Τα 11 βιβλία που πρέπει να διαβάσετε πριν πεθάνετε – κατά την «Α, μπα»

Τα 11 βιβλία που πρέπει να διαβάσετε πριν πεθάνετε – κατά την «Α, μπα» Facebook Twitter
172

Την προηγούμενη Πέμπτη έβαλα ένα πολύ δύσκολο κουίζ (απορώ πώς ήταν αναπάντητο αυτό το ερώτημα για τόσα χρόνια, για να πω την αλήθεια!)

Νικητής αναδείχτηκε ο De La Net, και ως εκ τούτου έχει δικαίωμα σε 12 ερωτήσεις. Μόνο που έκανε το λάθος να κάνει μια που αξίζει για εκατό, οπότε σήμερα απαντάω μόνο σ' αυτήν.

"Αγαπώ το διάβασμα και είμαι περίεργος για την δική σου άποψη
οπότε η ερώτηση μου είναι: Ποια δέκα βιβλία (με αντίστροφη σειρά 10,
9, 8...) θα πρέπει, κατά την γνώμη σου - έτσι όπως αυτή είναι
διαμορφωμένη σήμερα-, να έχω διαβάσει οπωσδήποτε πριν πεθάνω;"

Η ερώτηση μου πήρε ώρες και η λίστα δεν θα τελείωνε ποτέ, με πολλή προσπάθεια μείωσα τα 24 σε 11. Φοβάμαι ότι όσο το σκέφτομαι θα θυμηθώ κι άλλα και θα μου πάρει κι άλλες τόσες ώρες.

Η λίστα αυτή κατέληξε όπως κατέληξε, όχι επειδή πιστεύω ότι αυτά είναι τα 12 βιβλία που πρέπει να διαβάσει κανείς επειδή αλλιώς θα του συμβεί κάποιο κακό, αλλά ως αφετηρίες για εισόδους σε νέους κόσμους. Πιστεύω ότι είναι αντιπροσωπευτικά από μεγάλες ομάδες λογοτεχνίας που κανείς δεν πρέπει να χάσει. Ακόμα και αν δεν σας αρέσει κάποιο από αυτά, θα σας αρέσει κάποιο άλλο που βρίσκεται στον ίδιο κύκλο.

11. Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια- Χάρπερ Λι

Δεν είναι για μεγάλους, αλλά διαβάζεται άνετα και από αυτούς. Είναι από τα καλύτερα έργα που μιλάνε με πάρα πολύ απλά λόγια για τον ρατσισμό και το σοκ του τέλους της παιδικής αθωότητας. Πρέπει να το διαβάσουν όλοι μέχρι τα 15 και όλοι όσοι μετά τα 15 είναι ρατσιστές αλλά δεν το έχουν καταλάβει. (Γι' αυτούς που είναι και το ξέρουν, δεν υπάρχει βιβλίο, γιατί αυτοί δεν ξέρουν ανάγνωση).

10. Middlesex – Τζέφρι Ευγενίδης

Πρώτον, για να παινέψουμε το σπίτι μας για να μην μας πλακώσει. Κυρίως όμως, ένα πραγματικά καλό βιβλίο που μιλάει για την ενδιάμεση κατάσταση που βασανίζει τους μετανάστες και ίσως όλους τους Έλληνες, και την ανθρωπότητα γενικότερα: ποια είναι η αληθινή μου πατρίδα; Ανήκω στην Ανατολή ή στη Δύση; Γιατί είμαι καλός και κακός ταυτόχρονα; Πώς θα συμβιβαστώ με το διττό που υπάρχει μέσα μου;

9. Ο νευρομάντης – Γουίλιαμ Γκίμπσον

Εντάξει, οι μισές λέξεις που χρησιμοποιούμε τώρα για το ίντερνετ ξεπήδησαν από αυτό το βιβλίο. Όταν το διάβασα ήταν 1994 και στα ελληνικά οι λέξεις «τοίχος φωτιάς» και «κυβερνοχώρος» και «φλεγόμενο καλώδιο» ήταν εντελώς μα εντελώς επιστημονική φαντασία. Πολύ λίγα χρόνια μετά έγινε η καθημερινότητά όλων μας. (Συμπέρασμα: μην το διαβάσετε στα ελληνικά, αν γίνεται).

Κυρίως όμως είναι ένα πολύ ωραίο βιβλίο, που ασχολείται με τα αιώνια φιλοσοφικά ερωτήματα του «τι είναι ο άνθρωπος» και «τι τον ξεχωρίζει από τα ζώα, από το περιβάλλον του" και "τι σημαίνει «ανθρώπινη συμπεριφορά».

8. Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων – Λιούις Κάρολ

Το λένε για πολλά βιβλία, αλλά ισχύει για πολύ λίγα, κατά τη γνώμη μου, μόνο για ένα: αυτό. Μπορείς να το διαβάσεις σε οποιαδήποτε ηλικία και να καταλάβεις κάτι εντελώς διαφορετικό. Είναι πολλές ιστορίες σε μία, είναι σαν καλειδοσκόπιο, είναι ένα αριστούργημα. Παιχνίδια αριθμητικής, πολιτική σάτιρα, ονειρικές ακολουθίες, η αλλόκοτη αίσθηση της ενηλικίωσης, το άγχος της ενσωμάτωσης σε μια ομάδα, η μοναξιά. Όλα αυτά, σε πολύ λίγες λέξεις, μόνο μέσα από εικόνες και ελάχιστους διαλόγους.

7. Τα στοιχειώδη σωματίδια – Μισέλ Ουελμπέκ

Με τον Ουελμπέκ μπαίνουμε στην κατηγορία των αντρών που γράφουν βιβλία που αγαπιούνται και μισιούνται, που τους λένε μισογύνηδες, άρρωστους, επιδεικτικά επιθετικούς, αντιδραστικούς κατ' επάγγελμα και τα λοιπά. Μου φαίνεται ότι ο κόσμος ζητάει υπερβολικά πολλή πολιτική ορθότητα από τη λογοτεχνία. Μερικά βιβλία υπάρχουν για να σε ταρακουνήσουν και να σε αηδιάσουν, για να ξυπνήσεις. Ο κυνισμός και ο ειρωνικός τόνος δεν αρέσουν σε πολλούς, αλλά πιστεύω ότι είναι από τα βιβλία που πρέπει να διανύσει κανείς, αν ερευνά τη λογοτεχνία.

6. Σφαγείο νούμερο πέντε – Κερτ Βόνεγκατ

Για την φρίκη του πολέμου ξέρουμε, για την γελοιότητα και τη ματαιότητα όλης αυτής της τρέλας μπορούμε να μάθουμε μέσα από αυτό το βιβλίο. Το συμπέρασμα είναι: ένας πόλεμος αφήνει μόνο ηττημένους. Είναι το βιβλίο που έκανε γνωστή την τραγωδία του βομβαρδισμού της Δρέσδης στον υπόλοιπο κόσμο.

5. Ο κατά Γκαρπ κόσμος – Τζον Ίρβινγκ

Είναι από τα βιβλία που μιλούν για θέματα – ακρογωνιαίους λίθους της λογοτεχνίας (ο φόβος του θανάτου, η κοινωνική επιρροή στην συμπεριφορά των φύλων) αλλά με τρόπο εξωφρενικό, σουρεαλιστικό. Είναι από τα βιβλία που σε κάνουν να γελάς μόνος σου σε άδειο δωμάτιο, σκοτεινά, βίαια, τραγελαφικά γεγονότα που προκαλούν κλαυσίγελο. Χαρακτηριστική τελευταία φράση: «In the world according to Garp, we are all terminal cases.» (Σόρι παιδιά δεν ξέρω πώς θα μπορούσε να μεταφραστεί αυτό).

4. Μπούντενμπρουκς – Τόμας Μαν

Υπάρχουν πολλά μυθιστορήματα που ακολουθούν τις ιστορίες μιας οικογένειας μέσα στα χρόνια, παρουσιάζοντας έτσι τις πολιτικές και οικονομικές αλλαγές μιας χώρας (έχουμε και τον Θέμελη, άλλωστε). Είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο της λογοτεχνίας και πολλά είναι πολύ καλά. Το συγκεκριμένο θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι και πολύ επίκαιρο: η οικογένεια αυτή αναδεικνύεται μέσα από την μεσαία τάξη την εποχή των παχιών αγελάδων για να βρεθεί, όταν αλλάζουν οι συνθήκες, προ μεγάλων εκπλήξεων (δε λέω άλλα για να μην σας χαλάσω την ανάγνωση, σε περίπτωση που θέλετε να το διαβάσετε). Η υποκρισία της χριστιανικής ηθικής και ο καθωσπρεπισμός είναι πολυτέλειες όταν τελειώνουν τα λεφτά.

3. Λιγότερο από μηδέν – Μπρετ Ίστον Έλις

Δε μπορώ να ξεπεράσω το γεγονός ότι ο Μπρετ Ίστον Έλις το έγραψε όταν ήταν περίπου 18 χρονών, και γι' αυτό δεν είναι απλά στη δωδεκάδα, αλλά και ψηλά στη λίστα. Τι κάναμε εμείς όταν ήμασταν 18; Τέλος πάντων – ο Έλις είναι για κάπως ξινά γούστα, αλλά είναι μια σκοτεινή περιοχή που πρέπει να εξερευνηθεί. Με λίγα λόγια: πλουσιόπαιδα, τόσο κενά και τόσο αδιάφορα για τους γύρω τους, που δεν μοιάζουν πια με ανθρώπους, που σου παγώνουν το αίμα. Είναι φανερό από τον τρόπο που γράφει ότι ήξερε (ξέρει) για τι μιλάει.

2. Μεγάλες προσδοκίες – Τσαρλς Ντίκενς

Ένα σπουδαίο, πολύ σημαντικό Bildungsroman, δηλαδή βιβλίο που μιλάει για την προσωπική ανάπτυξη και εξέλιξη ενός χαρακτήρα, του Πιπ. Μη μου πείτε «είδα την ταινία και δε μου άρεσε», γιατί θα με κάνετε να κλάψω. Το πιο σημαντικό θέμα της ιστορίας αυτής (λέω εγώ) είναι η πάλη των τάξεων και η κοινωνική αδικία, ένα θέμα που καίει και τσουρουφλίζει όπως τότε. Ο Ντίκενς είχε καεί προσωπικά από αυτό το θέμα και το ήξερε πολύ καλά εκ των έσω.

(Ο λόγος που είναι άπιαστη η ξανθιά στο βιβλίο είναι ότι ανήκει σε άλλη κοινωνική τάξη, και όχι επειδή είναι ωραία. Ωραία την κάνει στο μυαλό του ο Πιπ επειδή είναι άπιαστη, ξέρετε τώρα εσείς, το έχετε κάνει πάνω από μια φορά στη ζωή σας. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι για την ερμηνεία του χαρακτήρα η Πάλτροου έπρεπε να τιμωρηθεί με φυλάκιση).

1. Ο Πύργος – Φραντς Κάφκα

Οι καταθλιπτικοί με ταλέντο γράφουν τα πιο ωραία βιβλία. Ο Κάφκα εκτός από κατάθλιψη είχε και τεράστια θέματα με τον πατέρα του, κρίσεις εγωπάθειας, αυτολύπηση, μίσος για τον εαυτό του και, ευτυχώς για μας, άπειρο ταλέντο και πολύ όρεξη για γράψιμο. Όλα του Κάφκα είναι αριστουργήματα. Διαλέγω τον Πύργο γιατί για μένα διαπρέπει στο πιο δύσκολο μονοπάτι της τέχνης: αφήνει τις καλημέρες και μιλάει κατ' ευθείαν στο υποσυνείδητο του αναγνώστη, εκείνο το μέρος που, όσο μπορούμε, αποφεύγουμε να επισκεφτούμε.

(Σημείωση: η λίστα είναι αυστηρά προσωπική. Δεν έχει αξία παρά μόνο στον συνθέτη της λίστας. Παρακαλώ μην επισημάνετε ποια βιβλία είναι καλύτερα από αυτά που έχω διαλέξει, γιατί είναι η γνώμη μου και η γνώμη σας, εξίσου ασήμαντες. Σας παρακαλώ όμως να γράψετε τις δικές σας, αυστηρά προσωπικές σας λίστες, συμπληρώνοντας και γιατί διαλέγετε αυτά που διαλέγετε.)

172

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Με τυχαία σειρά, Το καπλάνι της βιτρίνας, Άλκη ΖέηΌταν ο ήλιος, Ζωρζ Σαρρή Γιουγκερμαν, ΚαραγάτσηςΑναφορά στο Γκρέκο, Καζαντζάκης Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι, Οσκαρ Γουαιλντ1984, Οργουελ100 χρόνια μοναξιά, ΜάρκεςΑναμνήσεις μιας καθωσπρέπει κόρης, Σιμον Ντε ΜποβουάρΤο Κοντραμπάσο, Πάτρικ Ζισκιντ
Έφτιαξα λογαριασμό για να πώ ευχαριστώ αγαπητή Α, μπα για τις λίστες βιβλίων σου! Και ευχαριστώ και τους υπόλοιπους αναγνώστες για τις δικές τους. Ανυπομονώ να αρχίσω το διάβασμα!!
Πολύ μου αρέσει που διαβάζω απόψεις πολλών βιβλιοφάγων! Τα βιβλία είναι ταξίδι , τα καλό βιβλίο είναι ταξίδι που σου αφήνει και κάτι, σε αγγίζει. Θα αναφέρω και εγω 11 βιβλία.1. Ο μάγος - Τζον Φωουλς, φανταστικό βιβλίο απολαυστικά γεμάτο με ελληνικό φως του δίνω την πρώτη θέση γιατί πραγματικά έχει την ιδιότητα να σε ταξιδεύει και να σου γεμίζει το μυαλό εικόνες, μυρωδιές σαν να το έχεις ζήσει2. Η μεταμόρφωση - Καφκα , δεν υπάρχει αυτό το βιβλίο πιστεύω ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει κάποια κομμάτια του που μπορούν να ταυτιστούν με το δύστυχο Γκρεγκορ Σάμσα..Από εδώ και πέρα με τυχαία σειρά δεν μπορώ να κατατάξω κάθε ένα δίνει κάτι διαφορετικό:3. Ασκητική - Καζαντζάκης, για την υπαρξιακή αναζήτηση του είναι μας4.Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης - Μιλαν Κουντερα, είναι κυνικός, ωμά ρεαλιστής και πάντα σε αφήνει με σκέψεις..5. Άνθρωποι και ποντίκια - Τζον Σταινμπεκ, τρυφερό και δυνατό δείχνει τη σκληρότητα της προκατάληψης6. Περί θανάτου - Ζοζε Σαραμάγκου, με τη μοναδική του πένα σαρκάζει το θάνατο αλλά και την ανθρώπινη φύση 7. Καινούργια ζωή - Ορχαν Παμουκ, σε παρασύρει να μοιραστείς την αγωνία της αναζήτησης του αλλοτινού που τελικά είναι μοιραίο να σου διαφύγει8. Η φάρμα των ζώων - Τζωρτζ Οργουελ, το διεφθαρμένο κοινωνικό σύστημα δοσμένο σε ωραίες μεταφορικές αναλογίες9. 1984-Τζωρτζ Οργουελ , η δικτακτορία του συστήματος σε παρακολουθεί...πόσο επίκαιρο..10. Το μαύρο βιβλίο- Ορχαν Παμουκ, σκοτεινό βιβλίο το διάβασα χειμώνα και επειδή ήμουν και κουρασμένη ψυχολογικά το θυμάμαι σαν δικό μου χώρο που μπορούσα να καταφύγω11. Ο κυνηγός των αρουραίων - Αλεξάντερ Γκριν, ένας κόσμος όπου φόβοι, όνειρα και πραγματικότητα μπλέκονται μυστήρια..12. Ο Αγνοούμενος (Αμερικη) - Καφκα - άλλη μια φορά ο συγγραφέας μας δείχνει πόσο αβοήθητος είναι ο άνθρωπος μπροστά σε ένα σύστημα που τον υπερβαίνει.Αχ και πόσα αφήνω έξω !! Σας ευχαριστώ που τα μοιράστηκα μαζί σας όπως και για τις ιδέες που μου δώσατε ο κάθε ένας με τη δική του λίστα.
11. The Power Of Now - Eckhart Tolle 10. History Of Western Philosphy - Bertrand Russell9. Logicomix - Apostolos Doxiadis8. The Red Book - C.G. Jung7. The Doors Of Perception - Aldus Huxley6. Faust Part I - Goethe5. Thus Spake Zarathustra - Friedrich Nietzsche4. Divine Comedy - Dante3. Modern Man In Search Of A Soul - C.G. Jung2. The Uncanny - Sigmund Freud1. An Answer to the Question: 'What is Enlightenment?' - Immanuel Kant Η σείρα είναι random.
1. 1984, George Orwell2. Dune (series), Frank Herbert3. Foundation (series), Isaac Asimov4. Ilium/Olympos (series), Dan Simmons5. American Gods, Neil Gaiman6. The Stand, Stephen King7. The Man in the High Castle, Philip K. Dick8. The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy (series), Douglas Adams9. The Lord of the Rings (trilogy), J. R. R. Tolkien10. Almuric, Robert E. Howard
Χωρίς σαφή σειρά προτίμησης:1. Ο κόσμος του Dune (sequel και prequel)2. J.R.R. Tolkien-άπαντα...3. Ο φτωχούλης του Θεού-Καζαντάκης4. Terry Prachett-άπαντα5. The Art of War-Sun Tzu6. Η Θεία Κωμωδία-Δάντης7. Philosophiae Naturalis Principia Mathematica-Sir Isaac Newton8. On the Origin of Species by Means of Natural Selection-Charles Darwin9. Η Αποκάλυψη του Ιωάννη10. οποιοδήποτε βιβλίο έχουμε διαβάσει πάνω από 3 φορές...
10. Το εκκρεμές του Φουκώ, Ουμπέρτο Έκο9. Εκατό χρόνια μοναξιά8. Το όνομα του Ρόδου, Ουμπέρτο Έκο7. Οι άθλιοι Ουγκό6. Το οχτώ Καθριν Νεβιλ5. Ψηφιακό οχυρό Νταν Μπράουν4. Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα και έκλαψα Κοέλιο3. Ιστανμπούλ Ορχάν Παμούκ2. Τα ψάθινα καπέλα1. Το φάντασμα της όπερας
Σταιμπεκ - Τα σταφύλια της οργήςΓκρας - Τενεκεδένιο ταμπούρλοΣαίξπηρ - ΟθέλλοςΓκογκολ - Παλτό (Άπαντα)Χέμινκγουέη - Ο γέρος και η θάλασσαΒάσκες - Έρωτας στα χρόνια της χολέραςΝτοστογιέφσκι - Έγκλημα και τιμωρίαΑισχύλος - Προμηθέας ΔεσμώτηςΕ. Μπροντε - Ανεμοδαρμένα ύψηΟργουελ - Η φάρμα των ζώωνΒάσκες - Έρωτας στα χρόνια της χολέραςΜπουλγκάκοφ - Μαιτρ και μαργαρίταΜελβιλ - Μόμπι ΝτικΙψεν - Το κουκλόσπιτοΚάφκα - Η δίκη
τυχαια σειραακου ανθρωπακο - βιλχεμ ραιχθαυμαστος καινουργιος κοσμος - χαξελφαρμα - οργουελζορμπας - καζαντζακηςεργα και ημεραι - ισιοδοςσυμποσιο - πλατωνας να καθαρισουμε τους κακομουτσουνους - μπορις βιανυπογειο - ντοστογιεφσκιδικη - καφκαγκεμμα - λιαντινης
1. Οι Άθλιοι - Β.Ουγκώ2. Έγκλημα και Τιμωρία - Φ.Ντοστογιέφσκι3. Ο Πύργος - Φ.Κάφκα4. Ο Ξένος - Α.Καμύ5. Μεγάλες Προσδοκίες - Τ.Ντίκενς6. Τα Σταφύλια της Οργής - Τζ. Στάινμπεκ7. Ο Φύλακας στη Σίκαλη Τζ.Ντ. Σάλιντζερ8. Εκατό Χρόνια Μοναξιά - Γκ. Μάρκες9. Οι Περιπέτειες του Χακ Φιν - Μ.Τουέην10.Το Πορτρέτο του Ντόρυαν Γκρευ - Ο. Ουάιλντ11.Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα - Μ. Μπουλγκάκοφ
Καλα το αρχιπελαγος γκουλανγκ σε κανέναν δεν άρεσε;το ότι ειναι αληθινά βιώματα το κάνει εκπληκτικό..και η δύναμη του τωρα πολυ ωραίο..απο τα 11 ακόμα κανένα..
Με βάλατε στον πειρασμό να το σκεφτώ. Γράφω λοιπόν κι εγω την μικρή μου λίστα με βιβλία που με επηρέασαν ή με ενηλικίωσαν και με συγκίνησαν, κυρίως για να την απόρριψω αργότερα. Ευχαριστούμε για τις λίστες και τα νεα ακούσματα.Αυτοπροσωπογραφία μιας ψυχαναλύτριας, Φρανσουάζ ΝτολτόΟ ηλίθιος του Φίοντορ ΝτοστογιέφσκιΟ μικρός Έγιολφ του Ερρίκου ΊψενΟ κήπος με τις ροδιές (παραμύθια) του Οσκαρ ΟυάιλντΤο διπλό βιβλίο του Δημήτρη Χατζή (ή όποιο άλλο με διηγήματα)Τελευταία Πνοή, Λουίς Μπονιουέλ (αυτοπροσωπογραφία)Αντιγόνη του ΣοφοκλήΣύσσημον ή τα κεφάλαια του Νίκου ΠαναγιωτόπουλουΙβάνοφ του Άντον Τσέχωφ (ή βυσσινόκηπος ή όλα)Για την άγνοια των αρχαίων ελληνικών της Βιρτζίνια ΓουλφΗ κρίση της κουλτούρας και άλλα κείμενα της Χάνα Άρεντ(Με επηρέασε πολυ και ενα βιβλίο που αναλύει της ταινίες του Φελλίνι αλλα δεν ξέρω αν μπαίνει στη λίστα, εχει να κάνει περισσοτερο με τις ταινίες τις ίδιες. Λοιπόν, συνεχίζω με καταχώριση του σχολίου και ότι θέλει ας γίνει.)
Λοιπόν, να και η δική μου λίστα (χωρίς σειρά):1) Αμερικάνικο Ειδύλλιο (Φίλιπ Ροθ). Γιατί είναι το αγαπημένο βιβλίο από τον πιο αγαπημένο μου συγγραφέα. Απλά απίστευτη γραφή.2) Catch 22 (Τ. Χέλερ). Γιατί είναι η πρώτη και ίσως η μόνη φορά που γέλασα τρανταχτά διαβάζοντας (Μην το διαβάσετε στο μετρό)3) Κοσμικά Σύμπαντα (Στίβεν Χολ). Γιατί το πήρα με 5€ από τον Σκλαβενίτη, με απορρόφησε και (πιστέψτε με) έχει πρωτότυπο σενάριο..4) Έγκλημα και τιμωρία (Φ. Ντοστογιέφκσι). Γιατί έχει την πιο καταθλιπτική πρώτη σελίδα κειμένου που έχω διαβάσει αλλά μετά την 2η καταλαβαίνεις γιατί είναι all time classic5) Ο Αλχημιστής (Π. Κοέλιο). Γιατί σε κάνει να χαμογελάς 6) Άρχοντας των Δακτυλιδιών (Τ. Τόλκιν): Γιατί μπορείς να διαβάζεις 3 σελίδες με την περιγραφή ενός τοπίου και να μην βαρεθείς7) Ματωμένα Χώματα (Δ. Σωτηρίου): Γιατί σε κάνει να πιστεύεις ότι ζεις μέσα στην ιστορία της. 8) Της νεκρής πριγκίπισσας (Κ. Μουράτ). Γιατί σε ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο.9) Γυρίστε τον Γαλαξία με οτοστόπ (Ν. Άνταμς). Γιατί ο τύπος που το έγραψε πρέπει να ήταν ΠΟΛΥΥΥ ευφυής..και τέλος10) Ιστορίες μέσα από ένα QWERTY (Α, μπα). Γιατί κάποτε θα εκδοθεί και θέλω να κατοχυρώσω τον τίτλο και να εξασφαλίσω ιδιόχειρη αφιέρωση :-)
Συγχαρητήρια Α,μπα και DeLaNet, απολαυστική ανάρτηση!Λοιπόν, άχρηστη πληροφορία: Μέτρησα στις δεν-ξέρω-πόσες λίστες περίπου 365 τίτλους βιβλίων!!! Μπράβο μας!!!And the winner is.... Εκατό χρόνια μοναξιά, με 11 αναφορές, και κατά πόδας ακολουθεί το 1984 με 10 αναφορές.Προσωπικά είδα ανέλπιστους τίτλους, βιβλία και συγγραφείς που δεν ήξερα ότι υπάρχουν και σίγουρα θα μπω στη διαδικασία να ρίξω μια ματιά σε πολλά από αυτά!That was fun! Να το επαναλάβουμε με ταινίες.
1. Μια Εποχή στην Κόλαση, Ρεμπώ2. Αούστερλιτς, Sebald3. Αόρατες Πόλεις, Calvino4. To Αλεφ, Μπόρχες5. Το Κόκκινο και το μαύρο, Σταντάλ6. Ο Μάγος, Τζων Φώουλς7. Απομνημονεύματα Αδριανού, Μ.Γιουρσενάρ8. Πορφυρή Δούλη, Μ. Ατγουντ9. Τα μαγαζιά της κανέλας, Μ.Σούλτζ10. Αδελφοί Καραμαζώφ, Ντοστογιέβσκυ11. Ο Πύργος, Κάφκα12. Ο φύλακας στη σίκαλη, Σάλιντζερ