογορευεται να γελαν και μαλιστα θα ελεγα οτι επιβαλλεται! Αν ειναι δυνατον δλδ να τις απαγορευσουμε να γελαν? Ο καθε ασθενης εχει τον πονο του εκει μεσα, αλλα δε μας φταιει το προσωπικο. Αυτοι ειναι εκει ολοι τους τη ζωη και θα γελασουν φυσικα και θα φανε και θα καπνισουν οταν δε δουλευουν. 4) Τα τελευταια χρονια παρατηρειται μια σταδιακη μειωση του προσωπικου που ειδικα τον καιρο της κρισης πηρε διαστασεις αφανταστες. Ενα νοσοκομειο για να λειτουργησει χρειαζεται ατομα. Αντε να δουλεψουν λιγο παραπανω, αν ειναι λιγοι, αντε πολυ παραπανω, αλλα ολα αυτα μεχρι ενα οριο. Δεν μπορουμε να κατηγορουμε αυτους που δουλευουν γι αυτους που δεν υπαρχουν (ειτε γιατι δεν τους διορισε το κρατος, ειτε γιατι τους διορισε βυσματικα και δεν τους ειδε ποτε κανεις). Δηλαδη ποσο περισσοτερο να σκιστουν? Χιλια κομματια να γινουν? Ενας γιατρος σ ενα νοσοκομειο με τα σημερινα δεδομενα μπορει να τον εχουν στην κλινικη, ταυτοχρονα στα επειγοντα, ταυτοχρονα στα εξωτερικα ιατρεια ταυτοχρονα σε χιλια αλλα ποστα με αποτελεσμα να τρεχει σαν παλαβος παντου να εξυπηρετησει ολους κι οπου παει να του λενε γιατι αργησες και γιατι δεν ησουν εδω και τα γνωστα ελληνικα "θα σου φερω την τηλεοραση, θα σου φερω τη χρυση αυγη τωρα τελευταια, εγω σε πληρωνω, χουντα που μας χρειαζεται, θα σε σπασω στο ξυλο" και αλλες τετοιες χυδαιοτητες. Το ιδιο ισχυει και για αλλους εργαζομενους, νοσοκομες να ειναι 2 για 100 ασθενεις, καθαριστριες 3 για να καθαρισουν 4 πτερυγες κοκ Κι ολα αυτα με μισθους πενιχρους, με ωραριο ως και 90 ωρες τη βδομαδα και συνηθως απληρωτους για μηνες. Κι αν σ αυτα προσθεσεις το οτι η καθαριστρια μπορει να μην εχει χλωρινη, η νοσοκομα συριγγες και ο γιατρος γαντια μπορει καποιος να καταλαβει το τρελοκομειο που επικρατει. Και ως λυση η αρθρογραφος προτεινει να κλεισουν τα νοσοκομεια και να παμε σπιτια μας. Δηλαδη θα προμοταρουμε την ιδιωτικοποιηση των παντων, για να ξερουμε δλδ? Το μονο ευκολο θα ηταν για ενα γιατρο να δουλευει σε εναν υπερπολυτελή χωρο με ολα τα κομφορ, με τεραστιους μισθους και χωρις φασαριες και γυφτιες. Θα κλεισω επαναλαμβανοντας οτι ολα αυτα που καταγγέλλει, ναι συμβαινουν. Εχω πεσει κι εγω ο ιδιος θυμα τετοιων συμπεριφορων. Αλλα ξερω να κρινω ποιος φταιει και να κατηγορησω εκεινον κι οχι ολους. Η λογικη των ξερων και των χλωρων που αναφερει δεν εχει νοημα γιατι πιστεψτε με η ελλαδα δε θα ειχε επιβιωσει 3000 χρονια αν τα χλωρα δεν ηταν περισσοτερα. Το μειονεκτημα της χωρας μας ειναι οτι τα ξερα επιβαλλονται. Αν δεν μπορει κανεις να τα ξεχωρισει τουλαχιστον ας κατσει να κανει τη δουλεια του σωστα και να μην ασχολειται. Ο Χριστος λενε μονο τον αχαριστο δεν συγχωρησε και ειναι αχαριστος οποιος κατηγορει τα "χλωρα". Τελος να αναφερω οτι το Νοσοκομειο Παπανικολαου δεν ηταν δωρεα του Πανανικολαου. Το ονομα του δοθηκε προς τιμην του (το κτηριο ηταν παλια σανατοριο). Ο συγκεκριμενος γιατρος ειναι ενα παραδειγμα το τι μπορει να τραβα ενας υπευθυνος γιατρος σε αυτην τη χωρα. Ξερω ολοι θα τρεξετε να πειτε οτι δεν τον προτεινε το ελληνικο κρατος για το νομπελ..Τι ωραια ολοι να κατηγορουμε το κρατος! Ο γιατρος αυτος εφυγε απογοητευμενος απ την χωριο του στην Ευβοια για το εξωτερικο, επειδη αντιμετωπισε το σκωμμα τον συγχωριανων του για την δουλεια που εκανε. Τον κοροιδευαν οτι δεν δουλευε...
Αγαπητέ Nicolas, κατανοώ τη δική σου άποψη σαν απάντηση της Χαραλαμπίδου, κατανοώ όμως απολύτως και την ίδια. Έχω και εγώ την δική μου εμπειρία μακρόχρονη, όσον αφορά γιατρούς, νοσοκομεία και τρόπους αντιμετώπισης γιατρών απέναντι στους ασθενείς. Κατα κύριο λόγο συμφωνώ με το άρθρο της Χαραλαμπίδου, θα δεχτώ πως είναι φυσικό άνθρωποι, προσωπικό που εργάζονται εκεί μέσα, δικαιούνται να γελάνε και να χαμογελάνε δεν είναι πάντα όλα μαύρα, όμως μας είπες κάτι πολύ σημαντικό.Είσαι νέος ιατρός, νοσηλεύεσαι, επίτρεψέ μου να σου πω, πως συνήθως, περιπτώσεις όπως εσύ, έχετε άλλη διαφορετική μεταχείριση. Λυπάμαι η αλήθεια είναι αυτή χωρίς να θέλω να σε προσβάλλω.Οι περισσότεροι άνθρωποι νιώθω ότι θα ταυτίζονται με το παραπάνω άρθρο του Lifo.. μπορεί να κάνω λάθος; Μπορεί...
να προσθέσω και κάτι ακόμη. Δεν είμαι ούτε εγώ της άποψης να καούν κ τα χλωρά μαζί με τα ξερά. Σαφώς υπάρχουν και γιατροί κ νοσοκόμες/οι οποίοι κάνουν το παν ...Όμως είναι αμαρτία, είναι τόσο κρίμα, μην σου τύχει να αρρωστήσεις και να κάνεις το σταυρό σου, μπας και πέσεις σε ανθρώπους που θα σε φροντίσουν και σε προσέξουν πραγματικά δίχως ανταλλάγματα *(τύπου φακελάκια).
σοκ. μου έχει συμβεί παρόμοιο σκηνικό στο Παπανικολάου, περιμένοντας 2 ώρες στα επείγοντα, πέρασαν από μπροστά μας 2 φορές νοσοκόμες με φορεία ανθρώπων που δεν τα κατάφεραν να βγουν ζωντανοί από εκεί μέσα, με ταμπέλες κραμασμένες από το λαιμό τους που γράφανε πάνω τους "ΨΥΓΕΙΟ". Μάλιστα ο ένας δυστυχής έμεινε στο διάδρομο κανένα δεκάλεπτο γιατί η νοσοκόμα βγήκε να κάνει τσιγάρο. Η αντίδραση των περευρισκομένων ήταν τα γνωστά σταυροκοπήματα και η ατάκα "ε ρε χούντα που σας χρειάζεται εδώ μέσα..."μια κοινωνία που δεν σέβεται ούτε τους νεκρούς, ούτε τους ζωντανούς της, πού πάει;