ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ: Θάνατος στους δρόμους της Αθήνας

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ: Θάνατος στους δρόμους της Αθήνας Facebook Twitter
9
 .
 
Το ρεπορτάζ αυτό έγινε από την Φραγκίσκα Μεγαλούδη σε συνεργασία με τον φωτορεπόρτερ Δημήτρη Μπούρα και είναι προϊόν διεξοδικής δουλειάς στους δρόμους της Αθήνας, κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο ετών.
 
.
Είναι ένα κρύο απόγευμα του χειμώνα και η Μαρία διορθώνει το μακιγιάζ της μπροστά από μια λαμπερή βιτρίνα, στο κέντρο της Αθήνας. Η Μαρία, μια περιστασιακή εργάτρια του σεξ, είναι 27 ετών, αλλά η χρήση ναρκωτικών και η ζωή στους δρόμους την έχουν κάνει να φαίνεται μεγαλύτερη.
Τα δύο μπροστινά δόντια της λείπουν και το δέρμα της έχει πάθει σοβαρές ζημιές από το «Sisa», ένα επικίνδυνο μείγμα που έχει εισβάλει στην ελληνική αγορά ναρκωτικών κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο ετών. Κοστίζει μόλις δύο έως τρία ευρώ η δόση και  έχει αποδειχθεί μια δημοφιλής εναλλακτική λύση στην ηρωίνη.
Η δεινή οικονομική κατάσταση έχει σπρώξει τους περισσότερους χρήστες ναρκωτικών στην πορνεία και οι τοξικομανείς είναι πιο πρόθυμοι να αναλάβουν κινδύνους με τους άνδρες οι οποίοι πληρώνουν περισσότερα για σεξ χωρίς προφυλάξεις. Οι πελάτες της Μαρίας είναι  Έλληνες μεσήλικες  και παντρεμένοι, οι οποίοι αγοράζουν σεξ από τους χρήστες ναρκωτικών για 10 με 15 ευρώ.
«Αγοράζουν συνήθως σεξ το πρωί και δεν χρησιμοποιούν προφυλακτικά», λέει η Μαρία, που πρόσφατα ανακάλυψε ότι είναι θετική στον ιό HIV. "Αρνούμαι σεξουαλική επαφή χωρίς προφύλαξη, αλλά οι άνδρες γίνονται πιεστικοί και είναι δύσκολο να πω όχι», προσθέτει.
Καθώς η Ελλάδα μπαίνει τρίτο έτος της οικονομικής κρίσης, η οικονομική δυσπραγία και η απελπισία έχουν διαλύσει τον κοινωνικό ιστό της χώρας. Σε μια χώρα 11 εκατομμυρίων, σχεδόν τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι είναι άνεργοι, ενώ όσοι εξακολουθούν να εργάζονται έχουν δει τους μισθούς τους να μειώνονται περισσότερο από 30%, από το 2009.
.
.
Στο πλαίσιο των αυστηρών μέτρων λιτότητας που καθορίζονται από τους ξένους πιστωτές, η Ελλάδα αναγκάζεται να κρατήσει τις δημόσιες δαπάνες για την υγεία κάτω από το 6% του ΑΕΠ της, το οποίο ήταν αξίας 298,73 δισεκατομμύρια δολαρίων το 2011. Ωστόσο, ο μέσος όρος για τις χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) είναι 9%.
Ενώ η ελληνική κυβέρνηση είναι απρόθυμη να περάσει μεταρρυθμίσεις που θα έπληταν τις οικογένειές των ολιγαρχών της χώρας, οι οποίοι ελέγχουν τον χρηματοπιστωτικό τομέα, ταυτόχρονα ήταν γρήγορη στο να μειώσει τα κοινωνικά προγράμματα και την Πρόνοια κατά 40%, να εισάγει εισιτηριο στους ασθενείς για όλες τις επισκέψεις στα εξωτερικά ιατρεία και να μειώσει τους μισθούς του νοσοκομειακου προσωπικού.
Ως αποτέλεσμα, η χώρα γνώρισε μια ανησυχητική αύξηση στην ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών, στην πορνεία και στις μολύνσεις από τον HIV.
.
"Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει δραματικά τις ζωές όλων των Ελλήνων, αλλά οι άνθρωποι που κάνουν χρήση ναρκωτικών είναι αυτοί που πλήττονται περισσότερο», λέει ο Χαράλαμπος Πουλόπουλος, διευθυντής του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ).
.
«Να θεραπεύσεις την εξάρτηση και να κρατήσεις τους ανθρώπους σε μια θεραπευτική κοινότητα κοστίζει έξι φορές λιγότερο από το κόστος εγκλεισμού. Ωστόσο, η κυβέρνηση έχει περικόψει τις κοινωνικές δαπάνες, χωρίς να λάβει υπόψη το ανθρωπιστικό και κοινωνικό κόστος. Αυτό δημιουργεί μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση", προσθέτει.
Το ΚΕΘΕΑ μόνο, έχει δει τον προϋπολογισμό του περικόπτεται κατά σχεδόν 8 εκατομμύρια – 24 εκατ.ευρώ το 2009, σε  16 εκατ. ευρώ  και το προσωπικό του μειώθηκε κατά 15%.
«Υπάρχει μια αίσθηση απόγνωσης στους χρήστες ναρκωτικών. Καθώς όλα τα δίχτυα ασφαλείας διαλύονται, οι χρήστες έχουν χάσει το κίνητρό να αλλάξουν τη ζωή τους. Και αυτό συμβάλλει επίσης στην αύξηση των μολύνσεων από τον HIV», εξήγησε ο Πουλόπουλος.
Σύμφωνα με τα στοιχεία από το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), υπάρχουν κατ 'εκτίμηση 25.000 ναρκομανείς στην Ελλάδα με πάνω από 10.000 ΧΕΝ (Χρήστες Ενδοφλέβιων Ουσιών) κυρίως στην Αθήνα. Ωστόσο, πολλοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
.
.
Ανοιχτά γίνεται χρήση ναρκωτικών στην Αθήνα
Σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της ελληνικής πρωτεύουσας, ο Νίκος, 35 ετών, κάθεται επάνω σε μια βρώμικη κουβέρτα. Δίπλα του, ο 40αρης Γιάννης ετοιμάζει ένα μείγμα φθηνής ηρωίνης και ηρεμιστικών, γνωστό στους δρόμους ως «ταϊλανδέζικο» το οποία κοστίζει μεταξύ πέντε και επτά ευρώ ανα δόση. Με τρεμάμενα χέρια ο Γιάννης ‘χτυπάει’ το «ταϊλανδέζικο» στο εσωτερικό του αντιβραχίου. Οικογένειες με παιδιά, νεαρά ζευγάρια και μετανάστες περνούν, αλλά κανείς δεν νοιάζεται για το τι βλέπουν.
«Εγώ πρέπει είτε να αγοράσετω βελόνες απ τους δρόμους ή να μοιραστώ μια και μετά να την ξεπλύνω με νερό», λέει ο Νίκος. "Τα φαρμακεία συνήθιζαν να μας παρέχουν βελόνες, για μια μικρή αμοιβή ή δωρεάν, αλλά αυτό έχει αλλάξει τα τελευταία 2-3 χρόνια."
"Πέντε έως τέσσερα χρόνια πριν, ήταν πιο εύκολο να πάρεις βελόνες. Τώρα έχει δυσκολέψει», λέει ο Δημήτρης , 50 ετών, εξαρτημένος από την ηρωίνη. "Έχω κερδίσει την δόση μου καθώς πουλάω σύριγγες για ένα ευρώ. Μερικές φορές τις πουλάω για 30 - 40 λεπτά, μερικές φορές για 10."
.
Βελόνες και σύριγγες διανέμονται στην Αθήνα, κυρίως μέσω εργαζομένων εκτός δομών, που παρέχουν ένα «κιτ», που περιέχει βελόνες σύριγγες και άλλο εξοπλισμό προετοιμασίας ναρκωτικών, μαζί με προφυλακτικά για τους χρήστες, δωρεάν. Το 2011, υπήρχαν περίπου 120.000 σύριγγες που διανέμήθηκαν, σύμφωνα με τα στοιχεία του ECDC. Αυτό είναι περίπου 15 σύριγγες ανά χρήστη ανά έτος και εξακολουθεί να είναι πολύ χαμηλότερο από τον  μέσο όρο, που είναι 200 σύριγγες ανά χρήστη, όπως συνιστάται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως ένα μέτρο για να περιοριστεί η επιδημία του HIV.
"Η κατάσταση είναι ανησυχητική, δεδομένου ότι έχουμε περάσει από τις 4 έως 5 μολύνσεις από τον HIV μεταξύ των ΧΕΝ ανά έτος, σε περισσότερες από 500 ανα έτος, σε λιγότερο από δύο χρόνια", προειδοποιεί η Μαριανέλα Κλόκα, διευθυντρια της ΜΚΟ  Positive Voice, με έδρα την Αθήνα, που εργάζεται κατά της εξάπλωσης του HIV, προσθέτοντας ότι η Ελλάδα δεν είχε αφαρμόσει ποτέ πολιτικές περιορισμού του προβλήματος.
"Οι περικοπές του προϋπολογισμού έχουν επιδεινώσει ενα ήδη υπάρχον πρόβλημα. Τα προγράμματα ανταλλαγής βελόνων ποτέ δεν ήταν επαρκή και υπήρχε παντελής έλλειψη συντονισμού μεταξύ των διαφόρων οργανισμών που ασχολούνται με την μείωση του φαινομένου. Τώρα που η οικονομική κρίση έχει αλλάξει το πρότυπο της χρήσης ναρκωτικών και οι ΧΕΝ κάνουν ενέσεις με φθηνότερα ναρκωτικά, αρκετές φορές την ημέρα, η ανάγκη για μεγαλύτερη κάλυψη από βελόνες είναι επείγουσα», προσθέτει.
.
 
 .
 
Εμπόριο ναρκωτικών με ατιμωρησία

Η οικονομική κρίση έχει αλλάξει το είδος των ναρκωτικών που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά η οποία έχει προσαρμοστεί γρήγορα στη μεταβαλλόμενη οικονομική πραγματικότητα. Το «Ταϊλανδέζικο» και η κοκαΐνη έγιναν τα κύρια ναρκωτικά και αποτελούν αντικείμενο διακίνησης, ενώ η «Sisa» που παράγεται τοπικά, διακινείται σε συγκεκριμένες περιοχές του κέντρου της πόλης.
Μια δόση πωλείται σε σχήμα μικρής μπάλας και ζυγίζει όχι περισσότερο από 0,01 του γραμμαρίου αναγκάζοντας τους χρήστες να αγοράσουν 8-10 φορές την ημέρα για να κρατηθούν απο τον εθισμό τους. Ως αποτέλεσμα, το κέρδος για τους εμπόρους παραμένει σε υψηλά επίπεδα, παρά την χαμηλή τιμή της δόσης, καθώς κάθε μια κοστίζει επτά με πέντε ευρώ, ανάλογα με το είδος του ναρκωτικού.
Το εμπόριο ναρκωτικών στο κέντρο της Αθήνας είναι καλά δομημένο και λαμβάνει χώρα γύρω από το ιστορικό κέντρο της πόλης και τις γύρω γειτονιές. Οι τομείς χωρίζονται σε «ζώνες ναρκωτικών» που ανήκουν σε διαφορετικές εγκληματικές ομάδες, η κάθεμια με συγκεκριμένο είδος εμπορίας ναρκωτικών.
Οι παράνομοι μετανάστες, κυρίως από την υποσαχάρια και την βόρεια Αφρική«προσλαμβάνονται» από την τοπική μαφία και ωθούνται στην παράνομη αγορά ναρκωτικών, συχνά ως έναν τρόπο για να εξοφλήσουν την αμοιβή της διακίνησης τους.
Τέτοια είναι η περίπτωση του Raymon , 35 ετών, από τη Σομαλία, που εισήλθε παράνομα στην Ελλάδα μετά από 40 ημέρες επικίνδυνο ταξίδι για να φτάσει σε μια χώρα της ΕΕ . Μετά την άφιξή του κατά μήκος των τουρκικών ακτών, του ζητήθηκε να πηδήξει απο μια πλαστική βάρκα, μαζί με άλλους δέκα άνδρες.
"Φτάσαμε σε μια βραχώδη ακτή και ο οδηγός (της λέμβου) μας άφησε εκεί Ρωτήσαμε έναν άνθρωπο που ήμασταν« Αυτή είναι η Ελλάδα "Ήμασταν ευχαριστημένοι... Ήμασταν στην Ευρώπη".
Αφού  πέρασε δύο ημέρες στο νησί της Λέσβου, ο Raymon πήγε στο λιμάνι του Πειραιά. Είχε προσελήφθει αμέσως να πουλάει ηρωίνη στην πλατεία Βικτωρίας, ένα κεντρικό σημείο στο κέντρο της Αθήνας, ως ένας τρόπος για να εξοφλήσει την αμοιβή του λαθρεμπορίου. Ο Raymon σήμερα είναι άστεγος και εξαρτημένος ο ίδιος από την ηρωίνη. Αυτός δεν δουλεύει πλέον για το κύκλωμα και ζητιανεύει στους δρόμους για να επιβιώσει.
Ισχυρίζεται ότι το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών προστατεύεται από διεφθαρμένους αξιωματούχους της αστυνομίας, οι οποίοι πληροφορούν την τοπική μαφία για τις επιδρομές της αστυνομίας και βεβαιώνονται ότι οι συλληφθέντες θα απελευθερωθούν.
"Το εμπόριο ναρκωτικών χωρίζεται σε διαφορετικές ζώνες με κάθε ένα να έχει την δική του αστυνομική προστασία. Στην περιοχή μου, ένας υπαστυνόμος γνωστός ως « Πατέρας », ήταν το σημείο επαφής μας. Αυτός μας διασφάλιζε ότι η αστυνομία δεν θα μας ενοχλήσει»
Ο Raymon ισχυρίζεται ότι ο «Πατέρας», του έδωσε τον προσωπικό αριθμό ενός αστυνομικού στο τοπικό αστυνομικό τμήμα στο κέντρο της Αθήνας, τον οποίο θα μπορούσε να καλέσει σε περίπτωση σύλληψης. "Σε λιγότερο από 20 λεπτά ήμουν πάλι στους δρόμους», λέει. Όταν ζητήσαμε από την Ελληνική Αστυνομία, να σχολιάσει τους ισχυρισμούς ότι αστυνομικοί εμπλέκονται σε εγκλήματα που σχετίζονται με ναρκωτικά, αρνήθηκε να απαντήσει.
.
.
Οι περιπτώσεις διαφθοράς δεν είναι σπάνιες στις ελληνικές αστυνομικές δυνάμεις. Τον Νοέμβριο, ένα εγκληματικό δίκτυο από 67 άτομα που εμπλέκονταν σε διακίνηση ναρκωτικών και όπλων στο νησί της Κρήτης εξαρθρώθηκε από τις ελληνικές αρχές. Ανάμεσα στους συλληφθέντες ήταν τρεις αστυνομικοί, δύο από αυτούς ήταν υπαστυνόμοι που ενεργούσαν ως πληροφοριοδότες για το κύκλωμα. Στις αρχές Δεκεμβρίου, οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν επτά αστυνομικούς που φέρονται ως μέρος ενός εγκληματικού κυκλώματος εμπορίου ναρκωτικών στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Υπάρχει μια αίσθηση εγκατάλειψης, όταν περπατάς στο κέντρο της Αθήνας σήμερα. Ανοιχτή χρήση ναρκωτικών, με θεα το κοινοβούλιο της χώρας, μια ανησυχητική αύξηση των μολύνσεων από τον HIV και η συνολική κατάρρευση του συστήματος υγείας και όλων των διχτύων ασφαλείας, είναι σημάδια μιας κοινωνίας που οι προτεραιότητές της δεν βρίσκονται σε ισορροπία.
Εν τω μεταξύ, κάτω στους δρόμους, υπάρχει η αίσθηση ότι η Ελλάδα καταρρέει, ως σύγχρονο κράτος.
.
Τα ονόματα στο ρεπορτάζ έχουν αλλάξει. Η μετάφραση του άρθρου έγινε απο το μπλογκ Lefteria-news
 
Αρχείο
9

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Διεθνή / Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Χαράλαμπος Παπασωτηρίου, εξηγεί πώς μια νίκη του Μπάιντεν θα σηματοδοτήσει την αναβίωση της Δύσης ως κεντρικού παράγοντα στη διεθνή πολιτική.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

6 σχόλια
Επέτρεψε μου να διαφωνήσω και πάλι. Αρχικά η "καλή οικογένεια" μετράει πολύ ως το άμεσο περιβάλλον. Αν έχεις υπάρξει τυχερός σου έχει εμφυσήσει πέντε αρχές και έχει συμβάλει στην δόμηση μιας υγιούς ψυχοσύνθεσης, εκεί όπου η απουσία αυτής έχει προκαλέσει κενά, λαμβάνοντας υπόψη τα οποία θα μπορούσε κανείς να δικαιολογήσει μια τέτοια επιλογή... Επιπλέον δε δέχομαι ως κατηγορία την αδιαφορία του κόσμου όχι γιατί δεν υφίσταται ακριβώς, αλλά ίσως επειδή είναι τόσο δύσκολο για το όποιο ενδιαφέρον να εκδηλωθεί ώστε και να αποτελέσει την ειδοποιό διαφορά... Ανάμεσα στα τόσα προβλήματα που ταλαιπωρούν τον κόσμο σήμερα, είναι πολύ εύκολο να χάσει κανείς την ανθρωπιά, συμπόνια κτλ πόσο μάλλον το ενδιαφέρον... όταν ολόκληρες οικογένειες με θέληση για ζωή στερούνται των πόρων προς επιβίωση, θεωρείται "σπατάλη" η παροχή όποιας βοήθειας για αυτούς τους ανθρώπους... Και δεν λέω ότι είναι ορθή ή ηθική αυτή η λογική, αλλά γνωρίζουμε ότι είναι η επικρατέστερη γνώμη και οφείλουμε με κάθε ειλικρίνεια να αναγνωρίσουμε έστω κάποιο ποσοστό αλήθειας σε αυτή. Όσο για κάποιους ανθρώπους η αδιαφορία δεν είναι επιλογή διότι το πρόβλημα τους αγγίζει πολύ στενά και μιλώ ως ένα από αυτά τα άτομα, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να παλεύεις να κρατήσεις το κεφάλι σου πάνω από το νερό και είναι πολλοί αυτοί στις μέρες μας...Δυστυχώς ότι και να λέμε είναι γενικότητες υπάρχουν τόσες διαφορετικές περιπτώσεις χρηστών... άτομα που εθίστηκαν παρά την θέληση τους, εξαναγκάστηκαν και δεν είχαν την δυνατότητα να ξεφύγουν από τα επικίνδυνα αυτά κυκλώματα κ.α. εγώ απλά θέλησα να προβάλω και την άλλη πλευρά... Δεν μου αρέσει να κατηγορώ γιατί σχεδόν τίποτα σε σχέση με αυτό το θέμα δεν είναι απόλυτο (εκτός από ότι αφορά στην εσκεμμένη εμποριοποίηση θανάτου). Αυτό που κανείς δεν πρέπει να ξεχνά είναι ότι η ζωή είναι ένα δώρο που σου δίνεται άλλα το κερδίζεις κάθε μέρα με προσπάθεια, αυτοσεβασμό και αγάπη προς αυτή και τον ίδιο σου τον εαυτό... είναι μια διαδικασία συνεχής και συχνά επίπονη, απαιτεί δύναμη, θέληση... ο κόσμος και η επιβίωση σε αυτόν ήταν πάντα σκληρή αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να αποτελεί δικαιολογία για κανένα να παραδώσει τα όπλα...
Μην κλαίγεστε που «προσπερνάτε αδιάφορα» κι άλλα ποιητικά. Υπάρχουν λύσεις:νομιμοποίηση της χρήσης ναρκωτικών ουσιών·νομιμοποίηση του εμπορίου μαλακών ναρκωτικών·παύση του ταΐσματος των κρατικοδίαιτων κομματικών στρατών, είτε είναι δημόσιοι αργόσχολοι υπάλληλοι είτε επιχειρηματίες που πουλούν αγαθά και υπηρεσίες στο κράτος με φουσκωμένες τιμές.
Ένα ρεπορτάζ-άρθρο γύρω από ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα που μόνο ως ανάγνωσμα έχει κατορθώσει να συγκεντρώσει ενδιαφέρον και κάπου διάβασα ότι κανείς δεν ενδιαφέρετε... Πόσο με πείραξε αυτό... Με όλο τον σεβασμό στους συντελεστές που κατέβαλαν χρόνο και κόπο προκειμένου να φέρουν εις πέρας αυτό το έργο αλλά διαφωνώ μαζί σας γιατί ίσως είναι και το μόνο που μπορώ να κάνω σε σχέση με αυτό το θέμα... Γιατί είναι ένα θέμα εξαιρετικά σύνθετο και παρότι ισχύει το γεγονός της αδιαφορίας σε ορισμένο επίπεδο και από ορισμένους, δεν είναι αυτό που αποτελεί την ουσία του προβλήματος... Διότι αυτή προκύπτει από τον ίδιο τον χρήστη... Όσο σκληρή και αδιάφορη κι αν είναι η κοινή γνώμη (που δεν είναι αλλά τι να σου κάνει κι αυτή στο κάτω κάτω) και η πολιτεία, το ζήτημα είναι να μη φτάσει ο άνθρωπος σε αυτό το σημείο. Υπάρχουν άνθρωποι μεταξύ αυτών των τοξικομανών στην Αθήνα που προέρχονται από "καλές" οικογένειες, ακόμη και με ορισμένη περιουσία που είχαν όλη την στήριξη σε ψυχολογικό και οικονομικό επίπεδο, που δεν στερήθηκαν "ποτέ" τίποτα(τίποτα ουσιαστικό τουλάχιστον) και τα πέταξαν όλα στα σκουπίδια... Όσο και αν με πονάει που λέω υπάρχουν άνθρωποι που κατά την ταπεινή και ίσως διεστραμμένη μου άποψη θέλουν ν βρίσκονται εκεί! Άνθρωποι που λένε ψέμματα χωρίς κανένα ενδοιασμό στην ίδια τους την μάνα, κοροϊδεύοντας την ασύστολα, που έχουν καταχραστεί περιουσίες ολόκληρες με άδειες υποσχέσεις και έχουν ρουφήξει την ζωή όλων γύρω τους, αλλά ακόμα απολαμβάνουν τον ενδιαφέρον τους και δυστυχώς είναι πολλοί... Για αυτούς το ενδιαφέρον δε μετράει λοιπόν... Ούτε πιστεύω ότι η πλειοψηφία των Αθηναίων θα επέλεγε να αντικρίζει αυτό το θέαμα καθημερινά, γιατί δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος φυσιολογικός άνθρωπος που χαίρετε στην όψη αυτής της έκφρασης αυτοεξευτελισμού. Έπειτα, ας μη γελιόμαστε, όσο κοινότυπο και αν ακούγεται, τι θα μπορούσαν να καταφέρουν και αυτοί στην Ελλάδα του σήμερα...Επιπλέον, σε μια ουτοπική κοινωνία ίσως να μη χρειαζόταν κανένας παράνομος μετανάστης να εξαναγκαστεί στην διακίνηση και κατ' επέκταση εθισμό των ναρκωτικών, αλλά δυστυχώς ούτε αυτοί δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από την "φρίκη αυτού του μάταιου κόσμου" όσο και αν ταξίδεψαν. Ορισμένοι βέβαια δεν ενοχλούνται να κάνουν οικογένειες στην ευρωπαϊκή Ελλάδα και να τις συντηρούν πουλώντας "CDs". ? .Θα κλείσω με μια ιστορία και μια ευχή... Ήταν κάποτε ένας άνθρωπος που διάλεξε να ασχοληθεί με την εισαγωγή ναρκωτικών στην χώρα του... Για χρόνια η δουλειά πήγαινε καλά και ο άνθρωπος έκανε πολλάααα λεφτά... Κάποια στιγμή τον ρώτησε κάποιος αν αισθάνεται κάποιον ενδοιασμό ή ηθική αναστολή γνωρίζοντας οτι με τον τρόπο του συντελεί στην διάλυση οικογενειών και το θάνατο ανθρώπων και αυτός απάντησε όχι... Πέρασε καιρός και μια μέρα αυτός ο άνθρωπος έμαθε ότι η κόρη του έμπλεξε με τα ναρκωτικά... Δε ξέρω πως τελειώνει αυτή η ιστορία γιατί είναι αληθινή και ακόμα κρατάει... αναρωτιέμαι αν τον ρώταγαν τώρα όμως, τι θα απάνταγε... Και τέλος εύχομαι σε όλους αυτούς που συντελούν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, στον αργό και επίπονο θάνατο χιλιάδων ανθρώπων, να πάρουν το "μάθημα" τους!!!!
Αναμφίβολα ειναι ενα θεμα σύνθετο και το πρωτογενές υλικό τεράστιο που ηταν αδύνατο να αποτυπωθεί μεσα σε 1500 λέξεις. Αναγκαστικά κανεις επιλογη τοσο στις φωτογραφίες οσο και στη γωνία που θα εστιασεις. Η χρήση ειναι πολύπλοκη ιστορια οπως και οι λόγοι που οδηγούν καθε άνθρωπο σε αυτην. Το αν ειναι απο "καλη" ή " κακή" οικογένεια λίγη σημασία εχει καθώς- κατα την ταπεινή μου γνώμη- συνδέεται περισσοτερο με τα αδιέξοδα της κοινωνίας και τα προσωπικα κενά του καθε ατόμου και λιγότερο απο το κοινωνικο του "στάτους". Σχετικα με την αδιαφορία, δυστυχώς αυτη ειναι πολυεπίπεδη. Καταρχάς υπαρχει η αδιαφορία του κράτους που εχει πετάξει τους χρήστες - μαζι με ολους του κοινωνικά ανεπιθύμητους στα σκουπιδια. Μονη όαση ειναι κάποιοι φορείς και οργανώσεις που παλεύουν να βοηθήσουν και προσφερουν αξιοθαύμαστο έργο μεσα σε πολυ δύσκολες συνθηκες, που ομως και εκείνοι εχουν να αντιμετωπίσουν ενα ανάλγητο κ χρεωκοπημενο κράτος (χρεωκοπημενο ηθικά και πολιτικά). Το ιδιο κράτος που περικοπτει σχεδον "μπακαλικα" όλα τα κοινωνικα επιδόματα και παροχές, που αυξάνει την καταστολή και που αφήνει το κέντρο της αθηνας να ξεφτιζει. Τα προβληματα των ναρκωτικων, της παρανομης μεταναστευσης, της ελειψης καθε προνοιας και εναλακτικης παροχής ειναι δυστχως τερατσιο. Αντι για λυσεις βλεπουμε μονο καταστολη, διαφθορα, και στειρα ρητορεια. Επειτα υπαρχει η αδιαφορία της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας τυφλης, που πιστεύει πως δεν την αφορούν τα " πρεζακια" του κέντρου κ που ξεχνάει πως και αυτα ειναι δικά της παιδια και δικα της αδιέξοδα. Δυστυχώς οι προτεραιότητες μας ως ατομα κ ως σύνολο ειναι σε τελείως λάθος κατεύθυνση. Ειναι καιρός να επαναπροσδιορισουμε την θεση μας και την ηθική μας. Το ζήτημα δεν ειναι η ουτοπική κοινωνια αλλα μια δίκαιη κοινωνια και ενα κράτος πρόνοιας. Οσο για το αν οι Αθηναίοι θα επέλεγαν ή οχι το θέαμα, δεν έχω απάντηση διοτι το "θέαμα" ειναι ηδη εκει, και το ανέχονται οπως ανέχονται χιλιάδες αλλα κακώς κειμενα και απαράδεκτες καταστάσεις. Η κοινωνια ειμαστε εμεις, και οσο κλεινουμε τα ματια τοσο χειρότερα θα γινονται τα πραγματα. Καιρός να το συνειδητοποιήσουμε.
δεν ξερω τι ειναι πιο τρομακκτικο,οι παραπανω εικονες ή ολοι εμεις οι "υγιεις" που προσπερναμε αδιαφορα πιεσμενοι απ το χρονο,ζορισμενοι απο τα ψωνια,αγανακτισμενοι απ την κινηση..κ αφηνουμε τα παιδια μας,τα αδερφια μας,να αρρωσταινουν,να εκδιδονται,να διαπομπευονται,να πεθαινουν.λυπαμαι γι αυτους που καθημερινα καταστρεφουν τη ζωη τους.λυπαμαι κ για ολους εμας που σταδιακα χασαμε την ψυχη μας.