ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πραγματικά με θλιβει το γεγονός πως θα τελειώσει η εξεταστική και θα γυρίσω πισω φορτωμένη φέτος και με πολλά μαθήματα που δεν πέρασα λόγω της άσχημης ψυχολογίας μου, και πως όταν δεν διαβάζω δεν θα έχω τίποτα απολύτως να κάνω, ο μοναδικός μου φίλος μαλλον θα δουλεύει στην πόλη σπουδων του και εγώ θα καθομαι μόνο με την μεγαλυτερη αδερφή μου ή τους γονείς μου που θέλω μεν την παρέα τους αλλά δεν αρκεί αυτό Βέβαια κι εδώ που σπουδάζω η μοναξιά είναι μονοδρομος με μηδέν κοινωνικές ικανοτητες χωρίς φιλες σε σημείο που πλέον καταντα κουραστικό. Δεν πλησιάζω εύκολα αλλα άτομα και πέρσι που το προσπάθησα κάναμε λίγη παρέα και μετά απομακρυνθηκαμε. Ίσως φταίει που δεν ταιριαζω με κανέναν τουλαχιστον έτσι αισθανομαι, νιώθω ανασφαλης με την εμφάνιση μου και πιστεύω πως οι άλλοι θα με κατακρίνουν γι αυτό και δεν θα μου κάνουν παρέα και εκτός αυτών οι γονείς μου είναι αρκετά προστατευτικοι σε σημείο που μου λένε " εκεί πηγες για να παρεις πτυχίο όχι για να βγαινεις" (είχα βγει μια φορά μέχρι της 10 και μισή κ όταν γυρισα πήραν τηλέφωνο και μου έλεγαν πως ανησυχησαν κλπ) ή άλλα πραγματα όπως "μην τυχόν και μάθω πως έχεις κανέναν εκει" (από τον πατέρα μου.ενώ σιγά μην με κοιτάξει κανείς έτσι κι αλλιώς) ΟΥΦ τα είπα όλα μαζεμένα :(