
Αυτό το ζευγάρι δεν υπάρχει. Κυριολεκτικά
Δεν μπορεί να υπήρξε ζευγάρι που να πέρασε την αγωνία που θα δείτε παρακάτω.
(Εκτός αν μιλάμε για τον ίδιο τον Άδωνη και την Ευγενία Μανωλίδου.)
Το περίεργο με το σποτάκι είναι πως είναι αρκετά καλογυρισμένο - προσπαθεί να περάσει για σοβαρό. Δεν μοιάζει να πρόκειται για αυτοτρολάρισμα ή over the top παρωδία. (Προσέξτε πώς επιβεβαιώνει και τα στερεότυπα: Η γυναίκα υπ' ατμόν στην κουζίνα της, ο άντρας αραχτός στον καναπέ του.)
Ο Άδωνις μοιάζει όντως να πιστεύει ότι υπήρξαν άνθρωποι -και μάλιστα πάνω από ένας σε κάθε σπίτι- που ταυτόχρονα βίωναν το δράμα της συλλογής υπογραφών μαζί του. Παρουσιάζει έτσι τον εαυτό του ως αγωνιστή/πρωταγωνιστή ημιΧολυγουντιανής παραγωγής, που παίζοντας με όλα τα στερεότυπα μιας εμψυχωτικής και στο τέλος συγκινητικής αμερικανιάς, ξεπερνάει όλα τα εμπόδια και στο τέλος κατορθώνει το ακατόρθωτο.
Ο πανηγυρισμός του ζευγαριού, σα να είδαν το βλαστάρι τους να παίρνει 10 στα Μαθηματικά ή τη Γλώσσα, είναι εξωπραγματικός. Σε μια περίοδο βέβαια που οι πολιτικοί μοιάζουν να έχουν χάσει τα λογικά τους (κι η Αριστερά αυτοπροβάλλεται ως στρατόκαυλη μνημονιακή δύναμη), πρέπει να εφευρεθεί νέος όρος για την εξωπραγματικότητα...

Βγάζεις Αδωνι , περνάει η κρίση ... ασπιρίνη και αντιβιοτικό μαζί ο Αδωνις!

Ειρωνεία: σχήμα λόγου κατά το οποίο ένας ομιλητής χρησιμοποιεί λέξεις ή φράσεις με περιεχόμενο εντελώς αντίθετο από αυτό που εννοεί, για να χλευάσει ή **να περιπαίξει**, να ψέξει, να εκφράσει έντονη αγανάκτηση κτλ. [Λεξικό της Kοινής Nεοελληνικής (Τριανταφυλλίδη)]






Η σκέψη του συγκεκριμένου κυρίου να συνομιλεί με ευρωπαίους αξιωματούχους στο υπερεθνικό επίπεδο μου δημιουργεί θλίψη και απελπισία.

Και εμετούλη.
Η κοινωνική του προέλευση και ο τρόπος που πληρώνει τους λογαριασμούς (εφόσον δεν κάνει κάτι παράνομο κλπ) δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί κατά την άποψη μου.


Καθώς το παρακολουθεις, λες δε μπορεί... τώρα θα πεταχτεί ο Καλυβάτσης!!!
Άνετα θα μπορούσε να είναι σκετσάκι των ΑΜΑΝ χωρίς να αλλαχτεί τίποτα!





Κατ' αρχήν, κανείς δεν ξέρει αν πραγματικά το εννοεί σοβαρά. Ένα ζευγάρι που περιμένει αγωνιωδώς τον Άδωνι να μαζέψει τις υπογραφές και όταν το μαθαίνει πανηγυρίζει με σφιγμένες γροθιές. Really ?????
Υπάρχει κανείς που βάζει το χέρι του στην φωτιά ότι το σποτάκι αυτό προορίζεται για σοβαρό;;
Από την άλλη, όπως είναι στημένο δεν φέρνει σε παρωδία. Όπως γράφει και το άρθρο είναι σχετικά καλογυρισμένο, αλλά πέρα από αυτό και ψυχολογικά δεν ταιριάζει να αυτο-σαρκάζεται σε αυτό το θέμα και μάλιστα τώρα.
Και τελικά καθόμαστε και ασχολούμαστε με αυτό, έστω και του τύπου WTF?
Δεν νομίζω ότι ο Άδωνις περιμένει από κανέναν που τον σιχαίνεται να τον συμπαθήσει με αυτό το σποτάκι (ή με οποιοδήποτε άλλο).
Επίσης δεν νομίζω ότι απευθύνεται με αυτό το σποτάκι σε αυτούς που αγοράζουν ήδη τα βιβλία του. Αυτοί θα τον ψηφίσουν ούτως ή άλλως.
Γνώμη μου είναι ότι μάλλον επιδιώκει να τραβήξει την προσοχή, πράγμα που δεν θα έκανε με κάποιο συνηθισμένο γλυκανάλατο σποτ (αμα δω παιδάκια ξανά σε σποτ, θα τα βρω ποια είναι και θα πάω να τα δείρω).
Τον στόχο του τον πετυχαίνει και μάλιστα χωρίς να χρειαστεί να περάσει τα όρια του καραγκιοζιλικιού, με τα οποία απλώς φλερτάρει παράλογα. Ποίηση !