Στο σημερινό «Α μπα»: πελαγωμένη

Στο σημερινό «Α μπα»: πελαγωμένη Facebook Twitter
11

__________________
1.


Ειμαι 17 χρονων και απολυτα μπερδεμενη. Ποτε η φιλια περνα τα ορια της φιλιας και πλησιαζει τα ορια του ερωτα;;;- Απροσδιοριστη

Αγαπητή δεκαεφτάχρονη, είναι πολύ λογικό να είσαι απόλυτα μπερδεμένη. Ο λόγος που είσαι μπερδεμένη είναι ότι έχεις λάβει παραπλανητικές πληροφορίες και δεδομένα, και τώρα δυσκολεύεσαι να βγάλεις λογικά συμπεράσματα. Το καταλαβαίνεις, αλλά δεν ξέρεις τι συμβαίνει, επειδή ίσως δεν σε έχει βοηθήσει κανείς να αμφισβητήσεις ό,τι θεωρείς δεδομένο. Επέτρεψε μου να έχω την τιμή να σε διευκολύνω, παρουσιάζοντας τα πράγματα με κίνδυνο να μπερδευτείς ακόμη περισσότερο.


Σε αντίθεση με ό,τι έχεις μάθει ως τώρα, και ό,τι πρόκειται κατά πάσα πιθανότητα να ακούς μέχρι να πεθάνεις, η απάντηση αυτής της ερώτησης είναι αρκετά απλή:


1. Η φιλία και ο έρωτας δεν είναι δύο αντικρουόμενα ή διακεκριμένα στάδια μιας σχέσης, δεν έχουν υποχρεωτικά σύνορα μεταξύ τους. Αντιθέτως, όταν συνυπάρχουν, ο ψυχικός δεσμός είναι εξαιρετικά ισχυρός.


2. Όταν κάποιος σου γυαλίζει και σκέφτεσαι να τον γδύσεις, δεν σημαίνει ότι είσαι ερωτευμένη μαζί του.


Η ιδέα ότι η φιλία είναι κάτι διαφορετικό από τον έρωτα, ότι χρονικά προηγείται του έρωτα, ότι είναι «πιο αγνή» από τον έρωτα, ή ότι «κινδυνεύει να χαλάσει» από τον έρωτα, είναι μια ιδέα που σου έχει γίνει κλύσμα από τότε που ήσουν παιδάκι, και σου φαίνεται πανίσχυρη και δεδομένη όπως η βαρύτητα. Η ιδέα ότι όταν αρχίζεις να βλέπεις κάποιον ερωτικά, όταν λιγουρεύεσαι κάπως, και το σώμα σου και το μυαλό σου στέλνουν μηνύματα «κοίτα τι ωραίο λουκουμάκι» είναι αυτόματα έρωτας, είναι επίσης κάτι που σου έχουν μάθει.


Κι όμως, είναι λάθος. Είναι εντελώς λάθος, αλλά δεν σου έχουν μπει στο μυαλό κατά λάθος. Είναι ιδέες που κυριαρχούν και ο στόχος είναι ο έλεγχος της σεξουαλικότητας, αρχικά των νέων, και πιο ειδικά, και αρκετά πιο συντεταγμένα, ο έλεγχος της γυναικείας σεξουαλικότητας.


Πιστεύοντας ότι η ερωτική σχέση είναι κάτι διαφορετικό από τη φιλία, και ότι το σεξ χαλάει μια φιλία, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι το σεξ είναι κάτι κακό, που χαλάει κάτι αγνό, άρα πρέπει να το κάνουμε μετά από πάρα πολλή περίσκεψη, με τεράστιο δισταγμό, και μόνο αν είμαστε ερωτευμένες. Όταν οι γυναίκες ήταν κλειδωμένες στα σπίτια δεν είχε και πολλή σημασία, γιατί ακόμη και αυτές που αμφισβητούσαν αυτές τις θεωρίες, δεν είχαν διέξοδο. Τώρα όμως υπάρχει ελευθερία κινήσεων. Η ελευθερία, σε συνδυασμό με τα μηνύματα που δεν έχουν αλλάξει ιδιαίτερα από το 1940 μέχρι σήμερα, δημιουργούν σύγχυση στις νέες κοπέλες, ακόμη και στις όχι τόσο νέες.


Η πεποίθηση ότι η φιλία και ο έρωτας είναι κάτι διαφορετικό κάνει κάποιες γυναίκες να διαλέγουν για σύντροφο ανθρώπους που δεν θα έκαναν φίλους, μια πρακτική καταστροφική για τις σχέσεις τους. Επίσης, η ιδέα ότι η σωματική έλξη ισούται με έρωτα τις κάνει να νομίζουν ότι ερωτεύονται αυτούς τους άντρες, που δεν θα έκαναν φίλους. Δύσκολα γίνεται να κάνεις χειρότερη επιλογή για τη ζωή σου.


Πρόσεχε, είσαι ακόμα μικρή και έχεις πολλά περιθώρια να κάνεις καλύτερες επιλογές από τις προηγούμενες γενιές. Η φιλία μαζί με τον έρωτα είναι ευλογία. Ο σύντροφος σου μπορεί να είναι Θεός, αλλά είναι ακόμη καλύτερα αν εκτός από Θεός, είναι κάποιος με τον οποίο μπορείς και θέλεις να αποκτήσεις κοινές εμπειρίες, σε ταξίδια, σε συζητήσεις, πίνοντας ποτά, κάνοντας ωραίες βόλτες, χωρίς όμως να υπάρχει η εκβιαστική αναγκαιότητα του κατεπείγοντος που συνοδεύει τα αρχικά στάδια ενός έρωτα, αλλά επειδή ταιριάζετε σαν άνθρωποι. Επίσης: μην βιάζεσαι να χαρακτηρίσεις ένα συναίσθημα ως έρωτα, να είσαι διστακτική όπως με τη λέξη αγάπη, όπως και με τη λέξη φιλία. Υπάρχουν πάρα πολλά στάδια και πάρα πολλές αποχρώσεις. Η σωματική έλξη είναι πανίσχυρη, είναι ένστικτο επιβίωσης, η ένταση είναι αβάσταχτη, αλλά δεν είναι απαραίτητα έρωτας, και δεν είναι κατώτερη από αυτόν. Είναι επίσης σοβαρή υπόθεση, και το ίδιο - απόλυτα- αξιοσέβαστη, η λειτουργία αυτή είναι η ουσία της ζωής, της ανθρώπινης ύπαρξης. Δεν χρειάζεται να ντρέπεσαι που τη νιώθεις, είναι ένα σήμα ότι λειτουργείς θαυμάσια ως άνθρωπος, με απόλυτα υγιή τρόπο. Μείνε σε αυτό το στάδιο όσο χρειάζεται, όσο θέλεις, και για όσο νιώθεις άνετα, πριν ανοιχτείς σε κάποιον περισσότερο, και κυρίως, πριν του δώσεις πρόσβαση στην ψυχική σου διάθεση. Μπορείς να διασκεδάσεις, να ζήσεις και να αποκτήσεις εμπειρίες, προστατεύοντας παράλληλα τον εαυτό σου.


Θα μπορούσα να γράψω βιβλίο με το θέμα, αλλά κάπου πρέπει να σταματήσω. Αγαπητή δεκαεφτάχρονη, μακάρι να κατάφερνα να τα γράψω πιο απλά και πιο πειστικά. Σε θερμοπαρακαλώ να μην απορρίψεις αυτές τις ιδέες πριν τις σκεφτείς καλά.

_________________

2.

Αγαπητή Α μπα

έχει ένα χρόνο που βγήκα από την δυόμισι ετών , πρώτη και τελευταία σχέση μου. Μέσα σ' αυτό το χρόνο σκέφτηκα εξωφρενικά πολύ τα πάντα γύρω από την παρούσα ( απούσα στην προκειμένη) σχέση: τα λάθη μου, τα λάθη του, διαφορετικούς χειρισμούς που θα εφάρμοζα με τις μετέπειτα γνώσεις που απέκτησα... Μπορεί να υποθέσει κανείς ότι τα κάτωθι συμβαίνουν επειδή δεν έχει προκύψει κάτι σταθερό καινούριο αλλά , εξωτερική ακροάτρια ούσα, πες μου : είμαι σαχλή όταν φτάνω ξανά και ξανά στο συμπέρασμα ότι είναι ο άνθρωπος μου; Απ' όπου και να το δεις. Οι ευαισθησίες, τα κοινά όνειρα, το ποιόν αυτού του ανθρώπου με όλη τη σημασία της λέξης, η απίστευτη χημεία στο σεξ. Μου κάνει εντύπωση που από πλευράς μου (και μάλλον και δική του αν κρίνω από τη μία φορά που βγήκαμε μετά το χωρισμό) δεν κρατήσαμε κακία κι έχουμε να διηγηθούμε μόνο τα πολύ όμορφα της σχέσης αλλά την ίδια στιγμή είμαστε παντελώς εκτός ο ένας απ' τη ζωή του άλλου. Δεν επιδιώχθηκε ούτε η απειροελάχιστη επαφή παρ' όλο που εγώ πέθανα χίλιες φορές μέσα μου κι αυτός (μάθαινα από μισόλογα άλλων) ξεκινούσε τη μία περιπέτεια μετά την άλλη (κι εκεί ήταν που κατέληξα ότι σημαντικός παράγοντας στο χωρισμό ήταν κι η επιθυμία του για εμπειρίες). Χρησιμοποιώ τα λόγια σου και τα λαμβάνω σοβαρά υπ' όψη «Η απουσία μηνύματος είναι ένα μήνυμα, κι εσύ κάνεις ότι δεν το άκουσες» γιατί το ζήτημά μου είναι το εξής :
μην έχοντας καμία επαφή αλλά έχοντας πίστη σε αυτό που είχαμε μαζί, είναι συνετό να ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα ξανασυναντηθούμε;
Με βαθιά εκτίμηση,
Αλεπού

Δεν είσαι σαχλή που πιστεύεις ότι είναι ο άνθρωπος σου. Είσαι εγωίστρια, με την πιο αθώα έννοια. Το πιστεύεις επειδή το αποφάσισες. Είναι η άποψη σου, που είναι χωρίς ισχύ. Είναι σα να λες «θα αγοράσω αυτό το σπίτι των ονείρων μου» με χαρτονομίσματα από τη Monopoly.

 

Οι σχέσεις δεν σχηματίζονται με μονομερείς αποφάσεις. Οι σχέσεις υπάρχουν επειδή συμμετέχουν και οι δύο πλευρές (ή τρεις ή περισσότερες, ανάλογα με το γεωγραφικό πλάτος, μήκος, και θρησκευτικό δόγμα). Αν δεν υπάρχει συμμετοχή, δεν υπάρχει σχέση. Δεν είναι ο άνθρωπος σου, και αυτό είναι αυταπόδεικτο. Δεν είναι, γιατί δεν είναι, επειδή δεν είναι. Δεν είναι ο άνθρωπος σου, επειδή δεν είναι ο άνθρωπος σου. Άλλο τι θα ήθελες να είναι.


Οι νοητικές ακροβασίες που κάνεις, οι σκέψεις στις οποίες «καταλήγεις», είναι μαγική σκέψη. Προσπαθείς μέσω της σκέψης να κάνεις πραγματικότητα κάτι που δεν υπάρχει, ενώ η πραγματικότητα και η λογική σου λένε κάτι άλλο. Όταν εγκαταλείψεις αυτό τον μάταιο δρόμο, που είναι ένα αναγκαίο μερικές φορές στάδιο για να ξεπεράσει κανείς έναν χωρισμό, θα εκτιμήσεις καλύτερα και πιο ρεαλιστικά το πόσο τέλεια ταιριάζατε, πόσο φανταστικό ήταν το σεξ, και πόσο μοναδικό ήταν το ποιόν αυτού του ανθρώπου.


Αν και όλα τα παραπάνω δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να ξανασυναντηθείτε, η τελευταία ερώτηση μπορεί να απαντηθεί με αυτοπεποίθηση μόνο από χαρτορίχτρα ή αστρολόγο.

__________________
3.


Γιατί όταν προσπαθώ να σκεφτώ τα θετικά στοιχεία των φίλων μου, μου έρχονται κατευθείαν(κατευθείαν όμως!) στο μυαλό τα αρνητικά τους και δυσκολεύομαι να βρω τα θετικά τους;- mean girl

Γιατί τα αρνητικά σε κάνουν να νιώθεις ανώτερη τους, ενώ τα θετικά τους σου ερεθίζουν το αίσθημα κατωτερότητας;


Το παραπάνω είναι μια υπόθεση, αλλά ό,τι κάνουμε, από τον εαυτό μας ξεκινάει και για τον εαυτό μας το κάνουμε.

__________________
4.

Αγαπητή Α,μπα,
εσύ που πάντα εχεις μια συμβουλή για όλους και τα λες και ωραία και κοφτά και αποφασιστικά, νιωθεις ασφαλεια και ηρεμία με την πάρτη σου σε ενα καλο ποσοστο χρόνου?
Γιατι κι εγω εχω αποκτησει καπως το ρόλο συμβουλάτορα προς σχεδον όλες τις φιλες μου, ακομη και στη μανα μου και ολοι ανεξαιρετως μου λενε οτι τα λεω και πολυ ωραια (+εσυ θα πρεπε να γινεις δικηγορος, φιλοσοφος, κτλ κτλ) αλλα εχω το εξης προβλημα:
Απολαμβανω να τα σκεφτομαι και να τα οργανωνω στο κεφαλι μου με συμβολισμους και μεταφορες και σωστες και λογικες ερμηνειες αλλα στην εφαρμογή για τον εαυτό μου είτε απλά τα ξεχναω την κρισιμη στιγμη, είτε μπαινω σε μια περιεργη άλυτη λουπα αυτοπροφητειας-αυτοεπαναληψης (πολυ κουραστικο). Αυτο με εχει κανει να ακουω περισσοτερο και να μιλαω λιγοτερο γιατι νομιζω η λογική μου αν και λογικότατη, εμενα προσωπικά δε με βοηθάει καθόλου! Μαλλον με εγκλωβίζει ..
Επίσης σε μια εντελως ασχετη βαση, θεωρω οτι το κλίμα στις αρχιτεκτονικές σχολές είναι ανταγωνιστικό μέχρι αηδίας και ότι τελικά στα τελευταία έτη αυτό επηρεάζει την ελευθερη, πρωτότυπη και δημιουργική σκέψη και διάθεση όλων εκεί μέσα. Δεν θελω να ειμαι ισοπεδωτική, αλλα ας πουμε οτι οσο λιγότερο ασχολείσαι με το ανταγωνιστικό κομμάτι της σχολής, τόσο πιστεύω ότι ωφελείσαι. (ω ναι εδω αρχιτεκτονική)

με εκτίμηση!- τάδε_δείνα

Πω πω, αυτό που έγραψες ήταν ένα μίνι ταξίδι χρόνου στα φοιτητικά χρόνια αρχιτεκτονικής, και δεν αναφέρομαι στην τελευταία παράγραφο. Σε όλες τις σχολές υπάρχει κλίμα ανταγωνισμού, όσο πιο απαιτητική και κατά τας Γραφάς, «καλή σχολή», τόσο πιο έντονο το κλίμα. Δεν καταλαβαίνω γιατί αυτό εμποδίζει την ελεύθερη και δημιουργική σκέψη, κάποιος μπορεί να έλεγε ότι την προωθεί. Τέλος πάντων, αυτό είναι μεγάλη κουβέντα με καλά επιχειρήματα και για τις δύο πλευρές.


Τα προηγούμενα όμως, και θα σε στενοχωρήσω λίγο, συγχώρησε με, είναι απολύτως αναμενόμενα για φοιτήτρια αρχιτεκτονικής. Μιλάω περισσότερο για τον τρόπο που τα γράφεις, όχι για αυτά που γράφεις. Ο τρόπος με τον οποίο νομίζεις ότι πρέπει να σκέφτεσαι, μετά από τις άπειρες εξυπνάδες ή τις δήθεν εξυπνάδες που έχεις ακούσει και διαβάσει στα πλαίσια των σπουδών και εντός του περιρρέοντος κλίματος των νεαρών αρχιτεκτόνων, είναι πιο πιθανό να σε έχει εγκλωβίσει.


Αυτό που γράφεις είναι θολό και αόριστο, εκ προθέσεως, όχι επειδή είναι περίπλοκο το θέμα, αλλά επειδή θεωρείς αυτονόητο να μιλάς με τέτοιο τρόπο. Η «περίεργη άλυτη λούπα αυτοπροφητείας- αυτοεπανάληψης» που οδηγεί στο αποτέλεσμα να «μη σε βοηθάει η λογική μου, αν και είναι λογικότατη», για σένα κάτι σημαίνει, αλλά σε κάποιον που σε διαβάζει, είναι αλαμπουρνέζικα. Θα μπορούσα να κάνω δικές μου υποθέσεις για να ερμηνεύσω τι είναι αυτό που λες, αλλά θα είναι σα να αναγνωρίζω σχήματα ψαριών και σπιτιών στα σύννεφα. Όποιος το διαβάσει, κάπως θα το ερμηνεύσει, και επειδή θα είναι η δική του ερμηνεία, φυσικά θα συμφωνεί με αυτή, συμπέρασμα: έχεις πάντα δίκιο, θα έπρεπε να είσαι φιλόσοφος!


Αν αυτό που εννοείς είναι ότι όταν ασχολείσαι με τα προβλήματα των άλλων η ανάλυση είναι εύκολη, αλλά όταν πρόκειται για τα δικά σου προβλήματα, δεν βλέπεις το ίδιο καθαρά, α) γιατί δεν γράφεις αυτό, να τελειώνουμε και β) εννοείται, και συμβαίνει σε όλους. Για ποιο λόγο πάνε οι ψυχαναλυτές σε ψυχαναλυτή;


Δεν αμφισβητώ ότι μπορεί να έχεις ταλέντο στις ερμηνείες, ή να είσαι λογικός άνθρωπος που βγάζει σωστά και χρήσιμα συμπεράσματα. Σύμφωνα με τα γραφόμενα σου, αυτό πιστεύεις για τον εαυτό σου, και σου το λένε κι άλλοι. Αυτά που έγραψα είναι δικές μου, αυθόρμητες σκέψεις, που βασίζονται σε μια αίσθηση, σε ένστικτο, και όχι σε στοιχεία. Σου προτείνω ένα τεστ, για να εξακριβώσεις πόσο έξω έπεσα. Την επόμενη φορά, ή κάποια φορά που θα σου ζητήσουν συμβουλές, προσπάθησε να οργανώσεις τη σκέψη σου πριν μιλήσεις ώστε να χρειαστεί μόνο μια πρόταση, που θα ξεκινάει ως «εγώ πιστεύω ότι πρέπει να κάνεις/να πεις/ ..., και αυτό το λέω επειδή ...», δηλαδή με έναν τρόπο που να μην αφήνει περιθώριο στον άλλον να ερμηνεύσει αυτό που λες όπως θέλει. Δες αντιδράσεις. Αν εξακολουθούν να σε λένε φιλόσοφο, τότε είσαι.


Σχετικά με την προσωπική ερώτηση: δεν δίνω συμβουλές. Δεν λέω σε κανέναν τι να κάνει (εξαιρώ την απάντηση 1, αλλά ήταν πολύ κρίσιμο το θέμα, και είμαι πολύ σίγουρη για αυτά που έγραψα). Κανείς δεν μου έχει πει «έκανα αυτό που είπες και σώθηκα/με κατέστρεψες». Μου έχουν πει άλλα, πιο άκομψα, αλλά άλλης φύσης  Αναλύω κάθε ερώτηση από τη δική μου πλευρά, γράφοντας όσα προκύπτουν από τον τρόπο που έχει γραφτεί μια ερώτηση. Αναφέρομαι στα κίνητρα, στον μηχανισμό της ερώτησης, κοινώς, γράφω την αποψάρα μου για διάφορα θέματα, και έχω την τιμή να έχω αναγνώστες. Η αποψάρα μου υπάρχει και εντός μου, και ναι, είναι η ίδια. Αυτά που γράφω, αυτά σκέφτομαι, αυτά λέω και live. Όταν εντοπίζω σε αδυναμία ή σε μειονέκτημα, είναι επειδή αναγνωρίζω μια μορφή της ίδιας αδυναμίας ή του ίδιου μειονεκτήματος μέσα μου. Προειδοποιώ τους άλλους όχι επειδή τα κάνω όλα σωστά, αλλά επειδή έχω κάνει τα ίδια λάθη, και ακόμη χειρότερα.

__________________
5.


Θα μπω γρηγορα στο ψητο για να μη σε κουραζω και σενα και διαβαζεις κατεβατα!
Πριν απο καμια εβδομαδα και ενω προσπαθουσα να ξεφυγω απο μια περιεργη φαση αρνησης για τα παντα που περνουσα γνωρισα ενα παιδι!Με τα πολλα η συζητηση κατεληξε στο οτι ειναι bi και ψαχνει εναν "φιλο" που θα περναει χρονο μαζι του,θα κανουν πραγματα μαζι,θα κοιμουνται μαζι κτλ χωρις αυτο ομως να ονομαζεται σχεση και ταυτοχρονα αυτος να κανει κατι και με καποια που του αρεσει!Ολα καλα θα μου πεις μεχρι εδω,μονο που εγω τον εχω καψουρευτει αρκετα(ισως επειδη ηταν ο ανθρωπος που με εβγαλε απο το λιθαργο της καθημερινοτητας) αλλα ετσι συνεβη!Τι μου προτεινεις?Να το συνεχισω μαζι του αφου περναω καλα και με κανει ευτυχισμενο η ως τωρα φαση η να βρω κατι αλλο?(μια συντομη απαντηση θα μου ηταν χρησιμη)!- ΑναποφασιστοςΔ

Δεν είναι μπαρ, για να σου το προτείνω. Μιλάς για μια προσωπική σου επιλογή, δεν θα ζήσω εγώ τα αποτελέσματα, δεν μπορώ να σου «προτείνω», δεν μπορώ να σου πω τι θα έκανα εγώ γιατί δεν μπορώ καν να μπω στη θέση σου, γιατί δεν ξέρω ούτε εσένα, ούτε αυτόν. Έχει κάποια ηθική υπόσταση η ερώτηση; Αν ρωτάς τι είναι «σωστό», η άποψη μου είναι ότι θα αδιαφορούσα παντελώς για αυτή τη διάσταση, είσαστε όλοι ελεύθεροι να κάνετε ό,τι θέλετε, απ' όλες τις απόψεις.


Συνάντησες κάποιον που σου πρότεινε να έχετε ελεύθερη σχέση, δεν έχει σημασία ποιος είναι γκέι, ποιος είναι bi και ποιος πάει με ποιον. Μπορείς, θέλεις, καταλαβαίνεις τι σημαίνει; Αν πρέπει οπωσδήποτε να κάνω μια πρόταση, αυτή θα είναι ότι αν το δεχτείς, τότε να είναι με ίσους όρους, γιατί αν πιστεύω σε κάτι 100%, είναι ότι πρέπει πάντα να διεκδικείς την ισοτιμία σε μια σχέση, αλλιώς μπαίνεις σε πολύ επικίνδυνα νερά. Δηλαδή αν αυτός έχει το ελεύθερο να κοιτάει δεξιά αριστερά, τότε θα το έχεις κι εσύ – ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ. Δεν θα το πεις χωρίς να το εννοείς, για να τον κρατήσεις, ελπίζοντας ότι θα αλλάξει κάτι στο μέλλον.

__________________
6.


Ποια είναι η γνώμη σου για το "Πλάτωνας, όχι προζακ" του Λου Μάρινοφ;- τινα

Όσο πιο απλουστευτική και καθησυχαστική είναι μια θεωρία, τόσο πιο απίθανο είναι να ισχύει. Συμβαίνει εξαιρετικά σπάνια να ισχύει κάτι που ακούγεται απλό και που καταρρίπτει ολόκληρα συστήματα επιστήμης και φιλοσοφίας. Τότε ο άξονας της γης αλλάζει μοίρες για μερικά δευτερόλεπτα, τόσο έντονα είναι τα αποτελέσματα, και οι άνθρωποι που γεννούν αυτές τις θεωρίες γίνονται ημίθεοι, γράφονται με χρυσά γράμματα στον κατάλογο με τους λόγους για να χαίρεσαι που είσαι άνθρωπος. Όταν πρόκειται για τέτοιες περιπτώσεις, είναι αδύνατον να μην το μάθει όλο το σύμπαν. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, μιλάμε για τσαρλατάνους.


Ο συγκεκριμένος το πάει σε meta επίπεδο, γιατί βγάζει άχρηστο έναν κλάδο κατηγορώντας για ανευθυνότητα αυθεντιών, μόνο για να αντικαταστήσει μια θεωρία με μια άλλη θεωρία, βάζοντας τον εαυτό του στη θέση της αυθεντίας. Επειδή είναι μάγκας; Περίπου, ναι, γι' αυτό. Πατώντας σε ένα κίνημα, μια ιδέα που προϋπήρχε, προσπαθεί να αυτοανακυρηχθεί αρχηγός. Για δόξα ή για κέρδος; Μάλλον και τα δύο.


Σε αυτές τις περιπτώσεις, αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι οι αντιδράσεις και τα σχόλια των ειδικών, γιατί μέσα από αυτά απευθύνονται στον μη ειδικευμένο κόσμο, και είναι πολύ καλές ευκαιρίες για να ξεστραβωθούμε λίγο οι υπόλοιποι που δεν έχουμε τα εργαλεία για να κατανοήσουμε τα επιστημονικά κείμενα. Όπως αυτό εδώ, για παράδειγμα. Ή αυτό. Κι αυτό, που είναι εκτενές και πολύπλευρο ρεπορτάζ.


__________________
7.


Καλησπερες και από μενα..πρωτη φορα σου στελνω αλλα πραγματικα χρειαζομαι μια γνωμη από καποιον που δεν με γνωριζει και ισως δει πιο ουδετερα το ολο θεμα.. Αρκετα προβληματα. Τα εχω σκατωσει ας πουμε στη ζωη μου..σπουδαζα σε άλλη πολη καποια χρονια, η οικογενεια μου εκανε τα αδυνατα δυνατα για να το καταφερει αυτό και εγω τους κοροιδεψα. Τους ειπα ψεμματα για τα μαθηματα επανειλημμένα μεχρι που εφτασα σε ένα σημειο να τα εχω παιξει και να μην ξερω από πού να πιαστω , τι να κανω. Τον τελευταιο χρονο ειχα σταματησει να πληρωνω τους λογαριασμους και ξοδευα τα λεφτα που μου εδιναν. Αυτά τα χρονια που ημουν εκτος, ειχα γνωρισει ένα παιδι.. γενικα τοσα χρονια τα πραγματα δεν ηταν ποτε σταθερα μεταξυ μας..κατι μεταξυ ερωτικου φιλικου με εμενα να πληγωνομαι επαναλαμβανομενα. Τον τελευταιο χρονο όμως περασε και αυτος στην ιδια πολη και από ένα σημειο και μετα καναμε σχεση.. Τα προβληματα ηταν και είναι πολλα στη σχεση μας, ειμαστε πολύ διαφορετικοι.. από τοτε που ηρθε και ειμαστε μαζι εγω αφοσιωθηκα πληρως, σχεδον παρατησα τη σχολη, εκανα τα μεγαλα εξοδα κτλ κτλ. Ειχα φτασει σε σημειο να σιχαινομαι τον εαυτο μου, να ζω μες στο αγχος συνεχεια και να σκεφτομαι την αυτοκτονια ως διεξοδο. Τωρα οι γονεις μου εμαθαν (από αλλου) τα παντα, γυρισα σπιτι και μου κανουν τη ζωη δυσκολη...και με το δικιο τους. Γενικα νοιωθω πολύ πιεσμενη , νοιωθω πολύ ασχημα για οσα εγιναν αλλα και ξελαφρωμενη. Φοβαμαι για την σχεση μου..ειναι ηλιθιο που μετα από όλα αυτά αυτό με απασχολει τοσο αλλα ετσι είναι. Φοβαμαι ότι αυτος θα αφησει την αποσταση να μας χωρισει..φοβαμαι ότι δε με αγαπαει αρκετα για να το προσπαθησει και εγω δεν μπορω να κανω κατι άλλο πλεον. Θελω να επανορθωσω για τα λαθη μου και να ξαναγυρισω στη σχολη.. δε ξερω όμως πως θα είναι τα πραγματα μεχρι τοτε..ειμαι σε απογνωση.

Νομίζω ότι καταλαβαίνεις πολλά περισσότερα από αυτά που γράφεις, αλλιώς δεν θα έστελνες την ερώτηση. Ασχολείσαι με τη «σχέση» για να μην ασχοληθείς με αυτά που ξέρεις ότι πρέπει να ασχοληθείς. Είναι αντιπερισπασμός.


Ευτυχώς που οι γονείς σου ξέρουν τι έγινε, αλλά δε νομίζω ότι ξέρουν τι να κάνουν για να σε βοηθήσουν. Δε νομίζω ότι έχουν καταλάβει. Ούτε εσύ, αλλά εσύ βρίσκεσαι στο μάτι του κυκλώνα. Τα ερωτικά θα λυθούν από μόνα τους, όταν λύσεις τα προβλήματα που προηγούνται.


Πρέπει να αναζητήσεις ψυχολόγο ή ψυχίατρο. Σου το λέω χωρίς περιστροφές, γιατί δεν υπάρχει άλλος δρόμος, ούτε άλλος τρόπος. Το κουβάρι που έχεις μέσα σου θα λυθεί με ψυχραιμία, και σωστή καθοδήγηση. Μην παιδεύεσαι άλλο μόνη σου, ζήτα βοήθεια από επαγγελματία. Ό,τι φαίνεται άλυτο και βουνό θα γίνει αντιμετωπίσιμο, και θα τα καταφέρεις μόνη σου, αλλά χρειάζεσαι βοήθεια. Μη ντραπείς να την αναζητήσεις, τη δουλειά έτσι κι αλλιώς εσύ θα την κάνεις.


11

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

9 σχόλια
#5Μόνο μην κάθεσαι στη σχέση με την ελπίδα να αλλάξει αυτός γνώμη για το τι είδους σχέση θέλει λες και είναι ταινία του Χόλιγουντ. Όσο είσαι συνειδητοποιημένος ότι μαζί σου θέλει ελεύθερη σχέση, όλα θα πάνε καλά ψυχολογικά για σένα. Αν ονειρεύεσαι ότι θα πάθει μετάλλαξη στην πορεία επειδή του έδωσες πλήρη ελευθερία και θα το εκτιμήσει μια μέρα και θα σε ανακηρύξει άνθρωπο της ζωής του και θα σου δώσει μονογαμία, μπορεί να απογοητευτείς τραγικά. Πάρα πολλοί πέφτουν σ'αυτή τη λούμπα, γι'αυτό το θέτω έτσι. Μας έχουν κακομάθει οι ρομαντικές ταινίες, τι να κάνουμε...
Λένα,στην ερώτηση 4,μεταξύ άλλων γράφεις και αυτό:"έχεις πάντα δίκιο, θα έπρεπε να είσαι φιλόσοφος!"Από που προκύπτει ότι οι φιλόσοφοι έχουν πάντα δίκιο;Με σκάλωσε πολύ αυτό το κομμάτι.Η απάντηση της ερώτησης 1,είναι η καλύτερη απάντηση που έχω διαβάσει μέχρι σήμερα.Εξαιρετική!
Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι είναι εξαιρετικά απίθανο να σου πει κάποιος ότι τα λες πολύ ωραία και ότι θα έπρεπε να γίνεις δικηγόρος ή φιλόσοφος, όταν του έχεις δώσει μια συμβουλή που δεν ήθελε να ακούσει ή με την οποία διαφωνεί.
Συμφωνώ με όλα όσα έγραψε η Αμπά στην ερώτηση 1. Συνοψίζοντας, τα όρια ανάμεσα στον έρωτα και στη φιλία είναι ρευστά και είναι πάντα. Μην προχωράτε σε δηλώσεις του στυλ "αποκλείεται να δούμε ο ένας τον άλλον ερωτικά". Όχι μόνο δεν αποκλείεται, συμβαίνει τουλάχιστον σε έναν από τους δύο σχεδόν πάντα. Επίσης, όταν πια βγείτε από τη ζώνη του μισό-μισό, να αναγνωρίσετε τον έρωτα, και να τον ζήσετε, χωρίς περιστροφές ενοχές και ενδιάμεσες καταστάσεις. Καμία φιλία δεν χαλάει με τον έρωτα ποτέ! Αυτό που χαλάει είναι το υποβόσκον φλερτ που μας αφήνει να φανταζόμαστε ότι ο άλλος είναι ένας μικρός μάγος. Όταν αποφασίσουμε ότι έχουμε σχέση και όχι "φιλία", συνειδητοποιούμε ότι ο άλλος είναι ένας κανονικός άνθρωπος. Και αυτό μπορεί να είναι και ωραίο!
Σε αυτή την περίπτωση προφανώς και υφίσταται! ίσα ίσα, φεύγει και το σεξουαλικό κομμάτι από τη μέση και είτε συνεχίζει είτε όχι και μπορείς πλέον να είσαι ή να μην είσαι φίλος με τον άλλον χωρίς να αναρωτιέσαι ΑΝ κάποτε θα μπορούσε να γίνει κάτι άλλο!
#2Και πες ότι ξανασυνεντιεστε μετά από μήνες-χρόνια. Περνάει ο καιρός, με κάθε εμπειρία αλλάζουμε και λιγο, ωριμάζουμε, παίζει να έχουμε και αλλα γούστα και μυαλά. Είναι πολυ πιθανό να τον δεις και να μην τον αναγνωρίσεις, να είναι διαφορετικός από παλιά. Πως εισαι σίγουρη ότι θα σου αρέσει και τότε ο τύπος;Επίσης, όσο κάθεσαι και τα σκέφτεσαι και τα ξανασκέφτεσαι ουσιαστικά πλαθεις μια εικόνα για αυτόν στον μυαλό σου, φτιαγμένη μόνο από τα θετικά στοιχεία που συγκρατησες (τα αρνητικά τα ξεχνάμε εύκολα). Καλό είναι το φίλτρο μας να είναι αυστηρό, αλλιώς απλώς μυθοποιουμε ανθρώπους.Τελικά, δεν ξερω κατα ποσό είναι ρεαλιστικό να περιμένεις ότι θα ξανασυνατησεις τον ίδιο σούπερ άντρα, το οποίο θα γουστάρεις τόσο όσο φαντάζεσαι τώρα. Ίσως καλύτερα να αφήσεις το παρελθόν στο παρελθόν, και να ασχοληθείς με τους καταπληκτικούς ανθρώπους που μπορεί να έχεις ήδη γύρω σου, αλλα δεν βλέπεις λόγω προσκόλλησης στον (μη διαθέσιμο) πρώην.