«Σύνθεση για έξι σώματα», της Αντωνίας Οικονόμου

«Σύνθεση για έξι σώματα», της Αντωνίας Οικονόμου Facebook Twitter
0



Η ANΤΩΝΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ παρουσιάζει τη νέα της δουλειά Σύνθεση για έξι σώματα στην Ακαδημία Πλάτωνος.

 

— Με ποιον τρόπο επηρέασε ο χορός τη ζωή σας;

Με έφερε σε επαφή με την υπομονή, την εξάντληση, τη δημιουργία της έκφρασης, τη θυσία αλλά και το τραύμα. Το 2015 σπούδαζα χορό και χορογραφία στο Λονδίνο και οι σπουδές μου διακόπηκαν από έναν τραυματισμό. Τώρα, στη Σύνθεση, θα είναι η πρώτη φορά από τότε που θα υπάρξω ξανά ως σώμα στη σκηνή. Το να αναπρογραμματίσει και να αποδομήσει κανείς την κινητική του νοημοσύνη νομίζω πως είναι ένα καθαρτικό εγχείρημα, αλλά δεν πιστεύω στην ικανότητα του σώματος ως μνήμης, ως τραύματος, να ξεχάσει.


— Τι μέλλον θεωρείτε ότι έχουν οι παραστατικές τέχνες στη μετα-Covid εποχή;

Πιστεύω ότι στη σκηνή το σώμα καλείται να αναπολήσει την ιστορικότητα μέσα στην οποία εντάσσεται. Αυτό που με ανησυχεί είναι αν και κατά πόσο είμαστε συνειδητοποιημένοι ως προς το τι σημαίνει αυτή η αλλαγή και πόσο δεν πρέπει να επιστρέψουμε στην κανονικότητα, πρώτον γιατί δεν μπορούμε και δεύτερον επειδή αυτή μας οδήγησε εδώ.


— Μιλήστε μας για το έργο σας «Σύνθεση για έξι σώματα».

Ξεκινήσαμε εργαστήρια χωρίς βλέψεις να γίνουν παράσταση. Κινητοποιηθήκαμε από την ανάγκη μας να λειτουργούμε μέσα σε ένα συνεχόμενο τώρα, χωρίς τις εμμονές ενός αποτελέσματος, σε έναν χώρο έρευνας, ασφάλειας και παρατήρησης, έπειτα από αυτά που βίωσε το σώμα τους προηγούμενους μήνες. Με ελάχιστα τεχνικά μέσα –η απολύτως αναγκαία συνθήκη στη σκηνή, άλλωστε, ήταν πάντοτε οι ίδιοι οι ερμηνευτές– και το σώμα ως το μοναδικό μέσο για να μοιραστούν οι ερμηνευτές με το κοινό τους κώδικες, τις εικόνες και τις στιγμές των κόσμων που δομήθηκαν κατά τη δημιουργική διαδικασία. Ένας χορός με τον χώρο, χτίζοντας το τώρα. Ούτως ή άλλως, το μέλλον παραμένει αχαρτογράφητο.


— Στις 28 Ιουλίου θα είστε στο θέατρο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Τι σημαίνει αυτός ο χώρος για εσάς;

Είναι ένας τόπος συνθετικής μνήμης, για τον οποίον νιώθω πάντα μικρή για να μιλήσω. Από τότε που έκανα μαθήματα Φιλοσοφίας με έπιανε κόμπος στο στομάχι όταν διάβαζα γι' αυτόν. Τα ισχυρά και διφορούμενα μηνύματα αυτού του αρχαίου τόπου σε βάζουν σε σκέψεις όταν τοποθετείς ένα δρώμενο εκεί. Γι' αυτό και θα αναδομήσουμε το έργο για το συγκεκριμένο σημείο.


— Τα επόμενα σχέδιά σας;

Θα είμαστε στο Θέατρο Ροές τέλη Σεπτέμβριου για πέντε παραστάσεις με τη Σύνθεση, για να ανακαλύψουμε τι μπορεί να δώσει αυτό το έργο σε κλειστό χώρο, εφόσον πλάθεται από το περιβάλλον όπου κατοικεί και θα ανακατασκευαστεί εκ νέου.

28/7, Ακαδημία Πλάτωνος, Μαραθωνομάχων 8, Βοτανικός

Θέατρο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το πρωτοποριακό θέατρο της Ιόλης Ανδρεάδη και του Άρη Ασπρούλη καθιερώνεται στη Νέα Υόρκη

Θέατρο / Το πρωτοποριακό θέατρο της Ιόλης Ανδρεάδη και του Άρη Ασπρούλη καθιερώνεται στη Νέα Υόρκη

Η LiFO ταξίδεψε στο Μανχάταν και παρακολούθησε από κοντά τη νέα παράσταση των Ελλήνων δημιουργών, οι οποίοι επέστρεψαν για πέμπτη συνεχή χρονιά στο φημισμένο The Tank Theater, δείχνοντας τον δρόμο για την ουσιαστική εξωστρέφεια του ελληνικού θεάτρου. Διακεκριμένοι Αμερικανοί που παρακολούθησαν την παράσταση περιγράφουν τις εντυπώσεις τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η τραγική ιστορία του Βαγγέλη Γιακουμάκη γίνεται θεατρική παράσταση

Θέατρο / Η σοκαριστική ιστορία του Βαγγέλη Γιακουμάκη έγινε θεατρική παράσταση

Η παράσταση-ντοκουμέντο «801,5 μ.» βασίζεται στην υπόθεση του αδικοχαμένου φοιτητή της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων και ανεβαίνει από το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων στο Θέατρο Τζένη Καρέζη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η οδύνη που δεν εκλύεται

Θέατρο / Η οδύνη που δεν εκλύεται

Μέσα από μια πολυπρισματική θεατρική αφήγηση ο συγγραφέας του έργου «Το πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος» επιχειρεί να αναδείξει το πολυσύνθετο τοπίο καταπίεσης και εκφοβισμού που οδηγεί σε ακραία φαινόμενα βίας.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Φωκάς Ευαγγελινός: «Με ζουρνάδες έχω μεγαλώσει, στις ντίσκο χόρευα επειδή χόρευαν γύρω μου»

Οι Αθηναίοι / Φωκάς Ευαγγελινός: «Με ζουρνάδες έχω μεγαλώσει, στις ντίσκο χόρευα»

Από τους πιο αγαπητούς χορευτές και χορογράφους της Ελλάδας, ο Φωκάς Ευαγγελινός αφηγείται την πορεία του από τις εποχές που η τέχνη του χορού δεν έχαιρε μεγάλης αναγνώρισης μέχρι σήμερα που -ευτυχώς- τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αργύρης Ξάφης: «Η φράση “πάμε κι ό,τι γίνει” είναι ενδεικτική μιας νοοτροπίας που μας έχει γαμήσει σε αυτή τη χώρα σε κάθε επίπεδο»

Θέατρο / Αργύρης Ξάφης: «Να μου προτείνουν τι; Να αναλάβω το Εθνικό; Δεν με ενδιαφέρει»

Το «Πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος» είναι από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις της σεζόν και με την ευκαιρία βρεθήκαμε με τον Αργύρη Ξάφη στο θέατρο Θησείο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Θέατρο / Τι συμβαίνει με το Θεατρικό Μουσείο;

Η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, μιλά για τις εργασίες μεταστέγασής του στην οικία Αλεξάνδρου Σούτσου, για την πολύτιμη αρχειακή συλλογή αλλά και για το τι αναμένεται να γίνει με τα καμαρίνια σπουδαίων ηθοποιών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Περιμένοντας τον Γκοντό του Θεόδωρου Τερζόπουλου

Θέατρο / «Περιμένοντας τον Γκοντό»: Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος ανατρέπει όσα γνωρίζαμε για το αριστούργημα του Μπέκετ

Ένα ταξίδι, μια παράσταση, μια συνάντηση με τον σημαντικότερο εν ζωή Έλληνα σκηνοθέτη: από το Μιλάνο στην Αθήνα, από το Piccolo Teatro στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Θεόδωρου Τερζόπουλου προσφέρει μια ριζοσπαστική ανάγνωση του έργου του Μπέκετ.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ