Το καλό είναι να γίνεται μια προσπάθεια συμφιλίωσης. Αν από την άλλη τα πράματα δεν διορθώνονται, τότε να απομακρυνθεί και να ανεξαρτητοποιηθεί ο/η εξομολογούμενος/η. Αν εσένα σε ικανοποιεί Αριάδνη να τους βλέπεις ως ''εχθρούς'' σου, δικό σου το βίωμα οπότε δική σου και η απόφαση. Εγώ είχα έναν καλό πατέρα και μια καλή μητέρα. Ο αδερφός μου είναι τελείως διαφορετικός χαρακτήρας από εμένα. Είναι άδικος, εγωϊστής και σκληρόκαρδος. Ενώ οι γονείς μου του έδωσαν τα πάντα πήραν απλά αχαριστία και πίκρα. Ο μπαμπάς μου έφυγε πικραμένος από τη ζωή. Το άξιζαν αυτό οι γονείς μου; ΟΧΙ! Να πω πως κακοποιούταν και κακομεταχειριζόταν θα δικαιολογούσα τη συμπεριφορά του. Ως παράδειγμα, αναφέρω απλά κάτι από τη ζωή μου.