Το δράμα των Γκρασαντόνια-Πιάτσα, μια ενδιαφέρουσα αλληγορία για τη διαύγεια της καθαρής συνείδησης, βασίζεται στα αληθινά γεγονότα της απαγωγής και διετούς ομηρίας ενός ανήλικου αγοριού, του Τζουζέπε ντι Ματέο, του οποίου ο πατέρας, ο περίφημος «Μετσανάσκα» στράφηκε εναντίον της σικελικής μαφίας στα μέσα της δεκαετίας του '90 με αφορμή την προμελετημένη δολοφονία του δικαστή Φαλκόνε, προδίδοντας τους βρόμικους συντρόφους του.

 

Το ντουέτο των σκηνοθετών (Salvo, πιο ωμά ρεαλιστικό, αλλά επίσης με μεταφυσικά στοιχεία) επινοεί μια συμμαθήτρια που ερωτεύεται τον κατά τι μεγαλύτερο στην ταινία Τζουζέπε και τον αναζητά επίμονα κι απελπισμένα όταν οι υπόλοιποι σιωπούν ή αδιαφορούν, και κυρίως δημιουργεί μια αόρατη κλωστή επικοινωνίας μεταξύ των δύο παιδιών, με κοινό παρονομαστή τον παραμυθένιο, αλλά όχι γλυκανάλατο, κόσμο των ζώων, των πτηνών και του δάσους που γειτονεύει με το χωριό τους.

 

Χωρίς να μετατρέψουν τον στοχαστικό χαρακτήρα των Μυστηρίων της Σικελίας σε ένα κράμα δραματικού θρίλερ με μαγικό ρεαλισμό, καταφεύγουν σε μια ήπια ιστορία φαντασμάτων ευρυγώνιων λήψεων και κάπως αργής αφήγησης, με μεταφυσικές συναντήσεις να διακόπτουν σκληρές εικόνες.