Οι γεμάτες μεγαλοπρέπεια ακουαρέλες της Georgia O’Keeffe

Οι γεμάτες μεγαλοπρέπεια ακουαρέλες της Georgia O’Keeffe Facebook Twitter
"Οι άντρες με υποβίβαζαν αναφέροντάς με ως την καλύτερη γυναίκα ζωγράφο. Εγώ πάλι πιστεύω ότι είμαι ένας από τους καλύτερους ζωγράφους", είχε δηλώσει κάποτε... Georgia O'Keeffe, courtesy of Radius Books
0

Εύθικτη, ανυπότακτη, φιλομαθής και εισηγήτρια μίας αμιγώς φεμινιστικής τέχνης η Georgia O 'Keeffe δεν ήταν μόνο η ζωγράφος των πασίγνωστων λουλουδιών σε σχήμα αιδοίου. 60 χρόνια καλλιτεχνικής πορείας και ακόμη αποκαλύπτονται οι δυναμικές ζωγραφικές νόρμες της μέσα σε φαινομενικά τρυφερές αναπαραστάσεις, όλες μανιφέστα μιας γυναικείας ψυχής που έκανε πολλούς άντρες καλλιτέχνες να αποζητούν να φτάσουν στο επίπεδο της σχεδιαστικής της δύναμης. 

"Οι άντρες με υποβίβαζαν αναφέροντάς με ως την καλύτερη γυναίκα ζωγράφο. Εγώ πάλι πιστεύω ότι είμαι ένας από τους καλύτερους ζωγράφους", είχε δηλώσει κάποτε προκλητικά για την εποχή της, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι το μεγαλείο της καλλιτεχνικής δημιουργίας δεν έχει φύλο. "Μητέρα" του αμερικανικού μοντερνισμού, υπήρξε η πιο επιδραστική φεμινίστρια καλλιτέχνις της εποχής με τα έργα της να συνεχίζουν να επηρεάζουν άλλους δημιουργούς, ασχέτως αν παραδέχονται ότι αυτή υπήρξε η αφετηρία της έμπνευσης τους. 

Το φεμινιστικό της όραμα αποτυπώνεται σε όλη του τη δύναμη σε μία νέα έκδοση από τη "Radius Books" στις σελίδες της οποίας κυριαρχούν οι ακουαρέλες της O' Keeffe, και από τη χρονική περίοδο 1916-1918, χρόνια τα οποία η ζωγράφος τα πέρασε στο Τμήμα Τεχνών του West Texas State College, ζωγραφίζοντας συχνά στον ελεύθερο χρόνο της, στο φαράγγι του Palo Duo.

Οι γεμάτες μεγαλοπρέπεια ακουαρέλες της Georgia O’Keeffe Facebook Twitter
Georgia O'Keeffe, courtesy of Radius Books

 

Στις ακουαρέλες της αναπαρίσταται τόσο ο εσωτερισμός της O' Keeffe, όσο και τα τοπία που αντίκριζε, καθώς και η εκδοχή του δικού της γυμνού σώματος, έχοντας αφομοιώσει όλα όσα έμαθε ως παιδί από τον πρώτο της δάσκαλο στη ζωγραφική, πίσω στην πατρίδα της, στο Sun Prairie, του Γουϊσκόνσιν. Λίγο αργότερα, στα 1908, σε ένα ταξίδι της στη Νέα Υόρκη θα σταματήσει σε μία έκθεση του Ογκίστ Ροντέν. Η γκαλερί ανήκε στον Alfred Stieglitz, τον άντρα που λίγο αργότερα θα γινόταν σύζυγος και καλλιτεχνικός σύμβουλος και συνεργάτης της. "Εκείνα τα χρόνια σφράγισαν τη ριζοσπαστική τέχνη της, σε μια εποχή κατά τη διάρκεια της οποίας ξεκάθαρα εδραίωσε την προσήλωση της στην αποδόμηση", εξηγούν από τον εκδοτικό οίκο. 

 

"Oι ακουαρέλες της Ο 'Keeffe εξερευνούν την υφή και το τοπίο του Τέξας, την έρημο και ταυτόχρονα το σώμα της με ένα εξαιρετικά φίνο και ευαίσθητο μέσο και προκειμένου να αναπαραστήσει ένα σημαντικό επίτευγμα για τα δικαιώματα των γυναικών", τονίζεται.

 

Οι γεμάτες μεγαλοπρέπεια ακουαρέλες της Georgia O’Keeffe Facebook Twitter
Georgia O'Keeffe, courtesy of Radius Books

 

Σε αυτά τα σχέδια της πρώτης νιότης η O' Keeffe κάνει τα πρώτα της σταθερά βήματα στους πειραματισμούς με το χρώμα και τη λογική της αποδόμησης, περιγράφοντας σε μία εικαστική γλώσσα ιδιαίτερη τον μυστικό των τοπίων, τα οποία την περικυκλώνουν, αυτήν, ως γυμνό σώμα. Το αποτέλεσμα είναι μία σειρά πρώιμων σχεδίων, στα οποία ωστόσο φαίνεται τι θα επιλέξει να συγκρατήσει ως χαρακτηριστικά της κατοπινής της τέχνης: έντονα, αποδομημένα σχήματα, ζωντανά χρώματα και κυρίως τη συναρπαστική αντιπαραβολή των γυμνών γυναικείων καμπύλων μέσα σε έρημα ή βιομηχανικά τοπία, μαρκαρισμένα ως αντρικά. 

Πρόκειται για μία συναρπαστική απόδειξη του τι διαμόρφωσε τον καλλιτεχνικό χαρακτήρα και το καλλιτεχνικό ιδίωμα ίσως της σπουδαιότερης ζωγράφου του 20ου αιώνα. 

Οι γεμάτες μεγαλοπρέπεια ακουαρέλες της Georgia O’Keeffe Facebook Twitter
Georgia O'Keeffe, courtesy of Radius Books
Οι γεμάτες μεγαλοπρέπεια ακουαρέλες της Georgia O’Keeffe Facebook Twitter
Georgia O'Keeffe, courtesy of Radius Books
Οι γεμάτες μεγαλοπρέπεια ακουαρέλες της Georgia O’Keeffe Facebook Twitter
Georgia O'Keeffe, courtesy of Radius Books
Οι γεμάτες μεγαλοπρέπεια ακουαρέλες της Georgia O’Keeffe Facebook Twitter
Georgia O'Keeffe, courtesy of Radius Books
Οι γεμάτες μεγαλοπρέπεια ακουαρέλες της Georgia O’Keeffe Facebook Twitter
Georgia O'Keeffe, courtesy of Radius Books

 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το αμερικανικό «πραξικόπημα» στη Μπιενάλε της Βενετίας και οι θεωρίες συνωμοσίες που εξακολουθούν 60 χρόνια μετά

Εικαστικά / Το αμερικανικό «πραξικόπημα» στην Μπιενάλε της Βενετίας και οι θεωρίες συνωμοσίες 60 χρόνια μετά

Ένα νέο ντοκιμαντέρ εστιάζει στις έντονες αντιδράσεις που προκάλεσε η «σκανδαλώδης» βράβευση του αρχιερέα της ποπ αρτ Ρόμπερτ Ράουσενμπεργκ στην Μπιενάλε του 1964, με τη χορηγία της αμερικανικής κυβέρνησης.
THE LIFO TEAM
Οι ζωές και τα έργα της Lorenza Böttner

Εικαστικά / Οι ζωές και τα έργα της Lorenza Böttner

Η Lorenza Böttner (1959-1994) ήταν μια καλλιτέχνις που είχε έντονα βιωματική, σωματική σχέση με τη μεταμόρφωση. Μεταμόρφωσε μια ζωγραφική πρακτική σε εικαστική περφόρμανς που «βγήκε» στον δρόμο και έκανε τον δημόσιο χώρο θεατρική σκηνή για μια πολιτικοποιημένη σωματική διαφορετικότητα.
PAUL B. PRECIADO
Ένας Μάιος γεμάτος με σύγχρονη τέχνη στην Αθήνα

Πολιτισμός / Ένας Μάιος γεμάτος με σύγχρονη τέχνη στην Αθήνα

Το τρίτο μέρος του αφιερώματος του ΕΜΣΤ στις γυναίκες εικαστικούς, Jonathan Meese στην Bernier/Eliades, Θανάσης Τότσικας στη Rodeo, Ιωάννα Λημνιού στην Breeder και ό,τι άλλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι γκαλερί και οι χώροι τέχνης τον Μάιο.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Σεξ, ερωτισμός, χλιδή και λάμψη: Ο πολυτάραχος κόσμος της Tamara de Lempicka

Εικαστικά / Ερωτισμός, χλιδή και λάμψη: Ο πολυτάραχος κόσμος της Tamara de Lempicka

Εκθέσεις, ένα μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ και τιμές-ρεκόρ σε δημοπρασίες φέρνουν στο προσκήνιο μία από τις γυναίκες με τη μεγαλύτερη καλλιτεχνική επιρροή στις αρχές του 20ού αιώνα
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Μαντάμ ντε Πομπαντούρ δεν ήταν μόνο η ερωμένη του βασιλιά

Εικαστικά / Η Μαντάμ ντε Πομπαντούρ δεν ήταν μόνο η ερωμένη του βασιλιά

Μια γυναίκα με εξουσία στην Αυλή των Βερσαλλιών, η οποία ήταν υπέρ των μεταρρυθμίσεων και του «φιλοσοφικού» κόμματος που υποστήριζε τον Διαφωτισμό, υπήρξε καλλιτέχνιδα και προστάτιδα των τεχνών. Ήταν όμως και λαομίσητη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο ζωηρόχρωμος, μυστηριώδης, πνευματικός κήπος της Ιωάννας Λημνιού

Εικαστικά / Η Ιωάννα Λημνιού μεταμορφώνει την γκαλερί The Breeder σε ιδεώδη κήπο

Στην πρώτη της ατομική έκθεση της που συζητιέται, μέσα από την πυκνή βλάστηση των έργων της αχνοφαίνεται και μια ελπίδα ότι αξίζουμε μια καλύτερη πραγματικότητα από αυτή που ζούμε στις ασφυκτικά φτιαγμένες πόλεις.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Για τους αγρότες δεν έχει προτεραιότητα η “οικολογική ευαισθησία” της πόλης, αλλά η πραγματικότητά τους»

Εικαστικά / «Για τους αγρότες δεν έχει προτεραιότητα η “οικολογική ευαισθησία” της πόλης, αλλά η πραγματικότητά τους»

Ανάμεσα σε εκατοντάδες έργα που υπαγορεύονται από τα «επείγοντα» της εποχής, το «Ξηρόμερο», η ελληνική συμμετοχή στην 60ή Μπιενάλε της Βενετίας, εστιάζει στην εντοπιότητα και λειτουργεί ως φόρος τιμής στα πανηγύρια της επαρχίας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Η Βενετία γιορτάζει τη εικονογραφία και τον συμβολισμό του στήθους

Εικαστικά / Μια μεγάλη εικαστική έκθεση αφιερωμένη στο γυναικείο στήθος

Στη Βενετία και στο Palazzo Franchetti μια έκθεση αφηγείται την «περιπέτεια» ενός σημείου της γυναικείας ανατομίας που έχει κατανοηθεί και αναπαρασταθεί στην τέχνη, τη διαφήμιση, τη μόδα, σε όλους τους πολιτισμούς και τις παραδόσεις με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.
NEWSROOM
Το λεπτεπίλεπτο έργο του Στρατή Ταυλαρίδη που το κατέστρεψε μια γάτα στη Σμύρνη 

Εικαστικά / Το λεπτεπίλεπτο έργο του Στρατή Ταυλαρίδη που το κατέστρεψε μια γάτα στη Σμύρνη 

Ο νεαρός εικαστικός εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Μεσογειακή Μπιενάλε της Σμύρνης με ένα έργο για την ιστορία ενός παιδιού που έχει υποστεί ενδοοικογενειακή κακοποίηση, το οποίο καταστράφηκε από μια γάτα. Και δεν βρέθηκε κανείς να τη σταματήσει! 
M. HULOT
Έντεκα μουσικοσυνθέτες μάς καλούν να τους ξανα-ανακαλύψουμε

Εικαστικά / Έντεκα μουσικοσυνθέτες μάς καλούν να τους ξανα-ανακαλύψουμε

"Νομίζω ήρθε η ώρα ν' ακούσουμε..." - Το Ινστιτούτο Ελληνικής Μουσικής Κληρονομιάς, σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη, επιχειρεί μια πρωτότυπη μουσειακή παρέμβαση στη μόνιμη έκθεση της Πινακοθήκης Γκίκα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ