Στο σημερινό ‘Α, μπα’: αξίζει να ονειρευτείς;

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: αξίζει να ονειρευτείς; Facebook Twitter
37


________________
1.

Τί είναι Ilia Darlin;

Σοκολατάκια με γέμιση φουντούκι.

________________
2.

Το θέμα θα το εγείρει κάποιος σε ένα εορταστικό τραπέζι, κατά το τέλος του γεύματος. Θα πει ότι έχει ξεφύγει και πως είναι καιρός να αρχίσει δίαιτα. Τότε οι συνδαιτυμόνες του συνήθως θα πουν ότι δεν είναι ανάγκη, πως δεν έχει παχύνει (και τόσο) αλλά μιας και το θέμα τέθηκε στο τραπέζι θα προσπαθήσουν όλοι να δώσουν την γνώμη τους και την συμβουλή τους.
Θα συμβουλεύσουν να κόψει τα ψωμιά. Φυσικά δεν αναφέρονται ποτέ στα λοιπά αρτοσκευάσματα, όπως είναι τα κέικ ή τα κουλουράκια, που από αμηχανία μπορεί να τρώει ή που βρήκε στο μπωλάκι ακουμπισμένα στο τραπεζάκι του σαλονιού. Όχι! Ένοχος είναι η φέτα ψωμί που τρώει με τα γευματά του.
Κάποιος άλλος θα πει ότι πέρα από τα ψωμιά, φταίνε και τα όσπρια, που φέρνουν φούσκωμα, ενώ όσον αφορά τα λαχανικά και τα φρούτα αυτά ποιός ξέρει πόσα φυτοφάρμακα έχουν πάνω τους και εξάλλου δεν είναι καλά ούτε και γευστικά, όπως "τότε" (πότε;)
Εάν προσπαθήσει να δει κανείς όλες αυτές τις "συμβουλές" συγκεντρωτικά θα αποκομίσει την εντύπωση ότι ουσιαστικά η συμβουλή που δίνουν για σωστή διατροφή -και επομένως και για δίαιτα- είναι ένα μενού που αποτελείται κατά το μεγαλύτερο του ποσοστό από κρέας, με λίγα όσπρια, λαχανικά και φρούτα και σπάνιους υδατάνθρακες του τύπου μακαρόνια, ψωμί και ρύζι.
Όμως, γιατί έχω την εντύπωση ότι η "πυραμίδα" διατροφής που προτείνουν είναι τελείως ανεστραμμένη από αυτήν που προτείνουν οι γιατροί και ειδικοί της διατροφής;

Οι επίσημες θέσεις τροποποιούνται ανάλογα με τα lobby των παραγωγών στις μεγάλες χώρες αλλά και βέβαια σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα, οπότε η πυραμίδα έχει αλλάξει ελαφρώς τα τελευταία χρόνια.
Η τελευταία επίσημη πρόταση που έχει περάσει στην Αμερική, μετά από πολλά πέρα δώθε, ακόμη και δικαστήρια, είναι η εξής:


(Χα! Πήγα στο σχετικό σάιτ και είναι κατεβασμένο λόγω της στάσης πληρωμών)
To Xάρβαρντ έχει κυκλοφορήσει την δική του τροποποιημένη εκδοχή, γιατί αγανάκτησε με το «γαλακτοκομικό» στο πλάι. Συμπληρωματικά έχει οδηγίες για το τι εννοούμε όταν λέμε «πρωτεΐνη» και «λαχανικά». Πχ, για την πρωτεΐνη λέει «ψάρι, πουλερικά, όσπρια και ξηροί καρποί – αποφύγετε το μπέικον, το κόκκινο κρέας και τα αλλαντικά». Γιατί υπάρχει κόσμος που θεωρεί το μπέικον πρωτεΐνη και μετά λέει «δεν τρώω και παχαίνω, μάλλον φταίει ο μεταβολισμός».



Αυτά λέει η επιστήμη. Τώρα το τι λέει ο καθένας επειδή το κάνει ο ίδιος, είναι οι θεωρίες του παντογνώστη. Ο ένας πιστεύει ότι, αφού τρώει, είναι και διατροφολόγος. Ο άλλος πιστεύει ότι, αφού ζει σε σπίτι, είναι αρχιτέκτονας. Ο τρίτος πιστεύει ότι, αφού έχει κεφάλι, ξέρει γιατί έχεις πονοκέφαλο. Ο τέταρτος ξέρει και τα τρία ταυτόχρονα. Τι σημασία έχουν οι επιστημονικές θέσεις, αφού υπάρχει η προσωπική εμπειρία; Είναι το υπερατού που τα νικάει όλα.

________________
3.


Αγαπημένη μου Λένα,
Από τότε που κάλεσες στη στήλη σου τον Curly Sue (αφού με τα πολλά κατάφερα να τον βρω, σε παρακαλώ βάλε μας ένα λινκ αν ξανατύχει), κάθισα και διάβασα όλες τις παλιές του αναρτήσεις με την ίδια (σχεδόν) αφοσίωση που διάβασα και τις δικές σου. Τον λάτρεψα! Τρελάθηκα όμως με τα σχόλια. Ο άνθρωπος αντιμετωπίζει πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις και μεγάλο μένος, σε σχέση με τη δική σου στήλη, ή άλλων στη lifo, όσο μπορώ να κρίνω τουλάχιστον από τις λίγες στήλες που έχω διαβάσει. Εν πάση περιπτώσει, θα ήθελα να σου ζητήσω να τον προσκαλέσεις ξανά στη στήλη σου, γιατί νομίζω πως την πρώτη φορά σοκαριστήκαμε λιγάκι, και δεν τον εκτιμήσαμε δεόντως. Αδικήθηκε νομίζω, γιατί ήταν ο πρώτος προσκεκλημένος.
Μια που ανέφερα τα λινκ, θα μπορούσες επίσης να μας δώσεις συνδέσμους για τις άλλες στήλες σου ή αυτά που γράφεις (Food Daily, Book Room, Primetime, facebook, άλλα που δεν ξέρω), ίσως σε μόνιμη βάση σε κάποιο μέρος της σελίδας; Μου αρέσει να ρίχνω καθημερινά μια ματιά να δω αν έχεις ανεβάσει κάτι και στις άλλες σου στήλες (το Primetime το ανακάλυψα μόνο πολύ πρόσφατα). Από τα σχόλια που διαβάζω, πιθανολογώ ότι θα το ήθελαν και άλλοι αναγνώστες σου. Σ' ευχαριστώ, για όλα!

Πολύ ευχαρίστως να τον ξανακαλέσω. Δεν είσαι ο μόνος που τον λάτρεψε και εντάξει – μεγάλο μένος; Δύσκολες καταστάσεις; Υπάρχουν καλά και κακά σχόλια όπως σε όλους, και ακόμη και αν ήταν μόνο κακά, θα μπορούσε να τα αντιμετωπίσει όρθια.
Δε μπορώ να βάλω λινκ μόνιμο στη σελίδα του Α μπα αλλά μου έδωσες μια ιδέα: θα βάζω όλα τα ποστ που κάνω στο a mpa fanpage για να μην χάνετε τίποτα :):)

________________
4.


Αγαπητή α μπά, αν είναι να' θει θε να θει αλλιώθ θα προθπεράθει;


Συν Αθηνά και χείρα κίνει. Αν θέλεις να επιβεβαιώσεις αυτά που πιστεύεις με γνωμικά, να ξέρεις ότι γίνεται.

________________
5.

Αν ήσουν μόνη σου (χωρίς σύντροφο) θα ζούσες/ έφευγες στο εξωτερικό μόνιμα όπως τώρα;


Τι νόημα έχουν οι ερωτήσεις «τι θα έκανες, αν», αφού ποτέ δε θα έχουμε την ευκαιρία να αποδείξουμε ότι πράγματι, αυτό θα κάναμε; Μάλλον όχι, λέω, αλλά δεν κάνω τέτοιου είδους σκέψεις.

________________
6.

Εντάξει, πώς να μη θέλω να διαβάζει τη σκέψη μου; Αφού όταν ζητάω κάτι γίνομαι γκρινιάρα.

Μάλλον επειδή το ζητάς γκρινιάζοντας. Κοίτα τη διαφορά μεταξύ «ζητάω κάτι ως ισότιμο μέλος μιας σχέσης» και του «γκρινιάζω γιατί περιμένω να γίνουν όλα όπως θέλω, χωρίς να το ζητήσω».


1. «Αφού εγώ πάντα [...], εσύ γιατί ποτέ δεν [...] ;»

2. «Το μόνο που ζητάω είναι να [...]!»

3. «Ένα πράγμα είπα, να [...]»

Και τώρα, πώς ζητάμε κάτι από τον άλλον:

1. Αγάπη, νιώθω ότι δεν φέρθηκες σωστά. Μου έφαγες όλες τις πατάτες χωρίς να ζητήσεις άδεια. Την επόμενη φορά, προσπάθησε να το θυμηθείς.
2. Μωρό, νομίζω ότι με πούλησες όταν [...] Γιατί έτσι;
3. Κούκλε, την επόμενη φορά που πας στην κουζίνα, φέρε μου κι ένα ποτηράκι νερό. Σε ευχαριστώ τόσο πολύ!

________________
7.


Δε δουλεύει η σχέση από απόσταση. Μου λέει "ας του δώσουμε μια ευκαιρία, να δούμε πώς θα πάει". Τον αγαπάω αλλά εκείνος αποφάσισε να φύγει, για να κάνει μια δουλειά καλύτερη από αυτή που είχε εδώ. Είναι αδύνατο να πάω μαζί του, για πολύ σοβαρούς λόγους.
Πόσο σημαντική είσαι για κάποιον, όταν αυτός φεύγει ενώ ξέρει ότι μπορεί να σε χάσει; Μάλλον όχι πάρα πολύ, ε; Κρίμα γιατί νόμιζα ότι ήμουν.

Δυστυχώς, έτσι είναι. Δε νομίζω ότι μπορώ να σου απαλύνω τον πόνο. Εκτός κι αν – εκτός κι αν!- οι πάρα πολύ σοβαροί λόγοι που σε κρατάνε εκεί που σε κρατάνε δεν είναι το ίδιο σοβαροί στα μάτια του. Μπορεί να κάνει λάθος – δε λέω ότι έχει δίκιο, αλλά ξεκαθάρισε το, σε περίπτωση που υπάρχει τέτοιου είδους διαφωνία.

________________
8.

Προς απάντηση απάντησης νούμερο 4 της 5/9: Η εμφάνισή του δεν είναι κατηγορίας μπορείτε να με πληρώνετε κι εγώ μπορώ να σας φέρομαι όπως θέλω. Ωστόσο αυτό που με κάνει να θέλω να το συζητήσω δεν είναι ότι δεν ξέρω να προσπερνάω τέτοια άτομα, απλώς πολύ συχνά επιδιώκει και με πλησιάζει χωρίς εμφανή λόγο αν και γενικότερα αποφεύγει τη συναναστροφή με πελάτες. Έτσι λοιπόν διαπίστωσα ότι είναι αρκετά προσηνής τύπος, το αντίθετο από αυτό που πίστευα γι αυτόν και μάλιστα σε σημείο να ακούει με συμπάθεια ότι του λέω και να ζητά και τη γνώμη μου εμμέσως. Είναι σα να μεταμορφώνεται σε άλλον άνθρωπο. Έτσι άρχισα να παρατηρώ αν γενικά φέρεται έτσι και κερδίζει τον κόσμο, αλλά είδα ότι παραμένει πολύ τυπικός και αρκετά υπεροπτικός. Τι κάνεις με τέτοια άτομα; Γιατί πρώτα ακούω και μετά μιλάω...
 

Βρε παιδί μου, δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το πρόβλημα. Κάποιος φέρεται σε άλλους με υπεροψία ενώ σε σένα, όχι. Ρωτάς τι να κάνεις; Ό,τι κάνεις με όλους. Φέρεσαι όπως σου φέρεται και κρατάς τις επιφυλάξεις σου. Τι θέλεις; Να σου πω αν πρέπει δοθείς ολοκληρωτικά ή να απορρίψεις ολοκληρωτικά; Αυτά τα δύο πρέπει να γίνονται πολύ σπάνια.
Τώρα αν σε νοιάζει το «γιατί» της συμπεριφοράς του, σε ενδιαφέρει αυτός ο άνθρωπος πολύ περισσότερο από όσο παραδέχεσαι τώρα.

________________
9.


Steven Pressfield. "The war of art". Ποιά η άποψή σου;

Με ρωτάς τι πιστεύω για κάποιον που λέει ότι η Μοίρα έχει προορίσει τον καθένα μας για κάτι μεγάλο και σπουδαίο;
Αν είναι έτσι, τι σχέδια είχε η Μοίρα για τον Κασιδιάρη; Αν πιστέψουμε το βιβλίο, ίσως να είχε κάτι άλλο, το οποίο τελικά δεν ακολούθησε, αλλά αν ρωτήσεις τον ίδιο, θα πει ότι ακολούθησε ακριβώς αυτό για τον οποίο τον είχε προορίσει η Μοίρα. Τώρα, τι κάνουμε;
Από τη στιγμή που αρχίζω να διαβάζω για Θείο προορισμό του καθένα που είναι γραμμένος στα άστρα, με πιάνει φαγούρα στο σκαλπ.

________________
10.

Πατάς ποτέ "ενδιαφέρον - ναι/όχι" στα σχόλια που γίνονται κάτω από τις 12 ερωτο-απαντήσεις; Είναι μια ευχάριστη έκπληξη όταν βλέπω απάντηση σου στα σχόλια!
xxx

Ου, πολύ συχνά, μη σου πω πάντα. Προσπαθώ να μην πολυανακατεύομαι στα σχόλια για να έχουν τη δική τους ανεξάρτητη ζωή, αλλά μερικές φορές λυγίζω.

________________
11.


τι γνωμη εχεις , αν εχεις για την amanda de cabenet k to conversation ?
ειδα το επεισόδιο με την γκουινεθ, εσυ ?

δεν μοιαζει στη μουρη πολυ σε αυτη τη ξανθια παχουλη που ειχαμε κ εμεις εδω , πως την λενε που τα ειχε με τον αρναουτογλου οταν ειχαν μαζι το πρωιναδικο κ μετα εκανε κ βιβλιο αυτοβοηθειας , ω θεε μου δνε αντεχω μα πως την λενε

τη θρακιά επιτελους μου ηρθε

καθαρσις , ουφ

Δεν είχα ιδέα, ευχαριστώ για την πρόταση! Τρελαίνομαι – τρελαίνομαι σου λέω – για συνεντεύξεις που είναι ξεδιάντροπες αγιογραφίες, ειδικά με ανθρώπους που δεν μπορούν να αποφύγουν τις κοινοτοπίες, ακόμη και αν οι κοινοτοπίες ήταν ένα τριαξονικό που έρχεται κατά πάνω τους με τριακόσια χιλιόμετρο την ώρα.
«Γιατί να κάνεις αυτά που περιμένουν οι άλλοι από σένα; Ποιο είναι το νόημα;»
«Λυπάμαι αυτούς που με κριτικάρουν γιατί είναι δυστυχισμένοι.»
Μα, ω, πόσο τις λατρεύω και τις δύο! Θέλω κάποιος να τους πει με τρόπο ότι ο κόσμος δεν έχει λεφτά για γιόγκα. Θα απαντήσουν άραγε «ας κάνουν πιλάτες;»

("Θρασκιά" τη λένε).

________________
12.


Μα καλά πόσο καιρό κάνεις να απαντήσεις σε κάθε ερώτηση??? Σήμερα 09 Σεπτεμβρίου περιμένω να δω πότε θα μου απαντήσεις..!

Επίσης πιστεύεις ότι αξίζει να ονειρεύεσαι την σήμερον ημέρα?


Στη σειρά σας, κυρία μου, εξαιρέσεις δε γίνονται για κανέναν. Δεν βγάζω εγώ τους κανόνες (εγώ τους βγάζω, αλλά τι να κάνουμε, υπάρχει ζήτηση).
Οι άνθρωποι έκαναν όνειρα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, στο κυνήγι των μαγισσών, ξεβρασμένοι σε άγνωστα μέρη. Οι άνθρωποι έκαναν όνειρα κοιτάζοντας τον άγνωστο ουρανό, την εποχή που πίστευαν ότι ο ήλιος είναι ένας Θεός. Οι άνθρωποι συνεχίζουν να κάνουν όνειρα και την ώρα που τους βομβαρδίζουν, όχι με ανοησίες, αλλά με βόμβες, σε πολλά σημεία της γης, τώρα που διαβάζεις αυτές τις φράσεις. Κορίτσια και γυναίκες ονειρεύονται μόρφωση, ανεξαρτησία, μια δική τους ζωή, σε χώρες που κινδυνεύουν να θανατωθούν μόνο για τις σκέψεις τους. Παιδιά σε απομονωμένα χωριά από τον πολιτισμό με φτωχούς και αμόρφωτους γονείς ονειρεύονται να γίνουν γιατροί και αστροναύτες. Πολίτες χωρών με καταπιεστικά καθεστώτα, με κίνδυνο να βρεθούν σε σκοτεινές φυλακές από τη μια στιγμή στην άλλη, ονειρεύονται ισονομία και δημοκρατία.
Με ρωτάς αν πιστεύω ότι «η σήμερον ημέρα», η κρίση της Ελλάδας, είναι απαγορευτική για όνειρα. Νομίζεις αλήθεια ότι βρισκόμαστε σε κάποια καμπή της ιστορίας; Ότι ζούμε κάτι ξεχωριστό; Όλοι αυτό κάνουμε: νομίζουμε ότι η εποχή που ζούμε είναι η πιο διαφορετική από όλες, μόνο επειδή βρισκόμαστε εντός της. Όμως οι καταστροφές και οι κρίσεις είναι η καθημερινότητα της ανθρωπότητας, η τελευταία μεγάλη κρίση της Ελλάδας ήταν τόσο πρόσφατη που οι γονείς μας την έχουν ζήσει – για την ακρίβεια, οι γονείς μας έχουν ζήσει πάνω από μια κρίση στην Ελλάδα!
Αν «αξίζει» να ονειρευτείς; Περιμένεις να στρώσουν τα πράγματα για να ονειρευτείς; Αν στρώσουν τα πράγματα, τι όνειρα θα μείνουν για να κάνεις;

37

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ