ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάνω πράγματα που μου αρέσουν. Βγαίνω με καλές παρέες, ανθρώπους που με κάνουν να γελάω πραγματικά. Σιγουρα τίποτα δεν είναι τέλειο αλλά τα πράγματα είναι καλα. Κάνω σκοπό μου να μαθαίνω,να διαβαζω να εξελισσομαι. Προσπαθώ τουλάχιστον.Ο, τι και να κάνω όμως,στο τέλος της μέρας νιωθω ότι απλά σπαταλαω τον χρόνο μου. Ότι δεν έχω σκοπό,δεν έχω λόγο. Ότι ήταν όλα μάταια. Τις νύχτες αγκαλιάζω τον εαυτό μου και προσπαθώ να τον πείσω ότι αυτό είναι αχαριστία ότι είσαι καλά. Η ζωή είναι απρόβλεπτη,σωστά? Μέχρι το επόμενο βράδυ και μετά ξανά. Νιώθω κουρασμένη και την ίδια στιγμή ότι δεν έχω το δικαίωμα να νιώθω έτσι. Είναι στο χέρι μου,έτσι δεν είναι? Τότε γιατί νιώθω ακόμα ότι βρίσκομαι κάτω από το νερό, χαμένη να προσπαθώ να δω την επιφάνεια και άλλωστε να ξεχνιέμαι εκεί?