Ένας σκύλος που τον έλεγαν Φρίκη

Η Μαργαρίτα κι ο σύντροφός της χωρίζουν εγωιστικά, ύστερα από χρόνια σχέσης, ενώ αγαπιούνται ακόμη. Ξαναβρίσκονται έπειτα από καιρό, κάτω απ’ τις πιο περίεργες συνθήκες: συγκατοικούν στο κέντρο της πόλης, ενώ τους χωρίζει ένας λεπτός τοίχος, που  επιτρέπει να ακούγονται, αλλά όχι να βλέπονται. Δεν αναγνωρίζει ο ένας τον άλλον και ξεκινά μια επεισοδιακή «συγκατοίκηση», με αποτέλεσμα, να ξανασυστηθούν από την αρχή και να ξαναερωτευτούν. Πότε όμως και πώς θα πέσει ο τοίχος που τους χωρίζει;