Στο σημερινό «Α μπα»: η μέθοδος Αϊκίντο

Στο σημερινό «Α μπα»: η μέθοδος Αϊκίντο Facebook Twitter
101

 

__________________
1.


Αγαπητή α, μπα χρειάζομαι την συμβουλή σου. Θα προσπαθήσω να κάνω μια εισαγωγή για να μπορέσω να σου δείξω το πρόβλημα. Προέρχομαι απο μια οικογένεια διαλυμένη. Οι γονείς μου είναι χωρισμένοι απο τότε που θυμαμαι τον εαυτό μου. Έχω μια μεγαλύτερη αδερφη η οποία είναι 30 χρόνων και μένει ακόμα με την μανα μου. Η σχέση της αδερφής μου με την μάνα μου είναι σχέση αγαπης και μισους. Για να κάταλάβεις η αδερφή μου είναι το στυλ ανθρώπου το οποίο θα κάνει ότι μπορεί για να πάρει όσα περισσότερα μπορεί από τον άλλον χωρίς να δώσει τιποτα. Χρόνια τώρα εκμεταλλεύεται την μάνα μου (οικονομικα και ψυχολογικα) ενώ η συμπεριφορά της απέναντι της είναι απαραδεκτη. Τσακώνονται μέρα νύχτα και σχεδόν μέρα παρα μέρα η μάνα μου με παίρνει τηλέφωνο να μου πει τι έγινε. Κάποιες φορές την ακούω τόσο θυμωμένη που φοβάμαι ότι θα πάθει κάτι από τα νεύρα της και άλλες φορές την ακούω τόσο στεναχωρημένη που δεν αντέχω. Της εχω μιλήσει απειρες φορες για να την κάνω να δει τα πραγματα αλλιως, της έχω πει να μην δίνει σημασια, να μην της απαντάει όταν παραλογίζεται, να μην ακούει όλα αυτά τα ασχημα που της λεει και την στεναχωρεί. Της έχω πει ότι πρέπει να αλλάξει τον τρόπο που συμπεριφέρεται (γιατι κάθε φορά όταν όλα είναι καλα μεταξύ τους κάνει πράγματα και την διευκολύνει με αποτέλεσμα η αδερφή μου να μην μαθαίνει ποτε το πώς πρεπει να φέρεται) αλλα κάθε φορά καταλήγει να κάνει τα ίδια λάθη. Επιπλέον έχω έναν πατέρα ο οποίος δεν αντέχει την μανα μου ούτε 2 λεπτά. Εχουν περάσει μεγάλες περιόδους να μην μιλάνε καν ενώ μπορεί να έχουν βρεθεί ακόμα και στον ίδιο χώρο. Όλο αυτό με σκοτώνει. Δεν αντέχω να μην μπορούν τουλάχιστον να μιλάνε όποτε χρειαστεί και να φέρονται τόσο ανώριμα και δεν αντέχω να μπλέκουν εμάς σε όλο αυτό. Και έχω πάρει τον ρόλο του ψυχαναλυτη. Όποτε γίνεται κάτι μεταξύ όλων αυτών θα πάρουν εμένα να φωνάξουν, να κατηγορίσουν τον άλλον και εγω θα πρεπει να τους ακούσω και να τους πω το λογικό και αυτονόητο για να μην με ακούσουν και φτου και από την αρχη. Το θέμα είναι ότι έχω φτάσει σε μια φάση της ζωής μου που έχω μια δουλειά και ένα μεταπτυχιακο και είμαι παρα πολύ πιεσμένη και αγχωμένη και ενώ πάντα ένιωθα ότι κανείς από αυτούς δεν είναι εδώ για μένα σημερα το νιωθω περισσότερο από ποτέ. Και σε ρωτάω α, μπα τι κάνεις στην περίπτωση που η οικογένεια σου το μόνο που κάνει είναι να σε βαραίνει και να σε κουράζει? Μου εχουν πει καμποσοι φίλοι μη σηκώνεις το τηλεφωνο, ξεκοψε τους το αλλα ξερω ότι ο καθενας από αυτους μονο σε εμενα έχει να μιλήσει. Ειδικά η μανα μου (γιατι ο πατερας μου εχει ξαναφτιαξει την ζωη του από τότε), η μανα μου εχει μονο εμενα. Ποια πιστεύεις ότι είναι η λύση? Ευχαριστω...-δεν αντέχω αλλο

Ανώριμοι γονείς βάζουν τα παιδιά ανάμεσα τους, δίνοντας τους τον ρόλο του ρυθμιστή, του ψυχολόγου, και του ισορροπιστή, ένας ρόλος που είναι δικός τους, και κανένα παιδί δεν μπορεί να αντέξει. Τα παιδιά, μεγαλωμένα σε αυτές τις απαιτήσεις, προσπαθούν να κρατήσουν την προσοχή των γονιών τους υπακούοντας, γιατί δεν ξέρουν άλλον τρόπο για να κερδίζουν αποδοχή. Οι γονείς όμως χρησιμοποιούν τα παιδιά για να συνεχίσουν να είναι ανώριμοι, και δεν έχουν ούτε σκοπό, ούτε θέληση να αλλάξουν κάτι στην συμπεριφορά τους. Πιστεύουν ότι τα παιδιά τους είναι υποχρεωμένα να τους εξυπηρετούν συναισθηματικά.


Η μαμά σου έχει μόνο εσένα για να μιλήσει γιατί αυτό επέλεξε, αυτό ήθελε, αυτό θέλει. Δεν προέκυψε να βρίσκεται σε αυτή τη θέση από κάποιο καπρίτσιο της ζωής. Οι γονείς σου έχουν κακή σχέση γιατί δεν πιστεύουν ότι έχουν κάποια ευθύνη ως γονείς για να προσπαθήσουν για χάρη κανενός, ούτε των παιδιών τους. Η μαμά σου συντηρεί αυτή τη σχέση με την άλλη της κόρη, όπως και η κόρη βρήκε έναν τρόπο να επιβιώνει σε αυτό το περιβάλλον, όπως εσύ ανέλαβες τον ρόλο του θεραπευτή.


Κανείς δεν πρόκειται να αλλάξει για σένα, κανείς τους δεν πρόκειται να αλλάξει για τον εαυτό του, γιατί αυτές οι συμπεριφορές είναι τρόπος ζωής εδώ και δεκαετίες, και είναι πιθανό να μην έχουν τα εφόδια για να αλλάξουν. Άλλωστε, δεν περνάνε άσχημα. Εκτονώνονται. Μεταξύ τους, αλλά και πάνω σου. Αν περνούσαν άσχημα, όσο άσχημα περνάς εσύ, είναι βέβαιο ότι κάτι θα προσπαθούσαν να αλλάξουν, όπως εσύ τώρα αναρωτιέσαι πώς μπορείς να τους αλλάξεις.


Δεν μπορείς να τους αλλάξεις. Ούτε με λόγια, ούτε με απειλές, ούτε με λογική. Για άλλη μια φορά, το μόνο που μπορείς να αλλάξεις είναι ο εαυτός σου. Αν καταφέρεις να πείσεις τον εαυτό σου ότι δεν είναι υπεύθυνη για την ευτυχία των άλλων, αν καταφέρεις να καταλάβεις ότι έχεις δικαίωμα να αποποιηθείς τον ρόλο που σου έδωσαν, αν σταματήσεις να φοβάσαι ότι αν δεν παίζεις τον ρόλο που σου έδωσαν, θα σταματήσουν να σε αγαπάνε, τότε οι ισορροπίες θα αλλάξουν. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να τα καταφέρεις αυτά είναι να πας σε ψυχολόγο.


__________________
2.


Αγαπημενη Αμπα.
Πιστευεις πως ενας ρατσιστης, μπορει να αγαπησει;
Ενας συναδελφος μου στη δουλεια,ειναι ισως ο ορισμος του ρατσιστη. Τον εχω ακουσει να βριζει χυδαια τους αθεους, τους ομοφυλοφιλους, οσους δεν ειναι Ελληνες αλλα και αλλους ανθρvπους.
Λοιπον Λενα, ο ανθρωπος αυτος οταν δεν βριζει ειναι χαμογελαστος και κανει αστεια και χαμογελα. Ενιοτε ρατσιστικα,οχι ομως παντα.
Ξερω πως θα επρεπε να το εχω ξεκαθαρισει αυτο στο μυαλο μου, αλλα μιας και ειναι νεα τολμω να ρωτησω: Μπορει ενας ρατσιστης, ενα ς ανθρωπος οπως αυτος να αγαπησει πραγματικα; -I ♥ u Lena

Θα δώσω ένα κάπως φτηνό παράδειγμα, αλλά είναι γνωστό πόσο ζωόφιλος ήταν ο Χίτλερ και πόσο αγαπούσε τα σκυλιά του.


Οι άνθρωποι δεν είναι καρικατούρες, δεν είναι ή καλοί, ή κακοί. Γι' αυτό πέφτουμε συνέχεια από τα σύννεφα, επειδή βγάζουμε συνολικά συμπεράσματα από ένα χαρακτηριστικό τους μόνο. Αυτό κάνουν και οι ρατσιστές, παρεμπιπτόντως.


Κάθε άνθρωπος είναι ένα σύμπαν με δικούς του εσωτερικούς κανόνες λειτουργίας. Μην παίρνεις δεδομένη ούτε την βαρύτητα. Όσο θαυμαστά πλάσματα είναι, άλλο τόσο επικίνδυνα μπορούν να αποδειχτούν.

__________________
3.


Αγαπητή Α, μπα, έπρεπε να περάσουν χρόνια μέχρι να καταλάβω γιατί δεν τα πας τα ζώδια. Αλλά άξιζε τον κόπο. Ήθελα να σου πω ότι κι εγώ στην θέση σου θα τα σνόμπαρα. Ποιος τρελός θα έβγαινε ραντεβού με έναν δίδυμο (υποψιάζομαι ότι έχεις και ωροσκόπο δίδυμο); τα συλλυπητήρια μου, λοιπόν, μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου!- μέδουσα <3

<3

__________________
4.

Είμαι παντρεμένη με ένα παιδάκι. Ο άντρας μου μου τη δίνει. Είμαστε εντελώς διαφορετικοί. Ίσως εγώ άλλαξα και δεν με καλύπτει πια. Ακόμα και στο σεξ έχω ξενερώσει. Από την άλλη δεν θέλω να μεγαλώσει το παιδάκι μου χωρίς οικογένεια και ο πατέρας του είναι καλός μπαμπάς. Τι να κάνω;- Μπλαμπλα

Τα παιδιά χωρισμένων γονέων δεν είναι παιδιά «χωρίς οικογένεια». Συνεχίζουν να έχουν μπαμπά και μαμά και παππούδες και θείους και ξαδέρφια. Αν χωρίσετε, στο χέρι σας είναι να μην τα κάνετε σαλάτα. Στο χέρι σας είναι όλα: μπορείτε άνετα να τα κάνετε σαλάτα και ως παντρεμένοι.


Αν με το «χωρίς οικογένεια» εννοείς «χωρίς να έχουν την τυπική πυρηνική οικογένεια των διαφημίσεων», δεν μιλάς για το παιδάκι σου, μιλάς για τον εαυτό σου και για την εικόνα που θέλεις να δείχνεις στους άλλους.

__________________
5.


Λενάρα μου, άκου..Τα έφερε έτσι η ζωή που βρέθηκα να δουλεύω με τον πρώην μου και την νυν του..Με το παιδί ήμασταν ελάχιστα χρόνια σε σχέση και το λήξαμε πολύ σωστά και ώριμα όταν ήρθε η ώρα και προχωρήσαμε με την ζωή μας και οι δύο! Δύο χρόνια μετά περίπου βρεθήκαμε που λές στην ίδια δουλειά! Κι ενώ πήγα με όλες τις καλές προθέσεις εξ αρχής, οχι πως είμαι καμια Αγία του λογου μου απλά τα έβαλα κάτω και είπα "ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΤΗΝ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ, στο κατω κάτω οτι εχει γίνει ανήκει στο παρελθόν και δεν έχεις καμια δουλειά να φέρεις κανέναν σε δύσκολη θέση.. ΛΕΦΤΑ!"
Το θεμα μου είναι οτι ενώ με τον πρώην τα πάω μια χαρά, η νυν με κάθε ευκαιρία μου την μπαίνει και ψάχνεται να αρπαχτούμε.. Ούτε προκαλώ, ούτε ενοχλώ κανέναν.. στο πόστο μου την δουλειά μου βγάζω και ευγενικα/τυπικα κι ευχάριστα μιλάω όπου μου μιλήσουν!
Της ξεκαθάρισα την θέση μου πριν ακόμα πιάσω την δουλειά (ω ναι!. .έτυχε να την γνωρίσω κιόλας πριν δουλεψουμε μαζι! Τυπικα..μη φανταστεις !) για να είμαστε οκ! Την πηρα με χιλια Καλα, της μίλησα για την σχέση μου την τωρινή, της εκανα πλάκες, της φερθηκα καλύτερα απο κάθε άλλον εκει μέσα γιατί για να είμαι ειλικρινής ενιωθά ενοχές στην ιδέα οτι μπορει να νιωσει άβολα εξαιτίας μου που τους κουβαληθηκα! Δεν γουσταρω να κανω οτι δεν μου αρεσει να μου κανουν. Αλλα αυτή δεν χάνει ευκαιρία να αρπαχτεί πάνω στην δουλειά με ότι κι αν της πω, όσο ευγενικά και αν μιλήσω..(για πράγματα που πρέπει να διευκρινίζονται και να τα βρίσκουμε για να συνεργαστούμε σωστά)
και τις περισσότερες φορές με προσβάλλει ύπουλα.. Δεν μιλάω για την ώρα, μόνο φορτώνω και κάνω πως δεν ακούω.. Φοβάμαι πως αν απαντήσω θα σπάσει τελείως το κλίμα στην δουλειά και θα μας σχολιάζουν όλοι, πράγμα που σιχαίνομαι! Άσε που δεν θα βρω το δίκιο μου γιατί την λατρεύουν όλοι, θα πουν οτι ζηλεύω.. ή δεν ξερω εγώ τι! Αλλά γαμώτο μου, αλήθεια χέστηκα.. Να δουλεύω χωρίς εντάσεις θέλω.. το κρεβάτι μου το ξεστρώνω κι εγώ δόξα τον Θεό! Δεν ξέρω πως να το χειριστώ ρε Λένα.. λίγο που προσπάθησα να της μιλήσω με βάση ένα συγκεκριμένο σκηνικό σε εντελώς φιλικό τόνο μου απάντησε πως ναι όλα οκ και πολύ εύκολα παρεξηγούμαι η "κοπέλα της".. και την επόμενη μέρα πάλι τα ίδια στην βάρδια!
Ξέρω πως λέω πολύ λίγα για να βγάλεις άκρη και ίσως έχεις αμφιβολίες και για μένα αλλά δεν θέλω να μπω σε τρελές λεπτομέρειες, θα γράφω 10σεντόνια! Ημουν απόλυτα ειλικρινής γιατί θέλω μια ιδανική συμβουλή.. Βαρέθηκα να την δικαιολογώ! Το έχει χέσει..
Πως να την κάνω να σταματήσει να λέει μαλακίες και να δουλεύουμε χωρίς να μου πηγαίνει κόντρα;; Χωρίς να αρπαχτούμε..
Ευχαριστώ!

Δεν μπορείς να κάνεις κάποιον άλλον να φέρεται διαφορετικά.


Μπορείς μόνο να αλλάξεις τον τρόπο που αντιδράς, τον τρόπο με τον οποίον σε επηρεάζει, τον τρόπο με τον οποίον βλέπεις αυτόν τον άνθρωπο, και τις προσδοκίες που έχεις από αυτόν.


Γιατί φοβάσαι τόσο πολύ μήπως αρπαχτείτε; Ας αρπαχτείτε. Δεν χρειάζεται να γίνει δημόσια. Δεν χρειάζεται να φοβάσαι τόσο πολύ μη σε πουν ζηλιάρα. Νομίζω ότι αυτός ο φόβος σε κάνει να μην φέρεσαι όπως θα φερόσουν σε οποιαδήποτε συνάδελφο που σου φέρεται κάπως πιο επιθετικά. Μπορεί να της το κάνεις υπερβολικά εύκολο. Αν τρίζεις τα δόντια σου χωρίς να μιλάς για πολύ καιρό, είναι πιθανόν να εκνευρίζεσαι πια και με πράγματα που θα πέρναγαν απαρατήρητα, αν σου τα έλεγε άλλος, κι έτσι να της δίνεις και δίκιο από πάνω.


Δεν είναι η νυν του πρώην. Μια κοπέλα είναι. Προσπάθησε να την δεις έτσι. Δεν χρειάζεται να της φέρεσαι διαφορετικά για να δείξεις πόσο πολύ δε σε νοιάζει το παρελθόν, γιατί έτσι δείχνεις πόσο πολύ σε νοιάζει το παρελθόν. Εγώ σε πιστεύω απολύτως, αλλά πρέπει να ξέρεις ότι ως ενήλικες, πάντα συμμετέχουμε στον τρόπο που μας αντιμετωπίζουν. Ακόμα και η παθητική συμμετοχή, είναι συμμετοχή.

__________________
6.

 

Πιστευεις στην παραψυχολογια και στο καρμα? Στο οτι καποιες κακες πραξεις μας μπορει να μας μπλοκαρουν την αυρα? Περναω μια πολυ δυσκολη φαση ζωης και νιωθω οτι οτι κακο εκανα σε κοντινους μου ανθρωπους παλια η ακομα και ασχημες σκεψεις για αυτους, μου επιστρεφονται και συμβαινουν σε εμενα..γινεται αυτο?- περιεργη

Όταν φέρεσαι σκάρτα στους άλλους, αν δεν έχεις άλλους τρόπους για να τους κρατήσεις κοντά σου (χρήματα, φήμη, ομορφιά, χειριστική συμπεριφορά), είναι πολύ πιθανόν να μείνεις μόνη σου στο τέλος.


Το φαινόμενο είναι εντελώς λογικό, απολύτως χειροπιαστό, και δεν έχει απολύτως καμία μεταφυσική προέκταση.


Αν νομίζεις ότι μπορείς να κρύψεις τις άσχημες σκέψεις που κάνεις από τους άλλους, κάνεις λάθος. Οι αρνητικές σου σκέψεις φαίνονται στον τρόπο που μιλάς, στον τόνο της φωνής σου, και στις κακίες που λες, χωρίς καν να καταλαβαίνεις ότι λες κακίες.


Το μεγαλύτερο κίνητρο για να είναι κανείς καλός άνθρωπος, είναι για να έχει μια καλή ζωή. Αν η ερμηνεία που δίνεις είναι στα κάρματα και στην παραψυχολογία, ακόμη δεν έχεις καταλάβει πώς οι κακές πράξεις και τα άσχημα λόγια επηρεάζουν τους άλλους. Δεν έχεις καταλάβει την δράση και την αντίδραση, δεν καταλαβαίνεις ότι τα λόγια κόβουν και πονάνε. Αν ισχύει, ψάξε να βρεις το γιατί. Η απάντηση είναι μέσα σου, και όχι στις αύρες.

__________________
7.


Αγαπητή Α μπα, γεια χαρά! Είμαι μαμά ενός παιδιού σχεδόν 5 χρονών και απεχθάνομαι τον κόσμο που συνέχεια με προτρέπει να κάνω δεύτερο, ειδικά μπροστά στην κόρη μου. Ο λόγος που δεν έχω προχωρήσει είναι κυρίως γιατί η σχέση μου με τον άντρα μου είναι κάκιστη. Με βρίσκω λοιπόν σε κοινωνικές περιστάσεις να μου δίνουν συμβουλές διάφοροι άσχετοι που οι ίδιοι ήταν μοναχοπαίδια και δεν τους άρεσε, θειάδες που αγαπώ να αναλύουν ότι το παιδί μου χρειάζεται ένα αδερφάκι για παρέα κλπ.κλπ. Και αναρωτιέμαι: Γιατί ένα χαμόγελο δικό μου τους δίνει το δικαίωμα να περνούν το όριο της ευγένειας; Φυσικά και δεν νοιώθω υποχρεωμένη να λογοδοτήσω, αλλά σκέφτομαι ώρες ώρες πως αν ήμουν κάποια που είχε κάνει 4-5 εξωσωματικές για να αποκτήσει 'έστω' και ένα παιδάκι, ίσως και να πληγωνόμουν. Και βέβαια δεν καταλαβαίνω γιατί το δεύτερο παιδί πρέπει να έχει λύσει το υπαρξιακό του θέμα, αφού ήρθε στον κόσμο για να γίνει η παρέα κάποιου άλλου- τι είναι, υποκατάστατο κατοικιδίου ή κούκλα που αναπνέει; Και τότε μπαίνω στον πειρασμό να πω την αλήθεια, αλλά μετά με συγκρατεί η λογική και απαντώ χαριτωμένα ότι υπάρχουν πολλοί παράγοντες που το καθορίζουν αυτό, αλλάζω θέμα και εκνευρίζομαι με την αδιακρισία των δήθεν ηθικών αυτών ανθρώπων. Μπορεί κανείς τελικά με μια απάντηση να τους κάνει να σκεφτούν να το βουλώσουν την επόμενη φορά που θα ασχοληθούν με αποφάσεις ζωής- ρωτώ, ω, τόσο μα τόσο αφελώς.- older sister

Όποια γυναίκα δεν παντρεύεται, και δεν κάνει ακριβώς δύο παιδιά, ιδανικά ένα αγόρι και ένα κορίτσι, σε συγκεκριμένες ηλικίες, αυτά ακούει.


Γιατί παντρεύτηκες τόσο νέα; Γιατί δεν παντρεύτηκες ακόμα; Γιατί έκανες παιδί τόσο νέα; Γιατί έκανες δύο παιδιά τόσο νέα; Γιατί δεν έχεις κάνει παιδί; Πότε θα κάνεις παιδί; Γιατί έχεις μόνο ένα παιδί; Δεν θέλεις τώρα ένα αγοράκι (αν το προηγούμενο ήταν κοριτσάκι, και τούμπαλιν). Γιατί έκανες τρία παιδιά, πώς σου ήρθε; Γιατί είσαι τελείως παλαβή και έκανες τέσσερα, γιατί είσαι τόσο ανεύθυνη;


Οι ερωτήσεις, τα σχόλια και τα μουρμουρητά πολλαπλασιάζονται για τις γυναίκες που κάνουν παιδιά με εξωσωματική, για τις γυναίκες που κάνουν καισαρική, και για τις γυναίκες που δεν θηλάζουν.


Όλες αυτές οι γυναίκες πληγώνονται, καθημερινά, από γνωστούς και αγνώστους, εδώ και αιώνες, σε διαφορετικά επίπεδα. Δεν σου το λέω για να μειώσω αυτό που ρωτάς. Νομίζω ότι βοηθάει αν απομακρυνθείς λίγο από το δικό σου πρόβλημα και δεις ότι είναι συστημικό, και είναι πολιτικό, καταλαβαίνεις ότι είσαι ένα άπειρο μικροκλάσμα του προβλήματος, και δεν φταις που δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις. Η κοινωνία έχει ορίσει ότι η μεγαλύτερη ολοκλήρωση της γυναίκας – και ο προορισμός της - είναι η μητρότητα, και πρέπει να πετύχει αυτόν τον στόχο με προσήλωση, βάζοντας όλα τα άλλα σε δεύτερη μοίρα, ακόμη και αν έχει αμφιβολίες, φυσικά ή ψυχολογικά εμπόδια, και αντικειμενικά προβλήματα. Οι γυναίκες αγχώνονται πάρα πολύ να πετύχουν τον τέλειο στόχο των προσδοκιών, νομίζοντας ότι η ανταμοιβή τους θα είναι η ασφάλεια και ο σεβασμός από τους γύρω τους. Όταν όμως κάνουν τα πάντα όπως έπρεπε, και συνειδητοποιούν ότι το βραβείο τους είναι η κούραση, η απαξίωση της οικιακής εργασίας, και το χαμηλό εισόδημα, αντί να κοιτάξουν προς τα πάνω, τα βάζουν με τις υπόλοιπες γυναίκες που δεν έχουν αριστεύσει σε αυτόν τον αγώνα, για να νιώσουν καλύτερα. Γιατί ας το παραδεχτούμε, αυτά τα σχόλια γίνονται κυρίως από γυναίκες προς γυναίκες. Οι άντρες ούτε που ξέρουν πόσα παιδιά έχει κάνει η καθεμία, και πότε, και αν έχει παιδιά. Ακόμα και οι θειάδες που αγαπάς και σε αγαπάνε, σε νουθετούν ώστε να μπεις στο κλαμπ των 1,7 παιδιών για να μην είσαι παρίας. Πού να δεις τι θα έχουν να πουν αν μάθουν ότι ο γάμος σου δεν πάει καλά. Μπορεί να σε συμβουλέψουν να κάνεις δεύτερο παιδί για να τον σώσεις.


Όταν προέρχονται από αγνώστους, ή από απλές γνωριμίες, τα αγενή σχόλια βγαίνουν μέσα από ανθρώπους που έχουν προσωπικές ματαιώσεις, θυμό για βιώματα που δεν έχουν καμία σχέση για σένα, από έλλειψη αποδοχής και αυτοπραγμάτωσης. Όσο προσωπικά και αν ακούγονται, τελικά, δεν είναι. Επιθετικά όμως είναι, οπότε το ερώτημα είναι το εξής: πώς θα αντιμετωπίσεις την επιθετικότητα κάποιου, και όχι το περιεχόμενο.


Το χιούμορ βοηθάει, η αντεπίθεση βοηθάει, «πώς είναι η σεξουαλική σου ζωή στο γάμο σου», ας πούμε, αλλά κάτι που δεν εκτιμάται αρκετά κατά τη γνώμη μου, είναι η σιωπή. Η απόλυτη σιωπή με σταθερό βλέμμα (στα μάτια!) και ουδέτερο ύφος κάνει τα λόγια των άλλων να αντηχούν πολύ δυνατά, και τότε αναγκάζονται να καταλάβουν τι είπαν. Όταν χτυπούν για να δουν αντίδραση, αλλά τελικά τους επιστρέφεται η βία αυτούσια, τα χάνουν. Είναι η λεγόμενη μέθοδος Αϊκίντο. Προσοχή, η σιωπή πρέπει να κρατήσει μέχρι να σπάσει ο άλλος και να μιλήσει πρώτος. Αλλά και θα μιλήσει. Η σιωπή τους αναγκάζει να αλλάξουν θέμα μόνοι τους – και κατά πάσα πιθανότητα να μην ξαναπροσπαθήσουν να εκτονωθούν με αυτόν τον τρόπο. Πιστεύω πολύ σε αυτή τη μέθοδο. Όποιος το έχει δοκιμάσει, ας μας γράψει τις εμπειρίες του στα σχόλια.


(Tip. Η μέθοδος Αϊκίντο εφαρμόζεται σε όλα τα αγενή, παρεμβατικά σχόλια).


101

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#7 Α Μπα η ερώτηση έχει να κάνει με τη φωτογραφία που έχει επιλεχθεί κάτω από την απάντηση της ερώτησης 7.Προσπαθώ να καταλάβω, έχει να κάνει με τη μέθοδο και αν ναι πως ερμηνεύεται, ή είναι μια επιλογή απλά.(Που νομίζω πως ποτέ δεν είναι μια επιλογή απλά)
#7- Για δες που εφάρμοσα τη μέθοδο και δεν το ξερα! Έκπληκτη γνωστή η οποία με βλέπει μετά από ένα χρόνο κι όπου έχω πάρει πολλά κιλά:- ΩΩ είσαι έγκυος;;- Όχι.- Και τότε γιατί πάχυνες τόσο?!?? - Αΐκίντο μωρή.
Σε ευχαριστώ Λένα για την απάντηση στο #7. Πληγώνουν και πονάνε πολύ τέτοιου είδους ερωτήσεις - τοποθετήσεις και μια τέτοια στάση νομίζω ότι ξεκάθαρα περνάει το σωστό μήνυμα. Με απεγκλώβισες πολύ.
Απελπίστηκα! Τόσες γυναίκες λένε τον πόνο τους για την αφόρητη αδιακρισία που βιώνουν!!! Ποιες είναι αυτές τελοσπάντων που γυρίζουν δεξιά κι αριστερά και ασχολούνται με το πότε παντρεύονται και κάνουν παιδιά οι άλλοι! Αμπά δε διαβάζει καμιά τους???Δεν γίνεται να είναι όλες θειες του χωριού!
#7αικιντο ε?πολυ ενδιαφερον. οταν το δοκιμασω θα σας πω.η πρωτη μου αντιδραση ειναι παντα να το ανοιγω το στοματακι μου και δεν φημιζομαι παντα για την γλυκυτητα μου, και γενικοτερα ειμαι οπαδος του χιουμορ και της προκλησης.πχ:-αντε βρε παιδι μου, ποτε θα κανετε ενα δευτερο να εχει παρεα η μικρη σας?-εσυ καλα τα λες βρε θεια, αλλα αν μεινω εγγυος πρεπει να κοψουμε το σεξ. δεν το αντεχουμε. αν δεν ξεσχιστουμε 2 φορες τη μερα, δεν μπορουμε. εσυ πως τα πας σε αυτον τον τομεα? στα πεταει τα ματια εξω ο θειος? κανενα τσιμπουκακι, παιζει?
Σχεδον παντα εχεις τη θετικη μου ψηφο,αλλα σημερα θα διαφωνησω φιλη frannyΔε νομιζω οτι χρειαζεται να απαντησεις με αδιακρισια στην αδιακρισια.Το ζητουμενο ειναι να το κοψεις,οχι να το συνεχισεις κ να το γιγαντωσεις ξεπερνωντας τα ορια.
#7 Πόσο εκπληκτική μπορείς να είσαι; Χωρίς να το ξέρω έχω εφαρμόσει κατά κόρον το σχόλιο με τη σεξουαλική ζωή και εκεί το βουλώνουν και αλλάζουν θέμα αλλά έχω εφαρμόσει και τον 2ο τρόπο. Εκεί έχω διακρίνει δυο συμεριφορές: 1. αλλάζουν θέμα 2. προσπαθούν να το "μαζέψουν" κάνοντας ένα τετριμμένο σχόλιο που τους φαίνεται πνευματώδες προκειμένου να αλλάξουν θέμα. Σε κάθε περίπτωση η ατμόσφαιρα αλλάζει πολύ υπέρ μου!!! Αλλά τώρα που το ξέρω; Τώρα κι αν θα το εφαρμόζω αλλά συνειδητά. Σε ευχαριστούμε πολύ!
#4 Είναι τόσο δύσκολο να πείς "έχω ένα παιδί"? γιατί πρέπει να το αποκαλέσεις "παιδάκι"? Τέλος πάντων, αυτό μπορεί και να είναι δική μου παραξενιά. Επί της ουσίας σ΄αυτό που ρωτάς, ένας μπαμπάς παραμένει μπαμπάς κι όταν έχει χωρίσει με τη μαμα. Ένας ΚΑΛΟΣ ΜΠΑΜΠΑΣ παραμένει ΚΑΛΟΣ ΜΠΑΜΠΑΣ κι όταν χωρίσει με τη μαμά. Σκέψου πόσο τυχερή είσαι που το παιδί σου θα έχει πάντοτε έναν καλό μπαμπά.
#6εχει δικιο η abba.δεν ειναι απλανθεμα προτιμησης το να δινεις την ερμηνεια σου αναλογα με την ψυχοσυνθεση σου, με τον τροπο που συναδει με την κοσμοθεωρια σου.η κοσμοθεωρια σου, ή η πιστη σου, ειτε εχει αυρες ειτε εχει σαυρες, πρεπει οπωσδηποτε να περιεχει ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΟΥ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗ ΠΟΥ ΑΠΟΡΡΕΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗΣΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΣΟΥ. εισαι ΥΠΑΙΤΙΟΣ αν κανεις πουστιες στους ανθρωπους, ειτε πιστευεις στους αγγελους, ειτε στην φυσικη.
#5"Της ξεκαθάρισα την θέση μου πριν ακόμα πιάσω την δουλειά (ω ναι!. .έτυχε να την γνωρίσω κιόλας πριν δουλεψουμε μαζι! Τυπικα..μη φανταστεις !) για να είμαστε οκ! Την πηρα με χιλια Καλα, της μίλησα για την σχέση μου την τωρινή, της εκανα πλάκες, της φερθηκα καλύτερα απο κάθε άλλον εκει μέσα γιατί για να είμαι ειλικρινής ενιωθά ενοχές στην ιδέα οτι μπορει να νιωσει άβολα εξαιτίας μου που τους κουβαληθηκα!"που τους "κουβαληθηκες"? στα χωραφια του παπου τους?δουλιτσα να υπαρχε,ι στην τωρινη συγκυρια! σιγα μην μεινεις ανεργη για να μην ενοχληθει η νεα συντροφος του πρωην σου.στο παραπανω αποσπασμα ΑΚΡΙΒΩΣ, βρισκεται το προβλημα σου.το "δωσε θαρρος στον χωριατη", το ξερεις?δεν χρειαζοταν χρυση μου ουτε πλακες ,ουτε υπερβολικη ανεση και "ολοι φιλοι ειμαστε", σαν προλογος επειδη θα δουλευατε μαζι.οσο αβολο ειναι για εκεινη, αλλο τοσο ειναι και για σενα. εσυ απο που ελαβες την εντολη να της το κανεις ευκολο.η προσπαθεια σου ηταν επιπλαστη και αφυσικη.ουτε κολλητη της ενοιωθες, ουτε ανετα ενοιωθες να κανετε πλακες και να της μιλας για το ποσο δεσμευμενη εισαι.ηταν σαν απολογια αυτο το πραγαμα. για ποιον λογο απολογεισαι? η τυπικοτητα και η ευγενεια ειναι πολυ πιο ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ αλλα και πιο ΒΟΗΘΗΤΙΚΗ σταση.ουτε εισασταν φιλαρακια ουτε και θα γινετε επειδη της εκανες πλακες. με αυτα τα βεβιασμενα κολλητηλικια, απλα της εδωσες το ελευθερο να μιλαει οπως της ερθει οποτε της ερθει με αποτελεσμα αυτα που περιγραφεις.ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ!!!τι να κανεις τωρα?παρε τωρα αποστασεις, αλλα θα ειναι πιο δυσκολο ετσι οπως ξεκινησες.βαλτης λιγο παγο.αν χρειαστει παρτην παραμερα και πες της: "δεν ξεκινησαμε καλα, και ισως φταιω εγω γι αυτο. ας κανουμε και οι δυο μια προσπαθεια να ειμαστε καλα στην δουλεια αλλα λιγο πιο τυπικες μεταξυ μας".κατι τετοιο...
@7Αχ εγώ. Η πεθερά μου, αξιολάτρευτη, δε θα ρίσκαρα να την αλλάξω με καμία. Δεν παρεξηγείται, είναι κλασική χειριστική μανούλα, είναι όλα τα καλά και ζει 5-6 ώρες μακριά. <3 Λατρεία.Αρχικά ξεκίνησα με μια long version απάντηση, 80 χρονών μάνα με μοναχοπαίδι, κατανοώ, αλλά δεν τα φέρνει ο πελαργός, κ.λπ.Πέρασα στο χιούμορ, μετά στην Αϊκίντο, μετά στην απειλή ότι δε θα της ξαναμιλήσω και δε θα ξαναπατήσω (ξέρει ότι τα εννοώ).Οπότε τώρα πια εκείνη εφαρμόζει την επίσης εγγυημένη μέθοδο "μιλώ στη θύρα ν'ακούσει η παραθύρα" και λέει όποτε βρισκόμαστε με τρίτους:-Εγώ διάβασα σ'ένα βιβλίο (άρα αυτό που λέει είναι έγκυρο) ότι είναι ανήθικο (ενν. αδιάκριτο) να ρωτάς κάποιον πότε θα κάνει παιδιά.Την Αϊκίντο εφαρμόζω πάλι, γιατί όπως αποδείχθηκε, πάντα θα βρίσκουν τρόπο να εκφράσουν την ανάγκη τους για αδιακρισία. Ευχαριστώ τη μέθοδο Αϊκίντο γιατί σε όλα τα άλλα με έβγαλε ασπροπρόσωπη και με σώας τας φρένας.
ligaria, δε φταις εσύ, εγώ δεν το'χω με τον συμπυκνωμένο λόγο.Ο άντρας μου είναι μοναχοπαίδι και η πεθερά μου μεγάλη. Κατανοώντας την αγωνία της, ανέστειλα τη μέθοδο Αϊκίντο που χρησιμοποιούσα ως τότε και της εξήγησα ένα σωρό αυτονόητα και κυρίως της είπα ότι θέλουμε κι εμείς. Δεν χόρτασε. Τις επόμενες φορές κατέφυγα κι εγώ στο χιούμορ, κατόπιν ήλπισα ότι με την απάντηση "θα μοιράζω κάθε μήνα dvd από την κρεβατοκάμαρα στους ενδιαφερόμενους" θα προσβληθεί, οπότε κατέληξα να της πω ευθέως ότι δε θα της ξαναμιλήσω-και ήξερε πως το εννοώ.Σκιάχτηκε κάπως και από τότε λέει πλαγίως ότι κάπου διάβασε πως δεν είναι σωστό να ρωτάς πότε θα κάνει παιδί κάποιος, μπροστά σε τρίτους και στο ξεκάρφωτο.Τώρα επανέφερα τη μέθοδο Αϊκίντο αλλά με πιάνει evil laugh όποτε σκέφτομαι την αντίδραση της όταν θα με βολέψει να της πω "θα κάνω όταν μου πείτε ότι θα μου το προσέχετε". Θέλει εγγόνι για να μην υστερεί στον περιορισμένο περίγυρο της. Όταν υπογράψαμε σύμφωνο συμβίωσης και με ρώτησε, τι να λέει τώρα εκείνη όταν τη ρωτάνε αν παντρευτήκαμε, την ορμήνεψα να τους δίνει το τηλέφωνο μου.Γι'αυτό πρέπει οι νέες γυναίκες να εκπαιδευτούν καλά σε τέτοιες προκλήσεις. Δεν υποφέρεται αυτή η πίεση. Και το λέω εγώ, που είμαι από τις τυχερές κι έχω σύντροφο-σύμμαχο και πεθερικά σε μεγάλη χιλιομετρική απόσταση.
#1 Ταυτίζομαι κάπως με το πρόβλημα σου, γι αυτό θα πω αυτό που έχω καταλάβει από τη δική μου οικογενειακή ιστορία.Έχω κι εγώ μία μεγαλύτερη αδελφή κατά δύο χρόνια. Αν ρωτάς για ηλικίες άστα και βράστα.....έχουμε περάσει τα σαράντα αμφότερες.... Αυτή είναι δημόσιος υπάλληλος, μένει μακρυά και είναι παντρεμένη. Εγώ μόνη μου στην Αθήνα και με πολύ μεγάλο πρόβλημα στη δουλειά, γιατί είμαι ελεύθερη επαγγελματίας. Το ρεζουμέ είναι ότι, η αδελφή μου, είναι ένας δυνάστης κυριολεκτικά, που έχει και καλές πλευρές.Ένα στοιχείο βασικό, για να καταλάβεις τη σχέση, που έχουμε, είναι ότι όλες, μάνα, αδελφή κι εγώ μένουμε σε τρεις διαφορετικές πόλεις......Για χρόνια πίστευα ότι η αδελφή μου είναι η προβληματική αφού όπως είπα είναι σαδιστικά αυταρχική. Παράδειγμα αν ζητήσει να της πάρω τσιγάρα και δεν πάω, μπορεί να κάνει το σπίτι λαμπόγυαλό..(παιχνίδι εξουσίας, όπως καταλαβαίνεις..τα τσιγάρα είναι το πρόσχημα)Οπότε όπως καταλαβαίνεις, όλοι πάνε με τα νερά της, γιατί φοβούνται. Το θέμα είναι ότι κανείς από τους υπόλοιπους στην οικογένεια δεν ενοχλείται επί της ουσίας από αυτήν τη συμπεριφορά, που είμαι απολύτως πεπεισμένη ότι χρήζει ιατρικής παρακολούθησης, γιατί πολύ απλά την εγκρίνουν!Η μόνη, που ενδιαφέρθηκε γι αυτήν ήμουν εγώ. Της είπα ότι αν δεν αλλάξει δεν θα με ξαναδεί....και έτσι έγινε...δεν με ξαναείδε....Αυτό το έκανα γιατί ξέρω ότι όσο το περιβάλλον αποδέχεται τέτοιες συμπεριφορές τόσο το άτομο, που φέρεται ανάρμοστα, συνεχίζει. Κοινώς βρίσκει και τα κάνει.Όμως μόνο εγώ καθώς φαίνεται ήθελα να τη βοηθήσω να καταλάβει. Όλοι οι υπόλοιποι τη δέχονταν έτσι.Κατάλαβα λοιπόν, ότι η αδελφή μου είναι κλώνος της μητέρας μου αλλά και του πατέρα, για να μην αδικούμε μόνο τις μητέρες, αλλά και της ευρύτερης οικογένειας.Παλιά πίστευα ότι φταίει η αδελφή μου. Με τα χρόνια και αρκετή ψυχοθεραπεία, αφού όλη αυτή η αρρώστια της βίας, με οδήγησε στο να πάθω σοβαρή κατάθλιψη, κατάλαβα ότι η αδελφή μου είναι ένα θύμα και εξυπηρετεί απόλυτα το ρόλο που θέλουν να έχουν οι ανώριμοι γονείς μου καθώς και το συγγενικό περιβάλλον (κάτι θείες κάφροι).Κοινώς, αυτές τη βρίσκουν ακριβώς έτσι όπως ζουν. Με καυγάδες για ασήμαντες αφορμές, αφού κατά την κοινή λογική (αν υπάρχει), πόσο συχνά μπορεί ένας πολιτισμένος άνθρωπος να βρίσκει σοβαρή αιτία για να τσακώνεται;Με καταγγελτικό λόγο, με κατηγορίες για ηλιθιότητες, με έμμεσο (τι έμμεσο δηλαδή) ρατσισμό και εν κατακλείδι φασιστική νοοτροπία ενδεδειμένη με το μανδύα πτυχίων ΑΕΙ..Αυτό, που θέλω να σου μεταδώσω είναι, να σταματήσεις να ασχολείσαι, γιατί αυτές έχουν έναν δικό τους κώδικα, που λειτουργεί. Εσύ είσαι η απέξω....που όμως σου έχουν δώσει ρόλο κι εσένα αυτόν του δεύτερου παιδιού, που δήθεν τα βρήκες όλα πιο εύκολα (αυτό πια κι αν είναι εξωφρενικό κι όμως λέγεται), οπότε αφού είσαι η πιο τυχερή οφείλεις και να τις αντέχεις.Φύγε μακρυά, εννοώ ψυχικά μακρυά, γιατί μάλλον έχεις αρρωστήσει κι εσύ. Το πολύ θετικό είναι ότι το έχεις εντοπίσει άρα έχεις μεγάλες ελπίδες να ζήσεις καλά.Αυτές, η μάνα σου και η αδελφή σου δεν έχουν καμία ελπίδα, αλλά .....δεν τις νοιάζει κιόλας
Και να τις νοιάζει,αν δεν σπάσουν τον φαύλο κύκλο δεν υπάρχει περίπτωση να γλιτώσουν.Η συγκατοίκηση είναι αργός,βασανιστικός,ψυχολογικός θάνατος και για τις δύο.Η κόρη θα έπρεπε να αναλάβει την πρωτοβουλία ν απομακρυνθεί.Οι κόρες μάλλον.
#4 Αγαπητή φίλη.Ο άντρας σου στην έδινε και νωρίτερα,απλά τώρα πλέον δεν είσαι διατεθειμένη για υποχωρήσεις.Αν θες να δεις ψυχρά και ψύχραιμα τα πράγματα,έχεις τις κάτωθι επιλογές:μένεις ενώ δεν σε καλύπτει,(γιατί να το κάνεις ;), χωρίζεις πάραυτα,του δηλώνεις ότι δεν σε καλύπτει πλέον και βρίσκετε μια κοινά αποδεκτή λύση.Αν είσαι τόσο πολύ αποφασισμένη για διαζύγιο,το παιδί θα μεγάλωσε με μια μαμά που θα έχει την ψυχική της ισορροπία η οποία θα αντανακλάται και στο περιβάλλον.Ο μπαμπάς θα είναι παρών όποτε συναποφασισετε, πολιτισμένα και ήρεμα.Καλύτερα να υπάρχει συνεννόηση και φιλικές σχέσεις,παρά φωνές, ψυχρότητα, αντιπαραθέσεις και δυστυχία. Πολλοί πρώην σύζυγοι κατορθώνουν να βρουν μια φόρμουλα συνεννόησης για το παιδί .Και από σένα εξαρτάται Τα υπόλοιπα είναι λιγάκι ημίμετρα.Αν βάσιμα ψυχανεμιζεσαι τεράστιο.πρόβλημα με το παιδί,το οποίο θα προκύψει με το διαζύγιο και θα οφείλεται σε συγκεκριμένο λόγο,καλό θα ήταν να μας το είχες γράψει.Θα μπορούσε να συμβαίνει οτιδήποτε σχετικά μ αυτό.
1.Πόσες τεχνικές υπάρχουν για να σε κρατήσουν σ' αυτή τη θέση! "Ευτυχώς που έχω και σένα παιδάκι μου, αλλιώς θα τρελαινόμουν!" (ή "θα έπεφτα απ' το παράθυρο"κτλ κτλ). Και εσύ, προφανώς στερημένη από αγάπη και αποδοχή, τρέχεις να δώσεις ώστε να μαζέψεις μετά τα ψίχουλα που σου πετάνε... Ξέκοψε και προχώρα με τη ζωή σου. Τα έχω ζήσει όλα αυτά και ξέρω πόσο δύσκολο είναι. Αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος... αν τους αφήσεις, θα πιούν και την τελευταία σταγόνα ζωής από μέσα σου.
#2 Περίεργη ερώτηση.Τον ερωτεύτηκες;Και οι ρατσιστές χαμογελάνε όταν δεν λοιδορούν τους μαύρους,τους ομοφυλόφιλους,τους αλλοδαπούς και δεν ξέρω ποιον άλλο τους φταίει.Ανατριχιάζω στην ιδέα ότι γοητευτηκες από τέτοιο τύπο.Γιατί ρωτάς;Και παντρεύονται και παιδιά κάνουν και σπάνε στο ξύλο και την γυναίκα τους και τα παιδιά τους και όποιον γουστάρουν ή μάλλον δεν γουστάρουν και δεν αλλάζουν.Αυτά συμβαίνουν στις ταινίες.Κόψε το παραμύθιασμα στον εαυτό σου.Γιατί αναρωτιέσαι,το γράφω για τρίτη φορά.Είναι δυνατόν να θεωρηθεί ελάχιστα ελκυστικό ή άξιο προσοχής τέτοιο άτομο;Θα τον αλλάξεις με μια συγκεκριμένη επιχειρηματολογία;Άνθρωποι που σκέφτονται κατ αυτόν τον τρόπο,έχουν συνήθως και ένα θεματάκι πολύ πιο σοβαρό,που μεταμφιέζεται σε ρατσισμό.
Ο ρατσισμος δεν ειναι απλα μια αποψη. Δεν μπορει να εξισωθει το " δεν μου αρεσουν οι μπαμιες" με το "δεν μου αρεσουν οι μουσουλμανοι". Πολυ σωστα λετε, ειναι η κορυφη του παγοβουνου και απο κατω κρυβεται πολυ ασχημια . Αυτη η ασχημια μετουσιωνεται σε θυμο και βρισκει στοχο οτι εκλαμβανεται ως αδυναμο.
Πολύ ωραία αυτά κι εγώ μαζί σας. Έχετε υπόψιν, όμως, και γενικά μιλώντας, πως μερικές φορές οι αποστάσεις που πρέπει να διανύσει ο α και ο β, προς την πορεία της ελαχιστοποίησης των αντιλήψεων διάκρισης μπορεί να μην είναι καθόλου ...ισομήκεις. Προσωπικά δυσκολεύομαι να τοποθετήσω στην ίδια, ακριβώς, θέση ένα άτομο που διαθέτει ταξικά προνόμια, κάποια μόρφωση, κάποιο χρήμα, κάποια ευρύτερη "κοινωνικοποίηση"- προσλαμβάνουσες ΚΑΙ αντιλήψεις διάκρισης μ' ένα άλλο άτομο που στερείται ΟΛΑ τα παραπάνω προνόμια, αλλά όχι τις αντιλήψεις. Διότι κάπου σ' όλα αυτά υπεισέρχεται ο παράγων επιλογή vs του i dont know any better. Αυτά δεν έχουν να κάνουν με το να δωθεί "συγχωροχάρτι" στα στοιχεία των οποίων ο εγκέφαλος είναι προσανατολισμένος στην διάκριση, αλλά με το να εντοπιστεί και να αλλάξει η "μη επιλογή". Εκτός κι αν πραγματικά πιστεύουμε ότι ολοι είναι το ίδιο, δεν βελτιώνονται, δεν αλλάζουν και αξίζουν την απομονωση και τα σκουπίδια.
βλαχάκι, Εντάξει, αλλά ν' αλλάξει η "μη επιλογή" πώς; Πάντοτε υπήρχαν και θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, ανάλογα με τα χρήματα, άλλες δυνατότητες για "μόρφωση" κι άλλες ειδικές προσλαμβάνουσες ανάλογα με τη συγκεκριμένη κοινωνική προέλευση. Αυτό στην Ελλάδα, στο βαθμό που αλλάζει, αλλάζει με συμπύκνωση των πολιτών προς τα κάτω. Στην εποχή της αρκετά δημοκρατικής πρόσβασης από κινητό στο pornhub, όμως, νομίζω ότι ισχύει περισσότερο το I don't wanna know any better, οπότε δεν τους βλέπω με περισσότερη συμπάθεια. Για μένα, διαταξικά, είναι τελικά θέμα περισσότερο χαρακτήρα. Άλλωστε, μιλάμε και για υπεράσπιση κοινωνικών "προνομίων", ο φτωχός, κι αν ήταν πλούσιος και χορτάτος κι είχε μεγαλύτερη δυνατότητα για "επιλογή", μεγαλύτερο κίνητρο θα' χε παράλληλα να επιλέξει τη διάκριση και τη συντήρηση. Για μένα πάλι, το φίδι το χτυπάς στο κεφάλι, κάτι πρέπει ν' αλλάζει και να δίνεται έτοιμο ως policy άνωθεν, εκεί η τάξη, το χρήμα, η μόρφωση, οι προσλαμβάνουσες πρέπει να λειτουργούν ορθολογικά αλλά κι ηθικά, κάτι που συνήθως δε γίνεται, κι εδώ συμφωνούμε, νομίζω, ότι εκεί υπάρχει η μεγαλύτερη ευθύνη - της "επιλογής" κατεύθυνσης.
Ο ρατσισμος παει χερι χερι με τις διακρισεις, με την δημιουργια εμποδιων σε συνανθρωπους μας που ανηκουν σε μειονοτητες, με την αδικια,και ας μην ξεχναμε οτι ειναι και πολυ επικινδυνος. Αποτελει το λιπασμα για ακραια και απανθρωπα φαινομενα. Λυπαμαι αλλα θα διαφωνισω. Ο καθενας μας εχει προσωπικη ευθυνη στο τι ανθρωπος ειναι. Ακομα και ανθρωποι που ανηκουν σε μη προνομιουχες ομαδες δεν εκδηλωνουν ρατσισμο. Δεν αποτελει ταξικο συμπτωμα ο ρατσισμος, ειναι κατι πολυ παραπανω.
Βλαχάκι,δεν διαφωνώ με όσα γράφεις.Και σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι όλοι είναι ίδιοι,ίσοι!,(χαμογελάω πίκρα...),δεν βελτιώνονται,δεν αλλάζουν και αξίζουν την απομόνωση και τα σκουπίδια.
Αγαπητέ Αφρικανικέ Μούκουρα. Νομίζω ότι καταλαβαίνω το πνεύμα με το οποίο γράφει το βλαχάκι.Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες ευκαιρίες για μορφωση,τα ίδια ερεθίσματα,τις ίδιες ευκολίες οικονομικές, κοινωνικές κτλ.Με ό,τι συνεπάγεται αυτό και συνεπάγεται πάρα ,πάρα πολλά.Κάποιοι έχουν την ευκαιρία να συνειδητοποιήσουν πράγματα νωρίς και άλλοι, ανεπανόρθωτα(;) αργά.
Μα, τι να κάνεις την πρόσβαση στο internet όταν οι προσλαμβάνουσες κι όλα τα υπόλοιπα π.χ. σε οδηγούν σε πολύ συγκεκριμένους τροφοδότες ψεκασμένων μυθολογημάτων? Δεν αντιλέγω ότι μπορεί να υπάρχει καποια προδιάθεση σε μια τελοσπαντων προβληματική κριτική σκέψη, αλλά η συνεχής ανατροφοδοσία με πληροφορία "σκουπίδι" που φυσικά δεν γίνεται αντιληπτή ως τέτοια επιτείνει έναν φαύλο κύκλο.Επίσης η εξίσωση των πραγμάτων δεν μένει καθόλου σταθερή και παρά την διαχρονική διαστρωμάτωση, εκτός κι αν θεωρούμε ότι η οικονομική κρίση, η ανεργία, η κρίση ταυτοτήτων- το "λαβωμένο" εθνικό ego, η συσσώρευση ταλαίπωρων ανθρώπων αλλοεθνών, συν η πολιτικη κ ιδεολογική συνοθηλευματική πραγματικοτητα δεν είναι "αρκετά" στο να ωθήσουν αρκετούς στην απαξίωση κ στο στόμα επειτήδιων "messias" ή στο ταμπουρωμα πίσω από "παραδοσιακές αξίες" (when everything else seems lost). Δεν μου φτάνει το "μα, υπάρχουν άνθρωποι φτωχοί που δεν έγιναν ρατσιστές" χαίρω πολύ χαιρόπουλος και υπάρχουν αντίστοιχα πολλοί που έγιναν, οπως υπάρχουν άνθρωποι με ευνοημένο περιβάλλον που δεν έχουν κανέναν εμφανή "λόγο" να είναι/γίνουν ρατσιστές. Όμως πες μου αν πχ είναι το ίδιο να έχεις μεγαλώσει από πάππου προς πάππο σε μια οικογένεια λαϊκιά στα ταμπούρια ξερω γω, οπου ο πατέρας σου σε κράζει για αδέρφω, αν φορέσεις tshirt πορτοκαλί (αν σας φαίνεται τραβηγμένο το παράδειγμα, try again) με μία οικογένεια που θα στήριζε τα βήματά σου να πας να ανοίξεις τους οφθαλμούς σε παν/μια σε ελλάδες και εξωτερικά κλπ κλπ.Μερικές φορές το να είσαι large έχει γίνει κατόπιν πολυ κόπου, μερικές φορές όχι. Ο απομονωτισμός δεν νομίζω ότι οδηγεί σε τίποτα καλό, ειδικά όταν σημαίνει πως το μόνο που απομένει θα είναι συγκοινωνούσα επαφή "ομοϊδεατών" και ενίσχυση των αρνητικών sentiments.
Όταν άρχισα να γράφω αυτό το σχόλιο, τα ΟΧΙ στο σχόλιο της rosa nera ήταν περισσότερα απ' τα ΝΑΙ, δεν ξέρω αν αυτό αλλάξει στη συνέχεια. Αυτό μου κάνει κάποια(αρκετή) εντύπωση, απορώ, στενοχωριέμαι κι ανησυχώ.
#7 Ενδιαφέρουσα η απάντηση της Λένας. Ένας άλλος τρόπος να απαντήσεις γιατί δεν κάνεις δεύτερο παιδί είναι ένα απλό, λιτό κι απέρριτο "Γιατί έτσι γουστάρω" και το κόβεις εκεί.
#7 – Εντάξει, Λένα, respect για την απάντηση αυτή! Κ βάζω αμέσως σε εφαρμογή τη μέθοδο Αϊκίντο σε όσες πιο πολλές περιστάσεις μπορώ. Με πρώτη κ καλύτερη την ‘άντε βρε τώρα ήρθε η σειρά σας να κάνετε ένα μωράκι ε;’. Σ’ ευχαριστώ άπειρα!
#1 Άκουσε να δεις αγαπητή που δεν αντέχεις.Είναι φυσικό να μην αντέχεις,αφού έχεις φορτωθεί όλη την προβληματική οικογένεια σου. Αυτοί είναι αυτοί που είναι και ότι και να κάνεις δεν μπορείς να τους αλλάξεις.Το μόνο που μπορείς να κανεις είναι να τους οριοθετήσεις.Αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο και δεν μπορεί να γίνει χωρίς υποστήριξη.Κάνε το όσο πιο γρήγορα μπορείς,για να βγεις από το γύρο του θανάτου. (Ένα παιχνίδι στο τσίρκο ήταν, για όποιον δεν ξέρει)
Λένα πολύ καλή τοποθέτηση στο 7, την δικιά σου μέθοδο Αϊκίντο την εφαρμόζω εδώ και χρόνια αλλά εγώ την βάφτισα «βλέμμα του Άρκά» γιατί όποτε την ενεργοποιώ κάνω οπτική αναπαράσταση στο μυαλό μου το βλέμμα από το μικρό σπουργίτι στις «χαμηλές πτήσεις».Works every time
#7Αναρωτιόμουν αν υπάρχει τηλεφωνική βερσιόν της μεθόδου Aikido.Τελευταίως συγγενείς καλοπροέραιτοι -μεν- αλλά με EQ ραδικιού -δε- το έχουν βάλει σκοπό ümmet-i Μuhammed να με "αποκαταστήσουν", κατά τα ετεροcisκανονικά πρότυπα mind you.
Αν οι εν λόγω δε μπορούν να γνωρίσουν/κατανοήσουν/αποδεχθούν την ταυτότητά σου, υπάρχει και η άλλη λύση. Πουλάς τρέλα - το είδος της τρέλας που είναι πιο εύκολο να κατανοήσουν οι Έλληνες, την θρησκευτική δηλαδή:https://www.youtube.com/watch?v=Lk38uBbzO64Λες να πιάσει; :Ρ
...Αχ δυσκολο το βλέπω. Κι αν ήταν το κλίμα ολίγον τι παραδοσιακόν στην εν λόγω συγγενική οικογένεια, κάτι τηλεοπτικά εξάμβλωματα της "διανόησης", που προκαλούν πλευρήτιδα, το έχουν αποκάμει το κλίμα, δεδομένου του προβληθέντος μισαλόδοξου αχταρμά συντηρητικής αρχαιολατρείας pick n' choose.Επίσης η αφεντομουτσουνάρα μου, σ' αυτούς έχει συνδεθεί με τόσο ορθολογισμό, που αν πάω να το παίξω τρέλα και κορδέλα, θα νομίζουν ότι τα 'παιξα στ' αλήθεια. Χαχαχα!Παρόλα αυτα θα δω το βίντεο, δοθείσης ευκαιρίας, για να γελάσω με τον καϊμάνο.
...Ίρις παρότι δεν ενθουσιάζομαι με τους μπρίντερζ, νομίζω πως θα προτιμούσα να τρέχω, φορώντας κοντη zip kilot, σ’ ένα φαστφουντάδικο παίζοντας φάλτσα το careless whispers(*) στην μελόντικα, παρά να υποστηρίξω τις εν λόγω καμενιές του καϊμάνου. Χαχαχα!(*) https://www.youtube.com/watch?v=GaoLU6zKawsLuckystrike, το είχα διαβάσει και μου φάνηκε (παρότι non αpplicable στην δική περίπτωση) γαμάτο. Εύγε :-)
Βασικά βλαχάκι δε νομίζω ότι γνωρίζω στ'αλήθεια κάποιον που θα μπορούσε να τα πει αυτά και να μην καταλάβουν όλοι ότι τους δουλεύει ή του 'στριψε. (Ότι θα υπάρχουν, υπάρχουν, απλώς εγώ έχω την τύχη να μην τους γνωρίζω.)Για να είμαι απολύτως ειλικρινής έπεσα πάνω σ'αυτό ψάχνοντας για κάτι τελείως άσχετο κι ένιωσα τόσο ακατανίκητη ανάγκη να το μοιραστώ με κόσμο που το ξεφούρνισα με την πρώτη ευκαιρία...:Ρ(Αγαπημένος sexy sax man!)
Ίρις, πολύ φοβάμαι πως δεν ανακαλύπτω ιλαρά videos με τον ρυθμό του παρελθόντος, αλλά μιας και το θίξαμε ...για τους φαν της Οδύσσειας του Διαστήματος, του brian eno, του avant garde και των αιλουροειδών υπάρχει αυτό:also sprach zarathustra ...omg cat!:https://www.youtube.com/watch?v=6KsFzNhn9SYαπό τους εθιστικούς και αγαπημένα φάλτσους Portsmouth Sinfonia!:https://www.youtube.com/watch?v=hpJ6anurfuw(The Sinfonia was generally open to anyone and ended up drawing players that were either persons without musical training or, if they were musicians, ones that chose to play an instrument that was entirely new to them):-P