Είναι δύσκολη, σκληρή συνθήκη το πένθος. Σου το λέω εγώ που η οικογενειακη μας επιχείρηση κατά κάποιον τρόπο, εξαρτάται από τον θάνατο. Δεν συνηθίζεται ποτέ. Για να το ξεπεράσεις, θέλει χρόνο, πολύ κουράγιο, δύναμη, αξιοπρέπεια. Απλά να προσπαθείς να κρατάς τις όμορφες αναμνήσεις, να προσεύχεσαι για να νιώθεις κοντά στον μπαμπά σου, να κάνεις τα πράγματα που του άρεσαν για να ζεστάνεις την καρδιά σου, και γενικά, να ξέρεις ότι ο μεγαλύτερος φόρος που μπορείς να αποτιμήσεις στην μνήμη του πατέρα σου είναι το να μην αφήσεις την θλίψη και τον θυμό να σε καταπιουν και να γίνεις ευτυχισμένη. Καλή δύναμη, οι ψυχές φεύγουν, αλλά δεν χάνονται.
30.12.2020 | 14:37
Θλίψη
Πλησιάζει ένας χρόνος που πέθανε ο πατέρας μου,και ακόμα δεν μπορώ να συνέλθω.Η μητέρα μου και οι δύο μεγαλύτεροι αδελφοί μου,το παλεύουν κι αυτοί,αλλά νιώθω ότι δέν μπορούν να με καταλάβουν.Του είχα και μου είχε πολύ αδυναμία,μόνο εκείνος με υποστήριζε,μόνο εκείνον εμπιστευόμουν.Είναι στιγμές που νιώθω τόσο χάλια... Μόνο το αγόρι μου με καταλαβαίνει περισσότερο απ'όλους,και άν δέν τον είχα,δέν ξέρω πραγματικά...
3
