H κωμωδία του Τσαρλς Λάντλαμ «Stage Blood» (στην κυριολεξία σημαίνει το ψεύτικο «αίμα» που χρησιμοποιείται στα θέατρα και στον κινηματογράφο) αφορά τη ζωή στο θέατρο ενός οικογενειακού θιάσου τρίτης κατηγορίας που βρίσκεται σε μία κάποια αμερικανική πόλη (Mudville, Λασπούπολη) και πρόκειται να παρουσιάσει «Άμλετ». Μόνο που για την δεδομένη παράσταση ο θίασος δεν έχει Οφηλία (η ηθοποιός που την ερμήνευε τα βρόντηξε κι έφυγε). Ευτυχώς, μία γηγενής της Λασπούπολης, η Έλφι Φέι ξέρει τον ρόλο της σαιξπηρικής ηρωίδας από στήθους κι έτσι αναλαμβάνει τον ρόλο. Επικεφαλής του θιάσου είναι ο Κάρλτον Στόουν ο πρεσβύτερος, κάποτε ένας σπουδαίος Άμλετ, περασμένης ηλικίας και πλέον εντελώς παραιτημένος. Τον Άμλετ παίζει πια ο γιος του, Κάρλτον Στόουν ο νεώτερος, που αν και διάδοχος της θεατρικής επιχείρησης, θα παραγκωνιστεί από την μητέρα του, Χέλγκα Βέιν, και τον εραστή της, ηθοποιό του θιάσου, Έντμουντ Ντάντρερυ. Oι αναφορές στην πλοκή του «Αμλετ» είναι σαφείς καθόλη την εξέλιξη του έργου. Βασικό ρόλο για την «επιτυχία» των παραστάσεων έχει ο Τζένκινς, ο διευθυντής σκηνής, ο οποίος κόλλησε το μικρόβιο του θεάτρου (αλλιώς, τρέχει στις φλέβες του stage blood) και θέλει να παρουσιάσει τα «Ορυκτά καύσιμα», ένα avant-garde θεατρικό έργο που έγραψε ο ίδιος.

 

Αυτό που επιχείρησε ο Λάντλαμ στο «Αίμα στην σκηνή» συνδέεται άμεσα με την ομάδα που δημιούργησε, την Ridiculous Theatrical Company, αφού στο πρώτο ανέβασμα του έργου (σ’ ένα off Broadway θέατρο τον Ιούλιο του 1974) τους ρόλους ερμήνευσαν οι βετεράνοι της ομάδας (Black-Eyed Susan, Lola Pashalinski, Bill Vehr, Jack Mallory, John D. Brockmeyer) και ο ίδιος ο Λάντλαμ, που έπαιξε τον ρόλο του Κάρλτον Τζούνιορ και του Άμλετ. Η Ridiculous Theatrical Company (RTC) ιδρύθηκε το 1967 από τον συγγραφέα, ηθοποιό και σκηνοθέτη Charles Ludlam. Για τα επόμενα 20 χρόνια η ομάδα συνδέθηκε με τα αιτήματα των νεανικών κινημάτων και της νεοϋορκέζικης αντι-κουλτούρας της εποχής. Εκείνος και οι συνεργάτες του άντλησαν από τα drag queen-shows και τις μεταμφιέσεις τους, έπαιξαν με την έννοια του φύλου (καθώς συχνά άνδρες έπαιζαν γυναικείους ρόλους και αντιστρόφως).

 

Αγαπημένος τρόπος του Λάντλαμ ήταν η παρωδία και η «πειραγμένη» μεταφορά διαφορετικών θεατρικών ειδών με βασικά ενισχυτικά τον τραβεστισμό και ποικίλες εκφάνσεις της ποπ κουλτούρας (σταρ, παλιές ταινίες, δημοφιλή τραγούδια, υλικά από τηλεοπτικά προγράμματα και διαφημίσεις). Tον Λάντλαμ ενδιαφέρει να σατιρίσει εν είδει inside joke τα ήθη ενός θιάσου, εκκινώντας από αδυναμίες του χαρακτήρα τους και επεκτείνοντας τον στόχο του σε ένα πλήθος θεμάτων που απασχολούν την καθημερινότητα και την τέχνη τους: σχολές υποκριτικές, θεατρολογικές θεωρίες, απόψεις και κλισέ των καλλιτεχνών, δεισιδαιμονίες, ανοησίες, αγωνίες και πρακτικά προβλήματα της παραγωγής και του βιοπορισμού τους.

 

Ειδικά στο «Αίμα στην σκηνή» ο Λάντλαμ πατάει στο σαιξπηρικό αριστούργημα, του οποίου αποσπάσματα «ερμηνεύουν» κάθε τόσο οι πρωταγωνιστές και πειράζει τη σχέση προσώπων/ρόλων ώστε η νοερή αντιπαράθεση της υπόθεσης του «Άμλετ» με το ανέβασμα της παράστασης από ένα σημερινό θίασο της συμφορά, να είναι διαρκής – από κει προκύπτει το κωμικόν του πράγματος, από τη διαρκή σύγκρουση του σπουδαίου παλιού υλικού με τους ασήμαντους σημερινούς θεατρίνους. Η παρωδία του δεν είναι όπλο διάλυσης αλλά μία δυναμική συνθήκη στο τέλος της οποίας αυτό που βεβαιώνεται είναι ότι η τέχνη είναι ζωή - και φέρει εντός της όσα, κωμικά και δραματικά, ανατροπές και υπερβολές, πτώσεις και ανατάσεις, η ζωή χωράει.

 

Ημέρες & ώρες παραστάσεων

Τετάρτη & Κυριακή: 19:00

Παρασκευή & Σάββατο: 21:15

 

Τιμές εισιτηρίων

15€ (Κανονικό), 13€ (Μειωμένο), 8€ (Ατέλεια)