Ψυχικός βιασμός

Ψυχικός βιασμός Facebook Twitter
1

Ο ψυχικός βιασμός είναι μια υπαρκτή πράξη που βιώνουμε πίσω από εκείνη τη κλειστή πόρτα μέσα στα τέσσερα τείχη, κανείς έξω από αυτά τα τέσσερα τείχη δεν γνωρίζει, δεν ξέρει την πραγματικότητα αλλά γνωρίζει και βλέπει την πλάνη που έχει δημιουργήσει ο θύτης μας για να «αποδείξει» την υπάρξη μιας «τέλειας» , «ιδανικής» οικογένειας.

Όταν είσαι θύμα ακούς μα δεν θες να ακούσεις τις λέξεις, τα λόγια, τον τόνο που προέρχεται από το στόμα του θύτη, κάθε πρόταση του σε βιάζει, σε κάθε κύτταρο αισθάνεσαι τις λέξεις που σε τσακίζουν σε χίλια κομμάτια και αναρωτιέσαι, είμαι άχρηστος; είμαι π@ρνη; είμαι ανίκανος; Τί είμαι;

Είμαστε θύματα που πρέπει να σωθούν, με τη πρώτη ευκαιρία μην διστάσεις να φύγεις, μην διστάσεις να κόψεις τους δεσμούς που σε τραυματίζουν και το βασικότερο θυμήσου, να είσαι δίπλα με ανθρώπους που σε αγαπούν και αγαπάς, η αγάπη γιατρεύει εκείνες τις πληγές που αιμμοραγούν


Όταν νιώθεις πως είσαι δυνατός, αυτές οι σκέψεις αποδυναμώνουν και δυναμώνουν οι θετικές σκέψεις, πρέπει να παλέψω, μπορώ να είμαι ότι θέλω, θα διαβάσω και θα τα καταφέρω να τελειώσω τη σχολή, λίγη υπομονή ακόμη και θα μετακομίσω, έχω ανθρώπους που με αγαπούν.


Όταν νιώθεις πως είσαι αδύναμος, όταν καταρρέουν οι άμυνες σου, πέφτεις ,τσακίζεσαι, πονάς, τυλίγεσαι από την κουβέρτα και κλαίς κρυφά για να μην σε ακούσει ο θύτης πως νίκησε για άλλη μια φορά, κλαίς και κάθε δάκρυ αυξάνει τον πόνο μέχρι που να μην αντέχεις άλλο και σε κυριεύουν οι αρνητικές σκέψεις που πιστεύεις πως θα σε λυτρώσουν, σκέφτεσαι ποιος τρόπος θα είναι ο πιο ανώδυνος και σύντομος για να λυτρωθείς από την κόλαση και αν υπήρχε ο Θεός θα απαιτούσες να σου απαντήσει στο γιατί τιμωρούμαι;


Ο θύτης μπορεί να είναι η μητέρα σου, ο πατέρας σου ή ένας άλλος συγγενής ή ένας οποιοσδήποτε, το θύμα μπορεί να είσαι εσύ, τα αδέλφια σου, ένας περαστικός που περνά από δίπλα σου, αν είσαι ένα θύμα όπως είμαι κ εγώ, αν είτε είσαι είτε όχι που έχει νιώσει το χέρι πάνω στο σώμα του ως τιμωρία, ως τόνωση του θύτη, θέλω να θυμάσαι και να μην ξεχάσεις ποτέ πως δεν φταις, πως δεν είσαι εσύ το κακό και ποτέ δεν θα είσαι όσες άσχημες σκέψεις σε κυριεύουν, είμαστε θύματα που πρέπει να σωθούν, με τη πρώτη ευκαιρία μην διστάσεις να φύγεις, μην διστάσεις να κόψεις τους δεσμούς που σε τραυματίζουν και το βασικότερο θυμήσου, να είσαι δίπλα με ανθρώπους που σε αγαπούν και αγαπάς, η αγάπη γιατρεύει εκείνες τις πληγές που αιμμοραγούν.

Υ.Γ. Είμαι ένα θύμα από τα πολλά θύματα της οικογενειακής βίας.

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

1 σχόλια
Κι εγώ είμαι θύμα ενδοοικογενειακής βίας. Λέω είμαι γιατί αυτό είναι σαν τον αλκοολισμό. Αν δεν είσαι σε εγρήγορση, ξαναπέφτεις στην κατάθλιψη, στην άρνηση της ύπαρξης σου. Περπατάς στο δρόμο, βλέπεις την ομορφιά γύρω σου και λες στον εαυτό σου ¨εγώ γιατί πονάω; Είναι παράλογο. Είμαι νέα, όμορφη, έχω φίλους, έχω φύγει 5, 10, 20. 25 χρόνια από εκεί, γιατί πονάω;Έγινα επιστήμονας, κατάφερα τόσα πράγματα, γιατί πονάω;¨Η μαγική λέξη είναι θέλω να είμαι καλά και μπορώ να το καταφέρω γιατί θέλω.Πίστεψε με. Δε θα σου πω η ζωή είναι ωραία. Αυτό το ξέρεις. Δε θα σου πω θα στρώσουν τα πράγματα, γιατί πολύ απλά δεν το ξέρω και τα πράγματα, μπορεί να μη στρώσουν.Τα πράγματα, όχι εσύ όμως. Εσύ αν θέλεις, θα μπορέσεις να σε αγαπήσεις. Δύσκολα, βήμα βήμα. Εγώ έκανα ψυχοθεραπεία, πολλά χρόνια. Δεν έγινε θαύμα, ούτε πιστεύω με βοήθησε τρομερά. Το μόνο που ήθελα ήταν να είμαι καλά. Μη νομίσεις ότι οι δικοί μου ήταν τίποτα τρομερά τέρατα. Ελληνάρες βασανισμένοι στις ψυχές τους κι αυτοί ήταν, όπως πολλοί ή οι περισσότεροι. Απλά εγώ ήμουν πιο μπροστά αν θέλεις σε θέματα απαιτήσεων συμπεριφοράς και καλλιέργειας. Δες πόσοι άνθρωποι, θεωρούν φυσιολογικά, τις φωνές, τις παρεμβάσεις, το ξεφτύλισμα, την ειρωνεία και όλα όσα σε κάνουν να αρρωσταίνεις. Κι άλλοι τόσοι τα αναπαράγουν και έχουν αυτούς τους γονείς, συγγενείς και ως πρώτυπα. Μη ντρέπεσαι, να είσαι περήφανη που όλα αυτά σε πειράζουν, άρα είσαι έξυπνη γιατί τα βλέπεις. Είσαι ευαίσθητη δηλαδή έχεις αντίληψη, οπότε έχεις ελπίδα να ζήσεις, όπως αρμόζει σε άνθρωπο. Δυνάμωσε μέσα σου, μην εξαρτάς την ψυχική σου γαλήνη και την αυτοεκτίμηση από τη συμπεριφορά άρρωστων ανθρώπων. Γιατί άρρωστοι είναι όσοι ζουν υποβαθμισμένα με τη θέληση τους. Δεν ζουν σαν άνθρωποι. Με την πρώτη ευκαιρία φύγε από το σπίτι, αλλά πίστεψε με, αν δεν κάνεις δουλειά με τον εαυτό σου ακόμη και στην Αλάσκα να πας, πάλι θα τους κουβαλάς......τους Λαιστρυγόνες και τον Κύκλωπα, δε θα συναντήσεις, αν μέσα σου δεν τους κουβαλάς......αν η ψυχή σου δεν τους στήνει μπρος σου.....Αν μπορείς πήγαινε σε ψυχολόγο ή κάτι σχετικό, αν δεν μπορείς μόνη σου. Επίσης διάβασε. Ό, τι σου δίνει απαντήσεις. Ποίηση, λογοτεχνία, φιλοσοφία, Θεολογία....ό,τι δυναμώνει το μυαλό σου και αγγίζει την ψυχή σου. Ασχολήσου με την τέχνη, όποια σου μιλάει. Εγώ ας πούμε βρήκα αλήθειες στον κινηματογράφο και φάρμακο στη μουσική.Πίστεψε με μπορείς,