ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
16.8.2016 | 16:17

Ιατρική

Θελω να παρατήσω την ιατρική. Το ατελείωτο διάβασμα και οι άπειρες ώρες εργασίας δεν είναι αυτό που είχα ονειρευτεί για τη ζωή μου.Επιπλέον, η μάνα μου τώρα ονειρεύεται γκομενους γιατρούς για μενα και συνέχεια υποτιμάει τις προσωπικές μου επιλογές γιατι θεωρεί ότι δεν ταιριάζουν στο κοινωνικό στάτους του γιατρού (ανακατεύεται το στομάχι μου και μόνο που τα λέω).Δεν ξέρω πως έμπλεξα έτσι, παρόλο που εγώ αλλιώς φανταζόμουν τη ζωή μου. Δε θέλω σπουδες μέχρι τα 30, θέλω πολύ πιο απλά πράγματα.Ακόμα και το να ήμουν κομμώτρια εμένα θα με ευχαριστούσε. Είμαι εγκλωβισμένη. Δεν ξέρω πώς να τα παρατήσω χωρίς να καταστρέψω τη ζωή μου και φοβάμαι κιόλας μήπως εκ των υστέρων το μετανιώσω.
6
 
 
 
 
σχόλια
Αφού όλες οι απαντήσεις δόθηκαν στο ίδιο περίπου μοτίβο, εγώ θα σου πω την 20 χρόνια μετά εκδοχή.Στην ιατρική οι ρυθμοί λίγο πολύ είναι πάντα έτσι. Το διάβασμα δεν τελειώνει, πάντα υπάρχει ένα συνέδριο, μια καινούρια μελέτη, ένα πρωτόκολλο που απέδειξε εντυπωσιακά πράγματα που αλλάζουν τον τρόπο άσκησής της, καινούρια φάρμακα για τα οποία θα χρειαστεί να είσαι ενημερωμένη για να την ασκείς σωστά. Αυτό δε σημαίνει ότι θα κινείσαι πάντα σε ρυθμούς εξεταστικής φυσικά, αλλά έχε κατά νου ότι όταν τελειώσεις την σχολή δεν ξεχνάς και αυτή την πίεση(σε κάποιες περιπτώσεις την νιώθεις και μεγαλύτερη ας πούμε στις εξετάσεις για την ειδικότητα)Για τις ώρες εργασίας τώρα, επίσης δεν έχω κάτι πολύ αισιόδοξο να σου πω. Στο επόμενο στάδιο, της ειδικότητας, παντρεύεσαι το νοσοκομείο και την ευθύνη των ασθενών που νοσηλεύονται υπό την επίβλεψή σου. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να κάνεις ακόμα και 24-30 ώρες να γυρίσεις σπίτι σου σε εφημερία και την επόμενη να είσαι ξανά μέσα.Γτ τα λέω όλα αυτά?Γτ όντως στα 17 κανείς δε διαλέγει συνειδητά ή τουλάχιστον με απόλυτη επίγνωση τη σχολή που δηλώνει. Ειδικά οι σχολές όπως η Ιατρική ή η Νομική μπορεί να επιλεγούν λόγω καλών βαθμών, πίεσης από το περιβάλλον, οικογενειακής παράδοσης ή της υποτιθέμενης κοινωνικής καταξίωσης που μπορούν να προσφέρουν σαν τίτλοι.Αν αυτοί ήταν οι λόγοι που την επέλεξες, όντως σκέψου σοβαρά αν μπορείς ή πρέπει να τη συνεχίσεις. Ούτε η σκέψη τέλειωσε και το ξανασκέφτεσαι έχει λογική, καθώς είναι πολλά τα χρόνια που θα αφήσεις πίσω σου χαμένα, άσε που μετά θα μπεις σε ένα φαύλο κύκλο, άντε να κάνω και την ειδικότητα και βλέπω, με αποτέλεσμα να ξυπνήσεις εκεί κάπου στα 30+ και να μη ξέρεις τι έκανες με τη ζωή σου.Να σου πω όμως και κάτι θετικό, γτ μέχρι τώρα τα δύσκολα είπα μόνο: η ιατρική, έχει να προσφέρει πολλές χαρές και συγκινήσεις. Είναι απερίγραπτο και ανεκτίμητο το συναίσθημα να βοηθάς έναν άνθρωπο σε ανάγκη και να επιστρέφει να σε ευχαριστεί. Αν αυτό είχες στο μυαλό σου όταν τη διάλεξες, τότε ψάξε καλά να το βρεις μέσα σου και ζύγισε(τώρα που ξέρεις και το κόστος της επιλογής σου) τις αντοχές σου.Σκέψου το ξανά, μήπως η κούραση και η άνευ ουσιαστικής σημασίας ή αντικειμένου πίεση από το περιβάλλον σε έχουν αποπροσανατολίσει. Αυτά δεν αξίζουν να σε βγάλουν από το δρόμο σου, ο στόχος σου είναι άλλος και κράτα καλά τα μάτια σου καρφωμένα πάνω του, μην ξαναχάσεις τον προσανατολισμό σου στην μακρά πορεία.Τελικά το σημαντικότερο είναι να είσαι εσύ ευτυχισμένη με την επιλογή σου, όποια και να είναι αυτή, και να ξυπνάς με κέφι κάθε πρωί για τη δουλειά σου και όχι βαρυγκομώντας.Καλή επιτυχία και καλή δύναμη σε ότι επιλέξεις.
Είσαι υπό τον επήρεια της θλίψης και γι'αυτό μη βιαστείς να πάρεις τελεσίδικες αποφάσεις.Όλοι οι άνθρωποι παιρνάμε τέτοιες κρίσεις που και που αλλιώς δε θα λεγόμασταν και άνθρωποι.Εσύ προσπάθησε να ξεκουραστείς και με νηφάλια σκέψη να αποφασίσεις τι πραγματικά θέλεις να κάνεις μακριά από τις σκέψεις άλλων ''ξενιστών''.
Έχεις ακόμα ένα μήνα και μέχρι να ξεκινήσει ξανά η σχολή σου αν δε κάνω λάθος. Αφιέρωσε το χρόνο αυτό λοιπόν για να σκεφτείς καλά, ΠΟΛΥ καλά εάν θέλεις να την αφήσεις. Είναι σπουδαία σχολή, και είμαι σίγουρος ότι θα υπάρχουν πράματα που θεωρείς ενδιαφέροντα εκεί μέσα. Και το ατέλειωτο διάβασμα που λες κάποια στιγμή θα τελειώσει όπως και να'χει, όσο για τους γκόμενους γιατρούς που λες... ασχολίαστο, δεν έχουν σημασία αυτά.Οπότε ζύγισε τα καλά προτού πάρεις αποφάσεις.
Η αλήθεια είναι ότι πολύ λίγοι άνθρωποι είναι βέβαιοι στα 17 τους για το επάγγελμα που θέλουν να ακολουθήσουν γι αυτό και μετά βλέπεις πολλούς να αλλάζουν αντικείμενο σπουδών με μια δεύτερη ή ακόμα και μια τρίτη σχολή.Τώρα στη δική σου περίπτωση,είναι γεγονός ότι η ιατρική είναι μια επιστήμη που απαιτεί πολλά χρόνια σπουδών και πολύ διάβασμα που συνεπάγεται αρκετές θυσίες,αυτά δε τα ήξερες όταν τη δήλωσες?Αν θες τη γνώμη μου,εάν είσαι διατεθημένη να κάνεις λειτούργημα και να υπηρετείς τον άνθρωπο απαλύνοντάς του τον πόνο,μην αφήσεις την ιατρική για κανένα λόγο.Αν δεν προτίθεσαι να το κάνεις αυτό και πιστεύεις πως δε θα σαι ευτυχισμένη,παράτα τη σχολή γιατί δε θα είσαι καλή γιατρός.
Πρέπει να θυμηθείς τον λόγο που μπήκες ιατρική.. για ποιο λόγο το διαλεξες τι σε κεντρισε.. σε καταλαβαίνω για το διάβασμα αλλά πίστεψε με όλα τα καλά θα έρθουν.. τα αγαθά κοποις κτώνται... Κανε λίγη υπομονή αλλιώς ψαξε και δες τι πραγματικά θες πρώτου πάρεις ριζικές αποφάσεις..
Αφού καταφερες να μπεις στην σχολή κανέα υπομονή να τελειώσεις. Είναι σπουδαία επιστήμη προσπάθησε να βρεις ενδιαφέρον και αν είναι τόσο ξένο για εσένα και αισθάνεσαι δυστυχία μέσα από αυτό. Παράτησε τα .βρες αυτό που σου ταιριάζει. Δώσε όμως ακόμα μια ευκαιρία. ..Άλλοι θα παρακαλούσαν να μπουν Και οποίοι δεν μπόρεσαν έφυγαν εξωτερικό