ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν δεν ξέρω πώς μου ήρθε μετά από τόσα χρόνια, αλλά αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας ένα από τα ραντεβού που είχα και να ακούσω απόψεις.Να ξεκαθαρίσω αρχικά ότι δε θεωρώ αναγκαίο να πληρώσει ο άντρας ό,τι πάρω εγώ στο 1ο ή σε οποιοδήποτε ραντεβού.Έχουμε και λέμε... εγώ τότε ήμουν 19 χρονών φοιτήτρια στην επαρχία, άνεργη. Αυτός 28, αξιωματικός της αεροπορίας με αρκετά λεφτά, ενδιαφέροντα όπως τα ακριβά αμάξια, ταξίδια εξωτερικού κ.λπ. Με προσκαλεί να βγούμε χωρίς να μου πει το πού. Και με πάει σε ακριβότατο μαγαζί της παραλιακής που τότε είχε είσοδο 20 ευρώ, μπαίνει πρώτος πληρώνει τα δικά του, επειδή όμως εγώ δεν είδα πόσο ήταν η είσοδος τον ρωτάω "20 δίνω;" και γυρνάει και μου λέει "ναι, νόμιζες ότι στα πλήρωσα εγώ;;" Και ρε παιδιά θα την πω την αμαρτία μου, θύμωσα! Όχι γιατί δεν κέρασε αλλά ρε φίλε βγαίνεις με ένα κοριτσάκι 19 χρονών που ξέρεις ότι δε δουλεύει και μετά βίας σπουδάζει στην επαρχία με πόσα έξοδα, και χωρίς να ρωτήσεις αν μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά τη βγάζεις πρώτο ραντεβού σε ακριβό μαγαζί, δεν πληρώνεις εσύ και στο τέλος ρωτάς όλο ειρωνεία τέτοιο πράγμα λες και σου ζήτησε να πληρώσεις και τα δικά της; Είμαι παράλογη που μου κακοφάνηκε όλο αυτό;