Αφιέρωμα: Νίκος Καζαντζάκης.

Facebook Twitter
9

Ο Νίκος Καζαντζάκης με την Edvige Levi και τον αδελφό της Doro Levi στη Φλωρεντία. Οκτώβριος 1926.

'Ολες οι φωτογραφίες (μαζί με τις λεζάντες τους) σ' αυτήν της δημοσίευση προέρχονται από το εξαιρετικό σαίτ των εκδόσεων Καζαντζάκη που διαθέτει ένα ιδιαίτερα πλούσιο και ενδιαφέρον φωτογραφικό αρχείο. Τους ευχαριστούμε τονίζοντας ότι σπανίζουν στην Ελλάδα τέτοιες γενναιόδωρες πηγές !

"Η ομορφιά δεν έχει έλεος". Νίκος Καζαντζάκης.

Στην Αθήνα. Ιανουάριος 1928 (αριστ.)   Ο αληθινός Ζορμπάς, Γιώργης Ζορμπάς, 1918 (δεξ.).

 


Συνέντευξη του Νίκου Καζαντζάκη στη γαλλική τηλεόραση το 1955 (στα γαλλικά), όπου στην αρχή αναφέρεται στο χρέος του απέναντι στον 'Αγιο Φραγκίσκο της Ασίζης (με αφορμή τον "Πειρασμό" και την ταινία του Jules Dassin "Αυτός που πρέπει να πεθάνει" που βασίζεται στο άλλο του βιβλίο "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται").

 


Μεταφρασμένο απόσπασμα από διαφορετικό σημείο της προηγούμενης συνέντευξης.

 

Ο Νίκος Καζαντζάκης με τις αδελφές του Αναστασία και Ελένη, τον αδελφό της μητέρας του, Αντώνη Χριστοδουλάκη, τη μητέρα του Μαρία και τα εξαδέλφια του. Δεξιά : φοιτητής της Νομικής Σχολής στην Αθήνα το 1902. "Θυμήσου ! Θυμήσου ! Εκείνη τη βραδιά μας".

 

Με τους συμμαθητές του της Στ΄ Τάξεως του Γυμνασίου Ηρακλείου (πέμπτος από αριστερά, στη μεσαία σειρά). 30.5.1901.

 

Στο χωριό Κράσι της Κρήτης. Από αριστερά: Γαλάτεια Καζαντζάκη, Έλλη Αλεξίου, Μάρκος Αυγέρης, Κώστας Βάρναλης, Νίκος Καζαντζάκης και Χαρίλαος Στεφανίδης. 5.8.1912.

 

Μεταπτυχιακός φοιτητής στο Παρίσι το 1908, την εποχή που έγραφε τις Σπασμένες Ψυχές. Δεξιά : με τη Γαλάτεια στην Αθήνα το 1915.

 

Στο ψαροχώρι Pustchow, κοντά στο Rewald (Γερμανία), στη Βαλτική θάλασσα, με τη Rahel Lipstein (ακουμπά στον ώμο του), τη Dina Matus και δύο φίλες τους. Ιούλιος 1923.

 

Ο Νίκος Καζαντζάκης με την Elsa Lange στη Γερμανία. 31.7.1923. 'Οταν η Ελένη Σαμίου ζήτησε από την Elsa Lange, αγαπητή φίλη και πρώην ερωμένη του Καζαντζάκη, να τη συμβουλέψει εάν έπρεπε να τον ακολουθήσει στη Μόσχα όπως της το είχε ζητήσει, η Elsa της απάντησε : "Μπορείτε να τον εμπιστευτείτε. Μια φλόγα τον καίει, αλλά δεν χάνει την αίσθηση της ζωής ούτε για ένα λεπτό. Είναι ισορροπημένος, απόλυτα φυσιολογικός. Και ό, τι κι αν συνέβη, ποτέ δεν μετάνιωσα που απάντησα στο καλεσμά του. Θα είμαι μαζί σας με τη σκέψη, ακόμη και στους πιο σκληρούς καιρούς. Είναι γυμνός, όπως ο Άγιος Σεβαστιανός, να τον προστατεύετε από τα βέλη". Η Ελένη Σαμίου φαίνεται πως πείστηκε γιατί αντάμωσε τελικά με τον Καζαντζάκη στη Μόσχα και συνδέθηκε οριστικά μαζί του.

 

Στην Κρήτη, με τον Λευτέρη Αλεξίου (αριστερά) και τον ζωγράφο Τάκη Καλμούχο. 30.11.1924.

 

Ο Νίκος Καζαντζάκης με τον Άγγελο Σικελιανό. 10.10.1921. Δεξιά : ο Νίκος Καζαντζάκης στην Αίγινα. Φθινόπωρο 1927.

 

Με την Elsa Lange στη Γερμανία. 31.7.1923.

 

Ο Νίκος Καζαντζάκης με τον Δημήτρη Μητρόπουλο (καθήμενος προς τα δεξιά, με μπερέ) στην Κνωσό. Πίσω από τον Καζαντζάκη η Νίτσα, σύζυγος Μιχαήλ Αναστασίου και η Αμαλία, σύζυγος Λευτέρη Αλεξίου (με το καπέλο). Οι άλλοι είναι φίλοι του Δημήτρη Μητρόπουλου. Ψηλά καθήμενος με τραγιάσκα, ο Γιώργος Περδικάρης. 1925. 

Ο Νίκος Καζαντζάκης στον ναό της Αφαίας στην Αίγινα. Φθινόπωρο 1927.

 

Ο Νίκος Καζαντζάκης με την Ελένη Σαμίου (μετέπειτα Ελένη Ν. Καζαντζάκη) στον Καύκασο. Μαζί τους ήταν ο Παναΐτ Ιστράτι και η σύντροφος του Bilili Baud-Bovy. Νοέμβριος 1928.

 

Ο Νίκος Καζαντζάκης με τον Παναΐτ Ιστράτι στον «Τροπικό Κήπο» του Borjom, ανάμεσα σε δύο αρχαία αιγυπτιακά αγάλματα πιθήκων, τους οποίους μιμούνται. 1928.

 

Ο Νίκος Καζαντζάκης με τον Παναΐτ Ιστράτι στην Αθήνα. 1928. Δεξιά : με τον Παντελή Πρεβελάκη  και τον Κώστα Ελευθερουδάκη στο Παλαιό Φάληρο. 1927.

 

Στο Τελ Αβίβ με τη Lea Dunkelblum. Στο μέσον οι αδελφές Καίτη και Μαρίκα Παπαϊωάννου. 1926.

 

Ο Νίκος Καζαντζάκης με την Ελένη Σαμίου και τον Παντελή Πρεβελάκη στην Αποικιακή Έκθεση στο Παρίσι. Ιούνιος 1931. (Φωτογραφία Ελένης Καζαντζάκη).

 

Ο Νίκος Καζαντζάκης και η Ελένη στην Αίγινα. 1940. Δεξιά : στην Côte d'Azur. Σεπτέμβριος 1930.

 

Διακοπές σε εξοχικό στη Νίκαια, 6, Avenue Cap-de-Nice, Villa «Les Pervenches». 10.6.1930.

 

Αίγινα. 1934.

 

Ο Νίκος και η Ελένη Καζαντζάκη στο σπίτι τους στην Αίγινα με τον Α. Μαρσέλο, (δεξιά του), τον Τ. Καλμούχο (αριστερά του) και τη Μαρίκα Χουρμουζίου. 1935.

 

Ο Νίκος Καζαντζάκης και ο Παντελής Πρεβελάκης στο Gottesgab της Τσεχοσλοβακίας, της σημερινής Τσεχίας.

 

Αίγινα. 1931.

 

Με την Ελένη Σαμίου στο Gottesgab της Τσεχοσλοβακίας, της σημερινής Τσεχίας. Τέλη Δεκεμβρίου 1931. Δεξιά : Ο Νίκος Καζαντζάκης στην ταράτσα του σπιτιού του στην Αίγινα. 1937.

 

Στο σπίτι του στην Αίγινα, ανεβαίνοντας στην ταράτσα, όπου ήταν το γραφείο του. 1941. Δεξιά : Ο Νίκος Καζαντζάκης και η Ελένη στο σπίτι τους στην Αίγινα το 1944(;).

 

Κρήτη 1945. «Όσοι μαύροι σταυροί στις πόρτες, τόσοι άντρες σκοτωμένοι. Κάποτε τέσσερεις και πέντε στην ίδια πόρτα.» Ο Νίκος Καζαντζάκης στην Κρήτη ως μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Διαπιστώσεως των υπό των Γερμανών και Ιταλών διαπραχθεισών Ωμοτήτων εν Κρήτη. Ιούλιος 1945. Στο χωριό Φουρνές παίρνει πληροφορίες για τις ωμότητες των Γερμανών και Ιταλών. Ιούλιος 1945. «Η μάνα τής Κατίνας Λεβεντάκη διηγάται πως η κόρη της αφόπλισε τον Γερμανό στρατιώτη.»

 

Ο Νίκος Καζαντζάκης με τη σύζυγό του Ελένη στην ταράτσα του σπιτιού «Maison Rose» στην Antibes της νότιας Γαλλίας.1948.

 

Ο Νίκος Καζαντζάκης στο γραφείο του σπιτιού του στην Αίγινα, τον καιρό της Γερμανικής κατοχής.

 

Με τη σύζυγό του Ελένη και την Yvette Renoux (κόρη του Jean Herbert), γραμματέα του στην ΟΥΝΕΣΚΟ, στη βίλλα «Manolita». 1953.

 

Στο Cademario, Lugano, στην Ελβετία. 1953.

 

Ο Νίκος και η Ελένη του στο «κουκούλι», στο σπίτι τους στην Antibes. 1957.

 

Με τον Albert Schweitzer στο Günsbach της Αυστρίας. 11.8.1955.

 

Ο Νίκος και η Ελένη Καζαντζάκη στην Antibes. 1956. Φωτογραφία Henri Chaillet.

 

Από την τελετή στη Βιέννη απονομής στον Νίκο Καζαντζάκη του Βραβείου της Ειρήνης. Δεξιά του, η Ελένη. 28.6.1956.  Δεξιά : Από την πρεμιέρα στις Κάννες της ταινίας του Jules Dassin "Εκείνος που πρέπει να πεθάνει", βασισμένης στο μυθιστόρημα Ο Χριστός ξανασταυρώνεται. Ο Νίκος Καζαντζάκης με την Ελένη και ο Ντασέν με τη Μελίνα Μερκούρη. Απρίλιος 1957.

 

Ο Νίκος Καζαντζάκης και η σύζυγός του Ελένη με τις Yvonne Metral και  Lucienne Fleury στο σπίτι τού Ελ Γκρέκο στο Τολέδο. Σεπτέμβριος 1950. Δεξιά : Ο Νίκος Καζαντζάκης στη Barcelonette, κοντά στο Sauze, στη Γαλλία. 1954. Φωτογραφία Κίμωνα Φράιαρ.

 

«Τέλεψα το χρέος και φεύγω.» Το γραφείο του Νίκου Καζαντζάκη στο σπίτι του στην Antibes.

 

Η νεκρική πομπή στην Κρήτη. 5.11.1957.

Τα βιβλία του στα χέρια των σπουδαστών της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ηρακλείου. Πρώτη η ΟΔΥΣΕΙΑ.

 


Η κηδεία του Καζαντζάκη με την κάμερα του Μιχάλη Γαζιάδη.  Προβλήθηκε στα "Επίκαιρα" και αποτελεί μέρος του Αρχείο του Μουσείου Νίκου Καζαντζάκη.

Η Ελένη Καζαντζάκη με τον θετό υιό της και διευθυντή των εκδόσεων Καζαντζάκη Πάτροκλο Σταύρου στο μπαλκόνι του διαμερίσματός της στη Γενεύη.

 

Η ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ μιλάει στον μουσικό Δαυίδ Ναχμία για το νονό της, τον Νίκο Καζαντζάκη. (ΕΡΤ)

 

The Last Temptation of Christ (1988), Martin Scorsese.

 

 

 

 

Celui qui doit mourir (Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, 1957), η τανία του Jules Dassin.

 

9

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ: Η ανημποριά με γεμίζει ελπίδα

Συνεντεύξεις / Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ: Η ανημποριά με γεμίζει ελπίδα

H Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ κλείνει 50 χρόνια στον χώρο των γραμμάτων. Το επάγγελμά της είναι μεταφράστρια, το «βίτσιο» της τα ποιήματα. Η πρώτη της δημοσίευση έγινε στα 17 της χρόνια, όταν ο νονός της, Νίκος Καζαντζάκης, έστειλε ένα ποίημά της στο περιοδικό «Καινούρια Εποχή». Το πρώτο της ποιητικό βιβλίο, το Λύκοι και Σύννεφα, το εξέδωσε σε ηλικία 23 ετών, το 1963. Πολλές φορές έχει πει πως, αν είχε γεννηθεί έξι μήνες αργότερα, μπορεί να μην είχε γίνει ποιήτρια. Η πενικιλίνη που «άργησε» έξι μήνες ν’ ανακαλυφθεί θα την είχε σώσει απ’ τη μόνιμη αναπηρία της. Μια αναπηρία που δεν την εμπόδισε σε πάρα πολλά στην πραγματική ζωή και της έμαθε ότι ο πόνος είναι πηγή λογοτεχνικής έμπνευσης. Κι ένα ποίημα μπορεί να επουλώσει τις πληγές. Όχι μόνο τις σωματικές αλλά και αυτές του έρωτα, της έλλειψης και της απώλειας, τα μόνιμα θέματα, δηλαδή, που απασχόλησαν και απασχολούν τα ποιητικά έργα της κυρίας Ρουκ.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

CHECK ΔΕΥΤΕΡΑ «Love Actually»: η συνήθεια που έγινε λατρεία έκλεισε τα 20 χρόνια

Οθόνες / «Love Actually»: Η συνήθεια που έγινε λατρεία έκλεισε τα 20 χρόνια

Σαν σήμερα πριν από είκοσι χρόνια έκανε πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη η λονδρέζικη χριστουγεννιάτικη κομεντί που εξελίχθηκε σε απαραίτητη χριστουγεννιάτικη προβολή για εκατομμύρια σινεφίλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μουσική / Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας στον δημοσιογράφο και ραδιοφωνικό παραγωγό Μιχάλη Γελασάκη το 2009, όπου μιλάει για τον τελευταίο της δίσκο, τα «αδικημένα» τραγούδια της, τους νέους, τους φραγκοφονιάδες της γενιάς της και αφηγείται την ιστορία του τραγουδιού το «Μπαρ το ναυάγιο», που δεν ήταν μπαρ! Δημοσιεύεται στo Lifo.gr για πρώτη φορά, έξι χρόνια μετά τον θάνατό της.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Κάθριν Χέμπορν: Η σταρ των μεγάλων αντιφάσεων

Σαν Σήμερα / Κάθριν Χέπμπορν: Η σταρ των μεγάλων αντιφάσεων

Είκοσι χρόνια μετά τον θάνατό της στις 29 Ιουνίου του 2003 σε ηλικία 96 ετών, η Κάθριν Χέπμπορν παραμένει η εμβληματικότερη κινηματογραφική μορφή αυταπάρνησης και αδιαφορίας για το ασύλληπτης διάρκειας status της, υπονοώντας πως ήταν καταδικασμένη να γίνει, και να πεθάνει, σταρ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

7 σχόλια
Καταπληκτικό κείμενο για τον ΜΗ αφορισμό του Νίκου Καζαντζάκη και τον ηρωικό παπά που τον έθαψε και που τιμωρήθηκε γι αυτό ... (διαβάζεται μονορούφι!)http://oistros-reportaz1.blogspot.gr/2006/08/blog-post_115608959230201405.html
Είναι το λιγότερο θλιβερό το γεγονός ότι σε αυτή τη χώρα όλους τους εξαίρετους ανθρώπους τους διώχνουμε και αναγνωρίζουμε την αξία τους ετεροχρονισμένα.. Εάν βρεθείτε ποτέ Ηράκλειο να επισκεφτείτε τον Τάφο του στον προμαχώνα Μαρτινέγκο.
ο καζαντζακης απολαμβανε αναγνωρισης ηδη απο την εποχη που ζουσε οσο λιγοι συγγραφεις.και απο το κοινο και απο τους διανοουμενους της εποχης.και "εμπορικη"και λογοτεχνικη καταξιωση και δεν τον εδιωξε κανεις.ηταν προσωπικη επιλογη να φυγει
Εχεις εν μερει δικαιο, ο Καζαντζακης βεβαια ηταν και πολυ ταξιδιαρης εγραψε πολλα βιβλια για τα ταξιδια του που του αρεσαν να κανει συνεχως και χωρις σταματημο. Ανησυχη φυση δεν σταματαγε ποτε, αν εξαιρεσεις την εκκλησια(που δεν ειχε τη δυναμη να τον διωξει γιατι μιλαμε για τεραστιο μεγεθος) δεν εδιωξε τον Καζαντζακη καποιος απο την Ελλαδα , τους φιλους του ομως οπως τον Παναιτ τους εδιωχναν , ηταν η εποχη που ο Καζαντζακης φλερταρε με το κομμουνισμο..Ηθελε και ο ιδιος να ειναι κοντα στα πνευματικα κεντρα του τοτε κοσμου , Γερμανια -Γαλλια... Αρνηθηκε και προτασεις των Ελληνικων κυβερνησεων, ο Βενιζελος ειδικα δεν αφηνε ελληνα διανοουμενο που να μη του προτεινει θεση... Αλλες εποχες πραγματι που εδωσαν πολυ μεγαλους ανθρωπους..Στο σχολειο καναμε μονο ενα μικρο αποσπασμα του Ζορμπα και ηταν ικανο να με σπρωξει στο διαβασμα που πριν δεν με απασχολουσε καθολου.. Περισσοτερο Καζαντζακη στα σχολεια παρακαλω!!!!!!