Στο σημερινό «Α μπα»: τυπική στα τυπικά

Στο σημερινό «Α μπα»: τυπική στα τυπικά Facebook Twitter
127


__________________
1.


Α μπα μου γεια σου! Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου σήμερα, και χρειάζομαι συμβουλή: πώς αντιμετωπίζω τους συνομιλητές, που αρνούνται να πιστέψουν ότι δε με αφορούν οι εορτασμοί της μέρας αυτής και, όχι, δε θα με πείραζε αν ο σύντροφος μου δεν μου έπαιρνε δώρο/ κανόνιζε ρομαντική βραδιά κλπ (που δεν το κάνει). Disclaimer: δεν ξεκινώ ποτέ εγώ τη συζήτηση επί του θέματος, και θα εκφράσω την αδιαφορία μου σύντομα μόνο αν κάποιος με ρωτήσει. Ούτε θα απαγγείλω λογύδριο για τους (κλασικούς και χιλιοειπωμένους, αλήθεια) λόγους που επιλέγω να μην τη γιορτάζω, γιατί σέβομαι αυτούς που γουστάρουν τη φάση. Αλλά ρε α μπα, μου έχει τύχει τόσες φορές ο απέναντί μου να δυσπιστεί με έναν τρόπο που βρίσκω προσβλητικό, και να θεωρεί ότι "απλά το λέω για να το παίξω κουλ, αλλά κατά βάθος όλες κάτι θέλουμε". Συνήθως απαντώ σαρκαστικά και κόβω τη συζήτηση, αλλά δε μου φτάνει. Δε με νοιάζει να του αλλάξω γνώμη, να του την πω θέλω. Πώς κάνω κάποιον να νιώσει πόσο αγενές είναι το "δεν υπάρχει περίπτωση να μην φέρεσαι όπως περιμένω, οπότε θα σε αμφισβητήσω χωρίς να μου έχεις δώσει δικαίωμα";
-your sexism is the problem


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αυτό που έχεις βάλει εντός εισαγωγικών είναι αρκετά καλό, νομίζω. Πες αυτό που νιώθεις, δεν χρειάζεσαι ατάκα, δεν ζούμε σε ταινία για να αποστομωθεί ο άλλος και να ντροπιαστεί για πάντα. Σιγουρέψου ότι δεν θέλεις να αλλάξεις τη γνώμη του άλλου, όμως. Αν σίγουρα δεν θέλεις, τότε ίσως δεν θα είναι τόσο σημαντικό για σένα να έχεις τον τελευταίο λόγο.


__________________
2.

Α, μπα ...

Εδώ και πολύ καιρό (πάνω από ένα χρόνο) , έχω αρχίσει να νιώθω την ανάγκη (έντονα) πως χρειάζομαι βοήθεια από κάποιο ψυχολόγο ή ψυχίατρο .

Εχω θεματάκι με το άγχος μου το οποίο τσούπ εμφανίζεται εκεί που δεν το περιμένω και με κουράζει απίστευτα. Νομίζω ότι πλέον είναι παθολογικό και όχι το υγιές άγχος που πιάνει κάθε άνθρωπο, όταν υπάρχει κάποιος λόγος .

Το << πρόβλημα>> είναι ότι μένω στο εξωτερικό και θα ήθελα με τον ειδικό που θα επισκεφτώ να μιλάμε την ίδια γλώσσα . Μπορεί να είναι και δικό μου κόλλημα , αλλά το θεωρώ σημαντικό . Νιώθω ότι εκφράζομαι καλύτερα στα ελληνικά. Αυτός ο παράγοντας λοιπόν με κάνει να το καθυστερώ . Ωστόσο , είναι και κάπως πανάκριβα . Και μετά νευριάζω που το αναβάλλω . Αλλά έχω λίγο χαθεί , δεν ξέρω τι να κάνω .

Πιστεύεις ότι θα άξιζε τον κόπο να έκανα μια αρχή με κάποιον ειδικό μέσω διαδικτύου? Και αν ναι, έχεις κάτι να μου προτείνεις?

Να συμπληρώσω ότι είμαι 31 . 'Ετσι , πληροφοριακά .

Ποτέ δεν περίμενα πως θα σου γράψω , αλλά why not τελικά?

Να είσαι καλά. Φιλιά!
-Τζαζεμένη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Μου φαίνεται λογικό να προτιμάς τα ελληνικά αφού σε αυτή τη γλώσσα εκφράζεσαι καλύτερα, και είναι σίγουρο ότι υπάρχουν λύσεις μέσω σκάιπ. Δεν ξέρω κατά πόσο θα είσαι ευχαριστημένη με την θεραπεία με απόσταση, οπότε πρέπει να ζυγίσεις τα υπέρ της άμεσης επαφής σε σχέση με την μητρική γλώσσα. Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να κάνεις δοκιμές και να μην περιμένεις ότι θα το πετύχεις με την πρώτη, γιατί έτσι προσθέτεις επιπλέον άγχος στην ήδη αγχωμένη σου ζωή. Ίσως να ανακαλύψεις ότι τελικά μπορείς και σε δεύτερη γλώσσα, μην το αποκλείεις. Το σημαντικό είναι να ξεκινήσεις την διαδικασία από κάπου, και ας είναι από κάπου λάθος, δεν είναι προαπαιτούμενο να τα κάνεις από το πρώτο βήμα όλα σωστά. Είναι διαδικασία, δεν είναι εγχείρηση. Καλή τύχη!


__________________
3.


Αγαπητη α, μπα
Ειμαι 24 ετων και βρεθηκα εν αγνοια μου να ειμαι το 3ο προσωπο μιας σχεσης.
Χωρισα μετα απο 5 χρονια σχεσης στην οποια ζηλευα αρκετα και κατεκρινα οποια γυναικα προσπαθουσε να πλησιασει το αγορι μου. Μετα απο πολυ κλαμα γνωρισα καποιον (30 χρονων) και ενιωσα ξανα ερωτευμενη! Ολα πηγαιναν πολυ καλα.. βγαιναμε μιλαγαμε ολη μερα και αρχισε να το πηγαινει στο σοβαρο αυτος με μικρες ζηλιες γλυκολογα κλπ. Παρ ολα αυτα εγω ημουν επιφυλακτικη γτ πληγωθηκα πολυ με τον προηγουμενο χωρισμο.
Μετα απο 4 μηνες περιπου μου ανακοινωσε οτι επιστρεφει η κοπελα του απο το εξωτερικο.. εγω επαθα σοκ, δεν του ειπα ομως κατι και απλα σταματησαμε να μιλαμε. Αφου περασε ενας μηνας αρχισε να μου ξαναστελνει. Ειμαι ερωτευμενη και δεν μπορουσα να ξεκοψω. Οπως καταλαβαινεις ξεκινησε παλι η ιστορια με την κοπελα του πλεον Ελλαδα και εμας να βρισκομαστε στα κρυφα εδω και ενα χρονο. Πολλες φορες εχω προσπαθησει να ξεκοψω αλλα αρχιζει να με πολιορκει ειτε με τηλεφωνα ειτε με αλλους τροπους γτ ξερει οτι τον θελω.. παρ ολα αυτα ουτε λογος για να χωρισει μονο την καραμελα οτι δεν ειναι καλα στη σχεση του. Θελω να προχωρησω σε κατι φυσιολογικο. Τι να κανω??
-Το 3ο προσωπο

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν βρέθηκες «εν αγνοία σου» σε αυτή τη θέση. Αν δεν ξέρεις τι σημαίνει η έκφραση, έχει καλώς, δες ένα λεξικό για να μάθεις. Αν ξέρεις, είναι κάπως ιδιαίτερος ο τρόπος με τον οποίο βλέπεις την αλήθεια. Κατά τα άλλα, λυπάμαι αλλά η ιστορία σου έχει απαντηθεί ξανά και ξανά από πολλές γενιές γυναικών. Μολαταύτα, ας το πούμε άλλη μια φορά. Αν θέλεις να προχωρήσεις, μπορείς. Κανείς δεν μπορεί να σε κρατήσει. Αρκεί να σταματήσεις να ελπίζεις ότι τα πράγματα θα γίνουν όπως θα ήθελες.


__________________
4.

 

Αγαπητή Α μπουλα!
Πιστεύεις στην ύπαρξη του αληθινού έρωτα ?
--ρομαντική ψυχή-

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν είναι ρομαντικό να πιστεύεις στις απόλυτες τιμές μιας λέξης, πόσο μάλλον αν θεωρείς αυτονόητη την δική σου ερμηνεία. Κάτι έχεις στο μυαλό σου όταν λες «αληθινός έρωτας», και καλά κάνεις, αλλά μην πιστεύεις ότι είναι αυτό που έχουν και οι άλλοι στο μυαλό τους όταν λένε αυτές τις λέξεις. Κράτα το ιδανικό ως μπούσουλα, όχι ως Άγιο Δισκοπότηρο.


Ό,τι νιώθουν οι άνθρωποι αληθινό είναι. Και τα ψέματα που λένε, και αυτά αληθινά είναι. Με στενοχωρείτε όταν κάνετε τέτοιες ερωτήσεις.

__________________
5.

Είμαι μισθωτή πολλά χρόνια στον ιδιωτικό τομέα. Πληρώνω τις υποχρεώσεις μου πάντα. Δεν χρωστάω πουθενά. Αλλά ξέρεις τι; Τα παίρνω άσχημα όποτε ακούω ότι αυξάνουν τις δόσεις γι'αυτούς που χρωστάνε. Μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Αισθάνομαι μαλάκας. Και δεν είναι η μόνη φορά που αισθάνομαι έτσι.. βγαίνουν πάλι όλες οι σκέψεις που κάνω κατά καιρούς. Ότι δηλ οι μισθωτοί είναι τα κορόιδα αυτής της χώρας. Ανεβαίνει η εφορία; Οι μισθωτοί θα την πληρώσουν. Οι άλλοι θα δουλέψουν μαύρα, δεν θα κόψουν αποδείξεις, θα τα δηλώσουν σε offshore, θα κλείσουν τα βιβλία αλλά θα συνεχίσουν να δουλεύουν χωρίς να φαίνονται πουθενά. Είσαι ή δεν είσαι ο ηλίθιος; Και μετά τόσα χρόνια βλέπω ότι δεν γίνεται τίποτα, πραγματικά τίποτα. Έλεγχοι δεν γίνονται παρά μόνο για τα μάτια του κόσμου, όταν πιάνουν κάποιους και βάζουν πρόστιμα μετά από λίγο ή τα κατεβάζουν κάτω του μισού ή τα διαγράφουν. Αλλά κυρίως δεν ελέγχουν κανέναν. Εκτός από σένα που είσαι δηλωμένος στο σύστημα και δεν μπορείς να ξεφύγεις από πουθενά. Κι έτσι έχεις μία μόνιμη αίσθηση μαλάκα μέχρι που θα πεθάνεις.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αν είναι έτσι γιατί δεν γίνεσαι ελεύθερος επαγγελματίας, για να δουλέψεις μαύρα και να μην δίνεις αποδείξεις και να δηλώσεις offshore;


Έχεις απλοποιήσει ένα πάρα πολύ σύνθετο θέμα και το βλέπεις μόνο από την μεριά σου. Η μεγαλύτερη παράβλεψη είναι η πιο απλή: δεν υπολογίζεις αυτούς που χρωστάνε επειδή δεν έχουν, ενώ το κράτος υποθέτει ότι έχουν (όπως υποθέτεις κι εσύ, εδώ). Θα ξεκινήσουν πολλά σχόλια που ίσως σου δείξουν πού αλλού κάνεις λάθος στο συλλογισμό. Από μένα μόνο το εξής: όταν νιώθεις αδικία, να κοιτάς προς τα πάνω, όχι στους δίπλα σου.


__________________
6.

Πάντα πίστευα και πιστεύω σθεναρά, ότι τα κατοικίδια είναι ισότιμα μέλη της οικογένειας που ζουν, αδιαπραγμάτευτο! Το ξέρουν οι φίλοι μου, ο κύκλος μου, όλοι και το σέβονταν πάντα! Πρόσφατα, στενή παιδική φίλη θα ερχόταν με τον άντρα της στην πόλη που ζω για ένα συνέδριο, φυσικά περίμεναν κι εγώ της πρότεινα να τους φιλοξενήσω σπίτι μου! Έχω έναν σκύλο και μία γάτα και δύο ημέρες πριν έρθουν, η φίλη μου με πήρε τηλέφωνο και μου ζήτησε τα δύο βράδια που θα έρθουν να μείνουν σε μένα να στείλω αλλού τα ζωάκια μου, γιατί ο άντρας της "σιχαίνεται τα ζώα", έτσι μου το έθεσε... Ευγενικά αλλά με σαφήνεια της το απέκλεισα, της εξήγησα ότι τα ζώα μου δεν είναι αντικείμενα να τα αφήσω κάπου αλλού προσωρινά και αν υπάρχει κάποιο θέμα αλλεργίας κλπ, τότε απλά δεν θα μπορέσουν να μείνουν σε μένα. Πράγματι, ήρθαν και έμειναν σε ξενοδοχείο, τους πήρα τηλέφωνο, δεν μου απάντησαν καν, ούτε με κάλεσαν πίσω, έκτοτε και μέχρι σήμερα η φίλη μου έχει διακόψει κάθε επικοινωνία μαζί μου και, απ' ότι μαθαίνω από κοινούς φίλους, μου σέρνει τα εξ αμάξης! Κάποιοι άλλοι φίλοι, που το συζήτησα μαζί τους, μου λένε ότι ήμουν υπερβολική, ακραία και παραβίασα απαράβατους κανόνες ευπρέπειας και φιλοξενίας! Εγώ, πάλι, δεν μετανιώνω καθόλου για την απόφασή μου, ωστόσο με πληγώνει η αντίδραση της φίλης μου, προβληματίζομαι μήπως έπρεπε να το χειριστώ κάπως διαφορετικά, από την άλλη σκέφτομαι, για πόσο μπορεί να παραμείνει στενή φίλη μου μια γυναίκα που επέλεξε να παντρευτεί κάποιον που σιχαίνεται τα ζώα, όταν εγώ τα λατρεύω! Ήμουνα άραγε αγενής, αφιλόξενη και απόλυτη?
-Love pets


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Συμφωνώ με την απόφαση σου, αλλά δεν έχει σημασία μόνο τι λέμε, εξίσου σημασία έχει ο τρόπος που το λέμε. Το «ευγενικά και με σαφήνεια» είναι η δική σου πλευρά της ιστορίας. Αν ήταν όντως έτσι, δεν μπορούσες να κάνεις κάτι άλλο από αυτό που έκανες. Από την άλλη πιστεύω ότι από τη στιγμή που κάποιος δηλώνει ότι «σιχαίνεται τα ζώα» και πιστεύει ότι μια τέτοια δήλωση είναι φυσιολογική, έχει χάσει όποιο δικαίωμα είχε σε ευγενή μεταχείριση.

_________________
7.


Γεια σου αμπα και αναγνώστες! Δουλεύω στην Γαλλια και στην επιχείρηση που δουλεύω μιλάμε στα γαλλικά. Δεν ήταν προϋπόθεση από την αρχή να ξέρω καλά τη γλώσσα αλλά εφόσον τη γνωρίζω έτσι και γίνεται. Καταλαβαίνω σε ικανοποιητικό επίπεδο αλλά μερικές φορές χάνομαι η αλήθεια είναι κ όταν λέγονται πράγματα για εμένα δεν ξέρω πως να το διαχειριστω. Θα αναφέρω μερικά περιστατικά. Σε τραπέζι που ήμασταν όλοι μαζί σηκωνόταν ορθιος ένας ένας κ έλεγε διάφορα για την επιχείρηση πχ ευχαριστώ για τις ευκαιρίες κ πως έφτασε ως εδώ κλπ, ότι ήθελε ο καθένας.
Κ εγώ λοιπόν ξεκίνησα να το λέω στα γαλλικά. Σε κάποια φάση όμως είπα κατι μάλλον μπέρδεψα καποια λέξη με άλλη και ο ένας είπε δυνατά κάτι και όλοι γέλασαν αλλά από την άλλη προσπαθούσαν να κρατηθούν σαν να μην ήταν σωστό, μέχρι κ μία μου είπε "κακό το αστείο". Δεν ρώτησα την επόμενη μέρα κανέναν τι ήταν αυτό το αστείο, αν και έψαξα να βρω τι θα μπορούσε να είναι κ ρώτησα κ μία Γαλλίδα φίλη αλλά τίποτα δε βρήκα και απλά το καταπια. Στη συνέχεια είχαμε βγει για δείπνο με όλους για τα γενέθλια του μάνατζερ μου κ αφού είχαμε περάσει τέλεια στο τέλος την ώρα που φεύγαμε κάποιος μου είπε γιατί δε φεύγεις με ταξί αφού είσαι κοντά? Και πετάχτηκε ο μάνατζερ μου και είπε σε στυλ πλάκας μπροστά σε όλους αφού η τάδε παίρνει το χαμηλότερο μισθό στην επιχείρηση (έχω συμβόλαιο πρακτικής) και ένας γέλασε ασυναίσθητα και ο μάνατζερ συνέχισε τι γελάς ρε αμέσως να γελάσεις και τέτοια. Το σημερινό περιστατικό που έγινε: επειδή αύριο είναι τα γενέθλια του διευθυντή λέγαμε ποιος θα έρθει πιο νωρίς να ετοιμάσει κλπ κ μου λένε εσύ που μένεις δίπλα κ ο μάνατζερ μου πάλι πετάχτηκε κ λέει αφού αργεί συνήθως ενώ μένει δίπλα. Να σημειώσω ότι όντως αργω 5-10 λεπτα όπως και όλοι και δεν το λέω για να δικαιολογηθώ αλλά όλοι με κοροϊδεύουν επειδή μένω δίπλα και δε δικαιολογούμαι και καλα (η πόλη δεν είναι πολυ μεγαλη)! Και μετά με ρώτησε ο μάνατζερ κατάλαβες τι είπα? Λέω ναι αλλά με δισταγμό και τότε όλοι γέλασαν κ μου λέει ωραία γτ αλλιώς δεν θα είχε πλάκα. Και πάλι δεν είπα τίποτα γιατί ενώ είμαι σίγουρη τι έχει ειπωθεί και πάλι κάτι με κρατάει κ έχω αμφιβολίες η αν εγώ δε κατάλαβα καλά ή αν ακόμα και να γινόταν η συζήτηση στα ελληνικά δεν απάνταγα. Σας έχουν τύχει ανάλογα περιστατικά; Ποια πιστεύετε είναι η στάση που πρέπει να κραταμε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αγαπητή φίλη η συμπεριφορά των συναδέλφων σου λέγεται bullying σε χώρο εργασίας. Δεν το έχεις καταλάβει επειδή νιώθεις ενοχές για το γεγονός ότι δεν ξέρεις γαλλικά όπως οι Γάλλοι, κάτι που κανένας δεν σου ζήτησε. Έχουν βρει αυτή την αδυναμία σου και την χρησιμοποιούν μεταξύ άλλων για να σε πληγώσουν, και το κάνουν ομαδικά, και αυτό λέγεται bullying. Το σκέφτηκα και δεν μπορώ να βρω καταλληλότερη λέξη για αυτή τη συμπεριφορά. Πρέπει να απαιτήσεις να σου φέρονται επαγγελματικά, γιατί από μόνοι τους δεν θα μπουν στη θέση τους, και με την στάση σου ενθαρρύνεις αυτή τη συμπεριφορά. Όταν σου φέρονται ανάρμοστα, όπως σε αυτές τις περιπτώσεις που αναφέρεις, θα πρέπει να το επισημαίνεις με αυστηρότητα και να τους επαναφέρεις στην τάξη. Οι μπηχτές δεν είναι αστείες αν δεν γελάει το αντικείμενο του αστείου, και αυτή είναι η απλή διαφορά (και πολύ ουσιαστική) μεταξύ του χιούμορ και της κακίας. Δεν έχει σημασία τι καταλαβαίνεις και τι όχι, σημασία έχει να μην νιώθεις άβολα, και είναι και δική τους ευθύνη αυτό.


ΥΓ. Σταμάτα να καθυστερείς έστω και λίγο στη δουλειά. Μην δίνεις πατήματα. Είσαι καινούρια εκεί, πρέπει να είσαι πιο τυπική στα τυπικά.

 

 

127

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Καλησπέρες! Διαβάζω τη στήλη εδώ και καιρό, αλλά γράφτηκα μόλις τώρα, κυρίως λόγω της ερώτησης #6.Έχω δυο γατιά, και είναι και για εμένα μέλη της οικογένειας. Δεν με απασχολεί να συμφωνήσουν οι γύρω μου μαζί μου πάνω σε αυτό, αλλά θεωρώ δεδομένο ότι, τουλάχιστον στο σπίτι μου, οφείλουν να το σέβονται. Πες με λοξή και ιδιότροπη, δικαίωμα στην γνώμη έχεις, παρ'όλα αυτά έτσι λοξή είμαι εγώ, και τα κατοικίδιά μου είναι τα μωρά μου (όπως και το σπίτι μου, σπίτι μου και όχι κοινόχρηστος χώρος).Έχεις δικαίωμα να μην πατάς στο σπίτι μου αν δεν γουστάρεις να συνυπάρξεις με γάτες. Έχεις δικαίωμα να μου κόψεις επαφές, αν σιχαίνεσαι που εγώ συνυπάρχω μαζί τους. Δεν έχεις δικαίωμα να μου πεις να τα διώχνω από το σπίτι όποτε έρχεσαι. Αν εμένα με ενοχλούν τα παιδάκια, που τρέχουν και φωνάζουν, έχω δικαίωμα να έρθω σπίτι σου και να σου πω «αχ, επειδή μισώ τα παιδιά, αυτές τις δύο μέρες που θα με φιλοξενήσεις φρόντισε σε παρακαλώ να μείνουν κάπου αλλού»; Όχι βέβαια.Κάποιοι αναρωτήθηκαν μήπως η κοπέλα της #6 το ξέκοψε απότομα στην φίλη της. Εξαρτάται τι εννοούμε απότομα. Σίγουρα θα ήταν υπερβολή και φάουλ να την περιλούσει με κοσμητικά τύπου «τι λες μωρή μπίσα δείξα που θα διώξω τα ζώα μου», αλλά κάτι του στιλ «λυπάμαι, αλλά αυτό που ζητάς δεν γίνεται, τα ζώα θα παραμείνουν σπίτι», θα θεωρούσε κανείς ότι είναι υπερβολικά απότομο; Αναρωτιέμαι – εγώ κάπως έτσι θα το ξέκοβα, απόλυτα. Με εκνευρίζει και ότι η φίλη της μάλλον θεώρησε δεδομένο ότι θα γίνουν τα πράγματα όπως τα υπολόγιζε (γιαυτό και η τσαντίλα μετά). Στο σπίτι του άλλου προσαρμόζεσαι ή δεν πας. Είναι καλοί τρόποι να βρεις χρυσές τομές όπου υπάρχουν για να διευκολύνεις τον φιλοξενούμενό σου, αλλά δεν μπορεί να το απαιτεί – μπορεί απλώς να μην σε ξαναπροτιμήσει.Το γιατί οι άλλοι έδωσαν δίκιο στην παραλίγο φιλοξενούμενη, δεν είναι νομίζω μεγάλο μυστήριο: πολλοί θεωρούν τα ζώα από χρηστικά (να πιάνουν ποντίκια πχ) έως άψυχα διακοσμητικά. Αν όντως ήταν λούτρινα, ε εντάξει, μπορούσες να τα κλείσεις στην ντουλάπα δυο μερούλες. Δεν συνειδητοποιούν ότι τα κατοικίδια δεν είναι λούτρινα, ότι συνηθίζουν τον χώρο τους, και ότι είναι γεμάτα αισθήματα και εμπιστοσύνη σε αυτόν που τα φροντίζει. Είναι αυτοί που, αν τους πεις ότι θα φοβάται, θα στενοχωρηθεί κλπ, θα σου πουν «σιγά μην τα πας και στον ψυχολόγο». Σε κάποιους θα έκανε καλό να υιοθετήσουν ένα ζωάκι, για να καταλάβουν το αμφίδρομο δέσιμο – από την άλλη, κάποιοι από αυτούς είναι οι τύποι που, μόλις το κουταβάκι γίνει ενήλικο σκυλί, το πετάνε στον δρόμο, οπότε ίσως καλύτερα όχι.Για να κλείσω το σεντόνι (καλά ξεκινήσαμε...), το ερώτημα δεν είναι αν μπορείς να είσαι φίλη με κάποια που ο άντρας της σιχαίνεται τα ζώα. Το ερώτημα είναι αν μπορείς να είσαι φίλη με κάποια που δεν σε σέβεται, και που θεωρεί δικαίωμά της να σε στολίζει με τα εξ αμάξης επειδή η φιλοξενία που προσέφερες δεν ήταν με τους όρους της.Καλώς σας βρήκα.
#6 Ρε παιδιά λίγο έλεος..... Ο εκφοβισμός σε χώρο εργασίας λέγεται mobbing. Όχι bullying σε χώρο εργασίας! Ο όρος bullying αναφέρεται ΜΟΝΟ στον σχολικό εκφοβισμό. Αγαπητή φίλη, επειδή κι εγώ πέρασα τους πρώτους μήνες στο εξωτερικό παρόμοια κατάσταση, να ξέρεις πως όλα αυτά στα κάνουν ακριβώς επειδή εκμεταλλεύονται το γεγονός πως και καλά δεν μιλάς την γλώσσα και δεν τα πιάνεις άρα είσαι κορόιδο. Αφού τα καταλαβαίνεις, απάντησε τους μες την μάπα και δεν έχει σημασία αν κάνεις γραμματικά λάθη και θα καταλάβουν ότι δεν είσαι κορόιδο και θα το κόψουν! Στο εγγυόμαι!!
Όπως ανέφερα και σε προηγούμενο σχόλιο το "mobbing" προέρχεται από το mob, δλδ τον όχλο, οπότε αυτό που διαχωρίζει το mobbing απ' το bullying είναι η πληθώρα των ...ομοειδών που κάνουν επίθεση σ' ένα άτομο (σύνολο εργαζόμενων/οικογένειας/συμμαθητών/φαντάρων vs μονάδας ενός εργασιακού/οικογενειακού/σχολικού/στρατιωτικού περιβάλλοντος κ.λπ) κι ΟΧΙ το ΠΟΥ εξασκούν την κακοποιητική συμπεριφορά.Αν αντιμετωπίζεις συμπεριφορά bully από έναν συνάδελφό σου ή τον διευθυντή σου, αυτό είναι bullying OXI mobbying, αν -απ' την άλλη- μία ικανή ομάδα συναδέλφων σε χλευάζουν και σου φέρονται υποτιμητικά ΑΥΤΟ είναι mobbying.Επίσης γιατί τόση αγανάκτηση για κάτι που δεν είναι ούτε προσβλητικό, ούτε έχει απολέσει την βασική ιδέα του πράγματος;
Όπως έγραψα πάρα πάνω μένω σε ευρωπαϊκή χώρα, όχι στην Ελλάδα. Κι εδώ οι όροι χρησιμοποιούνται έτσι. Κι ακόμη κι έτσι οπως το γραφείς εσύ, mobbing δέχεται η κοπέλα. Μια ομάδα συναδέλφων της κάνει τη ζωή μαρτύριο.
Electra, ...όπως ήδη επεσήμαναν -σε χρονολογικώς πρότερα απ’ το δικό σου σχόλια- άλλοι σχολιαστές (και εγώ ανάμεσά τους) αναγνωρίσαμε ότι η συμπεριφορά που δέχεται η γράφουσα είναι mobbing, επειδή δέχεται ομαδική «επίθεση».Διάφορες χώρες υιοθετούν διαφορετικούς όρους: άλλες προτιμούν το (workplace) bullying (και δη οι ango-saxon), άλλες το mobbing και άλλες έχουν δικούς τους όρους, για την παρενόχληση στον χώρο εργασίας, όπως το «ηθική παρενόχληση» στην Γαλλία. Η ΟΥΣΙΑ, όμως, ήταν και παραμένει η ίδια. Οπότε δεν αντιλαμβάνομαι προς τι η αγανάκτησή σου, ειδικά όταν έχεις κάνει μία γενίκευση για τον όρο mobbing που δεν ισχύει. Και -φυσικά- το bullying δεν υφίσταται ως σχολικός εκφοβισμός και μόνον και εκεί σφάλεις!_______________Υγ.Τα κάτωθι, πάντως, σίγουρα δεν είναι ελληνικοί ορισμοί:«Bullying is the use of force, threat, or coercion to abuse, intimidate, or aggressively dominate others. The behavior is often repeated and habitual. One essential prerequisite is the perception, by the bully or by others, of an imbalance of social or physical power, which distinguishes bullying from conflict. Behaviors used to assert such domination can include verbal harassment or threat, physical assault or coercion, and such acts may be directed repeatedly towards particular targets. Rationalizations for such behavior sometimes include differences of social class, race, religion, gender, sexual orientation, appearance, behavior, body language, personality, reputation, lineage, strength, size or ability. *If bullying is done by a group, it is called mobbing*Bullying 9.1 Cyberbullying9.2 Disability bullying9.3 Gay bullying9.4 Legal bullying9.5 Military bullying9.6 Parental bullying of children9.7 Prison bullying9.8 School bullying (bullying of students in schools)9.9 Sexual bullying9.10 Trans bullying*9.11 Workplace bullying*https://en.wikipedia.org/wiki/Bullyingκαι http://bullyonline.org/index.phpΕπίσης:Types of Bullying(several different types of bullying at workplaces):Pressure BullyingOrganisational BullyingCorporate BullyingInstitutional BullyingClient BullyingSerial BullyingSecondary BullyingPair BullyingΑναλυτικά:Gang Bullying (a.k.a. "Mobbing")Gang bullying is a serial bully with colleagues. Gangs can occur anywhere, but flourish in corporate bullying climates.If the bully is an extrovert (a shouter and screamer) they are likely to be leading from the front, and should be easily recognisable.If the bully is an introvert, he or she may be in the background initiating the mayhem but not taking an active part, and may thus be harder to identify. A common tactic of this type of bully is to tell everybody a different story - usually about what others are alleged to have said about that person - and encourage each person to think they are the only one with the correct story. Introvert bullies are very dangerous.Half the people in the gang seem happy for the opportunity to behave badly, gaining gratification from the feeling of power and control, and they enjoy the patronage, protection and reward from the serial bully. The other half of the gang are coerced into joining in, usually through fear of being the next target if they don't. If anything backfires, one of these coercees will be the scapegoat on whom enraged targets will be encouraged to vent their anger. The serial bully watches from a safe distance. Serial bullies appear to gain a great deal of gratification from encouraging and watching others engage in conflict, especially those who might otherwise pool negative information about them.Gang bullying or group bullying is often called mobbing and usually involves scapegoating and victimisation.http://bullyonline.org/index.phphttp://bullyonline.org/index.php/bullying/2-types-of-bullyingΔιάφορες χώρες υιοθετούν διαφορετικούς όρους: άλλες προτιμούν το workplace bullying (και δη οι ango-saxon), άλλες το mobbing και άλλες έχουν δικούς τους όρους όπως το «ηθική παρενόχληση» στην Γαλλία. Η ουσία, όμως, είναι και παραμένει η ίδια....και το θέμα, για μία ακόμη φορά, δεν ήταν η λαθεμένη ή η ορθή χρήση της λέξεως bullying (αφού το mobbing είναι gang bullying – ομαδικό bullying), αλλά γιατί τόση εκφραζόμενη αγανάκτηση απ’ την μεριά σου, λες και ο άλλοι διέπραξαν σοβαρά λάθη διατυπώσεως, νοηματικά ή άλλα.http://www.bullying.co.uk/bullying-at-work/While bullying is the term used in the Anglo-Saxon countries of Europe, in the majority of European Member States, especially the Northern ones, bullying is referred to as “mobbing.” Other countries have adopted their own terms. For example, in France, bullying is referred to as “moral harassment.” Regardless of the term used, many European countries, including France, have implemented laws prohibiting bullying in the workplace. By Philippe Thomas, Partner and Head of Employment practice in the Paris office of Dechert LLP.https://www.thehrdirector.com/business-news/diversity_and_equality/french-law-prohibiting-bullying-in-the-workplace/Και τέλος ή λάθος χρησιμοποιείτε τον όρο
Γράψτα Ιζόλδη,διότι μερικοί είναι ελαφρά ασυντόνιστοι με την γαλλική νοοτροπία,αν και έζησαν εκεί.Οι Γάλλοι βέβαια δεν είναι οι μόνοι ευρωπαίοι οι οποίοι συμπεριφέρονται μουλαροειδώς σε όσους δεν μιλάνε την γλώσσα τους.Οι Γερμανοί δεν είναι και πολύ ευχαριστημένοι όταν κάποιος δεν μιλάει γερμανικά .Ισπανοί και Ιταλοί δεν είναι τοιαύτης νοοτροπίας όσον αφορά στην γλώσσα.Οι ίδιοι δεν σκίζονται τόσο πολύ να μάθουν ξένες γλώσσες.Οι Έλληνες από αυτή την άποψη ,υπερέχουμε.Τα πολύ καλά Αγγλικά είναι δεδομένα πλέον και νομίζω ότι πλέον αρκετοί μιλάνε τρεις ή και πολύ περισσότερες (συνήθως λατινογενείς) γλώσσες.
Rosa, για τους Γερμανούς μέχρι στιγμής δεν έχω καταλάβει κάτι τέτοιο. Ίσα ίσα, οι περισσότεροι μιλάνε καλά αγγλικά. Μάλιστα είναι πολλοί αυτοί που, μόλις καταλαβαίνουν από την προφορά ότι είμαι ξένη, το γυρίζουν αμέσως στα αγγλικά. Επίσης όταν ζητάω συγγνώμη που δεν μιλάω πολύ καλά, παίρνω πολύ συχνά την απάντηση "μιλάς καλύτερα γερμανικά απ' ό,τι εγώ ελληνικά"- χούμορρρ. Σκηνικά σαν αυτά της κοπέλας στην 7 και άλλων σχολιαστών δεν μου έχουν τύχει. Όχι μπροστά μου τουλάχιστον.Αρχή Λενφού, το ξέρω, δεν ισχυρίζομαι ότι αφού δε μου έχει τύχει εμένα δε συμβαίνει γενικά αλλά είπα να μοιραστώ την εμπειρία μου :)
Καλώς έκανες.Περίπτωση φίλων που εγκατέλειψαν την Γερμανία για άλλη χώρα επειδή δεν μιλούσαν γερμανικά καλά και απελπίστηκαν με την περιφρόνηση που εισέπρατταν γι αυτόν τον λόγο,είναι πολύ πρόσφατη.
#5Έχεις δίκιο, οι χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι ελεύθεροι επαγγελματίες που κλείνουν είναι επειδή δεν έκοβαν αποδείξεις και τώρα πάνε να περάσουν τη συνταξιοδότηση στα μπαρμπέιντος.Όσο για τους ελέγχους, πήγε το αφεντικό μου πριν λίγο καιρό στο ΙΚΑ για κάτι σχετικό με έναν έλεγχο που έκαναν στη δουλειά, και μόλις αυτοί είδαν ότι η εταιρεία είναι σε ελληνικό όνομα (αυτός δεν είναι έλληνας) του λένε: Α, ελληνική είναι επιχείρηση; Εντάξει, να το ξέρουμε να μην ξανάρθουμε
Οι γάλλοι έχουν μια χρόνια βαθιά και ιδιαίτερη σχέση με τη γλώσσα τους, είναι ας πούμε η ιερή τους αγελάδα. Ιστορικά έχει προκύψει μετά από διάφορες προσπάθειες εδραίωσης και διατήρησης μιας ενιαίας και καθαρής γλώσσας, αλλά κάπου έχει αναζωπυρωθεί από το φόβο ότι άλλες γλώσσες αναδύονται ως πιο σημαντικές παγκοσμίως (όπως τα γερμανικά, τα ισπανικά, τα κινέζικα, τα ρώσικα) και η δική τους εκτοπίζεται. Είχα ζήσει για ένα εξάμηνο στη νότια Γαλλία μέσω ενός προγράμματος ανταλλαγών της σχολής. Για καλή μου τύχη δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα στις συναναστροφές μου, καθώς μιλάω καλά γαλλικά και με είχαν αποδεχτεί και ενσωματώσει, ως ξένη μεν, που τιμούσα πλήρως τη γλώσσα και την κουλτούρα τους δε. Ωστόσο υπήρχε ένας ρουμάνος στην ομάδα, καλό παιδί, ξύπνιος, εργατικός και πολύ ευχάριστος, που ενώ μπορούσε άνετα και να μιλήσει και να καταλάβει όλες τις συζητήσεις, είχε κακή προφορά και έκανε κάποια γραμματικά λάθη (τύπου la probleme αντι για le) αλλά σε καμία περίπτωση δε μπορούσες να ισχυριστείς ότι δεν καταλάβαινες (ούτε καν ότι δυσκολευόσουν να καταλάβεις) τι έλεγε. Αντιμετώπισε μια συμπεριφορά αποκλεισμού. Οι γάλλοι είτε του μιλούσαν εξαιρετικά γρήγορα για να μην τους καταλαβαίνει, είτε όταν έκανε κάποιο λάθος του ζητούσαν ευγενικά αλλά με μια υποδόρια χαιρεκακία να επαναλάβει ξανά και ξανά μέχρι να το πει σωστά, πίσω από την πλάτη του σχολίαζαν ότι μάλλον δεν είναι ιδιαίτερα έξυπνος (!) που δεν έμαθε τη γλώσσα μετά από 5 χρόνια μαθημάτων κ.ο.κ. Ούτε δέχονταν να τους μιλήσει στα αγγλικά που τα είχε πιο άνετα, παρόλο που όλοι ήξεραν αγγλικά.Η συμπεριφορά τους δεν έχει να κάνει με σένα αλλά με αυτούς. Αντιλαμβάνομαι πόσο ανασταλτικό είναι για την ψυχολογία σου να δουλεύεις σε ένα περιβάλλον όπου δε νιώθεις πλήρη αποδοχή. Κάνε ο,τι καλύτερο μπορείς στο κομμάτι της συνέπειας. Και επειδή εκτός από κόλλημα με τη γλώσσα έχουν επίσης κόλλημα με την ευγένεια και τη φινέτσα τους, μπορείς να τους χτυπήσεις εκεί, αν αποφασίσεις να τους αντιμετωπίσεις ανοιχτά.
#7: Πες τους οτι σε προσβαλλει πολυ αυτη η σταση τους. Υποτιθεται οτι ειναι και ενηλικες τρομαρα τους.Παντως εγω θα τους ειχα ριξει κατι βρισιδια αλα ελληνικα (που δεν το συνιστω και τοσο).
#6: Oχι δεν εισαι λαθος. Και πραγματικα αν γι αυτο το πραγμα δεν μιλατε με την φιλη σου, ισως πραγματικα να ταν για καλο σου.Καταρχην, δε σεβεται τις επιλογες σου (δηλαδη οτι τα ζωακια σου ειναι αναποσπαστο μερος της ζωης σου, οπως ειναι αυτηνης ο αντρας της, οσο περιεργο και να της φαινεται).Και μετα που λες οτι σε σχολιαζει,ελεος. Ασε πολυ καλυτερα θα εισαι και χωρις αυτην. :)
Το τι μας αξίζει τελικά εξαρτάται από εμάς πολλές φορές ειδικά όταν τίθεται θέμα επιλογών. Γιατί της αξίζει κάτι καλύτερο όταν δεν κάνει καν τον κόπο να δει τα πράγματα με αντικειμενικότητα και αξιοπρέπεια;
Αγαπητή 6, από τον τρόπο που γράφεις προσωπικά αμφιβάλλω αν μίλησες ευγενικά στη φίλη σου, αλλά αυτό πραγματικά δεν έχει καμία σημασία. Το βραβείο αναισθησίας και γομαροσύνης ανήκει δικαιωματικά σ' εκείνη, ούτε σ' εσένα, ούτε στον κάφρο τον άντρα της. Η φίλη σου ήξερε πώς νιώθεις για τα ζώα σου και σου μετέφερε τα απαράδεκτα λόγια του άντρα της αυτολεξεί;; Ούτε καν έκανε τον κόπο να βρει μια άλλη δικαιολογία ώστε να μη σου ανέβει το αίμα στο κεφάλι;! Και σα να μην έφτανε αυτό, σου το είπε δύο μόνο μέρες πριν έρθουν! Αφενός μπορεί ήδη να είχες ξοδευτεί/κουραστεί για τις ετοιμασίες, αφετέρου αν όντως ήθελες να αφήσεις κάπου τα ζωάκια σου, σε 2 μέρες πιθανότατα θα δυσκολευόσουν να βρεις μέρος. Για φτύσιμο η φίλη σου, πραγματικά.
Τσουμπλέκια,το πιθανότερο είναι δε,ότι άνθρωπος που σιχαίνεται τα ζώα,σιχαίνεται ακολούθως και αναποφεύκτως και ένα σωρό άλλα, και έχει ,ας πούμε,διατροφικές προτιμήσεις,ίσως.Τι καλά που θα περνούσαν all together ...Πάρτυ πρέπει να κάνει που δεν έμειναν εκεί οι απαράδεκτοι.Δεν σήκωναν και τα τηλέφωνα ...
#7: Στη θέση σου θα το αν έφερα στο HR, ιδίως εφόσον η γλώσσα δεν είναι προαπαιτούμενο για τη θέση σου. Πρώτα στο μάνατζέρ σου και αν δεν γίνει κάτι μετά στο HR. Escalate.Δεν είχα ποτέ τέτοια αντιμετώπιση, παρόλο που δεν μιλάω καλά τη γλώσσα και η θέση μου απαιτεί μόνο Αγγλικά (τα γερμανικά είναι nice to have). Όμως τύχαινε να πάω σε Meetings που μιλούσαν Γερμανικά, παρ'όλο που ήμουν κι εγώ εκεί και μάλιστα όχι γερμανικά Hochdeutsch αλλά την ελβετική διάλεκτο. Όμως δεν το άφησα έτσι, το έκανα θέμα στο αφεντικό μου και τώρα έχουν αλλάξει τελείως τα πράγματα. Όμως όπως είπε και η Α,μπα, πρέπει να είσαι κι εσύ τυπική, ποτέ να μην αργεις επειδή "το κάνουν και οι άλλοι"
#2: Αν το κάνεις μέσω Skype, θα βοηθούσε ίσως να έβρισκες κάποιον Έλληνα ψυχολόγο που έχει ζήσει κάποιο διάστημα στο εξωτερικό, ώστε να μπορεί να σε νιώθει καλύτερα. Υπάρχουν θέματα που μπορεί να δημιουργούν άγχος σε κάποιον που ζει σε ξένη χώρα, κι ας μην το καταλαβαίνει απαραίτητα. Ειδικά τον πρώτο καιρό. Πχ εγώ που είμαι στην Ελβετία, τον πρώτο καιρό έδινα πολύ μεγάλη σημασία για το αν κάνω σωστά την ανακύκλωση ή αν αργούσα 1-2 λεπτά σε ραντεβού (όχι επαγγελματικό φυσικά, με μαμάδες για playdate!). Ή μπορεί να σε ζορίζει το θέμα της γλώσσας, τι θα σκέφτονται οι άλλοι για εσένα, τέτοια πράγματα.
#5: Σε καταλαβαίνω που νιώθεις μλκς... Ας μην τσουβαλιάζουμε, δεν είναι όλοι οι ελ. επαγγελματίες το ίδιο (άλλο ο μεγαλογιατρός άλλο το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς πχ) αλλά σίγουρα υπάρχουν αρκετοί, πάρα πολλοί επαγγελματίες στην Ελλάδα που έχουν διαφορετική αντιμετώπιση από άλλους. Επιπλέον, όταν το κράτος θέλει να πληρώνω στην ώρα μου τις υποχρεώσεις μου, και όχι σε 100 δόσεις, ας δώσει ένα κίνητρο. Ας δώσει μια έκπτωση σε όποιον θέλει να προεξοφλεί το συνολικό ποσό την πρώτη μέρα.
#7 Δέχεσαι bullying δεν υπάρχει αμφισβήτηση γι αυτό. Βλέπουν οτι δεν αντιδράς και συνεχίζουν με το αστείο. Το πρόβλημα δεν είναι η γλώσσα απλά βρίσκουν πάτημα σε αυτό. Αντέδρασε, αν σε κοροιδέψουν για τα γαλλικά σου κάνε πλάκα για τα αγγλικά τους ή πες τους ας μιλήσουμε στα ελληνικά καλύτερα. Και μίλα με τον μάνατζέρ σου, πες του οτι η συμπεριφορά του δε είναι επαγγελματική, οτι δεν μπορεί να κάνει αστεία για το μισθό ή το πόσο καλά μιλάς τη γλώσσα. Απευθύνσου στο τμήμα ανθρωπίνου δυναμικού αν συνεχίσουν έτσι. Αλλά κι εσύ να είσαι τυπική με το ωράριο για να μη δίνεις κι άλλα πατήματα.
#7 Δέχεσαι bullying δεν υπάρχει αμφισβήτηση γι αυτό. Βλέπουν οτι δεν αντιδράς και συνεχίζουν με το αστείο. Το πρόβλημα δεν είναι η γλώσσα απλά βρίσκουν πάτημα σε αυτό. Αντέδρασε, αν σε κοροιδέψουν για τα γαλλικά σου κάνε πλάκα για τα αγγλικά τους ή πες τους ας μιλήσουμε στα ελληνικά καλύτερα. Και μίλα με τον μάνατζέρ σου, πες του οτι η συμπεριφορά του δε είναι επαγγελματική, οτι δεν μπορεί να κάνει αστεία για το μισθό ή το πόσο καλά μιλάς τη γλώσσα. Απευθύνσου στο τμήμα ανθρωπίνου δυναμικού αν συνεχίσουν έτσι. Αλλά κι εσύ να είσαι τυπική με το ωράριο για να μη δίνεις κι άλλα πατήματα.
#6 Είναι το σπίτι σου κι έχεις κάθε δικαίωμα να θέτεις τους κανόνες. Αν το εξήγησες ευγενικά και δεν προσέβαλες την φίλη σου τότε έχεις απόλυτο δίκιο. Γι αυτούς τα κατοικίδια μπορει να μην σημαίνουν τίποτα όμως για σένα ναι, κι εφ οσον τους φιλοξενούσες θα έπρεπε να το σεβαστούν. Είναι παράλογη η μετέπειτα συμπεριφορά τους αλλά δεν μπορείς να κάνεις κάτι γι αυτό.
#3 Αθελά σου έγινες το τρίτο πρόσωπο τους πρώτους 4 μήνες, μετά ήξερες για την ύπαρξη της κοπέλας του κι όμως συνέχισες να βρίσκεσαι μαζί του. Το "είμαι ερωτευμένη" δεν είναι δικαιολογία, ήξερες που έμπλεκες. Αν θες νκάτι φυσιολογικό άλλαξε εσύ την στάση σου κι απλά σταμάτα να τον βλέπεις. Δεν υπάρχει άλλος τρόπο
#1.Δεν καταλαβαίνω,γιατί έχεις τόση ανάγκη να τους την πεις.Τόσο πολύ σε ενοχλεί;Μη χαραμίζεις ενέργεια για τέτοια πράγματα.Έτσι γουστάρετε,έτσι κάνετε και για κάποιους θα είναι πάντα απλά αδιανόητο,όπως συμβαίνει καθημερινά σε ένα σωρό περιπτώσεις.Αν επιμένεις πάντως να βρεις ατάκα,για να τους αποστομώσεις,μέχρι του χρόνου έχει πολύ καιρό να σκεφτείς κάτι καλό.Τώρα προετοιμάσου να αντιμετωπίσεις εκείνους,που λένε,ότι δεν καταλαβαίνεις Πάσχα,αν δε φας μαγειρίτσα,δε σουβλίσεις στο χωριό ή δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να θεωρούν must.
#6 Συνδυαστικα με τη μεθοδο aikido απαντας "Ο...(ονομα σκυλου) και η...(ονομα γατας) μενουν σε αυτο το σπιτι" the end. Σε πιο θρασυτατες περιπτωσεις συμπληρωνεις..."αλλος ειναι ο φιλοξενουμενος". Βεβαια σε μια τέτοια δηλωαη να εισαι προετοιμασμενη για συγκρουση αλλα θα την απολαυσεις
ε ναι βέβαιαγιατί όπως είναι γνωστό η αδικία αντιμετωπίζεται κοιτώντας προς τα πάνωω τί ποιητικόη συμβουλή ας δίνεται με δώρο μία κρέμα για τους μυϊκούς πόνους ή ένα μασάζ στο σβέρκο μία φορά τον μήνα
Πράγματι, κορυφαίο σχόλιο! Το κακό είναι πως αρκετοί αναγνώστες δεν κατάλαβαν το νόημά του και έχουν κάνει επίθεση στη Λένα εντελώς άστοχα...Βέβαια, ισχύει και το "όποιος έχει τη μύγα..."
Από την άλλη πιστεύω ότι από τη στιγμή που κάποιος δηλώνει ότι «σιχαίνεται τα ζώα» και πιστεύει ότι μια τέτοια δήλωση είναι φυσιολογική, έχει χάσει όποιο δικαίωμα είχε σε ευγενή μεταχείριση. Πηγή: www.lifo.gr Νομίζω ότι το σιχαίνομαι δεν έχει τόσο αρνητική σημασία, δεν σημαίνει ότι τα μισώ και θέλω το κακό τους. Νομίζω ότι σημαίνει μου προκαλούν αηδία (για παράδειγμα να τα χαϊδεύω, να κοιμάμαι στο κρεβάτι που ανεβαίνουν κλπ,) αλλά μακρόθεν να θέλω το καλό τους και να τα φροντίζω ακόμα.Φυσικά και συμφωνώ ότι ήταν εντελώς φάουλ η συμπεριφορά της φίλης που θύμωσε επειδή η 6 δεν ξεφορτώθηκε τα ζωάκια της.
Ακριβώς, Haifischnet. Όταν θέλεις το καλό των ζώων δεν χρησιμοποιείς αυτό το ρήμα. Ο πατέρας μου πχ που αγαπάει πολύ τα ζώα αλλά δεν τα θέλει μέσα στο σπίτι, λέει ακριβώς αυτό: δεν θέλω ζώα μέσα στο σπίτι μου. Άκου "σιχαίνομαι τα ζώα".
Δε χρειάζεται να μαζευτεί, εκεί είναι το θέμα. Δεν είναι κακό να σιχαίνεσαι τα ζώα. Κάποιος μπορεί να σιχαίνεται τις τρίχες στον καναπέ, κάποιος να σιχαίνεται την υγρή μουσούδα, κάποιος να σιχαίνεται να τρώει απ το ίδιο πιάτο με το ζώο, κάποιος να κοιμάται στο ίδιο κρεβάτι, δεν έχει να κάνει. Κάποιος μπορεί να μη σιχαίνεται καθόλου.
Κι εμένα μου φάνηκε υπερβολική αυτή η φράση.Άλλο αισθάνομαι αποστροφή κι άλλο κακομεταχειρίζομαι ένα ζώο.Και σε ποια ζώα αναφερόμαστε;Μόνο σε γάτες και σκύλους;Γιατί δεν ξέρω για παράδειγμα πολλούς ανθρώπους,που να επιλέγουν ως κατοικίδιο μια σαύρα ή ένα φίδι.Αν αυτοί δεν αισθάνονται άνετα με την παρουσία τέτοιων εκπροσώπων του ζωικού βασιλείου μέσα στο σπίτι,τους λέμε τέρατα;Κάποιοι άλλοι επίσης δεν είναι εξοικειωμένοι με άλλα οικόσιτα ζώα,όπως οι κότες κι οι κατσίκες πχ.Δε θέλουν να τα πλησιάζουν.Μπορεί και να τους βρωμάνε.Είναι κατάπτυστοι;Για ποντίκια,κατσαρίδες,σκουλήκια επιτρέπεται να λέμε,ότι τα σιχαινόμαστε ή μας κάνει υποψήφιους βασανιστές ζώων;