πόσα
πόσα
Δυστυχισμένα Χριστούγεννα Ποιητών
/κύριος Μίλτος Σαχτούρης
Τη Σοφί Ποντόλσκι την πρωτοσυνάντησα στους ΄Αγριους Ντετέκτιβ :
...Ο Αρτούρο Μπολάνο κουβαλούσε αυτά τα βιβλία :
Le parfait criminel, του Αλέν Ζοφρουά
Le pays où tout est permis, της Σοφί Ποντόλσκι
Cent mille milliards de poèmes, του Ρειμόν Κενώ (...)
/Ρομπέρτο Μπολάνιο,Άγριοι ντετέκτιβ
Την ξαναβρήκα στην Αμβέρσα :
...Σοφί Ποντόλσκι, αυτοκτόνησε πριν χρόνια... Θα ήταν είκοσι επτά τώρα, όπως εγώ... Ένα κορίτσι από το Βέλγιο που έγραφε σαν αστέρι ''Θα ήταν είκοσι επτά τώρα, όπως εγώ '' ...'Ενα κορίτσι που έγραφε παπάδες αηδιασμένο απ'όλους κι όλα σε κάτι στενά στις Βρυξέλλες (...)
/Ρομπέρτο Μπολάνιο, Αμβέρσα,κεφ.7-Τhe Nile
Ο Μπολάνιο τη λάτρεψε. Την ανακήρυξε, άλλωστε, βασίλισσα της μεξικάνικης πρωτοπορίας. Τη μνημονεύσε και στο Μακρινό αστέρι, αλλά και σε δυο διηγήματα της συλλογής Οι τελευταίες νύχτες επί της γης.
Η Βελγιδούλα, ουκρανικής καταγωγής, Σοφί Ποντόλσκι γεννήθηκε στα 1953 (την ίδια χρονιά με τον Ρομπέρτο Μπολάνιο) και πέθανε μόλις στα εικοσιένα της.
Πρόλαβε να δει τυπωμένο ένα μόνο βιβλίο – Η χώρα που τα πάντα επιτρέπονται (Le pays où tout est permis). Ήταν γραμμένο και ζωγραφισμένο στο χέρι, με τον τρόπο του Ουίλιαμ Μπλέικ. Kάποια σκόρπια ποιήματά της θα εκδοθούν μετά το θάνατό της από το περιοδικό Luna Park (τεύχος 6,1980) με τον τίτλο Η Βασίλισσα του χιονιού (The Snow Queen).
Η Σοφί έγραψε στίχους σαν αυτούς :
εσύ είσαι όλες οι τσούλες-
όταν κάτι πάει καλά εσύ το σμπαραλιάζεις μέχρι
όλα τα καλά να γίνουν σκατά- επειδή αυτός ο πλανήτης είναι ένας ακατανόητος κωλοπλανήτης που τίποτε δεν βγάζεις άκρη από -Αυτή είναι Δαιμόνισσα. -Αυτή είναι η (τριτοκοσμική)
αυτοκτονία της Μοντερνοφιλοσοφίας (που ποτέ
της δεν σπούδασε)
you are all whores -
where there is good, you break it down until all that was
good is now whores – because this planet is an
incomprehensible whore-planet with nothing in it worth
comprehending. – She is a succubus. – She is the (third-
world) suicide of modern Philosophy (which she never
studied)
..και σαν αυτούς :
ας επιστρέψουμε στις ατμομηχανές και τα τηλεγραφόξυλα
στην εποχή που μπορούσες να σβήσεις εύκολα σαν ομίχλη των βασιλικών δρόμων
Let's go back to the times of the steam-trains and the telegraph wires
when you could lose weight as easy as smoke lifts from a railroad
baroness
Η Σοφί στη συντομότατη ζωή της ταλαιπωρήθηκε από την σχιζοφρένεια. Νοσηλευόταν, έβγαινε, ξανανοσηλευόταν.
Στις 19 Δεκεμβρίου του 1974 αποφάσισε να δώσει ένα τέλος.
Πέθανε δέκα μέρες αργότερα.
Την ξαναθυμήθηκα τη Βελγιδούλα Σοφί.
Τέτοιες μέρες έφυγε- ανάμεσα Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά.
Ανάμεσα σ' αυτό το φωταγωγημένο δεκαήμερο πάλεψε για το διαβατήριο
προς τη χώρα που τα πάντα επιτρέπονται.
σχόλια