ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χθες βγήκα με μια παρέα κοριτσιών έξω και μία παρέα αγοριών στο μαγαζί προσφέρθηκε να μας κεράσει κάποιο ποτό. Εμένα δε μου αρέσουν αυτές οι προτάσεις για κέρασμα από αγνώστους γιατί νιώθω υποχρέωση αλλά δεν έχω πρόβλημα να πιάσω συζήτηση. Τέλος πάντων, τα κορίτσια δεν ενδιαφέρονταν αλλά το παιδί που με πλησίασε εμένα μου άρεσε τουλάχιστον εμφανισιακά. Αλλά δεν έκανα τίποτα. Εξομολογουμαι ότι στο πίσω μέρος του μυαλού μου σκεφτόμουν τι θα πει ο κόσμος, αν του αρέσω εμφανισιακά στα αλήθεια ή αν με θεώρησε εύκολο στόχο για ένα πήδημα... Εντάξει δε λέω να ερωτευτούμε κιόλας. Δε λέω να παντρευτούμε... Αλλά έχω ηθικούς φραγμούς που δεν μπορώ να διώξω. Όμως παράλληλα ζηλεύω τις φίλες μου που κάνουν σχέσεις τις μιας νύχτας ενίοτε και το διασκεδάζουν χωρίς ενοχή. Τι μπορώ να κάνω να διώξω τις ενοχές;