
Όταν συνάντησα τον ΚΙΤΤ
Όσο κι αν έψαξα, δεν κατάφερα να βρω πότε και που ήταν η εμφάνιση του ΚΙΤΤ στην Αθήνα, αν υπήρχε κόσμος, αν υπήρχε εισιτήριο...Αν υπάρχει κανείς που θυμάται, τον παρακαλώ να μας το πει.
Ο Σπύρος μπορεί να μην θυμάται αυτές τις λεπτομέρειες, θυμάται όμως πολύ καλά τη συνάντηση που τον σημάδεψε:
"Δεν υπάρχουν πολλά βιώματα που μπορεί να θυμάται ένα παιδί πέντε-έξι χρονών. Κάποια θυμούνται την πρώτη τους επίσκεψη στον οδοντίατρο, άλλα μπορεί να θυμούνται την πρώτη τους «σαβούρα», που είχε σαν αποτέλεσμα να ματώσει πολύ το γόνατό τους. Εγώ πάλι δεν θυμάμαι κάτι τόσο... κοινό, η δική μου εμπιερία από αυτήν την ηλικία ξεπερνά τις προσδοκίες.
Δεν μπορώ να θυμηθώ ημερομηνία, δεν μπορώ να θυμηθώ το ακριβές σημείο στο κέντρο της Αθήνας. Θυμάμαι όμως το πως ένιωθα... Θυμάμαι πως τα πόδια μου έτρεμαν από προσμονή και τα χέρια μου είχαν ιδρώσει από την ανυπομονησία. Ο πατέρας μου μου είπε «φτάσαμε» και μέχρι τότε μπορούσα να κοιτάξω μόνο τα οπίσθια των μπροστινών μου. Είχε πολύ κόσμο και η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να είναι λιγότερος, το είχα υπολογίσει αυτό μέσα στο αθώο μυαλουδάκι μου, άσχετα αν θα ήθελα πολύ να μην υπάρχει κανείς, μόνο εγώ... Με παίρνει λοιπόν στην αγκαλιά του ο μπαμπάς και τότε όλα τα όνειρα της παιδικής μου ηλικίας, όλα όσα είχα στο μυαλό μου ως τρελές σκέψεις, ήταν πλέον μπροστά στα μάτια μου!
Ο KITT στεκόταν αγέρωχος και γυαλισμένος πάνω σε μια υπερυψωμένη εξέδρα, ό,τι πιο όμορφο είχα δει ποτέ μου στην τηλεόραση, ήταν τώρα τόσο κοντά μου, που δεν μπορούσα να αναπνεύσω από χαρά και δέος... Το κόκκινο φωτάκι που πήγαινε αριστερά-δεξιά στο μπροστινό μέρος της κούρσας, νόμιζα ότι επιτάχυνε την κίνησή του μόνο και μόνο επειδή με είδε! Άκουσα την φωνή του να μου λέει «καλώς ήρθες Σπύρο, σε περίμενα, νόμιζα ότι δεν θα ερχόσουν»...
Το ότι ο KITT ήταν ένα ξεχωριστό αυτοκίνητο, το ξέρουν όλοι. Για μένα όμως ο KITT ήταν φίλος, αδερφός, δάσκαλος, σωτήρας, τα πάντα. Χώρια που πάντα νόμιζα ότι η Μπόνι γούσταρε περισσότερο τον KITT παρά τον Μάικλ Νάιτ, τον οποίο μάλιστα θεωρούσα πάντα «λίγο» για αυτό το αυτοκίνητο!
Δεν ξέρω αν μετά τα 80s θα ξανανιώσω ποτέ -με οποιαδήποτε προσπάθεια επαναφοράς στην μικρή οθόνη αυτού του αυτοκινήτου- αυτό που ένιωσα τότε... Και η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω, γιατί μου φτάνει και μόνο που θυμάμαι πως ένιωθα όταν το μαύρο Trans Am βρισκόταν στον αέρα, με «πατημένο» το turbo boost!"
Για το Σπύρο (και για όλους τους μικρούς μας φίλους) υπάρχει ένα συγκλονιστικό νέο: ο ΚΙΤΤ θα βρεθεί στη μεγάλη οθόνη για μερικές ακόμα βόλτες για την ταινία "Knight Rider: the Movie" για να κυνηγήσει κι άλλους κακούς! Η ταινία βρίσκεται ακόμα στη φάση "development" οπότε πρέπει να κάνουν υπομονή για, δυστυχώς, αόριστο χρονικό διάστημα.
Ως τότε, ας θυμηθούμε όλοι μαζί την κουλ φωνή του:



Πάντως, όταν περίπου το 2000 σπούδαζα στην Αγγλία και το βλέπαμε στο κανάλι Bravo - απλά δεν άντεχα πλέον να το δω...



Εγώ θυμάμαι ότι όλα τα επεισόδια είχαν συγκεκριμένη δομή (εκτός από λίγες εξαιρέσεις, με τον Evil Twin του Μάικ Νάιτ ή με τον CARR, τον Evil Twin του ΚΙΤΤ):
1. Ο αρχηγός του FOUNDATION (Yeah!) δίνει οδηγίες στο Μάικλ για την Αποστολή του (που ανάθεμα κι αν καταλαβαίναμε τι αποστολή είναι αυτή και πού αποσκοπεί)
2. Ο Μάικλ συναντά τον κακό σε μία δεξίωση. Το σασπένς είναι ανύπαρκτο καθώς ο Κακός έχει απολύτως σατανική φάτσα και μόλις εμφανίζεται η μουσική το γυρνάει σε ΝΤΟΥΝ ΝΤΟΥΝ ΝΤΟΥΟΥΟΥΝ
3. Ο Μάικλ κάνει έρευνα (είναι σε αποστολή, είπαμε!). Συχνά ο ΚΙΤΤ κάνει διάφορα μαγικά, που σαν παιδάκια μας άφηναν με το στόμα ανοιχτό από θαυμασμό, όπως το να κάνει φωνή σκύλου για να τρομάξει ένα ενοχλητικό κοπριτάκι, ή να ανοίγει λουκέτα από απόσταση (προφανώς με τηλεπάθεια). Κάπου ενδιάμεσα περιφέρεται και μια Όμορφη, με μυστηριώδη σχέση με τον Κακό, που κοιτάζει το Μάικλ με νόημα (η Όμορφη, όχι ο Κακός).
4. Ακολουθούν διάφορα κυνηγητά. Ο ΚΙΤΤ λέει έξυπνες ατάκες. Μετά τον 4ο κύκλο λιγοστεύουν, γιατί ο Χάσελχοφ ζηλεύει. Αν παγώσεις την εικόνα κάνει μπαμ ότι ο οδηγός ΔΕΝ είναι ο Χάσελχοφ, αλλά ο Double, που προφανώς ξέρει να οδηγεί καλύτερα (ενίοτε ο Double έχει μαλλιά θάμνο, μουστάκι κλπ)
5. Ο ΚΙΤΤ (και όχι ο Μάικλ, φυσικά) φτάνει τον κακό και η καταδίωξη τελειώνει. Ο Μάικλ κατεβαίνει από τον ΚΙΤΤ με το κολλητό του δερμάτινο, αρπάζει τον Κακό και τους βοηθούς του και τους ξαπλώνει κάτω με μία (αριθμός: 1) μπουνιά.
6. Ο ΚΙΤΤ λέει κι άλλες έξυπνες ατάκες. Φιλί με την Όμορφη. Μόνο φιλί. Τόσο που να απορείς αν ο Μάικλ ήταν ικανός και για τίποτε άλλο.

Ναι είχε εισιτήριο και μάλιστα είχε μεγάλη ουρά για να περιμένεις. Έχω και φωτογραφία που καθόμαστε μέσα με τον αδελφό μου και ένα φίλο.
Επειδή είχα μεγάλη αρρώστια με τον ΚΙΤ και γενικά με τα αυτοκίνητα από εκείνη την ηλικία, πρόσεξα ότι ήταν απάτη το όλο σκηνικό. Το εσωτερικό είχε διαφορές σε σχέση με του ΚΙΤ, ενώ είχε και διαφορετικές ζάντες. Δεν αποκλείεται να είχαν περισσότερα από ένα αυτοκίνητα για τα γυρίσματα και να έφεραν κάποιο από αυτά.
Ήταν Pontiac το αυτοκίνητο και κυκλοφορούσε μια στην Αθήνα τότε που την είχα πετύχει μερικές φορές και έκανα σαν τρελός.
Αν θέλει ο συντάκτης μπορώ να βρω τη φωτογραφία και να την στείλω.

