Η υπερπροσπαθεια βλαπτει κ τη μανα κ το παιδι. Με το δευτερο παιζει κ να χαλαρωσεις κ να αποδεχθεις πως δεν τα ελεγχεις ολα και να εισαι και καλυτερα. Βεβαια απο τη στιγμη που νιωθεις τοσο τεντωμενη δε χρειαζεται να κανεις σκεψεις για δευτερο. Ο πρωτος χρονος του παιδιου ειναι ο πιο απαιτητικος. Μετα τα 2 με 3 πολλα γινονται πιο ευκολα. Οσον αφορα το θηλασμο πρωι βραδυ σε αυτη την ηλικια ειναι μια χαρα.
