Στο σημερινό ‘Α, μπα’: μια βασίλισσα δράματος

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: μια βασίλισσα δράματος Facebook Twitter
62

________________
1.


Α,ρε Α,μπα. Η ζωή μου είναι πολύ βαρετή χωρίς εκείνη. Πάνε πολλοί μήνες που μου είπε το αντίο. Όσο ήμασταν μαζί, ήθελα να τη μυρίζω όλη την ώρα. Αστείο; Πώς γίνεται μερικοί άνθρωποι να είναι τόσο εθιστικοί που παθαίνεις στερητικό σύνδρομο όταν φεύγουν από τη ζωή σου; Τώρα είμαι σε "απεξάρτηση" . Μήνες δηλαδή. Ατέλειωτους μήνες. Πάρα πολύ βαρετούς κι αργόσυρτους μήνες. Δεν την ενόχλησα από τότε, κατάλαβα πως έπρεπε να ξεκολλήσω. Δυστυχώς, δεν βρήκα τίποτα στο μεταξύ που να με αποσπάσει από το κόλλημά μου, μια καινούργια γνωριμία ή δραστηριότητα. Είναι η πρώτη μου σκέψη το πρωί και η τελευταία το βράδυ. Στο μεσοδιάστημα νοιώθω μόνο θλίψη, μελαγχολία και αφόρητη ανία. Σαν να σέρνομαι. Λες να έχω κατάθλιψη; Τί να πεις κι εσύ. Τα'πα και ξαλάφρωσα λίγο. Cheers-μακάρι να ξαναγυρνούσε μια μέρα

Τι να πω κι εγώ, όντως. Δε μπορώ δυστυχώς να σου ελαφρύνω το βάρος. Ο χωρισμός είναι πολύ δύσκολο πράγμα, και παίρνει καιρό να μετουσιωθεί σε κάτι χρήσιμο, από χτύπημα να γίνει εμπειρία και γνώση, κι αυτό μόνο αν το θέλεις πολύ. Θα περάσει, αλλά δεν θα περάσει επειδή θα βρεις κάτι που θα σε αποσπάσει από το κόλλημα σου (και μην το ψάχνεις, γιατί δεν είναι σωστό να χρησιμοποιούμε άλλους ως παυσίπονα). Όταν θα είσαι έτοιμος, θα ανακαλύψεις ότι γύρω σου υπάρχουν χίλια άλλα δυο ικανά να σου τραβήξουν το ενδιαφέρον, αλλά δεν είχες όρεξη να τα δεις.

________________
2.


Έχω μια σχέση 4 χρόνια. Νιώθω οτι πάντα έκανα τον εαυτό μου λίγο στην άκρη για να στηρίζω εκείνον και να είναι εκείνος καλά. Μετά από ένα χρόνο σχέσης και για διάστημα δύο χρόνων μείναμε μαζί σε άλλη χώρα. Εμένα δε μου ήρθαν καλά τα πράγματα εκεί επαγγελματικά και παρότι ήταν καλή η συμβίωση, αποφάσισα να γυρίσω πίσω μόνη μου στο τέλος, καθώς ένιωθα πως στα 25 μου χρόνια είχα γίνει μια νοικοκυρά που κάνει πού και πού περιστασιακές δουλειές για να βγαίνουν τα έξοδα του σπιτιού (μιζέρια). Με κούρασε ψυχολογικά όλο αυτό. Γύρισα πίσω μετά από πολλές μάχες με τον εαυτό μου και συζητήσεις μαζί του, αποφασίσαμε να έχουμε σχέση με απόσταση μέχρι να γυρίσει και κείνος, αλλά είχα να αντιμετωπίσω τύψεις, ψυχολογικό πόλεμο ότι τον παράτησα όποτε του γύρναγε το μυαλό (ενώ στη θέση μου το ίδιο θα έκανε και μου το έλεγε) και σκηνές ζηλοτυπίας για τον προϊστάμενό μου. Και πάλι να πρέπει να κάνω στην άκρη τον εαυτό μου και να στηρίζω εκείνον που ήταν σε πιο δυσμενή θέση καθότι μόνος του εκεί και να προσπαθώ να δικαιολογήσω συμπεριφορές, εκρήξεις, και τα συναφή. Δεν μπόρεσα να χαρώ ουσιαστικά με την επιστροφή μου, ούτε με το οτι βρήκα δουλειά στο αντικείμενό μου μέσα σε ένα μήνα, γενικά ήμουν στην τσίτα και "στον πιλότο" για να κρατηθεί αυτή η σχέση. Και τώρα που ήρθε και υποτίθεται οτι καιρός είναι να ηρεμήσουμε, δε μπορώ να χαρώ, μου βγαίνει αντίδραση, κάνω την έκρηξη, σα να έπαθα βραχυκύκλωμα και έχω γίνει αρνητική με τα πάντα και το αποτέλεσμα ήταν να χαρακτηριστώ γκρινιάρα! Νιώθω αδικημένη στη σχέση. Σα να θέλω για μια φορά να είμαι εγώ το επίκεντρο, να με φροντίσει που δεν είμαι καλά ψυχολογικά ή να ανεχτεί και αυτός καμιά παραξενιά μου γιατί και εγώ το έχω κάνει! Η συμβουλή του ήταν να βρω χόμπι για να κάνω κάτι για τον εαυτό μου και να μη νιώθω έτσι, γιατί αλλιώς δε θα περάσει. Εκείνος γύρισε, βρήκε δουλειά, γράφτηκε σε σχολή, κάνει τα χόμπι του με αποτέλεσμα να έχει λίγο ελεύθερο χρόνο και εγώ νιώθω πως είναι λίγο παρτάκιας ερμηνεύοντας τώρα τη στάση του ως αδιαφορία. Ζηλεύω που δεν το κάνω και εγώ; Κάνει αυτός καλά και γω το έχω δει τόσο λάθος; Δεν εκτιμάω τόσο πολύ τον εαυτό μου; Τί πιστεύεις γενικά; Γιατί νιώθω έτσι; Πες μου α, μπα μου γιατί δεν τη βλέπω καλά τη σχέση μου με τέτοια ψυχολογία που κουβαλάω.- Πιασ' τ' αυγό και κούρευ' το!

Πιστεύω ότι έχεις κάνει ένα σωρό παρατηρήσεις, έχεις κάνει μια ανάλυση, έχεις βγάλει συμπεράσματα, και στο τέλος αμφισβητείς όλες σου τις παρατηρήσεις και δεν κρατάς ούτε μια. Γιατί; Αν κάνεις κάτι λάθος, νομίζω ότι είναι αυτό.


Λες ένα σωρό δεδομένα. Ας μην τα ξαναγράψω. Μετά λες αυτό που σου συμβαίνει ξεκάθαρα: 'νιώθω αδικημένη στη σχέση'. Λες τι ζητάς από αυτόν: 'θέλω για μια φορά να είμαι εγώ το επίκεντρο, να με φροντίσει που δεν είμαι καλά ψυχολογικά ή να ανεχτεί και αυτός καμιά παραξενιά μου γιατί και εγώ το έχω κάνει'. Πιο άμεσα δεν θα μπορούσες να το πεις. Ξέρεις τι σου συμβαίνει, και ξέρεις τι θέλεις, και δεν το παίρνεις. Φαίνεται ότι τα έχεις καταλάβει όλα μια χαρά – προσπαθείς τώρα να βρεις μια εξήγηση που σου δίνει άδικο, για να δικαιολογήσεις τον άλλον;


Όταν κάνουμε στην άκρη τα δικά μας θέματα για να υποστηρίξουμε τον άλλον, δεν το κάνουμε τρίζοντας τα δόντια, ούτε επειδή σκοπεύουμε να ζητήσουμε αντάλλαγμα. Αν το έκανες χωρίς να το θέλεις, πολύ κακώς. Δεν είναι καλή ιδέα να ζητάς κάτι από τον άλλον 'επειδή εσύ το έχεις κάνει' αλλά απλώς επειδή έχετε συναισθηματική σχέση – ζητάς βοήθεια, και πιστεύεις ότι δεν σου τη δίνει. Δεν χρειάζεται να έχει υπάρξει προηγούμενο για να ανταποκριθεί. Μολαταύτα, καταλαβαίνω τι λες: ότι εσύ έχεις αποδείξει ότι αντέχεις σε πίεση, ενώ αυτός όχι. Μόλις τον πίεσες, σε είπε γκρινιάρα.


Νομίζω ότι το καλύτερο είναι να ακολουθήσεις τη συμβουλή του, για να δει πόσο θα του αρέσει. Κάνε κάτι για τον εαυτό σου, χωρίς αυτόν. Βρες μια ασχολία που σε γεμίζει και σε κάνει πάλι να νιώθεις ότι έχεις τον έλεγχο, γιατί αυτό σε εκνευρίζει, ότι δε νιώθεις ότι ελέγχεις τη ζωή σου, αλλά ότι έχει προκύψει από τις ορέξεις κάποιου άλλου. Δεν χρειάζεται να γαντζώνεσαι στο παρελθόν με αυτόν τον τρόπο. Μάθε από αυτό, αλλά προχώρα μπροστά. Κάθε μέρα είναι μια νέα αρχή, αν το θέλεις, και το μέλλον μπορεί να είναι μαζί του, μπορεί και όχι.

________________
3.


Διαβάζοντας τη 2 στις 26/12/14 εξοργίστηκα! Εξοργίστηκα γιατι αυτο δεν είναι η πίστη που γνώρισα και αισθάνομαι οτι με προσβάλλει. Είμαι 30 χρονών και μεγάλωσα σε μια αρκετά θρησκευόμενη οικογένεια (με κυριακάτικους εκκλησιασμούς, πνευματικούς, επισκέψεις σε μοναστήρια, συγγενείς μοναχούς/μοναχές) τέτοιες μπούρδες δεν άκουσα ποτέ μου!! Κανείς δεν εμπόδισε ουτε εμένα, ουτε τον αδερφό μου, ουτε κανέναν αλλον να ασχοληθεί με οποιοδήποτε επιστημονικό θεμα, ως παιδι ή ακομα παραπέρα να σπουδάσει και να ασχοληθεί με την επιστημονική έρευνα. Και εκτός οικογενείας ομως θυμάμαι καθηγητές θρησκευτικών να μου τονίζουν οτι η επιστήμη και η θρησκεία δεν συγκρούονται, γιατι μελετάν διαφορετικά πραματα, πως η γέννεση και η δημιουργία είναι συμβολικές αφηγήσεις και δεν τα παίρνουμε της μετριτής κ.τ.λ. Αυτες τις μεσαιωνικές αντιλήψεις περι επιστήμης τις συναντησα πρωτη φορα σε αμερικάνικες σειρές σαν αστεία και πιο σοβαρα σε αρθρα, βιντεο και σχόλια στο internet κυρίως ξενα.
Είτε είναι κάποιο νεο τρέντ που υιοθετούν διάφοροι τωρα που "ανακάλυψαν το ιντερνετ", Είτε εμείς είχαμε δει λάθος τοσα χρόνια την προσέγγιση της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Δεν ήθελα να κάνω κάποια ερώτηση, απλά να εκφράσω την ένσταση μου απέναντι σε αυτες τις επικίνδυνες βλακείες.

Ελπίζω να αναπτύξεις μια ανοχή στις προσβολές και να έχεις μεγάλο περιθώριο για οργή, γιατί υπάρχουν πολλά ακόμα που δεν έχεις ακούσει ποτέ σου.

________________
4.


Γεια σου Λένα μου!
Ωραία αφορμή η σημερινή σου ανάρτηση, από παλαιότερη απάντησή σου σχετικά με το θέμα των δασκάλων, για την δική σου τοποθέτηση.

Αλήθεια εσύ για ποιο λόγο θεωρείς ότι έχει απαξιωθεί τόσο πολύ ένα τόσο σημαντικό επάγγελμα;
Αν και θεωρώ πως οι ίδιοι, μέσω της ποιότητας του έργου μας, καθορίζουμε τη σημαντικότητα του επαγγέλματος, η κοινή γνώμη -δυστυχώς- παρασύρεται από την κατηφόρα που έχει πάρει ο μισθός μας.- Σοφία


Κι εγώ πιστεύω ότι η κοινή γνώμη παρασύρεται κυρίως από την κατηφόρα του μισθού. Αυτό κάνει την σχολή λιγότερο επιθυμητή, τα λιγότερα μόρια δίνουν την εντύπωση ότι είναι εύκολη, άρα πάνε χειρότεροι μαθητές, άρα δεν αξίζει το όλο πράγμα. Επιδεινώνεται από την αντίληψη 'πέντε ώρες τη μέρα δουλειά, τρεις μήνες άδεια το χρόνο' από όσους δεν έχουν δοκιμάσει να κάνουν μισή ώρα μάθημα σε πέντε ανθρώπους και δεν έχουν ιδέα πόσο απαιτητική δουλειά είναι, και από το γεγονός ότι όλοι έχουν άποψη, ακόμη και αν τα παιδιά τους έχουν τελειώσει το σχολείο προ πολλού, ακόμη και αν κρίνουν αποκλειστικά με τις δικές τους εμπειρίες, ακόμη και αν δεν σέβονται το σχολείο και την εκπαιδευτική διαδικασία έτσι κι αλλιώς, ακόμα και αν κατέβαινε από τον ουρανό η Μοντεσσόρι. Τελικά όμως για κάθε έναν δάσκαλο σημασία έχει το κάθε ένα παιδί, και το αντίστροφο. Αυτές οι σχέσεις δεν μεταφράζονται, δεν μεταφέρονται, και για όσους ανθρώπους έχουν διαλέξει αυτό το επάγγελμα με συνείδηση, είναι ο λόγος που συνεχίζουν την προσπάθεια. Άλλωστε ποιο επάγγελμα δεν είναι απαξιωμένο; Για κάθε ένα, ακόμη και αν συνοδεύεται – θεωρητικά – από λεφτά, υπάρχει και η ουρά της απαξίωσης. Γιατρός; Παίρνει φακελάκια. Κατασκευαστής; Διαπλεκόμενος. Πολιτικός; Συμπληρώστε ελεύθερα.


________________
5.

Αγαπητή Α μπα!
Καλή Χρονιά εύχομαι! Τι λάθος κάνω, κι όλο απ' την αρχή ξανά; Βαρέθηκα να με φτύνουν οι γυναίκες... Άρχισα να απελπίζομαι πως θα μείνω μόνος για όλη μου τη ζωή με συντροφιά τις γάτες... Όλοι μου οι φίλοι είναι είτε παντρεμένοι, είτε σε μακροχρόνιες σχέσεις, ενώ εγώ είμαι ακόμα ελεύθερος και δεν σταυρώνω κοπέλα με τίποτα! Βασικά όλες με φτύνουν! Συνήθως όταν μετά από κάποια ραντεβού αποφασίσω να κάνω κάποια κίνηση, όλες μου λένε πως είμαι καλό παιδί αλλά με βλέπουν σαν φίλο και σχετικές βλακείες. Προηγουμένως πίστευα πως απλά δεν είχα βρει ακόμα την κατάλληλη αλλά αυτό που επαναλαμβάνεται συνεχώς μου την δίνει... Επιτυχίες τελευταία είχα μόνο με άντρες, αλλά παρόλο που δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους γκέι, δυστυχώς δεν είναι του γούστου μου. Βασικά σκέφτηκα ότι ίσως αυτή η εικόνα που σχηματίζω του καλού παιδιού μπορεί να μην αρέσει στις γυναίκες και προσπάθησα να συμπεριφέρομαι λίγο περισσότερο σαν μ...ας μπας και γίνει τίποτα αλλά ούτε αυτό πέτυχε, άρα μάλλον δεν είναι αυτό... Σκέφτηκα επίσης, επειδή είμαι και λίγο ντροπαλός, και δεν κάνω γρήγορα την πρώτη κίνηση, μπορεί να είναι αυτό, το γεγονός δηλαδή ότι μετά από λίγο χρόνο να μπαίνω στο "friends zone", για αυτό δοκίμασα να κάνω σχετικά νωρίς κίνηση (3ο ραντεβού), αλλά πάλι χυλόπιτα... Τελευταία σκέφτομαι σοβαρά να το πάρω απόφαση και να πιάσω και μια γάτα... Τουλάχιστον δεν θα κοιμάμαι μόνος... Τι νομίζεις; -ένας συνάδελφος


 

Αρχικά δοκίμασες να παριστάνεις το καλό παιδί για να πλησιάσεις τις γυναίκες, ώστε να τις αναγκάσεις να κάνουν σχέση μαζί σου. «Κοίτα τι καλός είμαι! Τώρα πρέπει να ανταποδώσεις». Δεν πέτυχε, γιατί δεν είσαι ο εαυτός σου, και γιατί κάνει μπαμ ότι ζητάς αντάλλαγμα για τη συμπεριφορά σου. Είσαι δοτικός, είσαι υπομονετικός, αλλά δυστυχώς επειδή υποκρίνεσαι, είσαι άχρωμος και βαρετός. Κατάλαβες ότι κάτι κάνεις λάθος, αλλά δεν κατάλαβες τι, και άρχισες να παριστάνεις ότι είσαι μαλάκας. Κι αυτό είναι απωθητικό, και μάλιστα ακόμη περισσότερο από το πρώτο.


Οι 'γυναίκες' δεν είναι μια ενιαία ομάδα. Δεν θέλουν 'οι γυναίκες' τον 'άντρα' που έχει πέντε χαρακτηριστικά στη λίστα. Αυτή η άποψη είναι πολύ δημοφιλής αλλά εντελώς λανθασμένη, και υποβιβάζει και τα δύο φύλα. Είσαι αυτός που είσαι (με χαρακτηριστικά που για την ώρα είναι κρυμμένα ακόμη κι από εσένα), και αυτό που είσαι, σε κάποια θα αρέσει. Είναι μάταιο να βγαίνεις ως ηθοποιός και να παριστάνεις σε κάθε ραντεβού ότι είσαι κάτι άλλο. Στην καλύτερη φαίνεσαι 'καλό παιδί', στην χειρότερη παρανοϊκός δολοφόνος με πριόνι.


Να το λάθος: έχεις την εντύπωση ότι οι γυναίκες είναι κάτι απρόθυμα όντα που χρειάζεται να ξεγελάσεις για να κάνουν σεξ μαζί σου. Οι γυναίκες δεν είναι αντίπαλοι. Οι γυναίκες θέλουν σεξ και σχέση, ακριβώς όπως κι εσύ. Θα το κάνουν με κάποιον που τις ελκύει, που έχει ενδιαφέρον, που έχει προσωπική άποψη, που ξέρει πέντε πράγματα για πέντε πράγματα, που λέει αστεία, που ξέρει πώς να φερθεί σε αυτές και στους άλλους, που σε γενικές γραμμές δεν τις φέρνει σε δύσκολη θέση. Αυτά δεν είναι θέματα χαρακτήρα, μπορείς να τα δουλέψεις με τον εαυτό σου, έρχονται με προσπάθεια και με την εμπειρία.


Έχεις επιτυχία με τους άντρες επειδή με αυτούς δεν παριστάνεις κάτι. Είσαι ο εαυτός σου, είσαι άνετος, και δεν είσαι ζήτουλας. Αυτό είναι όλο το μυστικό της επιτυχίας σου. Τώρα προσπάθησε να το εφαρμόσεις και με τους ανθρώπους που σε ελκύουν.


________________
6.


Τί γλώσσα μιλά μια βασιλική οικογένεια; Υποθέτω πως η ευρύτερη οικογένεια (διάφοροι βασιλικοί οίκοι μεταξύ τους, δηλαδή) μιλούν (ή μιλούσαν) Γαλλικά. "Eh bien, mon prince", που γράφει και ο Τολστόϋ στο άνοιγμα του Πόλεμος και Ειρήνη για να δείξει προφανώς και την αποκοπή από την ρωσσική γλωσσική καθημερινή πραγματικότητα της εποχής. Εντάξει προς τους πολίτες μιλά στην γλώσσα τους. Μεταξύ τους, όμως- αυτό που λέμε η «πυρηνική οικογένεια»; Σε ποιά γλώσσα μιλούν οι σύζυγοι μεταξύ τους και προς τα παιδιά, όπως και τα παιδιά μεταξύ τους όταν πχ ο ένας είναι από την Σουηδία με ιταλοουγγρική καταγωγή, και ο άλλος από την Ισπανία με Γαλλορουμανικές ρίζες κλπ;- Φρειδερίκος-Χριστιανός ΚΖ'


Δεν εξαρτάται από ό,τι ισχύει και για τους υπόλοιπους; Από το σε ποια χώρα μεγάλωσαν και ποια είναι η μητρική τους γλώσσα; Τα παιδιά της Μαρί Σαντάλ – ξεφύγαμε τώρα από τις πρωτοκλασάτες οικογένειες τώρα και πήγαμε στη Γ΄ κατηγορία – αφού μένουν στην Αγγλία, και η μάνα τους γεννήθηκε στην Αγγλία, αγγλικά δε θα μιλάνε; Όταν προκύπτουν παιδιά από ζευγάρι ανάμικτης καταγωγής, δεν γίνονται πολύγλωσσα, και δεν υπερισχύει η γλώσσα της χώρας; Μερικές φορές δεν μιλάνε τα παιδιά άλλη γλώσσα με τον πατέρα, και άλλη με τη μητέρα;

________________
7.


Γενικά ανήκω στην κατηγορία των δυνατών ανθρώπων, τουτέστιν των ανθρώπων που κανείς δεν δίνει έναν παρά, παρά μόνο ζητάνε. Και γενικά, είμαι δεν είμαι καλά, προσπαθώ να μην μεμψιμοιρω γιατί σιχαίνομαι την λύπηση.(αρρωστημένη περηφάνια) Και έπειτα απο αυτή την σύντομη εισαγωγή, έρχομαι να σε ρωτήσω, πώς εξηγείς το εξής φαινόμενο: Όταν είμαι κακόκεφη-πεσμένη-στεναχωρημένη κτλ οι κοντινοί μου άνθρωποι -οικογένεια, κολλητοί- ΑΝΤΙ να με στηρίξουν-περιποιηθούν-νοιαστούν κτλ μου κάνουν επίθεση, μου κρατάνε μούτρα και μου κάνουν παράπονα για την συμπεριφορά μου. Η οποία συμπεριφορά μου είναι πάντα η εξής: απομονώνομαι ώσπου να συνέλθω-θέλωνα πω δεν ενοχλώ κανέναν, είμαι σαν να μην υπάρχω...- Υποψιάζομαι την απάντηση και είναι κάτι που με στεναχωρεί πάρα πολύ γιατί στην ουσία τελικά στη ζωή μου δεν υπάρχει αγάπη με την έννοια της ανιδιοτέλειας και της μεγαλοθυμίας, αλλά ένα συμφεροντολογικό καθεστώς ασυνείδητο ή συνειδητό-δεν με νοιάζει- ακόμη και απο την ίδια μου την οικογένεια! Τρέμω να είμαι κακόκεφη πια, τρέμω να μοιραστώ ένα πρόβλημα, δεν μπαίνω ΚΑΝ στη διαδικασία να ζητήσω βοήθεια γιατί...'δε σε φοβάμαι εσένα' και το χειρότερο, επειδή ήδη είμαι 33, τρέμω ότι είμαι καταδικασμένη να βιώνω την κατάσταση αυτή μέχρι τον θάνατό μου. Για την ιστορία, ΟΛΑ οσα έγραψα τα έχω πει, τα έχω συζητήσει, έχω παραπονεθεί, έχω βρίσει, έχω κλάψει. Είμαι πολύ ανοιχτός άνθρωπος δεν τα κρατάω μέσα μου....αποτέλεσμα?? Καμία απολύτως αλλαγή!! Εαν έχεις κάποια παραπάνω άποψη-ιδέα θα ήθελα πολύ να την ακούσω...(Αγαπητή Αμπα!)- κουτσοί-στραβοί


Υποψιάζεσαι την απάντηση; Δε νομίζω.


Δεν κατάλαβα τι θέλεις από τους άλλους. Θέλεις να σε νοιάζονται και να σε στηρίξουν και να σε περιποιηθούν. Κατανοητό. Πώς θα το κάνουν αυτό όταν ταυτόχρονα δηλώνεις ότι α) δεν θέλεις να σε λυπούνται (πώς ξέρεις πότε σε λυπούνται και πότε θέλουν να βοηθήσουν; Αν κάποιος σε αγκαλιάσει και πει 'πω ρε παιδί μου τι έπαθες', σε λυπάται ή θέλει να βοηθήσει;) και β) όταν η συμπεριφορά σου είναι στάνταρ, και είναι απομόνωση; Απομόνωση δεν είναι να μη θέλεις τη βοήθεια κανενός;


Θέλεις να σε αφήσουν μόνη σου στην ησυχία σου μέχρι να συνέλθεις, ή όχι; Θέλεις να έχεις το προσωπείο της δυνατής ή όχι; Γιατί αν πιστεύεις ότι περηφάνια είναι να μην ζητάς βοήθεια, και το κάνεις σφίγγοντας τα δόντια («απομονώνομαι ώσπου να συνέλθω-θέλωνα πω δεν ενοχλώ κανέναν, είμαι σαν να μην υπάρχω») γιατί θυμώνεις που όταν ζητάς βοήθεια σου λένε 'δε σε φοβάμαι εσένα;' Αυτό το μήνυμα δεν παλεύεις να περάσεις μια ζωή; Ε, το πέρασες.


Και πώς συνδέεται το 'απομονώνομαι' με το 'είμαι πολύ ανοιχτός άνθρωπος δεν τα κρατάω μέσα μου'; Απομονώνεσαι μέχρι να περάσει μια κρίση, και μετά αρχίζεις και στολίζεις την οικογένεια που δεν σε στήριξε όσο ήσουν απομονωμένη;


Εμένα πάντως με μπέρδεψες. Πολύ πιθανό να έχεις μπερδέψει κι άλλους. Η συμπεριφορά σου είναι κάπως passive aggressive, και με χρησμούς, και προσδοκίες και μεγάλα λόγια «στην ουσία τελικά στη ζωή μου δεν υπάρχει αγάπη». Μήπως σου αρέσει κάπως υπερβολικά η ένταση στα συναισθήματα;

________________
7. 1

Μόλις έπεσα πάνω σ αυτο το καταπληκτικό gif κι αμέσως σε σκέφτηκα. Θα χαρώ να το δημοσιεύσεις 


Παιδιά, κάντε κλικ στο λινκ και θα δείτε, είναι τέλειο, τέλειο.

62

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#7 Προφανώς εννοείς ότι οι άλλοι σε έχουν κατατάξει στην κατηγορία των δυνατών ανθρώπων και, γι' αυτό δεν θεωρούν ότι χρειάζεται να σε στηρίξουν και να σου συμπαρασταθούν. Αν είναι έτσι όπως το ερμήνευσα, τότε είτε περνάς λάθος μηνύματα προς τους οικείους σου είτε συναναστρέφεσαι με λάθος άτομα (εννοώ, άτομα που σου συμπεριφέρονται σκατά). Δηλαδή, είτε ο τρόπος σου να αντιμετωπίζεις τις κακοκεφιές και τα προβλήματά σου αποτελεί την αιτία της αντίδρασης που εισπράττεις από το περιβάλλον σου είτε αποτελεί το αποτέλεσμα της αδιάφορης ή σκληρής αντίδρασής τους σε μια κατά τα άλλα αναμενόμενη και κανονική συμπεριφορά ενός ανθρώπου μπροστά σε στιγμές αδυναμίας. Πρέπει να εντοπίσεις τί από τα δύο ισχύει και να κινηθείς ανάλογα. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω περισσότερο εγώ (παρότι αν ήξερα, θα μπορούσα), γιατί δε δίνεις περαιτέρω στοιχεία για να συμπεράνω - έστω με σχετικά καλές πιθανότητες - ποιό από τα δύο τινά συμβαίνει στην περίπτωσή σου.
#2 Αποτελείς τυπικό δείγμα passive-aggressive ατόμου - στο παρόν τουλάχιστον, δηλαδή τη στιγμή που λες ότι νιώθεις όπως νιώθεις εξαιτίας όσων περιγράφεις. (Πιθανόν να ήσουν και τότε, που συζούσατε στο εξωτερικό. Πιθανόν και από την αρχή της σχέσης. Πιθανόν να είναι και γενικευμένο χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς σου.) Κανένας άλλος δεν είναι υπεύθυνος γι' αυτό, γιατί είσαι μεγάλη κοπέλα και φέρεις την ευθύνη της συμπεριφοράς σου - οτιδήποτε κι αν λέει, κάνει ο άλλος, όπως κι αν αντιδρά (αυτό είναι δική του ευθύνη). Στην προκειμένη, καθώς φαίνεται, ο άλλος δεν τσιμπάει σε αυτή τη συμπεριφορά και ιδού ο λόγος που δε νιώθεις καλά. Αν το αλλάξεις αυτό, μπορεί να δεις και θαύματα στις σχέσεις σου. Who knows? Αλλά, πάνω απ' όλα, θα δεις πρόοδο με εσένα την ίδια. Διότι δε θα επιτίθεσαι σε κανέναν, αφού θα κατανοείς ότι κανένας δε σου χρωστάει το παραμικρό. (Κι αν σου χρωστάει, είναι γιατί εσύ το επέτρεψες να συμβεί και συνεχίζεις το φαύλο κύκλο.) Έτσι, θα σου μείνει ενέργεια, χρόνος και μυαλό να θέσεις ως προτεραιότητα ενεργά όσα εσύ θέλεις και όσα εσύ κάνεις, γιατί προς το παρόν, εγώ τουλάχιστον, καταλαβαίνω ότι προτεραιότητά σου εξακολουθούν να είναι όσα θέλουν και κάνουν ή όχι οι άλλοι· συγκεκριμένα ο άλλος - ο σύντροφός σου.Κατά τη γνώμη μου, τα χόμπυ, που οι περισσότεροι σε συμβουλεύουν να κάνεις, είναι ημίμετρα. Η αλλαγή δε θα έρθει με κανένα χόμπυ. Ένα χόμπυ ή, εναλλακτικά, η υπερβολική δουλειά ή περισσότερη διασκέδαση ή νέοι άνθρωποι στη ζωή σου, το καθένα από αυτά μπορεί να είναι η αφορμή, όμως μπορεί και όχι. Η αλλαγή θα έρθει μόνο αν και όταν το αποφασίσεις επειδή συνειδητοποίησες την αναγκαιότητά της ή το βίωσες ως δική σου ανάγκη σου. Ποτέ επειδή έπραξες έτσι ή επειδή έπραξες αλλιώς. Όλα αυτά ίσως να συμβάλλουν δίνοντάς σου προοπτικές. Στην ουσία, όμως, καμιά εσωτερική αλλαγή δεν ξεκινάει από έξω.
@3Τελικά με τον αδερφό σου σπουδάσατε και ασχοληθήκατε με την επιστημονική έρευνα; Όχι τίποτα άλλο, αλλά έχει άλλη δύναμη το "έκανα αυτό και δεν τους πείραξε" και άλλη το "δεν το έκανα, αλλά ΑΝ το έκανα, δεν θα τους πείραζε".Επίσης, δεν ξέρω τι κάνουν οι Αμερικάνοι, αλλά το 2007 το ελληνικό site orthodoxia.gr έλεγε ότι το CERN είναι η νέα Βαβέλ.http://www.orthodoxia.gr/show.cfm?id=1012&obcatid=2"Την στιγμή που οι αποβλακωμένες κυβερνήσεις ασχολούνται με προϋπολογισμούς και απολογισμούς και με την ευημερία των αριθμών, κάποιοι ανεγκέφαλοι εκφραστές του μυστηρίου της ανομίας, νεο-διαφωτιστές του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικής Έρευνας (CERN) με τη χρηματοδότηση των 19 ευρωπαϊκών χωρών, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα, ετοιμάζουν να βυθίσουν την ανθρωπότητα σε βαθύ σκότος. Ετοιμάζονται να αμφισβητήσουν το Θεό συνεπικουρούμενοι και υποβοηθούμενοι από τον Σατανά και τα επί γης όργανά του. Επιδιώκουν να ληστέψουν το φως και να κατασπαράξουν την ποίμνη του Παντοκράτορα και Δημιουργού Θεού εισερχόμενοι στην άβυσσο ως φοβεροί λύκοι όχι από την πύλη αλλά από το παράθυρο... Ετοιμάζονται να προβούν τους επόμενους μήνες –λέγεται πως θα γίνει μέσα στο καλοκαίρι- στο μεγαλύτερο πείραμα στην ιστορία της ανθρωπότητας για να ανακαλύψουν –άκουσον-άκουσον- το «σωματίδιο»του Θεού!!! Οι άλογοι και υπερόπτες σιωνιστές επιστήμονες ακολουθώντας τυφλά τα χνάρια των αποβλακωμένων δύσμοιρων συναδέλφων τους που έκτισαν πριν από χιλιάδες χρόνια τη Βαβέλ έχουν κατασκευάσει σε βάθος 175 μέτρων κάτω από τις ελβετικές Άλπεις έναν τεράστιο δοκιμαστικό σωλήνα μήκους 26,7 χιλιομέτρων (Mεγάλος Επιταχυντής Συγκρουόμενων Δεσμών Αδρονίων, LHC) μέσα στον οποίο θα επιχειρήσουν να δημιουργήσουν μια κοσμική σύγκρουση ελευθερώνοντας ασύλληπτα ποσά ενέργειας. Στην ουσία οι εγκεφαλικά χτυπημένοι και αλλοπρόσαλλοι αυτοί ερευνητές, ως νέοι σκοταδιστές της ανθρωπότητας και ζηλωτές της δόξας του ματαιόδοξου Γάλλου Ναπολέοντα Βοναπάρτη θα προσπαθήσουν με εφαλτήριο τη Γαλλία να αναπαραστήσουν συμπαντικές εκρήξεις ( Big- Bang) μέσα από συγκρούσεις σωματιδίων με ταχύτητα του φωτός στον ανωτέρω σωλήνα. Σχεδιάζουν λοιπόν εδώ και σειρά ετών στην υπόγεια πόλη που έχουν κατασκευάσει μια εκστρατεία κατά του ίδιου του Θεού παραβλέποντας τις επιπτώσεις της θεϊκής οργής και τον πέλεκυ που θα πέσει στο κεφάλι όλης της ανθρωπότητας από την ανοησία τους... "
Thanks for sharing!Κλασικα, την καλυτερη προπαγανδα εναντιον τους την κανουν οι ιδιοι οι θρησκοληπτοι. Και για να χρηιμοποιησω και ενα δικο τους χιτάκι 'Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι'.Υ.Γ. Parisie θαυμασα την επιμονη σου σε εκεινο το μαραθωνιο thread σου σε σχετικό post.
Και το αστείο της υπόθεσης είναι πως για να επιτύχουν οι επιστήμονες την χρηματοδότηση αυτή ονόμασαν το σωματίδιο Higgs "σωματίδιο του θεού" ωστε να ξεγελάσουν τους Χριστιανούς ηγέτες-χρηματοδότες και να πάρουν τα χρήματα. Ενω οι αμερικάνοι απέτυχαν να πάρουν το 1993 χρηματοδότηση για το δικό τους επιταχυντή αδρονίων επειδή είπαν την αλήθεια πως θα ανακαλύψουμε το μποζόνιο Χιγκς και αυτό δεν έπεισε τους θρησκευόμενους χρηματοδότες-γερουσιαστές και έτσι οι εγκαταστάσεις στο Dallas έκλεισαν τον Οκτώμβριο του 1993 έχοντας ήδη δαπανήσει 2 δισεκατομμύρια δολλάρια. :P
#7 Με το να εξαφανίζεσαι από όλους και όλα μόνο και μόνο επειδή θα έχεις τα ψυχολογικά σου καταντάει εκνευριστικό. Θα σέ ψάξει ο άλλος 1,2,5,10 φορές, αλλά κάποια στιγμή θα κουραστεί και θα σταματήσει να ασχολείται μαζί σου. Προτού πεις, λοιπόν, ότι οι άλλοι φταίνε που δεν ενδιαφέρονται, αναλογίσου μήπως εσύ τούς έφτασες στο σημείο να μην ασχολούνται πια. Αν θέλεις να είσαι μαζί τους, κάτσε και συζήτα τα προβλήματά σου και ό,τι γενικά σέ απασχολεί. Με το να εξαφανίζεσαι δεν βοηθάς τον εαυτό σου, αλλά ούτε και τους άλλους που μπορεί να θέλουν να σού συμπαρασταθούν.
Επειδή την ερώτηση αυτή θα μπορούσα να την είχα στείλει εγώ πριν ένα χρόνο, θα πω τη γνώμη μου, με την ελπίδα να βοηθήσει.Ίσως το "εξαφανίζομαι" να χρησιμοποιείται με κάποια υπερβολή και απλώς θέλει να πει πως όταν κάτι της συμβαίνει το αντιμετωπίζει μόνη της επειδή είτε δε θέλει να φορτίζει τους άλλους (επειδή η ίδια *ξέρει πώς είναι να φορτίζεσαι*) είτε επειδή θέλει να το συζητήσει όταν θα καλμάρει.Ίσως να την πληγώνει το ότι τα δικά της θέματα δεν αντιμετωπίζονται με το ίδιο ενδιαφέρον που εκείνη δείχνει στα προβλήματα των άλλων και μάλλον δεν βρίσκει τον τρόπο να το δείξει, επειδή δεν ξέρει πώς να ζητήσει αυτό το ενδιαφέρον. Στη δική μου περίπτωση, οι φίλοι στράβωναν κυρίως επειδή νόμιζαν πως τους θεωρώ ανάξιους να με βοηθήσουν. Τώρα πια έχω συνειδητοποιήσει πως το ότι τα σπίτια τους ήταν ανοιχτά ό,τι ώρα ήθελα για να πάω για καφέ/φαϊ/ποτό, ήταν η μεγαλύτερη βοήθεια που μπορούσα να έχω. Όσο για την οικογένεια, όταν ήρθε η ώρα που πραγματικά είχα ανάγκη να βάλω τη ζωή μου σε προτεραιότητα, χωρίς περιττές διαπιστώσεις και κουβέντες ήταν δίπλα μου, πίσω μου και μπροστά μου. Βέβαια, οι σημερινές διαπιστώσεις δεν ακυρώνουν τα συναισθήματα που είχα τότε. Σήμερα λοιπόν, εγώ που θα έγραφα τα ίδια με την #7 πέρυσι, της λέω πως η αγάπη είναι πράξεις ουσιαστικές. Δεν είναι ούτε χάδια, ούτε αγκαλιές, ούτε λόγια. Δεν έχω κάτι περισσότερο να πω, εκτός από το να μην τρώγεται. Σε πραγματικά σημαντικές στιγμές και η ίδια θα βρει τον τρόπο να ζητήσει βοήθεια, και θα δει ποιοι αληθινά ενδιαφέρονται για εκείνη.
Ξέρεςι τώρα τι θα λένε οι υπόλοιποι: "Που είναι η ΚΣ;" - "Κάπου θα κλείστηκε, έχει τα ψυχονευρωτικά της. Θα της περάσουν γρήγορα, μην ανησυχείς, δεν έχει ανάγκη αυτή".Αυτό που διακρίνω εγώ από τα γραφόμενά της είναι ότι θέλει να μαντεύουν οι άλλοι τι έχει και αυτό είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να απαιτεί κανείς από τους άλλους. Ε, όχι, ΔΕΝ ΜΑΝΤΕΥΟΥΜΕ, θέλουμε να μας λέτε τι θέλετε.
Νίνα πολόπο μ', άμον τη Λέναν θα λέω σεν, δέβα ας ατό το γκουγκλ και αράεψε γιαβρί μ' μαναχέσα. Ούλεα θα εβρίσ'ατά εκεκά.(Νίνα πουλάκι μου, σαν τη Λένα θα σου πω, πήγαινε σ'αυτό το γκουκλ και ψάξε ψυχή μου μόνη σου. Όλα θα βρεις εκεί πέρα.)εκθλίψεις, αποκοπές και αφαιρέσεις έγιναν με τη βοήθεια του ενστίκτου.
#! #2 # 5 Ένα από τα κακά της σημερινής εποχής και του internet είναι ότι ο κόσμος πια δε βγαίνει έξω, απομονώνεται κι έχει την ψευδαίσθηση ότι επικοινωνεί με τον έξω κόσμο. Παιδιά βγείτε έξω, αρχίστε μια δραστηριότητα, επισκεφθείτε ένα μουσείο, διαβάστε ένα βιβλίο σε ένα πάρκο, βγείτε με παλιους και νέους φίλους, μάθετε μια ξένη γλώσσα, αποκτήστε ενδιαφέροντα γενικώς. Αναγνωρίζω ότι λόγω της κρίσης είναι στενά τα οικονομικά όλων μας, αλλά υπάρχουν τρόποι να περάσεις τον ελεύθερο χρόνο σου χωρίς να ξοδευτείς και ταυτόχρονα να γνωρίσεις και κόσμο. Αγαπητή του #2, ξεκόλλα λίγο από τον φίλο σου, βγες μόνη με τις φίλες σου ή συναδέλφους από τη δουλειά, άρχισε γυμναστήριο ή κάποια άλλη δραστηριότητα και θα δεις πως δεν θα σκέφτεσαι τόσο αρνητικά για εκείνον και τα χόμπυ του και μετά από λίγο δεν θα σε απασχολεί κιόλας.Δεν είναι κακό σε μια σχέση να θέλει ο καθένας χρόνο μόνος του για εκείνον,τα ενδιαφέροντά του ή τους φίλους του και δεν χρειάζεται να τον βλέπεις ανταγωνιστικά.Αγαπητέ του #1 δεν είναι υγιές αυτό και το ξέρεις. Έρχεται καλοκαιράκι, βγες και διασκέδασε όσο μπορείς. Το ίδιο κι εσύ #5, επίσης χαλάρωσε και θα βρεθεί κάποια για σένα να είσαι σίγουρος.
#5 Αγαπημένε εξάδελφε, θα σου πω μια μικρή αλήθεια. Κανείς δεν έπιασε γκόμενα επειδή ήταν απλά καλό παιδί. Αντίθετα έπιασε μπόλικες φιλενάδες, αρκετές εκ των οποίων τον διέγραψαν από την ζωή τους όταν βρήκαν άλλο γκόμενο που ήταν λίγο μαλάκας. Πάρε για παράδειγμα τον τεράστιο εδώ πέρα στο νο.2: http://www.lifo.gr/team/ampa/57032. Ο τύπος φαίνεται για ό,τι νάναι αλλά η κοπελούδα ασχολείται μαζί του. Αν θέλεις να έχεις αποτελέσματα΄να ακολουθήσεις την συμβουλή της αρθρογράφου αλλά με διαφορετικό τρόπο. Να μην είσαι απλά ο εαυτος σου, να πουλάς τον εαυτό σου και μάλιστα πλασάροντας τον σαν κάτι το ιδιαίτερο, ακόμα και αν δεν είσαι, δείχνοντας κιόλας ότι αν σε απορρίψει κάποια τότε πρόβλημα της. Πίστεψε θέλει θράσος και να γίνεις και λίγο άθλιος, δεν πειράζει αξίζει τον κόπο. Ξέρω ότι είναι άσχημο αυτό που σου λέω αλλά έτρωγα χρόνιες χυλόπιτες μέχρι να το καταλάβω.
Η καλοσύνη είναι ικανή να σε κάνει να ερωτευτείς αλλά δεν είναι αρκετή. Αν είσαι μόνο καλό παιδί και τίποτα άλλο στη ζωή σου τότε ναι δεν φτάνει. Δηλαδή αν λείπουν τα ενδιαφέροντα, η φαντασία, το χιούμορ, η εξυπνάδα, η θέληση για ζωή κ.λπ. και το μόνο που θες, είναι μια γκόμενα και τίποτα άλλο, τότε ναι είναι πολύ βαρετό. Υ.Γ. Helix εξαρτάται σε τι κατηγορία γυναικών απευθύνεσαι. Οι λίγο νάρκισσοι, λίγο ψώνια, λίγο άθλιοι παίρνουν πόδι από μένα με πολύ συνοπτικές διαδικασίες. Μετά τους συζητάω με τις φίλες μου και γελάμε. Έτσι για να ξέρεις και μια αλήθεια που ίσως δεν φαντάζεσαι. Και για πόσο μωρέ νομίζεις θα τον ξεγελάς τον άλλον? Η μαλακία δεν κρύβεται.
Οχι ψώνια και άθλιοι αν και πολλές κολλάνε και με αυτούς! . Αλλά γενικά πιάνει (στις αρχές) να μην είναι ο αλλός 100% διαθέσιμος, να μην είναι δεδομένος. Ανεβάζει αξία έτσι. Αυτό κολλάει και σε άντρες και σε γυναίκες.
Ξαναλέω Μυγοσκοτώστρα μου ότι εξαρτάται τι ψάχνεις στη ζωή σου. Αυτά τα παιχνιδάκια του τύπου πάνω χέρι, κάτω χέρι, τίνος είν' το απάνω - απάνω, μου φαίνονται πολύ βαρετά. Σε εμένα π.χ. δεν πιάνουν καθόλου. Δεν μου αρέσουν οι άντρες που μοιάζουν να μην ξέρουν τι θέλουν. Υπάρχει ήδη αρκετό μυστήριο στην αρχή επειδή δεν γνωρίζεις τον άλλον, αν είναι να τον κυνηγάς για να τον γνωρίσεις.....πφφφφφ.....βαριέμαι.
Εγώ ξέρω ότι ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται. Ωραία τα κολπάκια και τα ψέμματα για να ρίξεις μια γυναίκα, αλλά, άντε και την έριξες. Μετά τι θα κάνεις; Όλη σου τη σχέση θα τη βγάζεις παριστάνοντας τον αδιάφορο; Και πόσο θα αντέξεις να παριστάνεις κάποιον που δεν είσαι; Θα παντρευτείτε και θα το παίζεις ακόμα αδιάφορος; Κάθε μέρα, όλη μέρα; Ηθοποιία; Όλη σου τη ζωή; Για να "ρίξεις" έναν άνθρωπο;Κουράστηκα και μόνο που το σκέφτηκα.
χεχε μ αρέσει το 'μυγοσκοτώστρα'. γώ μίλησα για την αρχή παιδιά, τύπου ο άλλος να μην είναι πάντα διαθέσιμος (βλέπε βγαίνουμε κάθε μέρα), να μην δείχνει υπερενθουσιασμένος κτλ. Σε πολλούς βγαίνει φυσικά αυτό. Με τρομάζει ο άλλος από την αρχή να δείχνει 'κολλημένος'. Πρέπει να υπάρχει και ένα μυστήριο. Άσε που παίζει συχνά τα άτομα που ερωτεύονται εύκολα και λένε μεγάλα λόγια να ξενερώνουν επίσης εύκολα και γρήγορα.
#5. Θα βγω πολύ εκτός θέματος αλλά δε μπορώ να το αποφύγω. Πρώτη φορά στη ζωή μου ακούω την έκφραση "να πιάσω μια γάτα"! Πώς να το εννοεί ακριβώς; Όπως το "να πιάσω ένα σπίτι"; Ή να την πιάσει από το δρόμο με απόχη ξέρω γω;
Μήπως κατά το "ρε Μητσάρα, πιάσε μια μπύρα";Τα πάντα είναι αφορμή για εποικοδομητική συζήτηση:Με μόλις 2' βαθιάς σκέψης είμαι σε θέση να πω, πως συνδέεται με την έκφραση των 80ς, την χρυσή εποχή των καμακίων. Καμάκι-χτύπησα γκόμενα, δίχτυα-έπιασα γκόμενα. Για το δεύτερο, πιθανολογώ ότι γινόταν χρήση μετά τη μεσολάβηση ενός εύλογου χρονικού διαστήματος, που καθιστούσε τη γκόμενα πλέον πιασμένη και όχι απλώς χτυπημένη. Γιατί σου λέει, ούσα χτυπημένη έχει και μια ζαλάδα που αν της περάσει μπορεί να τον παρατήσει. Εφόσον παρέμενε και μετά το πέρας του πρώτου σοκ, ήταν πλέον πιασμένη. Ανοίξτε και καμιά βιντεοταινία, όλο βιβλίο και βιβλίο. Μπράβο σου πάντως, you were this close to the Truth.
Χαχαχα! Και που την πιάσαμε (την βιντεοταινία), Πόντια, τί καταλάβαμε; Δεν μπορούμε να την απολαύσουμε, πια, δυστυχώς. Βλέπεις, έχει καεί το βίντεο από τις κατάρες της γειτόνισσας. Δεν άντεχε άλλο "Βασικά, καλησπέρα σας" και "Καμικάζι, αγάπη μου" στη διαπασών. Να προσθέσω κι εγώ ένα λιθαράκι (ή τουβλάκι;) σκέψης στην άκρως εποικοδομητική συζήτηση; Δεν αρκεί μόνο να την πιάσει ο συνάδελφος τη γάτα. Α, όχι. Πρέπει και η ίδια η γάτα να νιώσει και να δηλώσει προς πάσα κατεύθυνση καπαρωμένη. Πρέπει δηλαδή να υπάρχει συναινετική, αμοιβαία κι επωφελής σχέση μεταξύ συναδέλφου και γατακίου. Αλλιώς, θα την πιάσει για λίγο και μετά θα ξαναψάχνει άλλη. Δεν αρκεί η σκέψη για να αγγίξεις την Αλήθεια. Χρειάζεται και η πρακτική εξάσκηση. Ω,ναι.
Φάγαμε πόρτα κορίτσια.Από τα 90ς. Τη χρυσή εποχή της πόρτας.(Θυμήθηκα ένα σαββατόβραδο στον Ν.Μαρμαρά Χαλκιδικής, βαθιά 90ς. Κόρη ευγενική και ομορφούλα, καλοντυμένη, παρακαλούσε πορτιέρη να την αφήσει να μπει και να βρει την παρέα της.Πορτιέρης: Μια χαρά είσαι, βάλε ένα τακουνάκι κι έλα.Κόρη, δείχνοντας τα μια χαρά, στυλάτα σανδαλάκια της: Αχ, σε παρακαλώ, δεν έχω τακούνια μαζί μου.Πορτιέρης, με συμπόνοια: Δεν μπορώ να κάνω τίποτα, δυστυχώς. Έστω χαμηλό τακουνάκι.)
#2 Για να είμαι ειλικρινής, εμένα μου φαίνεσαι λίγο κακομαθημένη. Καταρχάς λες πως έβαζες τον σύντροφό σου πρώτο και όχι τον εαυτό σου, αλλά μήπως υπερβάλλεις λίγο; Απ'αυτά που μας λες, δε φάνηκε τόσο έντονο. Όταν είδες πως δεν σου πήγαν καλά τα πράγματα, γύρισες πίσω! Καλά έκανες αλλά αυτό δεν ήταν κάτι που έκανες καθαρά για τον εαυτό σου και χωρίς ο άλλος να είναι προτεραιότητα; Τώρα που γύρισε, εμένα μου φαίνεται να φέρεσαι πολύ κακομαθημένα και εκδικητικά. Σαν από καπρίτσιο να θες προσοχή και όχι από αληθινή ανάγκη, έτσι που τα παρουσιάζεις τουλάχιστον. Είσαι στη φάση: "Τώρα που γύρισε και δε θέλει στήριξη πια, θα του σπάσω τα νεύρα όπως έκανε αυτός σε μένα! Ναι, έχω ανάγκη προσοχής και φροντίδας παρότι έχω και σχέση και καλή δουλειά στις μέρες μας" Και να σου πω είναι τόσο καλό ο άλλος να έχει ενδιαφέροντα, χόμπι, να μην είναι κρεμασμένος απάνω σου και να εξελίσσεται. Κακώς δεν το εκμεταλλεύεσαι και δεν κάνεις κάτι κι εσύ κάτι ώστε να εξελίσσεσαι παράλληλα. Πάντως άμα νιώθεις ότι εκείνη η συμπεριφορά που είχε κάποτε ο άνθρωπος σε έκανε να ξενερώσεις και να σε νευριάζει αιωνίως ε καλύτερα να το αφήσετε.
Πήγα να γράψω σχόλιο, αλλά με κάλυψες πλήρως! Κι εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί αισθάνεται αδικημένη. Το να παραπονιέται και να πιέζει χωρίς σοβαρό λόγο όπως φαίνεται να κάνει, είναι ο ορισμός της γκρίνιας. Μπορεί να είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της και απλά να μην το έχει συνειδητοποιήσει γιατί τόσο καιρό υπήρχαν πραγματικά προβλήματα στη σχέση (εργασιακό, απόσταση κλπ). Μπορεί και να αντικατοπτρίζει βαθύτερο πρόβλημα όπως διαφορετικές αντιλήψεις για τη συντροφική σχέση, το χρόνο που θέλουν να περνούν μαζί κλπ. Ούτε το πρώτο λύνεται, ούτε το δεύτερο, αλλά αν είναι το πρώτο, η κοπέλα θα είναι έτσι σε όλες τις σχέσεις της.
#3 Καταρχήν δεν χρειάζεται να εκνευρίζεσαι. Προφανώς δεν διάβασες σωστά την ερώτησή μου. Γράφω λοιπόν "....αλλά το να φιμώνουν έτσι την «περιέργειά» του και να τη σκεπάζουν με τον φόβο κ την τιμωρία ενός θεού...". Κανένας δεν είχε μιλήσει σε αυτό το παιδί όπως προφανώς είχαν μιλήσει σ εσένα για τη θρησκεία. Το μόνο που του ανέφεραν για αυτό το θέμα ήταν πως "ο θεός τιμωρεί άρα να τον φοβάσαι". Καταλαβαίνεις τη διαφορά; Θυμάσαι πως λειτουργούσε το μυαλό μας στα 9; Τα λόγια των μεγάλων ήταν πάντα σωστά. Χωρίς κρίση σε πράγματα που δεν γνωρίζαμε. Απλά γιατί το είπε η μαμά, ο μπαμπάς κλπ. Όταν λοιπόν τρομοκρατείται ένα παιδάκι με αυτά, ναι είναι μπούρδες. Στα παιδιά πρέπει να εξηγούμε αντικειμενικά και με επιχειρήματα κ να τα αφήνουμε να επιλέξουν τι θέλουν να πιστέψουν και ν ακολουθήσουν. Σε πληροφορώ πως κ εγώ προέρχομαι από θρησκευόμενη οικογένεια αλλά εμένα όλα αυτά πια δεν μου λένε σχεδόν τίποτα. Δικαίωμά μου φαντάζομαι. Στον πιτσιρικά όμως δεν το είπα ποτέ. Ας ακούσει κ τις δύο περιπτώσεις, ας τις βιώσει και ας αποφασίσει στο μέλλον τι θέλει να πιστέψει και τι όχι. Το να τον τρομοκρατούν όμως δεν μπορώ να το επιτρέψω. Απ ότι θυμάμαι δεν το λέει κάπου η θρησκεία. Διόρθωσε με αν κάνω λάθος γιατί δεν τα πολύ θυμάμαι πια. Θυμάμαι όμως να μου μιλούν για έναν καλό και ελεήμων θεό. Κάνω λάθος; Και για να κλείσω θα πρέπει να θυμάσαι πως δυστυχώς υπάρχουν πολλοί που ασχολούνται με τη θρησκεία και την δυσφημίζουν στην ουσία. Δεν μπορεί να μου λέει ο παπάς "δεν θέλεις να σ αγιάσω; καλά θα δεις τι θα πάθεις". Δεν είναι σωστό. Όποιοι λοιπόν ενδιαφέρεστε, να γνωρίζεται πως υπάρχουν κ οι κακοί τις υπόθεσης ανάμεσά σας, όπως κ παντού άλλωστε. Φιλικά Di_si
Καλα τα λες, και ακομα καλυτερη η διευκρινιση σου εδω. Γνωμη μου ειναι πως δεν πρεπει να ταυτιζουμε αυτους τους παπαδες, αυτες τις αντιληψεις, αυτη τη σταση ζωης εντελει, με τη ορθοδοξια, γιατι η ορθοδοξια ΔΕΝ ειναι αυτο. Τωρα το τι ειναι, ο καθενας, αν φυσικα ενδιαφερεται, ας το ψαξει μονος του, με διαβασμα, με ερευνα, με την κριση που διαθετει. Θα δει ενδεχομενως πολλα ακυρα, αλλα θα δει και π.χ. το παραδειγμα του π. Κονανου, που ειχε δημοσιευσει πριν λιγο καιρο ο Α. Δημοκιδης.
Πάντα έλεγα πως θρησκεία είναι μια εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου να πιστεύει σε ένα ανώτερο ον. Η θρησκεία κατά την δική μου άποψη δεν έχει καμμία σχέση με τους παπάδες. Μιλώντας για τον εαυτό μου, δεν είμαι από εκείνες που τρέχουν στην εκκλησία κάθε Κυριακή, όμως είμαι Χριστιανή και προσεύχομαι και πηγαίνω στην εκκλησία όταν αισθανθώ την εσωτερική ανάγκη να το κάνω. Στα παιδιά μου αν και βαπτισμένα Χριστιανοί Ορθόδοξοι, τους έχω δώσει την ελευθερία καταρχήν να πιστεψουν σε ότι θελήσουν στο μέλλον και τα έχω συμβουλέψει να προσπαθούν να εξηγούν κάποια πράγματα με βάση τη λογική και όσα άπτονται των επιστημονικών θεμάτων με διάβασμα και εμπεριστατωμένες μελέτες.Όλες οι θρησκείες έχουν και θέλουν φανατισμένους πιστούς επειδή ο φανατισμός συνήθως κρατάει την εξέλιξη του κόσμου πίσω.Κάποτε δίπλα από το πατρικό μου ζούσε ένας ελεινός τύπος ο οποίος θεωρούνταν από τη γειτονιά πολύ καλός Χριστιανός (κάθε Κυριακή εκκλησία, θυμιατά κλπ), αλλά όταν γεννούσε κάποια αδέσποτη γάτα η σκύλος, γέμιζε έναν τενεκέ με νερό κι έπνιγε τα γατάκια και τα κουτάβια κι ως παιδί απορούσα αν είναι αρκετό να πηγαίνεις στην εκκλησία κάθε Κυριακή και γυρνώντας σπίτι σου να κάνεις τέτοια αίσχη. Τον μισούσα τον τύπο! Ουπς καθόλου χριστιανικό αυτό!
@oops not you again: Με όλο τον σεβασμό στην θρησκεία σου, αν βάπτισες τα παιδιά σου δεν τους έχεις δώσει όση ελευθερία νομίζεις. Είναι μεγάλο το θέμα και δεν θα επεκταθώ αλλά θεωρώ το να επιβάλλεις σε ένα βρέφος μια θρησκεία με αυτόν τον μεσαιωνικό (απεταξάμην τον Σατανά;;;;;) και σοκαριστικό για το μωρό που σπαράζει τρόπο, ΔΕΝ είναι ελευθερία αλλά η αρχή μιας σουρεαλιστικής κατάστασης που θα βιώνουν μέχρι και αν ποτέ καταφέρουν να ορθωσουν ανάστημα και να αποτιναξουν όλο αυτό το σουρεαλισμό από πάνω τους. Θεωρώ απαράδεκτο να επιβάλλεται σε ένα μωρό μια τέτοια τελετή και να αναγράφεται με το έτσι θέλω στην ταυτότητα ενός ανθρώπου μια θρησκεία χώρις να την έχει επιλέξει.Αυτα.
@5Η συμβουλή που εχω να δώσω ειναι να προσπαθήσεις να μην πιέζεις καταστάσεις δείχνοντας το ενδιαφέρον σου-ακομη και αν ειναι μεγαλο- αλλα να δείχνεις οτι εχεις μια ζωη γεμάτη με παρεες, χόμπι, ενδιαφέροντα κλπ, οτι μονος σου περνας πολυ καλα αλλα εισαι ανοιχτός και στο ενδεχόμενο μιας σχέσης. Οπως στους αντρες, ετσι και στις γυναικες αρεσει να βλέπουν οτι προσπάθησαν για να ειναι καποιος μαζι τους, οτι τις διάλεξε επειδη μπορούν να συμβαδίσουν με τα ενδιαφέροντα και το ρυθμό της ζωης του και οχι επειδη απλως ήθελε να ειναι με καποια, που έτυχε να ειναι αυτη. Φαίνεσαι καλο παιδι και θα βρεις καποια στο δικο σου μήκος κύματος, ειμαι σίγουρη.
Λένα έχεις κάνει ένα λαθάκι -προφανώς από παραδρομή- στο τέλος της απάντησης 4. Η πολιτική δεν είναι επάγγελμα, είναι (ανιδιοτελής) προσφορά στο κοινωνικό σύνολο. Αγγαρεία κάνουν, ποινήν εκτίουν.
"Είμαστε στην πολιτική για να υπηρετήσουμε το εθνικό συμφέρον, έχουμε αφήσει δουλειές, έχουμε αφήσει την άνεσή μας..."Είναι γνωστά αυτά, δεν ξέρω πώς μπερδεύτηκε έτσι η Λένα.
#7. Νομίζω ότι μόνη σου το λες αγαπητή. Κάπου αναφέρεις τη φράση "αρρωστημένη περηφάνια". Απόπειρα Μετάφρασης: Είμαι τόσο περήφανη που δεν θέλω να δείξω ότι θέλω στοργή και αγάπη και έτσι όταν έχω τις μαύρες μου, το κάνω με τρόπο που είναι ενοχλητικός για τους άλλους, ώστε να πάρουν το μήνυμα και να σπεύσουν προς βοήθεια. Οι άλλοι δεν το παίρνουν το μήνυμα ή αν το παίρνουν αδιαφορούν (επειδή ακόμα και ασυνείδητα ίσως αντιλαμβάνονται τον συναισθηματικό εκβιασμό) και εσύ απογοητεύεσαι. Ένας τρόπος είναι να ζητάς ευθέως αυτό που θέλεις από τον άλλον. Έτσι θα ξέρεις κατευθείαν κι εσύ, αλλά κι οι άλλοι, που βρίσκεστε.
#2 Λες πράγματι πολλά δεδομένα, όμως, άσχετα αν βλέπεις τα πράγματα αντικειμενικά ή όχι, αν τα συμπεράσματά σου είναι σωστά ή όχι, αυτό που καταλαβαίνω εγώ είναι ένα: Δεν είσαι ευτυχισμένη μέσα σε αυτή τη σχέση. Και, όκει, κανείς δεν είναι ευτυχισμένος μονίμως, όλοι έχουμε τα πάνω και τα κάτω μας, κλπ. Όμως, αυτό που περιγράφεις εσύ είναι άλλο. Αντί η σχέση σου να είναι καταφύγιο και πηγή εμπιστοσύνης, είναι πηγή μόνιμου άγχους (λες "είμαι στον πιλότο"), και ανικανοπόιητου.Είναι καλό να βρεις χόμπυ. Θα γίνεις πιο δημιουργική, θα έχεις καλύτερη σχέση με τον εαυτό, στη χειρότερη, θα εκτονώσεις και λίγη ενέργεια. *Όμως* δε μπορεί το χόμπυ και η προσωπική ανάπτυξη (όσο καλά και αν είναι) να αναπληρώσουν τη σχέση και να λύσουν τα προβλήματά της. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Όσο καλύτερα είσαι, τόσο καλύτερες σχέσεις θα κάνεις, ισχύει, εντούτοις, μην πέφτεις στην παγίδα να θεωρείς ότι η σχέση σου θα φτιάξει όταν εσύ θα φτιάξεις. Αποτελείται από δύο ανθρώπους, πρέπει να θέλουν και οι δύο, και να είναι σχετικά καλά και οι δύο. Και, σε αυτά που γράφεις, το τελευταίο εγώ δεν το βλέπω. Η συμπεριφορά του σου προκαλεί αρνητισμό. Καλώς; Κακώς; Δικαίως; Αδίκως; Φταίς εσύ; Φταίει αυτός; Δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει ότι δεν είσαι καλά εκεί, και στη θέση σου εγώ θα σκεφτόμουν, τί είναι αυτό που με κρατάει, τί προσδωκώ, τί κερδίζω τί περιμένω, από μία σχέση στην οποία δεν είμαι καλά, επί τέσσερα ολόκληρα χρόνια.#3 Αγαπητή φίλη, γενικά δε μου αρέσει να κατηγορώ και να κρίνω, αλλά πολύ φοβάμαι ότι στη δική σου περίπτωση θα κάνω μία εξαιρεσούλα, και θα πω: Επειδή εσύ μεγάλωσες σε μια καλή εκδοχή της μεγάλης πληγής που λέγεται Ελληνική Ορθοδοξία, επιλέγεις να κλείνεις τα μάτια στα αυτονόητα, και να κάνεις ότι δε βλέπεις: Τον Άνθιμο να κατηγορεί συνανθρώπους του βάσει προτιμήσεων και χαρακτηριστικών τα οποία η βιολογία τους χάρισε, και που είναι αβλαβείς. Χριστιανικές οργανώσεις της γραμμής "Ζωή" και "Σωτήρας", και τις διαστρεβλώσεις στις οποίες υποβάλλουν τα μέλη τους (αφού μεγάλωσες μέσα στο χώρο της εκκλησίας, σίγουρα τις γνωρίζεις). Σκάνδαλα μέσα στην εκκλησία (κυρίως οικονομικά αλλά όχι μόνο), η οποία είναι αφιερωμένη στον Θεάνθρωπο που αναφώνησε " Ο έχων δύο χιτώνες να δίνει τον ένα". Πώς όλα αυτά δε συγκρούονται με τη λογική σκέψη, η οποία είναι η προϋπόθεση της (κάθε) επιστήμης; Τί περιμένεις, δηλαδή; Να σε αποτρέψουν ενεργά από το να ασχοληθείς με την επιστήμη; Δε θα το κάνουν, και ξέρεις γιατί; Γιατί η επιστήμη έχει (και ευτυχώς, μέσα στο γενικότερο χάλι μας) θέση μεγάλου θαυμασμού και εκτίμησης για την Ελληνική κοινωνία. Εντάξει να έχεις μεγαλώσει διαφορετικά. Εντάξει να έχεις πέσει σε καλούς, ειλικρινείς και έξυπνους ανθρώπους. Χωρίς καμία ειρωνία, ο Θεός σε βοήθησε. Όμως, δεν είναι η Ορθοδοξία στη Ελλάδα όλη έτσι, και εμένα μου κάνει εντύπωση που μέχρι τώρα, στα 30 σου, δεν το βλέπεις.