Βουλή των Εφήβων: Ένα κακό ανέκδοτο. Από τον Θοδωρή Αντωνόπουλο

Βουλή των Εφήβων: Ένα κακό ανέκδοτο. Από τον Θοδωρή Αντωνόπουλο Facebook Twitter
Φωτ.: SOOC
54

«Δεν έχω δει ποτέ μου δέντρο και φυτό να επιβιώνει χωρίς τις ρίζες του κι έτσι η νέα ελληνική γλώσσα δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς τα αρχαία...». «Με τις πολιτικές αμφισβήτησης της εθνικής μας ταυτότητας, όπως η αμφισβήτηση της ανάγκης τόσο της πρωινής προσευχής στα σχολεία όσο και της διδασκαλίας των Θρησκευτικών αλλά και των παρελάσεων, υπάρχει κίνδυνος να διχαστεί η μαθητική κοινότητα...». Όχι, τα παραπάνω δεν ειπώθηκαν σε κάποια ημερίδα γραφικών συνταξιούχων εκπαιδευτικών με σκουριασμένες ιδέες αλλά στη Βουλή των Εφήβων από παιδιά 15 και 16 χρονών, που μάλιστα χειροκροτήθηκαν θερμά από πολλούς συμμαθητές τους! «Επιθυμία μας είναι περισσότερη ουσία και όχι τύπος... Δεν μπορεί στο γυμνάσιο να διδάσκονται περισσότερες ώρες Αρχαία Ελληνικά και λιγότερες Νέα... Πρέπει να δοθεί έμφαση στη λογοτεχνία και στη ζωντανή γλώσσα... Θέλουμε ένα σχολείο ουδετερόθρησκο... Δεν θα γίνει το θέμα της εθνικής μας ταυτότητας θέμα εκκλησιαστικοποίησης και στρατικοποίησης... Δεν υπάρχει περιούσιος λαός» ήταν οι «πληρωμένες» απαντήσεις του υπουργού Παιδείας και κάπου μπερδεύτηκα τελείως, εφόσον από τα νέα παιδιά θα περίμενε καταρχάς κανείς αυτές τις τοποθετήσεις. Έτσι, τουλάχιστον, γινόταν στα δικά μου μαθητικά χρόνια, οπότε ως «οργισμένοι έφηβοι» νοούμασταν ακριβώς όσοι –με τη σιωπηλή συναίνεση και των υπολοίπων– υπερασπιζόμασταν σθεναρά τέτοιες ιδέες (ακόμα θυμάμαι τον μάλλον υπερβολικό –αλλά το δικαιολογούσε η ηλικία!– «φιλιππικό» μου κατά της υποχρεωτικής διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών και των Λατινικών στο διαγώνισμα της Έκθεσης στις Πανελλαδικές, που παραδόξως είχε βαθμολογηθεί με άριστα) κόντρα στο θεοκρατικό, εθνοκάπηλο, προγονόπληκτο εκπαιδευτικό κατεστημένο που μας είχε κληροδοτήσει το γελοίο χουντικό ιδεολόγημα του «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών». Γι' αυτό και, όσο κι αν κάποιος προοδευτικός άνθρωπος διαφωνεί πολιτικά με τον σημερινό υπουργό Παιδείας, προφανώς θα συναινεί σε πράγματα που θα έπρεπε να ήταν εντελώς αυτονόητα χρόνια τώρα, όπως η κατάργηση της πρωινής προσευχής, του υποχρεωτικού εκκλησιασμού και των παρελάσεων.

Βερμπαλιστές, σοβαροφανείς, μικρομέγαλοι νέοι, «δασκαλεμένοι» να ανησυχούν για θέματα γλώσσας και εθνικής ταυτότητας, αλλά που αλληθωρίζουν στα δικαιώματα των αλλοδαπών, των εργαζόμενων, των άπορων και γενικότερα των μη προνομιούχων συμμαθητών τους, στην ελέω μνημονίων διάλυση της παιδείας, στον ανορθολογισμό του εξεταστικού συστήματος, στο σχολικό bullying και άλλα, σαφώς ζωτικότερα από το ομαδικό «Πάτερ ημών» ζητήματα.


Έχει, βέβαια, ξαναλεχθεί ότι στη μετανεωτερική εποχή πολλά έχουν αναποδογυρίσει, ανάμεσά τους το παγκόσμια παρατηρημένο φαινόμενο πολλοί νέοι άνθρωποι να εκφράζουν συντηρητικότερες απόψεις από τους μεγαλύτερους, αντίθετα απ' ό,τι συνήθως συνέβαινε στο παρελθόν. Η ίδια η ροκενρόλ μυθολογία των '60s αποθέωνε την εξεγερμένη νεότητα, «μην εμπιστεύεσαι κανέναν πάνω από τα 30» ήταν το μότο της εποχής. Οι νεολαίοι ταυτίζονταν de facto με τον αυθορμητισμό, την αντίδραση στα ειωθότα, την επαναστατικότητα, την ανυπακοή, την αντισυμβατικότητα, νεολαιίστικη ήταν κατά βάση η αμφισβητησιακή, αντισυστημική κουλτούρα, αυτή προκαλούσε το λεγόμενο χάσμα γενεών. Όχι πια, όχι τόσο – να φταίει η διάψευση όλων των μεγάλων ιδεολογιών, η αποτελεσματικότερη σήμερα «πλύση εγκεφάλου», η αυξημένη ανασφάλεια των καιρών που ψαχουλεύει σε ένα εξιδανικευμένο παρελθόν αυτό που δεν διακρίνει σε ένα αβέβαιο μέλλον, η ίδια η σταδιακή «κατάργηση» της εφηβείας ως ξέχωρης κοινωνικοπολιτικής οντότητας όπως εξελίχθηκε μεταπολεμικά ή είναι απλώς μια ιστορική φάση;


Έχει, επίσης, ξαναειπωθεί ότι η Βουλή των Εφήβων είναι ένας θεσμός που μπορεί να καθιερώθηκε με τις καλύτερες προθέσεις, στην πορεία όμως το «look», η διάθεση και ο δημόσιος λόγος της αποδείχθηκαν εντυπωσιακά κοινότοπα, στερεοτυπικά, «ξύλινα» και αρτηριοσκληρωτικά. Βερμπαλιστές, σοβαροφανείς, μικρομέγαλοι νέοι, «δασκαλεμένοι» να ανησυχούν για θέματα γλώσσας και εθνικής ταυτότητας, αλλά που αλληθωρίζουν στα δικαιώματα των αλλοδαπών, των εργαζόμενων, των άπορων και γενικότερα των μη προνομιούχων συμμαθητών τους, στην ελέω μνημονίων διάλυση της παιδείας, στον ανορθολογισμό του εξεταστικού συστήματος, στο σχολικό bullying και άλλα, σαφώς ζωτικότερα από το ομαδικό «Πάτερ ημών» ζητήματα.

Έφηβοι-«παππούδια» πριν από την ώρα τους, που αναρωτιέσαι αν πράγματι αντιπροσωπεύουν το νέο αίμα μιας ταραγμένης χώρας ή απλώς το συντηρητικότερο και πλέον προνομιούχο κομμάτι της, μια αυριανή «ελίτ» που θα ταυτίζει τα συμφέροντα της χώρας με τα δικά της, μεταπηδώντας από κυβερνητικά αξιώματα σε εταιρικά με την ίδια αλλαξοκώλικη ηδονή που το πράττουν σήμερα συντηρητικοί, φιλελεύθεροι αλλά και σοσιαλδημοκράτες «τιτάνες» της πολιτικής: Τελευταίο παράδειγμα ο Μπαρόζο (από την προεδρία της Κομισιόν στην Goldman Sachs), που μας έκανε, θυμάμαι, και μαθήματα πολιτικής υπευθυνότητας – επειδή όμως είμαστε και Ψωροκώσταινα, ίσως αρκεστούν σε τίποτα μπακατέλες της Siemens, η δίκη για το σκάνδαλο της οποίας αναβλήθηκε ξανά προχτές...


Εντάξει, μπορεί να ακούγομαι ισοπεδωτικός – υπήρξαν πιθανόν κι άλλες προοδευτικές προτάσεις μαθητών-βουλευτών, όπως αυτή για την αναγνώριση των «άφυλων» ή «ρευστού φύλου» ατόμων, που υπερψηφίστηκε. Ενδεχομένως, επίσης, για αντιπολιτευτικούς λόγους να προβλήθηκαν περισσότερο οι «ακραίες» παρεμβάσεις, που ωστόσο είχαν «κοινό». Παιδιά είναι ακόμα εξάλλου, την επόμενη στιγμή τρελάθηκαν στις σέλφις με τον Αλέξη. Αν, όμως, κάπως έτσι θα 'ναι οι επόμενοι «πατέρες» και «μητέρες» του έθνους, δηλώνω ευθαρσώς άπατρις και «αντιδημοκράτης»!

54

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένας Αλβανός «λάθρο» εξομολογείται

Ο ελληνικός ρατσισμός / Ένας Αλβανός «λάθρο» εξομολογείται

Η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα και το αντίκτυπό της σε Έλληνες κι Αλβανούς μέσα από τη συγκινητική αυτοβιογραφία του Φατός Ρόσα «Εγώ, ο Λαθρομετανάστης» (εκδ. Ελεύθερος Τύπος), μια μαρτυρία δυνατή που καθηλώνει με την παραστατικότητα, την αμεσότητα και την ευστοχία της
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες

Casus Belli / Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες

Η αθωωτική απόφαση των δεκαοκτώ αστυνομικών που κατηγορούνταν για βιαιότητες κατά την επιχείρηση εκκένωσης της κατειλημμένης πλατείας Συντάγματος τον Ιούλιο του ’11 δεν εξέπληξε κανέναν και απογοήτευσε όποιον τυχόν έλπιζε σε ένα νέο ύφος και ήθος από πλευράς εξουσίας
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Casus Belli / Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Κάθε άνθρωπος που δίκαια διασώζεται από τα νύχια ενός συστήματος εξουσίας βαθιά διεφθαρμένου, αυταρχικού κι ανάλγητου είναι κέρδος για την κοινωνία, αλλά τι θα συμβεί αν στην περίπτωσή της Ηριάννας και του Περικλή βρεθούν κάποιοι λιγότερο νέοι και ωραίοι;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν

Casus Belli / Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν

Το παλιομοδίτικο, δασκαλίστικο κήρυγμα του εκνευρισμένου Γάλλου προέδρου σε νεαρό σπουδαστή που τάχα τον ειρωνεύτηκε αντικατοπτρίζουν απόλυτα το ύφος, το ήθος αλλά και τους μύχιους φόβους της εξουσίας σήμερα διεθνώς
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η προοπτική αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια και ο συντηρητισμός του πολιτικού συστήματος

Casus Belli / Η προοπτική αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια και ο συντηρητισμός του πολιτικού συστήματος

Σκέψεις σχετικά με το επίμαχο νομοσχέδιο αναδοχής για τα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, με αφορμή την 6η Γιορτή Οικογενειών Ουράνιο Τόξο στην Ακαδημία Πλάτωνος
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσο πιθανό είναι το σενάριο ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου;

Casus Belli / Πόσο πιθανό είναι το σενάριο ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου;

Από την κεντρική Αφρική ως την Αραβική χερσόνησο, από την Άπω ως τη Μέση Ανατολή κι από τον Καύκασο ίσαμε τη «δικιά μας» γειτονιά μυρίζει μπαρούτι. Πόσο πιθανός είναι άραγε ένας μεγάλος, τοπικός ή και παγκόσμιος πόλεμος και τι μορφή θα έχει; Κι αν έχει ήδη ξεκινήσει;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Αρχείο / Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Κρίνουν άραγε οι δικαστές τους κατηγορούμενους για πολιτική βία και τρομοκρατικές ενέργειες ισότιμα κι αντικειμενικά ή ανάλογα, εν πολλοίς, με την ιδεολογική τους προέλευση; Δύο ευαισθητοποιημένοι στα κοινά δικηγόροι και ο πρώην γ.γ. Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταθέτουν την άποψή τους
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μερικές ασυναγώνιστες χοντράδες που έχει πει κατά καιρούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Casus Belli / Μερικές ασυναγώνιστες χοντράδες που έχει πει κατά καιρούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Ο Τσίπρας έχει επίσης βέβαια κάνει μεγάλες γκάφες, όμως ο Κυριάκος που πλασάρεται ως πιο σπουδαγμένος, πιο εκλεπτυσμένος και πιο σοβαρός τερματίζει το «γκαφόμετρο»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Εξοπλίζοντας εγκληματίες πολέμου: σκέψεις περί «ηθικής» στο εμπόριο όπλων

Casus Belli / Εξοπλίζοντας εγκληματίες πολέμου: σκέψεις περί «ηθικής» στο εμπόριο όπλων

Το να εξοπλίζεις ένα καθεστώς όπως το (θεωρητικά σύμμαχο) σαουδαραβικό, που εμπλέκεται σε εγκλήματα πολέμου στην Υεμένη, είναι κραυγαλέα ανήθικο, έστω κι αν αποδειχθεί καθ΄όλα νόμιμο
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελικά ο «ανώμαλος»;

Casus Belli / Ποιος είναι τελικά ο «ανώμαλος»;

Οι εννέα ομοφυλόφιλοι πολίτες που μήνυσαν τον Καλαβρύτων Αμβρόσιο για κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος καθώς και δημόσια υποκίνηση βίας και μίσους ευελπιστούν σε μια καταδίκη-ανάχωμα στον μισαλλόδοξο λόγο που συχνά διατυπώνουν με περισσή χολή όχι μόνο κάποιοι αφιονισμένοι ρασοφόροι αλλά και η ίδια η επίσημη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «ακτινογραφία» της υπόθεσης του μικρού Αμίρ και μερικά άβολα συμπεράσματα

Στήλες / Μια «ακτινογραφία» της υπόθεσης του μικρού Αμίρ και μερικά άβολα συμπεράσματα

Η «κλεμμένη» σημαία, το φασιστικό χτύπημα, η προπαγάνδα του ψέματος και μια πρωθυπουργική πρωτοβουλία που θα ήταν θαυμάσια αν είχε την ανάλογη συνέχεια και συνέπεια
ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ
Περί σεξουαλικής παρενόχλησης, εφηβικού ερωτισμού και άλλων δαιμονίων

Στήλες / Περί σεξουαλικής παρενόχλησης, εφηβικού ερωτισμού και άλλων δαιμονίων

Μερικές ενδεχομένως ανόσιες σκέψεις πάνω στην ερωτική επιθυμία -από την αθωότερη ως την απεχθέστερη εκδοχή της- καθώς και τις κοινωνικές νόρμες με αφορμή το πρόσφατο «Χόλιγουντγκεϊτ»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

20 σχόλια
Το θυμήθηκα το άρθρο, κύριε Αντωνόπουλε. Δεν ήταν "γκρινιάρης δεν είμαι, είμαι παραπονιάρης". Είναι το άρθρο του κου Τσαγκαρουσιάνου της 9/9/2015 "Έκλασε η νύφη, σχόλασε ο γάμος, Πώς ο ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε συνειδητά να κάνει την κοινωνία λίγο καλύτερη στο θέμα της Εκκλησίας και του Συμφώνου Συμβίωσης. Και πώς ο Τσίπρας φέρθηκε στις μεγάλες μας στιγμές ως ανθρωπάκι". Παροιμία για παροιμία, μπερδεύτηκα ο ερίφης ...
Αν κρίνω από τις έφηβες των φωτογραφιών, μια χαρά ήταν το μακιγιάζ τους, κε Αντωνόπουλε, but this is another story. Πολύ φοβάμαι ότι το lifo κινείται (και κοιμάται) στην γραμμή ενός άρθρου, του οποίου ο τίτλος αυτή τη στιγμή μου διαφεύγει (θα μπορούσε να είναι: "γκρινάρης δεν είμαι, είμαι παραπονιάρης"), και του οποίου η ουσία ήταν: "εντάξει, στα οικονομικά δεν ήταν εύκολο, τα κάνατε shit, αλλά εσείς ούτε τα εύκολα που τάξατε δεν μας δώσατε: το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης για άτομα του ιδίου φύλου τι θα σας κόστιζε, ρε κερατάδες;". Πολύ φοβάμαι ότι το' πιασε το μήνυμα η άλλη πλευρά: έκτοτε τα μεν ουσιώδη γίνονται γενικό ξεπούλημα, και βγαίνουν κάτι Φίληδες να μοιράζουν "καθρεφτάκια σε ιθαγενείς", μείωση αρχαίων, κατάργηση παρελάσεων και προσευχής κ.τ.λ. κ.τ.λ., μην αισθάνονται τελείως μαλάκες οι αριστεροί που υποστήριξαν το ΣΥΡΙΖαίικο μόρφωμα.
Και αυτό που λες ισχύει (βλ. αριστεροφιλελεύθεροι, αναρχοκουμουνισταί, ανθέλληνες παρακμιακοί) αλλά, μωρέ, απλά κάποιοι είναι περισσοτερο ευαίσθητοι, με την διατάραξη των ... κύκλων της κυρίαρχης εθνοθρησκευτικής αφήγηση της χώρας, από όσο θα ήθελαν να παραδεχτούν. Εάν, δε, διαθέτουν και παιδιά στην αντίστοιχη ηλικία, το παίρνουν επί προσωπικού, λάθος φυσικα. Τι μας νοιάζει αν τα παιδιά, ακόμη κι αν διπλασιαζόντουσαν οι ώρες στα αρχαία, πάλι θα εξάγονταν απ' το λύκειο χωρις να μπορούν να συντάξουν 2 προτάσεις; Τι μας νοιάζει αν η ετυμολογια των λέξεων, κάτι, πράγματι, το εξαιρετικά ενδιαφέρον, διανθισμένο βέβαια και με λέξεις σλαβικής, αρβανίτικης, τουρκικής καταγωγής, όπως είναι η ζώσα γλώσσα μας, θα μπορούσε να αφορά πολύ τα νεοελληνικά;
Η λέξη «διανθισμένη» είναι υπέροχη πάντως ;) Έχω μία αναρχική θεώρηση της δύναμης της γλώσσας-την οποία δυστυχώς προσωπικά ποτέ δεν διδάχθηκα ως έπρεπε όπως και πολλοί άλλοι της γενιάς μου, καθώς και του ήθους της. Και με έναν παράξενο τρόπο οι πλέον ενδιαφέροντες άνθρωποι που γνώρισα είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό: Μπορούσαν να εκφράσουν αυτά που είχαν μέσα στην κούτρα (τούρκικη λέξη :P) τους χρησιμοποιώντας ακριβώς την ποσότητα και την ποιότητα του λεξιλογίου που έπρεπε, (ακόμα και εάν κάποιοι μπορεί να μην ήξεραν ¨γράμματα¨) Δεν είναι απλό θέμα παραπάνω ωρών. Βασικά δεν είναι καν δικό μου/σου θέμα: Άλλοι νομοθετούν ας κάνουν τα κουμάντα τους. Δεν βλέπω κανέναν να ενδιαφέρεται τα τελευταία 30 χρόνια πάντως: Βασικά η πλούτος της γλώσσας μας είναι ευθέως ανάλογος του κόμπλεξ μερικών εναντίον της…Υ.Γ: Για το ποια είναι η κυρίαρχη αφήγηση ας το αφήσουμε καλύτερα… Άλλο τί ισχύει ως καρικατούρα στο mainstream ¨καταστατικό¨ και άλλο τι στέκεται ως νοοτροπία στην (αριστερόστροφη) πνευματική κίνηση αυτού του τόπου η οποία καθορίζει εν πολλοίς το καίριο πολιτιστικό-πολιτισμικό τοπίο μεταπολιτευτικά…
Όσων αφορά την ιστορία "μας" οποιαδήποτε εκδοχή δεν μας παρουσιάζει ως του ήρωες της ανθρωπότητος είχα την αίσθηση ότι κρινόταν ως περιθωριακή και δεχόταν αβυσσαλέα πυρά από την κοινή γνώμη. Το τι εκδοχές αναγράφουν έγκριτοι επιστήμονες στα συγγράματά τους είναι για τους λίγους, οι υπόλοιποι αρκούνται σε ανεκδοτικού τύπου γνώση και χρησιμοποίηση της ιστορίας ως κοινή αναφορά με τον άλλον έλληνα. Το ότι η χωρα μας είναι σε κρίση και ήταν πάντοτε μια αδύναμη χώρα, γεμίζοντάς μας με κόμπλεξ που καθιστούν αναγκαία την πατερίτσα των ένδοξων μας προγόνων (όχι την ουσιαστική γνώση και την μη ψεκασμένη) είναι ένα άλλο θέμα και όχι δεν υπάρχει ισορροπία σ' αυτό το σχημα, όπως όταν δεν ζεις στο παρόν. Επίσης νηπιοβαπτιζόμεθα, λιγοτεροι τώρα, κατ' αποκλειστικότητα παλαιότερα και η ΧΟ θρησκεία προστατεύεται από το Σύνταγμα και υπάρχουν εκατοντάδες χιλιαδες σχετικοί λατρευτικοί χώροι παντου. Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου, χωρίς να είναι απαραίτητα έξτρα θρησκευόμενη, ζει το cultural christianism, είτε το αντιλαμβάνεται είτε όχι, και, όχι, δεν της πολυαρέσει η "αναμοχλευση" καθώς έχει και κάποια σαφή στεγανά στο τι πειράζεται και τι όχι. Οπότε αν και, φυσικά, υπάρχουν πολλαπλότητες στα εν γένει εκπεμπόμενα σήματα δεν μπορώ να συμφωνήσω μαζί σου πάνω στην επικράτηση μίας εντελώς διαφορετικής αφήγησης της αριστερας, εν προκειμένω. Σόρυ.
Καταρχάς, μακριά -από εμένα- εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις (προσπαθώ τουλάχιστον)…Για την ιστορία «μας» έχει ενδιαφέρον, πως έχω ακούσει πολλάκις ¨παράπονα¨ τόσο από φανατικούς εθνικόφρονες που θεωρούν πως υπάρχει υπόγεια προσπάθεια να ξεχάσουν τα νιάτα μας το ένδοξο παρελθόν τους, όσο και από ¨προοδευτικούς¨ που λένε πως τα σχολικά βιβλία είναι αποκλειστικώς χρωματισμένα σε βαθύ και ανεξίτηλο γαλάζιο… Γνώμη μου είναι πως -για τα σχολικά βιβλία- δεν ισχύει τίποτα από τα δύο εντελώς. Δεν θεωρώ πως αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα έχει ρίξει γενικά κάποιο ειδικό βάρος σε οποιαδήποτε μάθημα, ποσώς δε μάλλον στην ιστορία-χωρία που ουδείς νομίζω επηρεάστηκε τόσο σοβαρά από τα σχολικά μικράτα του… Και οι μεν και οι δε ακραίοι, αργότερα -ή εξωσχολικά- έφαγαν την όποια πετριά. Πάντως ναι, το κόμπλεξ που λες υπάρχει αλλά η κυρίαρχη πολιτική αφήγηση πέραν και μετά του Παπαδόπουλου βεβαίως-βεβαίως δεν θεωρώ πως το συντήρησε-μάλλον κατά καιρούς ψηφοθηρικώς το εκμεταλλεύτηκε. Το να ξεστραβωθείς να μάθεις βέβαια την αμερόληπτη ιστορική αλήθεια από το να μισήσεις κάθε έκφανση της ελληνικότητας διαφέρει κάτι τις.Αν μεταπολιτευτικά κτίσθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες εκκλησίες μιλάμε για πραγματική ορθόδοξη άνθηση τι αν πω… Προφανώς προϋπήρχαν πολλές όπως προϋπήρχε ένα λαϊκό αίσθημα ευλάβειας. Αν κάπου μπλέχτηκε το ζήτημα από ελλάςελληνοχριντιανών συνθήματα και κάποιοι υιοθέτησαν έναν ελληνοχριστιανικό ευσεβισμό με τις ευλογίες δυστυχώς συχνά ιεραρχών, και πάλι δεν νομίζω πως μιλάμε για επιβληθείσα κυρίαρχη αφήγηση, αλλά για καταστροφική εκμετάλλευση προϋπάρχουσας κατάστασης. Εννοείται βέβαια το όλο οικοδόμημα κάπου δεν αντέχει. Καλό αυτό για όλους μας. Πιστούς και μη. Προστατεύεται από το σύνταγμα δεν επιβάλλεται όμως (πλέον σίγουρα όχι). Για το περιρρέον culture που λες σορυ, δεν μπορώ να κάνω κάτι…Για τούτα και για εκείνα λοιπόν μιλάω για καρικατούρα κυρίαρχης εθνικής αφήγησης apriori κάπως γελοία, με στοιχεία φολκλόρ που δεν είχε σχεδόν ΚΑΜΙΑ σοβαρή ιδεολογική υποστήριξη. Αν πάμε όμως προς την μεριά του «σοβαρού» πολιτισμού και της πάντοτε υπεράνω κριτικής μεταπολιτευτικής σκέψης των λογιών «πνευματικών» ανθρώπων του τόπου (βλ. λιγδιασμένα πουκάμισα του «εντεχνορόκ» για παράδειγμα) είχαμε μια ιδιότυπη ασυλία και μία ευλαβική προσήλωση στα προοδευτικά λεγόμενα τους που είχαν πάντα το ατού της αντιδραστικής αντιπολίτευσης και του αόριστου δόγματος : όταν μιλάει πολιτικά ο (αριστερός σχεδόν πάντα) σοβαρός καλλιτέχνης σωπάστε όλοι... Βέβαια ευτυχώς είχαμε πολλές φωτεινότατες εξαιρέσεις που τελικά στην ιστορία μάλλον αυτοί θα μείνουν. Εσχάτως και η αριστερά (ή έστω η «αριστερά») ήρθε επιτέλους στα πράγματα και καταλάβαμε κάποιους μύθους -ελπίζω- και από κείθε μεριά…Αυτά- εννοούσα- βλαχάκι. Αίσθηση μου βέβαια (δεν έζησα και στο μεδούλι μου όλη την μεταπολίτευση σαν ώριμος ενήλικας…) και ως γνωστόν ο καθείς με τις παραστάσεις του…Σε ευχαριστώ.
Μπαλαλάϊκα χαίρομαι που μας βρίσκεις διασκεδαστικούς και οφείλω να ομολογήσω πως, με την άκρη του οφθαλμού, διακρίνω ένα νέο ειδύλλιο εν τη γενέσει του, μεταξύ εσού και του boxer! Υγ. Τα κουφέτα θέλω να είναι με σοκολάτα, τα αμύγδαλα πανιάζουν.
Lol... για κουφέτα ρωτήστε εμενα που ξερω, εσεις ειστε κατα ολων των κοινωνικών συμαβασεων. (τα σοκολατένια λιώνουν το καλικαιρι). Τεως Μπαλαλαικα τωρα μας δυσκολεύεις στην προσφώνηση σου πάντως...
...Ρε (συν)κουμπάρε δεν ξέρεις, διότι -κατά πως φαίνεται- συγχέεις τα κουφέτα με τις σοκολατένιες ελιές. Τι λιώνουν το καλοκαίρι, χριστιανέ μου;Τα κουφέτα φέρουν παχιά επικάλυψη ζάχαρης, λιώνουν ΑΦΟΥ εισέρθουν στο στόμα, πρόβλημα ουδέν!http://www.123-mpomponieres.gr/assets/images/0424/3862/koufeta_hatziyiannakis_1451_111.-bijoux-supreme_kokkino_-gualismeno.jpgΥΓ. Άντε μη αιτηθώ σοκολατένια βότσαλα με κουμ-κουάτ, για να σπάσουμε τις συμβάσεις -εντελώς- χάριν των ανθρωποκεντρικών και αντισπισιστών φίλων μας!
Απο αυτο το site εχω παραγγείλει. Γενικά μας είχαν συστήσει να αποφύγουμε κατακαλοκαιρο σοκολατένια μπορει και μην θυμάμαι ομως καλά. Τέλος πάντων χαρην της παγιας διαφωνίας στα πάντα θα επιμείνω στην δική μου άποψη κι ας μην θυμάμαι :Ρ αμαρτωλέ υιέ έλιωσα με τα μή ζωικής προέλευσης : Ρ
Σουυυυτ! Σεβασμός στις προτιμήσεις μπαλαλάικα κι όχι πονηρά ινιουέντοουζ ζωώδους προελεύσεως. Εγώ π.χ. δεν μαρτύρησα *τίποτα* (σχεδόν) όταν μου εξομολογήθηκες οτι ο φ@hλος σου φαίνεται σέξυ, σαν μπέαρ [ή μάλλον είπα, αλλά με έκοψε η lifo (ίσως δικαίως, παρότι το σχόλιο περιελάμβανε κι ένα πολύ όμορφο άσμα από τα 12 τραγούδια για αρκούδες)]. Και ούτε θα του πω ότι σ' αρέσει ο πρωταγωνιστής του λόρενς ενυγουέιζ, με τα καστανά pachwork σφενδαμόφυλλα στο καναδέζικό του πουλόβερ, διότι θα πάθει ο άνθρωπος (boxer) από τα αντιθετικά μηνύματα gustu, τύπου εμετούκλης νς γκομινάκη. Υγ. Δεν σε παρεξηγώ (συν)κουμπαρούλη.
Οταν διάβασα αυτο το άρθρο το οποίο γράφτηκε απο χέρι Έλληνα δημοσιογράφου στεναχωρέθηκα παρα πολυ.. Δεν στέκομαι στο κατα πόσο ο θεσμός της Βουλής των εφήβων ειναι τυπικός ή ουσιαστικός τελικα.. Αυτο κρίνεται πάντα εκ του αποτελέσματος.. Περισσότερο με στεναχωρεί η μανιακή και ανούσια αντιδραστικότητα, και ο φασιστικός σχολιασμός αντίθετων απόψεων απο τη δίκη σας στο πλαίσιο της "δημοκρατίας" και της "ελευθερίας" του λόγου.. Η έλλειψη κοινωνικής μόρφωσης ειναι η μάστιγα της εποχής μας και κατάντια μας.. Δεν ξερω αν τόσο πολυ σας ενοχλεί το ομαδικό "Πατερ ημών" αλλα για κάποιους ανθρώπους οχι απλά τυπικό ΔΕΝ ειναι, αλλα ειναι ίδιας ζωτικής σημασίας οπως και τα υπόλοιπα θέματα που θίξατε.. Επίσης τα αρχαία Ελληνικά τα οποια ειναι συνυφασμένα με την Ελληνική ιστορία ειναι η μητέρα της γλώσσας που σας επιτρέπει σημερα να μιλάτε, να γράφετε ακομα και να διατυπώνετε τις ακραίες ισοπεδωτικές σας απόψεις.. Αν σκοτώναμε τη μητέρα μας σίγουρα η ζωη μας θα εξελισσόταν πολυ διαφορετικά και σίγουρα οχι προς το καλύτερο και δε χρειάζεται καμία απόδειξη για αυτο.. Λυπάμαι πραγματικά που τόσο πολυ επηρεάζεστε απο την "πλύση εγκεφάλου" των οργισμένων εφήβων που κάποιοι άλλοι σας φόρεσαν ως ταμπέλα και νιώθετε καθήκον σας να υπηρετείτε.. Πραγματικά λυπάμαι που δεν αγαπάτε τον τόπο μας.. Πραγματικά λυπάμαι που ενώ βλέπετε οτι το χέρι σας σπέρνει τη διχόνοια στον κόσμο ( αυτο φαινεται και στα σχόλια ) συνεχίζετε να στέκεστε στο ψηλό βουνό του ΕΓΩ σας προσπαθώντας να παρασύρετε σε αυτο το αδιέξοδο όσους προλάβετε.. Πραγματικά λυπάμαι που ενώ έχετε το βήμα και τη δύναμη μέσα απο το γραπτό σας λόγο να πείτε κάτι σημαντικό που θα επαναφέρει φως σε αυτή τη χώρα εστω λιγο, εστω για λιγο, εσείς επιμένετε να οδηγείτε ανθρώπους στην απόλυτη τύφλωση και ολα αυτα φαίνονται και παλι εκ του αποτελέσματος. Πραγματικά λυπάμαι...
Επειδη εχω και γω παιδια και προσπαθω να καταλαβω τι συμβαινει με αυτο που λεμε νεολαια. Αυτο που λεγαμε ολοι μας παντα οτι οι νεοτεροι ριχνουν τα βαρη στους παλαιοτερους για το τι τους κληρονομησαν, το πιστευουν ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ και μαλιστα ο στοχος τους δεν ειναι να το ανατρεψουν , αλλα να επιπλευσουν σ' ενα κομματι ξυλου μετα το ναυαγιο που ομως αντεχει ΜΟΝΟ ΕΝΑΝ
Πραγματικά, δεν ξέρω τι είναι χειρότερο. Οι έφηβοι που πάνε στην "Βουλή" με ερωτήσεις γραμμένες από τους μπαμπάδες τους, ή η politically correct κριτική που τους κάνει ο κ. Αντωνόπουλος. Πραγματικά, η "Βουλή των εφήβων" ήταν ανέκδοτο. Αλλά ανέκδοτο είναι και να φορμάρεις την κριτική σου στο ότι: "κακώς υποστήριξαν τα αρχαία και την προσευγή, αλλά εντάξει, συντάχθηκαν και με την αναγνώριση των "άφυλων", συνεπώς τους αναγνωρίζουμε το ελαφρυντικό της ... εφηβικής ηλικίας! Κριτική ιδεών σε επίπεδο κριτικής αποτυχημένου μακιγιάζ κάποιας γειτόνισας.
Αρχικά, θέλω να ξεκαθαρίσω λίγο τη διαδικασία επιλογής των εφήβων βουλευτών. Η διαδικασία περιελάμβανε διάφορες εργασίες τις οποίες τα παιδιά έπρεπε να ολοκληρώσουν,από την πιο απλή πχ το ερωτηματολόγιο σε πιο συνθέτες όπως η έκθεση, κάθε μία από αυτές έδινε στα παιδιά κάποιους βαθμούς ανάλογους με τη δυσκολία της. Όσους περισσότερος βαθμούς είχες τόσο περισσότερες πιθανότητες υπήρχαν να κληρωθείς. Η κλήρωση γινόταν αρχικά ανάμεσα στα παιδιά που είχαν ολοκληρώσει όλες τις εργασίες και αν αυτά δεν συμπλήρωναν τον απαραίτητο αριθμό γινόταν κλήρωση ανάμεσα στα παιδιά που είχαν ολοκληρώσει τις αμέσως λιγότερες εργασίες.(Για το τελευταίο δεν είμαι απόλυτα σίγουρη).Ήμουν και εγώ υποψήφια για να βρεθώ στη Βουλή των Εφήβων ωστόσο, από δική μου αμέλεια δεν ολοκλήρωσα όλες τις εργασίες και έτσι οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος μου. Δεν είναι αυτό το θέμα όμως, δεν θέλω να πολυλογώ οπότε θα "μπω" κατευθείαν στο θέμα. Διαβάζοντας όλα αυτά τα άρθρα ότι τα παιδιά ακούγονται σαν συνταξιούχοι, σκέφτηκα ποια θα ήταν η δική μου άποψη πάνω σε αυτά τα ζητήματα, και αυτή θα αναλύσω στην συνέχεια. Αρχικά, όσον αφορά τα αρχαία πιστεύω ότι η κατάργηση τους δεν θα είναι η πιο ορθή απόφαση που μπορεί να πάρει η κυβέρνηση. Αλλά, κατά την γνώμη μου, πιστεύω ότι η καλύτερη λύση θα ήταν να μειωθούν οι ώρες των αρχαίων ελληνικών και να αυξηθούν των νέων στις τάξεις του γυμνασίου καθώς τα παιδιά πάνε στο λύκειο χωρίς να γνωρίζουν πως να γράψουν μια συντακτικά, γραμματικά και δομικά σωστή έκθεση. Χωρίς όμως, όπως προείπα, να καταργηθούν τα αρχαία τελείως καθώς αποτελούν τη βάση της νέας ελληνικής γλώσσας και η γνώση βασικών στοιχείων μας βοηθάει να κατανοήσουμε καλύτερα τη γλώσσα μας. Οι ώρες των αρχαίων στο λύκειο, τουλάχιστον στη πρώτη λυκείου, πιστεύω ότι θα έπρεπε να μείνουν όπως έχει και οι ώρες των νέων ακόμα και αν δεν αυξηθούν δεν θα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα απο τη στιγμη που τα παιδιά θα ερχονται καλυτερα προετοιμασμένα απο το γυμασιο και στις δύο επόμενες τάξεις οι ώρες της έκθεσης αυξάνονται εφόσον αποτελεί και ένα από τα τέσσερα μαθήματα των πανελληνίων. Δεύτερον, πιστεύω ότι τα θρησκευτικά πρέπει να καταργηθούν στο λύκειο, έτσι και αλλιώς τα παιδιά πλέον δεν ενδιαφέρονται για το μάθημα και απλώς αποτελεί άλλο ένα μάθημα που πρέπει να μάθουν παπαγαλία για τις εξετάσεις. Δεν συμφωνώ όμως με την κατάργηση του από τις μικρές τάξεις του δημοτικού. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν για τη θρησκεία τους όπως και για τις υπόλοιπες θρησκείες και στη συνέχεια να αποφασίσουν μόνα τους αν πιστεύουν ή όχι. Όπως κάναμε οι περισσότεροι, γνωρίζουμε σε τι δεν πιστεύουμε ή πιστεύουμε. Πως γίνεται όμως τα παιδιά να απορρίψουν ή να πιστεύουν σε κάτι για το οποίο δεν γνωρίζουν; Τέλος, τι να πω για τις παρελάσεις; Ο μόνος λόγος που δεν συμφωνώ με την κατάργηση τους είναι ότι αποτελούν μια υπενθύμιση για όσα συνέβησαν και κυρίως ένας λόγος για να μάθουν τα παιδιά την ιστορία λίγο καλύτερα και να μπορούν να απαντήσουν σωστά στην ερώτηση : "Τι γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου; " Στην οποία δεν είναι λίγες οι φορές που έχω ακούσει τελείως ανόητες απαντήσεις και όχι μόνο στα χρόνια του δημοτικού που τα παιδιά είναι δικαιολογημένα να κάνουν κάποια λάθη. Συνοψίζοντας, το σύστημα της παιδείας στην Ελλάδα ήταν, είναι και θα είναι ένα "μαύρο χάλι" και η κυβέρνηση θα έπρεπε να εξετάσει αλλά σημαντικότερα θέματα.
Δηλαδή εαν κατάλαβα καλά τα Αρχαία είναι τοξικά σαν μάθημα.Και οι έφηβοι ο εχθρός της χώρας επειδή δεν συμφωνούν μετον κ.Φίλη.Οι κατάστασή μας σαν χώρα και λαός είναι μη αναστρέψιμη.
«προοδευτικές προτάσεις μαθητών-βουλευτών, όπως αυτή για την αναγνώριση των «άφυλων» ή «ρευστού φύλου» ατόμων»Αν αυτό θεωρείται ...προοδευτική πρόταση, τότε μην σας κάνει εντύπωση που πολλοί νέοι και όχι μόνο στρέφονται πλέον ανοιχτά όχι απλώς στον συντηρητισμό αλλά στην ίδια την αντίδραση. Ό,τι σπέρνουμε θερίζουμε.
Μια χώρα σε κρίση που ολοένα διχάζεται. Ούτε οι πρόσφυγες δεν θέλουν να μείνουν εδώ.Αντί να γίνουν προτάσεις που να ικανοποιούν όλες τις πλευρές προσπαθεί ο ένας να επιβάλει την άποψή του στον άλλον. Ελαστικότης μηδέν!Αρχαία: άλλοι τα θέλουν, άλλοι τα τρέμουν.Θρησκευτικά: άλλοι πιστεύουν, άλλοι δεν πιστεύουν.Είναι ΤΟΟΟΟΣΟ δύσκολο οι μαθητές να έχουν κάποιο δικαίωμα επιλογής σε κάποια μαθήματα, ανάλογα με την κατεύθυνση που θέλουν να ακολουθήσουν; Μήπως ο μόνος κερδισμένος της υπόθεσης είναι το Φροντιστήριο, ένας "θεσμός" που προστατεύεται από όλες τις κυβερνήσεις τελικά;Πρωινή προσευχή: οι θρησκευόμενοι την θέλουν, οι μη θρησκευόμενοι όχι.Εγώ ξέρω ότι δεν είναι κανένα παιδί υποχρεωμένο να παρευρίσκεται στην πρωινή προσευχή. Ειδικά όταν έχει αργήσει το πρωί, υποχρεούται να περιμένει απ' έξω μέχρι να τελειώσουν με την προσευχή (π.χ. από Γυμνάσιο και πέρα, εγώ ποτέ δεν πήγαινα στην προσευχή, δεν με επέπληξε ποτέ κανείς, ούτε στον εκκλησιασμό πήγαινα).Παρελάσεις: οι μεν τις θεωρούν περιττές, οι δε τις θέλουν. Παιδιά έχω, δεν τα υποχρεώνει κανείς να παρελάσουν (ίσα-ίσα που τα ίδια προτιμούσαν τις πρόβες της παρέλασης προκειμένου να χάνουν μάθημα!).Και τόσα άλλα. Όλα χωράνε, αν υπάρχει δικαίωμα επιλογής. Όσο για την Βουλή των Εφήβων, είναι τόσο κακό ανέκδοτο όσο και το Δεκαπενταμελές, αν το θέτετε έτσι.
Το bullying φέρει συγκεκριμένη σημασία και χαρακτηριστικά που δεν απαντώνται εδώ, και πώς θα μπορούσαν άλλωστε! Μην ανησυχείτε πάντως, ο ανθός της ελληνικής νεολαίας ούτε εκφοβίζεται ούτε κινδυνεύει με μία "αρνητική κριτική" ... έχει να ακούσει και να ζήσει πραγματικά αγγούρια από δω μέχρι απέναντι. Τα καλύτερα έπονται και γι' αυτούς (και για όλους μας). Ουφ!
Όλοι οι νέοι λίγο-πολύ λένε ¨ουφ με τα αρχαία", "ουφ με τον Όμηρο" κλπ αλλά αυτό οφείλεται στην αρχή της ήσσονος προσπαθείας. ¨Και σαν ανώριμα νειάτα, ακόμη δεν έχουν καταλάβει την αξία τόσο της αρχαίας γλώσσας όσο και την αξία της ορθόδοξης πίστης και του πλούτου που αυτή εμπεριέχει. Τότε όλοι τα βλέπαμε κομπλεξικά. Ήμασταν ξενομανείς, θέλαμε ότι πιό μοντέρνο. Όμως αν έχεις την γλώσσα σου και την πίστη σου, δεν μπορεί ο κάθε αλήτης να σε διαλύσει κοινωικά, εθνικά, ατομικά. Γι αυτό και οι νεοφιλεέδες αριστεροαναρχικοί θέλουν να γκρεμίσουν τα πάντα και ενοχλούνται που και οι νέοι δεν είναι όλοι σαν τα μούτρα τους.
Εγώ ένα πράγμα δεν κατάλαβα. Γιατί σταθήκαμε μόνο στα αρχαία; Αυτό ίσως να είναι και το μοναδικό σωστό της μεταρρύθμισης. Η μείωση των διδακτικών ωρών είναι λογικό; Η μείωση της βιολογίας; Οι αντιφάσεις του κ. Φίλη για προσθήκη (σωστων) μαθημάτων (πχ σεξουαλική αγωγή) αλλά ταυτόχρονα να μην προστεθούν ώρες (από που θα αφαιρεθούν άραγε;). Μάλλον η κυβέρνηση παίζει καλά το επικοινωνιακό και στην παιδεία και μεις στεκόμαστε στη μία ώρα από τα αρχαία....
Σας χάλασαν πάρα πολύ τα ΕΛΛΗΝΆΚΙΑ, ελεεινοί αριστεροφιλελέδες. Σας πονάει πολύ που η παρακμιακή και ανθελληνική σας προπαγάνδα έχει τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που ελπίζετε. Περαστικά σας, και που είστε ακόμη.
Όντας Έφηβος βουλευτής της φετινής συνόδου έχω να σας πω ότι δεν πρέπει να τα ισοπεδώνουμε όλα. Μέσα σε 5 ημέρες κλείσαμε πάνω από 24 ώρες στο Κοινοβούλιο σε πολύωρες συνεδριάσεις και ασκήσαμε πολύ σκληρή κριτική σε όλους τους εκπροσώπους των κομμάτων, κάποιοι από τους οποίους θίχθηκαν μάλιστα γιατί τους εκθέσαμε ανεπανόρθωτα! Αύτα όμως έγιναν τις προηγούμενες ημέρες και ,ίσως, σκόπημα δεν προβλήθηκαν από το κανάλι της Βουλής! Γι' αυτό μην κρίνεται από το περιτύλιγμα αλλά από την ουσία που δυστυχώς ,όμως, δεν προβλήθηκε δημόσια!
Βρε τους καημένους που τους εκθέσατε ανεπανόρθωτα--λες να έχουμε και καμιά αυτοκτονία, δηλαδή; Κατά τα άλλα, εφόσον είσαι ακόμα σχολείο, σου συνιστώ να μάθεις ορθογραφία--μόλις που προλαβαίνεις μου φαίνεται.
Το κείμενο έχει πολλές θέσεις.. Συμφωνώ πως ο θεσμός της βουλής των εφήβων είναι (ή κατάντησε) καθαρά συμβολικός και αντί να δίνει έναν «νεανικό» αέρα στη βουλή βλέπουμε ένα «βουλευτικό» αέρα σε νέους. Αλλά τώρα αν περιμένατε να δείτε τους εφήβους του school wave τι να σας πω… Θα ήθελα όμως να σταθώ στις «πληρωμένες» (ομολογώ πως δεν κατάλαβα αν χρησιμοποιείτε την λέξη όντως εντός ειρωνικών εισαγωγικών ή την επικροτείτε) απαντήσεις του Φίλη. «Επιθυμία μας είναι περισσότερη ουσία και όχι τύπος... Δεν μπορεί στο γυμνάσιο να διδάσκονται περισσότερες ώρες Αρχαία Ελληνικά και λιγότερες Νέα...» Γιατί δηλαδή είναι a-priori «τύπος» η διδασκαλία των αρχαίων. Ναι, να ΑΛΛΑΞΕΙ. Να γίνει με φιλικότερο τρόπο, ίσως από μικρότερη ηλικία, ή δεν ξέρω τι άλλο δεν είμαι φιλόλογος ή παιδαγωγός αλλά πάντως είμαι υπέρμαχος (της «λεκτικής» ερμηνείας) της φράσης του Βιτγκενστάιν: « Πρέπει να μιλάμε για αυτά που μπορούμε να μιλάμε». Η γλώσσα είναι το απόλυτο εργαλείο της σκέψης. Αν όντως θέλετε προοδευτικά μυαλά μάθετε τους πρώτα να σκέφτονται και αν θέλετε να τα μάθετε να σκέφτονται μάθετε τους την γλώσσα. Και μοιραία η νεοελληνική γλώσσα (όχι η γλώσσα των νεοελλήνων…), έχει τις καταβολές της πώς να το κάνουμε… Λοβοτομημένοι νέοι δεν είναι αυτοί που θέλουν τα αρχαία (έστω και με συνθηματάκια περί «ριζών» δεν πειράζει έφηβοι είναι συνθήματα λένε), αλλά αυτοί που γράφουν greeklish και όταν εκφράζουν μία άποψη κολλάν στην μέση της φράσης μην μπορώντας να βρούνε την συνέχεια χάνοντας ΚΑΙ τον ειρμό της σκέψης τους. Αυτό είναι μία θέση, διαφωνείς ή συμφωνείς. Τα του Φίλη (και τα δικά σας;) είναι απλά μία επίθεση στην θέση αλλά χωρίς αντιπρόταση…Δεύτερον, μας πειράζει το συνθηματική στην αρχή του κειμένου, αλλά δεν μας πειράζει το επίσης σύνθημα του υπουργού περί : «Περιούσιου λαού»; Η εθνική ταυτότητα είναι όντως μία ταυτότητα σε διαρκή κρίση και δεν μπορούμε με φοκλορ ενέργειες να συντηρούμε μηχανικά και χωρίς την ουσιαστική απαραίτητη μνήμη κάποιο ένδοξο παρελθόν. Αλλά από εκεί μέχρι να πετάς ειρωνείες στον άλλον που προβληματίζεται υπάρχει ένας κάποιος δρόμος. Δεν είπε το παιδί να κάνουμε γιορτές αλλά Παπαδόπουλος στο καλλιμάρμαρο, ούτε να ντυνόμαστε σε παραλλαγές και κυρίως ΔΕΝ είπε πως είμαστε ο περιούσιο λαός. Ιδεολογικά εγκάθετος προσωπικά εδώ, μου φάνηκε ξανά ο Υπουργός και όχι τόσο ο μαθητής… Η (κάπως φολκλορική να το δεχτώ) εκδήλωση εθνικής μνήμης, δεν είναι «στρατικοποίηση», και αναλογιζόμενος τις θέσεις για την ποντιακή γενοκτονία μάλλον αυτό εννοεί… Χωρίς να θέλω να καταφερθώ επί του προσωπικού, οι αναμνήσεις σας μπορεί να είναι μία οργισμένη εφηβεία που τα έσπαγε κόντρα στο κατεστημένο, αλλά έκτοτε το κατεστημένο προφανώς άλλαξε… Αν έχετε μείνει στο Θεολόγο με το γιλεκάκι, που μίλαγε για τάξη και ηθική σαν τον Ρώμα, και ήταν κάποτε η ενσάρκωση του «Ελλάς, ελλήνων, Χριστιανών» που αμφισβητούσαν οι έφηβοι τότε λυπάμαι αλλά οι εποχές άλλαξαν. Εκεινοι οι έφηβοι, έγιναν υπουργοί παιδείας –τρομάρα τους, και οι σημερινοί διαβάζουν -στην καλύτερη- schooligan ή ανταλλάσσουν βαριεστημένα μισές λέξεις στα smartphone. Όχι, εχθρός δεν είναι πια η χούντα των συνταγματαρχών (έλεος πέρασε μισός αιώνας και κάποιοι ακόμα είναι στα κάγκελα)… Είναι η κενή ουσιαστικών θέσεων «πρόοδος» εκείνων που την έριξαν… Είναι η αιώνια εφηβεία κάποιων...
Γράψατε ωστόσο μια ολόκληρη σελίδα Α4 για να καταλήξετε εντέλει να καταφερθείτε επί του προσωπικού. Όμως δεν γράφω απομνημονεύματα, στο σήμερα ζω κι αναφέρομαι και πιστέψτε με, έχω περισσότερες επαφές τόσο με εκπαιδευτικούς όσο και με νέους ανθρώπους από όσες πιθανόν φαντάζεστε.
Και τί σας λένε λοιπόν αυτοί οι νέοι άνθρωποι; Ποια επανάσταση τους απέμεινε; Ποιός τρομακτικός μύθος τους κυνηγάει; τα πεθαμενατζίδικα αρχαία, το πάτερ ημών και οι παρελάσεις; Μιλάμε δηλαδή για καταπίεση οχι αστεία... Και εστω μετά και την τελευταία ρανιδα απομυθοποίησης βγαίνει ένας και αναρωτιέται (θέλετε στημένα; στημενα) για την εθνική του ταυτότητα και ο μαγικός υπουργός μας τον ''βουλώνει'' μιλώντας για περιούσιους...
Άρα κ Αντονώπουλε συμφωνείτε πως η ψήφος στα 17 είναι ένα τεράστιο λάθος και αποτελεί μέρος του χυδαίου λαϊκισμου της αριστεράς;Μήπως να τα αφήσουμε να ωριμάσουν λίγο ακόμα τα παιδιά;
Νομίζω αγαπητέ πως αυτό είναι ένα διαφορετικής τάξης ζήτημα, με δεδομένο ότι η ΒτΕ δεν αντιπορσωπεύει με την καμία τον μέσο νεολαίο. Γενικώς ειπείν, αφού στα 17 τους οι νέοι θεωρούνται από την Πολιτεία αρκετά ώριμοι για να κάνουν σεξ (βλέπε ηλικία συναίνεσης), δεν βλέπω το λόγο να μην μπορούν και να ψηφίζουν.
Η ηλικία συναινέσεως ορίζεται (πλέον) για όλους στα 15 έτη και δεν βλέπω πώς αυτό έχει να κάνει με το δικαίωμα ψήφου ...Ούτε το σχολείο δεν έχουν τελειώσει τα παιδιά στα 17. Μόνο αν είναι να "αντισταθμηστεί" η ψήφος κάποιων υπερηλίκων που πάνε δαγκωτό, έχοντας μοιραία χαμηλότερη συναίσθηση, αλλά και πάλι δεν ξέρω αν διορθώνεται μία μαλακία με μία άλλη μαλακια (και τίποτε δεν αποκλείει, άλλωστε οι τόσο νέοι να το πηγαίνουν δαγκωτό, κατά τα οικογενειακά προτυπα).
Θα μπορούσα να παραθέσω αρκετά επιχειρήματα όσων αφορά τις προΥποθέσεις κάποιου για να ψηφίζει. Το έχω ήδη κάνει σε άλλο άρθρο.(http://www.lifo.gr/now/politics/104964)Θα μπορούσα να χρησημοποιήσω το παράδειγμα των άλλων χωρών που δεν είναι ούτε πιο σηντηρητικές ούτε λιγότερο δημοκρατικές από την Ελλάδα.Θα μπορούσα να επικαλεστώ την μνήμη όλων και να σας ρωτήσω εάν έχετε τα ίδια "μυαλά" τώρα & στα 17 σας.Άλλο επιχείρημα θα ήταν η κομματικοποίηση των σχολείων που θα είναι αδύνατο να αποφευχθεί!Αλλά εφόσον επικαλείστε το παράδειγμα του σεξ, ας πω κάτι γι αυτό που όλοι σχεδόν θα καταλάβουν ;)Μπορεί τα 17 να είναι η ηλικία συναίνεσης στην Ελλάδα, αλλά για ποιους; Από τα μαθητικά μου χρόνια θυμάμαι πολλές κοπέλες να βγαίνουν με 20+χρονους και να επικαλούνται την ωριμότητα που στους 17χρονους συμμαθητές τους έλειπε και όντως πλειοψηφικά έτσι ήταν. Μπορεί η Πολιτεία λοιπόν να προέβλεπε κάτι, η φυσική επιλογή όμως έλεγε κάτι άλλο.
"Θα μπορούσα να επικαλεστώ την μνήμη όλων και να σας ρωτήσω εάν έχετε τα ίδια "μυαλά" τώρα & στα 17 σας". Ευτυχώς ή δυστυχώς, προφανώς και δεν έχω τα ίδια μυαλά με εκείνα που είχα στα 17 μου αγαπητέ 5n07 αλλά φοβάμαι ότι και στα 70 ή τα 80 μου, αν σώσω να φτάσω, πάλι θα έχω ενδεχομένως αρκετά διαφορετικά μυαλά από τα τωρινά, άρα να απαγορεύσουμε και την ψήφο πάνω από τα 60; Γιατί κι αυτό το έχω ακούσει! Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις για όλα, όμως μια δημοκρατία που αντί να διευρύνεται γίνεται όλο και πιο επιλεκτική φλερτάρει με την ολιγαρχία.
Δυστυχώς βερμπαλιστικές κορώνες, κοινότυπες εκφράσεις, εθνικιστικά συνθήματα και άλλα τινά, πολλές φορές όλα αυτά τα χρόνια, έχουν ακουστεί απο τη Βουλή των Εφήβων. Πολλές φορές αυτό γίνεται καθώς οι έφηβοι μαθητές, αλλά και οι "μεγάλοι" που προφανώς τους δασκαλεύουν, θέλουν να ακουστούν σοβαροί, να ταιριάζουν με το χώρο στον οποίο καλούνται να αναπτύξουν τις ιδέες τους.Ποιος τους είπε όμως ότι οι καινοτόμες ιδέες και τα φρέσκα λόγια δε μπορούν να είναι σοβαρά απαλλαγμένα από ύβρεις και εκφράσεις της αργκό; Ποιος τους είπε ότι δε μπορούν να εκφράσουν τις απόψεις τους σε σωστά ελληνικά, χρησιμοποιόντας τον πλούτο της γλώσσας μας;Είναι επίσης σημαντικό να μάθουμε με ποιον τρόπο επιλέγονται αυτοί που στέλνονται ως αντιπρόσωποι της νεολαίας και πόσο τελικά την αντιπροσωπεύουν..Από την άλλη δεν πρέπει ίσως να ξεχνάμε ότι όπως και οι σημερινοί μεγάλοι, υπήρξαν κάποτε έφηβοι, έτσι και οι σημερινοί έφηβοι δε μπορεί παρά να αποτελούν το κράμα της σημερινής και αυριανής κοινωνίας που περιλαμβάνει ανθρώπους κάθε πολιτικών, θρησκευτικών και ιδεολογικών αποχρώσεων....