Το σπαρακτικό μήνυμα της 26χρονης Ιρανής που απαγχονίστηκε

Το σπαρακτικό μήνυμα της 26χρονης Ιρανής που απαγχονίστηκε Facebook Twitter
19
Το σπαρακτικό μήνυμα της 26χρονης Ιρανής που απαγχονίστηκε Facebook Twitter
Η 26χρονη είχε καταδικαστεί για τη δολοφονία ένος πρώην αξιωματικού πληροφοριών που προσπάθησε να τη βιάσει.

Ένα σπαραξικάρδιο μήνυμα έστειλε η 26χρονη Ιρανή που εκτελέστηκε το Σάββατο, στη μητέρα της. Η Reyhaneh Jabbari απαγχονίστηκε αφού είχε κατηγορηθεί για τη δολοφονία ενός άνδρα, όταν αυτός προσπάθησε να τη βιάσει.
Στο ηχητικό μήνυμα που ηχογράφησε για τη μητέρα της τον Απρίλη, φαίνεται να έχει συμβιβαστεί με τη μοίρα της μετά από πέντε χρόνια που είναι «στην ουρά» για να εκτελεστεί. Ιρανοί ακτιβιστές διαμοίρασαν το μήνυμα, σύμφωνα με τη θέληση της Jabbari.


Η 26χρονη είχε καταδικαστεί για τη δολοφονία ένος πρώην αξιωματικού πληροφοριών, ο οποίος την είχε καλέσει ισχυριζόμενος ότι ήθελε τη συμβουλή της πάνω στην εσωτερική διακόσμηση. Έπειτα προσπάθησε να τη βιάσει και όπως ισχυρίζονται οι αρχές, εκείνη τον μαχαίρωσε με ένα σουγιά. Η ίδια πάντως μέχρι την τελευταία στιγμή, αρνούνταν ότι τον δολοφόνησε. Στο τελευταίο της μήνυμα λέει ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα πέθαινε.


«Εκείνο το απαίσιο βράδυ εγώ ήμουν εκείνη που έπρεπε να έχει πεθάνει. Το σώμα μου θα είχε πεταχτεί σε κάποια γωνιά της πόλης και, ύστερα από λίγες μέρες, η αστυνομία θα σε είχε πάει στο γραφείο του ανακριτή για να αναγνωρίσεις το πτώμα μου και εκεί θα μάθαινες ότι με είχαν βιάσει κιόλας. Ο δολοφόνος δεν θα είχε βρεθεί ποτέ, εφόσον δεν έχουμε ούτε τα πλούτη ούτε τη δύναμή τους. Ύστερα θα συνέχιζες τη ζωή σου υποφέροντας και ντροπιασμένη. Λίγα χρόνια αργότερα θα πέθαινες από αυτό το βάσανο και αυτό θα ήταν όλο.


Παρ' όλα αυτά, με αυτό το καταραμένο χτύπημα η ιστορία άλλαξε. Το σώμα μου δεν πετάχτηκε σε κάποια άκρη αλλά στον τάφο της φυλακής Evin και των μοναχικών της θαλάμων και τώρα στην όμοια με τάφο φυλακή Shar-e Ray. Αλλά παραδώσου στην μοίρα και μην παραπονιέσαι. Ξέρεις καλά ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος της ζωής»

Σε άλλο σημείο, η Jabbari ζητά από τη μητέρα της μια τελευταία χάρη: «Για μια ακόμα φορά πρέπει να υποφέρεις εξαιτίας μου. Είναι το μοναδικό πράγμα για το οποίο ακόμα και αν εκλιπαρούσες γι' αυτό δεν θα θύμωνα, αν και σου έχω πει πολλές φορές να μην παρακαλέσεις για να με σώσεις από την εκτέλεση.


Δεν θέλω να σαπίσω κάτω από το χώμα. Δεν θέλω τα μάτια μου ή η νεαρή μου καρδιά να γίνουν σκόνη. Παρακάλεσε να κανονιστεί έτσι ώστε με το που απαγχονιστώ η καρδιά μου, τα νεφρά, τα μάτια, τα κόκκαλά μου και οτιδήποτε άλλο μπορεί να μεταμοσχευτεί να παρθεί από το σώμα μου και να δωθεί σε κάποιον που το έχει ανάγκη, σαν δώρο. Δεν θέλω ο παραλήπτης να γνωρίζει το όνομά μου, να μου αγοράσει λουλούδια ή ακόμα και να προσευχηθεί για μένα».

Το σπαρακτικό μήνυμα της 26χρονης Ιρανής που απαγχονίστηκε Facebook Twitter


Διαβάστε εδώ ολόκληρο το μήνυμα:


«Αγαπημένη Sholeh, σήμερα έμαθα ότι είναι η σειρά μου να αντιμετωπίσω την Qisas (το Ιρανικό καθεστώς εκπλήρωσης του νόμου της ανταπόδοσης). Νιώθω πληγωμένη γιατί δεν μου είπες εσύ ότι έχω φτάσει στην τελευταία σελίδα του βιβλίου της ζωής μου. Δεν πιστεύεις ότι έπρεπε να ξέρω; Ξέρεις πόση ντροπή νιώθω που είσαι στεναχωρημένη. Γιατί δεν μου έδωσες την ευκαιρία να φιλήσω το χέρι μου και εκείνο του πατέρα;


Ο κόσμος μου επέτρεψε να ζήσω ελεύθερη για 19 χρόνια. Εκείνο το απαίσιο βράδυ ήμουν εγώ εκείνη που έπρεπε να έχει πεθάνει. Το σώμα μου θα είχε πεταχτεί σε κάποια γωνιά της πόλης και, ύστερα από λίγες μέρες, η αστυνομία θα σε είχε πάει στο γραφείο του ανακριτή για να αναγνωρίσεις το πτώμα μου και εκεί θα μάθαινες ότι επίσης με είχαν βιάσει. Ο δολοφόνος δεν θα είχε βρεθεί ποτέ, εφόσον δεν έχουμε ούτε τα πλούτη ούτε τη δύναμή τους. Ύστερα θα συνέχιζες τη ζωή σου υποφέροντας και ντροπιασμένη. Λίγα χρόνια αργότερα θα πέθαινες από αυτό το βάσανο και αυτό θα ήταν όλο.
Παρ' όλα αυτά, με αυτό το καταραμένο χτύπημα η ιστορία άλλαξε. Το σώμα μου δεν πετάχτηκε σε κάποια άκρη αλλά στον τάφο της φυλακής Evin και των μοναχικών της θαλάμων και τώρα στην όμοια με τάφο φυλακή Shar-e Ray. Αλλά παραδώσου στην μοίρα και μην παραπονιέσαι. Ξέρεις καλά ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος της ζωής


Μου έμαθες ότι ερχόμαστε στον κόσμο για να κερδίσουμε εμπειρίες και να πάρουμε μαθήματα και μαζί με κάθε άνθρωπο γεννιέται και μία ευθύνη. Έμαθα ότι κάποιες φορές πρέπει κανείς να παλέψει. Θυμάμαι που μου είπες ότι ο αμαξάς διαμαρτυρήθηκε για τον άντρα που με μαστίγωσε, αλλά εκείνος τον μαστίγωσε στο κεφάλι και στο πρόσωπο τόσο που τελικά τον σκότωσε. Μου είπες ότι για τη δημιουργία μιας αξίας θα πρέπει κανείς να επιμένει ακόμα και αν κάποιος πεθάνει.


Μας έμαθες ότι στο σχολείο θα πρέπει να παραμένουμε «κυρίες» όταν αντιμετωπίζουμε καυγάδες και πειράγματα. Θυμάσαι πόσο πολύ επέμενες στον τρόπο συμπεριφοράς μας; Η συμβουλή σου ήταν λάθος τελικά. Όταν αυτό το περιστατικό συνέβη, οι διδαχές μου δεν με βοήθησαν. Το να είμαι παρούσα στο δικαστήριο με έκανε να φαίνομαι σαν ένας ψυχρός δολοφόνος και μια αδίστακτη εγκληματίας. Δεν έχυσα δάκρυα. Δεν παρακάλεσα. Δεν έσκυψα το κεφάλι μου γιατί είχα εμπιστοσύνη στο νόμο.


Αλλά κατηγορήθηκα ότι ήμουν αδιάφορη ως προς την αντιμετώπιση του εγκλήματος. Βλέπεις, δεν έχω σκοτώσει ούτε κουνούπι και τις κατσαρίδες της απομάκρυνα πιάνοντάς τες από τις κεραίες τους. Τώρα έχω γίνει ένας δολοφόνος εκ προ μελέτης. Η συμπεριφορά μου απέναντι στα ζώα μεταφράστηκε σαν θέληση να ήμουν αγόρι και ο δικαστής δεν ασχολήθηκε περισσότερο ώστε να παρατηρήσει ότι την περίοδο του περιστατικού έιχα μακρυά, βαμμένα νύχια.
Πόσο αισιόδοξος είναι εκείνος που περίμενε δικαιοσύνη από δικαστές! Δεν έλαβε ποτέ υπ όψιν του το γεγονός ότι τα χέρια μου δεν ήταν τραχιά, σαν μιας γυναίκας που αθλείται, πόσο μάλλον μιας μποξέρ. Και αυτή τη χώρα, που έσπειρες την αγάπη γι' αυτή μέσα μου, δεν με ήθελε ποτέ και κανείς δεν με στήριξε όταν κάτω από τα χτυπήματα του ανακριτή έκλαιγα και άκουγα τους πιο χυδαίους χαρακτηρισμούς. Όταν και το τελευταίο σημάδι ομορφιάς έφυγε από εμένα και ξύρισαν το κεφάλι μου με αντάμειψαν με 11 μέρες στην απομόνωση.

Αγαπημένη Sholeh, μην κλάψεις με αυτά που ακούς. Όταν την πρώτη μέρα στο αστυνομικό τμήμα ένας ανύπανδρος άνδρας με πλήγωσε για τα νύχια μου κατάλαβα ότι την ομορφιά δεν την ψάχνει κανείς εδώ πέρα. Ούτε την ομορφιά της εμφάνισης, την ομορφιά των σκέψεων και των ευχών, έναν όμορφο γραφικό χαρακτήρας την ομορφιά των ματιών και του οράματος ή ακόμα και την ομορφιά μιας φωνής. 


Αγαπημένη μου μητέρα, η ιδεολογία μου έχει αλλάξει και δεν ευθύνεσαι εσύ γι' αυτό. Τα λόγια μου δεν έχουν τέλος και έδωσα το μήνυμα σε κάποιον έτσι ώστε όταν θα εκτελεστώ χωρίς παρουσία σου, να δωθεί σε εσένα. Σου άφησα και πολύ γραπτό υλικό ως κληρονομιά.


Παρ'όλα αυτά, πριν το θάνατό μου θέλω κάτι ακόμα από εσένα. Κάτι που θα πρέπει να μου προσφέρεις με όλη τη δύναμή σου και με κάθε τρόπο που μπορείς. Για την ακρίβεια είναι το μόνο πράγμα που θέλω από αυτόν τον κόσμο, από αυτή τη χώρα και από σένα. Ξέρω ότι χρειάζεσαι χρόνο γι' αυτό. Γι αυτό το λόγο σου λέω ένα μέρος της διαθήκης μου νωρίτερα. Σε παρακαλώ μην κλαις και άκου. Θέλω να πας στο δικαστήριο και τους πεις το αίτημά μου. Δεν μπορώ να γράψω τέτοιο γράμμα μέσα από τη φυλακή για να εγκριθεί από τον διευθυντή της. Για μια ακόμα φορά πρέπει να υποφέρεις εξαιτίας μου. Είναι το μοναδικό πράγμα για το οποίο ακόμα και αν εκλιπαρούσες γι' αυτό δεν θα θύμωνα, αν και σου έχω πει πολλές φορές να μην παρακαλέσεις για να με σώσεις από την εκτέλεση.


Καλή μου μητέρα, αγαπημένη Sholeh, μόνη πιο αγαπημένη σε μένα από τη ζωή μου. Δεν θέλω να σαπίσω κάτω από το χώμα. Δεν θέλω τα μάτια μου ή η νεαρή μου καρδιά να γίνουν σκόνη. Παρακάλεσε να κανονιστεί έτσι ώστε με το που απαγχονιστώ η καρδιά μου, τα νεφρά, τα μάτια, τα κόκκαλά μου και οτιδήποτε άλλο μπορεί να μεταμοσχευτεί να παρθεί από το σώμα μου και να δωθεί σε κάποιον που το έχει ανάγκη, σαν δώρο. Δεν θέλω ο παραλήπτης να γνωρίζει το όνομά μου, να μου αγοράσει λουλούδια ή ακόμα και να προσευχηθεί για μένα. Σου λέω από τα βάθη της καρδιάς μου ότι δεν θέλω έναν τάφο για να έρχεσαι να θρηνείς και να υποφέρεις. Δεν θέλω να φορέσεις τίποτα μάυρο για εμένα. Κάνε ό,τι μπορείς για να ξεχάσεις τις δύσκολες μέρες μου. Δώσε με στον άνεμο να με πάρει μακρυά.


Αυτός ο κόσμος δεν μας αγάπησε. Δεν ήθελε τη μοίρα μου. Και τώρα παραδίνομαι και καλοδέχομαι τον θάνατο. Γιατί στο δικαστήριο του Θεού θα καταδικάσω τους επιθεωρητές, θα καταδικάσω τον επιθεωρητή Shamlou, θα καταδικάσω τον δικαστή και τους δικαστές του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας που με έδειραν όταν ήμουν ξύπνια και δεν σταμάτησαν να με παρενοχλούν. Στο δικαστήριο του Δημιουργού θα καταδικάσω τον γιατρό Farvandi, θα κατηγορήσω τον Qassem Shabani και όλους εκείνους που από άγνοια ή με τα ψέμματά τους με αδίκησαν και καταπάτησαν τα δικαιώματά μου και δεν έδωσαν σημασία στο γεγονός ότι αυτό που φαίνεται πολλές φορές διαφέρει από αυτό που είναι.


Αγαπημένη μου Sholeh με την μαλακή καρδιά, στον άλλο κόσμο θα είμαστε εγώ και εσύ οι κατήγοροι και οι άλλοι οι κατηγορούμενοι. Ας δούμε τι θέλει ο Θεός. Ήθελα να σε αγκαλιάσω πριν πεθάνω. Σ' αγαπώ.


Reyhaneh

19

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

12 σχόλια
Τι μπορεί να πει κανείς; Μόνο ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ;;;... Κρίμα!Παρατηρώ ξανά και ξανά τις φωτογραφίες. Πόση θλίψη, πόσος πόνος αλλά και τόση δύναμη και αξιοπρέπεια στο βλέμμα αυτής της όμορφης νεαρής γυναίκας.Με δύο τόσο όμορφα χέρια, σαν περιστέρια που δεν πέταξαν πότε.Λυπάμαι και θλίβομαι βαθύτατα για όλη αυτή την απάνθρωπη και βάναυση συμπεριφορά απέναντι της. Η θλιβερή επιτομή της αδικίας.Ελπίζω και εύχομαι η Reyhaneh Jabbari να αποτελέσει από εδώ και στο εξής άλλο ένα παγκόσμιο-διαχρονικό σύμβολο για τους αγώνες κατά της καταπίεσης και της αδικίας, υπέρ των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της ελευθερίας.Λυπάμαι και ντρέπομαι που απλώς καθόμασταν και βλέπαμε...
Μπορεί να μου εξηγήσει κανείς που στο καλό βρίσκονται οι φεμινίστριες;!;!Α,έχουν πιο σημαντικές δουλειές:να καταγγέλουν τον "σεξισμό" στην τηλεόραση,και άλλες τέτοιες μ@&^%$ς.
@:mouseΕννοώ τις φεμινίστριες στη δύση,να κάνουνε καμιά διαμαρτυρία έξω απο καμιά πρεσβεία του Ιράν κτλ.Και κυρίως να πιέσουνε ώστε να σταματήσει η παράνοια του "political correct" που θεωρεί κάθε κριτική προς το ισλάμ ως "ρατσισμό".Με αφορμή τον διαπληκτισμό του Μπεν Άφλεκ με τους Μπιλ Μάρ και Σαμ Χάρις,μια Πακιστανή δημοσιογράφος στέλνει μια επιστολή στον Μπεν Άφλεκ:http://www.pakistantoday.com.pk/2014/10/25/comment/an-open-letter-to-ben-affleck/
@:ΑγνοδίκηΌχι βέβαια,δεν πιστεύω ότι είναι υπόθεση μόνο των φεμινιστριών.Όμως δεν είναι αλλόκοτη η πλήρης απουσία τους,μιας και η υπόθεση αυτή αγγίζει το θέμα της θεσμοθετημένης κακομεταχείρησης των γυναικών στο ισλάμ;
Νιώθω ντροπή. Ντροπή που είμαι εδώ, στην ασφάλεια του σπιτιού μου, διαβαζοντας κάτι τέτοιο και ανύμπορη να αντιδράσω. Νιώθω ντροπή που είμαι γυναίκα και επιτρέπω μερικά μιλια μακριά κάποιες γυναικες να πληρώνουν με την ζωή τους το "τίμημα" του φύλου μας. Ντροπή για το ανθρώπινο γένος, για τις θρησκείες που προστάζουν τετοια φρίκη και παραλογισμό. Ντροπή που αρκούμαι να κρύβομαι πίσω απο ενα πληκτρολόγιο, στην συνειδησιακή μου αυταπάτη που ισουται με την απόλυτη συννενοχή.
Σας καταλαβαινω απολυτα αλλα ολοι μπορουμε και να παρουμε θεση και να κανουμε πραγματα. Σαν αρχη, βοηθειστε το εργο της Διεθνους Αμνηστιας η αλλων παρεμφερων οργανωσεων ανθρωπινων δικαιωματων.
Δεν έχω λόγια να περιγράψω πόσα πράγματα "ξυπνάν" με το γράμμα αυτής της κοπέλας...Πόση δύναμη ψυχής πραγματικά και πόση περηφάνεια κουβαλούσε...Και όλα αυτά στο 2014 που υποτίθεται ότι οι άνθρωποι έχουν πάει μπροστά...Καταδικάστηκε γιατί απλά σταμάτησε μια και καλή τον βιαστή της..Μακάρι να αλλάξει επιτέλους η μοίρα αυτών των γυναικών..Μακάρι να καταφέρουν επιτέλους αυτές οι γυναίκες να ΦΩΝΑΞΟΥΝ στην κοινωνία τους πως είναι πάνω απο όλα άνθρωποι....
λυπαμαι που σκοτωσαν μια κοπελα που πηγε να βιαστει που ακομα και αν τον σκοτωσαν πηγε να αμυνθει(λεει οτι δεν το εκανε καν αυτη)που της φερθηκαν τοσο απανθρωπα και που εν ετει 2014 γινονται εκτελεσεις σε ορισμενες χωρες..και η σαπια αμερικη που χωνεται παντα σε υποθεσεις αλλων κρατων επελεξε να μην χωθει αφου δεν ειναι ζητημα χρηματων εξουσιας η πετραιλεου
Αχ μη σας παρακαλω πια, αριστερη και ξανθια (κρινοντας απο τη φωτο σας). Οχι και για τα εγκληματα της πιο αντι/αμερικανκης κυβερνησης του κοσμου να τα φορτωνουμε κι αυτα στην Αμερικη! Ουτε καν ο Συριζα και η Ανταρσυα δε θα εχαν κανει τετοιο λογικο αλμα, κυριολεκτκα με στειλατε!
Αν είχατε διαβάσει την ιστορία του Ιράν Spyridon, ίσως και να μην είχατε «αποσταλλεί» τόσο εύκολα από το σχόλιο της «αριστερής ξανθιάς». Μπορεί να μην ήταν per se η Αμερική που πήρε την απόφαση να εκτελέσει αυτή τη γυναίκα αλλά το καθεστώς που την πήρε βρίσκεται στη θέση που βρίσκεται ακριβώς λόγω της διαρκούς εμπλοκής των δυτικών στα εσωτερικά άλλων χωρών. Ρίξτε μια ματιά στα άρθρα πιο κάτω μπας και ανοίξει λίγο ο ορίζοντάς σας. Και καλό είναι να θυμάστε ότι μερικές φορές το να βλέπουμε την (όποια) αντικειμενικότητα των πραγμάτων είναι σημαντικότερο από το να υποστηρίζουμε κούφια τις πολιτικές/κοινωνικές μας πεποιθήσεις.http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=145410http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=53203http://www.kathimerini.gr/233783/article/politismos/arxeio-politismoy/to-agnwsto-dhmokratiko-iran
"Αγαπημένη μου Sholeh με την μαλακή καρδιά, στον άλλο κόσμο θα είμαστε εγώ και εσύ οι κατήγοροι και οι άλλοι οι κατηγορούμενοι. Ας δούμε τι θέλει ο Θεός. Ήθελα να σε αγκαλιάσω πριν πεθάνω. Σ' αγαπώ. Reyhaneh "Καλα ποσο εχει σκληρυνει η καρδια των ανθρωπων, αναρωτιεμαι ωρες ωρες... Αυτες οι τελευταιες προτασεις με εκαναν και εκλαψα σαν να ηταν δικος μου ανθρωπος