«Έπεσα θύμα μιας ομοφοβικής επίθεσης δίχως προηγούμενο»

«Έπεσα θύμα μιας ομοφοβικής επίθεσης δίχως προηγούμενο» Facebook Twitter
3

Σας στέλνω μια επιστολή που καταγγέλλει τα τραγικά γεγονότα που έζησα εχθές στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για μια ομοφοβική επίθεση εις βάρος μου που με έστειλε στο κρεβάτι και με άφησε σε μια απερίγραπτη ψυχολογική κατάσταση. Σας εκλιπαρρώ εάν οι απόψεις μου σας βρίσκουν σύμφωνους έστω και μερικά και θέλετε και εσείς να καταγγείλετε τέτοιου τύπου ενέργειες να κοινοποιήσετε άμεσα την επισυνημμένη καταγγελτική επιστολή μου.

Είμαι ομοφυλόφιλος, 22 ετών, φοιτητής ΑΕΙ και θα ήθελα να διατηρήσω την ανωνυμία μου...


Το πρωί της Κυριακής (2/8/2015) έπεσα θύμα μιας ομοφοβικής επίθεσης δίχως προηγούμενο. Περί τις 6 τα ξημερώματα βρισκόμουν με τον σύντροφό μου στην ευρύτερη περιοχή της οδού Βαλαωρίτου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης (περιοχή στην οποία συχνάζει καθημερινά πολύς κόσμος και στην οποία στεγάζονται δύο από τα μπαρ που είναι φιλικά προς στην ΛΟΑΤ κοινότητα.). Κατά τη διάρκεια της νύχτας δεν δίστασα να αγκαλιάσω και να φιλήσω τον άνθρωπο που αγαπώ και αυτό ώθησε δύο αγνώστους στο να μας επιτεθούν με τον πιο βίαιο τρόπο.

Στο δρόμο της επιστροφής, επί της οδού Λέοντος Σοφού δύο άτομα πιθανότατα ελληνικής καταγωγής και ηλικίας μεταξύ 25-28, πριν καν αντιληφθώ την παρουσία τους, με άρπαξαν με κεφαλοκλείδωμα από πίσω και μου αφαίρεσαν το κινητό τηλέφωνο. Φυσικά ο στόχος των δραστών δεν ήταν μόνο η κλοπή και έτσι συνέχισαν να με χτυπούν. Με ρίξανε στο πάτωμα με δύναμη και συνέχισαν με κλωτσιές και γροθιές ενώ την ίδια ώρα με αποκαλούσαν «πουσ**ρα».

Η λεκτική βία συνεχίστηκε και σειρά έδωσε στις απειλές την ώρα που μου πίεζαν το κεφάλι στο πεζοδρόμιο σφίγγοντάς μου το λαιμό. Με επιμονή ο ένας εκ των δύο δραστών με ρωτούσε για το ποια είναι η σχέση μου με τον φίλο μου και συνέχισε λέγοντας πως μας είδε να φιλιόμαστε.

Η απάντησή μου πυροδότησε ένα βίαιο ξέσπασμα σωματικής και λεκτικής βίας πάνω μου. Ενώ πλειστάκις επαναλάμβαναν την απειλή: «Άμα σας ξαναδούμε να φιλιέστε θα σας σκοτώσουμε». Οι δράστες παράλληλα με το δικό μου ξυλοδαρμό χτύπησαν άγρια και τον σύντροφό μου πριν να τον κυνηγήσουν και έπειτα να τραπούν σε φυγή. Αμέσως, σπεύσαμε στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα, όπου και καταγγείλαμε το περιστατικό. Όπως και την εντυπωσιακή «άνεση» από την πλευρά των δραστών, οι οποίοι δρούσαν ανενόχλητοι επί πέντε λεπτά διατηρώντας παράλληλα τα πρόσωπά τους παντελώς ακάλυπτα, παρά το γεγονός ότι είχε ήδη ξημερώσει. Αργότερα στο νοσοκομείο οι γιατροί εντόπισαν πληθώρα από μώλωπες και κακώσεις και πρότειναν την άμεση εισαγωγή και των δυο μας στο νοσοκομείο.


Σήμερα το μόνο συναίσθημα που με κυριεύει είναι ο φόβος. Φοβάμαι για τη ζωή μου. Χθες γλίτωσα με μόνο μερικούς μώλωπες. Θα έχω και αύριο την ίδια τύχη; Στη θέση μου θα μπορούσε να βρίσκεται οποιοσδήποτε γεννήθηκε διαφορετικός όπως κι εγώ. Και οι θύτες πιθανότατα θα μείνουν για πάντα άγνωστοι.


Καθόλου άγνωστοι όμως δεν είναι αυτοί που οδηγούν τη χώρα μας σε αυτή τη λυπηρή κατάσταση...Δεν είναι μόνον δύο, μα πάρα πολλοί αυτοί που σήκωσαν χέρι πάνω μου την περασμένη Κυριακή. Έχουν όνομα και επίθετο και την παρρησία να εκφράζουν κάθε στιγμή το μίσος τους για μένα. Άνθρωποι, κόμματα και φορείς όπως κληρικοί και φανατισμένοι οπαδοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δημοσιογράφοι, σύσσωμα το ΚΚΕ και η Χ.Α., μέρος της Ελληνικής Αστυνομίας και του στρατού, διάφοροι εκφραστές και πολιτικοί όλων των κομμάτων της Ελληνικής Βουλής ακόμη και αυτού που έχει να υψώσει τη σημαία των δικαιωμάτων μου από την εκλογική του νίκη, και κάθε άλλη συντηρητική φωνή που εχθρεύεται την αγάπη και αποζητά, πάση θυσία, τον αποκλεισμό μου από την κοινωνία, τον κατακερματισμό των δικαιωμάτων μου και την οριστική καταδίκη μου στο φόβο και την ανασφάλεια.

Η Ελλάδα μου κόβει κάθε μέρα τα φτερά και την όρεξή μου για ζωή, τώρα μου απαγορεύει να αγαπήσω και να αγαπηθώ. Και αναγκάζομαι για ακόμη μια φορά να πληρώσω εγώ τις επιλογές των άλλων. Εκείνων που πρεσβεύουν τη μισαλλοδοξία και τον ρατσισμό, που όπλισαν τα χέρια της εγκληματικής ακροδεξιάς και καταδικάζουν καθημερινά μια ολόκληρη χώρα στη βία και τον φασισμό. Τα χέρια που βιαιοπράγησαν επάνω μου σήμερα είναι τα δικά τους.

3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Από την ΕΥΕΔ στην ΕΔΕΜ: Ο Χρήστος Νικολόπουλος γράφει για τον νέο οργανισμό διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων

Στήλες / Από την ΕΥΕΔ στην ΕΔΕΜ: Ο Χρήστος Νικολόπουλος γράφει για τον νέο οργανισμό διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων

«Το τραγούδι δεν το φέρνει ο άνεμος»: Ανοιχτή επιστολή του μουσικοσυνθέτη για το ζήτημα διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων.
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

σχόλια

1 σχόλια
Πιστεύω στον Ορθόδοξο Χριστιανισμό και ακρίβως γι'αυτό πιστεύω ότι οι γκέι είτε άντρες είτε γυναίκες ΔΕΝ είναι πρόβλημα, ΔΕΝ είναι τέρατα! ΟΛΟΙ είμαστε άνθρωποι! Το κυριότερο μήνυμα του Χριστιανισμού είναι η ΑΓΑΠΗ, η αμερόληπτη αγάπη! Όχι η αγάπη με όρια εθνικά,θρησκευτικά,φυλετικά,σεξουαλικής προτίμησης! Οι υψηλά ιστάμενοι της Ορθόδοξης εκκλησίας, δε νομίζω ότι εκφράζουν τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό με τα λεγόμενα και το βίο τους! Και αυτός ειδικά ο "φορέας" θα έπρεπε να αποτελεί άσυλο για οποιονδήποτε το έχει ανάγκη κι όχι να καταφέρεται εναντίον ανθρώπων! Τώρα όσον αφορά τα κόμματα,την αστυνομία,το στρατό και τους δημοσιογράφους γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ότι δρουν βάσει συμφερόντων, οπότε ΟΤΑΝ θα τους βολεύει να αναγωνρίσουν δημόσια και με νόμο τα δικαιώματα των γκέι, τότε και θα το κάνουν. Καλή δύναμη εύχομαι!
Καλησπέρα ονομάζομαι Κατερίνα Γαβρά είμαι 22 ετών είμαι φοιτήτρια της φαρμακευτικής και δεν θέλω να διατηρήσω την ανωνυμία μου διότι δεν έχω να κρύψω κάτι. Πρώτα από όλα θέλω να δηλώσω πως είμαι straight αν και πιστεύω πως δεν έχει σημασία γιατί ποιος έχει ορίσει το να βάζουμε ταμπέλες στους ανθρώπους; Η κοινωνία (!) μια κοινωνία η οποία δεν κρύβει το πρόσωπο της από κάθε φαινόμενο βίας; Εκεί οπού ο θύτης δεν ντρέπεται να κρύψει το πρόσωπο του αλλά το κρύβει το θύμα; Θέλω αν σταθώ σε μια λέξη την οποία ανέφερες και εσύ αλλά και την οποία χρησιμοποιούμε σε καθετί το οποίο μας ξενίζει το ‘ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ’. Ποιος έχει ορίσει τι είναι διαφορετικό και τι όχι ; αυτό που κάνουν οι πολλοί σημαίνει πως είναι και το σωστό; στην αγάπη δεν υπάρχει σωστό ή λάθος και στην τελική εσύ είσαι ο διαφορετικός; εσύ που αγαπάς ή εκείνοι οι οποίοι χτυπήσαν εσένα και τον σύντροφο σου; Εκείνοι που δεν σεβαστήκαν τίποτα και χωρίς ενδοιασμό και ντροπή δε δίστασαν να σηκώσουν το χέρι του; Ελπίζω να διαβάσεις αυτό το μνήμα μου και να πάρεις δύναμη. να πάψεις να φοβάσαι. Να συνεχίσεις να αγαπάς τον σύντροφο σου χωρίς και φοβάσαι να το δείχνει. Περαστικά και στους δυο χχχχ
Μπράβο Κατερίνα για τον ορθό τρόπο σκέψη σου μακάρι όλοι να σκεφτόντουσαν όπως και εσύ και να είχαν το θάρρος να βγαίνουν ονομαστικά να γράφουν ανοιχτά τα πιστεύω τους με κάλυψες 100% με αυτά που έγραψες οι φίλοι σου θα είναι πολύ τυχεροί.