ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
27.10.2017 | 23:05

Υπάρχει κάτι που με τρώει...

3ο έτος στη σχολή... Πραγματική φιλια μηδέν... Όσο κ αν προσπάθησα.. Βρήκα μία κοπέλα όμως στο 2ο.. Τα πηγαίναμε ας πούμε καλά.. Έχει αγόρι το ίδιο από τα 14 της.. Τοξική σχέση άλλα οκ ποια είμαι εγώ να κρίνω τη σχέση τους; είναι ήδη άρρωστη δύσκολα αλλάζει.. Της ζήτησα να βγούμε.. Είπε ο κ άλλα με το αγόρι της.. Όσες φορές βγήκαμε ήταν με το αγόρι της.. Μου έσπαγε τα νεύρα αυτό.. Ζηλιάρης αυτός σε σημείο αηδίας.. Τελοσπαντων... Ξαφνικά μέρα από μήνες βρήκε δουλειά αυτή.. Μπράβο της που κατάφερε να χει δουλειά κ σχολή.. Αλλά ξαφνικά ένιωθα μόνη.. Δεν ερχόταν σχολή.. Σημειώσεις μόνο από μένα.. Κ τι της ζήτησα; μια στο τόσο να βγαίνουμε... Έστω μια φορά το μήνα... Ξέρω ότι ο χρόνος ήταν κάπως αλλά ήθελα να βρει για μένα κάπου... Ολόκληρο χρόνο έκανα υπομονή... Τίποτα... Της είπα να μην μιλάμε πια γτ δεν μ προσφέρει τίποτα... Μετά από μήνες μόνη πάλι της είπα γειά σχολή μετά το καλοκαίρι.. Κ ήρθαμε κοντά πάλι... Δέθηκα ξανά πολύ.. Η μοναξιά μ με ώθησε... Ήταν η μόνη π συνεννοουμουν... Κ δώρο της πήρα κ ήρθα από τη δουλειά να τη δω.. Ξανά χρόνος για μένα καθόλου... Κουρασμένη τη μία την άλλη το αγόρι κ η οικογένεια την άλλη ο άρρωστος παππούς... Συγγνώμη αλλά δύο χρόνια κάνω υπομονή... Κ ενώ δέθηκα μαζί της σκέφτομαι να ξεκαθαρίσω κ να φύγω μια κ καλή από κοντά της... Δεν αντέχω άλλο... Νιώθω ότι με χρησιμοποιούν συνεχώς...,, τι να κάνω Θεέ μ... Ακόμα κ τώρα σκέφτομαι να μην πλήγωσω τον άλλο... Κ όμως πονάω τόσο πολύ εγώ... Κουράστηκα... Είμαι μόνη...
3
 
 
 
 
σχόλια
Τι εννοείς της είπες να μην μιλάτε πια γιατί δεν σου προσφέρει τίποτα; Τι εννοείς να ξεκαθαρίσεις και να φύγεις μια και καλή από κοντά της; Πραγματικά με έκανες και γέλασα! Τι νομίζεις ότι σου είναι; Τα έχεις μπερδέψει λίγο... φίλη σου είναι όχι η σχέση σου... Από ότι έγραψες, εκείνη από την πρώτη στιγμή ήταν ξεκάθαρη περί της σχέσης που είχε με το αγόρι της, και όπως ανέφερες, εργάζεται παράλληλα με τη σχολή. Αν αυτό εσένα δεν σε καλύπτει, τότε προσπάθησε να κάνεις νέες γνωριμίες με κοπέλες που θα ταιριάζουν πιο πολύ με το προφίλ της καθημερινότητάς σου και δεν θα έχουν της υποχρεώσεις της μέχρι τώρα φίλης σου. Τι εννοείς ''νιώθεις ότι σε χρησιμοποιούν συνεχώς''; Εγώ δεν διάβασα να σε χρησιμοποίησε κάνεις... Αντιθέτως θα έλεγα ότι με όσα γράφεις στην αρχή δείχνεις πως δεν την εκτιμάς καθόλου, αναφέρεις πως είναι άρρωστη λόγω της μακροχρόνιας ''τοξικής'' κατά τα λεγόμενά σου σχέσης της, και ότι προσπάθησες να κάνεις νέες φιλίες στην αρχή, αλλά επειδή δεν τα κατάφερες κατέληξες με την συγκεκριμένη κυρίως από ανάγκη. Άρα μάλλον εσύ την χρησιμοποιείς και όχι αυτή εσένα. Τι εννοείς όταν λες ''ακόμη και τώρα σκέφτομαι να μην πληγωσω τον άλλο...'' , όταν μέσα σε ένα κείμενο λίγων γραμμών αναφέρεις 2 φορές ότι την ''χώρισες'' (μόνο έτσι μπορώ να το εκφράσω...τόσο γελοίο μου ακούγεται), και κατα πάσα πιθανότητα ήδη έχεις πληγώσει εκείνη. Και μετά μας αναφέρεις ότι δέθηκες μαζί της... συγγνώμη που θα στο χαλάσω, αλλά μάλλον φοβάσαι μην χάσεις τον μοναδικό άνθρωπο που έχεις για παρέα. Και ίσως ο λόγος που δεν μπορείς να κάνεις νέες παρέες, έγκειται στο γεγονός, ότι οι άλλοι βλέπουν αυτό τον εγωκεντρισμό στη συμπεριφορά σου. Οφείλεις αν μη τι άλλο, να σέβεσαι και την προσωπική ζωή του καθενός, εφόσον μαλιστα προϋπήρχε της δικής σας γνωριμίας, και να μην βγσχεις ζήλια. Τους φίλους μας πρέπει αρχικά να τους εκτιμούμε, και να κοιτάμε τι προσφέρουμε εμείς κατ αρχήν σε εκείνους. Και αν θεωρήσεις ότι η φιλία σου δεν έχει ανταπόκριση ή ότι δεν ταιριάζετε, τότε μπορείς να βρεις άλλες παρέες, χωρίς να έρθεις σε ρήξη με κανέναν, αλλά να διατηρήσεις μια ουδέτερη στάση. Αυτά που λες μου θυμίζουν κοριτσάκια του δημοτικού. Καλό θα ήταν να ωριμάσεις λίγο! Είναι πιστεύω η κατάλληλη στιγμή, τώρα που μπήκες στην ενήλικη φάση της ζωής σου!