Κατανοώ και σέβομαι αυτό που λες για τον πατέρα σου και ειναι πολύ όμορφο να νιώθεις έτσι όμως δίνεις μια συμβουλή έχοντας καλές αναμνήσεις από τον δικό σουπατέρα και δυστυχώς είναι λίγο άστοχο το να λες να προσπαθήσει να γεφυρώσει τις σχέσεις τους γιατί ο εξ. Λέει ότι είναι ανυπόφορος και η αλήθεια είναι ότι όσο και να θέλεις όταν ο άλλος είναι σπαστικός και δεν προσπαθεί σαν μεγαλύτερος να τα βρει μαζί σου γιατί να το κάνεις εσύ;Εγώ έχασα τον πατέρα μου μου λείπουν κάποια πράγματα όμως σε γενικές γραμμές είχε πολλά στραβά και λάθη ασυγχώρητα...Το να λέμε ότι πατέρας είναι και αυτό από μόνο του πρέπει να σημαίνει άφεση αμαρτιών θαρρώ πως είναι λάθος,δεν είμαστε μικρά παιδάκια που τους γονείς ο.τι και αν κάνουν είναι οι σούπερ ήρωες...είμαστε μεγάλοι άνθρωποι και κρίνουμε σαν ενήλικες...Αγαπητή εξ προσπάθησε να ανεξαρτητοποιηθείς και να τον βλέπεις πιο σπάνια...θα δεις ότι θα είναι καλύτερες οι σχέσεις σας μετά...