ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
9.1.2024 | 12:43

Επειδή δεν έχω φίλους και παρέες...

... και επειδή δεν μου αρέσει να κλείνομαι και σπίτι, αποφάσισα να βγαίνω έξω χωρίς παρέα, να πηγαίνω για καφέ, για φαγητό, να επισκέπτομαι Malls, μουσεία, υπαίθριες αγορές κλπ. Και ειλικρινά, κάθε φορά που γύριζα σπίτι, αισθανόμουν 10 φορές χειρότερα από πριν ξεκινήσω να πάω. Έβλεπα όλους τους άλλους σε παρέες, οικογένειες, ζευγάρια κλπ. και εγώ να είμαι σαν τον κούκο και όλο αυτό με στενοχωρούσε αφάνταστα. Και αφού πήγα σε αρκετά μέρη, νιώθοντας πάντα το ίδιο άσχημο συναίσθημα επειδή ακριβώς δεν είχα και εγώ μια παρέα, σταμάτησα να πηγαίνω και πλέον δεν βγαίνω σχεδόν καθόλου. Και ειλικρινά, απορώ πώς υπάρχουν άτομα τα οποία βγαίνουν μόνα τους και λένε ότι περνάνε καλά. Και μην ακούσω την γνωστή καραμέλα ''αν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου μια χαρά περνάς'' και άλλα τέτοια, διότι, ειλικρινά πιστέψτε με, μια χαρά τα έχω βρει με τον εαυτό μου, αλλά αυτό δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ύπαρξη φίλων και παρέας. Προσωπικά, καίτοι το προσπάθησα πολύ και με πολλές και διαφορετικές δραστηριότητες, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι, αν δεν έχεις και την ανάλογη παρέα, δεν ευχαριστιέσαι τίποτα οτιδήποτε και αν είναι αυτό. Ακόμα και αν έχεις και τον χρόνο και την οικονομική δυνατότητα να κάνεις πράγματα, αν δεν έχεις έναν άνθρωπο να πεις μια κουβέντα, να σχολιάσεις κάτι, να γελάσεις, να ανταλλάξεις απόψεις, να πεις μια κουβέντα τέλος πάντων, δεν βλέπω τον λόγο να πας κάπου ή να κάνεις κάτι. Με ποιον θα μιλάς; Με τον εαυτό σου; Οπότε, μοιραία κλείνεσαι σπίτι βλέποντας τηλεόραση και περνώντας την ώρα σου μπροστά στην οθόνη του p.c. σου...
7
 
 
 
 
σχόλια

Ειλικρινή απορία, δεν θέλω να προσβάλλω κανέναν, αλλά εσείς που νιώθετε τόσο μόνοι δεν εργάζεστε; Δεν κάνετε κάτι που να σας γεμίζει; Δεν έχετε κάτι που να σας "τρώει" την ώρα στην καθημερινότητα σας; Εμένα προσωπικά μια περίοδο της ζωής μου δεν με πείραζε που ήμουν μόνη και απλά δούλευα, είχα τη σχολή μου και καθόμουν σπίτι. Έκανα γυμναστική, έβλεπα τις αγαπημένες μου ταινίες, διάβαζα και πραγματικά ακόμη και να μου έλεγε κάποιος να βγούμε πάντα ένιωθα ότι δεν είχα χρόνο..

Και τι σχέση έχει η δουλειά με τη μοναξιά;
Αν είναι έτσι τότε να σταματήσουν να έχουν φιλίες και σχέσεις και όλοι όσοι έχουν και να ασχολούνται μόνο με τη δουλειά τους αφού όλα οδηγούν σε έλλειψη χρόνου.
Πραγματικά δεν έχουν ιδέα οι περισσότεροι άνθρωποι που μιλούν για μοναξιά.
Νομίζουν πως μοναξιά θεωρείται το μεσοδιάστημα από τη μια σχέση στην άλλη μαζί με άπειρες εν τω μεταξύ εφήμερες σχέσεις.
Ή το μεσοδιάστημα από τη μία γνωριμία φιλίας στην επόμενη.
Να μη σας τύχει γιατί θα αναθεωρήσετε πολύ τον ''cool'' τρόπο σκέψης σας.

Αγαπητή μου, έχετε μπερδέψει τα πράγματα. Δεν έχει καμία σχέση αυτό που λέτε. με το πρόβλημα της μοναξιάς. Η δουλειά είναι το μέσο και ο τρόπος για να βιοποριζόμαστε και δεν μπορεί να υποκαταστήσει τις φιλίες και τις παρέες. Επίσης, ασφαλώς και ο καθένας στο σπίτι του έχει λίγο έως πολύ να κάνει πράγματα, αλλά το ζήτημα είναι ότι, ο άνθρωπος θέλει να βγαίνει και έξω από το σπίτι του, να πηγαίνει για βόλτα, για έναν καφέ, για φαγητό, σινεμά κλπ. και όλα αυτά δεν γίνονται ή έστω για να το πω πιο σωστά, δεν έχουν νόημα να γίνουν, αν κάποιος είναι μόνος/η. Αυτό ακριβώς είπε και ο εξομολογούμενος. Ας μην μπερδευόμαστε, λοιπόν. Επίσης, υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι τους αρέσει να κάθονται σπίτι τους. Δικαίωμά τους, ασφαλώς, αλλά και πάλι δεν μιλάμε για αυτήν την κατηγορία ανθρώπων.

Γι αυτο και πολυ σωστα ο θυμοσοφος λαος μας λεει¨ Μονος ουτε στον Παραδεισο" Παρολα αυτα μια στο τοσο να βγαινεις μονη, οπου και οταν σου κανει κεφι, γιατι και το πολυ κλεισιμο φερνει άλλα ..

Σίγουρα κάποιος/α που θα το διαβάσει θα το παρεξηγήσει αλλά εγώ θα το γράψω όπως και να έχει. Υπάρχει το διαδίκτυο. Σε καμία περίπτωση δεν αντικαθιστά ή υποκαθιστά την IRL συντροφιά-φιλία-παρέα αλλά σκέφτομαι ώρες ώρες (σαν μοναχικός άνθρωπος που είμαι κεγώ, χωρίς παρέες και φίλους) πως χωρίς αυτό τα πράματα θα ήταν πολύ πολύ χειρότερα. Προσωπικά μιλάω σε chat rooms και σε forums (ελληνικά-ξένα, για βιβλία, ταινίες, μουσική, απόψεις, οτιδήποτε) και όλο αυτό με παρηγορεί κάπως επειδή με όσους και όσες μιλάω είναι σαν εμένα και εσένα (εξομολογούμενε/η) , που βρίσκουν μία διαδικτυακή διέξοδο στη μοναξιά τους. Μπορείς μόνος σου να απολαύσεις πολλά πράματα, το να περπατάς πάνω κάτω και να κάνεις βόλτες σίγουρα "χτυπάει" στα νεύρα σου και σου χαλάει τη ψυχολογία όταν βλέπεις άλλους με παρέα, φίλους ή σχέσεις. Μπορείς να υιοθετήσεις (ή αγοράσεις) ένα σκυλί, είτε αδέσποτο είτε από αγγελία φιλόζωων στο διαδίκτυο, ώστε να μην νιώθεις πως πηγαινοέρχεσαι μόνος/η σου ή να γραφτείς σε κάποιο άθλημα στο οποίο θα γνωρίσεις και άλλα άτομα και θα έχετε κάτι να συζητάτε. Να βλέπεις ταινίες, να διαβάζεις βιβλία, να ασχοληθείς με τον εθελοντισμό, γενικά να κάνεις πράματα που να γεμίζουν την μέρα σου ώστε να μη σε κατακλύζει το απελπισμένο συναίσθημα της ερημιάς και εγκατάλειψης λες και δεν αξίζεις εσύ να έχεις παρέα. Δοκίμασε και να φτιάξεις προφίλ στο φβ και να γίνεις μέλος σε ομάδες που σσ ενδιαφέρουν, ξέρω πολλά άτομα που από το μηδέν (να μη ξέρουν ούτε 1 άτομο IRL) κατάφεραν να γίνουν κοινωνικοί και εξωστρεφείς απλά κάνοντας αυτό το πρώτο βήμα και σιγά σιγά ήρθαν όλα από μόνα τους. Δοκίμασε και να κάνεις προφίλ σε κάποιο dating app, δε χάνεις τίποτα. Γενικά ψάξου, μην αποδέχεσαι και μην συμβιβάζεσαι με αυτό που ήδη έχεις. Το αν θα "κλείνεσαι" στην διαδικτυακή σου οντότητα ή αν αντιθέτως, θα "ανοιχτείς" χάρις σε αυτό, είναι απλά επιλογής.

Εγώ απορώ πώς υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκουν ακόμα ενδιαφέρον στην τηλεόραση. Μπορεί να δει κάποιος αποσπασματικά κάτι τηλεοπτικό αν τον ενδιαφέρει στο διαδίκτυο. Αλλά άνθρωποι που ανοίγουν την τηλεόραση και κάθονται συντονισμένα να δουν, δε ξέρω τι βρίσκουν σε αυτόν τον τρόπο διασκέδασης.
Όσο για το κυρίως θέμα της εξομολόγησής σου θα σου πω πως παίζει ρόλο ο χρόνος. Όποιος το έχει ζήσει καταλαβαίνει. Όποιος όχι θα κοροϊδέψει.
Αν ζεις πολλά χρόνια μόνος τότε δεν είναι δυνατόν η καθημερινότητά σου να αντέχεται αποκλειστικά με τηλεόραση και p.c.
Απλά οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν μοναξιά και το να είναι μόνοι στο δωμάτιο για δυο ώρες κι ας είναι και στο σπίτι των γονιών τους ή σε μέρος με φίλους ή συγγενείς.
Επίσης δεν πας κουτουρού, όπου να 'ναι, τουλάχιστον εγώ έτσι το βλέπω.
Βγαίνουν οι μόνοι άνθρωποι και πάνε σε μέρη που έχουν να κάνουν με τα ενδιαφέροντά τους, το να γυρίζουν από στενό σε στενό ή στρίψε εδώ, μπες εδώ, μπες κι εκεί μόνο δυσφορία και ξενέρωμα προκαλεί.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ