ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εφόσον δ μου λέει τι τον ενόχλησε δεν μπορώ να το διορθώσω. Και δεν μπορώ να τον γνωρίσω ουσιαστικά αν δεν μου απαντάει έστω και μονολεκτικά όταν καταλάβω πως κάτι τον πείραξε. Δεν θέλω να υπεραναλύσω μια λέξη θέλω να ξέρω τι τον πειράζει. Έχω τόσα παραδείγματα τι να σας πρωτογράψω, βγαίνω μια στις τόσες με μια φίλη νιώθω πως ο σύντροφός μου δυσαρεστείται δεν ξέρω αν δεν συμπαθεί την συγκεκριμένη γυναίκα ή αν δεν θέλει να βγαίνω νύχτα ή αν δεν του αρέσει να βγαίνω για χορό. Πάνω σε αυτό μια φορά τον ρώτησα μόνο τι έχει και μου είπε πως το φαντάζομαι. Δεν το φαντάζομαι ενοχλείται αλλά δεν ξέρω ποιο από τα τρία είναι. Όταν θυμώνει δεν φωνάζει απλά δεν μιλάει για πολλές ώρες αλλά αν του μιλήσω εγώ απαντάει όπως πάντα. Αν τον πειράζει κάτι αλλά δεν έχει θυμώσει πολύ, εκεί μιλάει όπως πάντα αλλά το καταλαβαίνω γιατί αρχίζει και ασχολείται με πράγματα που σε άλλη περίπτωση δεν θα έκανε εκείνη την ώρα. Θα βγει να σκαλίσει τον κήπο μέσα στην εβδομάδα ενώ το κάνει πάντα Κυριακές ή θα κάνει κάποιο μαστόρεμα στο σπίτι. Εγώ τότε μένω μόνη μου να αναρωτιέμαι τι να τον πείραξε και με πιάνει πονοκέφαλος γιατί ξέρω αφού δεν κατάλαβα τι έκανα θα το ξανακάνω και πάλι θα πειραχτεί και όλο αυτό θα γίνεται. Τον έχω πάρει με το καλό τον έχω παρακαλέσει αν τον πειράζει κάτι να μου το λέει έστω χωρίς συζήτηση απλά να το λέει αλλά εκείνος λέει όλα καλά δεν είναι τίποτε. Καμιά φορά πάω για καφέ το απόγευμα μετά τη δουλειά με συναδέρφους άντρες και γυναίκες αυτό τον πειράζει. Του έχω πει να έρθει να τους γνωρίσει και αυτός και μου είπε πως δεν θέλει να στενοχωρήσει τον Γιάννη αυτό το είπε προσπαθώντας να γελάσει ενώ φαινόταν φυσικά πως δεν του φαινόταν αλήθεια αστείο, αυτό εννοούσα με χαζά αστεία, αστεία που δεν γελάει κανείς. Δεν τους ξέρει τους συνάδερφους αν έρθει να με πάρει κάθεται στο αυτοκίνητο ποτέ δεν κατεβαίνει τι μπορεί να έχει με τον Γιάννη δεν τον ξέρει από μακριά τον έχει δει. Μια φορά μόνο από πιο κοντά που ο Γιάννης ήρθε μέχρι το αυτοκίνητο να με βοηθήσει μου κουβάλησε κάτι πράγματα, κοίταξε τον σύντροφό μου και του φώναξε καλησπέρα αλλά ο δικός μου ούτε που γύρισε να τον κοιτάξει. Ντράπηκα και μετά τον ρώτησα γιατί το έκανε αυτό και αυτός μου είπε πως δεν τον άκουσε παιδιά το παράθυρο ανοιχτό το είχε και ο Γιάννης ακριβώς δίπλα στάθηκε και του μίλησε. Πραγματικά εκείνη την ώρα θύμωσα γιατί μου μιλάει σαν να είμαι χαζή, λέει ότι θέλει και περιμένει να πω πως έτσι είναι ότι και να πει. Πως θα ζήσουμε; Σχεδόν δεν περνάει μέρα να μη συμβεί κάτι που μένω να αναρωτιέμαι τι τον πείραξε. Αν όμως είναι για πρακτικά πράγματα μιλάει ξεκάθαρα, όπως θα ήθελα να μιλάει για όλα. Αν φτιάξω ένα φαγητό και δεν του αρέσει μου το λέει χωρίς περιστροφές και το εκτιμώ αυτό για να ξέρω τι του αρέσει. Μου έχει πει πως θέλει να πηγαίνουμε διακοπές μόνο οι δυο μας χωρίς άλλους όπως συνηθίζουν στην παρέα και αυτό κάνουμε και εγώ συμφωνώ ούτε τον ρώτησα γιατί και πως μου φτάνει αυτή η δήλωση. Οι γονείς του έχουν πεθάνει και δεν έχει αδέρφια ούτε κάνει εύκολα παρέες του αρέσει να είμαστε οι δυο μας και εμένα μου αρέσει αλλά είμαι πιο ανοιχτή από εκείνον και έχω δύο καλές φίλες. Δεν είναι άνθρωπος να πάει σε ειδικό με τίποτε. Είχε κάνει δυο μακροχρόνιες σχέσεις αλλά ο καθένας σπίτι του πρώτη φορά δίνει κλειδιά σε κάποιον, εμένα μου τα έδωσε τον πρώτο μήνα. Τον θέλω τον αγαπάω αλλά φοβάμαι πολύ αν θα αντέξω τις σιωπές του, δεν ξέρω.