12.9.2014 | 02:17
Κ.
Σε είδα.Κι ήταν εκείνη η στιγμή κολοσσιαίο δευτερόλεπτο.Προσπαθώ να σε αποφύγω, αλλά τα βήματα μου με οδηγούν σε σένα ξανά.Σαν να με βασανίζει ο εαυτός μου κι η Μοίρα να με περιγελά.Είμαι εδώ -μ' ακούς;- και περιμένω το φως.Μα η δική μου η ζωή δεν φτιάχνει.Η τραγωδία της ταιριάζει περισσότερο φαίνεται.Ίσως και να φταίω εγώ που κάποιες στιγμές σε σκέφτομαι ακόμη...Ίσως, δεν ξέρω.Να 'σαι πάντα καλά. Στ' αλήθεια στο εύχομαι.Μην αφήσεις το χαμόγελο να σβηστεί ποτέ απ' τα χείλη σου.
