Στο σημερινό «Α μπα»: δυστυχώς, όχι

Στο σημερινό «Α μπα»: δυστυχώς, όχι Facebook Twitter
104

__________________
1.

 

Αγαπημένη μου Α μπα και εξίσου αγαπημένοι σχολιαστές,

έχω ένα πρόβλημα, το οποίο είναι μεν επουσιώδες, όμως δυσκολεύει πολύ την καθημερινότητά μου. Πρόκειται για το καθημερινό μου φαγητό! Εργάζομαι στο σπίτι κάνοντας μια ιδιαίτερα απαιτητική δουλειά και έχω και ένα μωράκι 8 μηνών, το οποίο κρατάει μία κοπέλα εκείνες τις ώρες. Το ερώτημα λοιπόν είναι, όταν τρώω εγώ πρέπει να προσφέρω και στην κοπέλα; Είχα πει στην αρχή της συνεργασίας μας ότι δεν έχουμε πάντα φαγητό και να φέρνει το δικό της, όμως δεν έπιασε. Επειδή λοιπόν κυκλοφορούμε στο ίδιο σπίτι, που δεν είναι και καμία βίλα, αναγκαστικά θα δει πάντα τι ετοιμάζω ή τι παρήγγειλα από έξω. Έχω καταλήξει να της φτιάχνω πάντα να φάει το ίδιο με εμένα, γιατί αλλιώς νιώθω πολύ αμήχανα. Όμως αυτό με φέρνει σε πάρα πολύ δύσκολη θέση καθημερινά, είτε λόγω χρόνου ετοιμασίας είτε λόγω οικονομικών. Εντάξει όταν έχουμε φακές πχ δεν υπάρχει πρόβλημα. Αλλά το να προσφέρω σολωμό όταν έχουμε ψάρι είναι ένα κόστος 4 ευρώ παραπάνω την ημέρα. Ή μπορεί εγώ να θέλω να παραγγείλω κοτόπουλο καλαμάκια απέξω, αλλά επειδή είναι πολλά τα λεφτά, να πάρω τελικά δυο τυλιχτά, ένα για εμένα και ένα για την κοπέλα, ενώ δεν θέλω καθόλου τυλιχτό. Αμα φτιάξω μια σαλάτα, που είναι οικονομική, καταλήγω αντί να περνάω χρόνο με το μωρό μου, να κρατάει η κοπέλα το παιδί και εγώ να χάνω χρόνο να φτιάχνω σαλάτες, από τις ελάχιστες ώρες που έχω να δουλέψω! Να μείνω νηστική δεν παίζει, ούτε να τρώω σάντουιτς και τέτοια γιατί προσέχω πολύ την διατροφή μου και είναι πολύ σημαντικό για εμένα να τρώω ισορροπημένα γεύματα. Έχω καταλήξει να τρώω από τις 11 μεσημεριανό για να φάω πριν έρθει (δουλεύει δώδεκα με εφτά), να κρύβω από πριν έρθει φαγητά στο γραφείο μου (αλλά και πάλι κάτι πρέπει να βγάλω στην κοπέλα) και γενικά δυσκολεύομαι πολύ. Έχω μία σχετική οικονομική άνεση να παίρνω που και που απέξω για εμένα ή να τρώω κρέας και ψάρι, αλλά δεν έχω σε καμία περίπτωση την άνεση να το κάνω επί δύο, δεδομένου και ότι η κοπέλα πληρώνεται πάρα πολύ καλά. Έχω υπολογίσει ότι χαλάω 60 ευρώ το μήνα έξτρα για το φαγητό της. Θέλω απλά να τονίσω ότι επειδή έχω ταλαιπωρηθεί πολύ με δίαιτες και χάσιμο κιλών στη ζωή μου, είναι πραγματικά πολύ σημαντικό για εμένα να τρώω ψητά και ψάρια με σαλάτες, ενώ μόνο δύο φορές την εβδομάδα τρώω λαδερά/όσπρια, οπότε λύσεις του τύπου φάε κάτι πρόχειρο και ξαναφάε το βράδυ δυστυχώς δεν παίζουν. Επίσης όσες φορές έχω δοκιμάσει να της πω να φτιάξει μια σαλάτα μόνη της δεν φτιάχνει, νομίζω ντρέπεται. Καμία ιδέα; Τι κάνω λάθος;
-πεινασμένη μαμά


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ότι είσαι πολύ ενοχική; Δεν φαντάζεσαι πόσο φαίνεται αυτό στους άλλους. Της είπες από την αρχή να φέρνει φαγητό από το σπίτι της και «δεν έπιασε», αυτό σημαίνει ότι την διευκόλυνες πολύ για να μην το φέρνει. Η συμφωνία δεν είχε φαγητό μέσα. Τώρα έχεις δυστυχώς δημιουργήσει κακό προηγούμενο.


Αν καταφέρεις να διώξεις λίγες από τις ενοχές σου, θα καταφέρεις να την πείσεις να φτιάχνει μόνη της ό,τι μπορεί από το ψυγείο, και να μην νιώθεις χάλια αν δεν το κάνει. Χρειάζεται λίγη πυγμή, όχι πολλή. Μπορείς να ετοιμάζεις τα λαχανικά για τη σαλάτα από πριν και να έχεις ένα dressing και υλικά για τοστ. Νομίζω ότι πολλοί θα πέταγαν τη σκούφια τους για να έχουν όλα αυτά στον χώρο της δουλειάς τους.


__________________
2.

Βρε Λένα, τι σημαίνει ομαδικότητα σε μια δουλειά όπως ας πούμε ταμίας σε ένα εμπορικό πολυκατάστημα;
Το πρόβλημα μου πηγάζει από την προϊσταμένη μου, όπου κάθε τρίμηνο μας αξιολογεί μια προς μία και επί δύο χρόνια τώρα ακούω δεν είσαι ομαδική, δεν είσαι ομαδική, που η ομαδικότητα αν το ψάξεις πουθενά δεν ισχύει στην πράξη πάρα μόνο στα λόγια έχω κάνει και πωλήτρια και πίστεψε με δεν υπάρχει πουθενά και από κανέναν και ήταν κι ένας λόγος που ζήτησα αλλαγή τμήματος και με πήγαν στα ταμεία.
Λοιπόν ως πωλήτρια που ήμουν, ομαδικότητα θεωρητικά (ναι θεωρητικά αφού στην πράξη κανείς δεν ήταν ομαδικός παίκτης) σημαίνει ενημερώνω τους συναδέλφους για το τι προέκυψε, για τις παραγγελίες για το τι δουλειές έκανα ή δεν πρόλαβα να κάνω, για την πατάτα που έκανα ή δεν έκανα και άλλα πολλά πολλά. Ως ταμίας όμως τι είναι η ομαδικότητα τελικά και γιατί δεν είμαι ομαδική; Που αν τύχει περίπτωση μια συνάδελφος να έχει ένα προϊόν που να μην έχει κωδικό εγώ το έχω γραμμένο στο μπλοκάκι μου και της το λέω; Που κάθομαι και μοιράζω σακούλες στα υπόλοιπα ταμεία για να μην ξεμείνουνε οι συναδελφισες; Που γυρίζω παρατημένα προϊόντα στο κατάστημα;
Και ναι, αυτά που σου γράφω τα αναφέρω σε κάθε τρίμηνη αξιολόγηση που μου γίνεται, όμως η προϊσταμένη μου μου απαντά με ύφος δεν εννοώ αυτή την ομαδικότητα και όταν της λέω τότε τι μου λέει ε ψάξε να το βρεις και συνεχώς κολλάω με αυτό! Το έχω ψάξει από εδώ, το έχω ψάξει από εκεί,... Δεν βρίσκω τίποτα ποτέ.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ούτε εγώ ξέρω τι εννοεί, αλλά έχω μια θεωρία. Επειδή αυτό που σου λέει «ψάξε να το βρεις», είναι αντιεπαγγελματικό και δεν βοηθάει κανέναν, θα εννοεί και πάλι κάτι που δεν έχει σχέση με την δουλειά και δεν βοηθάει κανέναν, δηλαδή να είσαι ευχάριστη, φιλική και να νιώθεις ότι η δουλειά σου είναι το χόμπι σου. Όχι ότι είναι κακό να είσαι ευχάριστη και φιλική, αλλά δεν είναι προϋπόθεση για να είσαι καλή στη δουλειά, στη δουλειά αρκεί να είσαι ευγενική και τυπική, που μάλλον είσαι, και αυτό είναι που δεν της αρέσει. Μερικές φορές τα αφεντικά βασίζονται στο λίμπο μεταξύ επαγγελματικής και φιλικής συμπεριφοράς για να το εκμεταλλεύονται «μπορείς να κάνεις και αυτό και εκείνο που δεν είναι δουλειά σου και να καθίσεις λίγο παραπάνω τώρα που είμαστε όλοι φίλοι» και τα σχετικά.


Ίσως να είμαι πολύ καχύποπτη.


__________________
3.

Γεια σου βρε α-μπουλα !!!
Έχω ερώτηση και αρκετά σοβαρή. Ζω στο εξωτερικό εδώ και 3 χρόνια και πιο συγκεκριμένα στη Γαλλία. Είμαι στα 27 και είναι μια ηλικία που οι άνθρωποι έχουν αρχίσει και κάνουν μωρά τριγύρω μου. Εγώ δεν είμαι καν κοντά σε αυτή τη φάση και το τονίζω αυτό γιατί έχει σχέση με την παρακάτω ιστορία. Ήμασταν έξω με μια πολυπολιτισμική παρέα. Είναι λοιπόν ένα ζευγάρι Γάλλων με ένα μωράκι σκέτη γλύκα. Το ζευγάρι υψηλού μορφωτικού επιπέδου και βίγκαν και οι δύο. Δεν ξέρω πως καταλήγει αυτή η συζήτηση από θέματα διατροφής στο θέμα των εμβολίων. Και λένε αυτοί, δεν θέλουν να κάνουν εμβόλια στα παιδιά τους γιατί πιστεύουν ότι προκαλούν αυτισμό, λευχαιμία και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Εμένα μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι αλλά το κρύβω. Τους είπα ότι δεν περίμενα τέτοια αντίδραση από επιστήμονες ανθρώπους (μηχανικοί με PhD) και τους είπα για τα κρούσματα ιλαράς στην Ελλάδα. Η απάντηση τους ήταν εδώ δεν είμαστε Ελλάδα αλλά Γαλλία και δεν υπάρχουν τέτοια θέματα (ότι να ναι αυτό το επιχείρημα). Η μάνα, μου λέει με γλυκούλικο ύφος, εσύ δεν έχεις παιδιά ακόμα. Όταν θα κάνεις θα μας καταλάβεις (όλες οι μάνες του κόσμου τα ίδια λένε ;;;). Ότι και καλά, πρέπει να παίρνεις πολλές αποφάσεις όσον αφορά την προστασία του και κάτι τέτοια. Ρε Α μπα, δεν τους είμαι και τίποτα όποτε είπα απλά ότι διαφωνώ με την άποψη τους και τέλειωσα εκεί το θέμα. Μετά μια φίλη μου Γαλλίδα μου λέει που πάω και μπλέκω και ότι δεν μπορώ εγώ να λέω στον άλλον πως θα μεγαλώσει το παιδί του. Σε αυτό γενικά συμφωνώ, αλλά από την άλλη αυτό που άκουσα ήταν πολύ χοντρό. Πιστεύεις τ' ότι είπα γνώμη ήταν παρεμβατικό από μέρος μου ;;; Τελικά μήπως επειδή δεν είμαι μάνα και σε ίδια φάση με αυτούς, μήπως όντως δεν πρέπει να εκφέρω άποψη ;;; Εν τέλει μήπως παραβίασα κάποια όρια που τους είπα ότι κάνουν χαζομάρα ;;;
-Μπορει και να ειμαι αγενης


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν είναι παρεμβατικό, γιατί με την τεράστια ανοησία τους δεν βάζουν μόνο το παιδί τους σε κίνδυνο αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά, και πρόκειται για θέμα δημόσιας υγείας. Δεν τους είπες πώς να κουρέψουν τα μαλλιά του μωρού ή πότε να το βάζουν για ύπνο. Η πλαστικοποιημένη φούσκα που τους περιβάλλει τους προστατεύει από πολλά που έχουν σχέση με την πραγματική ζωή οπότε δεν θα άλλαζαν γνώμη από ένα σχόλιο δικό σου, άλλωστε μη νομίζεις ότι δεν τα έχουν ακούσει αυτά πολλές φορές, η απάντηση τους είναι αυτή που άκουσες. Όποτε ακούς το 'δεν είσαι μάνα και δεν ξέρεις' καλύτερα να στρίβεις, μην σπαταλάς δευτερόλεπτο από τη ζωή σου σε τέτοιες παρέες. Με αυτή την έννοια και μόνο έχει δίκιο η Γαλλίδα φίλη σου που είπε «πού πας και μπλέκεις». Όσο για το PhD, έχω ακούσει από μηχανικό – πολιτικό μηχανικό – με PhD ότι οι Δίδυμοι Πύργοι δεν έπεσαν λόγω της σύγκρουσης με τα αεροπλάνα γιατί αυτό δε γίνεται. Μετά από αυτό νομίζω ότι τα έχω ακούσει όλα.


Δες το και ανάποδα: με αυτά τα θέματα κάνεις πάρα πολύ γρήγορο ξεσκαρτάρισμα στις παρέες. Πατ κιουτ.


__________________
4.

Αμπα μου,
Εχω χωρισει απο τον πρωην μου εδω κι ενα χρόνο(εκεινος με χωρισε και μετα έκλαιγε και με ζητούσε πισω). Εγω ξεκοψα την επικοινωνία γιατί με ενοχλούσε που προσπαθούσε να με χρησιμοποιήσει σαν στήριγμα για να ξεπεράσει το χωρισμό μας. Διατήρησα μόνο μια τυπική επικοινωνία δηλαδή να του στέλνω ενα χρόνια πολλά, να χαιρετιόμαστε και να μιλάμε όταν βρισκόμαστε έξω κλπ. Χθες ήμουν για καφέ και στην παρέα μας ήταν κι ένας κοινός μου φίλος με τον πρώην. Του ξέφυγε λοιπόν αυτουνού οτι ο πρώην μου είχε κάνει ξεπέτες με μια κοπέλα( εγώ δεν την ξέρω τη συγκεκριμένη, απλά η παρέα μιλούσε γι αυτή), σε χρονικό διάστημα που ήμασταν ακόμα μαζί. Ο κοινός φίλος που λες ίσως δεν θυμόταν πότε χωρίσαμε, ή εν πάσει περιπτώσει κάτι άλλο σκεφτόταν και την πέταξε την αποκάλυψη. Πάλι καλά που το έμαθα τώρα αμπα μου κι όχι τότε γιατί θα είχα στεναχωρηθεί πολύ. Πλέον το άτομο δεν το εκτιμώ καθόλου και δεν θα ήθελα να κρατήσω ούτε τυπική επαφή. Τον πετυχαίνω στο καπάκι 2 ώρες μετά( μικρή που είναι η Λάρισα) και τον χαιρετάω εντελώς τυπικά κι αδιάφορα. Μου στέλνει που λες το βράδυ ένα σωρό μηνύματα ότι δεν σέβομαι τα 4 χρόνια σχέσης και τι συμπεριφορά είναι αυτή. Δεν απάντησα καν. Θεωρείς έχει νόημα να του πω τι έμαθα και να τον διαολοστειλω? Τώρα που δεν απαντάω βγαίνει εκείνος σαν να έχει δίκιο?
- Summer


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Θεωρώ ότι ναι, έχει νόημα να του πεις τι έμαθες, πάρα πολύ νόημα έχει, και να ξέρεις ότι αυτού του κοινού γνωστού καθόλου δεν του ξέφυγε, ήθελε να σου το πει γιατί αντιπαθεί τον πρώην σου.

__________________
5.

Πριν μερικές ημέρες είδα την μικρή μου κόρη να βρίσκεται ταυτόχρονα σε δύο σημεία. Αυτό φυσικά με παραξένεψε και σκέφτηκα να κάνω ένα "reality check". Δοκίμασα να περάσω το δάκτυλό μου μέσα από έναν καθρέφτη και εάν περνούσε θα ήταν ένδειξη ότι ονειρευόμουν. Το κάνω και το δάχτυλο σταμάτησε στην επιφάνεια (δεν πέρασε μέσα από τον καθρέφτη). Αυτό με μπέρδεψε. Μετά από λίγο ξύπνησα. Γιατί δεν πέτυχε το "reality check" και συνεπεία αυτού η επίγνωση ότι ονειρευόμουν;
- Reality Check, Status: FAIL


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Πολύ μου άρεσε η ερώτηση.

Είναι συχνό φαινόμενο. Όπως έχει πει και ο Highlander, χρειάζεσαι περισσότερα από ένα reality check. Αν δεν κάνεις έλεγχο μέσα στη μέρα, μπορεί το μυαλό σου να βρει πολλά κόλπα μέσα σε όνειρο. Βρες άλλα δύο-τρία, κάνε έλεγχο πολλές φορές μέσα στη μέρα, και προσπάθησε να κάνεις περισσότερα check μέσα στο όνειρο. Ένα αρκετά δημοφιλές είναι να μετράς τα δάχτυλα του χεριού σου, πάνω από μια φορά. Στο όνειρο δεν θα βγαίνουν πάντα 5.

__________________
6.

Με κουραζουν πολύ οι ανθρωποι γυρω μου. Στο επαγγελματικο και συγγενικο περιβαλλον κυριως. Τα λογια τους, τα κουτσομπολια, η γενικοτερη συμπεριφορα. Εχω προσπαθησει να τα περναω στο ντούκου, να μην επηρεάζομαι. Αλλα χαλιέμαι με αυτά που λενε, μου τη δινουν και τους περισσοτερους δεν τους εκτιμω, τους αντιπαθω. Δεν με εμπνεουν και δεν εχω διαθεση να βγω μαζι τους ουτε για ένα καφε. Νιωθω ότι θα χασω το χρονο μου. Καμια συμβουλη;
-Κατερινιω


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Εξαρτάται από το αν υπάρχουν άνθρωποι που δεν σε κουράζουν. Αν ναι, περιορίσου σε αυτούς και απέφυγε τους υπόλοιπους. Η ελαφριά μισανθρωπία είναι κάτι που έρχεται νομοτελειακά με την ηλικία.

_________________
7.

Αμπούλα μου τι γίνεται με όλα αυτά τ αγόρια (και κορίτσια αντίστοιχα) που χτυπιούνται και κλαίνε και οδύρονται πόσο πολύ μας θέλουν αλλά δε μπορούν να επενδύσουν σε μία σχέση αυτή τη στιγμή; Γιατί είναι τόσο πολύ δύσκολο να δεσμευτούμε; Πότε θα είμαστε έτοιμοι να δώσουμε και να πάρουμε και να μη φεύγουν οι άνθρωποι περαστικοί απο τη ζωή μας; Γιατί τόσος φόβος μ αυτή τη ρουτίνα την κατάρα και έχουμε ορκιστεί στο fun;
-έρωτας στον 21ο αιώνα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν μπορεί, θα έχεις προσέξει ότι είναι κυρίως αγόρια που το λένε. Μια απάντηση είναι ότι έχουν περισσότερη σεξουαλική ελευθερία αλλά και περισσότερη πίεση να έχουν πολλές ερωτικές συντρόφους, ενώ οι γυναίκες έχουν την αντίθετη πίεση. Ένας άλλος λόγος που λειτουργεί παράλληλα είναι ότι χρειάζεται να νιώσεις ότι δεν είσαι πια περίεργος να δεις τι άλλο υπάρχει εκεί έξω γιατί έχεις καταλάβει ότι δεν υπάρχει κάτι σπουδαίο για να χάσεις, όπως κατάλαβε η φίλη της προηγούμενης ερώτησης, οπότε περνάς σε φάση ταμπουρώματος με αυτούς που ξέρεις και εκτιμάς και δεν θέλεις να χάσεις. Ο κυρίως λόγος όμως αγαπητή φίλη, και τον αφήνω στο τέλος γιατί τσούζει, δεν είναι ότι δεν θέλουν να δεσμευτούν, είναι δεν θέλουν να δεσμευτούν μαζί σου. (Και βάζω πληθυντικό επειδή έβαλες κι εσύ, αλλά για ένα συγκεκριμένο αγόρι μιλάς, έτσι δεν είναι;)


104

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

12 σχόλια
#3# Έχω τρελή περιέργεια από τι ισχυρίζεται ότι έπεσαν οι Πύργοι και κυρίως τι εννοεί όταν λέει ότι αυτό δε γίνεται. Σε παρακαλώ δώσε περισσότερες πληροφορίες!!!
Όλοι οι συνωμοσιολόγοι το ίδιο λένε. Ότι ήταν στημένο από τον Μπους για να ξεκινήσει πόλεμος, ότι οι πύργοι κατέρρευσαν κάθετα όπως σε ελεγχόμενη έκρηξη, ότι οι Εβραίοι δεν πήγαν εκείνη τη μέρα στη δουλειά (κάθε καλή θεωρία συνωμοσίας χωράει μία δόση αντισημιτισμού) κλπ. Αν γκουγκλάρεις "Jet Fuel Can't Melt Steel Beams" θα βρεις εύκολα το υλικό.
#1 εγώ εδώ που κρατάω που και που ένα παιδάκι παίρνω μέχρι και το νερό μου μαζί. Το καταλαβαίνω είναι υπερβολή αλλά θέλω να είναι ξεκάθαρα τα πράγματα. Αν σου είναι δύσκολο να κάνεις καινούρια κουβέντα προσπάθησε να κερδίζεις ένα βήμα τη φορά. Μην της κόβεις εσύ τη σαλάτα. Τόνισέ της πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος σου. Χα. Τώρα που το σκέφτομαι βάλε αυτή να μαγειρεύει. Να δεις πως θα θυμηθεί τη συμφωνία σας.
#1 Η δουλειά στα ταμεία είναι μοναχική. Από αυτά που περιγράφεις, μια χαρά φαίνεσαι.Τώρα όσον αφορά τη δική μου εργασιακή εμπειρία, το "έχω ομαδικότητα" μεταφράζεται σε " τελειώνω τα δικά μου καθήκοντα όσο πιο γρήγορα και σωστά γίνεται και στο χρόνο που μου απομένει βοηθώ τους άλλους, ώστε να τελειώσουμε όλοι μια ώρα αρχίτερα". Ένας μη ομαδικός θα σκεφτεί " τελειώνω τα δικά μου καθήκοντα όσο πιο γρήγορα και σωστά γίνεται και στο χρόνο που μου απομένει κάνω την προετοιμασία μου για αύριο ώστε να είμαι πιο χαλαρή". Δε λέω ότι το ένα είναι σωστό και το άλλο λάθος, αυτό εξαρτάται από τις απαιτήσεις της δουλειάς και το εργασιακό περιβάλλον.
Βρε 'πεινασμένη μαμά' ξέρεις πολλές δουλειές που παρέχουν φαγητό; Συνήθως ο εργαζόμενος φέρνει κάτι από το σπίτι του ή παίρνει από έξω. Έτσι και στη δική σου περίπτωση, δεν έχει σημασία που δουλεύεις από το σπίτι, η κοπέλα θα πρέπει να συμπεριφέρεται σα να μην είσαι εκεί και να φροντίσει το φαγητό της μόνη της, είτε έχοντας φέρει κάτι από το σπίτι είτε (με τη δική σου άδεια φυσικά) ετοιμάζοντας κάτι από αυτά που έχεις στο δικό σου σπίτι. Καλό θα είναι της το ξεκαθαρίσεις, αλλά να το τηρήσεις κι εσύ χωρίς καμία τύψη φυσικά!
#2 μήπως η προϊσταμένη σου αφαιρεί έτσι πόντους ώστε να μη χρειαστεί να σου δώσει αύξηση/προαγωγή; (και να μην τολμάς να ζητήσεις κιόλας;)
Αγαπητο 2, αυτα τα "ομαδικα" σε μη ομαδικες εργασίες είναι φανφαρες αδυναμων μυαλων που θελουν να υποδειθουν τους "σπουδαιους". Η ομαδικοτητα είναι μια καραμελα που αρεσκονται να την λενε για να την ακουν οι ίδιοι. Μια ομαδα οικοδόμων ναι πρεπει να εχουν ενα επιπεδο ομαδικότητας, μια ομαδα τηλεφωνητων όχι, γιατί; γιατί οι εργασίες των μεν αλληλοεξαρτιωνται ενω των δε όχι.Μου θυμίζει την πρωην συναδελφο και νυν προισταμενη, μπλα-μπλα-θελω να λειτουργουμε οπως παντα, συναδελφικα, δεν βλεπω ιεραρχια κτλ. και όταν της είπα, όχι θα αντιμετωπιστεις απο μενα όπως καθε αλλος προιστάμενος...ουλαλα...γιατί; ηξερα ότι στα ευκολα θα ήμασταν "συναδελφοι" αλλα στις διαφωνίες "ιεραρχία" και το σημαντικότερο; εκεινη επελεξε επιπλεον ευθυνες για επιπλεον λεφτα, και αυτα τα "συναδελφικα" εννοουν και "συναδελφικες" ευθυνες (αλλα όχι και τα λεφτα), το αστειο είναι οτι δικαιώθηκα σε όλα βαλε και στην συναρτηση ότι η επικριτικότητα μου εδω είναι παιδικου επιπεδου....στη δουλεια όσο πιο "εντολεας" είναι καποιος τόσο πιο "θρασυς" επικριτικος είμαι καταφατσα.Θα σου βαλω μερικα links ενος αγαπημενου μου κωμικου περι εργασίας.https://www.youtube.com/watch?v=E9PSg0sQyfsΑναφορικα με το "συλλογικες" αποφασεις στην εργασία.https://www.youtube.com/watch?v=67QsrpNH96Q&index=36list=RD7zT9AyM11AEΠερι μαρκετινιστικων "προκληση" όχι "προβλημα"https://www.youtube.com/watch?v=fdYe2w8pwsMΓενικοτερα, 1. δεν είναι όλοι οι ιεραρχικα ανωτεροι "ταλεντα" όπως διαφημιζονται απο τις σχολες "διοικησεων", τα ταλεντα είναι απειροελαχιστα, οι υπολοιποι είναι μιμητικα κακεκτυπα αυτων, 2. ο εργαζόμενος δεν εχει τα ίδια κινητρα με τους προισταμενους/διευθυντες/εργοδότες και οι τελευταίοι παρουσιαζουν τα δικα τους κινητρα ως κοινα με των εργαζομενων.Τωρα θυμήθηκα τις διαφημησεις των πολυεθνικων οπου ο εργαζόμενος πεταει την χαρτουρα σρτον αερα και βγαίνει ως ελευθερος ανθρωπος και τρεχει με τις ευλογιες του αφεντικου εξω! χμ.....τολμα να το κανεις πραξη και όταν γυρίσεις απο την βολτα σου θα εχεις απολυθει. Το ξενικο μαρκετινγκ στα ελληνικα λεγεται "τερτιπια".Μην φοβασαι να είσαι δυσαρεστη στο θεαθηναι, αλλα απαραίτητη (στο βαθμο του εφικτου) στη δουλεια Σου (και όχι σας), στην προσληψη, την απολυση και τις προαγωγες δεν υπάρχει "ομαδικότητα". Κανε την δουλεια σου σωστα και υπευθυνα ακομα και αν χρειαζεται να συγκρουστεις και θα είσαι οκ.
#2 εννοεί πως δεν έχεις interaction με τους υπόλοιπους υπαλλήλους. Δε δείχνεις διάθεση γαι συναναστροφή. Τώρα αυτό έχει δύο αναγνώσεις. Η μία είναι αυτή που λέει η αμπά. Με τη στάση εμποδίζεις εντελώς "φιλικά" και οι εργοδότες σου να εκμεταλλευτούν καταστάσεις και να σου ζητήσουν π.χ. παραπάνω ώρες. Η δεύτερη είναι η περίπτωση να θέλει να υπάρχει πιο φιλικό κλίμα και να σ' έχουν αναφέρει οι συνάδελφοι ως πολύ κλειστή. Στην ελλάδα έχω συνεργαστεί με άτομο που πραγματικά ήταν τόσο περιφρουρημένα τα όριά του και με τόσο έντονο τρόπο που είχε εκνευρίσει όλο το γραφείο. Εδώ πάλι έχω συνάδελφο που που ενώ είναι ευγενική και συμπαθητική και θα σου χαμογελάσει όταν της μιλήσεις δε δείχνει καμία διάθεση για παραπάνω. Όταν τέθηκε θέμα προαγωγής τελικά δεν την πήρε αυτή παρότι εξαιρετικά ικανή. Την πήρε συνάδελφός της εξίσου ικανή αλλά με περισσότερη διάθεση για interaction (εδώ το άκουσα αυτό και το λέω) το οποίο δείχνει πως ο εργαζόμενος δεν κάνει τη δουλειά αγγαρεία αλλά έχει διάθεση να προσπαθήσει. Τώρα εσύ δεν ξέρω με ποια από τις δύο περιπτώσεις μοιάζεις. Μπορεί και με καμία. Προφανώς το να είσαι φιλικός αλλά και να κρατάς τα όριά σου είναι η χρυσή τομή. Αλλά επίσης ξέρω πως είναι δύσκολο να αλλάξει κάποιος άνθρωπος κλειστός. Μόνο ίσως να καταλάβεις τι σου λέει η προϊσταμένη σου.
Ισχύει αυτό. Κάποτε μια πολύ έμπειρη εργοδότης μου, που για κάποιο λόγο με λάτρευε, μου είχε πει κάτι που έχει επιβεβαιωθεί άπειρες φορές έκτοτε: «Να ξέρεις πως ο εργοδότης δε θα σε εκτιμήσει ή θα σε κρατήσει για τις ικανότητές σου στη δουλειά, αλλά για το χαρακτήρα σου». Τότε μου είχε φανεί απίστευτα υπερβολικό γιατί ήμουν άπειρη και τα έβλεπα μονοδιάστατα τα πράγματα (θεωρούσα πως άνω απ' όλα μετρούν οι ικανότητες και η απόδοση), πλέον όμως έχω καταλάβει ότι εν πολλοίς έχει δίκιο. Οι ικανότητες και η εργατικότητα δυστυχώς δε φτάνουν.Το λέω αυτό, έχοντας φάει απίστευτο εργασιακό μπούλινγκ ττον τελευταίο χρόνο λόγω του κλειστού χαρακτήρα μου και της αδιαθεσίας μου για ιντεράξιον.
Το βρίσκω απολύτως λογικό. Ένας προϊστάμενος θέλει την ομάδα του να δουλεύει εύκολα. Το ότι δεν της λέει τι ακριβώς εννοεί μπορεί βέβαια να σημαίνει πως δεν έχει ιδέα τι της γίνεται (η προϊσταμένη). Θεωρώ πως ένας καλός προϊστάμενος βρίσκει έναν τρόπο να μιλήσει. Είναι όμως πολύ πιθανό να μην μπορεί και να το εξηγήσει διότι η κοπέλα της ερώτησης απαντάει πάντα με τρόπο αφοπλιστικά λογικό τύπου μα φροντιζω πάντα να μην ξεμένουν από σακούλες τα άλλα ταμεία. Και τι να της πει. Δεν παίζεις με τα άλλα παιδάκια; Από την άλλη επειδή μιλάμε για ελλάδα δεν μπορω να αποκλείσω και τα υπόλοιπα που λένε τα παιδιά. Εγώ εδώ έίμαι τυχερή κι έχω έναν υποδειγματικό μάνατζερ από τον οποίο μαθαίνω καθημερινά άπειρα πράγματα. Αλλά αυτό είναι τύχη διότι όντως δεν γίνονται πάντα οι καλύτεροι μάνατζερς όπως λέει ο ποκοπίκος παρακάτω. Και τέλος πάντων η κοπέλα της ερώτησης δεν πρόκειται ν'αλλάξει. Έτσι είναι.
Συμφωνώ με την προηγούμενη εργοδότρια σου Μανδαμ Φρου Φρου, όχι όμως στη βάση του interaction. Και εγώ προσλαμβάνω κόσμο δίνοντας μεγάλη βαρύτητα στο χαρακτήρα, διότι τα της δουλειάς μαθαίνονται αν υπάρχουν καλές βάσεις. Δεν περιμένω να βρω τον τέλειο εργαζόμενο, όμως ο καλοπροαίρετος, ο δουλευταράς κτλ σαφώς υπερτερούν των άλλων. Προσωπικά τα πολλά interaction δεν μου αρέσουν διότι συνήθως ολισθαίνουν σε κουτσομπολιό άνευ προηγουμένου που κάνει κακό και στο τμήμα και στην απόδοση και στους ανθρώπους. Μια ευγένεια, ένας δεκτικός άνθρωπος που δεν αποφεύγει τη δουλειά και που ενδιαφέρεται γενικώς, είναι μια χαρά
Το προβλημα είναι ότι είναι αναφαιρετο δικαιωμα του εργαζόμενου να μην είναι τιποτα παραπανω απο τυπικος. Δεν μπορεις να αξιολογείς ανθρωπους με κριτηρια που δεν απορρεουν απο την φυση της δουλειας.Ταμίας σε σουπερμαρκετ: κλεισιμο ταμείου (ελλειματα, πλεονασματα, συχνότητα αυτων), ευγενικη στους πελάτες (ακομα και όταν είναι ακομψοι), καθαρη διατηρηση του περιβαλλοντος, ευπρεπη εμφανιση και βοηθεια σε θεματα δουλειας με συναδελφους (χρειαζονται σακουλες κτλ). Η φιλικοτητα/οικειοτητα δεν είναι κριτηριο, ναι θα περναει καλητερα και θα κανει φιλους αλλα αυτα δεν είναι εργασιακη υποχρεωση, είναι προσωπικη επιλογη και όσο δεν επιρρεαζει την αποδοση της δεν μπορει να κατακριθει.Εχεις δικιο το ότι το μπλαμπλα βοηθαει σε προαγωγες σε σχεση με τους κλειστους αλλα δεν σημαίνει ότι είναι και σωστο. Και βεβαια τα παντα εξαρτώνται απο το τι θελεις στη ζωη σου, καριερα; απλα εργαζόμενος; απλα είναι αδικο να κρίνονται αυτοι που δεν θελουν καριερα με κριτηρια καριερας και αυτο είναι ενα απο τα λαθη που κανουν οι ιεραρχικα ανωτεροι, "με τον τρόπο που κρινομαι, θα κρίνω τους αλλους" αγνοώντας τι θεσεις εχουν οι αλλοι και τι επιθυμουν να αποκτησουν.
Ποκοπίκο, αυτά ακριβώς τα επιχειρήματα θα λέει και η κοπέλα. Ότι λες είναι απολύτως λογικό. Ή μάλλον θα ήταν απολύτως λογικό αν είχαμε να κάνουμε με ρομποτάκια. Επειδή όμως είματσε άνθρωποι κι έχουμε συναισθήματα η κατάσταση αλλάζει. Ένας τέτοιος υπάλληλος δεν είναι ευχάριστος στους συναδέλφους. Γίνονται συνέχεια μελέτες για το τι μπορεί να βελτιώσει την απόδοση των υπαλλήλων. Το ευχάριστο κλίμα, η μουσική στο χώρο εργασίας, τα ανταποδοτικά κίνητρα. Όταν υπάρχει ωραίο ομαδικό κλίμα ανάμεσα στους συναδέλφους φαίνεται και στους πελάτες το νιώθουν και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και είναι σπουδαίο πράγμα. Και το ωραίο κλίμα το δημιουργούν άνθρωποι που διακατέχονται από αυτή τη διάθεση ομαδικότητας. Είναι κοινωνικοί, χαμογελαστοί, δείχνουν διάθεση να βοηθήσουν και δεν έχουν λυμένο το ζωνάρι για καυγά ούτε μετράνε τα πάντα με χάρακα και λένε τόσο μου έδωσες τόσο θα σου δώσω. Οι εργασιακοί χώροι είναι μικροκοινωνίες που δε διαφέρουν από τις υπόλοιπες. Το κύριο συστατικό τους είναι οι άνθρωποι. Έχω δει άτομο να πηγαίνει και να τσιτώνει τόσο πολύ τον κόσμο δίπλα του που μάλωναν όλοι με όλους. Το μότο του ήταν εγώ θα κάνω τη δουλειά μου δε θα ενοχλώ και ούτε να διανοηθούν να μ'ενοχλήσουν. Έκανε τη δουλειά του αλλά το γραφείο ανάσαινε όταν έφευγε.
Ναι είναι καλο να υπάρχη ευχαριστη κοινωνικοτητα μεταξυ συναδελφων αλλα δεν μπορει να λειτουργει ως ρητρα, το τυπικος και ευγενικος ναι είναι υποχρεωση, το φιλικος/κοινωνικος όχι, οσον αφορα το ομαδικο εξαρτάται απο την φυση της δουλειας.Βλεπεις όμως που μιλας για αυξηση της παραγωγικότητας του εργαζομένου (με όρους εργοστασιακων ρυθμισεων)....τι γίνεται όμως με τα δικαιωματα του εργαζομένου που πολλες φορες εναντιώνονται στην παραγωγικότητα; π.χ. μουσικη στον χωρο εργασίας; ροκ, κλασσικη, ραπ, εθνικ, τζαζ, death metal; δεν αποδίδουν όλοι καλυτερα με όλες τις μουσικες. Τι μουσικες βαζουν; τις τυπικες και αναμενόμενες απο την κοινωνία.Οι εργαζόμενοι είναι ανθρωποι και ως τετοιοι εχουν προσωπικοτητες, η κοινωνικότητα είναι χαρακτηριστικο αυτης και δεν μπορει να μπει ως ρητρα βιοπορισμου. Η ευγενια απο την αλλη είναι κοινωνικη υποχρεωση αρα επεκτηνεται στη δουλεια.Αν ο αλλος είναι ενταξει στη δουλεια του δεν μπορει να υποχρεωθει να κοινωνικοποιηθει. Τελος, μια ερώτηση, ποσο θα αυξηθει η παραγωγικότητα μιας ταμειας απο το "ωραιο" κλιμα; και πως θα υποχρεωσεις ανθρώπους που δεν εχουν συναναστρεφονται απο θεληση αλλα επειδη πρεπει να βιοποριστουν και ετυχε να συνυπαρχουν, όταν η κοινη λογικη λεει ότι δεν κανουν χωριο όλοι; Ειναι πολυ ομορφο αυτο που λες στην θεωρία και στα χαρτια αλλα στην πραξη δεν γίνεται. Στην πραξη; φιλικος με 1-2, κοινωνικος με τους μισους, αδιαφορα τυπικος με 10-15, ευγενικος με όλους και ο λογος είναι το βασικο σου επιχειρημα: οι εργαζομενοι είναι ανθρωποι και όχι ρομποτ. Συνεπως δεν μπορεις να πας περα των ετσι κι αλλιως κοινωνικων υποχρεώσεων, δηλαδη τυπικοτητα, ευγενια ως απαιτηση.Πολλες φορες αυτες οι ερευνες μου θυμίζουν πειραματα για ζώα για το πως θα κατεβάσουν περισσότερο γαλα (αυξηση παραγωγηκότητας και τιποτα αλλο, αν αλλαξει αυτη την συμπεριφορα, εαν αλλαξω τις συνθηκες τοτε θα κατεβασει περισσότερο γαλα). Ειναι ενας αμερικανικος τροπος (ακρως καπιταλιστικος), δεν ασχολήθηκες με τον εργαζόμενο ως ανθρωπο αλλα με τον εργαζόμενο ως παραγωγικότητα, ποιος είναι ο σκοπος; η αυξηση της παραγωγικότητας...μα στην συνδικαλιστικη ιστορία θα δεις ότι η αυξηση παραγωγικότητας δεν είναι παντα προς το οφελος τους εργαζομενου ως ανθρωπο.Τελος είπες για το πως την πληρώνουν οι "αλλοι" συναδελφοι και ότι θα πρεπει να συμμορφωθει ο "ενας" συναδελφος σε πιεσεις που δεν μπορουν να είναι αξιώσεις, ΠΡΟΒΛΗΜΑ τους οσο ο "ενας" δεν είναι αγενης ή κακος στη δουλεια του. Αντιλαμβάνομαι ότι στην αμερικη (που ηγηται αυτων των ερευνων) δεν εχουν διαχωρισμο μεταξυ εργασιακου βιου και ιδιωτικου βιου και ότι θεωρουν ότι η διαφορα τους είναι γεωργαφικη και όχι ποιοτικη,η φιλικοτητα είναι ιδιωτικος βιος, η ευγενια δημοσιος βίος ανεξαρτητα του που εκδηλωνεται.Μια κουλτουρα που απολυει ανθρωπους επειδη εχουν τις λαθος ιδιωτικες αποψεις δεν μπορει να παραξει το ιδεατα ομορφο στον ρεαλισμο (το ομολογω θεωρητικα ναι είναι ομορφο). Αυτο που μπορει να κανει είναι να βαλει στην διαδικασία τους πολλους να υποκρίνονται κατι που δεν είναι. Για την επιφανιακη και επιβεβλημενη φιλικοτητα εχουμε λεξη και το ονομα αυτης...."ευγενια". Δεν μπορουν οι ανθρωποι να γίνουν αυτο που ονειρευεστε....θα υποκριθουν και αυτο είναι μακραν πιο αντιπαραγωγικο. Αυτη η φιλοσοφικη ταση επι της ουσίας αντιμετωπίζει τον εργαζόμενο απλα ως ενα εξαρτημα της παραγωγικης μηχανης, οι ανθρωποι χρειαζομαστε νορμες αλλα και ελευθερίες εκφρασης (ευγενικος αλλα κοινωνικα αδιαφορος), και η αντιπαθεια ή η αδιαφορία είναι εκφραση που δεν πρεπει να καταπιεστει.Η πτυχιακη μου αφορουσε την προκληση της ηγεσιας ανθρωπινου δυναμικου (αν και λογιστης) αλλα σφαιρικα...που αποδιδουν τα δημοκρατικα περιβάλλοντα που τα αντιθετα και πως διαχειρηζεσαι πολλες διαφορετικες προσωπικότητες σε χωρο που είναι υποχρεωμενοι απο βιοποριστικες αναγκες να συνυπάρχουν. Εσεις αντιμετωπίζετε τους ανθρωπους ως μονοδιάστατους, "ολοι οι ανθρωποι μπορουν και είναι για το καλο τους να λειτουργουν με αυτον τον τροπο σε αυτο το περιβάλλον". Αυτο είναι και το προβλημα της αριστερης αλλα και καπιταλιστικης συναμα αμερικανικης ακαδημαικης προσεγγισης. Ολη αυτη η ταση στις αμερικανικες πολυεθνικες είναι μια προσπαθεια απο αυτες να δημιουργήσουν αυτονομες κοινωνίες αντικαθηστόντας τον ιδιωτικο χρονο/επιθυμία του εργαζόμενου απο το συλλογικο "κοινωνικο" καλο του εργαζομενου. Αυτου του ειδους αντιμετώπισης των εργαζομενων την συναντάμε στη Β.Κορεα, στη Σοβ.Ενωση, οπου ο εργαζομενος εχει όχι μονο βιοποριστικη αναγκη απο τον εργοδότη αλλα και κοινωνικη, ψυχολογικη κτλ και αυτες είναι κακες εξαρτησεις. Προφανως στην Ελλάδα δεν εχουμε τετοια προβλημα, ουτε θα τα αποκτησουμε διότι τα προβληματα αυτα χρειαζονται και την αναλογη οικονομία.Το καλο για την ψυχολογία του εργαζομένου είναι ο εργασιακος βιος να μην επεμβαίνει στις υπολοιπες πτυχες της ζωής του, και αν θελει να βαλει στην ιδιωτικη ζωή του καποιον απο την δουλεια θα πρεπει να είναι απο ελευθερη βουληση και όχι εργασιακη υποχρεωση, γιατι αυτο που λετε είναι κεκαλημενη υποχρεωση που θα υποχρεωσει τους εργαζόμενους στην υποκρισία της τηρησης αυτης (πως λεει το τραγουδι..."για το καλο μου"). Ναι στην υποχρεωση της ευγενιας, όχι στην υποχρεωση της φιλικότητας.Καιρο είχα να γραψω πολλες λεξεις....το φχαριστήθηκα ο ανθρωπος.
Ποκοπίκε, η κοπέλα δεν απολύθηκε επειδή δεν είναι κοινωνική. Εγώ προσωπικώς στη μικρή μου εμπειρία δεν εχω δει να απολύεται κάποιος ΕΠΕΙΔΗ είναι λιγότερο κοινωνικός εφόσον κάνει τη δουλειά του. Αλλά όσο αυτή έχει δικαίωμα να είναι αυτή που είναι άλλο τόσο έχει δικαίωμα κι ο μάνατζερ να της το λέει. Οι κοινωνίες που ζούμε είναι καπιταλιστικές μας αρέσει δεν μας αρέσει. Εγώ ζω στην αγγλία που είναι μεν καπιταλιστική αλλά υπάρχει και κοινωνικό κράτος. Δε ζω στην αμερική που είναι η επιτομή του καπιταλισμού. Οι εργαζόμενοι παντού είναι μονάδες παραγωγικές. Η προσωπικότητα του καθενός δεν αφορά καθόλου την επιχείρηση αλλά μόνο τον άμεσα ανώτερό του και τους συναδέλφους του. Επίσης ελάχιστοι άνθρωποι δουλεύουν για μη βιοποριστικούς λόγους. Κι αυτοί δεν είναι η μεγάλη μάζα των εργαζομένων σε τέτοιες επιχειρήσεις. Κι εγώ για βιοπορισμό δουλεύω σε μία μεγάλη εταιρία που απασχολεί ανθρώπους που βιοπορίζονται από τη δουλειά τους. Την εταιρία την αντιπαθούμε όλοι γιατί όλοι αντιλαμβανόμαστε πως δεν είμαστε παρά αριθμοί. Όμως είμαστε πενήντα με πενήντα πεντε άτομα που δουλεύουμε πραγματικά καλά. Έχουν απομακρυνθεί ρατσιστές κι έχει έναν εξαιρετικό τρόπο να απομονώνει σε δουλειές που δεν έχουν μεγάλη συναναστροφή τους ανθρώπους που δεν είναι κοινωνικοί και γενικώς ένα σωρό πράγματα που κάνουν τη διαφορά. Άρα δεν εισβάλει κανείς στη ζωή κανενός. Όσο για το πως αυξάνει η παραγωγικότητα σιγά το δύσκολο να το καταλάβεις. Το ίδιο δουλεύει ένας υπάλληλος δυσαρεστημένος που χρονοτριβεί και δε δουλεύει με όρεξη το ίδιο ένας που πάει στη δουλειά και μιλάει με τους συναδέλφους και χαίρεται τη συναναστροφή; ότι και να πεις πάνω σ'αυτό μάλλον θα διαφωνήσω. Έχω αλλάξει κάποια περιβάλλοντα εργασιακά και χόμπι μου είναι να μελετώ τις συμπεριφορές.
Συγγνώμη παιδιά διαβάζοντας τι γράφω δε βγαίνει νόημα. Αυτό που ήθελα να πω είναι πως αντιπαθούμε την εταιρία αλλά ο μάνατζερ ο οποίος είναι ικανός έχει κάνει όλα αυτα που γράφω.
#3: Κι εγώ που είμαι μάνα πάντως, όπως και οι περισσότερες μαμάδες και μπαμπάδες, θέλω να πιστεύω, φρικάρω όταν ακούω κάτι τέτοιες ανοησίες! Μόλις χθες έλεγε μία ότι εμείς δεν εμβολιάζουμε το παιδί μας, του κάνουμε ομοιοπαθητική. Μακριά από τέτοια άτομα, δεν αξίζει περισσότερη συζήτηση γιατί δεν πρόκειται να μεταπεισθούν. Μόνο΄όταν έρθουν οι αρρώστιες στην πόρτα τους, κι αν.
Δεν εννοούσα αυτό, φυσικά και δεν εύχομαι σε κανέναν κάτι τέτοιο! Εννοώ, ακόμη κι αν έρθουν οι αρρώστιες σε αυτούς, ακόμη και τότε είναι πιθανό να μη μεταπεισθούν.
Τι σχέση έχουν οι διατροφικές συνήθειες με τον χαρακτήρα κάποιου; Εχω φίλους vegeterian και vegan και είναι εκπληκτικοί άνθρωποι. Αν και δεν είμαι βίγκαν αλλά επειδή ακριβώς έχω καλούς φίλους βίγκαν βρίσκω το σχόλιό σου προσβλητικό, γενικεύεις για μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων και δεν θα έπρεπε. Φαντάσου να σχολίαζε το περιστατικό μια φίλη του ζευγαριού και να έλεγε "το πατ κιουτ ξεσκαρτάρισμα έπρεπε να έχει γίνει ήδη από το "είναι Ελληνίδα"
Δεν έχει να κάνει με την ποιότητα των ανθρώπων Babydoll αν και κατανοώ το πώς το λες κι έχεις ένα δίκιο για την γενίκευση. Μπορεί να είναι εξαιρετικοί πραγματικά και δεν το λέω ειρωνικά. Έχει να κάνει με το ότι στην αναζήτηση της εναλλακτικότητας και την αμφισβήτηση των κυρίαρχων δεδομένων του status quo (γιατί περί αυτού πρόκειται στην βάση του) είναι πολύ πιο εύκολο να παρασυρθεί κάποιος σε αναζητήσεις που να μην βασίζονται σε hard facts (όπως καλή ώρα το αντιεμβολιαστικό κίνημα) επειδή η εναλλακτικότητα δεν στηρίζεται από την επιστημονική κοινότητα (που από μόνη της αποτελεί τμήμα του status quo επειδή σε status quo ιδρύματα διεξάγονται οι έρευνες από πτυχιούχους status quo πανεπιστημίων). Κι επειδή δεν μπορεί όλοι να είναι πανεπιστήμονες δεν μπορούμε να τσεκάρουμε από μόνοι μας δεδομένα διαφορετικών επιστημών και διαφορετικών ειδικοτήτων. (Και να μπορούσαμε δηλαδή πού θα βρίσκαμε τα δεδομένα; Πάλι κάπου θα έπρεπε να ανατρέξουμε και να κάνουμε μεταμελέτη κλπ)Σήμερα ήμουν στην ουρά στην τράπεζα κι άκουγα μια αξιοπρεπέστατη και όπως φαινόταν δυναμικότατη και έξυπνη νεαρή κοπέλα 25-30 που διηγούνταν στην φίλη της για τα διάφορα συμπληρώματα διατροφής που λαμβάνει. Μέσα στο οποία είναι και το γανόδερμα. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CE%B4%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1Δυστυχώς όσο κι αν υπάρχει εναλλακτική "πληροφόρηση" για τις πάμπολλες ωφέλειές του το γανόδερμα είναι μεγάλη απάτη. Γνωρίζω προσωπικά τον εισαγωγέα του εμπορικού προϊόντος στην Ελλάδα κι εκτός αυτού είναι κι επικίνδυνο σε συγκεκριμένες (αδιάγνωστες σε νεαρές ηλικίες επειδή δεν έχει χρειαστεί να ψαχτούν ακόμη) συνθήκες φυσικής κατάστασης όπως απεδείχθη ακόμη και από τον ίδιο ως πειραματόζωο του προϊόντος του! Ήμουν στο τσακ να της το πω. Κατάλαβα σε περίπου πέντε λεπτά περίσκεψης ότι θα χάσω πολύτιμη ενέργεια κι ίσως τελικώς την ωθήσω να πιστέψει ακόμη πιο έντονα στην "υπερτροφή" γανόδερμα επειδή "την πολεμάει το κατεστημένο"...
Haifschnet ποια είναι τα υπόλοιπα; Εχεις γνωρίσει βίγκαν; Εχεις φίλους βίγκαν; Τι επιφυλάξεις να κρατήσεις; Θεωρείς οτι όλοι οι βίγκαν είναι πρήχτες που υποχρεώνουν τους υπόλοιπους να γίνουν βίγκαν; Δεν είναι σέκτα, είναι απλοί άνθρωποι που δεν τρώνε τροφές ζωικής προέλευσης. Ούτε σημαίνει οτι τα παιδιά τους τα κάνουν βίγκαν.Εχω κάνει μπάρμπεκιου (με κανονικά κρέατα) στο σπίτι βίγκαν φίλης μου. Εκείνη έψησε τα λουκάνικα σόγιας και οι υπόλοιποι κρέας και ο άντρας της συγκεκριμένης κοπέλας τρώει κρέας.Mia idea ας μην γενικεύουμε επειδή έχεις ακούσει περιστατικά κάποιων extreme vegan. Δηλαδή αυθαίρετα αλλά πιθανά θεωρείς οτι όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι διεφραθμένοι; Ολοι οι αστυνομικοί βίαιοι; Οι αγρότες τεμπέληδες που αγοράζουν αυτοκίνητα με τα χρήματα των επιδοτήσεων;
BabyDoll, εννοώ αυτά που λέει η Καραβάν': την μανία για εναλλακτικότητα, ομοιοπαθητικές, υπερτροφές, αντιεμβολιασμούς, ψεκασμούς και τα τοιαύτα. Εγώ έχω την υπομονή και περιμένω να δω τα σημάδια.
Καραβάν και Haifischnet γιατί θεωρείτε εκ των πραγματων οτι οι βίγκαν γίνονται βίγκαν για να διαφοροποιηθούν, για να το παίξουν εναλλακτικοί και να αμφισβητήσουν το status quo; Θεωρητικά, και στις περισσότερες περιπτώσεις πρακτικά, οι βίγκα σταματούν να τρωνε ζωικά προιόντα γιατί δεν συμφωνούν με τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης των ζώων (οι οποίες είναι πράγματι απάνθρωπες) και δεν θέλουν να συμμετέχουν έμμεσα στην κακομεταχείριση των ζώων. Οσους βίγκαν γνωρίζω το έχουν επιλέξει αφού έχουν δει βίντεο από εκτροφεία ζώων και σφαγεία και έχουν κάνει κάποια έρευνα για τις συνθήκες εκεί. Δεν πιστεύουν ούτε σε ψεκασμούς, ούτε στις υπερτροφές ούτε στον αντιεμβολιασμό. Το οτι στα εκτροφεία ζώων τα ζώα υποφέρουν είναι ένα γεγονός, δεν χρειάζεται αν είσαι επιστήμονας για να το επιβεβαιώσεις και υπάρχει μερίδα ανθρώπων που θεωρεί οτι με την αποχή μπορεί να βοηθήσει (καμία σχέση με την κοπέλα που παίρνει γανόδερμα για να πολεμήσει το κατεστημένο). Προσωπικά, και για λόγους που δεν θα αναλύσω, διαφωνώ όμως σεβομαι και δεν κατακρίνω τις απόψεις τους και φυσικά δεν τους θεωρώ περίεργους ούτε γίνομαι δύσπιστη απεναντί τους και δεν τους θεωρώ εναλλακτικούς.Με λυπεί και με εκπλήσσει λιγάκι που λαμβάνω αυτή την αρνητικότητα απέναντι στους βίγκαν και το λέω ούσα "στυγνή κρεατοφάγος"
Να αποσαφηνίσω κάτι. Δεν υπαινίσσομαι ότι κάποιος γίνεται βίγκαν "για να διαφοροποιηθεί ή να το παίξει εναλλακτικός και ενάντια στο κατεστημένο." Αυτό που λέω είναι το αντίστροφο: Επειδή ακριβώς είναι διαφοροποιημένος ή ενάντια στο κατεστημένο θα βρει τον βιγκανισμό στον δρόμο του θέλοντας και μη επειδή έχει τα αυτιά του και τις κεραίες του σηκωμένες. Το ότι μπορεί να τον εναγκαλιστεί ή να τον απορρίψει στην πορεία είναι άλλο κι έχει να κάνει με το πόσο ανατράφηκε με τον Ντεκάρτ ή όχι.Πάντως θα τον βρεί στο δρόμο του. Όπως και τα υπόλοιπα. Γνωρίζω ότι ο βιγκανισμός πρεσβεύει ότι κακομεταχειριζόμαστε τα ζώα και αυτό πρέπει να πάψει αλλά δεν δίνει ακόμη όλες τις αναγκαίες εναλλακτικές λύσεις σε ρεαλιστικά πλαίσια και αποτελεί μόνον την κορυφή του παγόβουνου σε έναν πλανήτη που λειτουργεί ακόμη με υδρογονάνθρακες κατά το μάλλον ή ήττον. Αυτή είναι η διαφωνία μου κι όχι επί της αρχής.
Καραβάν οκ τώρα κατάλαβα τι ήθελες να πεις, ευχαριστώ για την διευκρίνιση :) Ναι, οσοι θελουν να ειναι εναλλακτικοί θα βρουν τον βιγκανισμό στον δρόμο τους όμως το αντίθετο δεν ισχυει, τουλάχιστον οχι πάντα. Και συμφωνώ στο οτι είναι η κορυφή του παγόβουνου και στην ουσία δεν υπάρχουν βιώσιμες εναλλακτικές γι αυτό εξάλλου και δεν είμαι βίγκαν.
BabyDoll καταλαβαίνω γιατί εξανίστασαι αλλά να σου πω κάτι που είναι προσωπικό κριτήριο. Έχω παρατηρήσει ότι όποιος είναι vegan από πεποίθηση πως ο ίδιος δεν θέλει να συμμετέχει στις άσχημες πρακτικές της εποχής μας, δεν το δηλώνει φάτσα μόστρα μόλις γνωρίζει κάποιον καινούριο στην παρέα. Ούτε καν αν τεθεί θέμα τι μπορεί να φάει από το μενού που δεν περιέχει ζωικές πρωτείνες. Το μαθαίνουμε αργότερα σε ανύποπτο χρόνο, κι έχει οδηγήσει σε κάποιες ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Αντιθέτως, εκείνοι που είναι vegan επειδή είναι της μόδας/φροντίζουν τη μάνα γη/ένθερμοι προσηλυτιστές στον "καθαρό τρόπο ζωής" βρίσκουν τρόπο να το εισάγουν στη συζήτηση με το καλημέρα, γιατί ακριβώς το θεωρούν απαραίτητο αυτοπροσδιορισμό, μαζί με το επάγγελμά τους και όποια άλλη ιδιότητα. Δεν έχω τεράστιο δείγμα αλλά τα στατιστικά μου επιβεβαιώνουν την παρατήρηση μέχρι τώρα :)
#2# Λοιπόν, εγώ που είμαι φύσει καχύποπτη, υποψιάζομαι ότι η προϊσταμένη σου είναι μάλλον ψιλοάσχετη με το αντικείμενό της και αφού κάθε τρίμηνο πρέπει να παρουσιάζει στους παραπάνω κάποιες αξιολογήσεις και δεν πολυξέρει τί να γράψει, επειδή θεωρεί ότι για να είναι σοβαροφανής η αξιολόγηση πρέπει να εντοπίζει και κάποια "αρνητικά" και βαριέται μάλλον να το ψάχνει παραπάνω, τραβάει μια "έλλειψη ομαδικότητας" που είναι μια χαρά πασπαρτού, κολλάει παντού, έτσι, για να φανεί ότι αξιολογεί και παίρνει στα σοβαρά τη δουλειά της, χωρίς να ξέρει ούτε αυτή σε τί συνίσταται αυτή η έλλειψη και έτσι δεν ξέρει ούτε να στο εξηγήσει!
Ισχύει κι αυτή η ανάγνωση. Ιδιαίτερα επειδή ο μάνατζερ στην Ελλάδα σπανίως είναι θέση με συγκεκριμένα κριτήρια (κολλάνε διάφορες ειδικότητες και απόφοιτοι). Ερωτώσα να στο κάνω συγκεκριμένο και λιανά τι εννοεί η προϊσταμένη όμως;1.Να είσαι διατεθειμένη να κάνεις εσύ άλλο ταμείο από το δικό σου όταν θέλει η συνάδελφος να πάει προς νερού της.2.Να είσαι διατεθειμένη να κάνεις εσύ ταμείο όταν έχει έρθει ώρα για διάλειμμα συναδέλφου και δεν μπορεί να το πάρει και τελικώς θα το χάσει επειδή είναι κοντά στο κλείσιμο.3.Να είσαι διατεθειμένη να χωθείς σε άβολη ημερομηνία για να πάρουν ρεπό τις γιορτές οι οικογενειάρχες.4.Να είσαι διατεθειμένη να δείξεις ζήλο να οργανωθούν οι απογραφές στο τέλος της χρονιάς ή όποτε τις κάνετε.5.Να έχεις φτιάξει ψιλά από πριν για την συνάδελφο που θα στα ζητήσει όταν θα καίγεστε κι οι δυο. 6.Να κάνεις τουμπεκί όταν η προϊσταμένη θα ζητήσει να σας κάνει briefing (μη χέσω)Γενικώς ομαδικότητα σημαίνει να δείξεις την ΔΙΑΘΕΣΗ (στην πράξη μπορείς να μην κάνεις τίποτα από αυτά τελικά όταν ξεπερνούν τα όριά σου) να κάνεις υποχωρήσεις για το καλό των άλλων. Στις δουλειές έχει μεγαλύτερη δυστυχώς σημασία το τι φαίνεται από το τι είναι τελικώς (εκτός αν έχει επιχείρηση ο ίδιος ή κάνει ελεύθερο επάγγελμα. Εκεί το αποτέλεσμα είναι αμείλεικτο). Αυτό βέβαια το συνειδητοποιεί κανείς μετά από αρκετές δεκαετίες. Αν το συνειδητοποιήσει και δεν το ρίξει στην κακούργα κενωνία και τις πτάνες και τρελές που'χουν τις τύχες τις καλές κλπ. κλπ. κλπ.
3.Να είσαι διατεθειμένη να χωθείς σε άβολη ημερομηνία για να πάρουν ρεπό τις γιορτές οι οικογενειάρχες. Πηγή: www.lifo.grΑυτό μου θύμισε συζήτηση που είχα με φίλη, έξαλλη που ο εργένης συνάδελφος ήθελε να πάρει άδεια την εβδομάδα του 15Αύγουστου ενώ «προτεραιότητα να διαλέξουν, έχουν αυτοί που έχουν οικογένεια» (δηλαδή η αφεντομουτσουνάρα της) και της απάντησα ότι «ίσα ίσα, προτεραιότητα να διαλέξουν, έχουν αυτοί που ΔΕΝ έχουν οικογένεια». Στο αιφνιδιασμένο και απορημένο της «Μα, γιατί;» η απάντηση ήταν «Μα, για να μπορέσουν να κάνουν κι αυτοί οικογένεια». Νομίζω πως ακόμα αναρωτιέται…
Εγώ θα σημειώσω δύο πράγματα: Όντας ακόμα πιο καχύποπτος, φοβάμαι την πιθανότητα να μη σε γουστάρει ή απλά να θέλει να σε μειώσει για την περίπτωση που θα πρέπει να βγει από πάνω. Συμπτωματικά, έβλεπα μία ταινία χθες που περιέγραφε την συμπεριφορά των μαύρων επιστατών στους σκλάβους, κάτι αντίστοιχο. Δεύτερον, όντως μπορεί να ηχεί άσχημα, αλλά οι οικογενειάρχες έχουν περισσότερα προνόμια στον εργασιακό χώρο, λόγω κοινωνικών κριτηρίων. Πρώτο κριτήριο είναι η αποδοτικότητα, αλλά στη συνέχεια θα απολυθούν οι ανύπαντροι. Κριτήριο ομαδικότητα στο ταμείο, δύσκολα γίνεται δεκτό πάντως. Όσον αφορά τις άδειες, αλλά βασικά αποφασίζει ο εργοδότης, συνήθως ένας μεσήλικας με παιδιά.
Το ξέρω βρε Natasa μου. Κι είναι άδικο. Αλλά είναι ΠΑΡΑ πολύ δύσκολο να εξηγήσεις σε δύο πεντάχρονα ματάκια δακρυσμένα γιατί ο μπαμπάκας δεν μπορεί να είναι μαζί σας στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι και στο ανοιγμα των δώρων. Δυσκολότερο απ΄όσο να εξηγήσεις στην παρέα ότι τελικά θα βρεθείτε για ρεβεγιόν την Πρωτοχρονιά αντί για τα Χριστούγεννα επειδή δουλεύεις. Γι'αυτό και μόνο. Τίποτα άλλο. :)YΓ. Σε καμμία περίπτωση δεν θεωρώ ότι "αξίζει" περισσότερο η ζωή του οικογενειάρχη.
Light μου ειλικρινά τώρα...την οικογένεια το 15Αύγουστο ειδικά θα την δημιουργήσουν; Δεν παίζουν γονιμοποιήσεις άλλες μέρες; Τι θέλω να πω. Καλές οι εξυπνάδες δεν λέω αλλά να έχουν κι ένα πρακτικό αντίκρυσμα. Εκτός αν είναι με την χάρη της Μεγαλόχαρης (μεγάλη η Χάρη της). Αλλά τότε δεν πάμε Μύκονο πάμε Παναγιά Σουμελά για διακοπούλες έτσι; ;) :P Το ξέρω ότι ακούγεται τρομερά άδικο στους μη οικογενειάρχες αλλά απλούστατα όταν έχεις παιδιά έχεις να ρυθμίσεις πολλά πράγματα που πρέπει ταυτοχρόνως να λειτουργούν (Και διακοπές περνάμε ως "μη διακοπές" αν θέλετε να ξέρετε οπότε μην ζηλεύετε. Διακοπές με παιδιά μικρά ΔΕΝ είναι διακοπές. Γενικώς μην κάνετε παιδιά είναι η συμβουλή μου. Απλά μην.)
Ναι βρε Καραβαν αλλά δεν μπορείς να κάνεις τα χατίρια των παιδιών σου εις βάρος των άλλων. Όποιος κάνει οικογένεια, οφείλει να τη διαχειριστεί όσο καλύτερα μπορεί με τις δικές του δυνάμεις, όχι στις πλάτες άλλων. Και όχι δεν το θεωρώ τρομερό να εξηγήσεις ότι ο μπαμπάς δουλεύει τα Χριστούγεννα αλλά θα είναι μαζί μας την Πρωτοχρονιά.
μην ξεχνάμε επίσης ότι ο εργαζόμενος γονιός δεν έχει πού να αφήσει το παιδί του όταν τα σχολεία κλείνουν. Κάποιες φορές δηλαδή είναι θέμα ανάγκης και όχι κατάχρησης. Ακόμα κι εμείς που πηγαίνουμε το παιδί μας σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό, βρεθήκαμε φέτος όλο τον Αύγουστο που έκλεισε ο σταθμός να μην έχουμε τι να κάνουμε. Παρακάλεσα τους συναδέλφους μου (ομοίως και ο σύζυγός μου) να λείψω κάποιες συγκεκριμένες ημέρες και εβδομάδες για να μοιράσουμε τη φροντίδα της κόρης μας. Οι συνάδελφοί μας δεν ήταν υποχρεωμένοι να το δεχτούν φυσικά. Αλλά κι εγώ με τη σειρά μου θα ανταποδώσω τη χάρη όταν τους χρειαστεί και το ξέρουν.
Παιδιά μην παρεξηγηθώ. Δεν έχω προσωπικό όφελος από τις πλάτες των άλλων (είμαστε αυτοαπασχολούμενοι). Απλώς λέω ότι είθισται να γίνεται αυτή η παραχώρηση ως ένδειξη καλής θέλησης. Δεν σημαίνει ότι ο οικογενειάρχης συνάδελφος θα είναι ένα γαϊδούρι και μισό και θα εκμεταλλεύεται τους άλλους αλλά θα ανταποδίδει κι εκείνος ανθρώπινα εξυπηρετήσεις όταν μπορεί. Τουλάχιστον σε ένα περιβάλλον νορμάλ κι όχι κάποιο υποβαθμισμένο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η μάνατζερ είναι κατώτερη των προσδοκιών πολύ απλά. Νομίζω όλοι συμφωνούμε ως προς αυτό.
Σχετικά με τις διακοπές, όσο δεν είχα παιδιά δεν είχα διανοηθεί να πάρω διακοπές τον Αύγουστο, γιατί είναι ο χειρότερος για να ταξιδέψεις και ο καλύτερος για να απολαύσεις την Αθήνα (αν ζεις στην Αθήνα, φυσικά).Οπότε, είχα ενημερώσει όλους όσοι είχαν παιδιά ή συντρόφους που εργάζονταν σε επιχείρηση που έκλεινε τον Αύγουστο ότι από εμένα είχαν το ελεύθερο να πάρουν τον Αύγουστο άδεια.Αργότερα, αναγκάστηκα, όχι μόνο να παίρνω Αύγουστο άδεια, αλλά να την παίρνω και σπαστά για τις διάφορες ανάγκες των παιδιών (χριστούγεννα, πάσχα, καλοκαίρι). Και συμφωνώ κι επαυξάνω: διακοπές με παιδιά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ, είναι Κόλαση.