Aκούστε σε πρώτη μετάδοση το νέο τραγούδι της Τάνιας Τσανακλίδου σε μουσική Λένας Πλάτωνος και σε στίχους Ελένης Φωτάκη

3

Το τραγούδι ''Την λένε Εύα'', για την ομώνυμη θεατρική παράσταση, ηχογραφήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2016 στο home studio της Λένας Πλάτωνος, παρουσία της Εύας Κουμαριανού, του ''τιμώμενου'' προσώπου, της συνδημιουργού - στιχουργού Ελένης Φωτάκη, της Βικτώριας Μπόζικ, του παραγωγού - συμπρωταγωνιστή της Εύας, Απόλλωνα Μπόλλα, και εμού, του ''κουμπάρου'' της δουλειάς αυτής. Ήρθε η Τάνια Τσανακλίδου και θυμάμαι την Εύα να σκύβει να της κάνει υπόκλιση. Το 1979, άλλωστε, όταν η Τάνια τραγουδούσε στη ''Μέδουσα'', σε κάποιο σημείο του προγράμματος, όποτε έλεγε τους ''Δρόμους του Βερολίνου'', παρατηρούσε να έχουν καταλάβει τη μία σκάλα του μαγαζιού κάτι κορίτσια με πολύχρωμα μαλλιά. Και σαν τελείωνε το συγκεκριμένο τραγούδι, η σκάλα άδειαζε. Μια - δυο, πιάνει η Τάνια τον ιδιοκτήτη: ''Τι συμβαίνει, γιατί φεύγουν; Δεν τους αρέσει το πρόγραμμα;'' Η απάντηση υπήρξε, αν μη τι άλλο, συγκινητική: ''Δεν κατάλαβες! Πρόκειται για τραβεστί που γνωρίζουν την ώρα που θα πεις τους Δρόμους του Βερολίνου και πετάγονται από την πιάτσα στη Συγγρού μόνο και μόνο για να σ' ακούσουν να το λες''! Μεταξύ εκείνων των κοριτσιών, λοιπόν, ήταν και η Εύα Κουμαριανού!


Στο τραγούδι πιάνο έπαιξε η ίδια η Λένα και αργότερα ο βοηθός της, ο Στέργιος Τσιρλιάγκος, ανάλαβε τη διακριτική ενορχήστρωση του. Μου έκανε εντύπωση ο σεβασμός συνθέτριας και ερμηνεύτριας στη στιχουργό. Η Φωτάκη μπήκε στο δωματιάκι του στούντιο, φόρεσε τα ακουστικά και έλαβε μέρος στην όλη διαδικασία. Όταν η φωνή της Τάνιας έσπασε στο τρίτο κουπλέ, στη φράση ''Τη λένε Εύα'', μας πήραν όλους τα ζουμιά. Τό'χει, άλλωστε, αυτό η Τάνια! Υπάρχει πιο συναισθηματική τραγουδίστρια; Δεν υπάρχει!
Καμαρώνω γι' αυτή τη μοναδική πρώτη συνεύρεση Πλάτωνος - Τσανακλίδου με αφορμή μία θεατρική παράσταση και μία γνωστή τρανς περφόρμερ. Σύμφωνα με τη Λένα, είχε πολλά χρόνια να γράψει τραγούδι που να συνδέεται σαν κλίμα με τον θρυλικό ''Καρυωτάκη'' της.

 

―Αντώνης Μποσκοϊτης

3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η οδύνη που δεν εκλύεται

Θέατρο / Η οδύνη που δεν εκλύεται

Μέσα από μια πολυπρισματική θεατρική αφήγηση ο συγγραφέας του έργου «Το πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος» επιχειρεί να αναδείξει το πολυσύνθετο τοπίο καταπίεσης και εκφοβισμού που οδηγεί σε ακραία φαινόμενα βίας.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Φωκάς Ευαγγελινός: «Με ζουρνάδες έχω μεγαλώσει, στις ντίσκο χόρευα επειδή χόρευαν γύρω μου»

Οι Αθηναίοι / Φωκάς Ευαγγελινός: «Με ζουρνάδες έχω μεγαλώσει, στις ντίσκο χόρευα»

Από τους πιο αγαπητούς χορευτές και χορογράφους της Ελλάδας, ο Φωκάς Ευαγγελινός αφηγείται την πορεία του από τις εποχές που η τέχνη του χορού δεν έχαιρε μεγάλης αναγνώρισης μέχρι σήμερα που -ευτυχώς- τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αργύρης Ξάφης: «Η φράση “πάμε κι ό,τι γίνει” είναι ενδεικτική μιας νοοτροπίας που μας έχει γαμήσει σε αυτή τη χώρα σε κάθε επίπεδο»

Θέατρο / Αργύρης Ξάφης: «Να μου προτείνουν τι; Να αναλάβω το Εθνικό; Δεν με ενδιαφέρει»

Το «Πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος» είναι από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις της σεζόν και με την ευκαιρία βρεθήκαμε με τον Αργύρη Ξάφη στο θέατρο Θησείο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Θέατρο / Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, μιλά για τις εργασίες μεταστέγασής του στην οικία Αλεξάνδρου Σούτσου, για την πολύτιμη αρχειακή συλλογή αλλά και για το τι αναμένεται να γίνει με τα καμαρίνια σπουδαίων ηθοποιών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Περιμένοντας τον Γκοντό του Θεόδωρου Τερζόπουλου

Θέατρο / «Περιμένοντας τον Γκοντό»: Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος ανατρέπει όσα γνωρίζαμε για το αριστούργημα του Μπέκετ

Ένα ταξίδι, μια παράσταση, μια συνάντηση με τον σημαντικότερο εν ζωή Έλληνα σκηνοθέτη: από το Μιλάνο στην Αθήνα, από το Piccolo Teatro στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Θεόδωρου Τερζόπουλου προσφέρει μια ριζοσπαστική ανάγνωση του έργου του Μπέκετ.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Σαν πλοίο που ναυάγησε, σα νούφαρο που μάδησε

Κριτική Θεάτρου / Σαν πλοίο που ναυάγησε, σαν νούφαρο που μάδησε

Επιχειρώντας να αποδώσει τη «φαινομενικά ασύνδετη μορφή ενός ονείρου που υπακούει στη δική του λογική», όπως αναφέρει ο Στρίνμπεργκ στο «Ονειρόδραμα», η Γεωργία Μαυραγάνη επέλεξε να μιλήσει για το ίδιο το θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
42' με τον Βασίλη Βηλαρά

Θέατρο / Βασίλης Βηλαράς: «Το θέατρο είναι ένα ομοφοβικό και χοντροφοβικό επάγγελμα»

Στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και στον «Καταποντισμό» ο ηθοποιός και σκηνοθέτης φέρνει στο φως μαρτυρίες από την γκέι Ελλάδα της Μεταπολίτευσης μέσα από επιστολές που στάλθηκαν στο περιοδικό ΑΜΦΙ, το πρώτο μέσο που άρθρωσε δημόσια λόγο στην Ελλάδα για την εμπειρία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ