ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αλλη μια ιδια ασχημη μερα..Οικονομικα πιο χαλια δε γινεται,οικογενειακα αφηστετο..Εχουμε χασει καθε επικοινωνια δεν αντεχουμε ο ενας τον αλλον..Ξυπναω και κοιμαμαι με την σκεψη τι θα κανω να γλιτωσο απο αυτη την κατασταση..Μεσα μου νιωθω ενα πλακωμα μια μονιμη θλιψη..Με τον πατερα μου δε τα παμε καθολου καλα..Και πως να τα πας κιολας με εναν απαθεστατο αγενη κ κακο ανθρωπο..Δεν με νοιαζει να φτιαξουν οι σχεσεις μας εξαλλου ουτε τον ιδιο δεν τον νοιαζει..Συνεχομενοι τσακωμοι καυγαδες ομηρικοι..Η ζωη μου δν ειναι ουτε κατα διανοια αυτη που ονειρευομουν..Θα θελα απλα να φυγω να μεινω μονη μου να μην ειμαι αλλο σε αυτο το περιβαλλον..εχω αρρωστησει..Οταν ομως δε βρισκεις δουλεια κ ζεις σε μια οικογενεια που δεν αντεχεστε η καταθλιψη δεν ειναι κ πολυ μακρυα..Θελω απλα να ειναι ολα καλα να ξυπνησω κ να πω ειμαι καλα..Ποσο ασχημο μεσα στο ιδιο σου το σπιτι να νιωθεις ξενη,να μν νιωθεις οικογενεια..Με εναν πατερα που ευχεσαι να μην ηταν πατερας σου γιατι αυτο που θυμασαι απο μικρη απο αυτον ειναι φωνες,ρεζιλικια,καυγαδες ασχημους..η μανα να μην αντεχει κ εσυ να τους κοιτας διχως να νιωθεις τπτ..δεν περισευει αλλη υπομονη δεν θελω να κολλησω εδω μαζι τους..αυτο ειναι μαρτυριο..Πρεπει να φυγω πρεπει να σταθω στα ποδια μου..Και αν κανω πως φευγω να μεινω μονη εκει θα αρχισουν αλλα προβληματα..Κλεινη μια τρυπα ανοιγη μια αλλη..Ολα κυκλος..δεν ειμαι χαρουμενη αλλα πρεπει κ θελω να γινω κ θα το καταφερω μονο αν φυγω απο το οικογενειακο μου περιβαλλον..Αλλη μια ιδια μερα..