Στο σημερινό «Α μπα»: τέταρτη ώρα έχουμε ανάλυση κειμένου

Στο σημερινό «Α μπα»: τέταρτη ώρα έχουμε ανάλυση κειμένου Facebook Twitter
82

__________________

1.

Καλησπέρα Λένα και καλοριζικο το μπεμπέ! Σας ευχομαι τα καλυτερα!
Σου γραφω γιατι τον τελευταιο καιρο ερχομαι σε πολυ αβολη θεση. Ο ξαδερφος μου, με τον οποιο είμαστε πολυ δεμενοι, εχει σχεση με μια κοπελα εδω και 6 μηνες περιπου. Πρόσφατα εμαθα οτι περιμενουν παιδι και οτι προκειται να παντρευτουν στο προσεχες μελλον. Την κοπελα την εχω δει πολυ λιγες φορες αλλα απο τη συμπεριφορα της λαμβανω καποια βαημπς που δεν μου αρεσουν καθολου.
Ημασταν σε οικογενειακο γευμα , μιλουσε ακαταπαυστα και παρα πολυ δυνατα ουτως ωστε να την ακουμε ολοι , διεκοπτε τους παντες, δεν καταφερε ανθρωπος να σταυρωσει κουβεντα χωρις να τον διακοψει φερνοντας παντα τη συζητηση σε θεματα που εχουν να κανουν με την ιδια, την εγκυμοσυνη της και στο ποσο τρελα και παλαβα ερωτευμενοι ειναι με τον ξαδερφο. Κερασακι στην τουρτα ηταν τα φασωματα και τα γλωσσοφιλα μπροστα σε θειους θειες και λοιπους συγγενεις. ισως σου ακουστει περιεργο αλλα μου εδινε την αισθηση οτι ηθελε να εκβιαζει την προσοχη ολων με αυτα που εκανε. Απο τη μια αισθανομουν αηδια να βλεπω δυο ατομα να γλωσσοφιλουνται ολη την ωρα πανω απο το τραπεζι που τρωμε, απ την αλλη τσαντιζομαι παρα πολυ με τη συμπεριφορα της. Ειναι εντελως αγενης. Πλεον αποφευγω να της απευθυνω το λογο, ουτως η αλλως οποτε μιλαω με διακοπτει, με εχει προσβαλλει και λεκτικα. Μιλουσε υποτιμητικά για την ιδιαιτερη πατριδα μας (ναι, δεν ειμαστε αθηναιοι, ΣΟΚ!) αποκαλωντας μας βλαχους κλπ ομορφα. Ουτε η περιοχη που ειναι το πατρικο του ξαδερφου της αρεσει γιατι η ιδια εχει συνηθησει σε καλες περιοχες οπως φροντησε να μας ενημερωσει. Τσαντιστηκα ακομη περισσότερο οταν ρωτησα τον ξαδερφο μου πως παει με το διδακτορικο (με το οποιο ασχολειται τα τελευταια 4 χρονια κ ειναι κατι που αφενως του αρεσει παρα πολυ αφετερου τον εχει ταλαιπωρησει αρκετα) και απαντησε εκεινη σε 1ο πληθυντικο, σα να ηθελε να τον καπελωσει και εκει.
Γενικως η συμπεριφορα της ειναι απαραδεκτη, τυπου " ειμαι η κυρια του σπιτιου και εγω θα κανω κουμαντο εδω μεσα".
Νομιζα οτι ηταν μονο ιδεα μου και θα σε ρωτουσα το κλασσικο "μηπως ειμαι υπερβολικη" αλλα μιλησα και με τα αλλα ξαδερφια που βρισκονταν στο τραπεζι και ολοι σχηματισαμε την ιδια εικονα. Μας εκανε επιδειξη εξουσιας. Πώς αντιμετωπιζεις ενα τετοιο ατομο; τι λες σε καποιον που σε διακοπτει συνεχεια και ειναι τοσο αγενης απεναντι σου; μηπως να μην ξαναπατησω το ποδι μου και να ξεκοψω και απο τον ξαδερφο και απο τους θειους μου; να μιλησω στον ξαδερφο μου για αυτα που παρατηρησαμε ολοι η πλεον δε μας πεφτει κανενας λογος; απο την αλλη σκεφτομαι οτι ειναι κριμα να χαλασω τις μεταξυ μας σχεσεις επειδη η αλλη ειναι τοσο χειριστικη και αξεστη.
- συμπεθέρα εν εξαλλω

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Συμπεθέρα, είναι πολύ βολικό να σκέφτεσαι ότι αυτή σας χάλασε το τραπέζι, και αυτή είναι έτσι και αλλιώς και αλλιώτικα, και αυτή γενικώς φταίει για όλα, αλλά ξέρεις, ο ξάδερφος την διάλεξε. Αυτός την έφερε στο τραπέζι, δεν ήρθε μόνη της. Αυτός σκοπεύει να την παντρευτεί, και με αυτή αποφάσισε μόνος του, ως ενήλικας, ότι θέλει να κάνει παιδί. Δεν φιλιόταν μόνη της. Κάτι μέσα στην ψυχούλα του ξάδερφου ζητάει μια αυταρχική σύντροφο που απαιτεί να είναι το κέντρο της προσοχής. Μπορεί να τον ξέρεις καλά, αλλά όχι τόσο καλά ώστε να ξέρεις τι είναι αυτό που τον καθησυχάζει σε αυτή την σχέση. Το πιθανότερο είναι ότι ούτε αυτός ξέρει.


Κανονικά θα έλεγα ότι τίποτα δεν είναι για πάντα, αλλά θα κάνουν παιδί, και αυτό θα είναι για πάντα. Οπότε, σκέψου τι σχέση θέλεις να έχεις με αυτό το παιδί. Αν το θέλεις στη ζωή σου, τότε θα βάλεις και αυτή στη ζωή σου. Να μιλήσεις στον ξάδερφο να του πεις τι; Ότι δεν σου αρέσει η Γίτσα; Σε ρώτησε; Σου ζήτησε έγκριση; Τον ενδιαφέρει; Αν σε ρωτήσει πάντως, μην βιαστείς να πεις ό,τι σκέφτηκες. Ρώτα τον αν είναι ευτυχισμένος, αν βλέπει προβλήματα, ρώτα τον πώς πιστεύει ότι θα είναι αυτή ως μητέρα και ως μόνιμη σύντροφος. Περισσότερα θα καταλάβεις έτσι, αν θέλεις να είσαι χρήσιμη, και όχι απλώς να πεις τη γνώμη σου για κάτι που δεν είναι και δική σου δουλειά στο κάτω κάτω.


Τα άτομα που θέλουν να επιβληθούν ζουν τον αιώνιο πανικό γιατί αυτό που αισθάνονται μόνιμα είναι ότι όλοι τους περιγελούν και τους περιφρονούν. Κάνε με αυτή τη γνώση ό,τι νομίζεις.

__________________
2.

Αν πιστεύεις ότι έχεις αυτογνωσία και ξέρεις καλά τι θες, αλλά δε βρίσκεις τον άνθρωπο που θα ήθελες να συμπορευτείς μαζί του στο υπόλοιπο της ζωής σου, τότε τί πρέπει να κάνεις;
- ερώτηση κρίσεως

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Να συνεχίσεις την προσπάθεια (και της αυτογνωσίας, και της αναζήτησης).

__________________
3.

 

Τελειώνω το μεταπτυχιακό μου, δηλαδή είμαι στη διπλωματική. έχω γράψει το ένα τρίτο και έχω κολλήσει. Αρνούμαι να στρωθώ να το τελειώσω. Η επιβλέπουσα λέει τις προτάσεις της, τις ακολούθησα και τώρα το βρίσκω ΤΟΣΟ βαρετό πλέον να συνεχίσω που το παράτησα εδώ και 2 εβδομάδες.
Ψάχνω κίνητρο.
Όχι θεωρίες.
- Παραλίγο


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν καταλαβαίνω. Ζητάς κίνητρο για να τελειώσεις το μεταπτυχιακό; Σκοπεύεις να το αφήσεις «στο παραλίγο» επειδή βαριέσαι να γράψεις την διπλωματική; Γιατί να σου δώσω εγώ κίνητρο; Μην το τελειώνεις λοιπόν. Μόνο γράψε μας σε ένα χρόνο, να μας πεις τι έγινε.

__________________
4.

Aγαπημενη μου Α μπα,

Εχω ενα θεμα. Ειμαι gay γυναικα, 28, και ψαχνω ψυχαναλυτη για να με βοηθησει σε καποια ιδιαιτερα αγχη που βιωνω λογω του γεγονοτος οτι ειμαι σε μια γκει σχεση. Εχω σχεση με τη γυναικα της ζωης μου, εχω βρει τον ανθρωπο μου, περναω απιστευτα και τη λατρευω. Παρολα αυτα αισθανομαι ενα πνιξιμο μερικες φορες το οποιο απορρεει απο το οτι η σχεση μας ειναι για τους περισσοτερους κρυφη (για τους περισσοτερους μας φιλους, long story) , για τις οικογενειες μας, για τους παντες σχεδον με εξαιρεση 2 ατομα τα οποια αγαπαμε πολυ και εχουμε μιλησει για μας. Νιωθω αβοηθητη καποιες φορες στο θεμα των παιδιων που θα θελουμε να κανουμε, στις ερωτησεις που θα ακουσουμε, στις φρικες των γονιων γιατι δεν παντρευομαστε και δεν εχουμε σχεση κλπ. Ξερω οτι ολα αυτα σε αυτη τη χωρα ειναι παρεπομενα σε μεγαλυτερο ή μικροτερο βαθμο, και θελω πραγματικα καποιον ψυχαναλυτη να με βοηθησει σε αυτα τα θεματα, αλλα εχω επισκεφτει ηδη τρεις (ανα καιρους και οχι για μια συνεδρια μονο) και οι τρεις ειλικρινα δε μπορουσαν να με βοηθησουν οταν ανελυα τους φοβους (πρακτικους και ψυχολογικους) για το μελλον. Επεμεναν να μου μιλανε με τροπο που θα μιλουσαν για ενα στρειτ ζευγαρι, ενω εγω και ολη η γκει κοινοτητα ξερουμε οτι τα προβληματα μας δεν ειναι ιδια, παρα μονο στο συναισθηματικο κομματι. Πώς να ψαξω τετοιο ψυχαναλυτη? Δε με ενδιαφερει απλως να ειναι οpen-minded, δεν εχω θεματα αποδοχης του εαυτου μου, θελω να μπορει να κατανοει τα ειδικα προβληματα και τις ειδικες ανασφαλειες των γκει ατομων και οχι να παπαγαλιζει βιβλια. Βαρεθηκα να βλεπω απορια στο βλεμμα και απαντησεις που υποκρυπτουν ελαφρια ομοφοβια ή αγνοια. Και το χειροτερο ειναι οταν πανε να σ ρωτησουν αν νιωθεις καλα με τον εαυτο σου, ενω τους εχεις πει εκατο φορες οτι το προβλημα δεν ειναι η αποδοχη του εαυτου σου, αυτο εχει ξεπεραστει και δεν υπηρχε καν βασικα, αλλα το αγχος για το μελλον και για μια κοινωνια που δεν ειναι καθολου φιλικη προς τη γκει κοινοτητα. Πού να ψαξω, δεν εχω γκει κυκλο να ρωτησω (ειλικρινα δεν ετυχε στον κυκλο μου) , μενω Αθηνα. Ευχαριστω Α μπουλινι, ελπιζω να το δημοσιευσεις.
- ντονατ


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το δημοσιεύω, αν και αυτό που ψάχνεις είναι έναν ψυχαναλυτή που σου ταιριάζει, και δεν μπορώ να σου απαντήσω σε αυτό, πρέπει να συνεχίσεις το ψάξιμο. Αυτό που μπορώ να σου πω από τη μεριά μου είναι ότι δεν χρειάζεσαι κάποιον για να λύσεις τις ειδικές ανασφάλειες, όπως λες. Δεν είναι ανασφάλειες αυτά που λες, είναι συγκεκριμένα προβλήματα που θα προκύψουν, αν όχι όλα, σίγουρα κάποια από αυτά. Δεν είναι ιδέα σου ότι θα αντιμετωπίσεις διάφορα προβλήματα επειδή είσαι λεσβία, είναι η πραγματικότητα, δυστυχώς. Οπότε αυτό που χρειάζεσαι τώρα είναι το πώς θα χειριστείς αυτόν τον φόβο, ώστε να είσαι έτοιμη όταν έρθουν τα προβλήματα – εκτός από τα προβλήματα που έχεις ήδη εξαιτίας αυτού.


Ειλικρινά όμως δεν μπορώ να δεχτώ ότι δεν ξέρεις άλλες λεσβίες επειδή ειλικρινά δεν έτυχε. Ακόμα και αν το δεχτώ, απαντώ ότι πρέπει να βρεις γκέι κύκλο. Και άσε τον «κύκλο», τι θα πει «κύκλος». Είσαστε δύο λεσβίες που δεν ξέρετε καμία άλλη λεσβία; Θα μου φαινόταν περίεργο ακόμα και αν ήσουν στρέιτ. Στατιστικά να το πάρεις, είναι αδύνατο. Είναι σα να λέω ότι δεν ξέρω κανέναν αριστερόχειρα. Αν μου πεις «εντάξει, ξέρω δυο, αλλά δεν είναι κολλητές», βρες τη μια από τις δύο που συμπαθείς περισσότερο και ρώτα την αν ξέρει ψυχαναλυτή που σκαμπάζει. Είναι καλύτερο από το να ψάχνεις στα τυφλά.

__________________
5.

Αγαπητή Α,μπα, πολύ θα ήθελα να είχα στη ζωή μου πιο πολλούς ανθρώπους σαν κι εσένα, αλλά αρκούμαι και στο ότι υπάρχεις στη ζωή μου διαδικτυακά και χαίρομαι που την έχεις επηρεάσει θετικά στο μέγιστο βαθμό και κυρίως στο ότι έχω καταφέρει να αποβάλλω (όσο τον αντιλαμβάνομαι) τον εσωτερικευμένο μισογυνισμό που δεν είχα αντιληφθεί στο παρελθόν! Στο προκείμενο τώρα: Κάποτε, κάπου είχα διαβάσει το εξής: «Η πραγματική ισότητα μεταξύ των δύο φύλων δεν θα επιτευχθεί όταν ικανές γυναίκες θα έχουν θέσεις εξουσίας, αλλά όταν θα έχουν θέσεις εξουσίας και γυναίκες σχετικά ανίκανες για τις συγκεκριμένες θέσεις!» Αυτή η σκέψη με έχει προβληματίσει πολλές φορές και συχνά σκέφτομαι αν θα έπρεπε να προσπαθήσω να γίνω ένα παράδειγμα αυτής της ιδέας, αλλά τελικά νομίζω ότι η παραπάνω πρόταση μπορεί και να μην ισχύει. Ο συλλογισμός είναι ο εξής: Για να φτάσει κάποιος να βρίσκεται σε μια θέση εξουσίας όντας αντικειμενικά «ανίκανος» για την θέση, σημαίνει ότι έχει καταφέρει να προωθήσει τον εαυτό του σε μέγιστο βαθμό, μέσω άλλων ικανοτήτων του, που μπορεί να μην θεωρούνται ευγενείς ή κοινωνικά και πολιτικά ορθές, όπως η εκμετάλλευση της δουλειάς άλλων ανθρώπων, η υποβίβαση των ικανοτήτων των ανταγωνιστών του, η εκμετάλλευση ανθρώπων που δεν αντιλαμβάνονται ότι τους εκμεταλλεύονται, η χρήση εκβιαστικών μεθόδων κ.α.. Αυτό από μόνο του δε συνιστά μια ιδιαίτερη ικανότητα που τον φέρνει σε καλύτερη θέση από τους ανταγωνιστές του; Άρα επομένως, δεν υπάρχει στην ουσία κανένας ανίκανος άντρας σε θέση εξουσίας, οπότε γιατί να υπάρξει σε αναλογία «ανίκανη» γυναίκα σε αντίστοιχη θέση;
Σε μία θεωρητική εφαρμογή στον εαυτό μου, καταλήγω πως κι εγώ αν θέλω να ανέβω στο επαγγελματικό και στο ακαδημαϊκό περιβάλλον, στο οποίο βρίσκομαι, χωρίς να αποκτήσω τις αντίστοιχες τυπικές ικανότητες, θα πρέπει να χρησιμοποιήσω άλλου είδους ικανότητες (εκμετάλλευση, παραπλάνηση ίσως και εκβιασμό, κ.α.) που παρόλο που τις θεωρώ καταδικαστέες, δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ πως στην ουσία αποτελούν ικανότητες και μάλιστα πολλές φορές αρκετά πιο αποτελεσματικές. Και καταλήγω πως τελικά δεν υπάρχουν «ανίκανοι» άντρες σε θέσεις εξουσίας, οπότε δεν έχει νόημα και να αποκτήσει μια «ανίκανη» γυναίκα θέση εξουσίας για να επιτευχθεί η ουσιαστική ισότητα των δύο φύλων. Και μετά σκέφτομαι ότι ο Τράμπας είναι πρόεδρος, οπότε ή ο συλλογισμός μου κάπου έχει κενό ή είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, ή μήπως τελικά είναι μια από τις εφαρμογές του κανόνα, ενός ανθρώπου σε θέση εξουσίας με αντισυμβατικές ικανότητες;
- Sloan Sabbith


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Η συλλογιστική σου έχει αρκετά κενά, όχι μόνο ένα. Πρώτον, δεν ξέρω ποιος είπε αυτή την φράση, αλλά εσύ επέλεξες να την κάνεις παντιέρα, και αυτό επειδή φοβάσαι να πεις στον εαυτό σου «θα διεκδικήσω ακαδημαϊκή καριέρα γιατί είμαι αρκετά καλή για να το κάνω», και δυστυχώς, σε μια τραγική συστροφή της πραγματικότητας, υπάρχει περίπτωση να μην μπορείς να το κάνεις επειδή σε έχει φάει ο εσωτερικευμένος μισογυνισμός. Δεύτερον, η φράση δεν λέει «όταν θα έχουν θέσεις εξουσίας και γυναίκες ανίκανες» αλλά «όταν θα έχουν θέσεις εξουσίας και γυναίκες ΣΧΕΤΙΚΑ ανίκανες», που έχει μεγάλη διαφορά. Αυτό που εννοεί ο ποιητής είναι ότι στις θέσεις εξουσίας βρίσκονται κυρίως άντρες, γιατί τώρα έχουμε πατριαρχία· αυτοί δεν είναι πάντα οι πιο κατάλληλοι για αυτές τις θέσεις. Όταν μια γυναίκα διεκδικεί θέση εξουσίας περνάει από περισσότερα κόσκινα έγκρισης γιατί είναι γυναίκα. Να μην είναι πολύ ωραία, ούτε πολύ άσχημη, ούτε υπερβολικά φιλική, ούτε υπερβολικά αυστηρή, να έχει οικογένεια, αλλά να μην την κρατάει πίσω η οικογένεια, αλλά να μην παρατάει και την οικογένεια, και ένα σωρό, αμέτρητα ακόμα. Μια γυναίκα πρέπει πάντα να αποδεικνύειε ότι δεν πήρε τη θέση ενός καταλληλότερου άντρα.


Όσο για τη συλλογιστική σου, ότι αν είσαι σε θέση εξουσίας, κάποιου είδους ικανότητα θα έχεις, ισχύει ως ένα σημείο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αξίζεις τη θέση ή είσαι κατάλληλος για αυτή, άρα, για τη συγκεκριμένη δουλειά, μπορείς να είσαι και έως εντελώς ανίκανος. Μπορεί οι συνθήκες, τα ζάρια, να έπεσαν έτσι ώστε σε συνδυασμό με τα ειδικά σου χαρακτηριστικά, να γίνεις ακόμα και πρόεδρος της Αμερικής, και ταυτόχρονα, να είσαι εντελώς ανίκανος για αυτή τη θέση.

__________________
6.

Αμπα γεια σου ,
Θα ήθελα να ρωτήσω εσένα και τους αναγνώστες τι άποψη έχετε για την Silicon Valley , τους εργαζόμενους εκεί , αφεντικά κτλ Για τα όργια που υποτίθεται γίνονται με ηλεκτρονικές προσκλήσεις, ναρκωτικά, σεξ και δεν συμμαζεύεται . Ναι οκ το έχουμε δει και σε ταινίες αλλά ειλικρινά δεν ξέρω αν το πιστεύω τουλάχιστον όχι στην διάσταση που το διαβάζω . Στα γράφω αυτά με αφορμή ένα βιβλίο που πρόκειται να εκδοθεί "Brotopia: Breaking Up the Boys' Club of Silicon Valley" και συγγραφέας είναι η δημοσιογράφος του Bloomberg, Emily Chang.
- Wannabe υπάλληλος της Google


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Τα καλύτερα σχόλια για την Silicon Valley το κάνει συστηματικά η σειρά Silicon Valley. Τα όργια και τα ναρκωτικά είναι οι γνωστές απόπειρες απομυθοποίησης κύκλων στους οποίους ο πολύς κόσμος δεν έχει πρόσβαση, όπως γλαφυρά αποτυπώνεται και στο ψευδώνυμο που διάλεξες. Αλλιώς, όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.


Ο σεξισμός που υπάρχει σε αυτές τις δουλειές δεν διαφέρει από τον σεξισμό που αντιμετωπίζουμε γενικότερα. Αυξάνεται όσο αυξάνεται το ποσοστό των αντρών σε παραδοσιακά «αντρικές» δουλειές. Δεν πρόκειται για ειδική περίπτωση· αυτό που έχει αλλάξει είναι οι γυναίκες, που αρχίζουν να μιλάνε για αυτό, επιτέλους.


_________________
7.


Ο άνθρωπος διαρκώς προσπαθεί να δραπετεύσει
Από το έξω σκότος και το εντός
Ονειρευόμενος συστήματα τόσο καλά
Ώστε κανείς δεν χρειάζεται να είναι καλός
Αλλά ο άνθρωπος Αυτός που είναι
Θα επισκιάσει Εκείνον που διατείνεται πως είναι

απόσπασμα από ποίημα του Τ. Σ. Ελιοτ

γιατί κρυβόμαστε; αφού φαινόμαστε. για την αυταπάτη ότι δεν φαινόμαστε; ή επειδή έχει οφέλη αφού όταν κρύβεσαι ξεγελάς τους άλλους κι έτσι επιτυγχάνεις τους στόχους σου π.χ. παίρνεις την δουλειά, την θέση του διπλανού σου, παντρεύεσαι γιατί παρουσιάζεσαι καλός/ή κι έτσι κάνεις παιδιά, κατηγορείς τους άλλους κλπ. πιστεύω ότι ο λόγος είναι το όφελος που αποκομίζουμε. παράλληλα μας φτιάχνει και η αυταπάτη ότι είμαστε καλύτεροι από αυτό που πραγματικά είμαστε.
πολλοί περνάνε την ζωή τους μόνο έτσι. πιστεύεις ότι κάποτε τελειώνει αυτή η προσποίηση; εγώ πιστεύω ότι οι περισσότεροι πεθαίνουν προσποιούμενοι ότι είναι καλύτεροι από τον εαυτό τους.
- εσύ τί πιστεύεις;


AΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Διαβάζω το απόσπασμα διαφορετικά. Δε νομίζω ότι γράφει για την υποκρισία, ούτε για την προσποίηση, ούτε για την αυταπάτη ότι δεν φαινόμαστε. Αυτό που καταλαβαίνω εγώ είναι ότι είναι ένα σχόλιο για το μάταιο του πράγματος: νομίζουμε, αφελώς, ότι είμαστε καλύτεροι από αυτό που μπορούμε να είμαστε. Το νομίζουμε στα αλήθεια, δεν καταλαβαίνουμε τις αδυναμίες μας. Προσπαθούμε να ξεφύγουμε από κάτι τετελεσμένο: είμαστε προβληματικά όντα, και τα περιθώρια μας είναι πολύ στενά. Κάνουμε όνειρα για ένα μέλλον στο οποίο δεν θα χρειάζεται αυτή η προσπάθεια, αλλά δεν υπάρχει διαφυγή: τελικά θα φανεί και πάλι το πόσο λίγοι είμαστε. Το συγκλονιστικό μέρος του ποιήματος είναι το


Ονειρευόμενος συστήματα τόσο καλά
Ώστε κανείς δεν χρειάζεται να είναι καλός,


Τόσο ωραίο, που μπορεί να γραφτεί βιβλίο μόνο γύρω από αυτό. 

 

82

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#4 Είμαι η μοναδική πιστοποιημένη gay coach στην Αθήνα κι ασχολούμαι αποκλειστικά με gay άτομα singles & ζευγάρια..Ναιιι αυτά που περιγράφεις απ την εμπειρία σου με ψυχολόγους είναι τόσοο αλήθεια! Το Gay coaching δεν ειναι ψυχοθεραπεία ή συμβουλευτική, είναι καινούργια προσέγγιση και θα σε βοηθήσει να προχωρήσεις σ όλους τους τομείς της ζωής σου!!
#2 Και να προσθέσω ότι αποδέχεσαι ότι υπάρχει περίπτωση ότι δεν θα βρεις αυτό που ψάχνεις σε άλλον αλλά τουλάχιστον θα σου μείνει η αυτογνωσία (που θα σημαίνει ότι νιώθεις καλά με τον εαυτό σου και έχεις πετύχει εσωτερική ηρεμία και ικανοποίηση που δεν χρειάζεσαι απαραίτητα κάποιον άλλο για να είσαι ευτυχισμένος)
αγαπητό 2, καλή ερώτηση! Καλή και ανάμενομενη κ η απάντηση βεβαίως! Και να προσθέσω και τα εξης: Γιατί άντε κ ξέρεις τι θες (κι εγω έτσι λεω) και ψάχνεις τον άνθρωπο συντροφο-συνοδοιπορο, θα πρέπει, 1. να τον βρεις! τυχη? 2. να είστε ελεύθεροι και οι 2, 3 να σε θέλει και αυτος! Καλή μας τύχη!
#4 Ό ρόλος που παίρνεις και θα πάρεις βασικά είναι Avantgarde οπότε καλά θα κάνεις να βρεις κάποιον πραγματικά open mind. Ψάξε για ανθρώπους που έχουν σπουδάσει εξωτερικό ή ακόμα καλύτερα ζήτα διευθύνσεις από την ΛΟΑΤ κοινότητα. Σίγουρα θα έχουν.
#1 Ολίγα τινά και καλοπροαιρετα.Σε χαλάει λίγο που ο ξάδερφος φτιάχνει τη ζωή του σιγά σιγά, και δεν είστε πια τα 10χρονα, 15χρονα ξαδερφακια που παίζατε τις κουμπάρες ενδεχομένως; Θα συνέβαινε αργά ή γρήγορα.....Περιγράφεις ένα άτομο, που βρέθηκε σε ένα χώρο με 30 βλάχους μαζεμενους, να τρώνε και προφανώς, να συζητούν για την αριστοτελικη πρόσληψη της χαιντεγκεριανης σκέψης οπότε θεωρητικά προσπαθησε με κάθε τρόπο να της δώσετε λίγη σημασία....Αφού φροντισες να επιβεβαιώσεις το αληθές της σκέψης σου και με τα υπόλοιπα 15χρονα για ποιο λόγο ρωτάς και την αμπα; Γιατί νιώθεις την ανάγκη να επέμβεις; Αδέρφια, γονείς δεν έχει ο υποψήφιος δρ;Κι άλλα, αλλά βαριέμαι να γράφω....
"και προφανώς, να συζητούν για την αριστοτελικη πρόσληψη της χαιντεγκεριανης σκέψης οπότε θεωρητικά προσπαθησε με κάθε τρόπο να της δώσετε λίγη σημασία.... Πηγή: www.lifo.gr"Εντάξει έλιωσα! :D
#1 - Πάντως για αρχή θα μπορούσες να πεις (στο ζευγάρι αλλά κοιτώντας αυτήν): Αχ, σας παρακαλώ μην φιλιέστε τόσο παθιάρικα μπροστά μας γιατί εμείς οι βλάχοι καυλώνουμε εύκολα.
#3Φορ γκούντνες σέικΕίσαι στο μεταπτυχιακό και θέλεις κάποιον να σου πει να γράψεις την πτυχιακή; Το πτυχίο πώς το πήρες, είχες τη μανούλα να σου υπενθυμίζει να διαβάσεις για τις εξεταστικές;Εντάξει, για πάντα νέοι, αλλά ας ενηλικιωθούμε κάποτε...
#5 με αφορμή την ερώτηση αυτή θέλω να θέσω μία ερώτηση. Είναι άραγε ελληνικό το φαινόμενο αυτό να θεωρούμε τους από πάνω μας εντελώς ανίκανους; εδώ που ζω πια παρατηρώ πως όλοι ανεξαιρέτως οι έλληνες έχουν μεγάλο θέμα με τους μάνατζέρ τους. Κι ερωτώ. Είναι δυνατόν όλοι οι προϊστάμενοι στον κόσμο να είναι πιο ανίκανοι από τους υπόλοιπους υπαλλήλους; όλοι οι προϊστάμενοι και οι διευθυντές είναι βίσματα; όλοι; δεν κάνω πλάκα. Το ρωτάω σοβαρά
Ε ναι εννοείται ότι έχουμε θέματα με την εξουσία αλλά και με την διαπαιδαγώγηση. Άμα σε μεγαλώνει η μανούλα λες και είσαι Σουλτάνος ή πριγκίπισσα... Μην περιμένεις μετά θαύματα
#4 Συμμερίζομαι τον όποιο φόβο σου για το μέλλον γιατί κακά τα ψέμματα στην Ελλάδα δεν είναι οτι πιο εύκολο δυο λεσβίες να υιοθετήσουν/κάνουν παιδί. Γιατί πάντα θα πρέπει να εξηγούν γιατί το παιδί έχει δυο μαμάδες κι όχι μπαμπα. Ομως το να κάνεις coming out γιατί σε προβληματίζει τόσο; Είσαι αυτή που είσαι, αν οι γονείς δεν το δεχτούν δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Ειναι λυπηρό να τσακωθείς και να απομακρυνθείς από αυτούς όμως δυστυχώς εξαρτάται αποκλειστικά από αυτός. Ομως στους φίλους γιατί δε το λες; Ειστε κοντά στα 30, θεωριτικά ώριμοι και θα έπρεπ να σε δεχτούν αλλιώς δεν είναι φίλοι. Ενταξει τους γονείς δεν τους επιλέγεις όμως τους φίλους ναι. Γιατί φοβάσαι επομένως να τους το πεις; Ειδικά αν έχεις αποδεχτεί την σεξουαλικότητα σου και είσαι υπερήφανη για το ποια είσαι.Και τώρα φτάνουμε στο θέμα που επίσης με ξένισε...οι γκέι φίλοι. Τι εννοείς δεν έτυχε; Εγω πχ δεν ζω στην Ελλάδα, στη δουλειά μου δεν έχω Ελληνες, στον κύκλο των Ισπανών φίλων μου δεν υπάρχουν Ελληνες, ούτε στο γυμναστήριο ούτε στα μέρη που συχνάζω. Ομως επειδή ήθελα να έχω και κάποιους Ελληνες φίλους γιατί έχουμε κοινή νοοτροπία, γλώσσα κλπ και καμιά φορά μου λείπουν γνώρισα μέσα από γκρουπ στο facebook Ελληνες και με κάποιους κόλλησα και είμαστε καλοί φίλοι. Ειναι άτομα που θα τα έκανα παρέα και στην Ελλάδα, δεν είναι δηλαδή από ανάγκη, μόνο και μόνο επειδή είναι Ελληνες. Ε αν αντικαταστήσεις την λέξη Ελληνες με γκει έχουμε την περίπτωσή σου. Προσπάθησε να γνωρίσεις γκει άτομα γιατί έχετε κοινά βιώματα, γιατί μπορείς να μιλήσεις με αυτούς για πράγματα που δεν μπορείς με τους στρέιτ φίλους σου (το θέμα παιδί πχ ή το coming out στους γονείς και φίλους). Φαντάζομαι υπάρχουν οργανώσεις, γκρουπ ή σύλλογη γκέι κοινότητας. Δεν είναι ανάγκη να κάνεις παρέα με κάποιον μόνο και μόνο επειδή είναι γκει. Κάνε παρέα με κάποια άτομα που ταιριάζετε και ετυχε να είναι γκει. Ακόμα κι αν δεν γίνεται φίλοι ζήτα συμβουλή. Θεωρώ οτι θα σε βοηθούσε πολύ να λύσεις κάποια θέματα κι αμφιβολίες που έχεις. Κι αν οχι μπορούν να σου προτείνουν ψυχολόγο.Εγώ λοιπόν βλέπω την ύπαρξη και κάποιων θεμάτω που νομίζω έχουν να κάνουν με την αποδοχή. Ισως οχι της σεξουαλικότητάς σου αλλά με την αποδοχή οτι κάποιες σχέσεις ίσως αλλάξουν λόγω της σεξουαλικότητάς σου και ίσως αισθάνεσαι ένοχη. Δεν είναι ανάγκη να βρεις έναν ψυχολόγο ειδικευμένο στους γκέι, πχ η μη αποδοχή από τους γονείς είναι κάτι που συμβαίνει στους στρέητ επίσης. Ομως είναι σημαντικο να αισθάνεσαι οτι υπάρχει πρόοδος και άνετα οπότε θεωρώ οτι μέσω της γκει κοινόητας ίσως βοηθηθείς να βρεις ψυχολόγο και ψυχολογική στήριξη.Κι να δεν έτυχε να έχεις γκέι φίλους ψάξε να τους βρεις
Στην ελλάδα για την ακρίβεια δεν ξέρω αν νομιμοποιούνται τα γκέι ζευγάρια να υιοθετήσουν παιδιά. Δηλαδή δεν μιλάμε για ευκολία ή δυσκολία. Ενδεχομένως να μιλάμε για αδυναμία. Εδώ έγινε χαμός με το σύμφωνο συμβίωσης και πάλι όσοι ήταν υπέρ δεν ήταν απαραιτήτως υπέρ του δικαιώματός τους να έχουν παιδιά. Πραγματικά δε γνωρίζω καθόλου τι ισχύει οπότε αν κάποιος ξέρει ας μας διαφωτίσει. Αν π.χ. μείνει έγκυος η μία κοπέλα θα μπορεί η άλλη να το αναγνωρίσει; νομίζω πως νομικά αυτό δε στέκεται στην ελλάδα.
Ούτε εγώ γνωρίζω και μάλλον παρασύρθηκα από άλλα κράτη που είναι νόμιμο ή δεν ξέρω πάνω που το έγραφα μου φάνηκε φυσιολογικό να μπορεί ένα ζευγάρι ανεξαρτήτου φύλου να έχει παιδί. Οπότε μάλλον νομικά η μαμά είναι αυτή που το γέννησε/υιοθέτησε και η άλλη μαμά στα μάτια του νόμου θα είναι μια απλή φίλη. Τραγικό τη στιγμή που σε άλλες χώρες θεωρείται νόμιμο εδώ και χρόνια.
#1Κι εγώ τον πόνο μου θα πω (για να καταλάβεις ότι δεν είσαι μόνη): περνάμε τα ίδια με τη γυναίκα ενός καλού φίλου. Δεν μπορείς να αρθρώσεις κουβέντα, σε διακόπτει και λέει τα δικά της που πάντα κινούνται γύρω από τον άξονα "τι φανταστική που είμαι/τι καλά που τα κάνω όλα". Και με δυνατή φωνή! (πως στο καλό μιλάνε κάποιοι άνθρωποι ΤΟΣΟ δυνατα, ποτέ δεν το κατάλαβα! Εγώ θα είχα συνεχώς πονόλαιμο). Βέβαια, αν καταλαβαίνω καλά, είναι πολύ δοτικός άνθρωπος και πάντα εκεί για τους φίλους της με αποτέλεσμα να έχει έναν κύκλο με ανθρώπους που την αγαπάνε. Και μπράβο της και ζήτω δηλαδή! Επειδή όμως κατα τα λοιπά δεν αντέχεται (και δεν το λέω μόνο εγώ αλλά όσοι είναι στην ευρύτερη παρέα - που είναι η λέξη κλειδί, όχι φίλοι της, παρέα), τη βλέπω πια μια φορά στο 2μηνο με 3μηνο. Ποτε μα ποτέ δε ρωτάει ούτε εμένα ούτε τον άντρα μου ούτε άλλους τι κάνουμε, πώς είμαστε, ούτε σαν ανταπόδοση δικής μας αντίστοιχης ερώτησης. Ε, φαντάσου ότι τις προάλλες με ρώτησε αν δουλεύω κάπου αυτό το διάστημα (από σπόντα, όχι από ενδιαφέρον), και ναι, είμαι στην τωρινή δουλειά μου πάνω από χρόνο, κάτι που ο άντρας της ξέρει σίγουρα γιατί με ρωτάει συστηματικά πώς πάει η δουλειά, ο άνθρωπος δείχνει γνήσιο ενδιαφέρον. Αυτή το θεώρησε πολύ λογικό να μη γνωρίζει και μου το είπε κιόλας... (σημειωτέον ούτε οταν ξεκίνησα τη δουλειά με ρώτησε κάτι ενώ το είπαν άλλοι μπροστά της). Την ίδια ώρα είχα καρτούν συννεφάκι με tb video έναν χρόνο πριν που μας έλεγε για τη δική της δουλειά, το αφεντικό της που είναι άρρωστο και τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για ενέσεις και άλλα που χρειάζεται να του κάνουν τα παιδιά του. Την παρακαλούσαμε ευγενικά να σταματήσει αλλά εκείνη το χαβά της. Κατά τα άλλα, την ίδια μέρα τόλμησα να πω ότι δεν έχω ποτέ πειραματιστεί με συγκεκριμένα πιάτα και μετά άκουσα ένα λογίδριο οπωσδήποτε 15 λεπτών (!) για το πόσο καλά μαγείρευε η μητέρα της και ο πατέρας της και πόσο κι αυτή μπορεί αλλά δε θέλει να τρώει την ώρα της.Αυτό που έχω κάνει εγώ είναι ότι πια έχω σταματήσει να τη ρωτάω οτιδήποτε, να μη δίνω αφορμή δηλαδή για μονολόγους. Έρχεται, κάθεται, της χαμογελάω και της λέω ένα γεια, ενώ συνεχίζω την κουβέντα με τους γύρω. Ακόμη κι αν δεν υπάρχει κάποιος άλλος δεν υπάρχει περίπτωση να ξεκινήσω συζήτηση, γιατί κρατάω ημερολόγιο πόσον καιρό θα κάνει πριν φιλοτιμηθεί να ρωτήσει κάτι. :) Όσες φορές έχει πεταχτεί σε συζήτηση διακόπτοντας, της χαμογελάω πραγματικά πλατιά και της λέω κάτι τύπου "ναι, ευχαριστούμε captain obvious" ή "μα αυτό ακριβώς έλεγα κι εγώ τώρα" η "όχι, μιλάμε για κάτι άλλο". Νιώθω απίστευτα αγενής αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο πια, βαρέθηκα να ειμαι μόνο εγώ η ευγενική. ΥΓ. ο φίλος είναι πανευτυχής μαζί της! Ξερει τα κουσούρια της και την αγαπάει όπως είναι. Και ζουν ευτυχισμένοι.
Αχ, ναι, να πούμε όλοι τις ιστορίες μας με τους αναίσθητους παρλαπίπες της ζωής μας!!!Ο δικός μου ήταν το αγόρι ενός πολύ καλού φίλου (λέω ήταν γιατί χωρίσανε). Τον ρωτούσες πώς ήταν η παράσταση που είδε στο θέατρο και ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ξεκινούσε τη διήγηση από το πρωί που ξύπνησε, το πρωινό που έφαγε, περιγραφή όλης της ημέρας μέχρι να φτάσει στην παράσταση. Μου ερχόταν να του ανοίξω το κεφάλι, ιδίως όταν μονοπωλούσε τη συζήτηση με την εμπειρία του όταν έμενε στην Άρτα για λίγα χρόνια. Μια ιστορία χιλιοειπωμένη και βαρετή όσο το να βλέπεις τη μπογιά να στεγνώνει. Την οποία μας ανάγκαζε να ακούσουμε όταν στο δωμάτιο παράλληλα υπήρχαν άνθρωποι που είχαν γυρίσει όλο τον κόσμο, είχαν συναρπαστικές δουλειές και χόμπι.Ο φίλος μου τον έβρισκε τρομερά χαριτωμένο για κάποιο διεστραμμένο λόγο, ενώ εγώ αραίωσα επαφές λόγω της φλυαρίας του.
Πραγματικά δεν αντέχονται όμως τέτοιοι άνθρωποι. Η δική μου περίπτωση είναι ξαδέρφη του συζύγου. Καλή αλλά δεν αντέχεται. Μιλάει ακατάπαυστα, δυνατά, αποκλειστικά για τον εαυτό της ή για κάτι που έκανε κάποιος που γνωρίζει ή για το πόσο καλά λόγια λένε οι άλλοι γι'αυτή ή για το πόσο νέα δείχνει παρότι κοντά στα πενήντα, πόσο της λένε όλοι τι κούκλα και τι πνευματώδης είναι. Κι όλο αυτό με ένα περίεργο τρόπο σε κάνει κι εσένα να της λες πως όντως είναι πολύ όμορφη και πολύ ικανή και δείχνει πολύ νέα. Όταν κάποια στιγμή αλλάξει το θέμα της συζήτησης κάθεται κααι συνοφρυώνεται. Στο τρίλεπτο αν δεν την ρωτήσει κανείς αρχίζει να βαρυγκομά μέχρι να κάνει κάποιος τη μαλακία να ρωτήσει τι έχει. Τότε λέει τίποτα έχω πονοκέφαλο και τριβει το κεφαλι της και αρχίζει να λέει ότι έχει πονοκέφαλο γιατί δεν κοιμάται γιατί έχει τόσα πραγματα να κάνει κ.ο.κ. κι αρχίζει άλλος ένας μαραθώνιος του πόσα αξιοθαύμαστα κάνει. Αν τώρα την αγνοήσουμε κάνει πως την παίρνει ο ύπνος! Μα τον μανιτού. Και πως τάχα γλιστράει ο αγκώνας της από την καρέκλα και ξυπνάει. Οπότε τη ρωτάμε βρε μήπως να φύγουμε; και λέει όχι όχι απλα είμαι κουρασμένη και φτοου κι από την αρχή. Απελπισία. Επειδή είναι διάφανη η ανάγκη της για αναγνώριση δε λέμε τίποτα. Αλλά την αποφέύγω πια όσο μπορώ. Ειναι κι εύκολο τώρα πια. Α! Και το χειρότερο είναι πως επειδή μιλάει ασταμάτητα με ένα σωρό άτομα ξεχνάει τι έχει πει σε ποιον και καταλήγεις να ακούς τα ίδια πράγματα διακόσιες φορές.
#4 Να με συμπαθάς αλλα ένα απλό γουγλάρισμα θα σου δώσει πλήθος αποτελεσματων, ίσως να ξεκινήσιες απο αυτό?http://www.10percent.gr/periodiko/teyxos26/1199-2009-06-19-10-30-34.html
#3 Είναι απόλυτα λογικό κάποιες φορές να βαριέσαι. Είναι πολύ δύσκολη η διαδικασία της διπλωματικής εργασίας και χρειάζεται πολύ διάβασμα. Προς το τέλος βγαίνει όλη η κούραση του μεταπτυχιακού. Ένα μικρό διάλειμμα μερικών ημερών κάνει καλό και σε βοηθάει να ανασυνταχθείς και να σκεφτείς πιο καθαρά. Μην το παρατήσεις, γιατί είναι κρίμα . Μπήκες για κάποιο λόγο σε αυτό το μεταπτυχιακό. Σκέψου το λόγο που μπήκες και ξαναπιάσ' το. Εύχομαι καλή συνέχεια και καλό κουράγιο.
#4 Εγώ αναρωτιέμαι μήπως είχαν δίκιο οι ψυχαναλυτές που σε ρωτούσαν αν έχεις πρόβλημα με τον εαυτό σου. Αυτά που λες δείχνουν εσωτερικέυμενη ομοφοβία. Άντε να μη έχεις κάνει coming out στην οικογένεια σου γιατί υπάρχουν οικονομικοί πχ λόγοι (αν και στα 28 πρέπει να αρχίσεις να τα λύνεις αυτα). Οι φίλοι; Δήθεν φίλοι δηλαδή γιατί δεν είναι φίλοι αυτοί που δε γνωρίζουν ένα τόσο σημαντικό κομμάτι της ζωής σου. Και το να μην έχει γκει φίλους ένα γκει άτομο δεν είναι κουλ «εγώ δε βλέπω σεξουαλικο προσανατολισμό», είναι πρόβλημα. Το καταλαβαίνεις ότι ένας ψυχαναλυτής πρέπει να μπορεί να ασχοληθεί με τα ειδικά θέματα που έχουν τα γκει άτομα και δεν καταλαβαίνεις τι χρειάζονται οι γκει φίλοι; Τι πάει να πει «δεν έτυχε»; Δεν τυχαίνουν αυτά, τα ψάχνεις. Όπως έψαξες τη γκομενα σου ψάχνεις και γκει φίλους. Σε ομάδες (color youth, λοα, 10%) στο Pride, σε γκει μαγαζιά, στο Ίντερνετ. Αλλά όπως είπα αυτά συνήθως ξεκινούν από την σχέση σου με τον εαυτό σου (μιλάω και από προσωπική εμπειρία) όποτε ελπίζω να το δουλέψεις με έναν ψυχολόγο και να αρχίσεις να ανοιγεσαι.
Και μένα με προβλημάτισε το αν όντως δεν έχει θέμα με τον εαυτό της. Πώς είναι τόσο σίγουρη ότι στα 28 έχει αποδεχτεί πλήρως τον εαυτό της; Με 100 ψυχοθεραπείες και μεγαλύτερη ζηλεύω. Νομίζω παρουσιάζει τους φόβους της σαν προβλήματα εξειδικευμένα της σχέσης της, για να μην παραδεχτεί ότι στην πραγματικότητα είναι θέματα που έχει με τον εαυτό της. Ίσως αυτό να εντόπισαν και οι ψυχαναλυτές και σε αυτό να αντιστέκεται.
#1 Όπως τα είπε η Α,μπα ακριβώς: it takes two to tango.Η κοπέλα μπορεί να είναι όπως την περιγράφεις, αντιπαθητική, επιδειξιομανής κλπ κλπ, αλλά κάποιος της επιτρέπει αυτήν την συμπεριφορά. Μπορεί όχι με ξεκάθαρες κουβέντες ("μπράβο, κούκλα μου, είμαστε όντως βλάχοι και καλά κάνεις και μας διακόπτεις συνεχώς" κτλ), αλλά και η σιωπηρή ανοχή είναι μια μορφή επιδοκιμασίας. Η κοπέλα είναι αυτή που είναι, ο ξάδελφός σου γιατί δεν σας υπερασπίστηκε πχ στις προσβολές της; Πού είναι οι δικές του ευθύνες;Θα παραβιάσω την αρχή ΛενΦου, προειδοποιώ:Είχα έναν πολύ καλό φίλο, ο οποίος όταν έκανε σχέση με μια κοπέλα άρχισε να απομακρύνεται. Είχα ενδείξεις ότι στην κοπέλα δεν πολϋάρεσε η σχέση που είχαμε και σκοπίμως τον απομάκρυνε, αλλά ήταν τυπικά ευγενική απέναντί μου. Αποφασίζουν πριν από έναν χρόνο να παντρευτούν, δεν μου λένε τίποτα, μένει η κοπέλα έγκυος, πάλι τίποτα (είχαν κόψει και τις επαφές εν τω μεταξύ, αλλά δεν πήραν ούτε ένα τηλέφωνο για τα ευχάριστα). Το μαθαίνω τελικά από κοινούς γνωστούς και μία βδομάδα πριν τον γάμο στέλνω στον γαμπρό ένα μήνυμα να τους ευχηθώ, αφού είχα βεβαιωθεί πια ότι δεν θα ήμουν ούτε καλεσμένη. Η απάντησή του επική: δεν πρόλαβε να μου δώσει την πρόσκλησή μου!! (Στο δε μήνυμα δεν έγραφε βέβαια πού και πότε θα είναι ο γάμος και να πάω έστω και χωρίς πρόσκληση. Απλώς ότι δεν πρόλαβε...)Αρχικά, στενοχωρήθηκα πολύ, μετά εκνευρίστηκα πάρα πολύ. Κυρίως με αυτόν όμως που ενώ ήμαστε πολύ καλοί φίλοι, δέχτηκε να με απομακρύνει έτσι άκομψα από την ζωή του. Ακόμα και να μην με συμπαθούσε η γυναίκα του για τους δικούς της λόγους ή να με ζήλευε ξέρω γω, την ευθύνη την έχει ο ίδιος ως συνδετικός κρίκος και κανένας άλλος.Και μετά το σύντομο αυτό ρέκβιεμ για μια φιλία που χάθηκε, το ξαναγράφω ως κατακλείδα: it takes two to tango, στην δική σου περίπτωση την μέλλουσα νύφη και τον ξάδελφο. Ο ένας μπορεί μεν να οδηγεί τον χορό, ο άλλος όμως ακολουθεί και υποστηρίζει.
#1 Η καλύτερη ατάκα εκείνη την ώρα θα ήταν το "Get a room". Πάντως δεν νομίζω ότι είναι κανείς υποχρεωμένος να τα κάνει όλα αυτά γαργάρα, επειδή θα αποκτήσουν παιδί. Αν σε μια επόμενη συνάντηση επαναληφθεί η ίδια συμπεριφορά, δεν είναι κακό να τα πει κάποιος στον ξάδερφο και στη σύντροφο από την καλή και την ανάποδη.
#7Η ερώτηση μου έφτιαξε τη μέρα! Και είναι καλή μετάφραση του ποιήματος. Θα συμφωνήσω με τη Λένα ότι δεν είναι περί προσποίησης και μεγαλοπιάσματος, αλλά αναφέρεται στη διαρκή και εναγώνια προσπάθεια του ανθρώπου να ξεπεράσει τις εγγενείς αδυναμίες και ατέλειές του. Αλλά και την αναγνώριση πως δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνος του, ενώ ένα σύστημα, δηλαδή η κοινωνία, οι νόμοι, οι θεσμοί, τα έθιμα προσπελαύνουν το άτομο και τις ιδιαίτερες ατέλειες για να αναδείξουν ό,τι καλύτερο μπορεί να καταφέρει η ανθρώπινη φύση. Προστατεύουν τον άνθρωπο από το χειρότερο εαυτό του, αρκεί να ακολουθεί τους κανόνες. Ιδεαλισμός, ρομαντισμός, πολύ γλυκό. Αλλά πλέον έχουμε φτάσει στην εποχή που αναθεωρούμε ποια από αυτά τα συστήματα προστατεύουν όλους τους ανθρώπους και ποια είναι αρκετά επιλεκτικότερα...
Να ξεκαθαρίσω... η ερώτηση δεν μου άρεσε ως ερμηνεία του ποιήματος από τ@ αποστολέα, αλλά το γεγονός ότι διάβασε κάτι και το κόλλησε με κάτι που συμβαίνει στη ζωή τ@ και αποφάσισε να το αναλύσει, ερμηνεύσει και να ρωτήσει κάπου αν αυτά που σκέφτεται προκύπτουν.
#4 με όλο το σεβασμό, δε νομίζω ότι πρέπει να ψάχνεις ψυχαναλυτή, αλλά ένα καλό support network με ανθρώπους με παρόμοιες ανησυχίες και προβλήματα. Αναζήτησε την Colour Youth και τις Οικογένειες Ουράνιο Τόξο (αυτές είναι οι οργανώσεις που τυχαίνει να ξέρω εγώ τη δουλειά τους, αλλά είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν και άλλες εκεί έξω). Νομίζω ότι σε αυτές τις περιπτώσεις βοηθάει πολύ το internet με το να σε φέρει σε επαφή σε άτομα που έχετε κοινά. Σας εύχομαι ο,τι καλύτερο
#4. Επεμεναν να μου μιλανε με τροπο που θα μιλουσαν για ενα στρειτ ζευγαρι, ενω εγω και ολη η γκει κοινοτητα ξερουμε οτι τα προβληματα μας δεν ειναι ιδια, παρα μονο στο συναισθηματικο κομματι. Πηγή: www.lifo.grΕίναι πολύ σημαντικό να επισημάνεις στο θεραπευτή σου όταν κάτι δεν σου ταιριάζει ή όταν νιώθεις ότι δεν αντιλαμβάνεται το είδος του προβλήματος σου. Αν δεν το κάνεις αυτό, φοβάμαι ότι κανένας δεν θα μπορεί να σε βοηθήσει. Επίσης υπάρχει περίπτωση η αντιμετώπιση ενός θεραπευτή να είναι εσκεμμένα αυτή. Δηλαδή να μην αντιμετωπίζει τα προβλήματα των gay σαν να είναι διαφορετικά από όλων των υπόλοιπων ανθρώπων. Αν δεν ρωτήσεις και δεν διευκρινίσεις δεν θα μάθεις ποτέ. Good luck :))