Στο σημερινό ‘Α, μπα’: τα έχω δει όλα

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: τα έχω δει όλα Facebook Twitter
28


________________
1.


Γιατί ηθοποιοί και τραγουδιστές δίνουν συνεντεύξεις; Τι τόσο ενδιαφέρον έχει να πει κάποιος που πληρώνεται για να πει λόγια άλλων;


Ζούμε σε έναν κόσμο που δίνει συνεντεύξεις η Κιμ Καρντάσιαν, αλλά καταλαβαίνω την ερώτηση. Το μήνυμα, ο πομπός και ο παραλήπτης είναι εξίσου σημαντικά. Αν δεν υπήρχαν ηθοποιοί, τι θα κάναμε; Θα διαβάζαμε τα θεατρικά από βιβλία; Και αν δεν υπήρχαν οι τραγουδιστές; Αυτοί είναι που έχουν την ικανότητα να δίνουν ζωή στο όραμα του δημιουργού, και όσο καλύτεροι είναι, τόσο πιο ισχυρό και ζωντανό το μήνυμα. Νομίζω ότι αυτό που σε ενοχλεί είναι όλοι όσοι ονομάζονται ηθοποιοί και τραγουδιστές καταχρηστικά, και είναι κυρίως αυτοί που μας βομβαρδίζουν με τις συνεντεύξεις τους.


________________
2.


Είμαι εκπαιδευτικός και εργάζομαι περίπου 8 χρόνια σε σχολεία ανά την Ελλάδα. Έχω συναντήσει, συνυπηρετήσει και συνεργαστεί με συναδέλφους που έχουν να ανοίξουν βιβλίο από τότε που τελείωσαν τη σχολή, άτομα που απλά πηγαινοέρχονται παθητικά μέχρι να τελειώσει το ωράριό τους, ανθρώπους πληγές για το δημόσιο, αργόμισθους αλλά ευτυχώς έχω βρει και άτομα που επιμορφώνονται και κοπιάζουν για ένα μεταπτυχιακό/διδακτορικό κτλ. Ανάμεσα σε όλους αυτούς δεν υπάρχει καμία μισθολογική διαφορά, κανένα μόριο παραπάνω για να πας στον τόπο σου, τα μεταπτυχιακά σου τα πληρώνεις παράλληλα με το ενοίκιο και τη βενζίνη που σε ανάγκασαν να επωμιστείς μιας κ σε έστειλαν σε μακρινή πόλη, γενικά δεν υπάρχει καμία πρακτική αναγνώριση. Ακόμα κ οι θέσεις που υποτίθεται ότι απαιτούν κάποια αντικειμενικά προσόντα, βλέπω ότι κατέχονται από κομματικούς πατέρες και βύσματα. Όχι όλες, αλλά το 90% σίγουρα. Το εσωτερικό κίνητρο της μάθησης για τη γνώση τραυματίζεται όταν με ρωτούν: και γιατί τα κάνεις όλα αυτά;; Ελα ντε. Τι να κάνω για να ξεχωρίσω από αυτούς που απεχθάνομαι να μοιράζομαι μαζί τους τον τίτλο του 'παιδαγωγού'?- αυτή


Τα κάνεις για σένα, αυτό να τους λες, και εύχομαι να είναι η αλήθεια. Τα υπόλοιπα που λες είναι λίγο πολύ γνωστά, και δεν περιορίζονται στο επάγγελμα του παιδαγωγού. Δεν θα αλλάξεις εσύ το σύστημα, δεν θα αλλάξει το σύστημα για σένα, για την ακρίβεια αυτή τη στιγμή το σύστημα κινείται χωρίς οδηγό, οπότε κοίτα να δεις πώς θα σώσεις την ψυχή σου, χωρίς να περιμένεις επιβράβευση από ψηλά. Αν κάνεις αυτό, έχεις ξεχωρίσει ήδη, και η τελική ανταμοιβή θα έρθει από τους μαθητές σου.


________________
3.

Αγαπητή Α, μπα; ,

Είμαι σε σχέση με ένα εξαιρετικό παιδί, αλλά από απόσταση. Ξέρω ότι με αγαπάει αλλά μέσα από αυτή την σχέση χάνω την αυτοπεποίθηση μου ως γυναίκα και αρχίζω και νοιώθω ότι χάνω πολλά και από την ζωή. Δεν θέλω να τον πληγώσω αλλά νομίζω ότι θέλω να χωρίσω μόνο για να ζήσω. Με έχω πιάσει να ζηλεύω τις παρέες μου που θα βγουν, θα γνωρίσουν κόσμο, θα φλερτάρουν, θα κανονίσουν να πάνε μαζί διακοπές.. Έχω λίγο ελεύθερο χρόνο όταν βρίσκομαι στην πόλη μου, όπου μένει η σχέση μου αλλά και οι παρέες μου. Και προσπαθώ όσο πιο πολύ γίνεται να περνάω χρόνο με την σχέση μου. Αλήθεια το προσπαθώ για να αντέξει αυτή η σχέση. Και εμείς μπορεί απλά να βγούμε για ένα φαγητό, να μην έχει πολύ όρεξη και να γυρίσουμε νωρίς για ύπνο. Ενώ οι άλλοι είναι έξω και πίνουν ρακομελάκι και γελάνε. Θέλω χρόνο! Που θα τον εκμεταλλευτώ όπως θέλω! Αν τον ζητήσω από εκείνον, αυτόματα σημαίνει ότι δεν τον θέλω πια. Μένω στο εξωτερικό κάνοντας μία βαρετή ζωή. Όταν είμαι Ελλάδα τα θέλω όλα. Όταν είμαι μαζί του νιώθω καλά, προσπαθώ να ξυπνήσω τον έρωτα μας που κοιμάται πολλές φορές εξαιτίας της απόστασης. Αλλά, ναι μπορεί να είναι βαρετά ή να τσακωνόμαστε για διάφορα που έχει στο μυαλό του. Και τελικά είμαι μετά από καιρό στην πόλη μου και δεν περνάω ωραία. Με κουράζει.. Δεν θα μου πει να μην βγω με τους φίλους μου, αλλά αν επιλέξω κάτι άλλο θα τον πληγώσει. Δεν μπορώ να τον πληγώσω. Όπως και να το ζητήσω θα το μεταφράσει αλλιώς και θα πονάει μόνος του. Η σχέση μας αργοπεθαίνει. Όλο ζητά λύσεις από μένα. Και εγώ απλά θέλω να περάσω καλά. Μακάρι να ήταν αρκετός μόνο εκείνος. Αλλά θέλω και τους φίλους μου και καινούριος ανθρώπους, χωρίς να πληγώνεται. Πως?- All Μuted


Έχεις χωρίσει ήδη. Ήρθε η ώρα να του το πεις.

________________
4.


Μου έλεγε ότι είμαι η πιο όμορφη και πιο έξυπνη και ό,τι καλύτερο του έχει συμβεί. Με χώρισε έπειτα από δύο εβδομάδες (το χώρισε τρόπος του λέγειν - δεν τα φτιάξαμε σε δύο εβδομάδες, απλά για δύο εβδομάδες ζήσαμε ένα όνειρο). Μετακομίζει σε άλλη χώρα. Έπειτα από έξι μήνες μαθαίνω ότι συγκατοικεί στη χώρα που είναι με άλλη κοπέλα. Εμένα μου είπε ότι δεν μπορεί να δεσμευτεί, παρά τα μεγάλα λόγια που μου είπε. Στην άλλη λέει τα ίδια; Τι παραπάνω είχε αυτήν και μπόρεσε και συγκατοίκησε μαζί του; Θα τον ξαναδώ;


Σου είπε ότι είσαι η πιο όμορφη και η πιο έξυπνη και ό,τι καλύτερο του έχει συμβεί μέσα σε δύο εβδομάδες, και αναρωτιέσαι γιατί εξαφανίστηκε. Δηλαδή αυτή τη στιγμή που μιλάμε, πιστεύεις ότι τα εννοούσε; Εφόσον είναι αρκετά ασφαλές να υποθέσουμε ότι δεν τα εννοούσε, έχει νόημα να βγάλουμε συμπέρασμα από τα υπόλοιπα που έκανε; Και αυτό που καίει περισσότερο, έχει νόημα να ασχολούμαστε μαζί του;


Ζήσατε ένα όνειρο επειδή αυτός είπε μεγάλα λόγια και εσύ τον πίστεψες. Έζησες όνειρο επειδή για λίγο ήσουν η πιο όμορφη και η πιο έξυπνη του κόσμου. Δεν έχεις ιδέα ποιος είναι, δεν έχει ιδέα ποια είσαι. Κράτα το όνειρο ως χαριτωμένη ανάμνηση και σταμάτα αμέσως να το υλοποιείς μέσα στο κεφάλι σου ως πραγματικότητα. Το ποια διάλεξε για να συγκατοικήσει και γιατί τη διάλεξε να μη σε νοιάζει, γιατί δεν είναι αυτός ο κριτής που ιεραρχεί την αξία των γυναικών. Ούτε αυτός, ούτε κανένας άλλος άντρας. Μπορεί να είναι εκατό φορές χειρότερη από σένα, αλλά να την προτιμάει. Γούστο του και καπέλο του.


________________
5.


Το αφεντικό τρελάθηκε!
Χαρίζεται εαυτός με τραυματικές μνήμες και μια ντουζίνα διαταραχές για οποιαδήποτε χρήση.
Στην αρχή τον βασάνισα πολύ, αλλά αυτό δικαιολογείται από το νεαρό της ηλικίας, από το περιβάλλον βίας και από την έλλειψη συνειδητότητας.
Οκ.
Προσπάθησα να τον κάνω να το βουλώσει με τις περισσότερες από τις αυτοκαταστροφικές μεθόδους.
Δεν ήξερα τι σημαίνει αυτοκαταστροφή ,βέβαια, για μένα ήταν ο τρόπος που με έμαθαν να ζω ως παιδί.
Οκ.
Η συνειδητοποίηση ήρθε μετά από εκατομμύρια λάθη και ανεπανόρθωτες ζημιές, αγκαζέ με την κατάθλιψη.
Το πάλεψα με κάθε τρόπο μέχρι να καταλάβω πως δεν γίνεται να αυτομαστιγώνομαι για να σταματήσει το αυτομαστίγωμα.
Μάταια, καθώς αυτός ήταν ο τρόπος που είχα ήδη εκπαιδεύσει το μυαλό μου.
Δεν είμαι ο καταλληλότερος άνθρωπος για συμβουλές, αλλά έχω την ανάγκη να γράψω αυτό:
Ειδικά σε μικρές ηλικίες, έχουμε την δύναμη να διαμορφώσουμε τον εαυτό μας πιο εύκολα μέσω των αποφάσεών μας.
Αυτό δεν σταματάει ποτέ, πάντα μέσα από τις επιλογές μας γινόμαστε αυτοί που είμαστε και αυτοί που θα είμαστε.
Άλλοι μαθαίνουν πιο εύκολα(μέσω της θεωρίας) και άλλοι πιο δύσκολα (μέχρι να το καταλάβουν, μπορεί να έχουν χάσει ένα σημαντικό μέρος του εαυτού τους).
Για αυτούς που δεν μαθαίνουν εύκολα, λοιπόν, θέλω να πω πως ο ψυχολόγος είναι επένδυση στον εαυτό σας.
Γιατί μπορεί να καταφέρετε να σπουδάσετε, να κάνετε οικογένειες, να, να , να...αλλά αν δεν καταφέρετε να μάθετε ποιος είστε, τίποτα δεν αξίζει.
Να προσέχετε τον εαυτό σας, λοιπόν.
Η ζωή δεν είναι ταινία, η ζωή είναι ζωή.
Και στην ζωή τα δράματα δεν κόβουν εισιτήρια.

ΥΓ: Η ερώτηση μου θα είναι πάντα μία: Ποια είμαι. Φοβάμαι πως δεν μπορείς να μου την απαντήσεις.

ΥΓ2: Συγνώμη για το διδακτικό ύφος...ποτέ δεν βοηθάει.

ΥΓ3:Σε ευχαριστώ για τους καφέδες που πίνουμε μαζί.

tOtO.


Το αφήνω έτσι, χωρίς άλλο σχόλιο. Και ναι, δεν ξέρω ποια είσαι, αλλά βλέπω ότι σκοπεύεις να μάθεις.


________________
6.


Αγαπητή Α, μπα.. ο φίλος μου μπορεί να είναι gay. Είμαστε 5 χρόνια μαζί, πρώτη σχέση και για τους δύο, έχουμε δεθεί και αγαπηθεί πάρα πολύ.. τον τελευταίο καιρό είχαμε κάποια προβλήματα στο σεξ από την πλευρά του αλλά δεν είχα αντιληφθεί ότι το πρόβλημα ήταν πιο ουσιαστικό. Λίγες μέρες μετά μου είπε ότι ήταν μπερδεμένος σχετικά με την σεξουαλικότητα του.. Επειδή είμαι γενικά πολύ ευαίσθητη σε τέτοια θέματα αλλά κυρίως επειδή τον αγαπώ πάνω απ' όλα ως άνθρωπο αντέδρασα όσο πιο ψύχραιμα μπορούσα. Του είπα να πάρει το χρόνο του, να σκεφτεί και πως ό,τι κι αν συμβεί εγώ θα τον στηρίξω. Εμένα Α,μπα μου όλο αυτό με σκότωσε, είμαι πολύ ερωτευμένη μαζί του και δεν θέλω να τον χάσω αλλά δεν έπρεπε να τον επηρεάσω με την αντίδραση μου όσο χάλια κι αν αισθανόμουν.

Πέρασε λίγος καιρός όπου βρισκόμασταν "στον αέρα", περνούσαμε χρόνο μαζί, κοιμόμασταν μαζί, συζητούσαμε γι αυτό κλπ αλλά δεν υπήρχε τίποτα ερωτικό ώσπου του είπα ότι θέλω να ξέρω πως θα συνεχίσουμε. Τότε μου είπε ότι θέλει να είναι μαζί μου κι αν ξαναπεράσει στο μέλλον μια τέτοια φάση θα μου το πει.. Όλα επέστρεψαν στο κανονικό από τότε, βασικά μας έφερε ακόμα πιο κοντά! Να σημειώσω ότι και η ερωτική μας ζωή είναι back to normal. Sooo τον θέλω αλλά θέλω και την ευτυχία του, στη σκέψη και μόνο ότι μπορεί να έμεινε για μένα ανατριχιάζω. Πόσο εύκολο είναι να περνάς αυτή τη φάση σε μια σχέση; αν ήταν μόνος του θα μπορούσε να δοκιμάσει πράγματα και να μάθει καλύτερα τον εαυτό του. Τον κρατάω πίσω;

Είναι χαρούμενος μαζί μου και αυτό φαίνεται αλλά δεν είναι άδικο και ως προς τον εαυτό του να μην βρει τις απαντήσεις που θέλει; Να σημειώσω ότι το συζητήσαμε αρκετά αλλά δεν είναι και τρελά ανοιχτός ώστε να μπορώ να μάθω όλα όσα σκέφτεται. Θα ήθελα να μου πεις τις σκέψεις σου πάνω σε αυτό το θέμα και να μου δώσεις αν μπορείς κάποιες συμβουλές-relieved

 

Δεν ήταν 'φάση'. Δεν μπορείς να τον επηρεάσεις εσύ σχετικά με το θέμα. Δεν εξαρτάται η δική του ευτυχία από την αντίδραση σου. Δεν έμεινε για σένα. Δεν έχεις τόση εξουσία πάνω σε αυτόν, ή πάνω σε οποιονδήποτε. Όλα αυτά τα γράφω για να σε ανακουφίσω, κι ας μην σου αρέσουν αυτή τη στιγμή.


Δεν ξέρω τι περνάει, και για ποιο λόγο έκανε πίσω, και τι σκοπεύει να κάνει στο μέλλον. Ό,τι έκανε και ό,τι κάνει, το κάνει για τον εαυτό του. Αποφάσισε να μείνει για δικούς του λόγους, και αν αλλάξει γνώμη, για δικούς του λόγους θα είναι και πάλι. Εσύ κοίτα να κάνεις το αντίστοιχο. Μείνε για δικούς σου λόγους, επειδή πιστεύεις ότι τον αγαπάς, και επειδή περνάς καλά. Το μέλλον αόρατο έτσι κι αλλιώς, για όλους μας.

________________
7.


Αγαπητή α μπα σου γράφω για κάτι που με προβληματίζει τον τελευταίο καιρό πολύ. Μήπως τελικά οι πολλές σχέσεις αντί για καλό μας κάνουν κακό, μήπως μας κατσιάζουν? Τα τελευταία περίπου 6 χρόνια έχω κάνει 4 διαφορετικές σχέσεις, χωρίς πολλά κοινά σημεία μεταξύ τους, η κάθε μια διαφορετική με τον δικό της τρόπο. Πάντα ήμουν από τους ανθρώπους που πίστευα πως οι εμπειρίες είναι καλές γιατί μέσα από αυτές μαθαίνεις και τους άλλους αλλά και τον ίδιο σου τον εαυτό. Το τελευταίο διάστημα όμως έχω αρχίζει και βλέπω πως μάλλον όλο αυτό με κούρασε ψυχολογικά. Νομίζω πως οι πολλές σχέσεις με χάλασαν! Γενικά απομυθοποίησα πολλά πράγματα για τις σχέσεις, έμαθα να ξεχωρίζω τα πραγματικά λόγια από τα μεγάλα λόγια, έμαθα να καταλαβαίνω πότε κάποιος λέει κάτι και το εννοεί και πότε το λέει για να σε ρίξει στο κρεβάτι, έμαθα ότι το 80% όσων λέγονται από έρωτα μπορεί να ξεχαστεί σε μια βραδιά. Έμαθα επίσης και κάτι άλλο, πως αυτό το για πάντα μαζί πολύ δύσκολα θα υπάρξει, αν υπάρξει, και πως το τέλος κάθε σχέσης είναι προδιαγεγραμμένο. Έγινα σχεδόν κυνική και σταμάτησα να πιστεύω στο οτιδήποτε, έχασα το συναίσθημα. Όπως και να έχει ο έρωτας για να δουλέψει θέλει και λίγο παραμύθι, θέλει και υπερβολές, θέλει ελπίδα, θέλει να πιστέψεις στο αδύνατο ,εγώ όμως πια αυτό δεν μπορώ να το κάνω. Νομίζω έχασα την «ικανότητα» μου να ερωτεύομαι, νομίζω γνώρισα τόσο καλά τους ανθρώπους, και δεν εννοώ μόνο μέσα από ερωτικές σχέσεις αλλά και φιλικές, που έχασα την πίστη μου σε αυτούς.- Άγνωστη Μ.


Δεν έχασες την ικανότητα να ερωτεύεσαι, έχασες ένα μέρος της ικανότητας σου να παραμυθιάζεσαι, και η διαφορά είναι τεράστια. Όση χρειάζεται.


Καταρχάς, κανείς δεν είπε ποτέ ότι οι πολλές σχέσεις κάνουν καλό, και αν κατέληξες τώρα εκεί, πολύ καλά έκανες. Ο αριθμός των σχέσεων δεν έχει σημασία, μόνο τα συμπεράσματα που έβγαλες από αυτές, και τα συμπεράσματα σου είναι μια χαρά. Το παραμύθι που νομίζεις ότι έχεις χάσει, όταν συναντήσεις τον κατάλληλο, θα αντικατασταθεί ευθύς με την απίθανη πραγματικότητα, που είναι καλύτερη από όλα τα παραμύθια που έχεις ζήσει μέχρι τώρα. Όταν έρθει η ευτυχής πραγματικότητα, δεν θα χρειάζεσαι ούτε υπερβολές, ούτε ελπίδα, ούτε πίστη στο αδύνατο, γιατί το αδύνατο ξαφνικά θα είναι εκεί, ως δυνατό, μέσα στη χούφτα σου, και θα το βλέπεις και δεν θα το πιστεύεις, και θα είναι καλύτερο από όλες τις ρομαντικές κομεντί και όλα τα καρδιοχτύπια της ζωής σου μαζεμένα.


Και για να τα λέμε όλα: τέσσερις σχέσεις σε έξι χρόνια δεν είναι καν πολλές. Κάθε φορά που θα πιάνεις τον εαυτό σου να λέει ότι τα έχει δει όλα και έχει γίνει κυνικός, να ξέρεις ότι ακόμα ούτε στην αρχή δεν έχεις φτάσει. Όσο πιο πολλά μαθαίνεις, τόσο πιο καλά θα καταλαβαίνεις ότι δεν ξέρεις τίποτα για τις σχέσεις, για τον εαυτό σου και για το σύμπαν γενικότερα.

28

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

15 σχόλια
#6 Η ιστορια σου μου θυμισε την ιστορια μιας πολυ καλης μου φιλης. Καλο θα ηταν να το συζητουσες μαζι του. Εγω τουλαχιστον αυτο θα εκανα. Συνηθως αυτα δεν ειναι ξυπναω ενα πρωι και αναρωτιεμαι αν γνωριζω τη σεξουαλικοτητα μου...συνηθως τα σκεφτεσαι για πολυ καιρο η απωθεις τη σκεψη μεχρι να φτασεις στο σημειο να αποδεχθεις οτι ισως και να μη γνωριζεις την σεξουαλικοτητα σου. Μπορει να ηταν απλα μια σκεψη μια φαση,μπορει και να πειραματιστηκε και να ειδε οτι δεν του αρεσε η να ειδε οτι του αρεσε και αυτο να τον τρομαξε. Μπορει απλα να απωθησε αυτη τη σκεψη. Αν δεν το συζητησετε δεν θα μαθεις αν ειναι οντως gay straight η bi.
#6.Συγνώμη καλή μου αλλά δυστυχώς είναι gay. Δεν ξέρει πως να το διαχειριστεί και ενώ κατάφερε να σε εμπιστευτεί μετά φοβήθηκε και το αναίρεσε με τις πράξεις του. Δεν έχει νόημα η ερωτική σχέση μαζί του..αν όντως τον αγαπάς και αντέχεις μείνε δίπλα του ως φίλη που ξέρει το μυστικό του και θα του σταθεί στσ δύσκολα που έρχοντσι. Και αν όντως σε αγαπάει θα σε αφήσει να προχωρήσεις και δεν θα σε καθηλώσει σε μια σχέση ερωτική που είναι μόνο μέσα στο μυαλό σου, μόνο κ μόνο επειδή εκείνος δεν έχει επιλύσει πως θα χειριστεί την σεξουαλικότητα του κ κυρίως το περιβάλλον του/προκαταλήψεις του ...και κοίτα μην κάνεις κανένα παιδάκι μόνο για να τον βοήθησεις να αποδείξει τον αντρισμό του, όπως τον εννοεί η γιαγια μου βέβαια, γιατί δεν φταίει και τελικά δεν θα βοηθήσει ούτε αυτόν ούτε εσένα...be aware!
Η σιγουριά από πού προκύπτει; ...Μπορεί να περνάει μπάι-κιούριους φάση ή μπορεί να είναι μπάι-πολυ-ομνισέξιουαλ ή ακόμη μπορεί να διακατέχεται από σέξιουαλ φλουίντιτυ, τον ξέρουμε κι από χτες τον άνθρωπο;
2 Αυτό είναι το (ας είμαι επιεικής) 50% το δημόσιου τομέα μας, που αν τους θίξουμε τσαντίζονται κιόλας. Γι 'αυτό πάει αυτή η χώρα κατά διαόλου και βγαίνουν άνθρωποι, ψευτοεπαναστάτες της δεκάρας, και υπόσχονται υπόσχονται ότι θα σου δίνουν χωρίς να κάνεις τίποτα και μετά τρώμε τα μούτρα μας.
#7 Κάνεις μία μεγάλη γενίκευση: λες "οι σχέσεις", "την ικανότητά μου να ερωτεύομαι". Δεν είναι όλες οι σχέσεις ίδιες: Υπάρχουν αυτές που μας κατσιάζουν, αυτές που μας ανανεώνουν, αυτές που μας αλλάζουν τη ζωή (προς το καλύτερο ή το χειρότερο) και τόσες πολλές άλλες. Πολλοί λένε ότι όσο περισσότερες σχέσεις, τόσο περισσότερες εμπειρίες, και άρα τόσο πιο ώριμος και κατασταλαγμένος ο άνθρωπος, άρα λένε, κάνε, κάνε σχέσεις (κατά το κάνε, κάνε ταξίδια ή το διάβασε, διάβασε βιβλία). Δεν έχουν και πολύ άδικο: Οι σχέσεις, τα ταξίδια, τα βιβλία, (όσο και αν είναι διαφορετικές εμπειρίες ματαξύ τους) μπορεί να είναι πολύ ωραία, και να σε συντροφεύσουν από σύντομο διάστημα έως μια ζωή. Όμως ξεχνάνε ένα μεγάλο πράγμα: την ικανότητα της επεξεργασίας των καταστάσεων, και την ειδική συνθήκη του ανθρώπου που τα ζει όλα αυτά: Αν οι ευκαιρίες από τις εμπειρίες που σου δίνονται περνάνε σα νερό μέσα από τα χέρια σου, χωρίς να πίνεις, και χωρίς να ξεδιψάς, τότε είναι δώρον άδωρον: Οι σχέσεις γίνονται μία ακόμα αρένα όπου κάποιος αργά η γρήγορα θα πληγωθεί. Το διάβασμα γίνεται βαρετό και καταναγκαστικό. Τα ταξίδια, κουραστικά. Και ξυπνάς μια μέρα και λες: Μα τί κάνω; Ποιά είμαι; Τί κάνω λάθος; Και επειδή κάτι πρέπει να απαντήσεις στον εαυτό σου, ξεκινάς τα "μα, μήπως επειδή οι σχέσεις μου ήταν πολλές;" (ενώ σίγουρα καταλαβαίνεις ότι 4 σχέσεις σε 6 χρόνια, ΔΕΝ είναι πολλές).Έχεις κάνει ένα μεγάλο βήμα με την απομυθοποίηση: Δε χρειάζονται οι δικαιολογίες. Χρειάζονται σχέσεις οι οποίες πραγματικά θα σου προσφέρουν και θα σε εξελίσσουν, όσο πολλές (ή λίγες) μπορεί να είναι για εσένα αυτές. Που δε θα βασίζονται στον έρωτα εξαιτίας αλληλοπαραμυθιάσματος, αλλά στον έρωτα εξαιτίας αυθόρμητης, δημιουργικής παρόρμησης.
#3. Δεν δουλεύουν οι σχέσεις από απόσταση, τι να λέμε τώρα; Και όποιος διαφωνεί με αυτό, έχει σχέση από απόσταση και προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι. Μόνο σε περιπτώσεις ενηλίκων, με μια μεσοπρόθεσμη προοπτική ("σε ενάμισι χρόνο παίρνω μετάθεση, υπομονή" πχ) Αλλιώς και σόρι για το παράδειγμα, είναι σαν να χρειάζεσαι αυτοκίνητο για τις καθημερινές σου ανάγκες και να μένεις στις Βρυξέλλες και να λες, έχω αμάξι, απλά το έχω στην Κοζάνη.
Εξαρτάται τι ψάχνει κανείς από μια σχέση. Η ζωή δεν είναι μονόδρομος με ένα μόνο μοντέλο καλής ζωής.Υπάρχουν διάφορα μοντέλα και πάρα πολλοί άνθρωποι που έχουν μια Σ/Κ-σχέση και είναι ευτυχισμένη με αυτό. Επιστήμονες, ελεύθεροι επαγγελματίες (ανάλογα τον κλάδο), ηθοποιοί και άλλοι καλλιτέχνες πιστεύεις ότι είναι σε θέση να δημιουργήσουν μια κλασσική σχέση όταν ταξιδεύουν πολύ. Κι όμως πολλοί από αυτούς τα καταφέρνουν αλλά όχι με το κλασσικό μοντέλο που έχουμε στο μυαλό μας.Συνάδελφός μου θα πάρει του χρόνου σύνταξη και με τον φίλο της είναι πάνω από 25 χρόνια μαζί. Δεν θέλησαν παιδιά γνωρίζοντας τα προσωπικά τους όρια, οι δουλειές τους είναι σταθερές και στα πέριξ. Θέλω να πω πως μένουν λίγα χιλιόμετρα μακριά παρόλα αυτά βρίσκονται επί το πλείστον τα Σ/Κ. Το πρώτο που θα κάνει η φίλη μου όταν βγει στην σύνταξη είναι να πάρει έναν σκύλο για μην πέσει γνωστικά και σωματικά. Και όταν με το καλό πάρει σύνταξη ο φίλος της θα αρχίσουν τα ταξίδια (όχι ότι τώρα δεν πάνε). Τες πα.
#4: Αυτά που είπε, μπορεί εκείνη τη στιγμή να ήταν τόσο μεγάλος ο ενθουσιασμός του και να τα αισθανόταν (ή μπορεί απλώς να έχει μάθει ότι το παραμύθιασμα φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα). Ο ενθουσιασμός του μετά από 1 βδομάδα απλώς έσκασε σαν πυροτέχνημα και δεν ήθελε να δεσμευτεί μαζί ΣΟΥ.Όσο αποκτάς εμπειρίες (σαν την #7) τόσο μαθαίνεις να μην παρασέρνεσαι από τα μεγάλα λόγια (πότε πρόλαβε να καταλάβει ότι ήσουν ό,τι καλύτερο του είχε συμβεί; ).Επίσης, μπορεί κι εσύ να βρεθείς στη θέση του κάποια στιγμή :) Και τότε να δεις, πώς το αδύνατο (μα πώς έλεγε τόσα και μετά δε με ήθελε; ) είναι δυνατό!
#3 Κανε ακριβως αυτο που λεει η Λενα! I've been there, I've done that! Σε επταχρονη σχεση που ειχα, δισταζα να χωρισω για πανω απο 1 χρονο, αυτο μας εκανε και τους δυο δυστυχισμενους, τωρα πια μετα απο 5 χρονια, εκεινος εχει κανει οικογενεια κι εγω ειμαι σε αλλη σχεση, και οι δυο πολυ ευτυχισμενοι! Ολοι που βρισκονται σε (κυριως) μακροχρονια σχεση, δισταζουν να χωρισουν, επειδη φοβουνται οτι θα στεναχωρησουν το ταιρι τους, χωρις να συνειδοτοποιουν οτι με την τωρινη συμπεριφορα τους μπορει να τους πληγωνουν περισσοτερο και οσο περναει ο καιρος, απλα σπαταλουν το χρονο του αλλου! Ειναι εγωιστικο να νομιζουμε οτι ο αλλος δεν μπορει να γινει ευτυχισμενος χωρις εμας ή με καποιον αλλο! Μπορει στην αρχη να ειναι δυσκολο, αλλα η ζωη συνεχιζεται για ολους!
#6 Για να καταλάβω : Εσένα δεν σε ενοχλεί τόσο η πιθανότητα το αγόρι σου να είναι gay, αλλά περισσότερο ότι δεν έχει την ευκαιρία να πειραματιστεί για να μάθει, επειδή στέκεσαι εσύ εμπόδιο. Μάλιστα. Θέλεις την ευτυχία του φίλου σου; Ωραία. Τα βασικά τότε.Ξέρεις ότι είναι gay/bi. Τέλος. Είναι. Τί είδους συζήτηση μπορεί να γίνει πάνω σε αυτό αναρωτιέμαι! Δηλώσεις μόνο. Σου το είπε εμμέσως πλην σαφώς. Τί άλλο ήθελες δηλαδή να σου πει ο άνθρωπος, εφόσον σκόπευε να παραμείνει μαζί σου...; Και πώς να τον επηρέασες δηλαδή; Ως προς το γιατί προτιμά να είναι μαζί σου, το γιατί ήταν/είναι μαζί σου, το γιατί δεν ξέρει(ή παριστάνει πως δεν ξέρει) αν και τί είναι, το γιατί αρνείσθε και οι δυο κάτι που μιλάει μόνο του, αν τον γνωρίζεις καλά και γνωρίζεις καλά και την σχέση σας, τότε πιστεύω ότι όλες οι απαντήσεις υπάρχουν ήδη μέσα σου.
#2. Αγαπημένη ξαδέλφη καλωσόρισες στον ονειρικό κόσμο του νεο-Ελληνισμού όπου οποιοσδήποτε κακομοίρης θέλει να εξαλείψει αυτά τα φαινόμενα έρχεται αντιμέτωπος με ορδές δήθεν αριστερών/κομματόσκυλων/κοπριτών. Δες απλά τριγύρω σου: αυτή είναι η φύση του νεο-Έλληνα, φραπές και διορισμός χωρίς αξιοκρατικά κριτήρια.
Προσωπικά,δεν έχω αντιληφθεί κανέναν,κακομοίρη ή μη,να θέλει να εξαλείψει τέτοια φαινόμενα,εφ'όσον μιλάμε για πολιτικούς.Μπορεί να μην είμαι ιδιαίτερα οξυδερκής,δεν ξέρω.Κατά τα άλλα,όσο μεγαλύτερο το τσουβάλιασμα,τόσες περισσότερες ανακρίβειες χωρούν.Πολύ βολικά.
@3Όσο εξαιρετικό παιδί κι αν είναι, είναι προφανές ότι δεν ταιριάζετε καθόλου. Καλύτερα να το λήξετε όμορφα κι ωραία και να βρει αλλού την ευτυχία κι εσύ να νιώσεις ότι ζεις επιτέλους. Μην αισθάνεσαι ενοχές, ξέρεις τι θέλεις και δυστυχώς ο συγκεκριμένος άνθρωπος, όσο καλός κι αν είναι, δεν μπορεί να σου το δώσει, τόσο απλά.
#6 Μπορεί ο φίλος σου να σκεφτόταν ότι υπάρχει περίπτωση να είναι bisexual. Μπορεί να ισχύει αυτό που λες ως προς το gay αλλά μπορεί στο μυαλό του να είχε τις μύριες προκαταλήψεις. Δεν τον επηρέασες. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός κάποιου δεν επηρεάζεται από συζητήσεις ή από γνώμες άλλων, ακόμα κι αν αυτοί οι άλλοι είναι πρόσωπα πολύ αγαπητά μας. Μην έχεις ενοχές, ούτε τύψεις.
Πάντως, για να τα λέμε και όλα: Ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν επηρεάζεται από το περιβάλλον και τις γνώμες των άλλων. Το αν θα τον αποδεχθείς, αν θα τον ομολογήσεις στον εαυτό σου και στους άλλους κλπ., εντούτοις , επηρεάζεται σχεδόν μόνο από το περιβάλλον. Αλλιώς δεν θα υπήρχαν άνθρωποι με καταπιεσμένη σεξουαλικότητα και θα ζούσαμε σε έναν καλύτερο κόσμο.
Συμφωνώ, απλώς λέω ότι δε μπορούμε να ξέρουμε αν τον επηρέασε ή όχι. Έχουμε διαβάσει εδώ γράμματα από ανθρώπους που διαμόρφωσαν για μήνες ή χρόνια τη ζωή τους με βάση μια γνωριμία λίγων εβδομάδων. Δεν αποτελεί παράδοξο να τον επηρέασε η σχέση με έναν άνθρωπο που είναι μαζί 5 χρόνια και είναι σημαντικός για τη ζωή του, και που φαίνεται ότι του έχει φερθεί πολύ καλά.
Θα φανώ κακός, αλλά απορώ για ποιο λόγο μπαίνεις στον κόπο και απαντάς σε ερωτήσεις στυλ #4. Ξεκάθαρα πράγματα, ακόμα και αυτή που έστειλε την ερώτηση αν όλο το σκηνικό είχε παιχτεί στην κολλητή της θα έβλεπε πόσο πασιφανή είναι τα πράγματα. Προσωπική προτίμηση, περισσότερες ερωτήσεις στυλ #1, #2 κλπ παρά κουραστικές ερωτήσεις που χώρισαν τα ξαναφτιαξαν πηδηχτηκαν ενδιαμεσα μετα τα φτιαξανε με τα αδερφια τους και τωρα σκεφτονται αν πρεπει να χωρίσουν.
Δεν συμφωνώ, το ότι εσένα σε κουράζει η αφέλεια κάποιου ή ο ρομαντισμός του, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να ακούγεται η φωνή του σε ένα μπλογκ που ενθαρρύνει όλων των ειδών των ερωτήσεων.Η Αμπα υποτίθεται ότι λύνει πάσης φύσεως απορίες, άρα το σχόλιο σου είναι άστοχο εκ των πραγμάτων. Αν βαριέσαι απλώς τις προσπερνάς και διαβάζεις αυτές που σε ενδιαφέρουν. Έχεις δικαίωμα στις προτιμήσεις σου, σαφώς, αλλά το μπλογκ έχει άλλο χαρακτήρα. Προσωπικά με διασκεδάζουν αφάνταστα αυτέςς οι ερωτήσεις και είναι ένας από τους λόγους που διαβάζω την Αμπα.
@εξηγήινη Δεν με ενοχλεί ο ρομαντισμός κάποιου, ίσα ίσα πιστεύω ότι περισσότερο ρομαντισμό έχει η ερώτηση #2 παρά το αλαλούμ της #4. .Αυτό κάνω τόσο καιρό, προσωπική άποψη εξέφρασα, γι αυτό είναι και τα σχόλια πιστεύω. :)
Όπως λες και εσύ "ΑΝ το σκηνικό είχε παιχτεί στην κολλητή της => ΘΑ έβλεπε πόσο πασιφανή είναι τα πράγματα". Αλλά η ιστορία δεν αφορα τρίτο πρόσωπο, αλλά την ίδια, δηλαδή η υπόθεση που θέτεις δεν πληρούται, οπότε και δεν βλέπει την απάντηση. (Νομίζω αυτό το κάνουμε όλοι λίγο πολύ).Δεν συμφωνώ με την ιδέα της λογοκρισίας των ερωτήσεων. Ό, τι και να ρωτάει ο καθένας, πάει να πει πως γι' αυτόν είναι σημαντικό. Καταλαβαίνω ότι για πολλούς κάποια πράγματα φαίνονται αυτονόητα, αλλά για να ρωτάει κάποιος, πάει να πει πως για εκείνον δεν είναι. Άρα θα πρέπει να τον βοηθήσουμε κάπως. Επίσης η α, μπα, όπως δηλώνει στους αναγνώστες της: "λύνει απορίες και προβληματισμούς αισθηματικής, πολιτικής, επαγγελματικής, σελεμπριτικής ή οποιασδήποτε άλλης φύσης." Π.χ. μπορεί κάποιοι να πουν ότι μια συζήτηση για την Οδύσσεια του Joyce έχει μεγαλύτερη αξία από μια συζήτηση για το αν θα ξαναγυρίσει ο Τάκης που πήγε να πάρει τσιγάρα εδώ και ένα μήνα, αλλά δεν βρισκόμαστε σε λογοτεχνικό forum για να έχουμε τέτοιες απαιτήσεις.Υ.Γ. Λατρεύω το avatar σου!! Λατρεύω City Lights και Charlie Chaplin <3
@khadija.dΦυσικά και κάποτε χρειάζεται η γνώμη κάποιου έξω από τον χορό.Προσωπικά όμως πιστεύω πως το νόημα της στήλης δεν είναι μόνο να απαντήσει στον αποστολέα της ερώτησης, αλλά και να διδάξει/ευαισθητοποιήσει/προβληματίσει/περάσει κάποιο μήνυμα και σε εμάς που διαβάζουμε την στήλη. Γι αυτό βρίσκω αυτές τις ερωτήσεις τύπου #2 πιο διδακτικές και χρήσιμες, όπως και πιο ενδιαφέρουσες για τα γούστα μου. Χαίρομαι πάρα πολύ για το υγ!
@2Η δίψα για γνώση και μάθηση και αυτοβελτίωση δεν σβήνει ποτέ αλλά είναι κάτι που δεν θα καταλάβουν ποτέ όσοι δεν την έχουν. Ελάχιστοι παιδαγωγοί θα έπρεπε να λέγονται έτσι, γι'αυτό και έχουν χάσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας και είναι πολύ κρίμα. Έγιναν κι αυτοί δημόσιοι υπάλληλοι που βολεύτηκαν στη θεσούλα τους και έχασαν το εσωτερικό τους κίνητρο όπως λες κι εσύ. Πάντα όμως υπάρχει αυτός ο ένας που ξεωρίζει και φτάνεις να τον μνημονεύεις ακόμα και μετά από 30 χρόνια με νοσταλγία. Αυτός είναι και ο δικός μου στόχος ως καθηγήτρια (του ιδιωτικού τομέα): να με θυμούνται τα παιδάκια και να λένε ότι αγάπησαν τα Αγγλικά εξαιτίας μου (όπως και μου έχουν πει αρκετές φορές). Να συνεισφέρουμε κάτι θετικό στην παιδική τους ηλικία, μόνο αυτό μπορούμε να κάνουμε.
#Εξωγήινη κόψε κάτι με τους ιδιωτικούς και τους δημόσιους εκπαιδευτικούς, δε θα βγάλουμε να τις μετρήσουμε. Υπάρχουν πολλοί καλοί και επικίνδυνα κακοί και στα δύο. Οι ταμπέλες και οι προκαταλήψεις απέναντι σε συγκεκριμένους κλάδους, ομάδες ανθρώπων κοκ θα μας φαν σ'αυτή τη χώρα.Υποσημείωση απλά για την ιστορία: Όσο δούλευα με εξαιρετικούς αλλα και κάποιους απαράδεκτους συναδέλφους σε κορυφαίο Ινστιτούτο ξένων Γλωσσών (κουιζ) δε θυμάμαι κανέναν να λιώνει στα μεταπτυχιακά ή να είναι αυτό που λέμε βιβλιοφάγος. Στο δημόσιο που κυκλοφορώ τα τελευταία χρόνια, διαπίστωσα οτι δεν είμαι καμιά φωτεινή εξαίρεση με το μεταπτυχιακό του κ..λου, ε, συγνώμη του ΕΑΠ ήθελα να πω, που μόστραρα όλο καμάρι. Φυσικά δε λέω οτι το μεταπτυχιακό δείχνει κάτι (αντίθετα, φοβάμαι), απλά επειδή αναφέρθηκε στην ερώτηση. Στον άνθρωπο είναι (όπου κι αν εργάζεται). Τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς φίλτατη ξενόγλωσση!