Κωνσταντίνος Καραμανλής προς Γερμανούς: «Εσείς που έχετε αιματοκυλήσει την Ευρώπη δύο φορές είστε πιό Ευρωπαίοι από εμάς;"

Κωνσταντίνος Καραμανλής προς Γερμανούς: «Εσείς που έχετε αιματοκυλήσει την Ευρώπη δύο φορές είστε πιό Ευρωπαίοι από εμάς;" Facebook Twitter
Ο τότε καγκελλάριος της Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή
15

Ίσως έχετε ακούσει ότι όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής διεκδικούσε να μπούμε σαν χώρα στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, όλοι οι ηγέτες των μεγάλων χωρών ήταν εναντίον της Ελλάδας, δεν θέλανε να μπει η Ελλάδα στην Κοινότητα. Πάει λοιπόν ο Καραμανλής να συναντήσει τον Schmidt- τον Καγκελάριο της Γερμανίας- και αυτός του λέει: «Ξέρετε, κύριε Καραμανλή, δεν έχετε τις οικονομικές προϋποθέσεις...». Και ο Καραμανλής –όπως μου είπε- του απάντησε: «Εσείς που έχετε αιματοκυλήσει την Ευρώπη δύο φορές, έχετε το δικαίωμα να είστε μέσα στην Κοινότητα και εμείς που δώσαμε τα φώτα σε όλους εσάς, θα είμαστε εκτός; Να ξέρετε, αυτό που σας λέω μεταξύ μας, τώρα που θα σταθούμε μπροστά στους δημοσιογράφους που μας περιμένουν έξω, θα το πω δημοσίως!».


Βγήκανε έξω, σταθήκανε μπροστά στους δημοσιογράφους –μου λέει ο Καραμανλής- και, πρώτος, δηλώνει ο Schmidt: «Είμαστε υπέρ της Ελλάδας, πρέπει να μπει στην Κοινότητα». Όταν μου το διηγήθηκε αυτό ο Καραμανλής, νόμιζα ότι έχει ωραιοποιήσει λίγο τα πράγματα... Περνάει ο καιρός, πρύτανης εγώ στη Σορβόννη, και μετά από χρόνια, με πιάνει ο Mitterand και μου λέει: «Κυρία Αρβελέρ, θα κάνω μια συνάντηση των αρχηγών της Ευρώπης θέλω να την κάνω στη Σορβόννη, σας παρακαλώ να προεδρεύσετε» -δεν επιτρέπαμε να προεδρεύσει μέσα στη Σορβόννη κανείς που δεν είχε σχέση με τη Σορβόννη. Έρχονται οι αρχηγοί των κρατών και σε μια στιγμή διαλείμματος με πιάνει ο Kohl –ήταν αυτός Καγκελάριος τότε- και μου λέει: Έχω ανάγκη από ένα ήσυχο γραφείο...πού ήσυχο, για μια ιδιωτική συνάντηση με τον Lubbers. Θέλω ένα γραφείο να είμαστε μόνοι μας, οι δυό μας». Του λέω, «Ακούστε, το μόνο γραφείο που είναι σίγουρο, είναι το δικό μου. Πάρτε το γραφείο μου». Του δίνω το γραφείο μου και βγαίνω έξω και βλέπω όλους αυτούς τους μεταφραστές και τους παρατρεχάμενους του Kohl να συζητούν και να περιμένουν τον Καγκελάριο να τελειώσει την συνάντηση του. Για να τους κάνω παρέα, πιάνω την κουβέντα μαζί τους και δεν ξέρω πως, έρχεται η κουβέντα και μου λέει ο βασικός μεταφραστής του Kohl: «Κυρία Αρβελέρ, έχετε ακούσει την ιστορία με τον Schmidt και τον δικό σας, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή;». «Ναι!», και αρχίζω να του την διηγούμαι όπως την είχα ακούσει από τον Καραμανλή. Τελειώνοντας, γυρίζει ο μεταφραστής και μου λέει: «Ακριβώς έτσι έγινε. Εγώ ήμουν αυτός που μετέφρασα αυτή τη φράση του Καραμανλή»!

_____

Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ, Μια μεγάλη Ελληνίδα, Συνομιλίες με τον Θανάση Λάλα, εκδ. Αρμός (σελ. 65-66)

15

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ντον Ντελίλο: «Άνθρωπος σε πτώση»

Το πίσω ράφι / «Άνθρωπος σε πτώση»: Το ρεαλιστικό έργο ενός από τους σπουδαιότερους εξερευνητές της μοντέρνας εποχής

Ο πολυβραβευμένος Ντον Ντελίλο γράφει για την ανάγκη των ανθρώπων να ανήκουν κάπου και να επικοινωνήσουν, όταν εισπράττουν από την Ιστορία οδύνη, απώλειες και χιλιάδες ερωτηματικά.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Αντώνης Καραμπατζός: Με έλκει ο μυθιστορηματικός κόσμος του Καραγάτση

The Book Lovers / Αντώνης Καραμπατζός: «Με έλκει ο μυθιστορηματικός κόσμος του Καραγάτση»

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με τον καθηγητή Αστικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Αντώνη Καραμπατζό για το πώς το έργο του Τζότζεφ Κόνραντ, του Φίλιπ Ρόθ ή η ποίηση του Κ.Π. Καβάφη ανοίγουν δρόμους στο συναίσθημα, στις ανθρώπινες σχέσεις και στην ιστορία.
THE LIFO TEAM
Ο θάνατος τής πήγαινε πολύ

Βιβλίο / Κάντι Ντάρλινγκ: Η συγκινητική ιστορία του τρανς ειδώλου και μούσας του Άντι Γουόρχολ

Η Κάντι Ντάρλινγκ προκαλούσε ανέκαθεν συμπάθεια και θαυμασμό, όχι τόσο για τα επιτεύγματά της στη σκηνή και τη μεγάλη οθόνη, όσο για την ομορφιά και την εύθραυστη αύρα της.
THE LIFO TEAM
Η Gen Z αγαπάει τη γιαγιά που πλέκει στο πανηγύρι του χωριού

The Happy Reader / Η Gen Z αγαπάει τη γιαγιά που πλέκει στο πανηγύρι του χωριού

Η Γενιά Ζ γράφει και διαβάζει, καταρρίπτοντας τα στερεότυπα. Βιογραφίες, ταξιδιωτικοί οδηγοί και υγεία οδηγούν τους Ευρωπαίους στα βιβλιοπωλεία. Οι γιοι του Μάρκες, Ροδρίγκο και Γκονζάλες, απολογούνται για το δικαίωμά τους στο έργο του πατέρα τους. Εκδοτικό γεγονός, η μετάφραση του πρώτου μυθιστορήματος του Τζέιμς Μπόλντουιν.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
«Teatro Grottesco»: Η γοτθική σκηνή της ζοφερής απελπισίας

Βιβλίο / «Teatro Grottesco»: Mια συλλογή σκοτεινών διηγημάτων από έναν μετρ του τρόμου

Κάποιοι ίσως τον γνωρίζουν από την πρώτη (και καλύτερη) σεζόν του «True Detective». Η βουτιά στις πλέον σκοτεινές πτυχές της υπαρξιακής φιλοσοφίας, η άκρως ζοφερή ατμόσφαιρα, η εικονοποιία που φλερτάρει με τη γοτθική αισθητική είναι χαρακτηριστικά του έργου του Τόμας Λιγκότι, η απουσία του οποίου από την ελληνική αγορά είναι τρανταχτή.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΤΣΑΠΡΑΪ́ΛΗΣ
Ακύλλας Καραζήσης: «Μου αρέσει η λογοτεχνία του Θανάση Βαλτινού γιατί δεν ξέρεις ποτέ τι είναι αλήθεια και τι ψέμα»

The Book Lovers / Ακύλλας Καραζήσης: «Μου αρέσει η λογοτεχνία του Θανάση Βαλτινού γιατί δεν ξέρεις τι είναι αλήθεια και τι ψέμα»

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητάει με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Ακύλλα Καραζήση για την αναγνωστική διαδρομή του, που ξεκινάει από τον «Τομ Σόγερ» και τη Θεσσαλονίκη, περνάει από τον ρομαντικό κόσμο της Χαϊδελβέργης και φτάνει στην Αθήνα του θεάτρου και των κειμένων.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Ιωάννα Τσιβάκου: «Δεν έχει χρόνο ο σημερινός άνθρωπος να γνωρίσει τον άλλον κι εδώ βρίσκεται η δυστυχία του»

Βιβλίο / Ιωάννα Τσιβάκου: «Δεν έχει χρόνο ο σημερινός άνθρωπος να γνωρίσει τον άλλον κι εδώ βρίσκεται η δυστυχία του»

Η συγγραφέας και ομότιμη καθηγήτρια Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου μιλά για την εποχή μας, τον χώρο της εκπαίδευσης και την ταυτότητα του νεοέλληνα.   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η άνοδος της δεξιάς συνδέεται με τις αποτυχίες της αριστεράς»

Βιβλίο / «Η άνοδος της δεξιάς συνδέεται με τις αποτυχίες της αριστεράς»

Ο Ντόναλντ Σασούν, ομότιμος καθηγητής Συγκριτικής Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου και άλλοτε στενός φίλος, συνεργάτης και επιμελητής των βιβλίων του Έρικ Χoμπσμπάουμ, μιλά στη LiFO.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η Κάλλας δεν ήταν τραγική φιγούρα και δεν εγκατέλειψε την καριέρα της για τον Ωνάση

Βιβλίο / Η Κάλλας δεν ήταν τραγική φιγούρα και δεν εγκατέλειψε την καριέρα της για τον Ωνάση

Η συγγραφέας του βιβλίου “Diva”, Ντέζι Γκούντγουιν, τονίζει με άρθρο της στον Guardian ότι το να χαρακτηρίζει κανείς τη ζωή της κορυφαίας τραγουδίστριας τραγική, σημαίνει ότι την αδικεί κατάφωρα.
THE LIFO TEAM
Η Θήβα που δεν ξέρουμε

Βιβλίο / Η Θήβα που δεν ξέρουμε

Ο Βρετανός ιστορικός Πολ Κάρτλετζ αποκαθιστά την ιστορική πόλη της αρχαιότητας που αντιμετώπιζαν υπεροπτικά οι Αθηναίοι. Δείχνει πώς τα θηβαϊκά θέματα επιβιώνουν στη σύγχρονη τέχνη, γράφει για τον Επαμεινώνδα που είχε έναν μόνο τραχύ μανδύα, παρουσιάζει την κοινωνία που δημιουργεί τον Ιερό Λόχο, ένα στρατιωτικό σώμα που αποτελείται αποκλειστικά από εραστές και ερώμενους.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ

σχόλια

9 σχόλια
Ο Σμιντ είπε στον Καραμανλή την απλή αλήθεια η οποία εξακολουθεί να υφίσταται και σήμερα αλλά ο Καραμανλής απάντησε όπως απαντάει κάποιος και στο καφενίο της γειτονιάς. Δηλαδή με το γνωστό για τους δυο παγκόσμιους πολέμους. Τρομερό κατόρθωμα.
Δεν εμπιεστεύομαι την κυρία Αρβελέρ. Άλλο αν είσαι ανεξάρτητος ιστορικός, άλλος Κινεζολόγος. άλλο Οθωμανολόγος. άλλο Σελτζουκολόγος και άλλο Βυζαντινολόγος.Μήπως η κυρία Αρβελέρ ήταν παρούσα και στην ατάκα που είπε ο "εθνάρχης" όταν έβγαλε την Ελλάδα από το ΝΑΤΟ και μετά παρακουλούσε ως ραγιάς να ξαναμπεί μέχρι το 1980; Τί είπε στους Αμερικάνους; Θα βγω και θα πω πως ρίξατε πυρηνικές βόμβες ατους Ιάπωνες;Ας είμαστε λογικοί.
Ποιος ήταν ηγετική φιγούρα? Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής της Μακρονήσου και της Γιάρου? Αυτός που το παρακράτος του σκότωσε το Γρηγόρη Λαμπράκη? Των εκλογών βίας και νοθείας του '61? Του φακελώματος στην ασφάλεια? Που στα χρόνια διακυβέρνησης του ξενιτεύτηκε όλος ο εργατικός πληθυσμός της χώρας? Του "η Κύπρος κείται μακράν"? Ή επειδή είπε ο Μίκης Θεοδωράκης το περιβόητο "Καραμανλής ή τανκς" δίνουμε συγχωροχάρτι και ξαφνικά γίνεται εθνάρχης? Οποιοσδήποτε ανατρέξει σε ιστορικά στοιχεία και σε μαρτυρίες, ακόμα και αμετανόητων δεξιών-αντικομμουνιστών, μπορεί να μάθει τα δύσκολα και μαύρα χρόνια της διακυβέρνησης του.Στην ΕΟΚ θα μπαίναμε με οποιοδήποτε πρόεδρο της Δημοκρατίας. Βρισκόμασταν 5 χρόνια μετά το Βιετνάμ και και την πτώση της χούντας και η Σοβιετική Ένωση όδευε προς το τέλος της, οπότε η ΕΟΚ αποτελούσε μονόδρομο. Το γεγονός ότι δεν "εκμεταλλευτήκαμε" και κακοδιαχειριστήκαμε την είσοδο μας το 1981, τα πακέτα Ντελόρ και τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης δεν είναι θέμα της κακής ΕΕ ή ΟΝΕ. Είναι θέμα κακοδιαχείρισης, κατασπατάλησης και κομματικών-πελατειακών σχέσεων πολιτών και κράτους. Οποιοσδήποτε μπορεί να αντιληφθεί ότι η ξαφνική οικονομική ευμάρεια του 1981-2008 ήταν μια τεράστια φούσκα, γιατί ουσιαστικά δεν είχε καμία υποδομή και βάση. Τέλος στο κομμάτι του ηγέτη να τονίσω πως οι 2-3 ηγετικές φιγούρες της Ελλάδος, αποτελούν ηγετικές μορφές σχεδόν κατά αποκλειστικότητα από αυτούς που τους ψήφιζαν. Στην υπόλοιπη Ευρώπη ηγέτες όπως ο Ντε Γκολ, ο Χελμουτ Κολ, ο Αλντο Μορο, ο Μακ Μιλαν χαίρουν πιο ευρείας αποδοχής, ενδεχομένως επειδή η εκλογή τους δεν επηρέαζε τόσο την πολιτική σταθερότητα ούτε τα συμφέροντα των οπαδών τους.
Συγγνώμη κύριοι και κυρίες που θα χαλάσω το αντιγερμανικό κλίμα αλλά οι κκ. Γερμανοί, Φινλανδοί, Γάλλοι κλπ. ήταν και είναι οι μόνοι που είναι διατεθειμένοι να συνεχίσουν να συζητούν την οικονομική διάσωση της Ελλάδας. Αν ήμασταν το 2009 εκτός Ε.Ε. θα είχαμε χρεοκοπήσει... Αυτό ακριβώς διέγνωσε και ο Τσίπρας προ τριμήνου και συμφώνησε με τους εταίρους. Γιατί συνεχίζει η ρητορική των "κακών" Γερμανών; Και εν τέλει ποιοί ακριβώς είναι οι καλοί; Οι Αμερικανοί που όταν φθάνει η κουβέντα στα λεφτά, σφυρίζουν αδιάφορα; Ή μήπως οι Ρώσοι που μετά τη Γεωργία και την Ουκρανία σπεύδουν να αιματοκυλίσουν και τη Συρία; Και στην τελική αν είμαστε μάγκες γιατί δεν μειώνουμε το δημόσιο χρέος μόνοι μας ώστε κάποια ευλογημένοι στιγμή να πάψουμε να παρακαλάμε για σβησίματα, δανεικά κ.α. και να πάψουμε να γυρίζουμε στις "αρένες του κόσμου" όπως έγραψε και ο Γκάτσος;
Παρ' όλ' αυτά, τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, το 2009 η χρεοκοπία δεν ήταν άτακτη... Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι συνέχισαν και συνεχίζουν να πληρώνονται (έστω και με μειωμένους μισθούς και συντάξεις). Επίσης δεν έκλεισαν οι τράπεζες (έστω και με capital controls)... Αυτά προσωπικά δεν τα λέω και λίγα... Μπορεί να έχουμε σφιχτεί πολύ αλλά δεν καταστραφήκαμε... Είναι κάτι κι αυτό... Για μένα τουλάχιστον.
Οι πολιτικοί άντρες εκείνης της γενιάς (παλιάς κοπής), προερχόμενοι από πραγματικά δύσκολες εποχές, ανδρωμένοι μέσα σε αυτές, ήταν μίας άλλης, διαφορετικής ποιότητας. Ήταν εκείνοι που δημιούργησαν την ΕΟΚ οραματιζόμενοι ένα, αληθινά, καλύτερο μέλλον για όλους μας. Μέχρι που ανέλαβαν τα τέκνα τους και ακόμη χειρότερα, τα εγγόνια τους. Οι μέχρι πριν μερικά χρόνια βουτυρένιοι, πουπουλένιοι-εκκολαπτόμενοι χαρτογιακάδες των κολεγίων, σημερινοί κυβερνήτες της Ευρώπης.....και μη χειρότερα!...
Οι πολιτικοί προέρχονται και εκλέγονται από το λαό (και την αστική τάξη). Συνέκρινε τους ανθρώπους τότε με σήμερα και θα δεις γιατί δε βγάζουμε πλέον τέτοιους πολιτικούς.
Ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς αισθάνονταν οτι μας κάνουν χάρη..Ο Τσίπρας το έριξε στη βλαχομαγκιά και τον αρχίσαν στις καλπαζιές και τα μπατσάκια..Οι πολιτικοί κάποτε είχαν ηγετική φυσιογνωμία, ενδιαφέρον για τη χώρα (τότε τη λέγανε πατρίδα και δε ντρέπονταν) και πάνω απ όλα...διαπραγματεύονταν σαν ίσος προς ίσο.Ελ. Βενιζέλος, Καραμανλής, Αν. Παπανδρέου -άσχετα απο τα λάθη που κάνανε- πληρούσαν αυτές τις προυποθέσεις.
Είναι εντυπωσιακό και δείγμα του ανδρός ότι ο Καραμανλής ποτέ δεν αποκάλυπτε σε δημοσιογράφους (παραδόξως δεν του γινόταν η ερώτηση ούτε την είχε "προτρέψει" όπως γίνονται οι στημένες ερωτήσεις σήμερα) ούτε αναφέρει στα απομνημονεύματα του το αναμφισβήτητο ιστορικό γεγονός , τον τρόπο δηλαδή που έπεισε τον Σμιτ και το μαθαίνουμε πολύ μετά από μια άτυπη στιχομυθία.Ας μην μπλέκουμε τον Παπανδρέου ο οποίος ποτέ δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων αλλά αντίθετα πολέμησε με όποιον τρόπο μπορούσε όπως και η πλεοψηφία της Ευρώπης την είσοδο μας στην Κοινότητα. Θυμάμαι πιτσιρικάς ζωντανά από το ραδιόφωνο τον Καραμανλή να "εκλιπαρεί" τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ έστω να παραμείνουν οι βουλευτές του στην συζήτηση στη Βουλή και μετά τον διάλογο να αποφασίσουν για την ψηφοφορία μες στην αίθουσα. Ο αληταράς είχε πάρει όλους τους βουλευτές και βγήκε σαν λαγός έξω μην τυχόν και ψηφίσει κάποιος δικός του ΝΑΙ. Θυμάμαι σαν τώρα κάποια λόγια του Καραμανλή: Δεν μπορώ να καταλάβω τη στάση του ΠΑΣΟΚ και του αρχηγού του. Ή είσαι υπέρ του ΝΑΙ και ψηφίζεις στην αίθουσα ή είσαι υπέρ του ΟΧΙ και μένεις στη Βουλή και υπερασπίζεσαι από την έδρα του κοινοβουλιου τις θέσεις σου.