18.12.2016 | 23:03
Μερικές σκέψεις...
Στην πόλη που σπουδάζω είμαι ο πιο ήρεμος και αισιόδοξος άνθρωπος. Πώς γίνεται όταν γυρνάω στο πατρικό μου να πέφτω τόσο πολύ ψυχολογικά βλέποντας τους γονείς μου να μαλώνουν και να διαφωνούν συνεχώς; Το παράδοξο θα ήταν όλο αυτό να με άφηνε ανεπηρέαστη...Η αμήχανη στιγμή που μια ζωή άλλος ήταν στην θέση του γονέα και άλλοι στην θέση των παιδιών. :)Κάποιοι άνθρωποι δεν νομίζω οτι θα ωριμάσουν ποτέ...
