Στο σημερινό ‘Α, μπα’: εγωιστικό τριπ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: εγωιστικό τριπ Facebook Twitter
38


________________
1.


Λένα,
ο ενικός εξηγείται από την οικειότητα που ένιωσα διαβάζοντας τις απαντήσεις σου. Σε θέλω για φίλη ρε συ Λένα. Κι ας μην ταιριάξουμε, δίνεις εύστοχες και ξεκάθαρες συμβουλές. Δεν βερμπαλίζεις όπως εγώ όταν είμαι ερωτευμένη. Δεν τα πηγαίναμε καλα τελευταία. Οκ, είχαμε περάσει και άπειρες ευτυχισμένες στιγμές. Αλλά, ανώριμοι. Είμαστε και οι δυο 22. Οκ, φαίνεται χαζό και ότι θα μου έχει περάσει σε λίγο καιρό, αλλά στον ενάμισι κατά προσέγγιση χρόνο δεν μας έχει περάσει. Χωρίσαμε εδώ και περίπου ένα μήνα. Είχε απαίσια συμπεριφορά το Πάσχα (και το προηγούμενο διάστημα το χάναμε στην επικοινωνία) και ύστερα από 4-5 μέρες που δεν είχαμε επικοινωνία, γιατί το επέλεξε ενώ δεν έκανα τίποτα, συζήτησα με τον πρώην που μου έταζε πολλή προσπάθεια για μια ονειρική σχέση. Ευτυχώς, τον κράτησα σε απόσταση τον πρώην, δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω. Έπρεπε και πρέπει να το αφήσω όλο αυτό. Αλλά και οι δύο έχουμε τόσο δυνατά συναισθήματα. Χάσαμε, όμως την εμπιστοσύνη. Φταίμε και οι δύο. Είδε συνομιλίες μου στο fb με ένα κοινό φίλο δικο μου και του πρών πως θα προσπαθήσω να τον ξεγράψω και κάνω νέα αρχή. Ποτέ δεν έκανα ουστιαστικά (Ο πρώην δεν είχε φερθεί καλά, δεν του άξιζε τίποτα καλύτερο, απλά ο πνιγμένος-εγώ- πιάνεται από τα μαλλιά του). Ξαναγύρισα πάνω στον μήνα, χωρίς να έχω κάνει κάτι, ευτυχώς ο πρώην ήταν σε απόσταση και τον απέφυγα περίτεχνα, απλά μιλούσαμε και είχαμε βγει σε κοινές παρέες ελάχιστα. Σίγουρα ο Μ. πιστεύει τα χειρότερα για μένα. Η σχέση μας είχε δυσκολίες που εμείς δημιουργούσαμε. Είναι ένα παιδί. Κι εγώ. Αλλά, αγαπάμε και σαν παιδιά, βαθιά, με στοργή, αλλά όχι στωικά πάντα. Σε ζάλισα. Με βρίζει και με έχει μπλοκάρει από παντού. 27 ημέρες. Τι βλέπεις; Θα γυρίσει;
ΥΓ. Γιατί καταντάμε έτσι από έρωτα;- Μ.

Δεν κατάλαβα τίποτα.


Αν δεν μπορείς να εξηγήσεις κάτι με απλά λόγια σημαίνει ότι ούτε εσύ ξέρεις τι θέλεις να πεις.

 

________________
2.


Γεια σας,πολυ ωραια η στηλη σου α,μπα,μου αρεσει γιατι εχουμε διαφορετικο τροπο σκεψης και το εκτιμω αυτο μιας και μπορω κατι να μαθω!αρκετα με τον προλογο!η δικη μου ερωτηση ειναι το πως μπορουμε να διξουμε οτι ειμαστε διαθεσιμες χωρις ομως ακραιες καταστασεις??ημουν καιρο στην απ'εξω στο θεμα φλερτ και μαλλον το ξεχασα το αθλημα..οποτε θελω διαφορες αποψεις κ παραδειγματα να ειστε ολοι καλα καλο και ερωτευμενο

«Είμαστε διαθέσιμες;» Σαν ταξί με σηκωμένη τη σημαία; Σαν ξενοίκιαστο διαμέρισμα; Σαν να βρισκόμαστε σε οίστρο; Καλύτερα να μην το κάνεις ποτέ, μου φαίνεται αρκετά ακραία κατάσταση. Δεν χρειάζεται να βάλεις φωτεινή σηματοδότηση ή να μιλάς σε υψηλή συχνότητα. Εκτός αν σου αρέσει η ιδέα να εκπέμπεις το σήμα «είμαστε ανοιχτά και σας περιμένουμε, όβερ» σε όλους, ανεξαιρέτως.


Αν τώρα γνωρίσεις κάποιον και θέλεις να τον γνωρίσεις καλύτερα, απλώς προσπαθείς να τον γνωρίσεις καλύτερα, εφόσον το θέλει κι αυτός. Αυτό γίνεται με συζήτηση, με βόλτες, με κοινές εμπειρίες. Πιστεύεις ότι χρειάζεται κάποια στρατηγική για να το πετύχεις; Ε, όχι, δεν χρειάζεται. Αυτό που χρειάζεται είναι να βρεις κάποιον που θα σου τραβήξει τον ενδιαφέρον και αρκετή τύχη για να του το τραβήξεις κι εσύ.


________________
3.


είναι σωστό να τρενάρεις μια κατάσταση στην οποία είσαι καλά μεν , δεν είσαι 100% εκεί δε από φόβο ότι άμα το λήξεις με τον άλλον ίσως ποτέ να μην (θέλει -μπορεί να) σου ξαναδώσει όσα σου δίνει τώρα. Συγκεκριμένα, είσαι με κάποιον και τον θες και είναι υπέροχος , αυτό που ήθελες πάντα και ξαφνικά γνωρίζεις άλλον που σε αναστατώνει τρελά και δε θες να το πας παράλληλα , ούτε να σου μείνει απωθημένο. Άρα το λήγεις με τον υπέροχο και πιστεύεις ότι κάποτε θα ξαναγίνει κάτι , δεν τελειώσατε. Ακόμα κι αν γίνει όμως ποτέ δε θα ναι τόσο υπέροχος ε; επειδή τον απογοήτευσες. Είναι λάθος να σκέφτομαι έτσι; είναι πολύ μακριά ή πολύ εγωιστικό;- αγαπητή α μπα μου,

Από τη μεριά σου –εγωιστικά- είναι όπως τα λες. Αν θέλεις να συμπεριλάβεις και άλλους στην εξίσωση, μεταφέρεται αλλού η ισορροπία και οι επιπτώσεις είναι διαφορετικές. Δεν ξέρω μόνο γιατί είσαι σίγουρη ότι αν το λήξεις «δεν τελειώσατε». Αυτός μπορεί να το τελειώσει μέσα του χωρίς τη συγκατάθεσή σου, ξέρεις.

________________
4.


γειά σου Α μπα! Θέλω να σε ρωτήσω κάτι πολύ συγκεκριμένο. Μου έχει τυχει να βγω 2-3 ραντεβού με κάποιον και μετά να καταλάβω ότι δεν μου αρέσει....Επίσης, να υπάρχει κάτι σαν σχέση (με την έννοια ότι περνάς χρόνο αρκετό με τον άλλον) για διάστημα 2-3 μηνών και μετά να νιώθω ότι δεν πολυταιριάζω με αυτόν τον άνθρωπο, χωρίς να έχουμε μαλώσει ή διαφωνήσει κάπου...Στο σημείο αυτό λοιπόν και ενώ θέλω να ξεκόψω δεν βρίσκω πετυχημένο τρόπο...Αγαπάω την αλήθεια αλλά δεν μου φαίνεται ευγενικό να πω στον άλλον ''δεν θέλω να συνεχιστεί αυτό γιατί δεν μου αρέσεις και τόσο'' γιατί δεν θέλω να τον κάνω να αισθανθεί άσχημα...Ποια δικαιολογία μπορεί να σταθεί πέραν της αλήθειας λοιπόν; Με άλλα λόγια πώς ξεκόβεις με κάποιον όταν δεν έχετε σχέση; Σημειωτέον, επειδή ταυτίζομαι αρκετά με τα συναισθήματα των ανθρώπων γύρω μου και σκέφτομαι πως θα μπορούσα να είμαι εγώ στην θέση τους έχει τύχει να μείνω σε καταστάσεις και να πιέζομαι μόνο και μόνο επειδή δεν ξέρω πώς να χειριστώ διπλωματικά την φυγή μου. Εσύ τι έχεις πει σε τέτοιες περιπτώσεις;

Πώς σου φαίνεται το «δεν θέλω να συνεχιστεί αυτό γιατί νιώθω ότι δεν ταιριάζουμε», που είναι επίσης αλήθεια;

________________
5.


Αγαπητή Α, μπα,

Γιατί τόση μοναξιά ρε γαμώτο; Γιορτάζω αύριο και ενώ είχα κανονίσει με τις 2 στενές μου φίλες ολοήμερη βόλτα στην παραλία και το βράδυ βόλτα για κέρασμα, για μια ακόμα φορά τελικά θα περάσω μόνη τη γιορτή μου...η μία θέλει να περάσει την ημέρα με τον φίλο της που δεν τον είδε μια εβδομάδα, η άλλη θέλει να δει την αδερφή της που ήρθε από το χωριό με τα παιδιά...δεν τις κατηγορώ, αντιθέτως σέβομαι και καταλαβαίνω ότι έχει η κάθε μια την προσωπική ζωή της και άλλες προτεραιότητες, αλλά νιώθω πως ούτε καν στη γιορτή μου δεν αποτελώ προτεραιότητα για κανέναν...

Εδώ έφτασα 32 και ακόμα σβήνω κεράκια σε τούρτες ολομόναχη στο σπίτι νιώθοντας σαν να φύτρωσα, σαν να μην νοιάζεται κανείς εκτός από τους γονείς μου (είναι σε άλλη πόλη ο μπαμπάς και τη μαμά την έχω χάσει) για την πιο σημαντική μέρα της ζωής μου και στις γιορτές η παρέα ακολουθεί αν παίξει κανένα ποτό σε βραδυνή έξοδο -αν δεν έχουν κανονίσει κάτι άλλο, ενώ αυτές τις 2 ρημάδες μέρες το χρόνο θέλω ΠΑΡΕΑ και ποιοτικό χρόνο για περισσότερο από 2-4 ώρες...

Δε θέλω να τους πω πόσο μόνη νιώθω, γιατί σκέφτομαι ότι αφενός ίσως είναι δικό μου (παιδιάστικο;) κόλλημα, αφετέρου δε θα ήθελα να το δουν ως αγγαρεία, εφόσον έτυχε να έχουν αμφότερες δουλειές. Έχω αρκετούς γνωστούς και διάφορες παρέες, αλλά προτιμούσα να είμαι με ΦΙΛΟΥΣ μου.
Όπως κατάλαβες, δεν έχω ούτε σχέση και παρόλο που είμαι ΟΚ με αυτό και με αγαπάω και περνάω καλά με τον εαυτό μου και τις παρέες μου και τα ενδιαφέροντά μου, πραγματικά σε γενέθλια-γιορτή νιώθω τόση μοναξιά τα τελευταία χρόνια και μου λείπει τόσο η παρουσία ενός συντρόφου στη ζωή μου, που θα χαρεί για μένα και θα γιορτάζει κι αυτός μαζί μου, που τελικά ακόμα κι αυτή τη στιγμή που σου γράφω νιώθω ακόμα πιο pathetic γιατί σκάει τόσο έντονα στα μούτρα μου αυτό το "μόνοι ερχόμαστε, μόνοι ζούμε και μόνοι φεύγουμε" με το οποίο κατά τα άλλα είμαι σχετικά συμφιλιωμένη...Θα μου πεις "πώς κάνεις έτσι για 2 ημέρες, έλεος, αφού έχεις τουλάχιστον φίλους;" αλλά στ' αλήθεια θα ήθελα κάποιος να με κάνει να τις βιώνω ουσιαστικά σαν γιορτή, το έχω ανάγκη έστω για τόσο...

Δεν έχω ερώτηση, μια κατάθεση μοναξιάς ήθελα να κάνω απλά...αν έχεις να σχολιάσεις κάτι, καλοδεχούμενο.- Lonely

Αυτό που έχω να σχολιάσω είναι ότι η γιορτή σου και τα γενέθλια σου δεν είναι «η πιο σημαντική μέρα της ζωή σου». Ναι, δεκτά τα παιδιάστικα κολλήματα και ο καθένας με τις τελετουργίες του, αλλά όταν λες τόσο βαρύγδουπα πράγματα το πιο πιθανό είναι ότι μεταφέρεις στους άλλους όλο αυτό το βάρος που νιώθεις (που δεν έχεις σύντροφο, που νιώθεις μοναξιά) και αυτό που λες «βόλτα στην παραλία και ποτό» μπορεί να φαίνεται στους άλλους σαν αγγαρεία. Δεν μπορούν να σου διώξουν αυτές τις σκέψεις με μια βόλτα, και δεν θέλουν – δεν μπορούν - να σηκώσουν το βάρος του συμβολισμού στους ώμους τους, όσο φίλες και αν είναι, γιατί κάτι άλλο θέλεις και βασίζεσαι πάνω τους, θέλεις να τις χρησιμοποιήσεις ως υποκατάστατα ή ως παυσίπονα, και αυτές δεν θέλουν. Ξέρω πώς ακούγεται σκληρό, αλλά νομίζω ότι όντως θέλεις να μάθεις τι πιστεύω.


Αν θέλεις όντως να γιορτάσεις, μην περιμένεις τη γιορτή σου. Κανόνισε έξοδο και προσπάθησε να περάσεις καλά με τους φίλους σου, απλώς αυτό, χωρίς πίεση και συμβολισμούς. Έξω θα γνωρίσεις τον σύντροφο που ψάχνεις.

________________
6.


γιατί έχουμε το δράμα μέσα μας και καμιά φορά δε μας αφήνουμε να είμαστε ευτυχισμένοι και ικανοποιημένοι, αλλά αλλάζουμε συνεχώς στόχους;- περίεργη


Αν ήμασταν ευτυχισμένοι με τα λίγα που έχουμε θα ζούσαμε πάνω στα δέντρα και θα περιμέναμε να βρέξει για να πιούμε νερό. Αυτό εννοείς ή την αίσθηση του ανικανοποίητου όμως; Γιατί το δεύτερο είναι ανωριμότητα.


________________
7.

Αγαπητή Α,μπα; , τι κάνεις; Τι γνώμη έχεις για το Breakfast at Tiffany's; (την ταινία, το βιβλίο δεν το 'χω διαβάσει) Είναι πολύ pretentious να πω οτι το μίσησα; Πέρα από το τέρμα ρατσιστικό yellowface του Rooney, δεν είναι και φριχτά μισογυνίστικο; Η τύπισσα είναι κολ γκερλ (πάνω κάτω) που θα έκανε τα πάντα για να βγάλει τα προς το ζην εκτός από το να δουλέψει. Με εκνευρισε τόσο πολύ οτι νιώθει εξαπατημένη από τον Βραζιλιάνο κροίσο λες και η ίδια δεν τον ήθελε μονο για τα λεφτά του. Καλά, το τελευταίο που λέει στον Peppard "You don't own me'' και αυτός της απαντά "I own you because I love you'' δεν θα το σχολιάσω καν. Γιατί η Holly Golightly θεωρείται κουίρκι και όχι ανισσόροπη ή βαθιά προβληματική;- Holly Gotohell

Υπάρχουν πολλοί που θεωρούν την Holly Golightly ανισόρροπη, βαθιά προβληματική, καιροσκόπο και ανήθικη, και ταυτόχρονα δηλώνουν ότι είναι η αγαπημένη τους ταινία. Και ναι, η τύπισσα είναι κανονική πόρνη πολυτελείας, όχι «πάνω κάτω». Η ταινία έχει πακετάρει ελκυστικά αυτό το γεγονός αλλά δεν το κρύβει. Υπάρχουν και πολλοί που το μόνο που τους έχει μείνει είναι μια αόριστα ρομαντική ιστορία και η σκηνή με τον καφέ στα Tiffany's. Έτσι είναι τα έργα τέχνης. Ο καθένας παίρνει ό,τι θέλει, ή ό,τι μπορεί.


Το τέρμα ρατσιστικό είναι σημάδι των καιρών του '60, ο μισογυνισμός (που δεν τον βλέπω για να πω την αλήθεια, δεν υπάρχουν άραγε ρηχές γυναίκες στην πραγματικότητα;) είναι επίσης σύμφωνος με την εποχή. Δεν γίνεται να κρίνουμε μια ταινία πενήντα ετών με τα σημερινά δεδομένα. Και δεν τα λέω αυτά για να σε πείσω ότι η ταινία είναι καλή ή μέτρια ή κακή – φυσικά μπορείς να την μισήσεις ή να αισθανθείς ό,τι θέλεις. Αυτό που θα ήθελα να σου προτείνω να σκεφτείς είναι το εξής: γιατί μια ταινία για να είναι καλή πρέπει η πρωταγωνίστρια να είναι κάποια με την οποία θα μπορούσες να ταυτιστείς; Γιατί θεωρείς αναγκαίο να ηγείται της υπόθεσης μια κατά βάθος «καλή», ή ότι κάνει προσπάθειες να γίνει καλή, ή ότι αξίζει την ευτυχία επειδή έχει θετικά στοιχεία; Αυτό το παρατηρώ πολύ συχνά: οι άντρες αντιήρωες είναι πολύ πετυχημένοι αλλά οι γυναίκες αντιηρωίδες αντιμετωπίζονται με σοκ, αηδία, ακόμη και από τις γυναίκες. Δεν χρειάζεται να συμπαθήσεις την Holly για να είναι καλή η ταινία. Η ταινία λέει μια ιστορία, η ιστορία μπορεί να σου αρέσει ή να μην σου αρέσει για διάφορους λόγους, αλλά το ότι είναι 'ανισσόροπη' δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχει με την ποιότητα. Οι ταινίες δεν χρειάζεται να είναι πάντα σαν ζεστή κουβέρτα για να νιώθεις καλά, μερικές φορές εκνευρίζουν, ταράζουν, και οι «κακοί» δεν έχουν κέρατα, μπορεί να είναι υπέρκομψες γυναίκες που φοράνε πέρλες.

38

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

14 σχόλια
#2 Να φοράς τη διάθεση του φλερτ με όλους και όλα. Αυτό αποτελεί το πιο αφροδισιακό ελιξίριο for ever and ever. "Η ζωή σε φλερτάρει πάντα κι εσύ είσαι η ευνοούμενή της" είναι το spirit. Aυτό θα σε κάνει ακαταμάχητη.#5 Είσαι σίγουρη ότι μιλάς για φίλους/ες σου; Γιατί, καθώς περιέγραφες την ιστορία σου, εμένα μου έδωσαν την εντύπωση παρέας... Όχι, διαφωνώ με την Α, μπα. Είναι σημαντικό - πάρα πολύ σημαντικό - να επενδύει ο/η φίλος/η σου χρόνο - ποσοτικό και ποιοτικό - σε εσένα. Αν δεν το κάνει, τότε μιλάμε για σχέση με ελλείμματα. Και μην το παίρνεις αψήφιστα, ειδικά όταν γίνεται συστηματικά και δε μοιάζει να περιλαμβάνεσαι σχεδόν ποτέ στις προτεραιότητές τους. Πολλώ δε μάλλον, όταν αυτό συμβαίνει τις ημέρες ή τα χρονικά διαστήματα που εσύ σηματοδοτείς ως κρίσιμα για εσένα (όποια κι αν είναι αυτά, εν προκειμένω τα γενέθλια/γιορτή σου) και οι άλλοι/ες είναι εκκωφαντικά απώντες/ούσες επαναληπτικά. Μην ξεχνάς ποτέ ότι οι συμβολισμοί καθίστανται πολύ σπουδαίοι για την ανώτερη ανθρώπινη επικοινωνία. Το μοίρασμά τους κρίνεται αναγκαίο και όχι φόρτωμα. Η προσωπική μου γνώμη είναι να βρεις αληθινούς/ες φίλους/ες. Αυτοί που έχεις δε μοιάζουν με τέτοιους/ες (άτομα που με τη συμπεριφορά τους σου επιτείνουν το αίσθημα του pathetic και του lonely - το αντίθετο ακριβώς όφειλαν να κάνουν) - τουλάχιστον σε ένα τρίτο μάτι που διαβάζει την ιστορία.#6 Γιατί το δράμα συνιστά αναπόσπαστο μέρος της ζωής, το οποίο έχει να μας προσφέρει ένα σωρό στοιχεία που καμιά ευτυχία ποτέ δεν είναι ικανή να μας δώσει. Όπως βαθιά κατανόηση, για να αναφέρω ένα. Η μελαγχολία είναι ψυχοπνευματικό δώρο, όχι εμπόδιο. Το ανικανοποίητο μπορεί να είναι ένα από τα παράγωγά της.Αν εννοείς την κατάσταση της drama queen, δηλαδή όταν αυτό γίνεται μισοεπιτηδευμένα και προσποιητά - αν όχι εντελώς -, τότε ναι, χαρακτηρίζεται μάλλον από ανωριμότητα στο βαθμό που αυτό δεν αποφέρει παρά μια μιμητική αναπαραγωγή και μια δόξα/οίκτο από τους αποδέκτες της που δε γεννά καινούργια νοήματα. Είναι δουλειά του ίδιου του ατόμου να το δουλέψει και να κατακτήσει μια ουσία μέσα από τη φόρμα - ή χωρίς.
Και λέει οι φίλες της #5 της είχαν ετοιμάσει surprise party και απλώς προσπαθούσαν να μην το καταλάβει...(Ανεξάρτητα από αυτό, ολοήμερη βόλτα; Και μετά στο καπάκι έξοδος; Ούτε γκόμενος στα πρώτα μέλια δε θα το άντεχε μετά τα 25.)
#5 Πες ''κοριτσια, ποτε θελετε να βγουμε να σας κερασω για τη γιορτη μου;'' Απλο και αμεσο. Παντως γενικα, μην κρεμας πολλες προσδοκιες στους αλλους. Αν αρχισεις να τους γκρινιαζεις, μπορει να σου αντιταξουν πως ουτε εσυ καταλαβαινεις τις δικες τους προτεραιοτητες.
Όντως, πρέπει να χαλαρώσει λίγο. Υπάρχουν κι άλλες μέρες να κεράσει κανείς τους φίλους. Και πρέπει να τους δίνουμε και επιλογή για το χρόνο, τον τόπο και τη διάρκεια της εξόδου.
Έτσι είναι, κι εσύ και η Λένα έχετε δίκαιο, έλα όμως που όταν σε πιάνει αυτή η ριμαδομελαγχολία, που υπερμεγενθύνεται τέτοιες μέρες δε μπορείς να την αποτινάξεις από πάνω σου με τίποτα.
#7 -You don't own με -I own you because I love you Αυτή η φράση αγγίζει την ιδιαιτερότητα της πρωταγωνίστριας με παράλογο τρόπο. Αυτό την κάνει να νιώθει μοναδική. Κανένας λογικός μη ερωτευμένος άνθρωπος δε θα το δεχόταν αυτό. Όσο και να θέλουμε να εκλογικεύσουμε κάποια πράγματα για να ελέγχουμε, δεν τα καταφέρνουμε πλήρως. Μπορούμε όμως να τα τεμαχίσουμε για να προστατευτούμε από μια συντριπτική απώλεια.Η Άγια Πόρνη' όμως δεν χρειάζεται να το κάνει αυτό διότι δέχεται συνειδητά την οικονομική και συναισθηματική εξάρτηση, ίσως επειδή ξέρει ότι είναι δυνατός παίκτης.
Και σε αυτό έχεις δίκαιο και γιαυτό θα έπρεπε καλύτερα να γράψω ότι ίσως επειδή νομίζει ότι είναι δυνατός παίκτης. Υπεράνθρωπος όχι γιατί είναι και ερωτευμένη. Αν και δεν είχε και άλλη επιλογή.Στην μεταγενέστερη εκδοχή που ίσως είναι το 'pretty woman' στο τέλος πήρε τον 'πρίγκηπα' και θέλει να αρχίσει κάποιες σπουδές. Ίσως για να μην την 'own her'.
#7, όταν πρωτοδιάβασα την μαντάμ Μποβαρύ, εκνευρίστηκα αφάνταστα με την ηρωίδα. Ήθελα να την έχω μπροστά μου να της δώσω δύο μπάτσες! Το βιβλίο τριγυρνούσε συνεχώς στο μυαλό μου, προσπαθούσα να την κατανοήσω τουλάχιστον-όχι να την αποδεχτώ.Το ξαναδιάβασα. Και το ξαναδιάβασα. Προσπάθησα να εμβαθύνω. Και είναι πια ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία.
Τον Κάρολο πώς τον είδες;Καλό παιδί ήταν;Κι άμα ήταν καλό παιδί γιατί του ΄καμε αυτά η αλανιάρα η Εμμα;Κερατάς κι άκλαφτος πήγε ο μπαγάσας...για μολόγα τι κατάλαβες που το διάβασες τόσες φορές;
#4 Σε βρίσκω πολύ σωστή και είναι φυσιολογικό αυτό που αισθάνεσαι! Αραιώνεις τις συναντήσεις με δικαιολογίες, αυτό είναι ένας πολύ ευγενικός τρόπος. Αν όμως θέλεις να είσαι μόνο ειλικρινής το κάνεις όπως το γράφει η Λένα, σήμερα.
Να αρχίσω να ανησυχώ για μένα που κατάλαβα περίπου τι προσπαθεί να πει η ασυνάρτητη #1; Νομίζω πως το κλειδί για να ερμηνευτεί η ερώτηση είναι να έχει κανείς στο μυαλό του πως διαβάζει μια μεθυσμένη επιστολή. Καθώς το αλκοόλ κυλά στις φλέβες της, αγαπάει όλο τον κόσμο και προτείνει στην α,μπα να γίνουν φίλες. Το ξεχνάει βέβαια σύντομα καθώς άλλο είναι αυτό που την καίει. Λέει ότι είναι η Μ., 22 χρονών και είναι ενάμιση χρόνο με έναν τύπο,επίσης Μ., με τον οποίο γουστάρονται πολύ αλλά δεν επικοινωνούσαν καλά το τελευταίο διάστημα. Ότι αυτός πριν το Πάσχα φερόταν απαίσια (αδιευκρίνιστο το γιατί) και δεν επικοινώνησε μαζί της για 4-5 μέρες, κι αυτή  προσπάθησε να τον κάνει να ζηλέψει συζητώντας με έναν πρώην της που τον είχε στο περίμενε αλλά κατά βάθος δεν τον ήθελε. Μετά από ένα μήνα που κατά τα λεγόμενά της δε συνέβη τίποτα ουσιαστικό με τον πρώην της, αυτή επικοινώνησε ξανά με τον Μ. Αυτός όμως με κάποιο αδιευκρίνιστο τρόπο έμαθε από συνομιλίες της στο fb ότι η τσούπρα πισωγύρισε στον πρώην (κάτι που όπως χτυπιέται η ίδια δε συνέβη), δεν την εμπιστεύεται πια και εδώ και 27 μέρες αυτή προσπαθεί να του εξηγήσει ότι πρόκειται για παρεξήγηση αλλά ο Μ. της έχει κόψει το βήχα και την έχει αποκλείσει από παντού. Τελικά ρωτάει αν ο Μ. είναι τόσο λαλάκας ώστε να γυρίσει.
Λένα, ο ενικός εξηγείται από την οικειότητα που ένιωσα διαβάζοντας τις απαντήσεις σου. Σε θέλω για φίλη ρε συ Λένα. Κι ας μην ταιριάξουμε, δίνεις εύστοχες και ξεκάθαρες συμβουλές. Δεν βερμπαλίζεις όπως εγώ όταν είμαι ερωτευμένη. Τα είχα με ένα τύπο ενάμιση χρόνο κατά προσέγγιση( στο περίπου μανδάμ, πού να θυμάμαι ακριβώς;) Τον τελευταίο καιρό δεν τα πηγαίναμε καλά αν και είχαμε περάσει άπειρες ευτυχισμένες στιγμές. Είμαστε και οι δύο 22, αλλά ανώριμοι. Πριν ένα μήνα χωρίσαμε. Τώρα τον θέλω πίσω, αλλά πιστεύω θα μου περάσει. Το πάσχα είχε απαίσια συμπεριφορά και είχε χαθεί η επικοινωνία. Έτσι, μέσα σε 4-5 μέρες άρχισα να έχω επικοινωνία με τον πρώην μου, ο οποίος μου έταζε μια ονειρική σχέση. Ευτυχώς εγώ ήμουν κυρία και τον κράτησα σε απόσταση. Μέσα σε αυτό το διάστημα μιλούσα μέσω facebook με ένα κοινό μας φίλο και του έλεγα πως θα κάνω νέα αρχή και θα ξεχάσω τον τύπο( τον 22άρη ντε. Πώς να μη μπερδευτείς αν ασχολείσαι με δύο πρώην ταυτόχρονα;) Αυτός με βρίζει και με έχει μπλοκάρει από παντού γιατί είδε τις συνομιλίες. . Είναι ένα παιδί. Κι εγώ. Αλλά, αγαπάμε και σαν παιδιά, βαθιά, με στοργή, αλλά όχι στωικά πάντα. Σε ζάλισα. Τι βλέπεις; Θα γυρίσει; ΥΓ. Γιατί καταντάμε έτσι από έρωτα;Από έρωτα ή από τις πολλές επαναλήψεις Κωνσταντίνου και Ελένης στην τιβί;
Δικό σας: -----------------------------------Λένα, ο ενικός εξηγείται από την οικειότητα που ένιωσα διαβάζοντας τις απαντήσεις σου. Γιατί καταντάμε έτσι από έρωτα;Οκ, φαίνεται χαζό και ότι θα μου έχει περάσει σε λίγο καιρό, αλλά στον ενάμισι κατά προσέγγιση χρόνο δεν μας έχει περάσει.Χωρίσαμε εδώ και περίπου ένα μήνα. Η σχέση μας είχε δυσκολίες που εμείς δημιουργούσαμε. Είναι ένα παιδί. Κι εγώ. Είμαστε και οι δυο 22. Αλλά, ανώριμοι. Έπρεπε και πρέπει να το αφήσω όλο αυτό.Αλλά, αγαπάμε και σαν παιδιά, βαθιά, με στοργή, αλλά όχι στωικά πάντα.Δεν τα πηγαίναμε καλα τελευταία. Αλλά και οι δύο έχουμε τόσο δυνατά συναισθήματα. Χάσαμε, όμως την εμπιστοσύνη. Φταίμε και οι δύο. Οκ, είχαμε περάσει και άπειρες ευτυχισμένες στιγμές. Σίγουρα ο Μ. πιστεύει τα χειρότερα για μένα. Με βρίζει και με έχει μπλοκάρει από παντού. 27 ημέρες. Είχε απαίσια συμπεριφορά το Πάσχα (και το προηγούμενο διάστημα το χάναμε στην επικοινωνία) και ύστερα από 4-5 μέρες που δεν είχαμε επικοινωνία, γιατί το επέλεξε ενώ δεν έκανα τίποτα, συζήτησα με τον πρώην που μου έταζε πολλή προσπάθεια για μια ονειρική σχέση.Είδε συνομιλίες μου στο fb με ένα κοινό φίλο δικο μου και του πρών πως θα προσπαθήσω να τον ξεγράψω και κάνω νέα αρχή. Ποτέ δεν έκανα ουστιαστικά. Ευτυχώς, τον κράτησα σε απόσταση τον πρώην, δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω... (Ο πρώην δεν είχε φερθεί καλά, δεν του άξιζε τίποτα καλύτερο, απλά ο πνιγμένος-εγώ- πιάνεται από τα μαλλιά του).Ξαναγύρισα πάνω στον μήνα, χωρίς να έχω κάνει κάτι, ευτυχώς ο πρώην ήταν σε απόσταση και τον απέφυγα περίτεχνα, απλά μιλούσαμε και είχαμε βγει σε κοινές παρέες ελάχιστα. Σε ζάλισα. Τι βλέπεις; Θα γυρίσει; ΥΓ. Σε θέλω για φίλη ρε συ Λένα. Κι ας μην ταιριάξουμε, δίνεις εύστοχες και ξεκάθαρες συμβουλές. Δεν βερμπαλίζεις όπως εγώ όταν είμαι ερωτευμένη.---------------------------------------Από πού περνάω για το εικοσαευρώπουλό μου;
θα κάνω κλήρωση :Ρ ο αθυρόστομος παίρνει μπόνους 5ευρω γιατί έκανε και σχολιασμό χαχα"Οκ, φαίνεται χαζό και ότι θα μου έχει περάσει σε λίγο καιρό, αλλά στον ενάμισι κατά προσέγγιση χρόνο δεν μας έχει περάσει. Χωρίσαμε εδώ και περίπου ένα μήνα."... αυτή η εισαγωγή πολύ μου αρέσει πάντως - έχει μπερδέψει τις ώρες με τα πεπόνια και τις μέρες με τα δίφραγκα.
@Atsina Δώσ´τα στον Τσικιντάμ που τα ζητάει. Είμαι υπεράνω χρημάτων, μου αρκεί η δόξα :pΔώσε και στον Αθυρόστομο κι άλλες δοκιμασίες και είμαστε όλοι κομπλέ.
#3 ...δεν είσαι 100% εκεί δε από φόβο ότι άμα το λήξεις με τον άλλον ίσως ποτέ να μην (θέλει -μπορεί να) σου ξαναδώσει όσα σου δίνει τώρα ... Αφού δεν είσαι γιαυτό τον λόγο μαζί του γιατί σου περνάει από το μυαλό; Τι σου δίνει αυτή η σχέση συναισθηματική ή υλική κάλυψη;Μήπως σου δίνει υλική κάλυψη και επειδή το εκτιμάς δεν θέλεις να δεις πως συναισθηματικά δεν ταιριάζετε. Ίσως γιαυτό να παρασύρθηκες. Δεν πειράζει, δεν είσαι η μόνη.
#7: Η ψυχολογική αστάθεια της τύπισσας είναι μακράν εμφανέστερη στο βιβλίο, το οποίο μάλιστα δεν έχει το πασπαλισμένο με ρομαντική ζαχαρόσκονη τέλος της αντίστοιχης ταινίας. Η αληθοφανής κατάληξη του βιβλίου είναι ένα από τα μεγάλα αφηγηματικά του προτερήματα σε σχέση με την ταινία, η οποία, όπως και να το κάνουμε, απογειώθηκε και μυθοποιήθηκε χάρη στο απαράμιλλο ερμηνευτικό κι ενδυματολογικό στυλ της Audrey Hepburn. Τόσο πολύ μάλιστα, που ο ελκυστικός ή μη χαρακτήρας της ηρωίδας περνάει σε δεύτερη μοίρα. Από την αρχή της ταινίας χαζεύεις στυλ. Και Givenchy!
Πολύ σωστό. Η Λένα αναρωτιέται γιατί σοκάρει το γεγονός ότι η Γκολάιτλι είναι τόσο τσόταλο κατά βάθος, γιατί δεν την δεχόμαστε απλώς ως αντιηρωίδα, ως κακιά με πέρλες αντί για κέρατα. Προσωπικά πιστεύω οφείλεται σε αυτό. Όταν το τέλος περιλαμβάνει φιλί υπό βροχήν & ρομαντισμούς, το μυαλό μας λειτουργεί σύμφωνα με τους κωδικούς του Χόλυγουντ: αυτοί καταλήγουν ευτυχισμένοι = αυτοί είναι οι καλοί πρωταγωνιστές = η Γκολάιτλι είναι με τους καλούς άρα νιώθω ότι μου πασάρεται ως πρότυπο, και σπάζομαι επειδή δεν την πάω τη ρουφιάνα.
Η ταινία ανήκει αναμφίβολα στην κατηγορία ρομαντική κομεντί / κατασκεύασμα του Χόλιγουντ και το φιλί κάτω από τη βροχή στο τέλος είναι ένα από τα χαρακτηριστικά αυτής της κατηγορίας. Αυτό δε σημαίνει ότι μια τέτοια ταινία δεν μπορεί να είναι καλή, εφόσον κρίνεται με βάση την αισθητική της, τις ερμηνείες των ηθοποιών κλπ. Σίγουρα το μεγαλύτερο ατού αυτής της συγκεκριμένης είναι η ερμηνεία της Audrey Hepburn, όπως λέει και η Σανάνθη. Κατα τα άλλα διαφωνώ με τους « κωδικούς του Χόλυγουντ ». Δεν είναι το Χόλυγουντ που μας κάνει να αναζητούμε την ηθική ταύτιση με τους χαρακτήρες των έργων, η ανθρώπινη φύση είναι. Ακόμη και οι αρχαιοελληνικές τραγωδίες με αυτούς τους κωδικούς είναι γραμμένες. Υ.Γ. Αλήθεια, τι είναι τσόταλο;;;
Λοιπόν το τσόταλο είναι όντως κάτι ανάμεσα σε τσόκαρο, φρόκαλο, παρτσακλό, σε "τελευταία" που λέμε...Σόρυ, έχω το συνήθειο να υιοθετώ στην ομιλία μου διάφορους ιδιωματισμούς που έχω ακούσει από τη γιαγιά μου, με την οποία κατά κύριο λόγο μεγάλωσα. Ανάμεσά τους είναι το τσόταλο, το κουρλί, ο ξεΐγκλωτος (αυτή είναι από τις ελάχιστες εκφράσεις που έχω πετύχει κι εκτός σπιτιού), οι λοΐδες (= τα ατημέλητα τσουλούφια), κ.α. που δε μου έρχονται χωρίς έμπνευση.. :Ρ
Αχ θυμήθηκα μια ακόμη, πολύ χαρακτηριστική. Τη μπατζούφλα. Generic βρισιά θηλ. γένους που αντικαθιστά όλα τα πιο σόκιν όπως μαλάκω, π..., κ.... κλπ κλπ. Π.χ. "Σε μάλωσε αυτή η μπατζούφλα η καθηγήτρια;"
#2 Πηγαίνεις κομμωτήριο, φοράς μια μπλούζα διάφανη ή ανοιχτή να φαίνεται ο μπούστος (με push up BH). Καλά είναι να βαφείς και αν σου είναι εύκολο να βάλεις ψεύτικες βλεφαρίδες. Ψηλά τακούνια, όπου ισχύει όσο πιο ψηλά, τόσο περισσότερο το έχεις ανάγκη. Α, και μην ξεχάσεις να μυρίζεις ωραία ! Α, και την αποτρίχωση (η χαλάουα παντού είναι το κάτι άλλο). Μπορεί να μην φαίνεται από την αρχή αλλά εσύ θα αισθάνεσαι διαφορετικά.Μετά θα γίνει χαμός, από καμάκια στο δρόμο, σε κλειστούς χώρους απλά θα σε κοιτάνε και θα γλύφουν το ποτό τους. Όταν σε προσέξουν, τότε χαμογελάς σε όποιον θέλεις να γνωρίσεις και κάνεις αυτά που περιέγραψε η Λένα μας. Έπειτα, να θυμάσαι πως ο πιο σύντομος τρόπος να γνωρίσεις έναν άνθρωπο είναι να κοιμηθείς μαζί του, όχι πλατωνικά βέβαια.
Σεξισμό απέναντι σε ποιόν; Η κοπέλα δεν αναφέρει αν θέλει να γνωρίσει άντρα ή γυναίκα, αγόρι ή κορίτσι; Ούτε κι εγώ!Γυναικεία στερεότυπα ή πρότυπα ομορφιάς (η Γαλλίδα θεωρείται από πολλούς Έλληνες 'άσχημη'' επειδή είναι πολύ απλή και όσο γίνεται πιο φυσική στην εμφάνισή της);
#4 μάθε ότι η καλύτερη χυλόπιτα είναι η ωμή, κρύα και σερβιρισμένη in your face. Χωρίς περιτές ευγένειες, χωρίς υποσχέσεις τύπου "θέλω να μείνουμε φίλοι", χωρίς να υπονοείς οτιδήποτε άλλο. Μην σε ενδιαφέρει να είσαι ευγενική, αν το όλο θέμα είναι να μην τον στεναχωρήσεις, τότε κάτσε του να τελειώνουμε, αλλιώς ξέμπλεξε μαζί του άμεσα και γρήγορα. Και αυτό στο λέω λόγω εμπειρίας, δεν υπάρχει τίποτε χειρότερο, από την προσποιητή ευγένεια της χυλόπιτας και το έμμεσο σερβίρισμα με υπονοούμενα και τέτοιες βλακείες.
#5 Μπορεί να τους είχε πέσει όντως λίγο βαρύ το πρόγραμμα (ολοημερη βόλτα + βραδινή έξοδος) αλλά πιστεύω ότι αν ήθελαν θα μπορουσαν να κανονίσουν κάτι πιο light κάτι πχ να πατε για ένα καφέ ή να περάσουν από το σπιτι σου να κόψετε μαζί την τούρτα. Πιστευω ότι οι φίλοι πρέπει να αφουγκράζονται τις ανάγκες μας (και εμείς τις δικές τους φυσικά) και όταν και αν μπορούν να τις καλύπτουν, στο βαθμό που μπορούν πάντα (και εννοείται αυτο είναι αμφίδρομο , κάνουμε κι εμείς το ίδιο). Από τη στιγμή που ξέρουν ότι αυτές οι 2 μέρες το χρόνο είναι δύσκολες για σένα πιστεύω θα έπρεπε να προσπαθήσουν να σε στηρίξουν , έστω κι αν δεν θα ήταν με τον τρόπο που θα ήθελες εσύ.