Στο σημερινό «Α μπα»: δυστυχώς, όχι

Στο σημερινό «Α μπα»: δυστυχώς, όχι Facebook Twitter
104

__________________
1.

 

Αγαπημένη μου Α μπα και εξίσου αγαπημένοι σχολιαστές,

έχω ένα πρόβλημα, το οποίο είναι μεν επουσιώδες, όμως δυσκολεύει πολύ την καθημερινότητά μου. Πρόκειται για το καθημερινό μου φαγητό! Εργάζομαι στο σπίτι κάνοντας μια ιδιαίτερα απαιτητική δουλειά και έχω και ένα μωράκι 8 μηνών, το οποίο κρατάει μία κοπέλα εκείνες τις ώρες. Το ερώτημα λοιπόν είναι, όταν τρώω εγώ πρέπει να προσφέρω και στην κοπέλα; Είχα πει στην αρχή της συνεργασίας μας ότι δεν έχουμε πάντα φαγητό και να φέρνει το δικό της, όμως δεν έπιασε. Επειδή λοιπόν κυκλοφορούμε στο ίδιο σπίτι, που δεν είναι και καμία βίλα, αναγκαστικά θα δει πάντα τι ετοιμάζω ή τι παρήγγειλα από έξω. Έχω καταλήξει να της φτιάχνω πάντα να φάει το ίδιο με εμένα, γιατί αλλιώς νιώθω πολύ αμήχανα. Όμως αυτό με φέρνει σε πάρα πολύ δύσκολη θέση καθημερινά, είτε λόγω χρόνου ετοιμασίας είτε λόγω οικονομικών. Εντάξει όταν έχουμε φακές πχ δεν υπάρχει πρόβλημα. Αλλά το να προσφέρω σολωμό όταν έχουμε ψάρι είναι ένα κόστος 4 ευρώ παραπάνω την ημέρα. Ή μπορεί εγώ να θέλω να παραγγείλω κοτόπουλο καλαμάκια απέξω, αλλά επειδή είναι πολλά τα λεφτά, να πάρω τελικά δυο τυλιχτά, ένα για εμένα και ένα για την κοπέλα, ενώ δεν θέλω καθόλου τυλιχτό. Αμα φτιάξω μια σαλάτα, που είναι οικονομική, καταλήγω αντί να περνάω χρόνο με το μωρό μου, να κρατάει η κοπέλα το παιδί και εγώ να χάνω χρόνο να φτιάχνω σαλάτες, από τις ελάχιστες ώρες που έχω να δουλέψω! Να μείνω νηστική δεν παίζει, ούτε να τρώω σάντουιτς και τέτοια γιατί προσέχω πολύ την διατροφή μου και είναι πολύ σημαντικό για εμένα να τρώω ισορροπημένα γεύματα. Έχω καταλήξει να τρώω από τις 11 μεσημεριανό για να φάω πριν έρθει (δουλεύει δώδεκα με εφτά), να κρύβω από πριν έρθει φαγητά στο γραφείο μου (αλλά και πάλι κάτι πρέπει να βγάλω στην κοπέλα) και γενικά δυσκολεύομαι πολύ. Έχω μία σχετική οικονομική άνεση να παίρνω που και που απέξω για εμένα ή να τρώω κρέας και ψάρι, αλλά δεν έχω σε καμία περίπτωση την άνεση να το κάνω επί δύο, δεδομένου και ότι η κοπέλα πληρώνεται πάρα πολύ καλά. Έχω υπολογίσει ότι χαλάω 60 ευρώ το μήνα έξτρα για το φαγητό της. Θέλω απλά να τονίσω ότι επειδή έχω ταλαιπωρηθεί πολύ με δίαιτες και χάσιμο κιλών στη ζωή μου, είναι πραγματικά πολύ σημαντικό για εμένα να τρώω ψητά και ψάρια με σαλάτες, ενώ μόνο δύο φορές την εβδομάδα τρώω λαδερά/όσπρια, οπότε λύσεις του τύπου φάε κάτι πρόχειρο και ξαναφάε το βράδυ δυστυχώς δεν παίζουν. Επίσης όσες φορές έχω δοκιμάσει να της πω να φτιάξει μια σαλάτα μόνη της δεν φτιάχνει, νομίζω ντρέπεται. Καμία ιδέα; Τι κάνω λάθος;
-πεινασμένη μαμά


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ότι είσαι πολύ ενοχική; Δεν φαντάζεσαι πόσο φαίνεται αυτό στους άλλους. Της είπες από την αρχή να φέρνει φαγητό από το σπίτι της και «δεν έπιασε», αυτό σημαίνει ότι την διευκόλυνες πολύ για να μην το φέρνει. Η συμφωνία δεν είχε φαγητό μέσα. Τώρα έχεις δυστυχώς δημιουργήσει κακό προηγούμενο.


Αν καταφέρεις να διώξεις λίγες από τις ενοχές σου, θα καταφέρεις να την πείσεις να φτιάχνει μόνη της ό,τι μπορεί από το ψυγείο, και να μην νιώθεις χάλια αν δεν το κάνει. Χρειάζεται λίγη πυγμή, όχι πολλή. Μπορείς να ετοιμάζεις τα λαχανικά για τη σαλάτα από πριν και να έχεις ένα dressing και υλικά για τοστ. Νομίζω ότι πολλοί θα πέταγαν τη σκούφια τους για να έχουν όλα αυτά στον χώρο της δουλειάς τους.


__________________
2.

Βρε Λένα, τι σημαίνει ομαδικότητα σε μια δουλειά όπως ας πούμε ταμίας σε ένα εμπορικό πολυκατάστημα;
Το πρόβλημα μου πηγάζει από την προϊσταμένη μου, όπου κάθε τρίμηνο μας αξιολογεί μια προς μία και επί δύο χρόνια τώρα ακούω δεν είσαι ομαδική, δεν είσαι ομαδική, που η ομαδικότητα αν το ψάξεις πουθενά δεν ισχύει στην πράξη πάρα μόνο στα λόγια έχω κάνει και πωλήτρια και πίστεψε με δεν υπάρχει πουθενά και από κανέναν και ήταν κι ένας λόγος που ζήτησα αλλαγή τμήματος και με πήγαν στα ταμεία.
Λοιπόν ως πωλήτρια που ήμουν, ομαδικότητα θεωρητικά (ναι θεωρητικά αφού στην πράξη κανείς δεν ήταν ομαδικός παίκτης) σημαίνει ενημερώνω τους συναδέλφους για το τι προέκυψε, για τις παραγγελίες για το τι δουλειές έκανα ή δεν πρόλαβα να κάνω, για την πατάτα που έκανα ή δεν έκανα και άλλα πολλά πολλά. Ως ταμίας όμως τι είναι η ομαδικότητα τελικά και γιατί δεν είμαι ομαδική; Που αν τύχει περίπτωση μια συνάδελφος να έχει ένα προϊόν που να μην έχει κωδικό εγώ το έχω γραμμένο στο μπλοκάκι μου και της το λέω; Που κάθομαι και μοιράζω σακούλες στα υπόλοιπα ταμεία για να μην ξεμείνουνε οι συναδελφισες; Που γυρίζω παρατημένα προϊόντα στο κατάστημα;
Και ναι, αυτά που σου γράφω τα αναφέρω σε κάθε τρίμηνη αξιολόγηση που μου γίνεται, όμως η προϊσταμένη μου μου απαντά με ύφος δεν εννοώ αυτή την ομαδικότητα και όταν της λέω τότε τι μου λέει ε ψάξε να το βρεις και συνεχώς κολλάω με αυτό! Το έχω ψάξει από εδώ, το έχω ψάξει από εκεί,... Δεν βρίσκω τίποτα ποτέ.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ούτε εγώ ξέρω τι εννοεί, αλλά έχω μια θεωρία. Επειδή αυτό που σου λέει «ψάξε να το βρεις», είναι αντιεπαγγελματικό και δεν βοηθάει κανέναν, θα εννοεί και πάλι κάτι που δεν έχει σχέση με την δουλειά και δεν βοηθάει κανέναν, δηλαδή να είσαι ευχάριστη, φιλική και να νιώθεις ότι η δουλειά σου είναι το χόμπι σου. Όχι ότι είναι κακό να είσαι ευχάριστη και φιλική, αλλά δεν είναι προϋπόθεση για να είσαι καλή στη δουλειά, στη δουλειά αρκεί να είσαι ευγενική και τυπική, που μάλλον είσαι, και αυτό είναι που δεν της αρέσει. Μερικές φορές τα αφεντικά βασίζονται στο λίμπο μεταξύ επαγγελματικής και φιλικής συμπεριφοράς για να το εκμεταλλεύονται «μπορείς να κάνεις και αυτό και εκείνο που δεν είναι δουλειά σου και να καθίσεις λίγο παραπάνω τώρα που είμαστε όλοι φίλοι» και τα σχετικά.


Ίσως να είμαι πολύ καχύποπτη.


__________________
3.

Γεια σου βρε α-μπουλα !!!
Έχω ερώτηση και αρκετά σοβαρή. Ζω στο εξωτερικό εδώ και 3 χρόνια και πιο συγκεκριμένα στη Γαλλία. Είμαι στα 27 και είναι μια ηλικία που οι άνθρωποι έχουν αρχίσει και κάνουν μωρά τριγύρω μου. Εγώ δεν είμαι καν κοντά σε αυτή τη φάση και το τονίζω αυτό γιατί έχει σχέση με την παρακάτω ιστορία. Ήμασταν έξω με μια πολυπολιτισμική παρέα. Είναι λοιπόν ένα ζευγάρι Γάλλων με ένα μωράκι σκέτη γλύκα. Το ζευγάρι υψηλού μορφωτικού επιπέδου και βίγκαν και οι δύο. Δεν ξέρω πως καταλήγει αυτή η συζήτηση από θέματα διατροφής στο θέμα των εμβολίων. Και λένε αυτοί, δεν θέλουν να κάνουν εμβόλια στα παιδιά τους γιατί πιστεύουν ότι προκαλούν αυτισμό, λευχαιμία και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Εμένα μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι αλλά το κρύβω. Τους είπα ότι δεν περίμενα τέτοια αντίδραση από επιστήμονες ανθρώπους (μηχανικοί με PhD) και τους είπα για τα κρούσματα ιλαράς στην Ελλάδα. Η απάντηση τους ήταν εδώ δεν είμαστε Ελλάδα αλλά Γαλλία και δεν υπάρχουν τέτοια θέματα (ότι να ναι αυτό το επιχείρημα). Η μάνα, μου λέει με γλυκούλικο ύφος, εσύ δεν έχεις παιδιά ακόμα. Όταν θα κάνεις θα μας καταλάβεις (όλες οι μάνες του κόσμου τα ίδια λένε ;;;). Ότι και καλά, πρέπει να παίρνεις πολλές αποφάσεις όσον αφορά την προστασία του και κάτι τέτοια. Ρε Α μπα, δεν τους είμαι και τίποτα όποτε είπα απλά ότι διαφωνώ με την άποψη τους και τέλειωσα εκεί το θέμα. Μετά μια φίλη μου Γαλλίδα μου λέει που πάω και μπλέκω και ότι δεν μπορώ εγώ να λέω στον άλλον πως θα μεγαλώσει το παιδί του. Σε αυτό γενικά συμφωνώ, αλλά από την άλλη αυτό που άκουσα ήταν πολύ χοντρό. Πιστεύεις τ' ότι είπα γνώμη ήταν παρεμβατικό από μέρος μου ;;; Τελικά μήπως επειδή δεν είμαι μάνα και σε ίδια φάση με αυτούς, μήπως όντως δεν πρέπει να εκφέρω άποψη ;;; Εν τέλει μήπως παραβίασα κάποια όρια που τους είπα ότι κάνουν χαζομάρα ;;;
-Μπορει και να ειμαι αγενης


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν είναι παρεμβατικό, γιατί με την τεράστια ανοησία τους δεν βάζουν μόνο το παιδί τους σε κίνδυνο αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά, και πρόκειται για θέμα δημόσιας υγείας. Δεν τους είπες πώς να κουρέψουν τα μαλλιά του μωρού ή πότε να το βάζουν για ύπνο. Η πλαστικοποιημένη φούσκα που τους περιβάλλει τους προστατεύει από πολλά που έχουν σχέση με την πραγματική ζωή οπότε δεν θα άλλαζαν γνώμη από ένα σχόλιο δικό σου, άλλωστε μη νομίζεις ότι δεν τα έχουν ακούσει αυτά πολλές φορές, η απάντηση τους είναι αυτή που άκουσες. Όποτε ακούς το 'δεν είσαι μάνα και δεν ξέρεις' καλύτερα να στρίβεις, μην σπαταλάς δευτερόλεπτο από τη ζωή σου σε τέτοιες παρέες. Με αυτή την έννοια και μόνο έχει δίκιο η Γαλλίδα φίλη σου που είπε «πού πας και μπλέκεις». Όσο για το PhD, έχω ακούσει από μηχανικό – πολιτικό μηχανικό – με PhD ότι οι Δίδυμοι Πύργοι δεν έπεσαν λόγω της σύγκρουσης με τα αεροπλάνα γιατί αυτό δε γίνεται. Μετά από αυτό νομίζω ότι τα έχω ακούσει όλα.


Δες το και ανάποδα: με αυτά τα θέματα κάνεις πάρα πολύ γρήγορο ξεσκαρτάρισμα στις παρέες. Πατ κιουτ.


__________________
4.

Αμπα μου,
Εχω χωρισει απο τον πρωην μου εδω κι ενα χρόνο(εκεινος με χωρισε και μετα έκλαιγε και με ζητούσε πισω). Εγω ξεκοψα την επικοινωνία γιατί με ενοχλούσε που προσπαθούσε να με χρησιμοποιήσει σαν στήριγμα για να ξεπεράσει το χωρισμό μας. Διατήρησα μόνο μια τυπική επικοινωνία δηλαδή να του στέλνω ενα χρόνια πολλά, να χαιρετιόμαστε και να μιλάμε όταν βρισκόμαστε έξω κλπ. Χθες ήμουν για καφέ και στην παρέα μας ήταν κι ένας κοινός μου φίλος με τον πρώην. Του ξέφυγε λοιπόν αυτουνού οτι ο πρώην μου είχε κάνει ξεπέτες με μια κοπέλα( εγώ δεν την ξέρω τη συγκεκριμένη, απλά η παρέα μιλούσε γι αυτή), σε χρονικό διάστημα που ήμασταν ακόμα μαζί. Ο κοινός φίλος που λες ίσως δεν θυμόταν πότε χωρίσαμε, ή εν πάσει περιπτώσει κάτι άλλο σκεφτόταν και την πέταξε την αποκάλυψη. Πάλι καλά που το έμαθα τώρα αμπα μου κι όχι τότε γιατί θα είχα στεναχωρηθεί πολύ. Πλέον το άτομο δεν το εκτιμώ καθόλου και δεν θα ήθελα να κρατήσω ούτε τυπική επαφή. Τον πετυχαίνω στο καπάκι 2 ώρες μετά( μικρή που είναι η Λάρισα) και τον χαιρετάω εντελώς τυπικά κι αδιάφορα. Μου στέλνει που λες το βράδυ ένα σωρό μηνύματα ότι δεν σέβομαι τα 4 χρόνια σχέσης και τι συμπεριφορά είναι αυτή. Δεν απάντησα καν. Θεωρείς έχει νόημα να του πω τι έμαθα και να τον διαολοστειλω? Τώρα που δεν απαντάω βγαίνει εκείνος σαν να έχει δίκιο?
- Summer


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Θεωρώ ότι ναι, έχει νόημα να του πεις τι έμαθες, πάρα πολύ νόημα έχει, και να ξέρεις ότι αυτού του κοινού γνωστού καθόλου δεν του ξέφυγε, ήθελε να σου το πει γιατί αντιπαθεί τον πρώην σου.

__________________
5.

Πριν μερικές ημέρες είδα την μικρή μου κόρη να βρίσκεται ταυτόχρονα σε δύο σημεία. Αυτό φυσικά με παραξένεψε και σκέφτηκα να κάνω ένα "reality check". Δοκίμασα να περάσω το δάκτυλό μου μέσα από έναν καθρέφτη και εάν περνούσε θα ήταν ένδειξη ότι ονειρευόμουν. Το κάνω και το δάχτυλο σταμάτησε στην επιφάνεια (δεν πέρασε μέσα από τον καθρέφτη). Αυτό με μπέρδεψε. Μετά από λίγο ξύπνησα. Γιατί δεν πέτυχε το "reality check" και συνεπεία αυτού η επίγνωση ότι ονειρευόμουν;
- Reality Check, Status: FAIL


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Πολύ μου άρεσε η ερώτηση.

Είναι συχνό φαινόμενο. Όπως έχει πει και ο Highlander, χρειάζεσαι περισσότερα από ένα reality check. Αν δεν κάνεις έλεγχο μέσα στη μέρα, μπορεί το μυαλό σου να βρει πολλά κόλπα μέσα σε όνειρο. Βρες άλλα δύο-τρία, κάνε έλεγχο πολλές φορές μέσα στη μέρα, και προσπάθησε να κάνεις περισσότερα check μέσα στο όνειρο. Ένα αρκετά δημοφιλές είναι να μετράς τα δάχτυλα του χεριού σου, πάνω από μια φορά. Στο όνειρο δεν θα βγαίνουν πάντα 5.

__________________
6.

Με κουραζουν πολύ οι ανθρωποι γυρω μου. Στο επαγγελματικο και συγγενικο περιβαλλον κυριως. Τα λογια τους, τα κουτσομπολια, η γενικοτερη συμπεριφορα. Εχω προσπαθησει να τα περναω στο ντούκου, να μην επηρεάζομαι. Αλλα χαλιέμαι με αυτά που λενε, μου τη δινουν και τους περισσοτερους δεν τους εκτιμω, τους αντιπαθω. Δεν με εμπνεουν και δεν εχω διαθεση να βγω μαζι τους ουτε για ένα καφε. Νιωθω ότι θα χασω το χρονο μου. Καμια συμβουλη;
-Κατερινιω


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Εξαρτάται από το αν υπάρχουν άνθρωποι που δεν σε κουράζουν. Αν ναι, περιορίσου σε αυτούς και απέφυγε τους υπόλοιπους. Η ελαφριά μισανθρωπία είναι κάτι που έρχεται νομοτελειακά με την ηλικία.

_________________
7.

Αμπούλα μου τι γίνεται με όλα αυτά τ αγόρια (και κορίτσια αντίστοιχα) που χτυπιούνται και κλαίνε και οδύρονται πόσο πολύ μας θέλουν αλλά δε μπορούν να επενδύσουν σε μία σχέση αυτή τη στιγμή; Γιατί είναι τόσο πολύ δύσκολο να δεσμευτούμε; Πότε θα είμαστε έτοιμοι να δώσουμε και να πάρουμε και να μη φεύγουν οι άνθρωποι περαστικοί απο τη ζωή μας; Γιατί τόσος φόβος μ αυτή τη ρουτίνα την κατάρα και έχουμε ορκιστεί στο fun;
-έρωτας στον 21ο αιώνα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν μπορεί, θα έχεις προσέξει ότι είναι κυρίως αγόρια που το λένε. Μια απάντηση είναι ότι έχουν περισσότερη σεξουαλική ελευθερία αλλά και περισσότερη πίεση να έχουν πολλές ερωτικές συντρόφους, ενώ οι γυναίκες έχουν την αντίθετη πίεση. Ένας άλλος λόγος που λειτουργεί παράλληλα είναι ότι χρειάζεται να νιώσεις ότι δεν είσαι πια περίεργος να δεις τι άλλο υπάρχει εκεί έξω γιατί έχεις καταλάβει ότι δεν υπάρχει κάτι σπουδαίο για να χάσεις, όπως κατάλαβε η φίλη της προηγούμενης ερώτησης, οπότε περνάς σε φάση ταμπουρώματος με αυτούς που ξέρεις και εκτιμάς και δεν θέλεις να χάσεις. Ο κυρίως λόγος όμως αγαπητή φίλη, και τον αφήνω στο τέλος γιατί τσούζει, δεν είναι ότι δεν θέλουν να δεσμευτούν, είναι δεν θέλουν να δεσμευτούν μαζί σου. (Και βάζω πληθυντικό επειδή έβαλες κι εσύ, αλλά για ένα συγκεκριμένο αγόρι μιλάς, έτσι δεν είναι;)


104

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Άσχετο αλλά με αφορμή τα περί ομαδικού πνεύματος, να διαφημίσω θέλω λίγο, χωρίς να ονομάσω, γνωστή επιχείρηση που ήδη διαφημίζεται για τον εξαιρετικό σεβασμό προς το προσωπικό της.Όλο το σκηνικό έγινε όση ώρα περίμενα στα τυριά: Μεσήλικας άντρας λέει σε νεαρή κοπέλα αυτό να το κάνει έτσι. Του απαντάει ότι έχει ενημερωθεί να το κάνει αλλιώς. Της ορμάει και ξαναλέει με άσχημο τρόπο να κάνει ό,τι της λέει εκείνος. Εκείνη πηγαίνει στον υπεύθυνο και ενημερώνεται γι'αυτό ο μεσήλικας από άλλον συνάδελφο επί τόπου, όχι ρουφιανίστικα αλλά προειδοποιητικά. Μεσήλικας λέει ότι θα τη βρει και θα της σπάσει τα μούτρα.Ο μεσήλικας απολύθηκε.
να πω και τη δική μου σχετική-άσχετη ιστορία περί ομαδικού πνεύματος :)πριν λίγα χρόνια νεοπροσληφθήσα κοπέλα στην εταιρεία που δούλευα (και δουλεύω ακόμα) με παίρνει τηλέφωνο βράδυ Μεγάλης Πέμπτης ως υφιστάμενή μου και αρχίζει εξάψαλμο γιατί της έγινε κάποια κατάθεση στην τράπεζα και εκείνη θεώρησε ότι έχει πληρωθεί λιγότερα από όσα περίμενε. Της είπα, βρε καλή μου, βρε χρυσή μου, τι θέλεις να σου κάνω μέρα και ώρα που είναι. Εκείνη ήταν θηρίο και απειλούσε ότι αν δε λυθεί το θέμα της εδώ και τώρα δε θα εμφανιζόταν στη δουλειά τις επόμενες ημέρες. Τελικά διαπιστώσαμε με τα πολλά ότι όχι μόνο δεν είχε πληρωθεί λιγότερο, αλλά είχε πάρει και κάποια επιδόματα επιπλέον κλπ. Απλά στο μυαλό της τα είχε κάνει μαντάρα. Όχι μόνο δε ζήτησε συγνώμη για το όλο σκηνικό, αλλά συνέχισε με την ίδια φιλοσοφία. Καλή στη δουλειά της, δε λέω,αλλά ως χαρακτήρας πολύ δύσκολη και αδιάλλακτη . Όταν μετά από 5-6 μήνες απολύθηκε, ρώτησε αν έφταιξε ο χαρακτήρας της. Προσπάθησα να της δώσω ένα πολύ ειλικρινές και καλόπιστο feedback αν και δε φάνηκε να το εκτίμησε. Fun fact: μετέπειτα έπιασε δουλειά σε ανταγωνιστή μας και προσπάθησε απροκάλυπτα να κλέψει πελάτες, να μας λασπολογήσει και άλλα ωραία.
#2Ομολογουμένως αν τα έχεις πει όπως τα γράφειςαν τύχει περίπτωση μια συνάδελφος να έχει ένα προϊόν που να μην έχει κωδικό εγώ το έχω γραμμένο στο μπλοκάκι μου και της το λέω; Πηγή: www.lifo.grδιαβάζεται "λέω τον κωδικό στη συνάδελφο γιατί εγώ κάνω καλύτερα τη δουλειά μου"Επειδή θα το χάσουμε αν αποπειραθώ να πω περισσότερα, στην επόμενη αξιολόγηση γράψεΕίμαι πάντα πρόθυμη να διευκολύνω τους συναδέλφους μου εφόσον μπορώ και να παρέχω οποιαδήποτε βοήθεια οδηγεί την ομάδα σε θετικά αποτελέσματα. Έχε στο μυαλό σου όταν γράφεις ότι είστε όλοι το ίδιο, δεν ξεχωρίζεις επειδή βοηθάς, είναι αυτονόητη η αλληλεγγύη και η φροντίδα σε μια ομάδα. Είναι πιο ειλικρινές να γράψεις ότι προσπαθείς να μη λειτουργείς ατομικά, όσο κι αν αυτό συχνά δεν είναι εφικτό, γιατί σ'ενδιαφέρει το θετικό αποτέλεσμα και όχι η προσωπική σου επιβεβαίωση. Στην αξιολόγηση λογικά θα έχετε άλλα πεδία που προσφέρονται για να αναφέρετε τις δεξιότητες σας. Εκεί μπορείς να γράψεις ότι είσαι προνοητική (αφού φροντίζεις να γράφεις στο μπλοκάκι), παρατηρητική (αφού βάζεις σακούλες στα ταμεία που βλέπεις ότι δεν έχουν) και πάντα σε εγρήγορση (αφού τακτοποιείς τα παρατημένα).Μη φέρνεις παραδείγματα, μην ευλογείς τα γένια σου, μίλα γενικά και θετικά. Πες της επίσης ότι επειδή σ'ενδιαφέρει να γίνεσαι καλύτερη, πώς μπορεί εκείνη να σε βοηθήσει; Αν είναι όντως καβαλημένη, θα σου πει α, δεν μπορώ να σε βοηθήσω, οπότε θα της απαντήσεις ότι και το δικό της το πνεύμα δεν το λες και πολύ ομαδικό :P αλλά οκ, δε θέλουμε να μας κάνει τη ζωή δύσκολη, οπότε μην απαντήσεις, μόνο χαμογέλασε και πες της δεν πειράζει, να είστε καλά.Μην ξεχνάς ότι η προϊσταμένη δε θέλει να φαίνεται ότι κάποιος από την ομάδα ξεχωρίζει, γιατί έτσι απειλείται η δική της θέση. Αν κάποιο μέλος της ομάδας θέλει να γίνει προϊστάμενος, δε θα το πει στον προϊστάμενο αλλά στον τμηματάρχη ξέρω'γω πώς λέγονται. Και δεν θα το κάνει κατηγορώντας τον προϊστάμενο αλλά τονίζοντας το γιατί ο ίδιος πληρεί τις προδιαγραφές γι'αυτή τη θέση.Το ομαδικό πνεύμα το ενθαρρύνει πάντα οι ανώτεροι στην ιεραρχία και αυτοί επίσης το εξουδετερώνουν, αλλά τώρα μας ενδιαφέρει νομίζω το πώς θα ξεφορτωθείς την καραμέλα της προϊσταμένης.
Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έχεις αναλάβει να ταϊζεις την κοπέλα. Καμία δουλειά δεν προσφέρει δωρεάν φαγητό στους εργαζομένους της.Και όπως σε όλες τις δουλειές ο καθένας φέρνει το φαγητό έτσι θα έπρεπε να γίνεται και εδώ,ανεξάρτητα αν είστε σπίτι σου. Αν δηλαδή δε δούλευες από το σπίτι και η κοπέλα ήταν μόνη με το παιδί δε θα έτρωγε μόνη της; Εκεί θα άνοιγε άραγε το ψυγείο να πάρει κάτι αν ήταν μόνη της; Εγώ προσωπικά θα ντρεπόμουν να με ταϊζει ο εργοδότης μου,πόσω δε εφόσον αρχικά είχε ειπωθεί ακριβώς το αντίθετο. Ωραία,αυτή δε φέρνει το φαγητό της,πρόβλημά της! Εσύ δε θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή να της προσφέρεις φαγητό εφόσον την είχες ενημερώσει κατάλληλα. Και φυσικά και το έξοδο είναι μεγάλο. Αν ήταν να την ταϊζεις θα έπρεπε αυτό να έχει συμπεριληθφεί στην αρχική συμφωνία και τα χρήματα φυσικά. Σίγουρα έχεις δημιουργήσει τώρα ενα κατεστημένο και δεν ξέρεις πώς να το κόψεις. Δε χρειάζεται να πεις κάτι υποθέτω. Απλά σταμάτα να της προσφέρεις φαγητό και θα το πιάσει το μήνυμα. Ακόμα και οι σαλάτες ή τα τοστ δεν καταλαβαίνω γιατί είναι ευθύνη του εργοδότη.
Ακόμα κι αν θέλει να της πει κάτι για να μην την αφήσει πεινασμένη, μιας και δημιουργήθηκε το κατεστημένο, μπορεί απλά να της πει ότι ακολουθεί διατροφή οπότε δε θα τρώνε μαζί, για να κανονίσει κι εκείνη με το δικό της φαγητό.Όσο πάντως φροντίζει η ίδια για το φαγητό της κοπέλας, το σίγουρο είναι ότι δεν θα το κάνει η κοπέλα για τον εαυτό της. Είναι ωραίο να μας ταΐζουν.Μου φαίνεται και πως το ασαφές του πράγματος, δλδ οκ αν έχουμε φακές όχι οκ αν έχουμε σολωμό, μπερδεύει την κατάσταση. Μιας και νιώθει καλά η μαμά με το να προσφέρει κάτι επιπλέον, ας κάνει συγκεκριμένο το επιπλέον και όλοι θα είναι χαρούμενοι!Και να χαίρεται και το μωράκι της!
Σχωρνάτε με που παρεισφρέω έτσι στο άσχετο, αλλά...Βρε παιδιά, τι γίνεται με την υπέροχη ιδέα του Νίκου, προχωράει, προχωράει; Του Νίκου του προγραμματιστή, ντε, που πριν 3 εβδομάδες πρότεινε να μας βοηθήσει η Α μπα να γνωριστούμε μεταξύ μας! Τόσες μέρες μ' έχει φάει η αγωνία, πότε θα συσταθεί ο σύλλογος "Α-μπακούρια"; Όπως καταλαβαίνετε, ΖΜΠρωχνόμαστε ήδη.
Συγνώμη αλλά θα πω ένα ανέκδοτο:Ο Γιωρίκας και η Σουμέλα θα παντρεύονταν. Παρθένοι και οι δυο. Την πρώτη νύχτα του γάμου, πηγαίνουν στην κρεβατοκάμαρα, ξεντύνονται και οι δυο, χώνεται ο Γιωρίκας στο κρεβάτι με χαρά, χώνεται και η Σουμέλα χαχανίζοντας και αφού επί 5' κοιτάνε χαμογελαστοί και οι δυο το ταβάνι, λέει ο Γιωρίκας:"Ατώρα ποίος θα γαμεί μας;"Γιατί δεν κάνετε προφίλ στο φμπ με τα ψευδώνυμα σας;
@1: η λύση-κλειδί ειπώθηκε σε ένα σχόλιο νωρίτερα. Η δουλειά από το σπίτι, ειδικά για μια γυναίκα με παιδιά, δε σημαίνει ότι είσαι ανά πάσα στιγμή διαθέσιμη. Γι' αυτό άλλωστε προσέλαβες και τη baby sitter. Στην ουσία πρέπει όλοι να σε αντιμετωπίζουν λες και λείπεις από το σπίτι, σαν να πήγαινες όντως στην εταιρία να δουλέψεις. Ακόμα και το παιδί σου μεγαλώνοντας που θα αρχίσει να σε αναζητά και να σου χτυπά τις πόρτες, θα πρέπει να μάθει ότι η μαμά του αυτές τις ώρες δεν είναι διαθέσιμη. Ή να ορίσεις πχ 15 λεπτά ανά κάποιες ώρες που θα κάνεις το διάλειμμά σου και τότε θα ασχολείσαι με τους υπόλοιπους στο σπίτι. Ένα ενδιαφέρον άρθρο που είχα διαβάσει κάποτε παρουσιάστηκε στο Newsletter της ΕΕΔΕ (Ελληνική Εταιρία Διοίκησης Επιχειρήσεων) με γενικότερο θέμα Women in Business. Αν δε βαριέσαι, ψάξ' το στο google (είναι σε pdf format) και διάβασε τη συνέντευξη στη σελ. 14.
Έχοντας προσπαθήσει να δουλέψω με αυτό το μοτίβο part time έχω να δηλώσω ότι δουλειά στο σπίτι με παιδιά πρακτικά ΔΕΝ γίνεται. Κι ας υπάρχουν δέκα άνθρωποι να τα προσέξουν εκείνη την ώρα (που συνήθως δεν υπάρχουν).Είναι ουτοπία.
Το παιδί όταν δουλεύεις στο σπίτι, ΕΙΔΙΚΑ αν τις άλλες ώρες δε σ' απολαμβάνει όσο πρέπει, να ξέρεις ότι θ' αποζητάει τον γονέα. Είναι απείρως πιο δύσκολο να έχεις την προσοχή ενός παιδιού με γονέα στο σπίτι. Και φουλ τέλεια να περνάνε, το παιδί θα θέλει ( όταν είναι λίγο πιο μεγάλο) τι κάνουν, να δει τι κάνεις. Άμα πάει να βάλει το χέρι στην πρίζα και το αρνηθείς θα θέλει να έρθει να το ζητήσει από σένα. Πώς ακριβώς θα το πείσεις ότι λείπεις; Το μήνυμα που θα λάβει ασυνείδητα είναι ότι δεν είναι αρκετά σημαντικό για σένα. Καλό είναι αυτά να λέγονται εξαρχής.
#4.Έχει νόημα να το πεις,από την άποψη,ότι δεν μπορεί πια να το παίζει θύμα.Ούτε και πριν από αυτή την αποκάλυψη τον έπαιρνε,αφού αυτός ήθελε να χωρίσετε,αλλά ένα παραπάνω πλέον.Ε,άμα δε νιώσει και μ'αυτό πόσο καραγκιόζης είναι και πόσο θρασύς,που σου ζητάει ακόμα τα ρέστα,μπλόκαρε τον από παντού,να ησυχάσεις.
#1.Το δουλευτή σου ανάπαυσε και ψυχικό μην κάνεις,έλεγε η γιαγιά μου.Με την έννοια να τον πληρώνεις δίκαια,να του προσφέρεις και το κάτι παραπάνω,μια καλή κουβέντα,ένα κέρασμα,λίγη ξεκούραση,για να είναι ευχαριστημένος.Οι ελεημοσύνες,οι φιλανθρωπίες κτλ είναι υποκρισία,αν δε σέβεσαι την εργασία του άλλου.Ήταν αρχή ζωής για εκείνη.Καλώς έχεις τη διάθεση να προσφέρεις στην κοπέλα.Όχι όμως να γίνεις κι η προσωπική της μαγείρισσα.Κάτι μικρό με τον καφέ,το οποίο θα μπορεί,να πάρει και μόνη της,χωρίς να σε απασχολήσει,είναι μια χαρά.Θα τύχει και κάποιες φορές να τη φιλέψεις κάτι παραπάνω.Δεν την έχετε όμως και εσωτερική.Θα πάει σπίτι της μετά.Δεν ξέρω άλλωστε πόσοι τρώνε κανονικό γεύμα στη δουλειά τους.Ούτε χρειάζεται να αισθάνεσαι άσχημα,επειδή εσύ τρως το φροντισμένο σου,το περιποιημένο σου,εκείνο που τραβάει η διάθεση σου.Ε,αλίμονο αν σκέφτεσαι έτσι στο σπίτι σου.
#1Επειδή σε φέρνει σε δύσκολη θέση νομίζεις ότι αν της μιλήσεις θα φανείς τσιγκούνα; αχάριστη; υπερβολική; Όχι βέβαια. Της λες ότι είσαι πολύ ευχαριστημένη από τη δουλειά της αλλά φαίνεται πως δεν έγινε σωστή συνεννόηση στην αρχή, οπότε να της υπενθυμίσεις ευγενικά ότι στη συμφωνία σας δεν συμπεριλαμβανόταν το φαγητό, ούτε το κόστος του, ούτε η φροντίδα του, ακριβώς επειδή και κόστος έχει και ν'ασχοληθεί κάποιος πρέπει, χαχα έτσι δεν είναι, χαχα.Σκέψου εσύ τι είσαι διατεθειμένη να κάνεις και τι θα σε βόλευε. Να κρεμάσεις τη διατροφή σου στο ψυγείο, να ψωνίζεις εσύ και να μαγειρεύει εκείνη και να τρώτε μαζί; Να της διαθέσεις την κουζίνα και να φτιάχνει το δικό της (σε βάθος χρόνου κι αυτό έχει κόστος), να της προσφέρεις 2 γεύματα την εβδομάδα; Να της μειώσεις τον μισθό 60 ευρώ; Αναλόγως τη σχέση που έχει αναπτυχθεί μεταξύ σας, τι ανάγκες μπορεί να έχει και τι θα τη βόλευε κι εκείνη. Οκ, καταλαβαίνω, προσέχει ό,τι πιο πολύτιμο έχεις, δε βγάζει φωτοτυπίες. Ε δε θα της γράψεις και το σπίτι σου, τουλάχιστον όχι από τώρα :) Μια επαναδιαπραγμάτευση μόνο σε σχέση με το φαγητό. Αν θα συνεργάζεστε για καιρό, είναι πολύ πιθανό να ξαναχρειαστεί να μεταβάλετε τους όρους της συνεργασίας σας, έτσι γίνεται και είναι και το σωστό νομίζω.Οι καλοπροαίρετοι πάντως την πατάμε και από άβουλους ανθρώπους, που ξαφνικά διαπιστώνουμε ότι μας καταπιέζουν περισσότερο κι από στυγνούς εκμεταλλευτές με την παθητικότητα τους.
7. "Ο κυρίως λόγος όμως αγαπητή φίλη, και τον αφήνω στο τέλος γιατί τσούζει, δεν είναι ότι δεν θέλουν να δεσμευτούν, είναι δεν θέλουν να δεσμευτούν μαζί σου."Ακους φιλη μας; εισαι ελλατωματικη! Δεν αξιζεις αρκετα για "τους αντρες" και "τ'αγορια". Θελουν σχεση αυτα τα αγορια αλλα οχι με ΣΕΝΑ, το μιασμα! Αστειευομαι.Καλη η προσπαθεια της Λενας να σου ριξει τον εγωισμο γιατι ειναι ενα σταδιο που στη ζωη σου θα πρεπει να περασεις, οχι αν θες να επιζησεις αλλα αν θες να Ζησεις (καθως ολοι λιγο πολυ κουτσα στραβα καπως τα καταφερνουν...). Γνωμη μου ειναι να μη βαλεις απο πανω ΑΥΤΟΥΣ, τους ανδρες "που δε θελουν σχεση" και το τι θα κανεις εσυ να μη φταις για να σε θελουν για σχεσσση , γιατι φοβαμαι πως θα χασεις τη ζωη σου προσπαθωντας. Σου προτεινω ομως να σκεφτεις το εξης "εγω γιατι να θελω παραπανω επαφη με εναν ανθρωπο που μου την αρνειται;". Σιγα σιγα θα μαθεις τον εαυτο σου, θα ριξεις τον εγωισμο σου και θα τον ξαναχτισεις με γερες βασεις και γνωθι σαυτον και ολους αυτους τους ανδρες που δεν θελουν σχεση και ειναι δυσκολοι θα τους εχεις για οδοντοκρεμες. Θα διαλεγεις και θα ξερεις τι διαλεγεις και γιατι.
Ρε συ Ανώριμε εσένα σε έχω συμπαθήσει. Σοβαρά το λέω. Έχεις πλάκα και λες αλήθειες. :)Νομίζω πάντως για τον λόγο αυτό ακριβώς το είπε κι η Λένα. Ενδυναμωτικά. Δηλαδή "τι θέλεις από κάποιον που δεν σε θέλει;"
#3 Ναι ναι στη Γαλλια επειδη ειναι πολυ πολιτισμενοι και πολυ μπροστα οι ασθενειες κανουν εξαιρεσεις. Δυστυχως πολλες φορες απο ταχα μου μορφωμενους τα ακους αυτα. Κι εδω στη χωρα μας. Οταν επιστρεψουν επιδημιες ασθενειων ομως να θερισουν κοσμο οπως πριν απο τα εμβολια, να δω θα καταπιουν τη γλωσσα τους ή θα συνεχισουν να υποστηριζουν τις μπαρουφες που λενε???
Είπες Γαλλία και θυμήθηκα άλλο ιστότοπο όπου άλλος καυχόταν ότι έκανε ανταλλεγές συζύγων αλλά στο αυθόρμητο κι άνευ προφυλάξεων "επειδή ήταν Γάλλοι και μορφωμένοι και ανώτερου επιπέδου". Άμα έχει κάλο στον εγκέφαλο ο άνθρωπος...
Chublisθα σε μαγαρίσω και δεν κάνει. :) Eίναι εξειδικευμένος ιστότοπος σχετικός με το χόμπυ μου. To σχόλιο ήταν περιφερειακό. Rosaθα εμπιστευτώ την εξειδικευμένη σου άποψη περί του θέματος.
#4 Του φέρθηκες με αγένεια επειδή πίστεψες κάτι που σου είπε "τυχαία" ένας κοινός γνωστός. Ούτε αναρωτήθηκες γιατί στο είπε, ούτε το διπλοτσέκαρες, ούτε σκέφτηκες μήπως μπέρδεψε τις ημερομηνίες, ούτε καν ρώτησες τον ίδιο τον πρώην σου να δεις τι θα σου πει!!Κ αλήθεια να ήταν, είναι πολύ άσχημο κ ανώριμο να κρατάς μούτρα σε κάποιον ξαφνικά χωρίς να του εξηγήσεις τον λόγο κ χωρίς να τον αφήσεις έστω να σου πει τη δική του πλευρά των γεγονότων...
ανώριμο δεν ειναι να κρατας μουτρα χωρις να εξηγεις. ανωριμο ειναι, ενω κρατας μουτρα και ενω δεν εξηγεις, να διεκδικεις αξιωσεις απο τον αλλον. ανωριμο ειναι, ενω φερεσαι ετσι, να εχεις την εντυπωση οτι βγαινεις απο πανω και εισαι σωστος.
Έχουμε κι εμείς το ίδιο θέμα αλλά ευτυχώς η δική μας νταντά δεν είναι τόσο μουλάρα βρε φίλη. Στην αρχή της πρόσφερε η μαμά μου κάτι γλυκό σπιτικό, πχ ψητά μήλα ή γιαούρτι με μαρμελάδα. Ως λιχουδιά που είναι, το χλαπάκιαζε. Μια δυο φορές που της έδωσε η μαμά μου φαγητό κ πεινούσε, έφαγε. Όλες τις άλλες φορές όμως η κοπέλα αρνείται να φάει κ λέει ευγενικά ευχαριστώ δεν πεινάω! Οπότε μας έχει βγάλει από τη δύσκολη θέση να νιώθουμε υποχρεωμένοι να την ταΐσουμε, αλλά κ αρκετά άνετα για να της προσφέρουμε φαγητό όταν έχουμε χωρίς να νιώθουμε κορόιδα ! Κ εκείνη αρνείται κ όλα καλά!Μια φορά που είχε βγάλει ήλιο κ είχε βγει στο μπαλκόνι η κοπέλα κ κάπνιζε αραχτή στον καναπέ, η μαμά μου έτρεξε κ της έφερε σταφύλια με δεν ξέρω τι άλλο. Εκείνο μου κακοφάνηκε, λέω ρε μάνα άραξε, πληρώνω την κοπέλα να κρατάει το μωρό, οκ θέλει να κάνει ενα διάλειμμα στον ήλιο κανένα πρόβλημα, αλλά όχι κ να τρέχεις από πίσω να της πας το επιδόρπιο σαν να ήταν η κακομαθημένη σου η κόρη! Τζήζας! Για τη δική σου τώρα, συμφωνώ ότι σεβόμαστε τον εργαζόμενο που δουλεύει σπίτι μας και δη για το παιδί μας, αλλά νομίζω ξεπερνάει τα όρια να κάθεσαι εσύ να της φτιάχνεις και να σερβίρεις το φαγητό. Μπορείς να της ζητήσεις να μαγειρεύει εκείνη κ για σένα αν ξέρει κ αν μπορεί, αλλιώς φρόντιζε να υπάρχει πάντα κάτι να φάει πχ ψωμί με τυρί για τοστ, καμία τυρόπιτα από φούρνο, κάτι ανέξοδο κ κυρίως εύκολο να ετοιμαστεί. Και μην μεμψιμοιρείς για τα παραπάνω χρήματα, γιατί έτσι κι αλλιώς κάτι έξτρα θα της έδινες αφού δουλεύει σε σένα, παλια ρούχα, κανένα δωράκι κλπ. Δεν παίζει να της αλλάξεις τις ώρες που έρχεται;
"αλλά όχι κ να τρέχεις από πίσω να της πας το επιδόρπιο σαν να ήταν η κακομαθημένη σου η κόρη!"Ή βγαζεις παιδικά απωθημενα γιατι η μαμα σου δεν εκανε το ιδιο και σε εσενα, ή μάλλον αισθάνεσαι πολύ ανώτερη από αυτή την κοπελα. Ενταξει, σταφυλια πηγε να της δώσει στο διαλειμμα της, δεν της επλυνε και τα ποδια... Εγω το ειδα σαν μια απλη πραξη ευγενειας. Για εμενα αυτο ηταν μια πολυ ομορφη κινηση προς καποιον που δουλευει και κουραζεται.Το ότι σου προσέχει το παιδί, φίλη Mia Idea, δεν σημαινει πως είναι κατώτερή σου. Φιλη μου δουλευε ως νταντα ολο το καλοκαίρι σε γνωστο ζευγαρι επιχειρηματιων στη Μυκονο. Ας μην σου εξιστορησω καλυτερα πώς της φέρθηκαν και πόσο κατώτερη την θεωρούσαν.
Με άτομα που υποτιμούν εσένα ή τη δουλειά σου, δεν υπάρχει λόγος να έρχεσαι σε επαφή. Κι όσοι υποτιμούν τη ( καλή) δουλειά που θα κάνει κάποιος με τα παιδιά τους προφανώς δεν ασχολούνται επαρκώς με τα δικά τους. Είναι κρίμα, γιατί όσο να πεις, οι γονείς δεν υποκαθιστούνται. Ξεκαβαλήστε μερικοί γιατί με την στάση σας θα βλάψετε στο τέλος τα δια σας παιδιά.
Mia Idea δεν έχουν όλοι οι εργαζόμενοι ανάγκη από είδη πρώτης ανάγκης, τα καλύπτουν από το μισθό τους. Ή έστω, θα έπρεπε. Την νταντά σας θα μπορούσες να την πεις απλώς αξιοπρεπή αντί για το όχι τόσο μουλάρα. Βέβαια ο καθένας είναι ελεύθερος να εκφράζεται όπως νιώθει. Ευτυχώς, και για εκείνον αλλά και για όσους τον γνωρίζουν.
2# Θα σπάσω την αρχή ΛΕΦΟΥ και θα απαντήσω από τη μεριά μου του προισταμένου:Όταν έχω σκοτωθεί με τη Διοικηση ότι αυτό που ζητάνε δεν βγαίνει μέσα σε μια βδομάδα και το έχουν δει και ακούσει όλοι και υπάρχει μόνο το σκύβεις κεφάλι και το κάνεις ή παραιτήσαι, και όλα τα παιδιά είναι στο έλα ας κάνουμε ένα κουράγιο να τη βγάλουμε τη δουλειά και ο ένας συνάδελφος σηκώνεται και φεύγει και ρίχνει όλους τους υπόλοιπους χωρίς να τον νοιάζει και δεν ντρέπεται που το επόμενο πρωί είναι όλοι κομμάτια και αυτός φρεσκαδούρα αυτό λέγεται μη ομαδικό πνεύμα. Δεν έχω χρησιμοποιησει ποτέ αυτές τις λέξεις σε αξιολόγηση αλλά έχω δώσει να καταλάβει τι εννοώ. (Η τυππισα είναι κάκιστη προισταμένη το γεγονός ότι δεν εξηγεί αλλά παίζει τη κουρτίνα 1 ή τη κουρτίνα 2). Και ναι στη πρώτη ευκαιρία θα έχει απολυθεί γιατί τον κοιτάνε με μισό μάτι οι υπόλοιποι.Και για να προλάβω αυτούς που θα με κατηγορήσουν ότι παίζω το παιχνίδι της εξουσίας και της διοίκησης ρίχνοντας τους υπαλλήλους στο φιλότιμο και στο φόβο, να τους ενημερώσω ότι τελικά παραιτήθηκα γιατί δεν άντεχα την ανοησία και την εκμετάλλευση της διοίκησης απέναντι στα παιδιά και σε μένα.Και όσον αφορά τον χαρακτήρα που ανέφερε κάποιος παραπάνω ότι δεν παίζει αν είσαι καλός στη δουλειά σου αλλά αν είσαι καλός χαρακτήρας, πάλι θα διαφωνήσω διότι είμαι καλή στη δουλειά μου και δουλευω τρελές ώρες για να βγει αλλά αν ακούσω την ανοησία ποιος θα δει το θεό και δεν θα το φοβηθεί!!! Έχω μιλήσει προς τη Διοικηση με το χειρότερο και απαξιωτικό τρόπο (πάω σε ψυχολόγο για να βρω γιατί με επηρεάζει και έχω αλλεργία στην ανοησία και στην εξουσία) και δεν με κουνάει κανείς.
"να τους ενημερώσω ότι τελικά παραιτήθηκα γιατί δεν άντεχα την ανοησία και την εκμετάλλευση της διοίκησης απέναντι στα παιδιά και σε μένα. "οταν μόνη σας παραδεχεστε οτι η εργοδοσια ηταν παραλογη και εκμεταλλευοταν την εργασια ολων σας και τελικα παραιτηθηκατε κι εσεις, δεν μπορειτε να κατηγορειτε τον υφισταμενο σας εκεινον, κι ας ηταν μονο ενας, που δεν ακολουθουσε τις παραλογες απαιτησεις της εργοδοσιας για τα 300 ευρω που επαιρνε, αλλα εκρινε οτι θα διεκδικησει τις συνθηκες εργασιας που προβλεπει η συμβαση του, ξεροντας αλλωστε πολυ καλα οτι ηταν στο στοχαστρο για να χασει την δουλιτσα του.σας αρεσει, δεν σας αρεσει, εκεινο το διαστημα εισασταν κι εσεις μοχλος πιεσης απο την εργοδοσια προς τους υπαλληλους και εν τελει παραιτηθηκατε!!! τρανη αποδειξη οτι ο υπαλληλος που αποκαλεσατε "φρεσκαδουρα", απλα ειχε δικιο...αν παιρνατε το κοστος να ειστε ολοι φρεσκαδουρες τοτε, πιθανα να χανατε την δουλεια σας. μπορει ομως ολοι μαζι να πειθατε την εργοδοσια για τις παραλογες απαιτησεις της.σε καθε περιπτωση δεν ειναι ο υπαλληλος αυτος που επρεπε να ψεγετε για το "μη ομαδικο πνευμα, του ομαδικου σκυψιματος στα τεσσερα" αλλα την εργοδοσια και δευτερευοντως ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ.
Συμφωνώ απόλυτα ότι ο υπάλληλος είχε δίκιο απέναντι στην εργοδοσία (ο μισθός του ήταν 850 όχι 300) αλλά δεν ξέρω σε τι δουλειές είστε εσεις αλλά εγω δουλεύω 23 χρόνια και το μόνο που συναντώ είναι το παράλογο μπροστά μου από πλευράς εργοδοσίας. Σε πληροφορώ ότι το κάνανε αυτό που λες , τεντώσανε τα πόδια και απολύθηκαν όλοι από ότι έμαθα (διότι στο μυαλό του ανόητου εργοδότη εν έτει 2017 ουδείς αναντικατάστατος) . Διότι με το παράλογο αν τα βάλεις όπως και με τη βλακεία το σίγουρο είναι ότι θα χάσεις.Σε πολυεθνική που ευτυχώς έφυγε από την Ελλάδα , για να φτάσεις στη δουλειά περνούσες από μια αερογέφυρα (ήταν ο μόνος δρόμος) επειδή ήταν αυστηροί στο τι ώρα πας, ξεκινούσαμε 45 λεπτά νωρίτερα για μια διαδρομή 15 λεπτών για να είμαστε σίγουροι ότι θα είμαστε στην ώρα μας. Γίνεται ατύχημα και κλείνει η αερογέφυρα, ο διευθυντής μας είναι από πίσω μας ,τον προσπεράσαμε, φτάνουμε 15 λεπτά αργότερα από την ώρα εργασίας και με κάλεσε ο συγκεκριμένος διευθυντής μαζί με άλλους για να μου κάνουν παρατήρηση και να κάνω το ίδιο στους βοηθούς μου. Παράλογοοοοοο ακούει κανείς? Δεν δέχτηκα. Απολύθηκα.Κάποια στιγμή αποφασίζεις ότι όλοι βρισκόμαστε στα ίδια σκ... και απλώς οι υπάλληλοι μεταξύ τους προσπαθούν να αλληβοηθηθούν, αν κάποιος δεν θέλει να μετέχει (μπορεί να έχει δίκιο ) το κάνει σε βάρος των συναδέλφων και όχι σε βάρος της εργοδοσία.
Όντως είναι κακή προϊσταμένη!Κι εγώ έχω υφιστάμενους (και αρκετούς μάλιστα) και ποτέ δε θα απαντούσα έτσι. Αν κάτι δεν το γνωρίζω ή δεν είμαι σίγουρη απλά τους το λέω. Ή απλά τονίζω ότι είναι η προσωπική μου άποψη. Δεν παίζω το ψάξε ψάξε δε θα το βρεις. Στη θέση της γράφουσας θα έπιανα την προϊσταμένη και πολύ ευγενικά θα της έθετα ότι θέλω να μου εξηγήσει τι θέλει να πει ο ποιητής, αλλιώς μπορούν και οι δυο μαζί να απευθυνθούν σε κάποιον ανώτερο για λεπτομέρειες. Νομίζω θα το πιάσει το νόημα και θα πάψει τα power games.
Αχ ναι, συμφωνώ απολύτως φούστα!Πάντα μα πάντα πιάνει αυτό με τον ανώτερο. Αρκεί βέβαια να είμαστε απολύτως βέβαιοι γι'αυτό που υποστηρίζουμε, για να μπορούμε και να το υποστηρίξουμε.Εκεί που προσωπικά το χρησιμοποιώ κατά κόρον είναι σε δημόσιες υπηρεσίες, όταν ακούω το "δε γίνεται".
Sing μια φορα και εναν καιρο, είμουν ο μαλακας φιλοτιμος που ετρεχε, προστατευε απο τα λαθη και τις βλακειες ολους, δουλευα παραπανω ωρες χωρις να μου το πει κανεις για να βγει η δουλεια. Ξερεις τι διαπίστωσα; ότι είμουν ο μαλακας της υποθεσης, πηγα σε αλλο μοντελο, αν είναι δουλεια μου θα το κανω στην εντελεια, αν είναι να βοηθήσω θα το κανω με δικους μου όρους και οποιος δεν σεβεται θα φοβάται (ανεξαρτητα θεσης). Είμουν για 6 χρονια ο ΙΤ της εταιρίας (βασικα ο πιο εξιδικευμενος χρηστης που καταλαβαινε και την γλώσσα των λογιστων και των εξωτερικων μηχανογραφων), υπευθυνος logistics και ως λογιστης επι καθε προβληματος υπευθυνος για να βρω λυση. Η νεα μου προισταμενη ήταν καθαρη λογιστρια και αποφασισε να αναλαβει το IT κομματι η ιδια, δεν ρωτησε ποτε τιποτα, αρχισε να κανει παιδαριώδη λαθη και όταν πηγαινα να την βοηθησω (ομαδικο πνευμα) καταλήγαμε να τσακωνόμαστε επειδη "αυτη ξερει" και εγω είναι "σεξιστης"...σκεψου ηθελε να δημιουργήσω τιμοκαταλογο 1200 γραμμων την στιγμη που τις είπα αναλυτικα πως μπορει να γίνει με κυριολεκτικα 96 γραμμες...(αυτο είναι και που με θεωρησε σεξιστη, ότι την διορθωνω επειδη είναι γυναίκα και όχι απειρη στο αντικειμενο), εκανα το δικο της και 2 εβδομαδες μετα ηρθε ..."ξερεις τελικα αποφασίσαμε να κανουμε το ταδε", οπου το ταδε ήταν η αρχικη μου προταση, αυτο εχει γίνει πολλες φορες, και με αλλους διευθυντες...όταν θελουν να το παιξουν καριερα είναι εγω!εγω! και όταν τα κανουν μουτι...όλοι μαζι ρε παιδια, ομαδικο πνευμα. Ξερεις πως ηρεμησα; κανω αυτο που μου λενε αφου διατυπώσω την διαφωνία μου αφηνοντας τους να τα κανουν μουτι και μετα με εξουσιοδοτουνε (ουτε ομαδικοτητες, ουτε τιποτα) να βρω την λυση. Η καλυτερη προισταμενη που είχα ποτε ήταν μια "σκυλα" αλλα δικαιη, δεν χρησιμοποιουσε "ομαδικοτητα" αλλα αρμοδιότητες. Παραδειγμα "ομαδικότητας" vs "αρμοδιότητας", παραιτηθηκε η μια εκ των δυο τιμολογήτριων, η τοτε συναδελφισα μου (που εγινε προισταμενη) είπε "θα βοηθαω εγω"....εγω "δεν προλαβαινω, εχω τα δικα μου αντικειμενα ετσι κι αλλιως εχω παραδοσιακα ενα κομματι της τιμολογησης (πιστωτικα κτλ)", τις είπα "κανε ότι θες αλλα μην γκρινιαξεις ότι δεν προλαβαινεις μετα, εγω είμαι ξεκαθαρος, πρεπει να προσλαβουν νεο υπαλληλο, δεν θα μπλεξεις"...ναι...ναι...ναι...1 χρονο μετα; "δεν προλαβαινω! δεν προλαβαινω! Ποκοπικο είμαστε ομαδα, θα κανεις αυτο στην τιμολογηση", "οχι, θυμασε τι σου ειχα πει; ειμουν ξεκαθαρος απο τοτε" εγω, και την προηγουμενη εβδομαδα που η τιμολογητρια ειχε αδεια (που το είχε αναλαβει η εν λογο συναδελφος) ποιος απο όλη την ομαδα την αντικατεστησε; η προθυμη υπερμαχος της ομαδικοτητας ή ο μαλακας;Δεν εχω γνωρίσει ακομα "ομαδικοτητα" που είτε να μην καταλήγει στο να αδικηται ο πιο φιλοτιμος είτε να εχει σκοπο την διευρυνση των αρμοδιοτητων. Εχω γνωρίσει όμως καθεστωτα αυστηρων αρμοδιοτητων που λειτουργουν. Βεβαια σε θεμα αδειας/ασθενεια οφειλει να υπάρχει αλληλοκαλυψη αλλα και παλι οργανωμενα,εγω αντικαθιστω συγκεκριμενο συναδελφο (και όχι οποιον τυχει) και εκεινος εμενα αλλα είναι προσωρινη αντικατασταση όχι ομαδικοτητα.Στο πνευμα της "ομαδικοτητας" μου εχουν ζητησει να κατεβω και αποθηκη να βοηθάω, γιατί; γιατί ημουν ο υπευθυνος για την διασταυρωση λογιστικων/φυσικων απογραφων, αντιδραση; "όχι εγω κανω την διαστραυρωση...να τσακιστει ο προισταμενος αποθηκης να βρει χρονο να απογραψει κι αν δεν του εχετε εμπιστοσυνη...κατεβείτε εσεις να τον ελεξετε". Εγω προσωπικα εχω τελειωσει με τα "ομαδικα" πνευματα, εχω συμβαση, αρμοδιότητες και αφιερωνομαι σε αυτες κι αν εχω χρονο θα κανω τις επομενης ημερας, αποτελεσμα; εχω χρονο και όλα τακτοποιημενα και οι αλλοι τρεχουνε και δεν φτανουνε...γιατί; είτε δεν λενε "οχι", είτε απο επαρση και αλαζονία αναλαμβάνουν οικιοθελως ευθυνες που μετα δεν μπορουν να τα βγάλουν περα και γυρευουν "ομαδικοτητες"...προβλημα τους, δεν θα γ...μαι εγω επειδη οι αλλοι είτε φοβουνται είτε θελουν να το παιξουν καλοι και βολικοι. Για το τελευταίο που εγραψες, είναι καλο δειγμα...αμα ξερεις να συγκρουεσε αλλα για θεματα δουλειας μπορει να σε αντιπαθουνε αλλα δεν σε κουνάει κανεις...αλλα δες τι επι της ουσιας είπες; μιλας ασχημα για τους ανωτερους σου και κοντραρίζεσαι, δηλαδη δεν είσαι "ομαδικο" πνευμα με τους ανωτερους σου...αλλα εκανες παραπονο που ο αλλος δεν είχε "ομαδικο" πνευμα με τον δικο του ανωτερο (δηλαδη εσενα), μα το ίδιο παραπονο είχε και η διοικηση απο σενα.Συμβουλη προς πασα κατευθυνση, καλα τα λεφτα του προισταμενου/διευθυντη/στελεχους αλλα με αυτα ερχεται πακετο και ατομικο αγχος/ευθυνες και τρεξιμο. Εφ'οσον οι εργαζομενοι δεν εχουν επιλεξει το "πακετο" δεν γίνεται να μοιραζονται το βαρος του αυτων που το εχουν επιλεξει. Η ομαδικοτητα είναι για αδειες/ασθενειες και σπανιες περιπτωσεις όχι για την καθημερινότητα. Οποιος κανει επιλογες θα λουστει και τις συνεπειες.Προσωπικα απο αυτα που εγραψες, ακομα και με τις διαφωνίες μου θα σε ηθελα για προισταμενο μου με μία μονο αλλαγη: αυστηρες αρμοδιότητες στο 99% του χρόνου, για το ουσιαστικα 1% ναι υπαρχει το "τρεχατε ολοι" (και στην ουσία το παραδειγμα σου αφορα αυτο το 1% των περιπτωσεων και εχεις δικιο για τον υπαλληλο, εκτος αν αυτο γινεται καθε εβδομαδα οπου τοτε εχει εκεινος δικιο). Με την ομαδικότητα όμως δεν εννοουν αυτο. Ως λογιστης εχω δυσανεξία στο θεωριτικο μπλα-μπλα των σχολων Διοικησης. Εμαθα να λειτουργω με δεδομενα και όχι ευχολογια. 1+1=2, ο ενας εχει αυτη την αρμοδιότητα , ο αλλος εκεινη κτλ, αυτα τα όλοι για ολα για τη δυναμη του συνολικου καλου δεν τα καταλαβαίνω. Η συγκεκριμενη κοπελα είναι ταμειας, δηλαδη εχει συγκεκριμενες αρμοδιότητες και ευθυνες...δεν θα τρεχει και δεν θα φτανει επειδη "ομαδικοτητα".Υ.Γ. η συμπεριφορα θα βοηθησει βραχυπροθεσμα αλλα μακροπροθεσμα είναι το αποτελεσμα. Εισουν δυσαρεστος αλλα παραιτηθηκες δεν απολυθηκες.
#4Όχι μόνο αυτό που λέει η Λένα αλλά και κάποιος του το πρόλαβε του πρώην ότι έγινε η εν λόγω αποκάλυψη στην παρέα εκείνο το απόγευμα. Γι'αυτό έσκιζε τα ιμάτιά του ώστε να σε "προλάβει" να σε κατηγορήσει εκείνος πρώτος (ότι είσαι "αχάριστη" και "αναίσθητη") ώστε να μην τον κατηγορήσεις εσύ!
#3 Η ακαδημαική μόρφωση δεν συνεπάγεται και κοινωνική μόρφωση ή κοινή λογική πολλές φορές. Κατά τη γνώμη μου είναι εγκληματικό να μην εμβολιάζεται ένα μωρό, όχι μόνο για το ίδιο αλλά και για όλα τα υπόλοιπα βρέφη με τα οποια έρχεται σε επαφή.Ειναι θέμα κοινής λογικής και δεν έχει κάνει με το αν είσαι γονιός ή οχι. Το δεν είσαι γονιός κι άρα δεν ξέρεις είναι μια δικαιολογία επειδή δεν έχουν επιχειρήματα. Καλά έκανες και το ανέφερες απλά όταν βλέπεις οτι οι συνομιλητές σου είναι τόσο κλειστοί δεν έχει νόημα να χάνεις τον χρόνο σου.
καλα τα λες, γενικα μιλωντας, μονο που το να ξερεις οτι ο εμβολιασμος ΠΡΑΓΜΑΤΙ εχει εξαλειψει και κραταει μακρια επικινδυνες ασθενειες, δεν ειναι αστικος μυθος, ειναι ακαδημαικοτατη και επιστημονικοτατη πληροφορια και οχι κοινωνικη...κοινωνικη αναισθησια θα μπορουσε να ειναι το οτι δεν τους νοιαζει τι θα γινουν τα αλλα παιδια, αρκει να γλυτωσει το δικο τους τις πιθανες παρενεργειες ενος εμβολιασμου, αλλα ΟΥΤΕ αυτο ισχυει, γιατι απλουστατα, οταν οι παλιες ασθενεις εμφανιστουν ΚΑΙ το δικο τους παιδι θα κινδυνευσει,οπως και το εγγονι τους, οχι μονο τα ξενα.αλλα ειναι πολυ απληροφορητοι για να το ξερουν.
Franny φυσικά και δεν είναι αστικός μύθος, με το κοινωνική μόρφωση εννοούσα γνώση και άλλων θεμάτων πέραν των σπουδών τους, γενικές γνώσεις και φυσικά κοινή λογική.
Να συμπληρώσω σε όσα πολύ σωστά λέτε κορίτσια ότι επιδημιολογικά υπάρχει αυτό που λέγεται "ανοσία αγέλης" (herd immunity).Aυτή προκύπτει από το υψηλό ποσοστό εμβολιαστικής κάλυψης του πληθυσμού κάθε κράτους και είναι αυτή η "ανοσία αγέλης" που προστατεύει και το μικρό ποσοστό πληθυσμού που ΔΕΝ μπορεί (ή δεν θέλει) να εμβολιαστεί όπως οι έγκυες γυναίκες και λεχώνες ή οι ηλικιωμένοι που δεν μπορούν να αντέξουν οργανικά την επιβάρυνση ενός εμβολίου ή ανοσοκατεσταλμένους από χημιοθεραπείες ή HIV κλπ. Και ναι...προστατεύει έμμεσα και τους εναλλακτικούς που επιλέγουν να μην εμβολιαστούν! Το να εμβολιάζω εγώ το παιδί μου επομένως προστατεύει και το δικό τους παιδί. Ενώ με το να μην εμβολιάζουν αυτοί το δικό τους θέτει σε κίνδυνο και το δικό μου! (επειδή τα εμβόλια δεν γίνονται όλα μαζί αλλά σε δόσεις και μπορεί να ξεσπάσει επιδημία πριν το παιδί μου έρθει στην κατάλληλη αναπτυξιακά ηλικία για να είναι πλήρως εμβολιαστικά καλυμμένο...)Για να δώσουμε κι ένα λινκ που το εξηγεί απλά κι όμορφα:https://e-class.teilar.gr/modules/document/file.php/IE136/%CE%94%CE%99%CE%91%CE%9B%CE%95%CE%9E%CE%95%CE%99%CE%A3%20-%20%CE%A3%CE%97%CE%9C%CE%95%CE%99%CE%A9%CE%A3%CE%95%CE%99%CE%A3%20%CE%A0%CE%91%CE%A0%CE%91%CE%93%CE%99%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3%20%CE%94%CE%97%CE%9C%CE%97%CE%A4%CE%A1%CE%97%CE%A3%20/5%CE%BF%20%CE%9C%CE%91%CE%98%CE%97%CE%9C%CE%91%20%CE%95%CE%9C%CE%92%CE%9F%CE%9B%CE%99%CE%91.pdf
#1 Αν τρως στο γραφείο σου, μήπως είναι πιο εύκολο; Γιατί φαντάζομαι ότι δεν νιώθεις άνετα να κάθεστε στο ίδιο τραπέζι και να μην της προσφέρεις το ίδιο φαγητό. Αν όμως ετοιμάζεις το δικό σου και το τρως σε άλλον χώρο (αν έχεις φυσικά άλλο δωμάτιο), μπορείς απλώς να της πεις να ετοιμάσει κι αυτή κάτι αν θέλει ή να της ρίξεις την μπηχτή αν έφερε κάτι για φαγητό. Και τρώτε η κάθε μία ξεχωριστά, γιατί "έχεις πολλή δουλειά και θα φας δουλεύοντας".Οκ, θέλει κάποια μαθήματα θάρρους, που έλεγε και ο Λαζόπουλος, και σε ανθρώπους ενοχικούς (όπως εσύ κι εγώ) δεν είναι εύκολο, αλλά πρέπει να κάνεις την αρχή. Αυτό στο λέει ο άνθρωπος που από την ντροπή του ουκ ολίγες φορές έφερε στην δουλειά κολατσιό επί δύο, την μία μερίδα για να φάει και την άλλη για να δώσει στους συναδέλφους. (Αλλά ευτυχώς μετά το έκοψα :-) )
Αγαπητό #4 βεβαίως να απαντήσεις μήπως και ήσυχασεις μια και καλή. Να του πεις πως μάλλον η ελληνική γλωσσα δεν είναι το δυνατό του στοιχείο -και πρόσθεσε: παρότι μητρική σου (σε περίπτωση που είναι). Σεβασμός σημαίνει να συνεχίζω να σου απευθύνω το λόγο ενώ έχω μάθει τον ξεπεταχτοαλληλοσεβασμό
Αγαπητό #1, δεν μας λες αν η κοπέλα τρώει όλα αυτά καθημερινά ή τσιμπολογάει. Έχεις σκεφτεί πως και αυτή μπορεί να νιώθει υποχρεωμένη να φάει επειδή κάθεσαι και φτιάχνεις όλα αυτά; Μπορεί να μην τρώει τις συγκεκριμένες ώρες και για αυτο να μην κουβαλάει φαγητό, παρόλο που της το έχεις πει. Και εγώ σε πλήρες ωράριο δεν ετρωγα στη δουλειά. Είναι απλά πως έχεις συνηθίσει.
Η κοπέλα αν δεν ήθελε να φάει δε θα έτρωγε. Θα έλεγε ευχαριστω αλλά τέτοιες ώρες δεν τρώω. Είναι πιο εύκολο να αρνηθείς κάτι που σου προσφέρουν παρά να αρνηθείς να προσφέρεις κάτι. Εσύ δηλαδή που δεν έτρωγες θα σε ανάγκαζε κάποιος να φας; δυσκολάκι μου φαίνεται
Αυτο ακριβώς ήθελα να σχολιάσω κι εγώ luckystrike, αν κάποιος δεν θέλει να φάει ίσως το κάνει μια δυο φορές από ευγένεια και μετά θα μπορούσε να αρνηθεί. 'Η να έφερνε κάποιο σνακ και να έλεγε οτι τρώει το βράδυ
#1 Το αρχικό λάθος ήταν δικό σου που ξεκίνησες να της μαγειρεύεις γι αυτήν. Στην αρχική συμφωνία σας δεν συμπεριλαμβανόταν το φαγητό κι αν αυτή δεν ήθελε να φέρνει τάπερ (όπως κάνει μια μεγάλη μερίδα εργαζομένων) δεν ήταν ανάγκη να της μαγειρέψεις επειδή αισθάνεσαι άσχημα. Πες της οτι λόγω φόρτου εργασίας και ειδικής διατροφής που κάνεις δεν μπορείς να μαγευρεύεις για δυο άτομα (μπορείς ακόμα να αναφέρεις και το οικονομικό) κι οτι αν δεν θέλει να φέρνει τάπερ μπορεί να φτιάξει κάποιο τοστ ή σάντουιτς. Και μην νοιώσεις ούτε τύψεις ούτε ενοχές. Η κοπέλα αυτή υποτίθεται οτι έρχεται για να σε βοηθά ενώ δουλεύεις οχι για να σε κάνει να αισθάνεσαι άσχημα και αν αγχώνεσαι για το φαγητό. Φαντάζομαι και η ίδια έχει βολευτεί κι αν δεν της κάνεις εσύ κάποια νύξη θα συνεχίσεις να της μαγειρεύεις. Αλλοι στον χώρο εργασίας τους δεν έχουν καν καφέ κι εσύ της προσφέρεις καθημερινά σπιτικό φρεσκομαγειρεμένο φαγητό χωρίς να το κρατάς απ τον μισθό της. Πιστεύω οτι ο καφές και το τοστ είναι περισσότερο από αρκετά
1Εγώ δεν κατάλαβα γιατί μέσα στην συμφωνία του να δουλεύει 7 ώρες δεν περιλαμβάνεται και το να σου μαγειρεύει. Πολλές νταντάδες το κάνουν καθώς μέσα στο επταωρο μπορεί να κοιμηθεί το μωρό για λίγο και ακόμη και μια ώρα αρκεί για να μαγειρέψει κάτι. Μπορείς να έχει κρακεράκια, κριτσίνια ή μπισκότα στο τραπέζι και να της πεις ότι είναι για αυτήν και να τρως εσύ κανονικά τα γεύματά σου. Μην ξεχνάς ότι εκείνη τη στιγμή εργάζεται όπως θα εργαζόταν κάποιος σε ένα γραφείο και θα φρόντιζε για τη διατροφή του. Ούτε οι μεγάλες εταιρείες δεν παρέχουν δωρεάν catering στους εργαζομένους τους καθημερινά. Αν ξεπεράσεις την κρυάδα του να γίνεται μέσα στην κουζίνα σου όλο αυτό, θα είσαι οκ.
@Maggie νομίζω ότι πλέον οι γυναίκες που κρατάνε παιδιά είναι επαγγελματίες με ανάλογες σπουδές που πληρώνονται για αυτήν ακριβώς τη δουλειά και όχι για καθαριότητα ή μαγείρεμα. Σαφέστατα μπορεί κάποια μαμά να προσλάβει μια γυναίκα για φύλαξη παιδιών και δουλειές, αλλά μάλλον πρέπει να είναι από την αρχή αυτή η συμφωνία. (Η ιδέα για τα μικρά κεράσματα τύπου κριτσίνια-μπισκότα νομίζω είναι η καλύτερη!)
Άλλο καθαριότητα κι άλλο μαγείρεμα. Όσον αφορά το "πλέον οι γυναίκες που κρατάνε παιδιά είναι επαγγελματίες με ανάλογες σπουδές που πληρώνονται για αυτήν ακριβώς τη δουλειά" έχω να δηλώσω ότι στην Ελλάδα είναι ουτοπικό. Μπορεί στην περίπτωση της κοπέλας που λέει ότι είναι εξωτερικό ,αλλά εδώ, κατηγορηματικα όχι. Σπουδαγμένη γυναίκα στο αντικείμενο δεν πρόκειται να βρεις να σου κρατάει το παιδί, το ίδιο κι αποκλειστική νοσοκόμα. Κρίση, ανεργία, αλλα όταν ψάξεις, θα βρεις διαθέσιμες γυναίκες που μιλάνε ελάχιστα ελληνικά (σε σημείο κουραστικό για την καθημερινή συννενόηση). Οι "σπουδαγμένες" αν σου κάνουν την τιμή να σου χαρίσουν λίγο από τον χρόνο τους, θέλουν να τους πηγαινεις και τον καφέ κάνοντας μετάνοιες ευγνωμοσύνης που υπάρχουν στον χώρο.
Maggie, θα διαφωνήσω. Ξέρω πολλές κοπέλες που έχουν τελειώσει βρεφονηπιοκόμοι, νηπιαγωγοί ή και δασκάλες και δουλεύουν με πραγματικά ελάχιστα χρήματα (τύπου 15 Ε το 8-10ωρο) και όχι μόνο κρατάνε τα παιδιά, αλλά και κάνουν προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης, διαβάζουν τα μεγαλύτερα παιδιά κτλ.
Γρανίτα, δυστυχώς αληθεύει ότι δουλεύουν και μ'ελάχιστα χρήματα. Το βρίσκω απαράδεκτο όπως επίσης το να κάνεις δουλειές που δεν σ' αναλογούν. Το να δουλεύεις στο σπίτι κάποιου επειδή τα χρήματα είναι μαύρα κατά κόρον, ενέχει αμφίπλευρα ρίσκα. Οι κανόνες καλό είναι να είναι σαφείς για όλους και τα όρια ευδιάκριτα. Υ.Γ. Αυτό που βλέπεις να θέλουν τον άλλον για δουλειές και παιδί ταυτόχρονα το βρίσκω άκρως υποτιμητικό αλλά και λανθασμένο. Το παιδάκι σε λίγο καιρό θα μεγαλώσει, θα κοιμάται λιγότερο , το να έχεις ένα άτομο ν' ασχολείται μαζί του με δημιουργικό τρόπο, να ξέρει τι κάνει και γιατί το κάνει είναι αρκετά δύσκολο. Και το ν' ασχολείσαι με τις ανάγκες ενός παιδιού για πολλές ώρες έχει και μία φθορά.